Dido en Roel gaan erg ver nu in bed. Dido heeft al perongeluk gezegd dat ze van Roel houdt en nu zegt Roel dat hij haar ook iets wil zeggen, maar niet goed durft.
Roel: "Ik wil soms woorden gebruiken die je meestal pas na 1 of 2 jaar gebruikt. "
Dido: "Wat dan?"
Roel: "Nee, het is te opgeblazen"
Dido, fluisterend: "Wat wilde je zeggen? Even relaxt. Even bijkomen"
Roel begint te lachen.
Dido: "wat wilde je precies zeggen"
Roel: "............"
Dido, lachend: "Je durft het niet. Okee, bewaar het dan maar voor een moment dat het wel passend is"
Intussen kussen ze aan een stuk door en ontsnappen er enkele kreunen aan Dido's lippen.
My soul is painted like the wings of butterflies