Robbert van den Broeke & Irene Moors in "Er Is Zoveel Meer"

quote:

Op maandag 5 december 2005 11:11 schreef Mirage het volgende:

[..]

_{Ik denk dat ik op het moment zelf een goddelijke diva à la [afbeelding] ben}

Leuk plaatje

_{you´ve got mail}

quote:

Op zondag 4 december 2005 23:01 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Omnipresent en niet vastzittend aan tijdslijnen.

tijd en ruimte.... dus ontelbare levens ineen. present zijn als stoffelijke entiteit in all tijden en ruimte. tegelijk als geest/ziel in al diezelfde tijd en ruimte rouwende achterblijvenrs steunen en bijlichten en aanwezig zijn. Neem aan dat dat niet toevallig alleen zo is als er eens een medium aanwezig is.
Ljikt me een rusteloos bestaan als geest.

Rusteloos, inderdaad, als we dat systeem bekijken vanuit onze aardse ogen, maar zo hoeft het natuurlijk niet te zijn. Sterker nog, we zegt dat er daadwerkelijk individuele geesten bestaan? Misschien is alles wel één in essentie, maar ervaren en denken wij als stoffelijke wezens in afscheiden blokken.

quote:

Op maandag 5 december 2005 00:17 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

hm vind het wel een lekker ding eigenlijk
heeft ie al fanmail?

hahahaha

Aanbidding betekent het einde van de heiligheid. Mensen die anderen aanbidden vallen wat dat betreft al direct door de mand is mijn mening.

Wat vond ik ervan...
Van Robbert zelf ? Laten we het erop houden nog steeds niet helemaal "mijn type"
Maar mijn beeld is wel positiever geworden, absoluut.


Over zijn "gaven", het programma ( of de echtheid van het programma) en de uitleg/interpretatie die zij er aan geven;
Ik denk dat hij zowieso "gevoelig/paranormaal" is.
Maar de definitie/interpretatie van wat gevoelig of paranormaal is kan imo nogal afwijken.

Ik denk/vind een groot deel van de mensen ontzettend gericht (al dan niet bewust) is op zichzelf.
Veel mensen lijken niet om zich heen te kijken, echt naa rhun omgeving en echt naar mensen om hun heen te kijken en toe te laten echt te zíen.
Het toont zich vaak al in hele kleine alledaagse dingen.
Een nieuw geurtje of een nieuwe bloese... zodra ik ook maar iets kleins aan mijzelf verander of anders doe merkt mijn zoontje dat op. Veel (volwassen) mensen hebben dat niet.
Als ik contact heb met iemand proef ik meestal na een paar minuten dat diegene ergens mee zit of dat er iets aan de hand is. Vaak weet ik zelfs in welke hoek ik het zoeken moet.
Stuur mij een kamer in en vraag mij naderhand waar sleutels (oid) lagen.
Ik kan het je meestal vertellen.

Veel andere mensen lijken alleen dat te zien waarvan ze onbewust of bewust besloten hebben dat ze er geïnteresseerd in zijn, dat het hún iets op kan leveren.. dat het voor hún van belang is of kan zijn.

Het medium zijn/contact met overledenen.. het geven van readings... het wordt zo vaak voorgesteld als iets "ongrijpbaars..iets niet normaals... iets heel aparts". Ik denk echter dat het heel goed mogelijk is dat mensen het "te ingewikkeld/raar" voorstellen.
Volgens mij is het heel goed mogelijk dat het puur komt doordat deze mensen "anders" zijn in het opzicht " geïnteresseerd zijn, nieuwsgierig zijn, open zijn voor hun omgeving.
Vanzelfsprekend wordt je bedreven in het interpreteren van alle indrukken die je ontvangt als je constant alles oppikt en zíet. Dit geeft je dan weer een goede mensenkennis en de vaardigheid tot juist interpreteren. Dit zijn processen die vaak onbewust gebeuren. Als je het dan probeert te analyseren of verklaren kan het ook voor jou lijken alsof het info van buitenaf is (tsja, het kan niet vanuit jezelf komen, want het overgrote deel van de mensheid heeft "besloten" dat mensen dit soort info níet oppikken.. dat mensen niet geïnteresseerd zijn in anderen etc )

De reading (ervanuitgaand dat het programma niet opzettelijk de boel bedonderd ) leek mij oprecht.
Ik krijg alleen weer de indruk dat "men" het vreemder wil voorstellen dan dat readen hoeft te zijn.
Als R. ècht kijkt naar de dames voor zich, als R. echt kijkt naar de woning.. de foto's op het dressior... het verdriet in de ogen van de vrouw... de reacties...de woorden van de dames... dan ben je al een heel eind.
Het "weten" van de dingen die de mensen zelf meestal ook al weten (zoals b.v. de namen van de dierbaren) zijn wat mij betreft ook heel "logisch".
Voor mij staan wij allemaal in verbinding met elkaar/ het éne.
En als jij echt naar degene kijkt die tegenover je zit, oprecht de informatie of gedachten.. het linkje/contactje toelaat.. dan zal jij "weten" wat de ander "weet" , want je bent allebei onderdeel van dat éne.


De foto met het gezicht.. tsja.
Het zou heel goed kunnen dat de foto echt is.
Maar dan wederom op welke manier ?
Heeft R de pixels/ stofjes ertoe bewogen zich in een bepaald patroon te bewegen zodat het gezicht ontstond ? Heeft Hugo zich mbv dingen die zowieso aanwezig zijn ( stof of pixels) zich getoond ?
Was Hugo daar zelf of was het het vertrek/ de omgeving.. de energie die daar nog aanwezig was... een lusje in de tijd... de "muren" die spraken" ?
Zoveel mogelijkheden.. zo mooi en interessant allemaal...

En even als zwartkijker.... het is natuurlijk ook mogelijk dat hij zijn gevoeligheid probeert uit te buiten en dat hij een paar dagen eerder deze foto al gemaakt heeft.. bewerkt heeft.. op zijn camera heeft laten staan en nu heeft gedaan alsof het één uit de serie is die hij die dag met de cameraploeg maakte...

quote:

Op maandag 5 december 2005 11:55 schreef Mirage het volgende:
En even als zwartkijker.... het is natuurlijk ook mogelijk dat hij zijn gevoeligheid probeert uit te buiten en dat hij een paar dagen eerder deze foto al gemaakt heeft.. bewerkt heeft.. op zijn camera heeft laten staan en nu heeft gedaan alsof het één uit de serie is die hij die dag met de cameraploeg maakte...

Dit is inderdaad een mogelijkheid welke ik niet uitsluit en als dit inderdaad waar is, dan valt daarmee de gehele geloofwaardigheid van Robbert weg. Tuurlijk, hij komt oprecht over en zijn familie lijkt ook warm en oprecht, maar dat zegt helaas niet alles. Het zou heel erg mooi zijn, wanneer het voorval met de foto op waarheid berust, ik hoop het ook, maar het is inderdaad heel goed mogelijk, dat hij de foto voorafgaand aan de opnamen (ik geloof niet dat het programma (Irene Moors) zelf bij zouden hebben gedragen aan een dergelijke oplichting) de foto in zijn camera heeft geladen.

Op deze pagina:

http://zappen.blog.nl/rtl(...)het_bovennatuurlijke

Zie je hoeveel mensen hem nu al willen benaderen. Ik denk dat onze Robbert het nog zwaar krijgt. Laat die kerel gewoon met rust zeg.

quote:

Op maandag 5 december 2005 12:03 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

Dit is inderdaad een mogelijkheid welke ik niet uitsluit en als dit inderdaad waar is, dan valt daarmee de gehele geloofwaardigheid van Robbert weg. Tuurlijk, hij komt oprecht over en zijn familie lijkt ook warm en oprecht, maar dat zegt helaas niet alles. Het zou heel erg mooi zijn, wanneer het voorval met de foto op waarheid berust, ik hoop het ook, maar het is inderdaad heel goed mogelijk, dat hij de foto voorafgaand aan de opnamen (ik geloof niet dat het programma (Irene Moors) zelf bij zouden hebben gedragen aan een dergelijke oplichting) de foto in zijn camera heeft geladen.

En zover ga ik dus weer niet..
we zijn en blijven mensen.
Zelfs al zou de foto fake zijn, dan kan het heel goed dat hij zo graag de ervaringen en zaken die hij wel ziet/leest/hoort aan andere mensen over wil brengen. Anderen er zo graag van wil overtuigen...
dat hij een niet slimme manier kiest om net dat extra beetje kracht achter de dingen te zetten door b.v. een soort "bewijs" met foto's aan proberen te leveren.


Is het trouwens niet zo dat hij een tijdje terug dingen vastlegde ( dat "alienhoofd" ) met een níeuwe door een cameraploeg gekregen wegwerp camera ?

Ik vond het een geweldig mooi programma, en ook leuk dat het een uur lang is!
kan niet wachten tot de volgende aflevering.
weet iemand of de uitzending van zondag al ergens online is te zien?
ik ken een paar mensen die het niet hebben gezien, en nu wel heel nieuwschierig zijn geworden....

quote:

Op maandag 5 december 2005 12:12 schreef Mirage het volgende:
En zover ga ik dus weer niet..
we zijn en blijven mensen.
Zelfs al zou de foto fake zijn, dan kan het heel goed dat hij zo graag de ervaringen en zaken die hij wel ziet/leest/hoort aan andere mensen over wil brengen. Anderen er zo graag van wil overtuigen...
dat hij een niet slimme manier kiest om net dat extra beetje kracht achter de dingen te zetten door b.v. een soort "bewijs" met foto's aan proberen te leveren.

Nou met alle respect, maar iemand die met voorbedachte rade op die manier het publiek wil misleiden om zijn eigen geloofwaardigheid op te krikken, verdient geen enkele geloofwaardigheid. Het idee alleen al dat hij dan op een avondje thuis een foto in elkaar photoshopt, deze upload naar zijn camera om vervolgens op de televisie te doen alsof die foto op dat moment is gemaakt en kennelijk het hoofd van Hugo weergeeft, dat zegt toch alles over zo'n jongen???

quote:

Op maandag 5 december 2005 12:12 schreef Mirage het volgende:
Is het trouwens niet zo dat hij een tijdje terug dingen vastlegde ( dat "alienhoofd" ) met een níeuwe door een cameraploeg gekregen wegwerp camera ?

Klopt, en dat maakt het ook dat ik niet denk dat hij de zaak oplicht . Maar de mogelijkheid is er wel.

quote:

Op maandag 5 december 2005 12:15 schreef FuifDuif het volgende:

[..]
Maar de mogelijkheid is er wel.

precies, en soms zou ik willen dat ik niet ook altijd die kant van dingen zou zien...
het leven zou een stuk makkelijker zijn (lijken ?) als ik mij niet constant van de "zwarte" kant bewust ben.
(niet dat het mij beheerst hoor, maar het geeft zoveel denkwerk extra )

Gisteren vertelde Robbert tijdens die reading iets over dat gestorven meisje. Ze wilde nog eenmaal stoffelijk zijn bij een lieve moeder zoals hij dat verwoordde. Dan denk ik: als dit waar is, zegt dat alles over het leven en daarbuiten. Waar is dat op gebaseerd? Werd hem dat letterlijk verteld? Waarom is er dan zoiets als een stoffelijke wereld die hoofdzakelijk kut is? Wie bepaalt wie er stoffelijk wordt en wie niet? Wie heeft dat gehele mechanisme ontwikkeld? God? Als het allemaal zo is, waarom wordt ons dat niet eens duidelijk gemaakt? Waarom moet het allemaal zo vaag zijn? Als wij allemaal zielen zijn, omhult in een stoffelijk lichaam, waarom is het dan zo moeilijk voor ons om onze ware aard te leren inzien?

quote:

Op maandag 5 december 2005 12:30 schreef Stenny het volgende:
Ja, ik ben het weer met je eens, veel is mensenkennis, ook ik let altijd echt op de ander, inderdaad zijn veel mensen zo op zichzelf gericht en zó emotioneel, Robbert hoeft maar: "Ik voel iemand!" te zeggen, of ze schieten al in de tranen. Dat is net zoals mensen die bij André van Duin in de zaal zitten. Die weten wat ze gaan krijgen en zijn zeer lachbereid en lachen al bij voorbaat.

Dit vind ik een zeer goed punt! Ik was eens bij een overlijden van een persoon toen deze de laatste sacramenten over zich kreeg uitgesproken door een pastoor. Na het overlijden zei de pastoor "hij is nu bij ons, ik voel dat hij ons vergezeld vanaf nu." Zoiets. De anderen moesten direct huilen bij die woorden, maar ik kon alleen maar denken "wat een onzin, waar baseert hij dat op?"

quote:

Op maandag 5 december 2005 12:41 schreef Stenny het volgende:
Ja je noemt iets dat mij zelf ook was opgevallen. Ik vond het eerlijk gezegd een beetje cliché, gatver, ik word zelfs een sceptica!, maar dit riep erg veel vragen op. Hoezo laatste reïncarnatie, hoezo nog één keer stoffelijk 'bij de liefste aardse moeder die er maar was'? (zo subjectief als de pest natuurlijk)... Ik vind Robbert een heel lieve uitstraling hebben en ik sluit niet uit dat het is zoals Mirage als een van haar mogelijkheden opperde: dat hij de wereld wil verbeteren en daar alles voor wil doen, ook zichzelf een beetje verliezen (?).

En laten we niet vergeten dat hij in een inrichting heeft vergeten.

quote:

Op zondag 4 december 2005 22:07 schreef nokwanda het volgende:

Het maakt ook dat ik me afvraag of al die dode mensen nu nog dezelfde entiteiten zijn als bij leven. Of is het zo dat de geesten leven in de gedachten van de doden en dat opgepikt wordt?
Als die geesten/zielen daar al die tijd zijn kunnen ze bijvoorbeel ook niet reincarneren.

Goeie vraag !
Ik was begonnen met tikken, maar kom hier met een 20 minuten maar even op terug... lang verhaal... hondje dat nog even extra uit wil etc....


Edit:

quote:

Het maakt ook dat ik me afvraag of al die dode mensen nu nog dezelfde entiteiten zijn als bij leven.

Alle eigenschappen van de entiteit/ziel en alle ervaringen, gedachten zijn iig nog aanwezig imo.
Of de entiteit nog in dezelfde vorm/pakketje samengesteld is.. ik denk dat dat verschilt.

quote:

Of is het zo dat de geesten leven in de gedachten van de doden en dat opgepikt wordt?

De gedachten bestaan naar mijn idee inderdaad nog voort. De reden dat er soms een gestalte/vorm zichtbaar is kan door meerdere dingen veroorzaakt worden imo.
Ik neem je zo even een stuk verder mee terug in mijn "idee" hierover.

quote:

Als die geesten/zielen daar al die tijd zijn kunnen ze bijvoorbeel ook niet reincarneren.

Ik denk dat wij reïncarneren en dat tegelijkertijd de "geest" voort kan bestaan voor ons gevoel/interpretatie.
Naar mijn idee zijn wij allen gevormd uit één.
Er is een "iets", een verzameling van alles wat wij zijn, onze eigenschappen, maar ook onze ervaringen en gedachten.
Kleine stukjes uit dat één vormen een ziel en kruipen in een lichaam. Dan heb je een mens van vlees mèt een ziel/ik. Alles wat die persoon ervaart, ervaart het geheel. Als je sterft kan je terug gaan en weer opgaan in dat één, het kan ook zo zijn dat de persoon de deeltjes die het "ikje" of de ziel vormden bij elkaar blijven hangen waardoor je dezelfde samenstelling (voor een tijd) behoudt. Op het moment dat de samenstelling uitelkaar valt en weer opgaat in het één kan het zijn dat het één zich herverdeelt.. een stukje hier een stukje daar.... en we hebben een nieuw ikje dat eigenlijk een andere/nieuwe ziel/ikje voorstelt en ook weer in een lichaam kan gaan zitten.

De gedachten van overledenen zitten allemaal besloten in het één. Als jij contact maakt met het één of met een persoon ( uiteindelijk dus ook met het één) dan zal je de liefde, gedachten... ervaringen van de persoon waarmee jij contact wil/krijgt kunnen lezen,proeven, ervaren.. De manier waarop dit vorm wordt gegeven kan verschillen.
De één "leest" uit het één en zal het ervaren als gedachten die oppoppen of een stem die je hoort.

Zelfs als iemand niet meer de samenstelling heeft zoals jij hem/haar gekend hebt in het leven zal je dus nog steeds met alles wat hij/zij voor jou was en jij voor hem/haar contact kunnen maken.


Hoe kan het dat wij af en toe een gestalte of zelfs een duidelijk beeld zien ?
Wat wij zien kan op verschillende manier ontstaan naar mijn idee.
Misschien gebruikt degene die ons wat verteld wel aanwezige stof?deeltjes, hij/zij herordent ze zodat wij zien wat hij/zij wil dat wij zien ?
Misschien projecteert de "persoon" het beeld dat hij/zij wil geven wel in ons hoofd en is het dus meer een soort "telepathie" (wij zijn één).
Misschien vormen wij zelf het beeld wel aan de hand van dat wat de ervaring bij ons oproept.
Als ik/mijn onderbewust/mijn ziel iets of iemand herkent...
Een element, b.v. de geur van koffie.
Dan zal ik het beeld van koffie en de smaak ervan (of een persoon) denken te kunnen waarnemen. Ik maak in dit geval zelf de projectie.

Net zoiets als die zinnetjes die officieel niet mogen op de tv.
Was eergisteren geloof ik nog iets over op de televisie.
Mensen werden in een zaal gezet en heel vluchtig werden woorden als "jeuk" op het scherm geprojecteerd tussen andere beelden door.
De mensen beseften niet dat die woordne vorobij kwamen (daar gaat zoiets te snel voor) tòch werd er iets geprikkeld en zag je meerdere mensen opeen aan hun gezicht krabbelen.
Ze projecteerden zelf de jeuk aan de hand van het woord.

[ Bericht 37% gewijzigd door Mirage op 05-12-2005 13:34:51 ]

quote:

Op maandag 5 december 2005 12:43 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

En laten we niet vergeten dat hij in een inrichting heeft vergeten.

_{nog één korte stiekem dan}
Dit is altijd moeilijk en gevaarlijk vind ik.
Wat was er eerder.. kip of ei ?
Was iemand "geflipt" waardoor hij dingen ging zien ? Of zag en voelde hij meer dan dat hij kon verwerken en raakte hij daardoor van slag ?
ìs hij niet gewoon zo ontzettend gevoelig dat de wereld zoals hij nu is zo iemand volledig van slag maken ?

edit gemaakt

een paar foto's van de uitzending: