quote:
Gooische Vrouwen is een mix van drama en comedy, geschreven vóór vrouwen, maar met genoeg elementen om ook mannelijke kijkers te behagen. De serie vertelt het verhaal van Cheryl, Anouk, Claire en Willemijn. Ze wonen in dezelfde buurt, midden in ’t Gooi. Het uiterlijk, de sfeer, de reputatie en de verhalen zijn onmiskenbaar: veel geld, de Gooische matras, kouwe kak, Range Rovers, kinderen op dure scholen, mooie huizen, hét nest van vele Bekende Nederlanders … een reservaat.
Wat maakt Claire, Anouk, Cheryl en Willemijn tot vriendinnen?
In de eerste plaats het feit dat zij alle vier ongelukkig zijn in de liefde. Leed verbroedert en er worden heel wat flessen witte wijn geleegd tijdens gesprekken met thema’s als: hoe hou je het in Godsnaam spannend, zou ‘ie vreemdgaan, en hoe vaak doen jullie het nog? Zaken die ze liever niet met elkaar delen worden gespuid bij hun gemeenschappelijke therapeut, de aantrekkelijke Dr.
Rossi.
In de tweede plaats hun leeftijd. Het ouder worden hakt er bij de karakters behoorlijk in. Nog even en dan vindt niemand ze meer aantrekkelijk en tellen ze niet meer mee. Ze willen nog een keer echt begeerd worden, vlinders in hun buik voelen, verliefd zijn. Het ouder worden wordt uitgesteld met botox, siliconen, ‘sexperimenten’, pilatus en wanhopig vreemdgaan.
In de derde plaats het moederschap. Hun kinderen lijden aan alle moderne kwalen. ADHD, dyslexie, anorexia, depressie en glutenallergie. Maar daarnaast moeten die kinderen er op en top uitzien en vooral presteren. Op pianoles dus en paardrijden, streetdance, tennis, duiken, zeilen en huiswerkcursus. En natuurlijk hebben ze een Thaise au-pair!
Langzaam groeit er tussen de vier vrouwen een vriendschap die gebaseerd is op eerlijkheid en elkaar ten allen tijde steunen, ondanks de verschillende persoonlijkheden. Lief zijn ze zeker niet; ze vertellen elkaar snoeihard de waarheid, maar bij problemen vormen ze ogenblikkelijk één front. Kortom: een serie die het Gooische leven behoorlijk op de hak neemt maar waar je geen aflevering van wil missen, omdat de heldinnen je aan het hart gaan.