Geef jouw definitie van het begrip labiel dan eens...quote:Op zondag 20 november 2005 20:55 schreef BreaktotheDance het volgende:
Volgens mij verstaan jullie iets heel anders onder labiel dan ik??
Dat heb ik ook altijd gedacht... Ik ben een jaar in groepstherapie geweest en ik heb de boel nu veel beter onder controle. En ja jij bent de enige die er iets aan kan doen, maar feit blijft.... Je fmoet het zelf doen, maar hulp is daarbij echt niet weg hoor....quote:Op zondag 20 november 2005 20:50 schreef BreaktotheDance het volgende:
En bedankt
@Melis: Ik sta er afwijzend tegenover omdat het NIETS helpt. Ik ben al eens in 'behandeling' geweest. Ik heb toen geleerd dat de enige die er iets aan kan veranderen jezelf is, omdat het geen resultaat opleverde. Dat is zo gebleven...
Je bent dan ook wel heel zwaar de fout ingegaan.quote:Op zondag 20 november 2005 20:57 schreef Anthraxx het volgende:
[..]
Je gaat wel erg ver om duidelijk te maken dat ik iets verkeerds gedaan heb.
Iemand die sociaal helemaal buiten de boot valt en psychologisch helemaal in de war is. Waar je ook geen fatsoenlijk gesprek mee kunt voeren omdat diegene constant van stemming wisselt, maar dan ook extreem (huilbuien of overdreven vrolijk).quote:Op zondag 20 november 2005 20:56 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Geef jouw definitie van het begrip labiel dan eens...![]()
Ik ben erg stabiel vergeleken bij die definitie.quote:Op zondag 20 november 2005 20:59 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Iemand die sociaal helemaal buiten de boot valt en psychologisch helemaal in de war is. Waar je ook geen fatsoenlijk gesprek mee kunt voeren omdat diegene constant van stemming wisselt, maar dan ook extreem (huilbuien of overdreven vrolijk).
Ik zou niet graag labiel zijn![]()
Ik versta onder labiel een persoon die voortdurend van stemming en mening verandert en erg beïnvloedbaar is.quote:Op zondag 20 november 2005 20:59 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Iemand die sociaal helemaal buiten de boot valt en psychologisch helemaal in de war is. Waar je ook geen fatsoenlijk gesprek mee kunt voeren omdat diegene constant van stemming wisselt, maar dan ook extreem (huilbuien of overdreven vrolijk).
Ik zou niet graag labiel zijn![]()
Dat is heel wat anders, toch?quote:Op zondag 20 november 2005 21:00 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Ik versta onder labiel een persoon die voortdurend van stemming en mening verandert en erg beïnvloedbaar is.![]()
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel wat anders.quote:Op zondag 20 november 2005 21:03 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Dat is heel wat anders, toch?
"Labiel, zie QyRoZ"quote:Op zondag 20 november 2005 20:57 schreef Alicey het volgende:
Wat wordt er hier inderdaad onder labiel verstaan? Er zijn nl. zeer uiteenlopende definities in gebruik.
Ik vind juist dat jij een zeer stabiel leven hebt.quote:
Nee, het werkt niet.quote:Op zondag 20 november 2005 20:57 schreef melismay het volgende:
[..]
Dat heb ik ook altijd gedacht... Ik ben een jaar in groepstherapie geweest en ik heb de boel nu veel beter onder controle. En ja jij bent de enige die er iets aan kan doen, maar feit blijft.... Je fmoet het zelf doen, maar hulp is daarbij echt niet weg hoor....
Mijn leven is zo stabiel als de restanten van de Titanic. Wegrottend buiten het zicht van de hele wereld.quote:Op zondag 20 november 2005 21:06 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Ik vind juist dat jij een zeer stabiel leven hebt.![]()
Misschien omdat je hebt gemerkt dat je zelf grip en controle hebt?quote:Op zondag 20 november 2005 21:07 schreef BreaktotheDance het volgende:
Ik weet niet waarom het de laatste tijd beter gaat.
Heeft het (indirecte) gevolgen op je handelen, dat gevoel?quote:Het grootste probleem is dat ik altijd vind dat ik iets verkeerd doe. Ik krijg dat maar niet weg. En nu ik hier weer wat over ga nadenken voel ik me weer wat minder (zie je?). Het vreemde is dat je dit totaal niet aan me af ziet als je me in het echt kent.
Desalniettemin gaan er nog steeds jaarlijks tig mensen op zoek naar dat wrak.quote:Op zondag 20 november 2005 21:07 schreef QyRoZ het volgende:
[..]
Mijn leven is zo stabiel als de restanten van de Titanic. Wegrottend buiten het zicht van de hele wereld.
Ik denk dat dat geen reeele gedachte is.. Als mens kun je soms met alleen jezelf ver komen, maar iedereen heeft een punt dat het alleen niet meer gaat. Soms is therapie dan net een steuntje in de rug wat je nodig hebt.quote:Op zondag 20 november 2005 21:08 schreef BreaktotheDance het volgende:
Toevoeging: Ik voel me gewoon heel verrot als ik bedenk dat ik zoiets nodig zou hebben (therapie dan). Ik vind het wel mooi geweest met die sessies
Voor mij lijkt dat niet het geval. Hoe stom het ook klinkt, ik schaamde me er kapot voor en ik wil (nee: MOET) het zelf oplossen. Het feit dat ik het nodig had was een teken van zwakte vond ik zelf... Zeker als je kijkt naar het uiteindelijke resultaat.quote:Op zondag 20 november 2005 21:10 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik denk dat dat geen reeele gedachte is.. Als mens kun je soms met alleen jezelf ver komen, maar iedereen heeft een punt dat het alleen niet meer gaat. Soms is therapie dan net een steuntje in de rug wat je nodig hebt.
Jij zegt echt alles wat ik 3 jaar geleden ook gezegd zou hebben....quote:Op zondag 20 november 2005 21:12 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Voor mij lijkt dat niet het geval. Hoe stom het ook klinkt, ik schaamde me er kapot voor en ik wil (nee: MOET) het zelf oplossen. Het feit dat ik het nodig had was een teken van zwakte vond ik zelf... Zeker als je kijkt naar het uiteindelijke resultaat.
Ben nog aan het nadenken over je vorige vraag...
Probablyquote:Op zondag 20 november 2005 21:09 schreef Alicey het volgende:
[..]
Misschien omdat je hebt gemerkt dat je zelf grip en controle hebt?
[..]
Tot een half jaar geleden misschien wel. Ik kon dan vaak tegen de muren oplopen waarom bepaalde dingen niet lukten (nou gaat dat vooral om het relatie gebeuren). Nog steeds maak ik me er vaak erg (veel te?) druk om, maar de opgekropte frustraties zijn een stuk minder geworden. Sociaal gezien ben ik ook echt wel gegroeid, maar het lijkt nog steeds geen vruchten af te werpen. Mijn laatste poging met dat ene meisje is daar wel het beste voorbeeld van. Vlak nadat ze liet weten dat ze niets wilde was ik toch heel erg blij, dat ik in ieder geval nog zo ver gekomen was. Daarna zakte dat steeds verder weg en besefte ik dat ik gewoon WEER gefaald had, zoals gewoonlijkquote:Heeft het (indirecte) gevolgen op je handelen, dat gevoel?
Ik zou er ook nooit meer aan beginnen. Ik vind het heel gaaf dat het voor jou wel werkt kennelijk! Voor mezelf durf ik het gewoon niet meer... Ik wil gewoon normaal zijn, zonder daarbij hulp te krijgen...quote:Op zondag 20 november 2005 21:16 schreef melismay het volgende:
[..]
Jij zegt echt alles wat ik 3 jaar geleden ook gezegd zou hebben....
Voor mezelf sprekend.. Ik heb ook heel lang het idee gehad dat ik alles zelf moest oplossen. Een soort drang om mezelf te bewijzen. Ik was toch zeker volwassen, en sterk en stabiel?quote:Op zondag 20 november 2005 21:12 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Voor mij lijkt dat niet het geval. Hoe stom het ook klinkt, ik schaamde me er kapot voor en ik wil (nee: MOET) het zelf oplossen. Het feit dat ik het nodig had was een teken van zwakte vond ik zelf... Zeker als je kijkt naar het uiteindelijke resultaat.
Ben nog aan het nadenken over je vorige vraag...
Jij ook al ??quote:Op zondag 20 november 2005 20:50 schreef BreaktotheDance het volgende:
@Melis: Ik sta er afwijzend tegenover omdat het NIETS helpt. Ik ben al eens in 'behandeling' geweest. Ik heb toen geleerd dat de enige die er iets aan kan veranderen jezelf is, omdat het geen resultaat opleverde. Dat is zo gebleven...
Dat is iets belangrijks om te weten en te ervaren. Dat maakt je echt sterker als je dat in gedachten blijft houden.quote:
Op welke manier had je gefaald? Gefaald om een liefdesrelatie te starten? Gefaald om te bereiken wat je je had voorgenomen? Op een andere manier gefaald?quote:Tot een half jaar geleden misschien wel. Ik kon dan vaak tegen de muren oplopen waarom bepaalde dingen niet lukten (nou gaat dat vooral om het relatie gebeuren). Nog steeds maak ik me er vaak erg (veel te?) druk om, maar de opgekropte frustraties zijn een stuk minder geworden. Sociaal gezien ben ik ook echt wel gegroeid, maar het lijkt nog steeds geen vruchten af te werpen. Mijn laatste poging met dat ene meisje is daar wel het beste voorbeeld van. Vlak nadat ze liet weten dat ze niets wilde was ik toch heel erg blij, dat ik in ieder geval nog zo ver gekomen was. Daarna zakte dat steeds verder weg en besefte ik dat ik gewoon WEER gefaald had, zoals gewoonlijk.
Hmmm... Levert het opkroppen van die gevoelens ook niet op dat gespannenheid langzaam aan toeneemt?quote:Gevolgen op mijn handelen zijn mij niet direct bekend, behalve dat ik zo nu en dan nog wel eens erg kwaad/vervelend uit de hoek kan komen als iets bepaalds me niet aanstaat (soms zelfs als mensen iets bepaalds zeggen). Dat gebeurt niet vaak, ben juist heel rustig, maar soms dan komt het nogal hard naar boven.
Wat is jouw definitie van normaal?quote:Op zondag 20 november 2005 21:20 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Ik zou er ook nooit meer aan beginnen. Ik vind het heel gaaf dat het voor jou wel werkt kennelijk! Voor mezelf durf ik het gewoon niet meer... Ik wil gewoon normaal zijn, zonder daarbij hulp te krijgen...
Ik denk dat hij dat bedoelt.quote:Op zondag 20 november 2005 21:24 schreef Alicey het volgende:
Op welke manier had je gefaald? Gefaald om een liefdesrelatie te starten?
Ik heb het gevoel dat de mensen die goed bezig zijn geen hulp nodig hebben gehad... Die zijn sterk, sociaal, zelfverzekerd etc.quote:Op zondag 20 november 2005 21:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Hoe denk je dta andere mensen het doen? Ken jij veel mensen die alles zelf oplossen, en nooit steun van anderen krijgen of hulp aanpakken?
Normale mensen zitten niet op FOK!quote:
Klopt ik blijf het in de gaten houdenquote:Op zondag 20 november 2005 21:24 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat is iets belangrijks om te weten en te ervaren. Dat maakt je echt sterker als je dat in gedachten blijft houden.
[..]
Wat Plato zegtquote:Op welke manier had je gefaald? Gefaald om een liefdesrelatie te starten? Gefaald om te bereiken wat je je had voorgenomen? Op een andere manier gefaald?
[..]
quote:Hmmm... Levert het opkroppen van die gevoelens ook niet op dat gespannenheid langzaam aan toeneemt?
Wat een onzin zeg.... Maar goed jij jouw ding... Ik denk dat je je nog steeds gewoon veel te druk maakt over wat andere mensen zeggen... In de trant van: "anderen zullen me wel raar vinden als ik hulp krijg"quote:Op zondag 20 november 2005 21:26 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Ik heb het gevoel dat de mensen die goed bezig zijn geen hulp nodig hebben gehad... Die zijn sterk, sociaal, zelfverzekerd etc.
Het zweet breekt me alweer uit op het moment dat ik moet denken om nog eens langs de psychologe te gaanZo kan ik mezelf tenminste recht in de ogen kijken en zeggen dat er niks mis is. Zo lijkt het ook. Er lijkt niet heel veel aan de hand. Sociaal functioneer ik wel prima. Aan mijn zelfvertrouwen ligt het ook niet. En over het algemeen kan ik zeggen dat ik 90% van de tijd toch echt wel goed te genieten ben, lekker vrolijk, sociaal, uitgaand, meegaand, vriendelijk, aardig en behulpzaam. Ook voel ik me altijd wel goed bij de dingen die ik doe, alleen bepaalde dingen zitten me nogal hoog
. Die zie je hier nog wel eens terug geloof ik
![]()
Ik wilde maar net zeggen! En ik kan het weten, heb er 400 ontmoet.quote:Op zondag 20 november 2005 21:27 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Normale mensen zitten niet op FOK!![]()
Je kunt hier niet offtopic zijn, want het is slowchat. Maar de man in mijn avatar is Ir. Bas van der Vlies.quote:Op zondag 20 november 2005 21:28 schreef BreaktotheDance het volgende:
Offtopic @Plato: Wie is dat nou weer in je avatar
Dat is een gevoel dat ik heb bij een persoon, als ik het gevoel heb dat diegene goed bezig is. Ik ken een aantal mensen uit mijn omgeving waarvan ik vind dat ze 'normaal' zijn. Ik kan niet precies uitleggen welke eigenschap(pen) ik daarmee bedoel. Als ik iemand zie kan ik je vertellen of diegene 'normaal' (goed bezig) is in mijn ogen of niet. Ik ken ook echt wel mensen met sociale/psychologische/fysieke gebreken. Dat is echt niet erg, sommige zijn goede vrienden van me, maar ik vind het van mezelf slecht als ik ze zou hebben.quote:
Waaronder mij.quote:Op zondag 20 november 2005 21:29 schreef QyRoZ het volgende:
[..]
Ik wilde maar net zeggen! En ik kan het weten, heb er 400 ontmoet.
Sterk, sociaal en zelfverzekerd wordt je niet van de ene op de andere dag, en er zijn maar weinig mensen die altijd echt sterk, sociaal en zelfverzekerd van zichzelf zijn geweest. Het is eerder dat mensen door wat ze hebben gedaan of meegemaakt zo zijn geworden. Jij kunt dat ook worden als je je ervaringen op een goede manier verwerkt.quote:Op zondag 20 november 2005 21:26 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Ik heb het gevoel dat de mensen die goed bezig zijn geen hulp nodig hebben gehad... Die zijn sterk, sociaal, zelfverzekerd etc.
Waarom ben je dan zo bang dat er "iets mis" is? Je functioneert sociaal en je hebt zelfvertrouwen, je hebt dus genoeg om op terug te vallen lijkt me. Waarom zo bang dat er "iets mis" is? Wat is er zo erg aan als er "iets mis" is?quote:Het zweet breekt me alweer uit op het moment dat ik moet denken om nog eens langs de psychologe te gaanZo kan ik mezelf tenminste recht in de ogen kijken en zeggen dat er niks mis is. Zo lijkt het ook. Er lijkt niet heel veel aan de hand. Sociaal functioneer ik wel prima. Aan mijn zelfvertrouwen ligt het ook niet. En over het algemeen kan ik zeggen dat ik 90% van de tijd toch echt wel goed te genieten ben, lekker vrolijk, sociaal, uitgaand, meegaand, vriendelijk, aardig en behulpzaam.
In ieder geval dus aan die dingen werken. Nagaan waarom ze je hoog zitten, en nagaan of dat reeel is. Praten er over kan veel helpen, ook met vrienden of bekenden.quote:Ook voel ik me altijd wel goed bij de dingen die ik doe, alleen bepaalde dingen zitten me nogal hoog. Die zie je hier nog wel eens terug geloof ik
![]()
Vermoedelijk omdat hij al een leven lang single is.quote:
Ik kijk jou er toch ook niet op aan dat je hulp hebtquote:Op zondag 20 november 2005 21:29 schreef melismay het volgende:
[..]
Wat een onzin zeg.... Maar goed jij jouw ding... Ik denk dat je je nog steeds gewoon veel te druk maakt over wat andere mensen zeggen... In de trant van: "anderen zullen me wel raar vinden als ik hulp krijg"
Ja, het was één van de spaarzame hoogtepunten in mijn grijze bestaan.quote:
quote:Op zondag 20 november 2005 21:28 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Klopt ik blijf het in de gaten houden
Juist op dat gebide valt er weinig te falen.. Een liefdesrelatie is iets wat van 2 kanten moet komen. Als dat niet zo is, dan mislukt het altijd, en dat is dan niet je eigen schuld. Je past dan gewoon niet bij elkaar...quote:Wat Plato zegt![]()
Ik denk niet dat je je dit helemaal kunt voorstellen.quote:Op zondag 20 november 2005 21:34 schreef Alicey het volgende:
Al kan ik me wel iets bij je gevoelens voorstellen.. Ik ben zelf ook een ramp op relationeel gebied.
Ik word niet boos, maar ik vind het altijd een beetje kort door de bocht als mensen dingen zeggen als "normaal" en "zelf MOETEN doen". Ik ken je hele verhaal niet en je weet het vast zelf het allerbeste, maar goedquote:Op zondag 20 november 2005 21:34 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Ik kijk jou er toch ook niet op aan dat je hulp hebtIk vind het hartstikke goed zelfs. Ikzelf raak al helemaal in paniek als ik dat zou moeten doen. Voor mij persoonlijk is dat het teken dat ik gefaald heb.
Niet boos worden
Da heet niet labiel, dat heet aangeschoten.quote:Op zondag 20 november 2005 21:36 schreef thaleia het volgende:
Ik ben labiel, en dat komt door die drie grote glazen wijn op de nuchtere maag
Om je even uit de droom te helpen : Iedereen heeft wel sociale of psychologische gebreken. Sommige mensen zijn alleen heel goed in staat om het te kanaliseren naar iets wat jij dan weer als "normaal" beschouwt. Als je mensen echter goed analyseert, zie je bij iedereen heel veel neurotisch gedrag terug.quote:Op zondag 20 november 2005 21:31 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Dat is een gevoel dat ik heb bij een persoon, als ik het gevoel heb dat diegene goed bezig is. Ik ken een aantal mensen uit mijn omgeving waarvan ik vind dat ze 'normaal' zijn.
Ik kan niet precies uitleggen welke eigenschap(pen) ik daarmee bedoel. Als ik iemand zie kan ik je vertellen of diegene 'normaal' (goed bezig) is in mijn ogen of niet. Ik ken ook echt wel mensen met sociale/psychologische/fysieke gebreken. Dat is echt niet erg, sommige zijn goede vrienden van me, maar ik vind het van mezelf slecht als ik ze zou hebben.
![]()
Hmmja, "normaal" is dat inderdaad niet. Ik heb dat zelf ook, en de reden daarvan is inderdaad dat er "iets mis" is. Die kennis stelt me echter wel weer in staat om er verandering in aan te brengen..quote:Op zondag 20 november 2005 21:33 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Vermoedelijk omdat hij al een leven lang single is.
Waarom leg je de lat voor jezelf zo anders dan voor anderen? Het is een grote valkuil..quote:Op zondag 20 november 2005 21:34 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Ik kijk jou er toch ook niet op aan dat je hulp hebtIk vind het hartstikke goed zelfs. Ikzelf raak al helemaal in paniek als ik dat zou moeten doen. Voor mij persoonlijk is dat het teken dat ik gefaald heb.
Niet boos worden
OK coolquote:Op zondag 20 november 2005 21:32 schreef Alicey het volgende:
[..]
Sterk, sociaal en zelfverzekerd wordt je niet van de ene op de andere dag, en er zijn maar weinig mensen die altijd echt sterk, sociaal en zelfverzekerd van zichzelf zijn geweest. Het is eerder dat mensen door wat ze hebben gedaan of meegemaakt zo zijn geworden. Jij kunt dat ook worden als je je ervaringen op een goede manier verwerkt.
Ikzelf vraag me overigens af of die factoren constanten zijn.. Ikzelf ben in de regel best zelfverzekerd, maar ik heb ook vaak periodes dat ik me heel erg onzeker voel. Het is echter niet (meer?) iets waar ik last van heb..
[..]
Wat Plato zegtquote:Waarom ben je dan zo bang dat er "iets mis" is? Je functioneert sociaal en je hebt zelfvertrouwen, je hebt dus genoeg om op terug te vallen lijkt me. Waarom zo bang dat er "iets mis" is? Wat is er zo erg aan als er "iets mis" is?
[..]
Doe ik in de praktijk niet. Er is er maar één die zowat alles te weten komt en dat is mijn beste vriend die ik ken van begin middelbare school. En hier wil ik ook nog wel eens wat gal spuien, maar dat zijn meestal geen details. Voor de rest zal ik het niet snel aan anderen laten weten. Om de simpele reden dat ik anderen er niet mee lastig wil vallen over het algemeen, en met het gevaar dat ik overkom als een zeurkous. Bovendien kunnen die mensen je ook niet helpen. Ze kunnen je hooguit een hart onder de riem steken of wat dan ook, waarvoor ik dan ook wel dankbaar ben.quote:In ieder geval dus aan die dingen werken. Nagaan waarom ze je hoog zitten, en nagaan of dat reeel is. Praten er over kan veel helpen, ook met vrienden of bekenden.
Precies en neem maar van mij aan dat je daar niet onberoerd van blijft.quote:Op zondag 20 november 2005 21:38 schreef Alicey het volgende:
Hmmja, "normaal" is dat inderdaad niet. Ik
Ik weet niet, ik weet te weinig van de achtergrond om ja of nee te kunnen zeggen.. Wel heb ik zelf ook nooit een serieuze relatie gehad, en ben ik daar misschien ook nog steeds niet aan toe..quote:Op zondag 20 november 2005 21:35 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Ik denk niet dat je je dit helemaal kunt voorstellen.![]()
Er is een verschil tussen nog nooit een relatie en seks hebben gehad en nog nooit een serieuze relatie hebben gehad.quote:Op zondag 20 november 2005 21:41 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik weet niet, ik weet te weinig van de achtergrond om ja of nee te kunnen zeggen.. Wel heb ik zelf ook nooit een serieuze relatie gehad, en ben ik daar misschien ook nog steeds niet aan toe..
Dat ben ik wel met je eens inderdaadquote:Op zondag 20 november 2005 21:43 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Er is een verschil tussen nog nooit een relatie en seks hebben gehad en nog nooit een serieuze relatie hebben gehad.
Best herkenbaar.. Hoewel ik tegenwoordig wel meer andere mensen lastig val als ik iets kwijt wil.. Misschien ben ik een zeur, maar aan de andere kant zijn er ook mensen die hun ei bij mij kwijt willen, balans is er dus wel..quote:Op zondag 20 november 2005 21:40 schreef BreaktotheDance het volgende:
Doe ik in de praktijk niet. Er is er maar één die zowat alles te weten komt en dat is mijn beste vriend die ik ken van begin middelbare school. En hier wil ik ook nog wel eens wat gal spuien, maar dat zijn meestal geen details. Voor de rest zal ik het niet snel aan anderen laten weten. Om de simpele reden dat ik anderen er niet mee lastig wil vallen over het algemeen, en met het gevaar dat ik overkom als een zeurkous. Bovendien kunnen die mensen je ook niet helpen. Ze kunnen je hooguit een hart onder de riem steken of wat dan ook, waarvoor ik dan ook wel dankbaar ben.
Is er in die 90% ook echt niets mis, of speelt het wel op de achtergrond mee, maar uit je het niet?quote:Al met al voel ik me pas verrot als ik er hard over na ga denkenZoals nu, nu het er weer over gaat
Is niet erg, maar het moet een keer ophouden. De overige 10% van de tijd moet het ook gewoon goed gaan (t.o.v. de 90% die ik noemde waarin er eigenlijk niks mis met mij lijkt te zijn)
Daar word ik anders altijd erg labiel vanquote:Op zondag 20 november 2005 21:36 schreef Plato1980 het volgende:
Da heet niet labiel, dat heet aangeschoten.
Hoezo uiteraardquote:
Mijn geval zou ik toch ook wel zoals het eerste beschrijven.quote:Op zondag 20 november 2005 21:43 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Er is een verschil tussen nog nooit een relatie en seks hebben gehad en nog nooit een serieuze relatie hebben gehad.
Tuurlijk, het is allemaal onze schuld. Maar vergeet niet dat het Eva's schuld is dat wij het paradijs hebben moeten verlaten!quote:Op zondag 20 november 2005 21:46 schreef thaleia het volgende:
[..]
Daar word ik anders altijd erg labiel van
Ik ben geen ramp op relationeel gebied trouwens. Die mannen zijn dat altijd!
Wat weet jij van mijn zienswijzen af?quote:Op zondag 20 november 2005 21:46 schreef melismay het volgende:
[..]
Hoezo uiteraardWij hebben duidelijk wel verschillende denkwijzen over relaties en dergelijk, maar ik val wel in dezelfde categorie als jij...
Ok ok, niet al je zienswijzen, maar meer degene die je ooit aan mij geuit hebtquote:Op zondag 20 november 2005 21:48 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Wat weet jij van mijn zienswijzen af?![]()
En dat was?quote:Op zondag 20 november 2005 21:49 schreef melismay het volgende:
[..]
Ok ok, niet al je zienswijzen, maar meer degene die je ooit aan mij geuit hebt
Het is gewoon op het belachelijke afquote:Op zondag 20 november 2005 21:38 schreef Alicey het volgende:
[..]
Hmmja, "normaal" is dat inderdaad niet. Ik heb dat zelf ook, en de reden daarvan is inderdaad dat er "iets mis" is. Die kennis stelt me echter wel weer in staat om er verandering in aan te brengen..
Niet alle andere mensen.quote:Op zondag 20 november 2005 21:54 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Het is gewoon op het belachelijke af. 23 en nog geen eens een vriendin gehad hebben, zelfs geen one night stand
. Terwijl alle andere mensen allang 100 vriendinnen hebben gehad en al 1000x geneukt. Klinkt wat overdreven, maar dat is de waarheid
![]()
Ik merk er dan zo goed als helemaal niets van. Ik ben dan gewoon relaxed en vrolijk en kan dan eigenlijk alles wel waarderen. Ik denk dan gewoon niet aan het 'probleem' dat ik heb en het komt dan dus wel in de achtergrond terecht. Ik ben dan echter de gewone, toffe BreaktotheDance zoals mensen mij kennen. Het speelt pas een rol als ik er teveel over ga nadenken en mezelf de schuld ervan te geven (wat overigens terecht is, uiteraard). En ik ben dagelijks bezig mezelf te verbeteren. Op alle fronten. Het is echter niet altijd even duidelijk zichtbaar en ik wil mezelf nog wel eens in onmogelijke posities wurmen om het toch voor elkaar te krijgen (wat slecht is, aangezien ik daarbij vaak een voorbeeld neem aan anderen)quote:Op zondag 20 november 2005 21:44 schreef Alicey het volgende:
Is er in die 90% ook echt niets mis, of speelt het wel op de achtergrond mee, maar uit je het niet?
OK, jij en ik dan tochquote:
Zucht... daar heb ik nu geen zin in om daar over uit te wijden, kan je zelf ook bestquote:
Exactquote:Op zondag 20 november 2005 21:41 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Precies en neem maar van mij aan dat je daar niet onberoerd van blijft.
Troost je. Ik ben 24, ook maagd, en weet nog niet eens in hoeverre ik op mannen en vrouwen val. Ik ken in mijn directe omgeving ook niemand die dat tot die leeftijd had (Op een van mijn broers na dan). Aan de andere kant zie ik echter niet in waarom ik me daarvoor zou schamen. Ik weet inmiddels wat er mis is, en heb daarmee mogelijkheden om daar iets aan te doen. Psychotherapeuten en groepstherapie zullen geen oplossing bieden, maar het kan wel tot inzicht leiden.quote:Op zondag 20 november 2005 21:54 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Het is gewoon op het belachelijke af. 23 en nog geen eens een vriendin gehad hebben, zelfs geen one night stand
. Terwijl alle andere mensen allang 100 vriendinnen hebben gehad en al 1000x geneukt. Klinkt wat overdreven, maar dat is de waarheid
![]()
Nou daar hoor ik ook niet bij hoorquote:Op zondag 20 november 2005 21:54 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Het is gewoon op het belachelijke af. 23 en nog geen eens een vriendin gehad hebben, zelfs geen one night stand
. Terwijl alle andere mensen allang 100 vriendinnen hebben gehad en al 1000x geneukt. Klinkt wat overdreven, maar dat is de waarheid
![]()
Best domme mensen, die niet weten dat ie al in 1985 is gevonden door Jean-Louis Michel en Robert Ballard.quote:Op zondag 20 november 2005 21:09 schreef Plato1980 het volgende:
[..]
Desalniettemin gaan er nog steeds jaarlijks tig mensen op zoek naar dat wrak.![]()
90% van de tijd functioneer je dus maar die 10% heeft een flinke impact. Bestaat die 10% uit angst voor de toekomst, minderwaardig voelen, het gevoel dat er "iets mis is" wat je niet kunt plaatsen, of de angst daarvoor? Besef je op die momenten dat het een irreeel gevoel is, of ervaar je het als een reeel gevoel?quote:Op zondag 20 november 2005 21:57 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Ik merk er dan zo goed als helemaal niets van. Ik ben dan gewoon relaxed en vrolijk en kan dan eigenlijk alles wel waarderen. Ik denk dan gewoon niet aan het 'probleem' dat ik heb en het komt dan dus wel in de achtergrond terecht. Ik ben dan echter de gewone, toffe BreaktotheDance zoals mensen mij kennen. Het speelt pas een rol als ik er teveel over ga nadenken en mezelf de schuld ervan te geven (wat overigens terecht is, uiteraard). En ik ben dagelijks bezig mezelf te verbeteren. Op alle fronten. Het is echter niet altijd even duidelijk zichtbaar en ik wil mezelf nog wel eens in onmogelijke posities wurmen om het toch voor elkaar te krijgen (wat slecht is, aangezien ik daarbij vaak een voorbeeld neem aan anderen)
Ik begrijp het! Goede zaak dat je er wat aan kan doen. Ik probeer er al 2 jaar wat aan te doen aan het (ook al is het niet eens zo'n groot) probleem. Ik ben in wezen in staat om alle dagen dat ik nog heb totdat ik 25 wordt (dat is een grens die ik voor mezelf ingesteld heb, daarna is het wel extreem kansloos en is er geen redden meer aanquote:Op zondag 20 november 2005 21:59 schreef Alicey het volgende:
[..]
Troost je. Ik ben 24, ook maagd, en weet nog niet eens in hoeverre ik op mannen en vrouwen val. Ik ken in mijn directe omgeving ook niemand die dat tot die leeftijd had (Op een van mijn broers na dan). Aan de andere kant zie ik echter niet in waarom ik me daarvoor zou schamen. Ik weet inmiddels wat er mis is, en heb daarmee mogelijkheden om daar iets aan te doen. Psychotherapeuten en groepstherapie zullen geen oplossing bieden, maar het kan wel tot inzicht leiden.
Ach, tot gisteren heb ik nooit een vriendin gehad. Deze zomervakantie kreeg ik mijn eerste tongzoen en toen was ik ook pas 21. Het komt vanzelf wel. Je moet geen verwachtingen treffen, je moet gewoon leven, niet over nadenken, sociaal leven opbouwen of ervan genieten en het komt vanzelf wel.quote:Op zondag 20 november 2005 21:57 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Ik merk er dan zo goed als helemaal niets van. Ik ben dan gewoon relaxed en vrolijk en kan dan eigenlijk alles wel waarderen. Ik denk dan gewoon niet aan het 'probleem' dat ik heb en het komt dan dus wel in de achtergrond terecht. Ik ben dan echter de gewone, toffe BreaktotheDance zoals mensen mij kennen. Het speelt pas een rol als ik er teveel over ga nadenken en mezelf de schuld ervan te geven (wat overigens terecht is, uiteraard). En ik ben dagelijks bezig mezelf te verbeteren. Op alle fronten. Het is echter niet altijd even duidelijk zichtbaar en ik wil mezelf nog wel eens in onmogelijke posities wurmen om het toch voor elkaar te krijgen (wat slecht is, aangezien ik daarbij vaak een voorbeeld neem aan anderen)
OK, jij, Plato en ik danquote:Op zondag 20 november 2005 21:59 schreef melismay het volgende:
[..]
Nou daar hoor ik ook niet bij hoor
Troost je, die broer waar ik het over had heeft pas na zijn 25e een eerste relatie gehad, en is inmiddels getrouwd en met kinderen.quote:Op zondag 20 november 2005 22:06 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Ik begrijp het! Goede zaak dat je er wat aan kan doen. Ik probeer er al 2 jaar wat aan te doen aan het (ook al is het niet eens zo'n groot) probleem. Ik ben in wezen in staat om alle dagen dat ik nog heb totdat ik 25 wordt (dat is een grens die ik voor mezelf ingesteld heb, daarna is het wel extreem kansloos en is er geen redden meer aan) op de muur te turven.
Het begint zeg maar steeds meer te steken?quote:Gelukkig ben ik nog niet zo zielig en kan ik mezelf er nog net van overtuigen dat het nog wel eens gaat lukken. Het gaat me alleen nóg meer kracht en doorzettingsvermogen kosten dan het al deed.
Uitgaan is inderdaad een goed middel om nieuwe mensen te leren kennen (Ik houd zelf niet van uitgaan, dus dat neemt een extra handicap met zich mee). Zijn het wel jouw soort mensen die je daar ontmoet?quote:Stap één zou moeten zijn: Nog meer uitgaan (kan al haast niet), nog meer vrienden en bekenden maken.
Hmm... Ik vind het ook vaak wel moeilijk dat soort veranderingen. Niet elke verandering is goed, en niet elke verandering past.. Het is een beetje trial and error, en ook kritisch blijven t.a.v. jezelf.quote:Stap twee: Nog veel opener zijn en gewoon veel vaker op meisjes afstappen die wel leuk zijn, doe ik nog te weinig... Nou, zo zijn er nog wel tientallen dingen die beter moeten en daar ben ik allemaal mee bezig, maar het heeft tot nu toe nog zo weinig resultaat opgeleverd en dan ga je toch weer aan jezelf twijfelen. Het is dus een heel tegenstrijdig proces. Het is het 'drie stappen vooruit, twee terug' principe. Of misschien zelfs wel het 'twee stappen vooruit, drie stappen terug' principe, hoe je het ook bekijkt
Al die dingen inderdaadquote:Op zondag 20 november 2005 22:03 schreef Alicey het volgende:
[..]
90% van de tijd functioneer je dus maar die 10% heeft een flinke impact. Bestaat die 10% uit angst voor de toekomst, minderwaardig voelen, het gevoel dat er "iets mis is" wat je niet kunt plaatsen, of de angst daarvoor? Besef je op die momenten dat het een irreeel gevoel is, of ervaar je het als een reeel gevoel?
Bekend gevoel . . .quote:Op zondag 20 november 2005 22:15 schreef BreaktotheDance het volgende:
Al die dingen inderdaad
- Angst voor de toekomst: Zou het nog wel eens lukken?
- Minderwaardig voelen/er is "iets mis": Ik doe kennelijk iets GRONDIG fout, want het lukt anderen WEL
Heb je je eigenlijk wel eens afgevraagd of die anderen daar nou echt gelukkiger van worden?quote:Op zondag 20 november 2005 22:15 schreef BreaktotheDance het volgende:
[..]
Al die dingen inderdaad
- Angst voor de toekomst: Zou het nog wel eens lukken?
- Minderwaardig voelen/er is "iets mis": Ik doe kennelijk iets GRONDIG fout, want het lukt anderen WEL
Dat is vaak met gevoel.. Het is irreeel, dat weet je, maar toch helpt het niets tegen het gevoel.. Wat hier wel scheelt is dat in dit geval je verstand alvast iets juist ingeeft, nu hoeft alleen je gevoel nog te volgen. Het lijkt mij echter wel een soort angststoornis.. Je hebt echt ernstige gevoelens wanneer je geconfronteerd wordt met stelletjes.. Ik weet niet wat je in het verleden al hebt geprobeerd qua psychologische zorg, maar ik denk dat het toch nodig gaat zijn om inzicht te krijgen in hoe je hier verandering in kunt aanbrengen. Ik zou zo ook niet weten hoe je dergelijke sterke reacties minder maakt, en het lijkt me dat je er toch wel in flinke mate door beinvloed wordt..quote:Nee, ik ervaar het gevoel als beklemmend. Ik word dan zeer nerveus en ik sta continu op scherp. Ook ben ik dan ziekelijk gespannen, ik merk het pas als ik weer wat onstpannen ben, dat mijn buikspieren bijvoorbeeld wel heel erg strak stonden in die tijd (kan een paar minuten zijn, maar kan soms ook uren of heel soms zelfs dagen aanhouden). Het speelt nog wel eens op als ik mensen hand in hand zie lopen, of zie zoenen, of als mijn vrienden het over hun relatie hebben (op wat voor manier dan ook).
Het grappige is dat het heel tegenstrijdig is. Het gevoel IS irreëell en dat weet je, en toch ervaar ik het WEL als reëel (op DAT moment)
Alsje.quote:Bedankt voor je interesse trouwens!
Het kan ook zeker wel, maar het gevoel dat ik erbij heb zit me niet lekker. Het voelt aan als "je bent TE LAAT", zonder dat dat nodig is. Bedoel je dat dat er iets misgaat in de context van relaties? Daar heb ik al honderden ideeën over en dagelijks komen er nieuwe bij. Teveel om op te noemen. Misschien is het zelfs op het obsessieve af te noemenquote:Op zondag 20 november 2005 22:10 schreef Alicey het volgende:
[..]
Troost je, die broer waar ik het over had heeft pas na zijn 25e een eerste relatie gehad, en is inmiddels getrouwd en met kinderen.Voordat je er iets aan kunt doen is belangrijk dat je weet waarom iets mis gaat.. Heb je daar zelf al ideeen over?
[..]
Exactquote:Het begint zeg maar steeds meer te steken?
[..]
Er is voor mij geen andere optie. Bij de studie hoef ik het niet te proberen (Technische Informatica). Het vrouwengehalte daar is <1%. Andere studie zou wel kunnen maar met die mensen kom je zo goed als niet in contact (zonder uit te gaan dan). Bovendien voel ik mij meer op mijn gemak in een uitgaansgelegenheid. Ik vind het zelf wel erg leuk om uit te gaan. En inderdaad, het is lang niet altijd het soort mensen dat ik zoek, maar het is de enige optie. Vaak zijn er ook wel mensen aanwezig die wel 'het proberen waard' zijn zeg maar. Toch is het nog een stukje onzekerheid, nou ja, verlegenheid denk ik die ik heel hard uit moet gaan bannen in de komende maanden. Het wil zo nu en dan wel lukken hoor, maar de kans dat het daarna goed gaat is zo klein. Het moeilijkste is de eerste 5 minuten. Laat haar eens een keer DOORGAAN op iets dat ik noem, dan komt daar wel weer een verhaal achteraan van mij. Veel meiden zijn zo stug en geven niks geen extra informatie, dan weet ik op een gegeven moment echt niet meer waarover ik het moet hebben, en dan kies ik het hazenpad. Dit echter in tegenstelling tot wanneer ik ook maar een klein beetje extra informatie heb over wat ze dan WEL leuk vindt. Dan kan ik daar tenminste op doorgaan. Zelf heb ik erg veel interessante en vooral ook uiteenlopende hobbies en gebeurtenissen meegemaakt om over verder te gaan, maar dan moet ik wel NET iets meer weten dan alleen dat ze ja en nee kan zeggenquote:Uitgaan is inderdaad een goed middel om nieuwe mensen te leren kennen (Ik houd zelf niet van uitgaan, dus dat neemt een extra handicap met zich mee). Zijn het wel jouw soort mensen die je daar ontmoet?
[..]
quote:Hmm... Ik vind het ook vaak wel moeilijk dat soort veranderingen. Niet elke verandering is goed, en niet elke verandering past.. Het is een beetje trial and error, en ook kritisch blijven t.a.v. jezelf.
Truste Alicey!quote:Op zondag 20 november 2005 22:23 schreef Alicey het volgende:
Ik ga zo een slaapje doen! Als ik morgen een beetje helder ben reageer ik weer verder op de posts die er dan staan.
Truste allemaal!
quote:Op zondag 20 november 2005 22:22 schreef Alicey het volgende:
[..]
Heb je je eigenlijk wel eens afgevraagd of die anderen daar nou echt gelukkiger van worden?
[..]
Precies. Het lijkt er wel op. Maar het is zo'n kansloze 'afwijking'. Het is niet een sociale of psychologische stoornis. Het is gewoon iets vreemds...quote:Dat is vaak met gevoel.. Het is irreeel, dat weet je, maar toch helpt het niets tegen het gevoel.. Wat hier wel scheelt is dat in dit geval je verstand alvast iets juist ingeeft, nu hoeft alleen je gevoel nog te volgen. Het lijkt mij echter wel een soort angststoornis.. Je hebt echt ernstige gevoelens wanneer je geconfronteerd wordt met stelletjes.. Ik weet niet wat je in het verleden al hebt geprobeerd qua psychologische zorg, maar ik denk dat het toch nodig gaat zijn om inzicht te krijgen in hoe je hier verandering in kunt aanbrengen. Ik zou zo ook niet weten hoe je dergelijke sterke reacties minder maakt, en het lijkt me dat je er toch wel in flinke mate door beinvloed wordt..
[..]
OKquote:Alsje.Ik vind het interessant. Het is weer eens iets anders dan een standaard-onderwerp, en natuurlijk is het ook niet in de laatste plaats dat ik reageer omdat ik een hele hoop herken.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |