Dagboek van een kindermeisje (deel 5.)

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 01:52 schreef Nadine26 het volgende:

Het is een roes die maakt dat ik me onaanraakbaar waan, onverwoestbaar bijna, maar misschien is dat wel een van de kenmerken van de roes.

(zekerheidshalve: Weet je ondanks alle hectiek nog wel een beetje waarmee je bezig bent, en kom je tussen alle escapades door nog aan je eigenste ikje toe? Dat je jezelf niet voorbij skiet? ).

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 02:23 schreef dvr het volgende:
Ik denk dat Gajus er van uitgaat dat Madame je allang in de smiezen heeft..

Madame weet dit met even grote stelligheid als "1 + 1 = 2".

Maar volgens de Franse étiquette is het niet gepast hierover openlijk te praten. De hypothetische vraagstelling biedt dan uitkomst: "Veronderstel dat D. mij zou (willen) verleiden, ... " .

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 02:11 schreef Nadine26 het volgende:

Ik moet me natuurlijk afvragen waarom ik eigenlijk op D. val. En of ik nog steeds op hem zou vallen als hij een warmvoelende dakdekker was. Of een poëtische badmeester. Of het vooral dáármee te maken heeft, met dat geld dus, en met zijn hele flamboyante levensstijl, of dat er meer achter steekt. _{(Liefde... of zo.)}

Toen het begon leek het vooral iets fysieks. Daar kwam nog een schep geld overheen. Jullie hebben ook de ambitie gemeen om goed voor Nr.1 te zorgen. Zou die herkenning ook meespelen?

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 02:46 schreef Gajus het volgende:

De hypothetische vraagstelling biedt dan uitkomst: "Veronderstel dat D. mij zou (willen) verleiden, ... " .

Je hebt bij die Jezuieten toch een hoop opgestoken! Fascinerend.. Bestaat daar ook een boek over, "500 Jezuietenstreken voor een beter leven" of iets dergelijks, of vergt zulks echt jarenlange training?

Maar als Nadine het nou gewoon huilend opbiecht, zou Madame dan niet genegen zijn Nadine's eerlijkheid en loyaliteit juist in haar voordeel te interpreteren? Of is dat juist een zwaktebod?

(met verlate dank voor het Onsje Taaladvies!)

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 02:58 schreef dvr het volgende:
.. Bestaat daar ook een boek over, "500 Jezuietenstreken voor een beter leven" of iets dergelijks, of vergt zulks echt jarenlange training?

^{Jij lijkt mij iemand die ook gelooft in Amerikaanse managementboeken.}
Neen, jezuïetenstreken zijn niet te beschrijven, die krijg je met de paplepel ingegoten.
_{wel denkbaar is een boek met de titel "500 Jezuïetenstreken om iemand te ruïneren"}

quote:

Maar als Nadine het nou gewoon huilend opbiecht, zou Madame dan niet genegen zijn Nadine's eerlijkheid en loyaliteit juist in haar voordeel te interpreteren? Of is dat juist een zwaktebod?

^{Huilende meisjes laten mij nooit onberoerd ... maar ik ben een man.}
In hoeverre Madame hiervoor gevoelig is?
Ja, als tussen de dames een soort moeder-dochter-relatie bestaat.
Neen, als tussen de dames een competitie-relatie bestaat.

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 03:25 schreef Gajus het volgende:

^{Jij lijkt mij iemand die ook gelooft in Amerikaanse managementboeken.}

Haha! Wat denk je wel?? Of nee, dat heb je net gezegd.

Nee, daar geloof ik juist niet in. In die time proven Jezuïetenstreken daarentegen wél. Ik ga toch eens op onderzoek.

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 03:36 schreef dvr het volgende:
Haha! Wat denk je wel?? Of nee, dat heb je net gezegd.
Nee, daar geloof ik juist niet in.

Het was louter badinerend bedoeld. Ik plaats een icoontje met terugwerkende kracht:

quote:

In die time proven Jezuïetenstreken daarentegen wél. Ik ga toch eens op onderzoek.

Onder het trefwoord "jezuïetenstreek" zul je weinig bruikbaars vinden. Immers, deze term wordt gebezigd door de 'geachte' opponenten.

[update]
Wat dacht je van ... "Handorakel en kunst van de voorzichtigheid" , ISBN: 90 253 1762 6

quote:

De Spaanse jezuïet Baltasar Gracián publiceerde in 1647 een machiavellistische handleiding voor de omgang met mensen. Deze cynische, achristelijke, alleen voor de intellectuele elite bestemde verzameling praktische leefregels beïnvloedde in de loop der eeuwen enkele van de meest vooraanstaande West-Europese schrijvers: La Rochfoucauld, Voltaire, Stendhal, Nietzsche en Schopenhauer (die een in 1862 verschenen Duitse vertaling van het Handorakel maakte).

bron: http://www.klassieken.nl/(...)525/typeofpage=30186
zie ook: http://www.peterwuyts.co.uk/index.php?option=content&task=blogcategory&id=79&Itemid=40

[ Bericht 25% gewijzigd door Gajus op 29-11-2005 04:29:29 (update) ]

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 04:03 schreef Gajus het volgende:

Onder het trefwoord "jezuïetenstreek" zul je weinig bruikbaars vinden. Immers, deze term wordt gebezigd door de 'geachte' opponenten.

<Gniffel> Dank voor de tip, ik ga morgen kijken!

Goede

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 04:28 schreef dvr het volgende:
Goede

Same here ...

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 01:40 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Maar daar hoef je toch niet zo verdrietig bij te kijken..? Ik vind: elke vorm van zinsvervoering is er één.

Da's mij te optimistisch, hoor.

Vergeet niet; de gevolgen van zinsvervoering kunnen desastreus zijn.
Daarbij,
de aanloop er naar toe is vaak ook niet om aan te zien.

Doet onze dagboekanierster inmiddels aan full time dienstverlening voor / met / rond D.?

No objections ... mits uitmondend in spetterende liefdesverhalen.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 07:31 schreef Martel het volgende:
Doet onze dagboekanierster inmiddels aan full time dienstverlening voor / met / rond D.?

Nee, helaas. Ik doe aan fulltime dienstverlening voor/ met / rond Madame, die voor enkele dagen op zakenreis is vertrokken.

Ute, de Duitse au pair, ligt boven in bed haar tropische koortsaanvallen uit te zweten. Ik sta aan het roer. Ik werp me deze week geheel vrijwillig op als fulltime huismoeder annex voetveeg van drie kinderen en één puberzoon die mij haat, maar hij haat iedereen dus dat moet ik me 'niet persoonlijk aantrekken', zegt Madame, die ik tegenwoordig bij haar voornaam mag noemen: Anne-Sophie.

(Misschien is het niet eerder ter sprake gekomen, maar Madame... ik bedoel Anne-Sophie heeft een puberzoon uit haar eerste huwelijk. Hij heet Jean-Bernard, hoe kan het ook anders als je de zoon bent van Anne-Sophie, maar hij noemt zich kortweg JB. Ik heb de indruk dat JB een schimmig bestaan leidt, een beetje zoals een verwaarloosde cavia. Soms kom ik hem tegen op de gang. Hij zegt niets. Hij loopt altijd in zijn onderbroek; ik geloof dat JB al maanden onder zijn dekbed leeft, anders kan ik ook niet verklaren waarom ik hem nog nooit in 'bovenkleding' heb gezien, ik bedoel in een broek en een trui en schoenen.)

Bij het zien van het lijstje van Anne-Sophie zinkt de moed me al in de schoenen.

Dagelijks:
07:00 - kinderen wekken.
07:15 - ontbijt serveren in de keuken. Céréales, melk, brood.
07.45 - kinderen aankleden & broodtrommels maken: 2 sneetjes + fruit + drinken.
08.10 - jongens naar school begeleiden.
08.30 - baby naar opvangmoeder Jenny brengen. Babytas mee!

09.00 - boodschappen doen.
10.00 - controleren of JB naar school is!!! Ontbijt afruimen.
10.30 - schoonmakers ontvangen (maandag, woensdag, vrijdag).
11.00 - strijkster ontvangen (maandag en donderdag).

15:00 - jongens uit school halen. (Woensdag om 12.00)
17.30 - baby ophalen.
18.00 - diner serveren in eetkamer.
19.00 - kinderen baden of douchen, tandenpoetsen, haar kammen.
19.30 - voorlezen.
20.00 - slapen.

Maandag:
15:30 - 16.15: jongens naar vioolles.

Dinsdag:
15.00: speeldag, dwz jongens mogen ergens spelen. Om 17.00 ophalen!
15.30 - bijlesleraar JB ontvangen.

Woensdag:
13.00 - tuinman ontvangen.
14.00 - jongens naar voetbaltraining. (Tenues in kinderkast.)
15.00 - jongens ophalen van voetbaltraining.
16.00 - bijlesleraar JB ontvangen.

Zijn jullie daar nog...? Hallo...? Ik ben pas op de woensdag! En dan heb ik de speciale 'babylijst' nog niet eens genoemd; daarop staat de gebruiksaanwijzing van de baby, die al jaren geen baby meer is (3 jaar), maar gemakshalve wordt ze nog steeds zo genoemd: 'De baby,' alsof ze geen naam heeft.

Ik ben bang dat ik deze week niet ga overleven. Ik kan niet koken. Ik heb geprobeerd Ute in te schakelen voor de 'warme maaltijden', maar Ute reageert niet. Ze ligt op haar rug, ze wist parels van haar voorhoofd, ze kreunt.
Misschien kan ik de bijlesleraar van JB zo gek krijgen dat hij na de Duitse invuloefeningen achter het fornuis gaat staan; hij ziet eruit als een treurige, alleenstaande veertiger die best wat gezelschap kan gebruiken.

En waar is D. ondertussen?!
Waarom staat hij niet met zijn ovenwanten een voedzame casserole in elkaar te draaien in de keuken?!
Desnoods brengt hij pizza's langs, ook goed.
Maar: niks. Ik kan hem niet bereiken.

[ Bericht 0% gewijzigd door Nadine26 op 30-11-2005 17:01:07 ]

Daar hebben we een heel forum voor, Nadine: Culinesse à gogo

Succes!

quote:

Op woensdag 30 november 2005 16:50 schreef Oblivion het volgende:
Daar hebben we een heel forum voor, Nadine: Culinesse à gogo
Succes!

Ik zag al een gezonde maaltijdsalade staan. Jammer dat ik de ingrediënten niet in huis heb.

En de ellende is dat Madame, Anne-Sophie voor intimi, een huishoudster in dienst heeft die het culinaire gedeelte van het huishouden voor haar rekening neemt. Maar, heel gek, de huishoudster heeft deze week vrijaf gekregen. "Ach," zei Madame, "dat lukt jou toch wel? De kinderen eten weinig bijzonders, dat lukt jou wel."

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 02:39 schreef dvr het volgende:

(zekerheidshalve: Weet je ondanks alle hectiek nog wel een beetje waarmee je bezig bent, en kom je tussen alle escapades door nog aan je eigenste ikje toe? Dat je jezelf niet voorbij skiet? ).

Nee! Ik kom helemaal niet aan mijn eigenste ikje toe, ik kom alleen maar toe aan de eigenste ikjes van drie hyperactieve & dolgedraaide kinderen die om chocoladeijs schreeuwen ("Ja, pak maar...") of om taaitaaipoppetjes ("Pak maar...") of om nóg een glas cola ("PAK MAAR!") en ik ben sinds vanochtend zeven uur al twee keer op school geweest en twee keer bij de oppasmoeder en twee keer bij het voetbalveld en... en... en... nu moet ik ook nog koken.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 16:57 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ik zag al een gezonde maaltijdsalade staan. Jammer dat ik de ingrediënten niet in huis heb.

En de ellende is dat Madame, Anne-Sophie voor intimi, een huishoudster in dienst heeft die het culinaire gedeelte van het huishouden voor haar rekening neemt. Maar, heel gek, de huishoudster heeft deze week vrijaf gekregen. "Ach," zei Madame, "dat lukt jou toch wel? De kinderen eten weinig bijzonders, dat lukt jou wel."

Wat Nadine niet heeft, geeft FOK!
Nou hup een topic openen in CUL en mensen willen je echt wel helpen...
Beetje de ingredienten wat je allemaal in huis hebt, en dan in elkaar flansen!

quote:

Op woensdag 30 november 2005 17:17 schreef Oblivion het volgende:
Wat Nadine niet heeft, geeft FOK!
Nou hup een topic openen in CUL en mensen willen je echt wel helpen...
Beetje de ingredienten wat je allemaal in huis hebt, en dan in elkaar flansen!

Ik heb het nog simpeler opgelost. Het eten wordt aan huis bezorgd. Door een aardige Thaise meneer die wel kan koken.

Oh god, de bijlesleraar eet mee. Ik vroeg (eigenlijk voor de grap) of hij niet toevallig een leuk recept kende, omdat ik nogal omhoog zat.
"Nee," zei hij, "wat had je in gedachten?"
"Niks. Ik kan niet koken."
"Dan laat je toch iets bezorgen," suggereerde hij. "Hier vlakbij zit een goede Thai die ook aan huis bezorgt. Je kunt er de heerlijkste hapjes en loempiaatjes en balletjes bestellen. Weet je wat," riep hij joviaal, "laat mij die bestelling maar doen!"
Toen kon ik moeilijk anders dan vragen: "Wilt u ook blijven eten?"
"Nou graag!" reageerde hij iets te snel. "Ik heb niets in huis, het lijkt me reuze gezellig om een hapje met jullie mee te eten."

Ik heb dus een leuke avond in het verschiet...

quote:

Op woensdag 30 november 2005 17:11 schreef Nadine26 het volgende:

en... en... en... nu moet ik ook nog koken.

Sterkte! Ging je geen pannekoeken* bakken? Als je ze crêpes noemt kan niemand bezwaar maken.

Ik ben benieuwd hoe dit weekje je eventuele kinderwens zal beinvloeden

^{( *=nadrukkelijk zonder tussen-n).}

Ik vind het lijstje wel meevallen. Er is een strijkster, een schoonmaakster, een tuinman, kinderen zitten de hele dag op school en ''baby'' komt pas om half 6 weer terug.
Jammer dat Madame Anne-Sophie heet. Het is zo meisjesachtig, had een statiger naam in gedachten.

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 02:46 schreef Gajus het volgende:

Madame weet dit met even grote stelligheid als "1 + 1 = 2".

Of ik thee wilde zetten, vroeg Madame langs haar neus weg. En oh, nu ik er toch was: kon ik haar koffer vast in de achterbak van de terreinwagen laden?
De middag van haar vertrek kreeg Madame bezoek van haar goede vriendin Guillemette, die zich belangeloos had opgeworpen als haar privé-chauffeur. Guillemette had mij bij binnenkomst kort en emotieloos toegeknikt, dat was vreemd, want niet eens zo lang geleden hadden wij nog intieme gesprekken met elkaar gevoerd, een beetje als moeder en dochter, maar kennelijk was haar moederliefde voor mij bekoeld.

Toen ik de thee had geserveerd, ging ik in de leeshoek zitten, een eindje bij de twee vriendinnen vandaan. Discreet, maar toch aanwezig. Of liever gezegd: sluimerend aanwezig, want hoewel je als kindermeisje deel uitmaakt van het gezin, is het tegelijkertijd zaak om zo onzichtbaar mogelijk te blijven. Zijn er kinderen in de buurt die jouw aanwezigheid rechtvaardigen, dan is er natuurlijk niets aan de hand. Maar toevallig waren er nu geen kinderen in de buurt. Ingewikkeld. Je mag niet storen. Niet meeluisteren. Niet languit voor de televisie gaan liggen met het geluid op tien, ook al heb je niets anders om handen.

Ik luisterde natuurlijk wel mee. Ik ben geen professioneel kindermeisje dat op de vierjarige nanny-opleiding heeft geleerd hoe je het beste kunt samenvallen met het behang. Ik nam een boek uit de kast, bladerde erin en hoorde Guillemette zeggen: "Maar dat is toch niet te gelóven, Anne-Sophie! Dat is... nee, ik gelóóf het niet!"
"Ik ook niet, chérie," zuchtte Madame. "En toch is het zo. Ze woont er nog steeds. Vijf maanden... of zes, ik weet het niet eens. Wie had gedacht dat die poppenkast zo lang zou duren? Om eerlijk te zijn was ik uitgegaan van twee weken." Ze lachte schril. "Twee weken op zijn hóógst!"
Guillemette knikte begripvol, dat neem ik tenminste aan, want na een korte stilte vervolgde Madame op hoge toon: "Intelligent is ze niet, ik bedoel: dat voorhoofdje is gevuld met zaagsel en kapok. Maar verstand van mannen heeft ze wel. Ze is erin gespecialiseerd, het is een wonder dat ze nog geen bijzondere leerstoel heeft."
Guillemette giechelde. Toen wierp ze tegen: "Jij hebt ook verstand van mannen. Kom nou toch, Anne-Sophie, als iemand..."
"Ah!" deed Madame dramatisch. "Ah!"
"En de drugs?"
"Ik wil het niet meer weten, chérie," riep Madame. "Ik wil het allemaal niet meer weten. Soms denk ik bij mezelf: hij verdient haar, hij verdient een zaagselkopje dat alleen op zijn status jaagt. Het is zijn verdiende loon."
"Maar zij heeft het goed voor elkaar," pookte Guillemette het vuur nog wat op.
"Absoluut!" hijgde Madame. "Dat zeg ik toch? Die starlette heeft er verstand van. Ze heeft het verdomd slim bekeken. Ga maar na: baby's hoeft ze niet meer te baren, dat heb ik al voor haar gedaan, en dus kan zij pronken met drie afgebakken kinderen. Geld is het punt niet, geld heeft ze van huis uit genoeg. Alleen: het is besmet geld. Witwasgeld, te vies om met je blote handen aan te pakken. En zij wil het allemaal: én het geld, én het aanzien, én de societyfeestjes, én de succesvolle man, én de artistieke connecties. Dankzij Daniël kan ze worden wie ze altijd heeft willen zijn: een sjieke Cassandra."

Nadat Guillemette een korte stilte in acht had genomen, zei ze: "Maar Anne-Sophie, dat laat jij toch niet gebeuren?"
"Natuurlijk niet, voor wie zie je me aan?" klonk het plotseling nijdjig. "Daniël is een klein kind. Hij lijdt aan een Icarus-complex, dat weet je. Hij is verblind, zijn vleugels staan al half in brand. Oh, als je eens wist... Nog even en hij staat aan de rand van de afgrond."
"Wat bedoel je?" vroeg Guillemette zacht.
Madame antwoordde met gedempte stem; ik spitste mijn oren, maar ik kon het niet goed verstaan: "... tegenvallers, afbetalen, schuldeisers... drugs, seks... reddeloos verloren, hoogmoed... losgeslagen... fiscus..." Ik meende dat mijn naam ook nog ergens viel; 'Nadine', ik weet bijna zeker dat ik het goed heb verstaan, maar ze ging alweer door, steeds zachter: "... voor de bijl gegaan... midlifecrisis... rand van de afgrond," enzovoort, want de rest van haar verhaal was onverstaanbaar.
Het gefluister duurde lang, ongeveer tien minuten. Ik tuurde geconcentreerd in mijn boek, terwijl ik probeerde een verband te leggen tussen de losse woorden die ik opving. Ik had geen idee dat Daniëls zaken slecht gaan, al is het nog maar de vraag of Madame de waarheid spreekt. En of zij weet waar ze het over heeft. Misschien heb ik het ook wel verkeerd begrepen; het is vrij vermoeiend om te doen alsof je ontspannen zit te lezen terwijl je intussen met al je zintuigen op scherp probeert om geen lettergreep te missen van een gesprek dat zich nét buiten je gehoorafstand afspeelt.

Na een tijdje kwam Guillemette overeind. "Allez," zei ze met luide stem. "Je mag je vlucht niet missen." En tegen mij zei ze: "Snel! Haal een fles bronwater uit de ijskast, in het vliegtuig moet je veel drinken, dat is goed voor de huid."
Ik haalde een fles bronwater en gaf hem aan Madame.
Enkele minuten later zwaaide ik de terreinwagen na.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 16:42 schreef Nadine26 het volgende:
... als fulltime huismoeder ...

Je krijgt deze week de gelegenheid de duurzaamheid van je moederlijke instincten te beproeven. Vermenigvuldig je inspanning van deze week met een factor 1000 en je krijgt een schatting voor de inspanning van het echte moederschap.
Nog steeds geïnteresseerd in het fulltime moederschap?

[ Bericht 66% gewijzigd door Martel op 01-12-2005 02:37:45 ]

dubbel

quote:

Op donderdag 1 december 2005 01:16 schreef Nadine26 het volgende:
... ging ik in de leeshoek zitten, een eindje bij de twee vriendinnen vandaan. Discreet, maar ...
... sketch voor twee dames ...

De dames hadden geen haast om jouw rol te bespreken, met het vooruitzicht van een autorit met zijn tweetjes.

quote:

"Maar Anne-Sophie, dat laat jij toch niet gebeuren?"
"Natuurlijk niet, voor wie zie je me aan?" klonk het plotseling nijdig. …

Hier manifesteert zich een strijdlustige Madame Anne-Sophie.
_{ondanks een verloren veldslag (tegen Kim) voert zij geen verloren oorlog (tegen Daniël)}

Oproep voor Nadine,

Wij (uitgeverij Rothschild en Bach) zouden graag een complete versie van dagboek van een kindermeisje ontvangen. Kan dat? Wees zo goed om het te mailen naar katrien@rothschildenbach.nl
Met vriendelijke groet.

Da's dan wel weer een verrassende wending...

Was trouwens wel een mooie naam voor Madame geweest.... Katrien Rotschildenbach .