Was overigens wel mooi toen.
Ik kon mn hele arm niet meer bewegen en hups met spoed naar de eerste hulp.
Daar aangekomen dachten ze in eerste instantie dat ik mn schouder uit de kom had, aangezien er een flinke bult op mn schouder zat en het bot er bijna uit kwam.
Maargoed; eerst maar foto's maken voor de zekerheid voordat ze gingen duwen en trekken.
Dus ik lig daar op zo een ziekenhuisbedje en zo een achterlijke muts komt erbij staan, apparaat boven mn schouder en tilt ze mn arm op en trekt hem helemaal naar buiten zegmaar, hij moest horizontaal staan voor de foto. Dat deed dus al verekte zeer, maargoed, het ging gecontroleerd en heel langzaam.
Zegt die debiele kut ineens:
"ik ga even op het knopje drukken" en ze laat mn arm los en loopt naar achteren om achter dat loden scherm de foto te knippen.
Het idee was an sich best okay zegmaar, ware het niet dat ik helemaal niks kon met die arm en op het moment dat ze losliet flikkerde mn arm dus langs me af en voelde ik het bot door mn spieren en vlees scheuren.
oi oi oi, zo een scheldkannonade als toen heb ik nooit meer afgestoken tegen iemand!
![]()
Van alle kanten kwamen andere dokters/verpleegstertjes/artsen/etc aanrennen om te kijken wie er geslacht werd
![]()
Dat meiske helemaal shaken en zovan:
"owww, wat erg, en sorry soryy soryy, wat dom van mij en ach en wee... ![]()
Later toen ik eenmaal in het gips en zwaar onder de painkillers zat,
heb ik maar even mn excuses aangeboden aan dat meiske