Ben bang, boos en verdrietig.
Ik weet sinds 3 weken ongeveer dat ik longkanker heb en kreeg afgelopen woensdag de uitslag van de PET-scan van de longarts.
Er zijn behalve de longtumor ook activiteiten (er werd niet gezegd of het ook uitgezaaid is of niet, onbekend nog dus) in een lymfeklier gevonden die tegen de luchtpijp aanzit.
Dit maakt nogal een verschil omdat ik eerst voor operatie in aanmerking zou komen maar nu gaan ze met een aantal specialisten om de tafel hoe verder te behandelen. Waarschijnlijk krijg ik eerst een mediastinoscopie maar kan zijn dat ze ook met chemokuren beginnen en dat ik niet meer voor een operatie in aanmerking kom. A.s dinsdag hoor ik van hoe of wat maar heb vandaag huilbuien en voel me rot. Ik wil het niet aan mijn kinderen en mijn ouders laten merken dat ik bang ben.
Iemand die mij een beetje positieve engergie kan geven?
Ik kan eigenlijk weinig zeggen behalve dat ik hoop dat je vandaag een lichtpuntje ziet..ik hoop ook dat andere users een waardevolle bijdrage hebben.
Wat is de oorzaak: erfelijk of ben je een roker
Ik wens je veel kracht toe. Hoop dat je in iedere dag wat kracht in jezelf mag voelen om niet bij de pakken neer te gaan zitten.
En displission, zou je een tarot legging voor mij willen doen?
quote:Je schrijft dat je het niet aan je kinderen durft te vertellen. Zijn ze al groot of nog klein?Op zondag 23 oktober 2005 11:35 schreef Jominro het volgende:
Ben een vrouw van net 43 en ex-roker. Het toeval wil dat mijn moeder het ook op mijn leeftijd gehad heeft. Misschien ook een erfelijksheids factor, ze kon geopereerd worden en leeft nog steeds. Bij haar hebben ze het onderzocht en de oorzaak was een verwaarloosde verkoudheid.
En displission, zou je een tarot legging voor mij willen doen?
Niet dat het zoveel uitmaakt...... Ik kan me voorstellen dat je ze niet wil belasten met die info. Maar ze zullen toch wel wat aan je merken.
quote:Lijkt me nogal lastig om te verzwijgen. Zij zijn degene waarvan je zou denken dat ze het dichtst bij je staan. Ze zullen schrikken maar zullen je ook de kracht en liefde willen geven die je nodig hebt.Op zondag 23 oktober 2005 11:51 schreef Jominro het volgende:
Mijn zoon is 20 jaar en dochter van 14 jaar.
Ik hoop dat je de kracht vindt de komende tijd! Je kunt het voor je kinderen niet blijven verzwijgen, zij kunnen je juist steunen en liefde geven, zoals nokwanda ook al zegt. Misschien is het slim om eerst met je ouders te gaan praten. Je moeder heeft het zelfs meegemaakt, zij kan je uit ervaring helpen hoe ermee om te gaan. Ik neem aan dat ze het jou ook ooit heeft moeten vertellen.
Je hoeft niet te verbergen dat je bang bent. Het is een enge situatie. Láát je helpen door degenen die van je houden, en zorg zo dat je sterk staat de komende tijd.
quote:Jominro,Op zondag 23 oktober 2005 11:22 schreef Jominro het volgende:
Sorry dat ik jullie hiermee lastig val maar moet het even kwijt.
Ben bang, boos en verdrietig.
Ik weet sinds 3 weken ongeveer dat ik longkanker heb en kreeg afgelopen woensdag de uitslag van de PET-scan van de longarts.
Er zijn behalve de longtumor ook activiteiten (er werd niet gezegd of het ook uitgezaaid is of niet, onbekend nog dus) in een lymfeklier gevonden die tegen de luchtpijp aanzit.
Dit maakt nogal een verschil omdat ik eerst voor operatie in aanmerking zou komen maar nu gaan ze met een aantal specialisten om de tafel hoe verder te behandelen. Waarschijnlijk krijg ik eerst een mediastinoscopie maar kan zijn dat ze ook met chemokuren beginnen en dat ik niet meer voor een operatie in aanmerking kom. A.s dinsdag hoor ik van hoe of wat maar heb vandaag huilbuien en voel me rot. Ik wil het niet aan mijn kinderen en mijn ouders laten merken dat ik bang ben.
Iemand die mij een beetje positieve engergie kan geven?
wat ontzettend moeilijk, vooral omdat je al wel "halve" info hebt gekregen, maar moet wachten op de definitieve diagnose (wat precies en hoe nu verder).
Ik heb geen idee hoe oud je kinderen zijn, maar als ze geen kleuters meer zijn is het misschien wél verstandig om er met ze over te praten.
Laat ze maar merken dat je je niet helemaal gerust voelt/ bang bent. Kinderen ouder dan kleuterleeftijd ( om maar een richtlijn te geven) weten zelf meestal ook wel een beetje wat kanker is. Het kan heel goed zijn, ik verwacht dat iig, dat zij óók bang/ onzeker zijn. En ik denk dat het belangrijk is als zij hun angst ook uit kunnen spreken. Als de ander/ouder zich groot houdt en niet bang lijkt kan het moeilijk zijn voor het kind ( het voelt zich niet vrij of uitgenodigd) om zijn/haar angsten/gedachten te uiten op een open manier. Persoonlijk denk ik dat dat juist belangrijke dingen zijn.
Maar dit zijn puur míjn gedachten erover, jij kan zelf natuurlijk het beste inschatten wat voor jou/jullie het beste werkt.
Heel veel sterkte !
Ik denk in ieder geval aan jullie en voel je vrij alles te posten of van je af te schrijven dat je kwijt wil.
knuffel ! [ Bericht 0% gewijzigd door Mirage op 23-10-2005 13:25:53 ]
quote:Jominro, wat erg voor je. En je familie. Zijn je ouders en kinderen al wel op de hoogte van je ziekte?Op zondag 23 oktober 2005 11:22 schreef Jominro het volgende:
A.s dinsdag hoor ik van hoe of wat maar heb vandaag huilbuien en voel me rot. Ik wil het niet aan mijn kinderen en mijn ouders laten merken dat ik bang ben.
Zoja, dan zijn zij natuurlijk ook bang. Ik denk niet dat je je 'groot' hoeft te houden voor ze, en zeker als je moeder ook longkanker heeft gehad -en is genezen!- kan zij je misschien juist wel tot steun zijn en begrijpen hoe jij je nu voelt.
Ik wens je alle sterkte en kracht en steun toe de komende tijd!
quote:Wees eerlijk tegen ze...dan kunnen ze jou en zichzelf het beste steunen. Het is niet het minste waar het hier over gaat. Verder wens ik je heel veel kracht toe.Op zondag 23 oktober 2005 11:51 schreef Jominro het volgende:
Mijn zoon is 20 jaar en dochter van 14 jaar.
Iedereen ontwikkelt elke dag kanker, in normale omstandigheden pakt het lichaam dit zonder problemen aan. Probeer kanker niet te zien als iets "engs" of "gevaarlijks" wat zich in je lichaam bevindt, maar als een normaal proces wat uit de hand is gelopen, dit is bij jou gebeurd en moet dus worden aangepakt.
Dr. Simonton behaalde in de jaren 70 al successen met het gebruik van verbeeldingskracht bij het bestrijden van kanker. Patienten werd gevraagd hun ziekte te visualiseren, hun behandeling te visualiseren en het afweermechanisme (hoe de kanker werd opgevreten door witte bloedlichaampjes) van hun lichaam te visualiseren.
Elke keer dat je je zorgen maakt en elke negatieve gedachte over je ziekte maken de ziekte sterker, onthoudt dat. Je kunt je energie beter stoppen in het positief denken over de behandeling en je afweermechanisme. Als je een negatieve gedachte hebt, laat hem dan toe en zet hem daarna van je af, gevolgd door positieve gedachten (dit de hele dag door).
Uiteraard als aanvulling op de reguliere behandeling (bijv. chemotherapie) en niet als vervanging.
Hier wat meer informatie:
http://www.leelabutterfly.com/nl/verslagen/txt/cs.htm
http://www.simonton.nl/
Sterkte.
quote:Wat een goed advies (imo) !Op zondag 23 oktober 2005 12:35 schreef Nature het volgende:
Mijn bijdrage, misschien heb je er wat aan:
Iedereen ontwikkelt elke dag kanker, in normale omstandigheden pakt het lichaam dit zonder problemen aan. Probeer kanker niet te zien als iets "engs" of "gevaarlijks" wat zich in je lichaam bevindt, maar als een normaal proces wat uit de hand is gelopen, dit is bij jou gebeurd en moet dus worden aangepakt.
Dr. Simonton behaalde in de jaren 70 al successen met het gebruik van verbeeldingskracht bij het bestrijden van kanker. Patienten werd gevraagd hun ziekte te visualiseren, hun behandeling te visualiseren en het afweermechanisme (hoe de kanker werd opgevreten door witte bloedlichaampjes) van hun lichaam te visualiseren.
Elke keer dat je je zorgen maakt en elke negatieve gedachte over je ziekte maken de ziekte sterker, onthoudt dat. Je kunt je energie beter stoppen in het positief denken over de behandeling en je afweermechanisme. Als je een negatieve gedachte hebt, laat hem dan toe en zet hem daarna van je af, gevolgd door positieve gedachten (dit de hele dag door). Dit uiteraard als aanvulling op de reguliere behandeling (bijv. chemotherapie) en niet als vervanging.
Hier wat meer informatie:
http://www.leelabutterfly.com/nl/verslagen/txt/cs.htm
http://www.simonton.nl/
Sterkte.
En heerlijk helder omschreven.
Zelf neem ik die verbeeldingskracht heel serieus.
quote:die techniek is mij ook bekend. visualiseer je ziekte bv als een plantje dat je geen water meer geeft. er is gebleken dat het, samen met medicatie beter werkt om je ziekte te bevechten.Op zondag 23 oktober 2005 12:35 schreef Nature het volgende:
Mijn bijdrage, misschien heb je er wat aan:
Iedereen ontwikkelt elke dag kanker, in normale omstandigheden pakt het lichaam dit zonder problemen aan. Probeer kanker niet te zien als iets "engs" of "gevaarlijks" wat zich in je lichaam bevindt, maar als een normaal proces wat uit de hand is gelopen, dit is bij jou gebeurd en moet dus worden aangepakt.
Dr. Simonton behaalde in de jaren 70 al successen met het gebruik van verbeeldingskracht bij het bestrijden van kanker. Patienten werd gevraagd hun ziekte te visualiseren, hun behandeling te visualiseren en het afweermechanisme (hoe de kanker werd opgevreten door witte bloedlichaampjes) van hun lichaam te visualiseren.
Elke keer dat je je zorgen maakt en elke negatieve gedachte over je ziekte maken de ziekte sterker, onthoudt dat. Je kunt je energie beter stoppen in het positief denken over de behandeling en je afweermechanisme. Als je een negatieve gedachte hebt, laat hem dan toe en zet hem daarna van je af, gevolgd door positieve gedachten (dit de hele dag door).
Uiteraard als aanvulling op de reguliere behandeling (bijv. chemotherapie) en niet als vervanging.
Hier wat meer informatie:
http://www.leelabutterfly.com/nl/verslagen/txt/cs.htm
http://www.simonton.nl/
Sterkte.
Mijn dochter is een ander verhaal, is voornamelijk met zichzelf bezig. Een echte puber dus.
Wat mijn moeder betreft; ze is nu 64 jaar en al behoorlijk dementerende en beseft het dus niet meer jammer genoeg. Daar had ik vast wel veel steun aan gehad.
Ik heb een keer een documentaire gezien over iemand die opgegeven was. Die weigerde dat te aanvaarden en ging fulltime lachfilms bekijken. De ene humorfilm na de ander. Deze persoon is volledig genezen volgens het verhaal. Zijn afweer kon meer aan dat de doktoren nu zullen erkennen. Het leven heeft veel meer kracht dan de medische wetenschap erkent.
Sterkte.
Sten
Ok ik schud nu de kaarten. De eerste kaart heeft met je geboorte te maken. Mensen verwelkomen een blije boodschap er wordt iets aangekondigd..is het jouw geboorte..de kaart "het oordeel" spreekt. De mensen zijn naakt en verwelkomen een "naakt" kind zoals zij ook zelf een keer geboren waren. het is een positieve geboorte, een soort wedergeboorte want je moet begrijpen dat je alles weer gewoon tegen gaat komen en als ik dan toch een opinie moet geven: alles opnieuw begint..denk hierbij ook aan de eindeloze cirkel..maar het gaat dus over jouw geboorte, je was iig niet ongewenst.
De volgende kaart..het begint met de maand..ik trek 10 voor oktober. Op de kaart, zwaarden vijf is een man te zien..jij dus..die een gevecht is aangegaan. Heb je het op dit moment opgegeven..
we hebben elkaar en dat is veel voor liefde..jij en je partner..je kinderen..ben je blij dat je bij ze bent..zo ja, koester dat(maar dat had even niks met de kaart te maken)..je moet je vasthouden aan wat je hebt..het maakt niet uit hoe je uit deze strijd komt. Jij bent nu al een winnaar!
De laatste kaart, de toekomst. Ik zal bij jouw een korte toekomstvisie van 2 maanden toepassen..bij deze kies ik maand 12 december. Ohw das een mooie, ik trok hem al vaker..de kaart is KRACHT, kaart nummer 8 van de grote arcana..boven je het oneindigheidssymbool(boven je hoofd) Je hebt de leeuw allang getemd hij is jouw maatje. De leeuw heeft de tong uit zijn bek en hij vind het lekker dat je hem zo koestert. Deze kaart KRACHT zegt ons dat je krachtig in het leven zult staan, krachtiger ooit tevoren?
quote:Wow, wat positief nieuws.....Ik weet dat ik een "krachtig" persoon ben qua karakter maar af en toeOp zondag 23 oktober 2005 12:54 schreef displission het volgende:
Jominro, Veendam 30-09-1962 een legging mbt je gezondheid. Ik leg gewoon drie kaarten eentje voor het verleden, eentje het heden en eentje de toekomst. Het is altijd moeilijk om te zeggen wat de kaarten precies voor jouw betekenen, maar een essentie kun je er meestal zelf wel uithalen.
Ok ik schud nu de kaarten. De eerste kaart heeft met je geboorte te maken. Mensen verwelkomen een blije boodschap er wordt iets aangekondigd..is het jouw geboorte..de kaart "het oordeel" spreekt. De mensen zijn naakt en verwelkomen een "naakt" kind zoals zij ook zelf een keer geboren waren. het is een positieve geboorte, een soort wedergeboorte want je moet begrijpen dat je alles weer gewoon tegen gaat komen en als ik dan toch een opinie moet geven: alles opnieuw begint..denk hierbij ook aan de eindeloze cirkel..maar het gaat dus over jouw geboorte, je was iig niet ongewenst.
De volgende kaart..het begint met de maand..ik trek 10 voor oktober. Op de kaart, zwaarden vijf is een man te zien..jij dus..die een gevecht is aangegaan. Heb je het op dit moment opgegeven..
we hebben elkaar en dat is veel voor liefde..jij en je partner..je kinderen..ben je blij dat je bij ze bent..zo ja, koester dat(maar dat had even niks met de kaart te maken)..je moet je vasthouden aan wat je hebt..het maakt niet uit hoe je uit deze strijd komt. Jij bent nu al een winnaar!
De laatste kaart, de toekomst. Ik zal bij jouw een korte toekomstvisie van 2 maanden toepassen..bij deze kies ik maand 12 december. Ohw das een mooie, ik trok hem al vaker..de kaart is KRACHT, kaart nummer 8 van de grote arcana..boven je het oneindigheidssymbool(boven je hoofd) Je hebt de leeuw allang getemd hij is jouw maatje. De leeuw heeft de tong uit zijn bek en hij vind het lekker dat je hem zo koestert. Deze kaart KRACHT zegt ons dat je krachtig in het leven zult staan, krachtiger ooit tevoren?
besef ik ineens dat ik toch wel een levensbedreigende ziekte heb en ben dan even helemaal van de kaart.
Verder ben ik heel blij met de lieve reactie's van jullie en voel me nu veel beter
Ik zal jullie adviezen opvolgen en proberen positief te blijven denken om de kankercellen te lijf te gaan.Het is naar mijn idee niet goed om zoiets aan je kinderen te verzwijgen. Als ze het achteraf moeten horen denken ze misschien dat je geen vertrouwen in ze hebt. Natuurlijk zullen ze het vreselijk vinden om zoiets te horen, maar ze kunnen het vast wel aan. Jij hebt alle steun nodig om deze tijd te doorstaan, en je kinderen kunnen je van veel steun zijn.
Daarnaar kan ik echter alleen maar gissen. Het is een feit dat ze het niet gezegd heeft. En dat feit moeten ik en anderen respecteren. Haar keuze.
Ik had haar persoonlijk liever bijgestaan. Ook al was de afstand erg groot. Ik voelde namelijk wel al maanden aan dat er iets niet in orde was. Kreeg heel erge hoofdpijn als ik aan haar dacht en moest haar dan gewoon bellen. Ze klonk dan helemaal niet goed maar zei dat alles in orde was. Het spijt me dat ze vond dat ze het niet kon delen. Ik had er graag wat van overgenomen in het kader van: gedeelde smart is halve smart, zonder er een drama van te maken. Inderdaad die kwestie van vertrouwen zoals Netflyer al zegt. Maar ik heb wel geleerd dat ik die beslissing van haar moest respecteren. Zij had haar eigen motivatie voor het niet delen van haar informatie.
Ze is uiteindelijk overleden. Wat ik wel heb geleerd hiervan is dat een ziektebed, hoe het ook afloopt, niet alleen een leerproces voor de zieke zelf is, maar ook voor de mensen eromheen.
Ik laat het jullie vanavond weten, dank voor alle sterkte en kracht die jullie mij wensen.
quote:Zal een kaarsje voor je aansteken. En hoop met je op een beetje geluk.Op dinsdag 25 oktober 2005 09:08 schreef Jominro het volgende:
Vandaag is het dus zover.......wachten .......en ik neem mijn mobiel zelfs mee onder de douche, bang dat ik het telefoontje mis.
Ik laat het jullie vanavond weten, dank voor alle sterkte en kracht die jullie mij wensen.
quote:Heel veel sterkte vandaag. In gedachten stuur ik je alle goeds toe.Op dinsdag 25 oktober 2005 09:08 schreef Jominro het volgende:
Vandaag is het dus zover.......wachten .......en ik neem mijn mobiel zelfs mee onder de douche, bang dat ik het telefoontje mis.
Ik laat het jullie vanavond weten, dank voor alle sterkte en kracht die jullie mij wensen.
Mischien een goede vriend/familielid uitnodingen voor een kop koffie om de dag door te komen en zodat je niet alleen op dat telefoontje gefixeerd bent ?
Sterkte!
Wat een rotnieuws voor je,... ik leef met je mee!
.... toch is iedere dag gewoon een feestje, nét als altijd hoor! Ik heb veel verhalen gehoord van mensen die véél intensiever gaan leven en ervaren vanaf een moment in hun leven dat ze met "eventuele indringende gevolgen" geconfronteerd zouden gaan worden...... Voel,... Ervaar,...
Geniet,...
Uit je gevoelens,..
Jank of zelfs.....
Wees boos voor even......
En begin dit rijtje weer van bovenaan....
en als je het helemaal niet meer ziet zitten is er altijd nóg een bakkie......
sterkte hoor !Ik ben heel erg slecht in dingen zeggen in dit soort situaties, maar ik probeer het toch.
Geef alsjeblieft nooit de hoop en de moed op en deel al jouw gevoelens alsjeblieft met jouw liefhebbenden. Dit is niet iets waar wie dan ook alleen doorheen moet/hoort te gaan.
Je gaat dit overwinnen, met hun hulp.
Een grote knuffel van mij.
ik heb maar één goede raad voor je....... lachen........heel veel lachen.......iedere dag proberen tranen met tuiten te huilen van het lachen. Niet teveel nadenken over hetgeen je nu meemaakt. Ja ik weet het .... ik heb makkelijk praten....... maar ik weet één ding : dat lachen helend werkt !
Mijn moeder haar leven hing een 9 tal jaren geleden letterlijk aan een zijden draadje door de diagnose van een heel agressieve vorm van kanker. Na amputatie van één van haar borsten en de nodige chemo therapie, bleef ze gewoon lachend door het leven gaan. Ze bekeek alles vanuit een positieve roze bril als het ware. Zelfs toen de dokters terug de zo gevreesde verhoging van de tumormarkers in haar bloed vonden, liet ze zich niet van de wijs brengen. Intussen zijn er geen enge dingen meer met haar... en is ze volledig genezen verklaard. Ze moet wel nog iedere 6 maanden voor de veiligheid op onderzoek... maar ze hebben tot nu toe geen anomalieen meer gevonden.
Dus.......... lachen meid...........iedere dag..........lachen
Intussen wens ik je veel sterkte en stuur ik een hele hoop goede vibraties jouw kant uit. En denk erom...... je staat er niet alleen voor.
Het is gelukkig niet uitgezaaid in mijn ruggemerg maar van de lymfklier moet nog onderzocht worden.
Morgenochtend om 9:00 uur moet ik mij melden bij het AMCG voor een dagopname en krijg dan de hele dag onderzoeken en overleg met de chirurg tot 17:00 uur. Daarna naar huis voor weekendverlof en dan zondag om 17:00 weer melden voor opname.
A.s maandag wordt dan de Mediastinoscopie- operatie (lymfeklier) gedaan.
Pfff........bibber,bibber.
Sterkte!
quote:De enige ongemakken doen zich voor na de operatie en tijdens de herstelperiode. De pijn is een beetje te vergelijken met het hebben van een gekneusde of gebrokne rib. Je zal moeite hebben om bijvoorbeeld vanuit een zetel of een bed rechtop te zitten.Op donderdag 27 oktober 2005 11:55 schreef Jominro het volgende:
Hallo allemaal, sorry dat het even duurde dat ik weer reageer, was nogal druk de afgelopen dagen.
Het is gelukkig niet uitgezaaid in mijn ruggemerg maar van de lymfklier moet nog onderzocht worden.
Morgenochtend om 9:00 uur moet ik mij melden bij het AMCG voor een dagopname en krijg dan de hele dag onderzoeken en overleg met de chirurg tot 17:00 uur. Daarna naar huis voor weekendverlof en dan zondag om 17:00 weer melden voor opname.
A.s maandag wordt dan de Mediastinoscopie- operatie (lymfeklier) gedaan.
Pfff........bibber,bibber.
Mediastinoscopie
Wat is mediastinoscopie?
Dit is een onderzoek dat gericht is op de lymfklieren die zich tussen de longen bevinden. Het gebied tussen de longen wordt normaliter opgevuld door het hart, grote bloedvaten, slokdarm, luchtwegen en lymfklieren. Dit gebied wordt het mediastinum genoemd.
Waarom krijg ik dit onderzoek?
Het onderzoek kan worden uitgevoerd als er sprake is van longkanker en men wil vaststellen of er eventueel uitzaaiingen in de lymfklieren zitten. Daarnaast kan het onderzoek ook uit worden gevoerd als er een afwijking gezien is in dat gebied, en men wil weten wat die afwijking precies is.
Hoe gaat dit onderzoek?
Mediastinoscopie wordt uitgevoerd onder algehele narcose. Nadat de patient onder narcose is zal de chirurg een kleine snee (circa 4-5 cm) maken ter hoogte van de bovenkant van het borstbeen. Vervolgens wordt een buis tussen de daar aanwezige organen geschoven naar de lymfklieren toe. Daarna zal de chirurg via de ingebrachte buis met behulp van tangetjes stukjes weefsel verwijderen van de lymfklieren of van afwijkingen. De weefselstukjes worden onder de microscoop onderzocht, of op kweek gezet. Nadat de weefselstukjes zijn weggenomen wordt de buis verwijderd en de snee in de huid gehecht. De operatie is dan beëindigd en de patient wordt wakker op de uitslaapkamer.
Is het vervelend?
De mediastinoscopie wordt onder algehele narcose verricht en zal daarom gedurende de ingreep zelf geen ongemak veroorzaken. Na de operatie kunt u pijn bij het litteken hebben, maar soms ook achter het borstbeen. Er kunnen ook complicaties optreden, zoals heesheid, beschadiging van de zenuw die de stemband voorziet, een klaplong, lucht in het mediastinum, bloedingen, perforatie van de slokdarm of infectie van het mediastinum. Daarnaast kunt u bijwerkingen hebben van de algehele narcose, zoals misselijkheid en braken.
Moet ik me voorbereiden?
U wordt meestal een aantal uren of een dag van tevoren opgenomen. Voor de ingreep moet u een aantal uren nuchter zijn. Mocht u bloedverdunnende medicijnen gebruiken zal men vragen deze enige dagen voor de ingreep te staken.
Wat gebeurt er na het onderzoek?
Na het onderzoek wordt u wakker op de uitslaapruimte. Daarna wordt u naar uw eigen afdeling gebracht. U zal dan meestal nog één dag in het ziekenhuis blijven voordat u weer naar huis kunt.
Wanneer en hoe krijg ik de uitslag?
Het weefsel van de lymfklieren wordt onderzocht onder een microscoop of op kweek gezet. De arts zal de uitslag in het volgende gesprek met u bespreken. Meestal duurt het ongeveer een week voordat u de uitslag krijgt.
. Ik ga nu niet zeggen dat je 100 procent zeker je ziekte kunt overwinnen door positief te blijven in het leven want dan geef ik misschien valse hoop en ik heb zoveel verstand niet ervan. Ik kan alleen maar zeggen dat het belangrijk is om je te blijven uitdrukken en proberen om te blijven vechten tot het bittere eind.
Vroeger een paar maanden geleden zou ik zeggen, met een positieve instelling is alles mogelijk maar ik kom er zelf ook vaak achter dat een positief gevoel vaak kan worden afgezwakt, schreef dat net nog hier in the thruth. Na het verstrijken van een dag gaat veel verloren dat is opgebouwd.
Zit je met een ernstige ziekte opgescheept dan is het des te moeilijker om iedere dag weer opnieuw te beginnen met het positieve gevoel van de dag van te voren. Toch lijkt het me de moeite waard om niet op te geven en iedere dag te nemen hoe die is.
In het achterhoofd houdend dat de dood eventueel helemaal niet zo slecht hoeft te zijn kun je misschien nog beter vechten ertegen. Dat je een eventuele dood niet als straf ziet en als last maar als nieuwe uitdaging. Maar dan nog kun je proberen om alles te boven te komen.
Positieve energie sturen zou ik wel willen, probeer ik nu ook als ik op invoeren druk van dit bericht.
Hou moed!!!!!!!
En heel veel sterkte
quote:Jominro, wat fijn dat het niet in je ruggenmerg zitOp donderdag 27 oktober 2005 11:55 schreef Jominro het volgende:
Hallo allemaal, sorry dat het even duurde dat ik weer reageer, was nogal druk de afgelopen dagen.
Het is gelukkig niet uitgezaaid in mijn ruggemerg maar van de lymfklier moet nog onderzocht worden.
Morgenochtend om 9:00 uur moet ik mij melden bij het AMCG voor een dagopname en krijg dan de hele dag onderzoeken en overleg met de chirurg tot 17:00 uur. Daarna naar huis voor weekendverlof en dan zondag om 17:00 weer melden voor opname.
A.s maandag wordt dan de Mediastinoscopie- operatie (lymfeklier) gedaan.
Pfff........bibber,bibber.
Ik hoop met jou dat je lymfeklieren ook schoon zijn.Veel succes en sterkte morgen. Ik heb sinds ik je bericht heb gelezen iedere avond voor het slapen gaan ff aan je gedacht en je het beste toegestuurd, en zoals uit dit topic wel blijkt nog veel meer mensen
Hou je taai!
quote:dat doe je toch ook Dromenvanger!Op donderdag 27 oktober 2005 15:30 schreef Dromenvanger het volgende:
Positieve energie sturen zou ik wel willen, probeer ik nu ook als ik op invoeren druk van dit bericht.
Hou moed!!!!!!!
En heel veel sterkte
quote:Misschien welOp donderdag 27 oktober 2005 16:09 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
dat doe je toch ook Dromenvanger!
Dat de positieve gestuurde energie via dingen gaat verlopen. Ik probeer me dus helemaal in te beelden in de situatie als je ermee zit en hoe je het beste kunt reageren als er iets mis is. Kan het natuurlijk helemaal mis hebben met hoe sterk je eigenwil kan werken in het hele gebeuren. Toch geloof ik dat je overeind kan blijven staan. Als ik kon zou ik de ziekte ff overnemen en uitschakelen uit alles, waarom is dat zo moeilijk? Op kanker voor eens en altijd uit de wereld te helpen dus. Dat 1 miljoen spirituele mensen samen zich gaan bezig houden met de ziekte-kiemen en dat de mensen die de ziekte-kiem in zich hebben verlost worden ervan. Dat teams via internet zich gaan vormen. Waarom gebeurt dat niet? Er zijn genoeg mensen die via Reiki wat kunnen, waarom wordt door niet massaal aan meegewerkt, net zoals bij een donor-actie. Dat is ook gegroepeerd. Het lichaam moet denk ik overeind blijven als je het mij vraagt. Ik weet niet hoe het in elkaar steekt maar als het lichaam gaat inzakken met alle functies dan verspreidt het zich als een ziekte. Als een ziekte inderdaad want het is ook een ziekte.
Ik heb ooit een keer een toeval gehad, ik heb dat al eens gezegd. Ik stond een keer op 's morgens en kreeg ineens een gevoel dat ik dood ging, ik voelde me helemaal verkankerd. Eerste keer dat ik dit woord gebruik in deze context. Ik trok aan mijn haren omdat ik wilde voelen of ze stevig eraan vast zaten en ik trok gewoon volle plukken haar eruit.
Angstig helemaal want ik wilde niet dood. Ik probeerde dus het gevoel te boven te komen want ik dacht echt dat ik ging inzakken. Het voelde dus als een dodelijke ziekte aan. Mezelf helemaal opgepakt en ineens was het weg.
Heb iemand gekend die was binnen 2 dagen dood. Kreeg ook vanuit het niets een toeval en 2 dagen later in het ziekenhuis dood. Die man kon zichzelf niet oppakken, ondanks zijn sportieve leven. Het oppakken heeft te maken wat tussen je oren zit. Net zoals je 's morgens je bed uitstapt omdat je geest dat wilt. Je hebt wilskracht nodig om te bewegen. Die man was dus al ingezakt helemaal en moest gedragen worden door mijn Pa in de auto om zo naar het ziekenhuis te gaan. Hij kon zelf niet meer lopen bijna.
Het is denk ik net hoe je lichaam reageert en hoe je zelf je lichaam aanstuurt op bepaalde processen die optreden. Maar ik weet het niet, weet ook niet of het offtopic is. Zelf-genezing, en dan niet zoals in het Lourdes. Dat je dus zelf je boeltje oppakt en een moment uitzoekt dat ideaal is, waar je zegt. Okey, lichaam, tot hier ga je en niet verder. ( zo had ik het dus ongeveer gedaan toen)
Maar dat klinkt nu alsof ik een leukemie aanval kreeg, kan ook wat heel anders zijn geweest. Toch kwam ik het zieke gevoel te boven. Omdat ik niet dood wilde. Wil je heel graag blijven leven en ga je ook daarnaar leven dan is de dood misschien wat zwakker te noemen.
Ik weet het ook niet
Ik wil het topic niet overnemen maar dat gevoel van toen. ( is nu 3 jaar geleden) voelde alsof ik dood ging neervallen en had dus niets te maken met een kater van het bier of iets dergelijks. Die haaruitval kan ik ook niet begrijpen. En die flauwtes ook niet.Ik vraag me dus af of je niet jezelf kunt genezen van zieke cellen. Dat je door je instelling en daadkracht en focus op je lichaam komt tot een genezing waar de gezonde cellen de slechte cellen verslaan. Dat je dan het principe krijgt van. "Good beats evil". Gezonde cellen zijn altijd in enige mate aanwezig in het lichaam.
En dat is geen Jomanda praat want Jomanda heb ik een hekel aan
Ik geloof gewoon dat je geen tussenpersoon nodig hebt als Jomanda. Je hebt alleen iemand nodig die je aanstuurt in je denken. Heb daar ook over gelezen in een tijdschrift. Er was iemand die hielp mensen met kanker om positief in het leven te staan.Dus voor Jominro is het misschien heel goed om aanwezig te blijven op internet en zoveel mogelijk positieve woorden tot haar te nemen, ook daarbuiten. Misschien iemand opzoeken die via mind-tuning wat kan betekenen.
Mind-tuning
Het tunen van je mind. Afstemmen. Zoals je met een auto ook doet.Met je denken naar de kern gaan van de ziekte, en zodoende uitschakelen wat mis is.
Chemo-therapie. Natuurlijk ook erbij. Omdat het ook de ziekte doet afvlakken maar ondertussen toch zelf onderzoeken, in ieder geval proberen kostte wat het kost door te gaan en zoveel mogelijk technieken achterhalen. Misschien op de kanker.pagina.nl van de startpagina. Of houden die zich alleen bezig met de reguliere genezing zonder wat tussen je oren zit?
[ Bericht 11% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 27-10-2005 16:59:56 (laatste edit nu, gecorrigeerd enzo.) ]
Dromenvanger ; het ligt nog iets moeilijker........ik heb niet alleen longkanker maar ook de ziekte van Lyme erbij. De artsen zeggen dat het heel bijzonder is om twee zware ziektes te hebben. Dit betekend in mijn geval: gedeeltelijke aangezichtsverlamming, extreem vermoeid, nauwelijks kunnen lopen en mezelf moeten katheteren (voel het niet eens als mijn blaas vol is), en weeg nog 50 kg.
Door al deze sympthomen, ben ik bang dat mijn lichaam het allemaal niet aankan en geen weerstand genoeg heb. Ik heb vanmiddag een goed gesprek met de chirurg en anesthesist gehad, die hebben mij verzekerd dat het allemaal goed zal gaan en wordt er een speciaal behandelingsschema voor mij gemaakt.
Maar ik blijf positief hoor
quote:Lief, dank je, doet me goed..........Op vrijdag 28 oktober 2005 15:11 schreef zoalshetis het volgende:
ik heb weer een kaarsje branden, voor vandaag.
Ik denk nu aan je nu ik het lees Het is ook makkelijk gezegd van mijn kant. Maar je zult denk ik in het licht moeten blijven, licht daar bestaan we hoofdzakelijk uit. Licht en water zijn de basis-bestandsdelen als je het mij vraagt. Dus wie weet is een kaarsje branden niet eens zo'n slecht idee. Laat het licht je genezer zijn heeft ook te maken dat je moed moet houden, laat je de moed zakken dan zul je niet meer in het licht zijn. Maar dat weet je zelf wel, je bent ondanks alles nog sterk.
Ik hoop dat het licht je zal genezen
Blijf maar lekker in het licht bivakkeren!!!!! Zuig het licht op!!!! Ervaar het licht. Laat het licht je genezer zijn!!!!!
Sorry als ik raar overkom. Maar ik laat mezelf ff gaan over het licht. Licht is dus echt belangrijk volgens mij. Logisch ook.....zonder licht geen leven
[ Bericht 7% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 29-10-2005 12:35:39 ]
quote:Dit hoor ik veel, vele docu's van gezien erg boeiend om naar te kijken. De geest is sterker dan mensen vaak denken. De kracht van onze hersenen is vaak duizenden malen groter dan welk medicijn dan ook.Op zondag 23 oktober 2005 12:35 schreef Nature het volgende:
Mijn bijdrage, misschien heb je er wat aan:
Iedereen ontwikkelt elke dag kanker, in normale omstandigheden pakt het lichaam dit zonder problemen aan. Probeer kanker niet te zien als iets "engs" of "gevaarlijks" wat zich in je lichaam bevindt, maar als een normaal proces wat uit de hand is gelopen, dit is bij jou gebeurd en moet dus worden aangepakt.
Dr. Simonton behaalde in de jaren 70 al successen met het gebruik van verbeeldingskracht bij het bestrijden van kanker. Patienten werd gevraagd hun ziekte te visualiseren, hun behandeling te visualiseren en het afweermechanisme (hoe de kanker werd opgevreten door witte bloedlichaampjes) van hun lichaam te visualiseren.
Elke keer dat je je zorgen maakt en elke negatieve gedachte over je ziekte maken de ziekte sterker, onthoudt dat. Je kunt je energie beter stoppen in het positief denken over de behandeling en je afweermechanisme. Als je een negatieve gedachte hebt, laat hem dan toe en zet hem daarna van je af, gevolgd door positieve gedachten (dit de hele dag door).
Uiteraard als aanvulling op de reguliere behandeling (bijv. chemotherapie) en niet als vervanging.
Hier wat meer informatie:
http://www.leelabutterfly.com/nl/verslagen/txt/cs.htm
http://www.simonton.nl/
Sterkte.
Zie bijvoorbeeld pillen. De werking van neppe of echte pillen is vaak het zelfde omdat wij denken dat wij beter zullen worden.
Verder wens ik de TS veel sterkte!
Afgelopen nacht ook weer......7 keer verschonen en twee keer gedoucht pffff en verder overdag om de 10 minuten ongeveer. Bah, het is alleen nog slijm en nog eens slijm. Is jus 'd orange misschien ook laxerend?
Vrijdag 11 november krijg ik de uitslag van de mediastinoscopie, weer spannend dus.
Ik wens je nogmaals heel veel sterkte!
quote:Blijf echt goed drinken ! Ook als dat betekend dat je 10 minuten later weer op de wc zit.Op donderdag 3 november 2005 10:12 schreef Jominro het volgende:
Ik ben sinds dinsdagmiddag weer thuis. De behandeling op zich is mij meegevallen, weinig last van de narcose en wond in het borstbeen. Heb alleen giga last van diarree sinds dinsdag en mag niets eten. Vruchtensap en drinkbouillon is alles wat ik mag hebben.
quote:Wat vervelend allemaal. Op deze manier voel je je natuurlijk helemaal een vaatdoek.Afgelopen nacht ook weer......7 keer verschonen en twee keer gedoucht pffff en verder overdag om de 10 minuten ongeveer. Bah, het is alleen nog slijm en nog eens slijm.
quote:Min ervaring is dat sinaasappelsap idd laxerend is ( of dat ook de officiele stelling is weet ik niet), ik prefereer in dit soort gevallen appelsap.Is jus 'd orange misschien ook laxerend?
Wat is trouwens de reden dat je alleen vruchtensap mag drinken ?
Zou het toegestaan zijn om een stel bananen in de blender te gooien en daar een sapje van te maken ? ( bananen werken stoppend, maar ik weet niet of dat wel de insteek is. )
quote:knuffel !Vrijdag 11 november krijg ik de uitslag van de mediastinoscopie, weer spannend dus.
quote:Ja, dit klinkt ongeloofwaardig, maar is geen geintje: ik las ooit over een man die opgegeven was door tumoren die zich in z'n lijf bevonden. Hij ging naar huis en besloot alleen nog maar lachfilms te gaan kijken, wekenlang alleen maar lachen, uiteindelijk was er niks meer over van zijn ziekte.Op donderdag 27 oktober 2005 11:48 schreef Dannytjeuh het volgende:ik heb maar één goede raad voor je....... lachen........heel veel lachen.......iedere dag proberen tranen met tuiten te huilen van het lachen. Niet teveel nadenken over hetgeen je nu meemaakt. Ja ik weet het .... ik heb makkelijk praten....... maar ik weet één ding : dat lachen helend werkt !
quote:Dus toch wel, dat gevoel kreeg ik al dat het van jus 'd orange erger werd. Ik heb vanochtend even gesmokkelt trouwens, heb 1 beschuitje met kaneelsuiker gehad. Dat doe ik dus even niet weerOp donderdag 3 november 2005 10:19 schreef _Arual_ het volgende:
Met jus d'orange moet je inderdaad een beetje uitkijken Jominro. Mijn vader was een keer flink ziek, en wilde alleen dat nog drinken. Dat heeft als gevolg gehad dat ie bijna naar het ziekenhuis moest vanwege uitdrogingsverschijnselen! Het onttrekt op een of andere manier vocht aan je lichaam.
Ik wens je nogmaals heel veel sterkte!
want het "liep" gelijk weer weg.
Zal vanmiddag naar de afdeling van het ziekenhuis bellen of de diarree wel normaal is na zo'n
operatie. Mijn huisarts denkt dat er misschien contrastvloeistof gebruikt is en dat ik daar last van heb.
Beterschap/Sterkte!
quote:Okay, ik ben dus diezelfde donderdag weer opgenomen in het ziekenhuis zo erg was het en heb er 9 dagen gelegen aan het infuus met anti-biotica. Ben gister weer thuisgekomen en even voordat ik naar huis mocht is de longarts bij mij geweest met de uitslag;Op donderdag 3 november 2005 12:16 schreef Jominro het volgende:
[..]
Dus toch wel, dat gevoel kreeg ik al dat het van jus 'd orange erger werd. Ik heb vanochtend even gesmokkelt trouwens, heb 1 beschuitje met kaneelsuiker gehad. Dat doe ik dus even niet weer
want het "liep" gelijk weer weg.
Zal vanmiddag naar de afdeling van het ziekenhuis bellen of de diarree wel normaal is na zo'n
operatie. Mijn huisarts denkt dat er misschien contrastvloeistof gebruikt is en dat ik daar last van heb.
het zit ook in de lymfklier.....dus een operatie is helemaal niet meer aan de orde nu. Weinig kans op herstel werd erbij gezegt.
Verder ben ik door de diarree dusdanig afgezwakt en afgevallen (weeg nu nog 48 kg) dat ik vanaf a.s. maandag sonde-voeding erbij krijg 's nachts. Chemokuren is nu niet mogelijk met mijn gewicht dus en moet "vetgemest" worden voordat ze er aan kunnen beginnen
Hoe voel je je er zelf nu bij?
quote:Tja, voel me best wel rot en ben bang, hoop dat ik de kracht krijg om door te gaan en weer positief te denken.Op zaterdag 12 november 2005 08:47 schreef nokwanda het volgende:
Jeezzz, Jominro.......... Woorden zijn zo´n beetje op nu. Wat een kolerezooi.
Hoe voel je je er zelf nu bij?
quote:Kom eerst maar es wat kilo´s aan. Voel je je iets steviger. Kan ook werken op je gemoed. Andersom ook. Als je je mentaal wat sterker voelt kom je misschien ook weer wat aan.Op zaterdag 12 november 2005 09:39 schreef Jominro het volgende:
[..]
Tja, voel me best wel rot en ben bang, hoop dat ik de kracht krijg om door te gaan en weer positief te denken.
Go woman!!!!
Ik zou zo willen dat er iets was dat iemand kon zeggen waardoor je onmiddelijk kracht kreeg. Maar daar zijn gewoon geen woorden voor. Die klinken allemaal even hol en nietszeggend, lijkt het wel.
.....sprakeloos.
ik heb geen flauw idee van wat ik hier tegen je zou kunnen vertellen om je een hart onder de riem te steken, maar een heleboele andere users gelukkig wel. Weet dat ik aan je denk, en dat WE in gedachten bij je zijn als je de rotste momenten doormoet... Zie het als een beschermende cirkel die we om je heen hebben getrokken, en waar niets of niemand je pijn of kwaad kan doen. Bij moeilijke vragen kijk je gewoon even om je heen, kijk je ons even aan met een blik van verstandhouding, en we zullen je een passend antwoord influisteren......
JA, je moet nog een hele moeilijke periode door, maar jij hebt ONS allemaal bij je! en WIJ laten ONS niet uit het veld slaan! Hele dikke KUS !quote:ach lieve Jominro..Op zaterdag 12 november 2005 08:36 schreef Jominro het volgende:
[..]
Okay, ik ben dus diezelfde donderdag weer opgenomen in het ziekenhuis zo erg was het en heb er 9 dagen gelegen aan het infuus met anti-biotica. Ben gister weer thuisgekomen en even voordat ik naar huis mocht is de longarts bij mij geweest met de uitslag;
het zit ook in de lymfklier.....dus een operatie is helemaal niet meer aan de orde nu. Weinig kans op herstel werd erbij gezegt.
Verder ben ik door de diarree dusdanig afgezwakt en afgevallen (weeg nu nog 48 kg) dat ik vanaf a.s. maandag sonde-voeding erbij krijg 's nachts. Chemokuren is nu niet mogelijk met mijn gewicht dus en moet "vetgemest" worden voordat ze er aan kunnen beginnen
wat ongelofelijk beroerd allemaal voor je. Kan nu ook ff niets 'opbeurends' bedenken voor zover dat uberhaupt kan in zo'n situatie.
Alleen maar, nogmaals, dat ik je alle kracht, sterkte en beterschap toewens.
Maar als er ondanks de nare situatie dingen zijn waar je om kunt lachen moet je die koesteren. Misschien kan een leuke comediefilm je zorgen even doen vergeten? Of praat je met je vrienden liever over koetjes en kalfjes zodat het leven weer wat minder ernstig en zwaar wordt? Of lees je de pietepeuterige akkefietjes waar de FOK!ers mee kampen in Klaagbaak? Iedereen heeft zijn eigen dingen waar hij/zij vrolijk van wordt, maar je weet vast wel wat bij jou werkt.
Laat ons weten hoe het met je gaat. Schroom niet om hier je hart uit te storten als je daar behoefte aan hebt. Hoe de dingen ook gaan verlopen en hoe je je ook voelt, wij kunnen er echt wel begrip voor opbrengen. Heel veel sterkte.
kon er niet één vinden met sterkte enzo
Maar als je doorgaat is er hoop, er is enorm veel mogelijk. Bedenk wel dat als de medische wetenschap zegt 'het is hopeloos', dat slechts betekent dat zij niets meer weten te doen. Maar je eigen lichaam, of je geest, of de natuur weten dat wellicht nog wel.
Ik heb een jonge vrouw zien vervallen tot wrak omdat ze lymfklier-kanker had, en het medische haar ook had gegeven. Maar ze heeft het gehaald, en is er weer geheel bovenop gekomen.
Ik heb vandaag de relatie met mijn vriend beëindigd....hij "was" er gewoon niet voor mij. Zowel voor
een gesprek of huishoudelijke klusjes niet en raakte daardoor behoorlijk gestresst wat ik nu helemaal niet gebruiken kan.
Ik neem hem niets kwalijk, hij kan het gewoon niet aan. Wij zijn 9 mnd bij elkaar geweest waarvan ik er al 4 mnd ziek ben. Ik voel me nu enorm opgelucht en heb het gevoel dat ik nu pas echt goed met mijn
gewicht aan de slag kan gaan. Verder zijn mijn kids gelukkig om mij heen en staan volledig achter mij
JIJ bent degene waar het nu om gaat en als je je niet prettig voelt in zijn manier van doen, wegwezen met die hap. Makkelijk om te zeggen voor een buitenstaander, maar het feit dat je je nu sterker voelt en "klaar" voor je strijd zegt genoeg. Weet niet waarom ik dit allemaal opschrijf, want zoals je berichtje op mij overkomt is dat allemaal al heel duidelijk voor je....
geef je kids een dikke knuffel, geniet van alles wat je lekker vindt en voel de kracht terugkomen!
Ben net gebeld door de longarts en moet morgenochtend om 11:00 uur bij het AMCG zijn
bij een hoogleraar longziekten. Verder vertelde hij me dat een operatie technisch mogelijk is
(was eerst helemaal uitgesloten door de uitzaaiïng in de lymfklier ) maar dat ik dan eerst radiotherapie en iets chemo moet.Ze gaan morgen dus mijn conditie beoordelen en overleggen over hoe te behandelen.
Pfff........ik krijg de bibbers.
quote:wauw! Spannend!! heel veel succes!!!Op dinsdag 22 november 2005 10:34 schreef Jominro het volgende:
Update;
Ben net gebeld door de longarts en moet morgenochtend om 11:00 uur bij het AMCG zijn
bij een hoogleraar longziekten. Verder vertelde hij me dat een operatie technisch mogelijk is
Ze gaan morgen dus mijn conditie beoordelen en overleggen over hoe te behandelen.
Pfff........ik krijg de bibbers.
quote:Ow meid wat hoop ik voor je dat je genoeg aangesterkt bent of er een manier is om dat snel te realiseren !! Ik heb ontzettend veel bewondering voor je.Op dinsdag 22 november 2005 10:34 schreef Jominro het volgende:
Update;
Ben net gebeld door de longarts en moet morgenochtend om 11:00 uur bij het AMCG zijn
bij een hoogleraar longziekten. Verder vertelde hij me dat een operatie technisch mogelijk is
Ze gaan morgen dus mijn conditie beoordelen en overleggen over hoe te behandelen.
Pfff........ik krijg de bibbers.
knuffel !
quote:Zal ik doen!Op dinsdag 22 november 2005 10:41 schreef thefunny het volgende:
Heel veel sterkte, Jominro. Hou je ons op de hoogte hoe het afgelopen is bij de hoogleraar morgenochtend?
quote:Pff.. af en toe zoals nu, "schiet" ik helemaal even vol van de lieve reacties van jullie. Dat jullieOp dinsdag 22 november 2005 10:47 schreef Mirage het volgende:
[..]
Ow meid wat hoop ik voor je dat je genoeg aangesterkt bent of er een manier is om dat snel te realiseren !! Ik heb ontzettend veel bewondering voor je.
[afbeelding]
knuffel !
zo met mij meeleven
Dit zijn eigenlijk de enige momenten dat ik even huil.
Ik hoop dat je je naar omstandigheden toch redelijk goed voelt.
quote:Hier ook iedere dag toch wel.Op woensdag 23 november 2005 13:38 schreef vamperotica het volgende:
ik denk al de hele dag aan je......
Maar volgens mij ben je ijzersterk. Ook als je even denkt dat je het niet bent.
5 december. Nou ja, hoop dat het dan maar een kadootje is
Na deze vrij intensieve weken krijg ik wederom allerlei scan's en onderzoeken of het aangeslaan heeft bij de lymfeklier. Dit gedeelte schijnt het moeilijkst te zijn om te behandelen. Vervolgens zal ik dan binnen 3 weken na de kuren geopereerd worden.
Dit is wel de meest zware behandeling waaruit ik kon kiezen maar ik denk maar zo, alles of niets
en heb er wel vertrouwen in.
Ik wil met die andere behandelingen niet het risico nemen dat het later weer terug komt.
heel veel succes alvast de 5e.
verder weet ik even niets te zeggen... Ben er stil van!
maar zo blij dat "men" nog opties ziet!!
En laten we er maar vanuit gaan dat t een heel speciaal sinterklaaskado is ja!
Nu dan toch reageren want ik wil je zeggen: Zet hem op!
uit je verhalen klink je als een zeer sterk persoon!
hoe gaat het met je?
Wat duurt dat wachten lang he?!
Maar zo heb je nog wel even tijd om nog meer aan te sterken!
bahandeling vergeten; ik krijg morgen de eerste chemokuur en vanaf 5 december iedere dag radiotherapie erbij.
Verder heb ik verschrikkelijk slecht geslapen afgelopen nacht en ben nerveus
Ik probeer het niet te zijn en weet dat ik positief moet denken maar lukt even niet tot nu toe.
quote:Erg is dat heh... Als je in je bed ligt te woelen en de wereld om je heen slaapt....Op zondag 27 november 2005 10:24 schreef Jominro het volgende:
Doordat de afspraken in het AMCG vorige week zo snel en hectisch gingen was ik één belangrijke
bahandeling vergeten; ik krijg morgen de eerste chemokuur en vanaf 5 december iedere dag radiotherapie erbij.
Verder heb ik verschrikkelijk slecht geslapen afgelopen nacht en ben nerveus
Ik probeer het niet te zijn en weet dat ik positief moet denken maar lukt even niet tot nu toe.
Lijkt net of alle probleemgedachtes dan tig keer zo hard door die muur van positieviteit (schrijf je vast niet zo..) willen breken....
lekker bekertje warme anijsmelk voor dat je naar bed gaat?
nerveus zijn geeft niets, lijkt me niet meer als logisch, houdt je ook gefocust...
Als je je even niet meer zo positief voelt, denk maar aan ons, je kids en alle anderen die je een warm hart toedragen.
En geniet.
van elk klein momentje, elk klein gebaar, wat zo groot kan zijn.
En om dan positief te blijven denken is enorm moeilijk.
Maar de nachten zijn er niet om alles op te lossen, in de nacht hoef je niets, je hoeft niets te bedenken, je hoeft niets goed te maken, je hoeft niets op te lossen.
Ook jij hebt recht op je rust, ook jij mag dan slapen.
In tijden dat alles nog niet zo kil en mathematisch was als nu, en het verschil tussen dag en nacht nog veel meer was dan alleen maar de stand van de zon of de daarvan afgeleide stand van de wijzers van de klok, was dat makkelijker.
De nacht werd voorgesteld door een godin, bv Lilith, die de aarde en iedereen die erop leeft bedekte met een koele zwarte deken van 'nacht', als bescherming en troost.
Het is makkelijker om je aan Lilith over te geven, aan dat idee van die zwarte veilige deken waaronder je uit mag rusten en niets meer moet, dan je louter en alleen op grond van een tijdstip je gedachten stil te gaan zetten.
Misschien helpt het je om aan Lilith en haar warme deken te denken, de plek van rust en ontspanning die ze je daarmee geeft.
Mooi gezegd iteejer!
Maar ik begrijp dat goede raad voor mij makkelijker gezegd is dan voor jou gedaan. Het is niet niks wat je nu allemaal overkomt. Ik zou ook bang zijn als ik ernstig ziek was. Maar er zijn heel veel mensen die eens in hun leven erg ziek worden maar het kunnen trotseren en daarna geestelijk een veel sterker persoon worden.
Kop op! De dokters hebben vertrouwen genoeg om je te behandelen. De behandeling zal naar ik aanneem wel ongemakken geven (de dokters bereiden je er vast op voor zodat je niet voor verrassingen komt te staan) maar op den duur heel veel goeds opleveren. En als alles achter de rug is wordt het leven weer leuk.
zo uit bij de longarts dat hij besloot mij op te nemen voor één nacht en 's avonds dus pas de kuur heb gekregen. Ook moesten ze een laborant weer oproepen van huis, doordat het allemaal zo lang duurde moest er nieuwe chemo gemaakt worden want dat was niet geschikt meer.
Ik moet zeggen, voelde me gister toppie; niks geen misselijkheid en zelfs lopen ging wat makkelijker. Vandaag gaat het iets minder, ben moe en lopen gaat weer slechter.
Maar ja, is ook niet niks natuurlijk. Het tast ook de gezonde cellen aan en witte bloedlichaampjes.
Hoop dat ik de volgende keren er ook geen last van krijg
Volgende week maandag de volgende chemo en krijg ik ook de eerste keer bestraling erbij.
quote:Rust lekker uit komende week!Op woensdag 30 november 2005 09:52 schreef Jominro het volgende:
Ik heb nu de eerste chemokuur achter de rug, zou het maandagmiddag krijgen maar het liep allemaal
zo uit bij de longarts dat hij besloot mij op te nemen voor één nacht en 's avonds dus pas de kuur heb gekregen. Ook moesten ze een laborant weer oproepen van huis, doordat het allemaal zo lang duurde moest er nieuwe chemo gemaakt worden want dat was niet geschikt meer.
Ik moet zeggen, voelde me gister toppie; niks geen misselijkheid en zelfs lopen ging wat makkelijker. Vandaag gaat het iets minder, ben moe en lopen gaat weer slechter.
Maar ja, is ook niet niks natuurlijk. Het tast ook de gezonde cellen aan en witte bloedlichaampjes.
Hoop dat ik de volgende keren er ook geen last van krijg
Volgende week maandag de volgende chemo en krijg ik ook de eerste keer bestraling erbij.
quote:Gelukkig dat deze eerste chemo naar omstandigheden mee viel.Op woensdag 30 november 2005 09:52 schreef Jominro het volgende:
Ik heb nu de eerste chemokuur achter de rug, zou het maandagmiddag krijgen maar het liep allemaal
zo uit bij de longarts dat hij besloot mij op te nemen voor één nacht en 's avonds dus pas de kuur heb gekregen. Ook moesten ze een laborant weer oproepen van huis, doordat het allemaal zo lang duurde moest er nieuwe chemo gemaakt worden want dat was niet geschikt meer.
Ik moet zeggen, voelde me gister toppie; niks geen misselijkheid en zelfs lopen ging wat makkelijker. Vandaag gaat het iets minder, ben moe en lopen gaat weer slechter.
Maar ja, is ook niet niks natuurlijk. Het tast ook de gezonde cellen aan en witte bloedlichaampjes.
Hoop dat ik de volgende keren er ook geen last van krijg
Volgende week maandag de volgende chemo en krijg ik ook de eerste keer bestraling erbij.
Hoe gaat het nu met eten? Omdat je schreef dat je zo was afgevallen? Denk je dat je eetlust minder wordt door de chemo of merk je dat niet? Probeer iig maar zoveel mogelijk gezond en rijk voedsel naar binnen te krijgen
Probeer nu maar goed uit te rusten voor as maandag.
Heel veel sterkte weer, ik check iedere dag dit topic even om te lezen hoe het met je gaat. Kuz van mij
quote:Op woensdag 30 november 2005 16:43 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
Gelukkig dat deze eerste chemo naar omstandigheden mee viel.
Hoe gaat het nu met eten? Omdat je schreef dat je zo was afgevallen? Denk je dat je eetlust minder wordt door de chemo of merk je dat niet? Probeer iig maar zoveel mogelijk gezond en rijk voedsel naar binnen te krijgen
Probeer nu maar goed uit te rusten voor as maandag.
Heel veel sterkte weer, ik check iedere dag dit topic even om te lezen hoe het met je gaat. Kuz van mij
Ik weeg nu 50.8 kg en dat was 47.8 kg toen ik uit het ziekenhuis kwam. Verder zou ik een sonde-voeding krijgen maar dat heb ik geweigerd omdat ik al zoveel bijverschijnselen heb en denk dat het dan averechts werkt bij mij.
Momenteel probeer ik wel "met de pot" mee te eten maar dat valt niet mee als je bijna geen smaak meer hebt. Ik heb wel speciale drinkvoeding, dat is een volledige maaltijdvervanger ( FortiCare) en pakjes drinken waar 300 caloriën per pakje in zit.
Ik heb wel eens eerder gehoord van die Forticare idd. Een vriendin van mijn ouders heeft een soortgelijk probleem met kanker en geen eetlust, van haar hoorde ik dat voedsel dat rijk is aan oa vitamine B-12 belangrijk is, zij probeert ook zoveel mogelijk kleine maaltijden/snacks op een dag te nuttigen. Maargoed, dat soort dingen weten je artsen vast alles van en hebben ze je allang verteld.
Succes en sterkte maar weer
Heel veel succes!
( ik meen dat je je de dag erna het beroerdst kan voelen ?)
Gelukkig ben ik er weer niet ziek van geworden
ik knap er zelfs iets van op vreemd genoeg.Wel moet ik zolang ik chemo krijg 1 nacht in het ziekenhuis blijven maar dat vind ik niet erg omdat ik dan de volgende dag vanuit de afdeling naar de bestraling kan, scheelt mij weer een reis.
Vanaf nu iedere dag naar het UMCG Groningen (28 km) enkele reis voor de bestralingen en dat
is best wel vermoeiend. De bestraling op zich merk je niets van maar ik begin wel slikproblemen te krijgen( betreffende lymfklier zit tegen de slokdarm/luchtpijp aan). Hopen dat het niet erger wordt, vanmiddag om 15:05 uur moet ik er weer zijn.
quote:Op woensdag 7 december 2005 09:31 schreef Jominro het volgende:
Daar was ik weer, heb afgelopen maandag de tweede chemokuur gehad + de eerste bestraling.
Gelukkig ben ik er weer niet ziek van geworden
Wel moet ik zolang ik chemo krijg 1 nacht in het ziekenhuis blijven maar dat vind ik niet erg omdat ik dan de volgende dag vanuit de afdeling naar de bestraling kan, scheelt mij weer een reis.
Vanaf nu iedere dag naar het UMCG Groningen (28 km) enkele reis voor de bestralingen en dat
is best wel vermoeiend. De bestraling op zich merk je niets van maar ik begin wel slikproblemen te krijgen( betreffende lymfklier zit tegen de slokdarm/luchtpijp aan). Hopen dat het niet erger wordt, vanmiddag om 15:05 uur moet ik er weer zijn.
quote:Met ups en downs op het moment, toch wel heftig af en toe. Het verschilt per uur vreemd genoeg.Op vrijdag 9 december 2005 16:30 schreef Netflier het volgende:
Hoe gaat 't nu Jominro?
Volgens de longarts kan het door deeltjes van de tumor komen die nu aan het afsterven zijn en in het bloed komen. Verder slaap ik verschrikkelijk veel, ben echt steeds bekaf.
Rust lekker zolang als je nodig hebt.
Heel veel sterkte meid! Sterkte! nergens last van gehad. Gisteravond had ik zelfstrek in warm eten (stamppot boerenkool met Hema worst) en heb een paar hapjes gehad maar het
bleef "steken" in de slokdarm jammer genoeg. Nou ja, heb er maar geen drama van gemaakt en een extra pakje drinkvoeding gepakt. Misschien dat het eten vandaag beter gaat.
Ik voel me nu ook redelijk goed en heb het huis een beetje in de
sfeer gebracht. Groetjes,
Joke.
quote:Tussen alle kaarsjes staat er ook een voor jouOp woensdag 14 december 2005 09:00 schreef Jominro het volgende:
De derde chemokuur is weer prima verlopen
trek in warm eten (stamppot boerenkool met Hema worst) en heb een paar hapjes gehad maar het
bleef "steken" in de slokdarm jammer genoeg. Nou ja, heb er maar geen drama van gemaakt en een extra pakje drinkvoeding gepakt. Misschien dat het eten vandaag beter gaat.
Ik voel me nu ook redelijk goed en heb het huis een beetje in de
Groetjes,
Joke.
quote:Boerenkool met worst.Op woensdag 14 december 2005 09:00 schreef Jominro het volgende:
De derde chemokuur is weer prima verlopen
trek in warm eten (stamppot boerenkool met Hema worst) en heb een paar hapjes gehad maar het
bleef "steken" in de slokdarm jammer genoeg. Nou ja, heb er maar geen drama van gemaakt en een extra pakje drinkvoeding gepakt. Misschien dat het eten vandaag beter gaat.
Ik voel me nu ook redelijk goed en heb het huis een beetje in de
Groetjes,
Joke.
Vooral lekker als je er een beetje Zaanse mosterd in doet.
Ik hoop dat het moment snel arriveert dat je meer kan genieten van de warme prak. Je hebt al trek gehad, dus de eerste stap is er reeds. Maar voel je niet teleurgesteld als het niet snel genoeg gaat en heb dan gewoon wat geduld.
Al met al klinkt dit als goed nieuws, dus ik ben blij voor je.
quote:wat fijn dat de derde kuur ook goed is gegaanOp woensdag 14 december 2005 09:00 schreef Jominro het volgende:
De derde chemokuur is weer prima verlopen
trek in warm eten (stamppot boerenkool met Hema worst) en heb een paar hapjes gehad maar het
bleef "steken" in de slokdarm jammer genoeg. Nou ja, heb er maar geen drama van gemaakt en een extra pakje drinkvoeding gepakt. Misschien dat het eten vandaag beter gaat.
Ik voel me nu ook redelijk goed en heb het huis een beetje in de
Groetjes,
Joke.
en dat je je redelijk goed voelt Ik vind je een sterk iemand, als ik zo lees hoe je dit allemaal ondergaat. Ik steek vanavond ook weer een kaarsje voor je aan.
Ik hoop dat tussen al deze narigheid door, dat je nog een mooie afsluiting van het jaar hebt.
maar omdat dat het wel noodzakelijk is moet ik vandaag en morgen ook naar het ziekenhuis.Normaal gesproken hoef ik dus in het weekend niet
*kijkt naar buiten* jee, het begint giga te sneeuwen hier in het noorden.....
quote:bah, wat vervelend. Ten eerste had je je al op die datum ingesteld en nu ook nog in het weekend!Op zaterdag 17 december 2005 10:06 schreef Jominro het volgende:
Het bestralings apparaat was woensdag en donderdag stuk, daardoor kon er dus niet bestraald worden
Normaal gesproken hoef ik dus in het weekend niet
*kijkt naar buiten* jee, het begint giga te sneeuwen hier in het noorden.....
En die sneeuw geeft mij altijd een heel dubbel gevoel.... Weet ook niet precies waarom...
quote:Als het te hard sneeuwt laat ze je daar dan maar mooi houden.Op zaterdag 17 december 2005 10:06 schreef Jominro het volgende:
Het bestralings apparaat was woensdag en donderdag stuk, daardoor kon er dus niet bestraald worden
Normaal gesproken hoef ik dus in het weekend niet
*kijkt naar buiten* jee, het begint giga te sneeuwen hier in het noorden.....
Mijn gedachten zijn vandaag weer bij jou !
quote:wat vreselijk voor jeOp zondag 23 oktober 2005 11:35 schreef Jominro het volgende:
Ben een vrouw van net 43 en ex-roker. Het toeval wil dat mijn moeder het ook op mijn leeftijd gehad heeft. Misschien ook een erfelijksheids factor, ze kon geopereerd worden en leeft nog steeds. Bij haar hebben ze het onderzocht en de oorzaak was een verwaarloosde verkoudheid.
En displission, zou je een tarot legging voor mij willen doen?
sterkte!
maar, kan je van een verwaarloosde verkoudheid longkanker krijgen?
Verloopt de gehele behandeling zoals de dokters verwachten? Gaat het naar omstandigheden goed?
En heb je nog een beetje zin in de Kerst? (Wat dan een goed teken is natuurlijk.)
Ze hebben ook cellen gevonden in mijn rug dus die ook bestraald moeten worden voordat het tumoren worden. De kans is gelukkig wel groot dat het stopt / herstelt. Ook mijn hersenen worden bestraald
en daar ben ik erg ziek van..........overgeven en nog eens overgeven.Deze bestraling doen ze ook om mijn aangezichtsverlamming en waarschijnlijk kan ik dan ook weer gewoon plassen zonder katheter.
Ook wil ik bij deze jullie allemaal Prettige Kerstdagen wensen
Wat moet jij het zwaar hebben... en dan op tv allemaal mensen zien die vrolijk met kerst bezig zijn...Het lijkt bijna een cynsiche grap om jou een fijn kerstfeest toe te wensen, toch doe ik het, en vooral ook een 2006 waarin alles zich weer meer ten goede zal keren.
Heel veel stertke!!
Ik kan niet veel schrijven nu, maar ik hoop van harte dat je de ziekte overwint!!!!
Ik gun je het van harte!!! Een goede gezondheid zou voor iedereen vanzelfsprekend moeten zijn.
Komt erg cliche-achtig over. Maar ik kan me gewoon de situatie niet goed voorstellen nu.
Dus daarom die wensen......dat het beste moge gebeuren.
En weet je, al loopt het slecht af. Dan nog krijg je kerstmis misschien elders. Maar zo ver wil ik helemaal niet gaan
Gezondheid en geluk dus!!!
Hoop dat je toch kunt genieten van een hele fijne kerst...De mensen van wie je houdt om je heen en ik wens je ontzettend veel goeds voor het komend jaar...En het jaar daarop.... en daarop en daarop... en en en ......
Vaak is het zo, als ik naar mijn eigen ervaringen kijk, dat als zaken niet goed lijken te gaan en je daar verandering in probeert te brengen, de dingen eerst iets erger worden voordat ze langzaam "oplossen".
Probeer het positieve te zien.. er ìs in ieder geval íets aan het werk....het heeft effect... nu nog afwachten waar het uiteindelijk toe leidt.
Fijn dat de artsen redelijk optimistisch zijn... en ontzettend stom dat het probleem niet eerder gespot is.. ( maar dat ze de diagnose ziekte van Lyme stelden)
Lieve jominro,
Je doet het super !
Al het beste voor jou
Al met al vind ik het toch goed nieuws dat je geen ziekte van Lyme hebt. De kans dat je weer gezond wordt is hiermee groter.
Wel vervelend dat je zo lijdt onder de effecten van de bestraling. En ook ik zou me helemaal niet prettig voelen als mijn hersenen bestraald moesten worden. Ik vind je dapper dat je alles zo kranig doorstaat. Tja, je hebt natuurlijk geen keus en je moet wel, maar je doet het toch en daar heb ik respect voor. Als je bang bent of vragen hebt schroom dan niet om aan de artsen om verheldering te vragen. Zij moeten begrijpen dat het zwaar voor je is en zullen je dan ook zo goed mogelijk proberen te helpen.
Toch een gelukkig Kerstfeest gewenst. Ik hoop dat je je volgend jaar met Kerst weer top voelt.
ik hoop dat je je inmiddels weer een pietsje beter voelt. Ik kan me alleen maar aansluiten bij wat de anderen ook al zeggen: ik hoop dat je toch nog een fijne Kerst hebt gehad en wens je al het beste toe voor het komende jaar.
. Ongeneeselijk dus. De enige mogelijkheid nu is nog, zware chemokuren om het te rekken. Ik heb nu drie weken de tijd om daar een beslissing over te nemen maar zoals ik het nu voel, doe ik het niet. Ben bang dat mijn lichaam dat niet verdragen kan.En wat heb je aan die tijd die je rekt met chemo als je er dan verschrikkelijk ziek van bent.
Ben van plan de tijd die ik nog te gaan heb ( ondanks de vele bijverschijnselen die steeds slechter worden) nog een beetje zo normaal mogelijk te kunnen leven. Daar bedoel ik mee, toch nog het beste ervan maken met mijn ouders en kinderen. De dingen doen waar ik zin in heb en leuk is.
Verder wil ik goede afspraken maken met mijn huisarts want ik wil absoluut niet weken op sterven liggen en vraag dan ook euthanasie aan. O god, het klinkt allemaal zo zakelijk maar er moet dan ook zoveel geregeld worden.
Wat ee nare wending kan het nemen, Het ene moment lijkt alles nog geneesbaar en prima in orde, en het volgende moment zit er eigenlijk al geen hoop meer bij.
Het klinkt heel stom, maar ik ken geen mensen die ziek/overleden (door ziekte) zijn. Toch grijpen dit soort dingen me op de een of andere manier aan. Op tv een stuk minder, ik ken de mensen niet, je weet dat het gedramatiseerd is. Zoals je hier een stukje van jezelf blootgeeft, erg mooi. en Jammer dat je het waarschijnlijk niet meer kunt. Om de een of andere reden lijken het vaak mooie (van binnen) mensen te zijn die zulke dingen overkomt.
Voor jou wil ik je eigenlijk alleen nog maar veel moed toespreken, Ik kan niet beginnen met voorstellen wat het is om de dood zeker te weten aan te kijken. Ik kan me ook niet voorstellen wat het is om een lichaam te hebben dat vergiftigd is.
Het standaard: gebruik de tijd die je nog rest om fijne dingen met het gezin te doen, laat de stress en het geregel niet de overhand nemen... is waarschijnlijk wel het meest goede advies, wat je vast ook van plan was.
geen woorden
...
Alleen dit: ik heb al gekeken of je een mailadres op je profiel hebt staan, maar dat is niet het geval. Daarom zet ik het dan toch maar hier neer: als er ook maar iets is wat ik voor je zou kunnen doen, dan doe ik dat graag.
Ik wil me niet aan je opdringen ofzo en ik zou me goed kunnen voorstellen dat je niet op 'vreemden' zit te wachten, maar als er nou praktische zaken zijn die geregeld moeten worden waar je hulp bij nodig hebt, huishoudelijk werk, boodschappen, administratieve rompslomp, het maakt niet uit. Het maakt me ook niet uit waar je woont, ik spring zo in de trein en Nederland is maar een klein landje (ik woon zelf overigens in Amsterdam)
Hopelijk komt dit niet ongepast of opdringerig over.
Veel liefs en kracht toegewenst.
Ook ik kan de woorden niet vinden om uit te drukken wat er nu in me omgaat.
De wereld is keihard. Ik dacht dat ik er dichtbij stond, maar hier betreft het jezelf...Moeilijk. Voor mijn vader is geen behandeling mogelijk. Tenminste, niet via de normale kanalen. 16 Januari zal er contact geweest zijn met de Daniel den Hoedt kliniek in R'dam. Misschien hebben zij een experimenteel iets, misschien ook niet. Geef de moed nooit op. Mijn vader gaat nu ook naar een accupuncturist in Duitsland.
Ik zelf geloof daar niet echt in maar ik zal je een verhaal vertellen. Bij die accupuncturist komt een leraar. Die leraar geeft les op het Valuas college in Horst, wat niet zover hier vandaan is. Die leraar hebben we daar dus getroffen, en mijn ouders zijn daar mee aan de praat geraakt. Ik ben zelf de 2e en 3e x mee geweest en heb ook met die leraar gepraat.
Tegen hem hebben ze gezegd dat hij nog een half jaar had. Dat is nu....13 jaar geleden. DIt is geen geintje, ik zit hier geen bullshit te vertellen. Hij heeft veel chemo gehad, maar het sloeg niet aan. Hij is gestopt en naar duitsland gegaan naar die accupuncturist. Die heeft hem behandeld, en na een paar weken is hij terug gegaan naar het ziekenhuis. Op foto's was te zien dat de tumor kleiner was geworden. Hij is toen opnieuw begonnen met chemo en die sloeg toen aan, wat betekent dat de tumor verdwenen was. Dat is later weer uitgebroken, en het zit nu overal bij hem, maar toch...13 jaar terwijl 6 maanden gegeven was.
Begrijp me goed, ik vind het zelf ook moeilijk te geloven dat dit door die accupunctuur komt, maar de man is het levende bewijs daarvoor. Natuurlijk, ik kan dat onmogelijk nagaan of dit ECHT zo is, maar ik neem aan dat de beste man daar geen verhalen uit zijn duim zit te zugen. Hij komt daar 2x per week, mijn pa komt 1x per week. Een behandeling kost 40 euro, maar voor kankerpatienten rekent hij 10 euro of zelfs helemaal niets. De vrouw van die accupuncturist is arts in een ziekenhuis in Duitsland, we praten hier dus niet over een kwakzalver in een of ander achterafkamertje. Hij heeft een volledige praktijk, waar ook nog wel meer dingen worden gedaan hoor.
Baadt het niet dan schaadt het niet. Hoe gek het ook klinkt, je 'went' aan het idee dat je ziek bent. Wij zijn hier ook 'gewend' aan dat idee. Dat is misschien momenteel heel moeilijk voor te stellen, en als ze dat mij een paar weken geleden hadden gezegd had ik ook geroepen van "flikker toch op".
Gisteravond hebben we bezoek gehad van mensen waarvan de man ook kanker heeft. We kenden die mensen eerst niet, maar via via hadden we gehoord dat die man dus hetzelfde zou hebben als mijn pa. Dat bleek dan achteraf niet waar te zijn, mar die man had dus darmkanker en was overal naartoe uitgezaaid. Ook hem was 6 maanden gegeven, en 5 jaar later is hij er nog.
Natuurlijk, er zijn ook verhalen waarbij het heel snel gaat. 2 weken nadat mijn pa had gehoord dat hij kanker had, hoorde een vrouw die mijn moeder dan via via kent ook dat ze kanker had. Zij had idd de aggressieve vorm waarvan gedacht werd dat mijn pa hem eerst ook had. Vorige week is ze begraven...
Ik kan niet veel meer dan je heel veel sterkte wensen. Maak er wat moois van, en geef godverdomme de moed niet op. Blijf vechten. Niet voor je kinderen, niet voor je man, maar voor jezelf.
quote:Als het ooit al de tijd om te vechten is, is dat nu wel.Op donderdag 29 december 2005 08:54 schreef Jominro het volgende:
Ik heb gister de uitslag van de longarts gekregen, een operatie zit er niet meer in omdat er ook kankercellen in mijn rug en hersenvocht is gevonden
En wat heb je aan die tijd die je rekt met chemo als je er dan verschrikkelijk ziek van bent.
Ben van plan de tijd die ik nog te gaan heb ( ondanks de vele bijverschijnselen die steeds slechter worden) nog een beetje zo normaal mogelijk te kunnen leven. Daar bedoel ik mee, toch nog het beste ervan maken met mijn ouders en kinderen. De dingen doen waar ik zin in heb en leuk is.
Verder wil ik goede afspraken maken met mijn huisarts want ik wil absoluut niet weken op sterven liggen en vraag dan ook euthanasie aan. O god, het klinkt allemaal zo zakelijk maar er moet dan ook zoveel geregeld worden.
Jij, jouw geest, je lichaam, je afweersysteem, zijn één. Komen allemaal samen in jouw lichaam. Nu krijgt jouw lichaam, jouw geest, jouw afweersysteem te horen 'u bent reddeloos verloren'. En je gelooft in die artsen - uiteraard, waarom niet, welke keus heb je.. .
Maar zo breek je wel al je weerstand af.
Waarom zou een ter dood veroordeelde zich nog opmaken, waarom zou die nog vechten. Jij denkt zo, dus ook je afweersysteem, alles.
Lees het verhaal van Coolguy, waarin er tóch nog van alles mogelijk bleek. Zo zijn er zoveel voorbeelden te noemen. Opgeven = doodgaan.
Die medici doen hun best, en volgens hun behandelmethoden zullen ze wel uitgekakt zijn nu. Maar dat zijn niet de énige methoden die er zijn. Medici zijn niet alwetend, zijn geen goden.
Geef het niet op!!!
quote:Schitterend verwoord. Evenals de rest van je post.Op donderdag 29 december 2005 13:33 schreef CoolGuy het volgende:
Ik kan niet veel meer dan je heel veel sterkte wensen. Maak er wat moois van, en geef godverdomme de moed niet op. Blijf vechten. Niet voor je kinderen, niet voor je man, maar voor jezelf.
Ik was er zo van overtuigd dat het allemaal weer goed zou komen en ik dacht dat als ik zou blijven hopen het idd ook goed zou komen. (Ja, ik weet het. Ontzettend naief, maar baat het niet dan schaadt het ook niet.) Wat is het leven hard, want je komt over als een heel aardig persoon en je hebt het ook niet verdiend om ziek te zijn.
Al wat ik kan doen is een vriend van me opbellen. Zijn vader is professor en doet onderzoek naar de genezing van kanker. Wie weet is het zo dat er pas geleden een nieuwe behandelmethode is ontdekt die mogelijk jouw leven kan redden. Ik zal die vriend vanavond bellen en vertellen wat de situatie is zoals jij die hier hebt beschreven.
[ Bericht 39% gewijzigd door Netflier op 29-12-2005 18:33:30 ]
Jominro ik wens je vooral veel moed.
echt heel veel sterkte jominro
May the Force be with you
Probeer, hoe moeilijk dat ook is, altijd van het positieve uit te gaan, blijft positief denken.
sterkte man Ik probeer mij voor te stellen wat het met je doet op het moment dat dit je verteld wordt om mij een voorstelling te kunnen maken welke woorden iets voor je zouden kunnen betekenen.
Maar ik weet het niet.
Ik heb ontzettend veel bewondering voor jou en de manier waarop je met dit alles om gaat.
En de "zakelijke" houding... het lijkt bijna alsof je je ervoor verontschuldigt.
Dat is absoluut onnnodig.
Er is emotie genoeg binnen jullie gezin kan ik mij voorstellen, af en toe even praktisch naar de zaken kijken is gewoon nódig. (en ik denk ook belangrijk)
Ik blijf bij mijn eerdere woorden "ik wens voor jou het aller beste".
Ontspan, doe leuke dingen... huur een lachfilm en knuffel veel !
Al deze dingen zorgen voor positieve stofjes en positieve energie in je lichaam en op wat voor manier dan ook heeft dit een positief effect.
Veel sterkte en kracht
Mijn vader is van 3 weken geleden overleden, die had geen kanker, niks
En jij krijgt te horen dat je dood gaat, om het maar cru te zeggen
Ik zeg je 1 ding, als god bestaat, is het een idiote sadist, om moeders/vaders van kinderen te pakken
De slechte blijven leven.
Moest me even van 't hart
Steun vooral je zelf, geef de moed niet op, praat met anderen, het helpt..
-PX
Gewoon even een kusje voor jou ! Én een knuffel! (de hele dag door kleine porties). Ben nu vooral mentaal bezig de verschijnselen die ik momenteel heb aan te vechten zodat ik in ieder geval normaal kan functioneren. Verder heb ik gister een goed gesprek met mijn broer gehad die dan t.z.t. de dingen voor mij gaat regelen, opvang kinderen, crematie, financieel, huis en dergelijke. Heb heel veel aanloop en steun van mensen waarvan ik het niet verwacht had, best ontroerend allemaal (ook van jullie allemaal trouwens
). Een vroegere vriendin van mij heeft ook weer contact opgenomen ( al hebben we elkaar niet lang gezien en gesproken maar we pakken de draad altijd zo weer op) Ze is bevoegd in Reikie en wil me graag helpen, en ga het proberen. Misschien kan ze de geblokkeerde zenuwen activeren toch? Prettige jaarwisseling allemaal.......... ik krijg vanavond bezoek en ga het zeker leuk maken
Liefs,
Joke.
quote:Mijn wens voor jou in het nieuwe jaar:Op zaterdag 31 december 2005 09:03 schreef Jominro het volgende:
Ik begin iets rustiger en positiever te worden. Heb gisteren zoveel mogelijk gegeten ondanks het moeilijk ging maar voelde me daarna stukken beter
Heb heel veel aanloop en steun van mensen waarvan ik het niet verwacht had, best ontroerend allemaal (ook van jullie allemaal trouwens
Prettige jaarwisseling allemaal.......... ik krijg vanavond bezoek en ga het zeker leuk maken
Liefs,
Joke.
Dat je je iedere dag mag bezighouden met de voorbereidingen op de rest van je leven (en het tegelijk mag doen) en niet met de voorbereidingen op de dood.
Hopelijk kan de reiki-dame je verder helpen.
Heel erg veel succes en veel plezier vanavond.
quote:Lieve Jominro,Op zaterdag 31 december 2005 09:03 schreef Jominro het volgende:
Ik begin iets rustiger en positiever te worden. Heb gisteren zoveel mogelijk gegeten ondanks het moeilijk ging maar voelde me daarna stukken beter
Heb heel veel aanloop en steun van mensen waarvan ik het niet verwacht had, best ontroerend allemaal (ook van jullie allemaal trouwens
Prettige jaarwisseling allemaal.......... ik krijg vanavond bezoek en ga het zeker leuk maken
Liefs,
Joke.
wat fijn dat je veel aanloop en steun krijgt
Ik wens je een hele fijne en gelukkige jaarwisseling toe Eten is goed....energie, warmte...weerstand...
Tip:zorg voor veel vitamine C.
Ik hoop dat je een fijne avond hebt !
quote:Gecondoleerd.Op vrijdag 30 december 2005 16:09 schreef PallominnoXIII het volgende:
Mijn vader is van 3 weken geleden overleden
Dat moet voor jou ook niet makkelijk zijn. Ik wens je veel sterkte.
Ik ken je helemaal niet, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Ik heb het hele topic net gelezen en ik wil je een hart onder de riem steken in deze moeilijke tijd. Een jaar geleden is mijn moeder overleden aan kanker en het is gewoon een verschrikkelijke rotziekte. Het advies dat ik je wil geven: geniet van de tijd die je hebt, vooral met je kinderen en ouders. Dat was je gelukkig al van plan, maar doe het ook. En misschien een hele gekke tip: neem je stem op. Dat heeft mijn moeder ook gedaan en dat is misschien wel het mooiste aandenken van haar dat ik heb. Een dagboek kan natuurlijk ook een mooi aandenken zijn.
Het klinkt misschien vreemd dat ik nu al over dat soort dingen begin. Misschien heb je nog wel heel erg lang, misschien komt het allemaal ook wel goed. Maar zoals je ook wel zult begrijpen leef ik me nogal in in jouw kinderen en denk ik aan de tijd dat je er wellicht niet meer zal zijn. Het is dan heel erg fijn als je zulke mooie aandenkens hebt.
Hoe gaat het trouwens met je kinderen? Ook voor hen heel veel sterkte. Zorg voor een fijne tijd samen en praat veel.
Linda
Ik kwam hier eigenlijk 'per ongeluk' en dit topic heeft me heel erg aangegrepen.
Steeds weer las ik posts van jou met de hoop dat het weer wat beter zou gaan en vind het vervelend dat de artsen nu hebben gezegd dat behandeling niets meer zou uitmaken...
Ik wens je echt het aller aller beste toe. En ik hoop dat de Reiki helpt. En sowieso - Reiki is echt geweldig heb ik gehoord (ikzelf kan er helaas niet tegen, ben er overgevoelig voor) dus geniet ervan!
Verder... wens ik je een hele fijne jaarwisseling en nog heel veel lol.
En natuurlijk hoop ik dat je zo lang mogelijk zonder pijn lekker kan doen wat je wilt doen, geniet van elk moment, carpe diem!
Het is moeilijk goede woorden te vinden maar ik doe mijn best
Positief blijven denken is het beste wat je kunt doen. Het zorgt ervoor dat je je beter voelt, niet alleen geestelijk maar ook fysiek.
Wat er ook gebeurt, het komt goed. Op wat voor manier dan ook.
What's coming will come, and you'll meet it when it does.
Heel veel sterkte en een goede jaarwisseling! Geniet ervan!!
-Saz.
Ongelooflijk dat jij je zo goed staande weet te houden terwijl je zulk klotenieuws hebt gekregen!
Ik wil je heelveel sterkte en moed wensen voor 2006!!
Óp naar morgen!ik hoop dat het naar omstandigheden goed met je gaat.
Ik wens je echt heel veel sterkte toe!
quote:Ja ach, ik zie dit topic en dan valt de dood van een naaste in het niet, want de dood zelf is nog altijd een cru en klote iets.. en ik wens niemand de dood toe.. niemandOp zaterdag 31 december 2005 14:49 schreef Netflier het volgende:
[..]
Gecondoleerd.
Dat moet voor jou ook niet makkelijk zijn. Ik wens je veel sterkte.
En nog iets, blijf sterk van geest, geef niet op, want als je opgeeft zal je lichaam aftakelen, blijf sterk, voor jezelf.
Na er goed over na gedacht te hebben, doe ik het niet.......ik wil liever de kwaliteit zoals het nu gaat en niet ziek zijn van de chemo's omdat die tijd ook dan verloren is nietwaar? Het tast ook ontzettend veel goede cellen aan. Mijn huisarts komt eind van de middag bij mij voor een gesprek en ik wil graag een machtiging van hem voor een second opinion bij Anthoni van Leeuwenhoek kankerkliniek. Ik weet niet, heb het gevoel dat ik daar wat aan heb.
Het UMCG heb ik niet zoveel vertrouwen meer in. De tumor in mijn long is maar 3.2 bij 1.6 en het zit dan wel in de lymfklier maar dat is ook al gereduceerd volgens de radioloog na 15 bestralingen en 4 chemokuren. Verder zit het nog niet in mijn organen/ botten denk ik. De laatste 3 weken hebben ze geen onderzoeken meer gedaan
quote:Lieve Joke,Op maandag 9 januari 2006 14:22 schreef Jominro het volgende:
Ben even heel druk geweest vorige week, mijn zusje die in België woont heeft hier een paar dagen gelogeerd en heb ontzettend veel aanloop / bezoek gehad. Dit alles eist nu wel even zijn tol bij mij ben ontzettend moe en kom nu weer tot rust, slaap 's middags weer even. Op de 18e moet ik pas weer naar het ziekenhuis voor een afspraak met de longarts en moet dan beslissen of ik zware chemokuren ga nemen om het te rekken.
Na er goed over na gedacht te hebben, doe ik het niet.......ik wil liever de kwaliteit zoals het nu gaat en niet ziek zijn van de chemo's omdat die tijd ook dan verloren is nietwaar? Het tast ook ontzettend veel goede cellen aan. Mijn huisarts komt eind van de middag bij mij voor een gesprek en ik wil graag een machtiging van hem voor een second opinion bij Anthoni van Leeuwenhoek kankerkliniek. Ik weet niet, heb het gevoel dat ik daar wat aan heb.
Het UMCG heb ik niet zoveel vertrouwen meer in. De tumor in mijn long is maar 3.2 bij 1.6 en het zit dan wel in de lymfklier maar dat is ook al gereduceerd volgens de radioloog na 15 bestralingen en 4 chemokuren. Verder zit het nog niet in mijn organen/ botten denk ik. De laatste 3 weken hebben ze geen onderzoeken meer gedaan
Ik zou je zeker het Anthonie van Leeuwenhoek ziekenhuis willen aanraden. Mijn moeder is daar destijds behandeld voor borstkanker en er werken daar echt hele vakkundige en vreselijk aardige en betrokken mensen. De beste specialisten zitten daar.
Vreemd dat je in Groningen al 3 weken geen onderzoek meer hebt gehad, zeker als de tumor in je lymfeklier is geslonken.
Geef de moed niet op, en rust lekker uit. Veel sterkte en liefs!
Ik had in een eerdere post al aangegeven dat ik een vriend zou opbellen wiens vader professor is die onderzoek doet naar kankerbestrijding. Dat had ik ook gedaan. Het duurde alleen nogal lang voordat er een antwoord kwam, omdat die professor het altijd heel druk heeft.
Ik heb nu wel een reactie gehad. Als je redelijk goed reageert op de chemokuur - dus dat het niet teveel gepaard gaat met bijwerkingen waardoor jij je slecht en beroerd voelt - raadt hij je aan om die kuur voort te zetten. Dit heb je ongetwijfeld al van je arts gehoord. Het spijt me dat ik je hiermee niks nieuws kan vertellen. De professor zei nog iets wat erg belangrijk is: je hoeft absoluut niet bang te zijn dat je veel pijn gaat krijgen. Pijnbestrijding is tegenwoordig heel erg goed en werkt bij iedereen.
Als je meer informatie wilt is er de volgende website: http://www.kwfkankerbestrijding.nl/
Ik wens jou heel veel sterkte en moed toe. Blijf de dingen zo positief mogelijk zien, al weet ik dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan. Maar je bent een sterk persoon, dus jou moet dat lukken. Ik heb heel veel respect voor je.
ofschoon het eng is om het vertrouwde aardse los te laten, wil ik je zeggen dat je niet bang hoeft te zijn om naar de 'andere kant' te gaan. Ik weet aan de hand van mijn ervaringen met uittredingen dat het daar prachtig is. Hemelse natuur, gouden licht, beschermengelen, vrienden en familie zullen je opvangen. Je leeft gewoon door aan de andere kant en er is genoeg te doen voor iedereen. Je hebt daar ook enorm veel vrijheid, dus je hebt echt ook wel iets om naar uit te zien. Misschien klinkt dit alsof ik er licht over denk. Dat doe ik niet. Ik denk er wel * met licht * over. Wij mensen zijn allemaal op reis en stappen in en uit treinen en de reis gaat verder en verder.
Hier ga je heen:
Ik raad je ook het volgende boek aan dat gaat over het leven dat steeds overgaat in een volgend leven:
Jonathan Livingston Seagull
Ik wens je een goede reis en veel vertrouwen in de liefde die er overal is.
Sten
[ Bericht 2% gewijzigd door Stenny op 13-01-2006 23:50:50 ]
quote:Zover is het nog niet. Je leeft nog en wat mij betreft dat dat nog heel lang. Maar misschien put je troost uit de gedachte dat wij allemaal sterfelijk zijn en allemaal ooit gaan begrijpen wat jij nu doormaakt.Op vrijdag 13 januari 2006 23:44 schreef Stenny het volgende:
ofschoon het eng is om het vertrouwde aardse los te laten, wil ik je zeggen dat je niet bang hoeft te zijn om naar de 'andere kant' te gaan.
dikke knuffel ik ben heel benieuwd hoe het nu met je gaat en of je nog een verwijzing naar het Anthonie van Leeuwenhoek hebt gekregen?
Liefs van mij!
quote:Zo hoorde ik laatst nog een mooie, mensen zijn net bloemen, de mooiste bloemen worden als eerste geplukt.Op vrijdag 20 januari 2006 21:47 schreef Netflier het volgende:
[..]
Zover is het nog niet. Je leeft nog en wat mij betreft dat dat nog heel lang. Maar misschien put je troost uit de gedachte dat wij allemaal sterfelijk zijn en allemaal ooit gaan begrijpen wat jij nu doormaakt.
Maar... het zit nog wel in mijn hersenvlies en ruggemerghuid. Al zijn dit nog geen tumoren, het is een tijdbom volgens de longarts en de vraag is waar het verder uitbreekt. Momenteel heeft chemo (gelukkig) geen zin omdat er geen actieve tumoren zijn. Bestralen in de hersenen / rug kan ook niet meer, heb dan kans helemaal blijvend in een rolstoel terecht te komen. Omdat er geen actieve tumoren zijn momenteel kan ik ook niet naar het Antoni van Leeuwenhoek kliniek.
Wij hebben afgesproken over een week of 6 scans te laten maken, of ik moet al eerder ergens last van hebben. Wat wel het geval is: pijn in mijn been/bot ........en voeten zijn ontzettend dik van vocht.
Gelukkig komt mijn huisarts vanavond even weer en zal het met hem overleggen
quote:Geweldig bericht dit!!Op maandag 23 januari 2006 11:24 schreef Jominro het volgende:
Hallo allemaal, hier weer even een update..... Ik heb vorige week woensdag een gesprek met de longarts gehad en gelukkig toch een beetje positief nieuws gehad. De tumor in mijn long is nagenoeg verdwenen (litteken) en wat er nog zit, is niet actief meer en hetzelfde geldt voor de lymfklier
Maar... het zit nog wel in mijn hersenvlies en ruggemerghuid. Al zijn dit nog geen tumoren, het is een tijdbom volgens de longarts en de vraag is waar het verder uitbreekt. Momenteel heeft chemo (gelukkig) geen zin omdat er geen actieve tumoren zijn. Bestralen in de hersenen / rug kan ook niet meer, heb dan kans helemaal blijvend in een rolstoel terecht te komen. Omdat er geen actieve tumoren zijn momenteel kan ik ook niet naar het Antoni van Leeuwenhoek kliniek.
Wij hebben afgesproken over een week of 6 scans te laten maken, of ik moet al eerder ergens last van hebben. Wat wel het geval is: pijn in mijn been/bot ........en voeten zijn ontzettend dik van vocht.
Gelukkig komt mijn huisarts vanavond even weer en zal het met hem overleggen
Zolang er leven is, is er hoop. Heel afgezaagd, maar ook heel waar!
Dit klinkt al veel beter !
Blijf positief denken en blijf vooral geníeten.
en heel erg bedankt dat je dit forum uitkoos om je verhaal te doen.
Het voelt als een "eer".
Heel erg goed nieuws in ieder geval dat de tumoren lijken te verdwijnen uit je longen & lymfeklieren.
quote:Met alle respect, maar zou je niet iets voorzichtiger zijn met zulke beweringen? Ik denk dat daar een hele boel verschillende opvattingen over zijn, en geen enkele opvatting kun je denk ik met zoveel zekerheid poneren
Maar iig ook sterkte gewenst aan Jominro
quote:Vind ik ook, maar ik snap haar reactie aan de andere kant ook wel.Op maandag 23 januari 2006 12:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Met alle respect, maar zou je niet iets voorzichtiger zijn met zulke beweringen? Ik denk dat daar een hele boel verschillende opvattingen over zijn, en geen enkele opvatting kun je denk ik met zoveel zekerheid poneren
Maar iig ook sterkte gewenst aan Jominro
Als je uittredingen e.d. hebt meegemaakt kijk je nu eenmaal 200% anders tegen het leven en de bijbehorende dood aan. ( spreek uit ervaring )
Maar dood gaan we allemaal, vroeg of laat.
quote:Ik denk dat ik dit wel mag zeggen.Op maandag 23 januari 2006 12:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Met alle respect, maar zou je niet iets voorzichtiger zijn met zulke beweringen? Ik denk dat daar een hele boel verschillende opvattingen over zijn, en geen enkele opvatting kun je denk ik met zoveel zekerheid poneren
Maar iig ook sterkte gewenst aan Jominro
Zoiets zeg ik alleen als ik er 100% achtersta.quote:Natuurlijk mag je zeggen wat je wilt, ik zeg alleen dat je het misschien niet als een feit moet gaan brengen. Zelfmoordterroristen staan ook 100% achter hun keuzes, maar ik kan me ook niet in hun opvattingen vinden, terwijl zij zeker weten dat ze gelijk hebben. Zo zijn er ook ontelbaar veel verschillende opvattingen over het hiernamaals, en om dan het te stellen in de trend van " hier ga je heen", dat vind ik persoonlijk niet echt subtiel. Het is niet naar jou gericht; als een Christen hier neer zou zetten dat mensen naar de hel gaan als ze niet Christelijk zijn geweest in hun leven, had ik ook raar opgekeken. Je weet het gewoon niet.Op maandag 23 januari 2006 13:21 schreef Stenny het volgende:
[..]
Ik denk dat ik dit wel mag zeggen.
Maar ik wil verder het topic niet een negatieve sfeer meegeven, dus ik laat het hier bij
quote:fijn dat je weer even van je laat horen!Op maandag 23 januari 2006 11:24 schreef Jominro het volgende:
Hallo allemaal, hier weer even een update..... Ik heb vorige week woensdag een gesprek met de longarts gehad en gelukkig toch een beetje positief nieuws gehad. De tumor in mijn long is nagenoeg verdwenen (litteken) en wat er nog zit, is niet actief meer en hetzelfde geldt voor de lymfklier
Maar... het zit nog wel in mijn hersenvlies en ruggemerghuid. Al zijn dit nog geen tumoren, het is een tijdbom volgens de longarts en de vraag is waar het verder uitbreekt. Momenteel heeft chemo (gelukkig) geen zin omdat er geen actieve tumoren zijn. Bestralen in de hersenen / rug kan ook niet meer, heb dan kans helemaal blijvend in een rolstoel terecht te komen. Omdat er geen actieve tumoren zijn momenteel kan ik ook niet naar het Antoni van Leeuwenhoek kliniek.
Wij hebben afgesproken over een week of 6 scans te laten maken, of ik moet al eerder ergens last van hebben. Wat wel het geval is: pijn in mijn been/bot ........en voeten zijn ontzettend dik van vocht.
Gelukkig komt mijn huisarts vanavond even weer en zal het met hem overleggen
Geweldig dat de tumor in je long weg is en je lymfeklier weer schoon! Wel jammer dat het hebben van actieve tumoren blijkbaar een criterium is om naar het AvL te kunnen.
Wie weet verdwijnt het ook nog, of wordt het minder, in je ruggenmerg en hersenvlies.
Ook deze keer weer sterkte, kracht en veel liefs van mij
Wij gunnen je hier allemaal de kracht en moed om de strijd dapper aan te gaan en te overwinnen.
quote:Was het maar waar...........de uitzaaiïngen die in mijn hersenvlies / rug zitten zijn net een tijdbom zeg maar en het is niet gezegd dat het tumoren worden maar het kan evengoed ergens anders, zoals in mijn organen of botten uitbreken.Op maandag 23 januari 2006 20:31 schreef Netflier het volgende:
Hoi, Joke. Jouw laatste post kwam bij me over als erg positief. Betekent het dat je weer kan hopen op een lang leven dat nog voor je ligt? (Tenminste, de situatie leek een paar weken terug minder positief.)
Wij gunnen je hier allemaal de kracht en moed om de strijd dapper aan te gaan en te overwinnen.
Dank jullie voor alle positieve reactie's,
Liefs,
Joke.
Maar hoe voel je je nu eigenlijk? Kun je weer eten? Heb je weer een beetje energie?
Maar blijf sterk in het leventje wat je nog hebt. En geniet vooral daar nog van. Ookal is dit makkelijk gezegt dan gedaan.
Sterkte
Ik heb geen training of what so ever praktische oefening gevolgd om anderen dan mijzelf lichamelijk danwel geestelijk te helen. Wil alleen kwijt dat ik met u mee leef en het nieuws wat u te horen hebt gekregen betreur.
Wat ik u vanuit eigen ervaring kan medelen is en negeer het gewoon mocht u er niets mee kunnen wat ik volkomen begrijp is dat ik ik geloof(andere woorden heb ik er niet voor dan geloof/ervaring) dat men geheel zelf in staat is om welke lichamelijke problemen te verhelpen. Weet niet of het juist is om dit nu te vertellen dus mijn excuses voor een allen dit niet foutief op te vatten, wil niets anders dan mijn spijt voor de persoon in kwestie te betuigen. Door het kennen van uw gedachten en de oorsprong ervan en vervolgens deze te controlleren waarna men met sterke concentratie in staat is om alle lichamelijke klachten te verhelpen! Dit kost tijd in onze belevings wereld. Mocht u niets van dit willen horen dan hierbij; ik leef met u mee en wens u veel sterkte en veel liefde bij de hele situatie.
quote]Op zondag 23 oktober 2005 11:22 schreef Jominro het volgende:
Sorry dat ik jullie hiermee lastig val maar moet het even kwijt.
Ben bang, boos en verdrietig.
Ik weet sinds 3 weken ongeveer dat ik longkanker heb en kreeg afgelopen woensdag de uitslag van de PET-scan van de longarts.
Er zijn behalve de longtumor ook activiteiten (er werd niet gezegd of het ook uitgezaaid is of niet, onbekend nog dus) in een lymfeklier gevonden die tegen de luchtpijp aanzit.
Dit maakt nogal een verschil omdat ik eerst voor operatie in aanmerking zou komen maar nu gaan ze met een aantal specialisten om de tafel hoe verder te behandelen. Waarschijnlijk krijg ik eerst een mediastinoscopie maar kan zijn dat ze ook met chemokuren beginnen en dat ik niet meer voor een operatie in aanmerking kom. A.s dinsdag hoor ik van hoe of wat maar heb vandaag huilbuien en voel me rot. Ik wil het niet aan mijn kinderen en mijn ouders laten merken dat ik bang ben.
Iemand die mij een beetje positieve engergie kan geven?
[/quote]
Ik val per ongeluk TRU binnen en zie oa. dit topic..Ik ken je verder niet en jij mij ook niet, maar toch heb ik dit topic met koude rillingen zitten te lezen. Wat een vreselijke situatie waar jij nu inzit...
Heel veel sterkte.. niet alleen voor jou, maar ook voor je kinderen..
Hoe gaat het?
quote:Nah, zeg. Twee zielen een gedachte.
Zat er net aan te denken en poef... daar ben jij.
Hi Jominro,
Dacht dus, net als Vamp ook aan je. We hebben al een tijdje niks van je gehoord. Ik hoop dat dat een positieve reden heeft.
Ik hoop gewoon op een goede afloop. En dat je gewoon een natuurlijke dood tegemoet mag gaan. Sterven zoals het hoort dus.
Op een normale manier, en niet door een ziekte. Sterven als je klaar bent met leven, en niet vroegtijdig dus.
Het beste dus !!!!!
Tenslotte nog een plaatje om mijn bericht af te sluiten....
Een lichtje voor jou
* Oversight aansluit.Op het moment gaat het met ups en downs qua fysieke problemen zoals lopen, dubbel zien enz....
Ben twee weken geleden bij de longarts geweest en hebben afgesproken dat ik om de +/- 5 weken bij hem kom om te kijken of er veranderingen zijn. Natuurlijk is het wel zo, mocht ik eerder klachten krijgen dan zelf actie onderneem.
Verder krijg ik nu wel eens een paniekaanval
en ben ik bang. Maar ik probeer mezelf dan moed in te spreken en mijn ademhaling onder controle te krijgen. Ben een weekje naar België geweest naar mijn zusje en vond ik heel leuk ondanks dat ik weinig kan. Pff .... rolstoel mee, katheters, luiers en noem maar op. We hebben samen gehuild, gelachen en gescholden zoals normaal
Liefs,
Joke.
quote:Hallo Jominro,Op zondag 19 februari 2006 09:08 schreef Jominro het volgende:
Hallo allemaal, de pc is een paar weken weg geweest voor reparatie en kon dus niet reageren.
Op het moment gaat het met ups en downs qua fysieke problemen zoals lopen, dubbel zien enz....
Ben twee weken geleden bij de longarts geweest en hebben afgesproken dat ik om de +/- 5 weken bij hem kom om te kijken of er veranderingen zijn. Natuurlijk is het wel zo, mocht ik eerder klachten krijgen dan zelf actie onderneem.
Verder krijg ik nu wel eens een paniekaanval
Ben een weekje naar België geweest naar mijn zusje en vond ik heel leuk ondanks dat ik weinig kan. Pff .... rolstoel mee, katheters, luiers en noem maar op. We hebben samen gehuild, gelachen en gescholden zoals normaal
Liefs,
Joke.
Hel fijn om iets van je te horen.
Van alles dat rot is aan deze situatie lijkt die angst me toch wel een echt heel erg naar aspect. Ik kan me helemaal voorstellen dat je bang bent. Ik zou het waarschijnlijk ook zijn. Maar... knap van je dat je jezelf toch telkens weer onder controle krijgt en doorgaat.
Fijn dat je een goeie vakantieweek hebt gehad. En natuurlijjk dat je kan lachen, schelden en huilen. Dat je je emoties dus kwijtkan bij mensen om je heen.
Hoe gaat het met je kinderen? Hoe gaan zij eigenlijk om met het feit dat je nu zo ziek bent?
Natuurlijk wens ik je weer een flinke portie positieve energie om er tegenaan te gaan.
quote:Tja, mijn kinderen reageren heel verschillend.....soms pijnlijk onverschillig en dan weer heel betrokken en emotioneel. Ik ben nogal van ze afhankelijk wat kleine huishuidelijke klusjes betreftOp zondag 19 februari 2006 09:43 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Hoe gaat het met je kinderen? Hoe gaan zij eigenlijk om met het feit dat je nu zo ziek bent?
Natuurlijk wens ik je weer een flinke portie positieve energie om er tegenaan te gaan.
( heb wel thuiszorg hulp, 2x in de week) zoals de wasmachine en droger leeghalen enzo.
Als ik het dan vraag duurt het soms wel een paar uur voordat ze het doen. Waardoor ik mij dan ga ergeren en dan te heftig reageer denk ik
Maar ik ben afhankelijk van mijn energie op dat moment en kan dan niet uren wachten, het verschilt per uur en dat dringt vaak niet tot ze door.
Regelmatig stress dus
en dat is niet goed, ik weet het. Maar ik probeer het zoveel mogelijk te vermijden.Thanks voor de positieve energie
quote:Tis heel irritant ja...... ook als je gezond bent en niet afhankelijk van hun hulp. Maar ja...... het klinkt als gezond puberaal gedragOp zondag 19 februari 2006 10:37 schreef Jominro het volgende:
[..]
Tja, mijn kinderen reageren heel verschillend.....soms pijnlijk onverschillig en dan weer heel betrokken en emotioneel. Ik ben nogal van ze afhankelijk wat kleine huishuidelijke klusjes betreft
( heb wel thuiszorg hulp, 2x in de week) zoals de wasmachine en droger leeghalen enzo.
Als ik het dan vraag duurt het soms wel een paar uur voordat ze het doen. Waardoor ik mij dan ga ergeren en dan te heftig reageer denk ik
Maar ik ben afhankelijk van mijn energie op dat moment en kan dan niet uren wachten, het verschilt per uur en dat dringt vaak niet tot ze door.
Regelmatig stress dus
Thanks voor de positieve energie
Toen mijn moeder zo ziek was, was ik 15 en een gigantische relpuber!
Aan de ene kant doodsbang om wat er allemaal gaande was, maar aan de andere kant ook bang om dat te laten zien...
En dat heftig reageren.... Ook dat herken ik... Zowel van mezelf als van mn moeder....
de onmacht van beide kanten... van jou omdat je het zelf niet kan... En van je kinderen omdat het nu eenmaal een ander situatie is.. Aan de ene kant wil je 'gewoon' puber zijn, maar aan de andere kant zou je dat zo af willen geven om alles weer zoals het was te krijgen....
ik merk dat ik weer niet goed uit mn woorden kom, dus ik laat het hier even bij!
Ik heb met bewondering het topic doorgelezen.
De moeder van een vriendin van mij is in februari overleden aan kanker.
Ze heeft volgens mij ook op het laatst niet meer gekozen voor behandeling.
Ben ook erg benieuwd hoe het nu met je is.
Ik wil je iig veel kracht toewensen !
quote:Dat kan ook de welbekende bug zijn die hier speelt...Op donderdag 16 maart 2006 15:26 schreef kruimel_20 het volgende:
Laatste bezoek: 5 uur, 52 minuten geleden....
Kijk maar eens in haar historie. Is zeker al een maand terug.
Ben benieuwd hoe 't nu is....
Ik kijk elke dag in mn active topics om te zien of er een update is over hoe het met je gaat... Ik hoop dat het redelijk goed met je gaat en dat je computer gewoon weer kapot is en dat je daarom niet kunt reageren...We willen graag weten hoe het me je is.
quote:dat schijnt niet altijd te kloppen...een of andere bug ofzo.Op maandag 27 maart 2006 11:55 schreef _Arual_ het volgende:
In het profiel staat dat ze hier een dag of vijf geleden nog was...
Zeer aangrijpend verhaal...
Ook wij zijn zeer benieuwd hoe het met je vergaat.
We houden deze topic in de gaten.
Als je dit leest,heel veel sterkte namens on tweën
Ik hoop dat je ooit nog in staat zult zijn om hier te reageren. En zo niet, dat je dan toch rust en vrede hebt.
quote:Wilde hier ook al weer een tijdje iets neerzetten, maarkon de woorden niet vinden...Op zondag 9 april 2006 12:17 schreef nokwanda het volgende:
Eigenlijk gaat er geen dag voorbij dat ik niet ergens een momentje denk aan jou, Jominro.
Ik hoop dat je ooit nog in staat zult zijn om hier te reageren. En zo niet, dat je dan toch rust en vrede hebt.
Zoals wel vaker heb jij dat al voorme gedaan, Nokje
quote:Dat onbestemde gevoel is er inmiddels al een paar weken hier.Op maandag 10 april 2006 10:45 schreef _Arual_ het volgende:
Krijg inmiddels een zeer onbestemd gevoel bij dit topic.
Wat Vamperotica zei: ze wilde al een tijdje posten maar kon de woorden niet vinden. Heb ik ook tijden gehad. Alsof die woorden er zijn
quote:ik wist eerder niet van die bugOp maandag 10 april 2006 10:46 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Dat onbestemde gevoel is er inmiddels al een paar weken hier.
quote:Is wel wat dubbel.Op dinsdag 11 april 2006 10:28 schreef _Arual_ het volgende:
Ze heeft zich hier toch ooit met een e-mailadres moeten registreren? Kan iemand van de crew dat niet achterhalen of zo? Misschien gaat dat wat ver maar ik vind dit echt akelig.
Aan de ene kant..........Dan weten we iig hoe het ervoor staat. Aan de andere kant... stel dat het echt foute boel is..... Dan heb je daar de kinderen die nog even geconfronteerd worden met een misschien voor hen wel onbekende activiteit op het internet waar TS toch ook anoniem was. Is dat dan geen schending van de anonimiteit.
quote:Ja, die gedachte speelt ook in mijn hoofd. Het is natuurlijk niet voor neits dat ze haar profiel vrij summier heeft gehouden...Op dinsdag 11 april 2006 10:37 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Is wel wat dubbel.
Aan de ene kant..........Dan weten we iig hoe het ervoor staat. Aan de andere kant... stel dat het echt foute boel is..... Dan heb je daar de kinderen die nog even geconfronteerd worden met een misschien voor hen wel onbekende activiteit op het internet waar TS toch ook anoniem was. Is dat dan geen schending van de anonimiteit.
quote:Je hebt enigzins een punt in die zin dat ze dan misschien geconfronteerd worden met iets wat ze nog niet wisten, en misschien wordt het dan weer 'opgerakeld' of zo, weet ik veel. Aan de andere kant, als een mod een mail zou sturen vind ik dat geen schending van anonimiteit, dan kom je hoogstens weer terug op het punt dat de kinderen geconfronteerd worden met iets waar ze misschien geen weet van hadden.Op dinsdag 11 april 2006 10:37 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Is wel wat dubbel.
Aan de ene kant..........Dan weten we iig hoe het ervoor staat. Aan de andere kant... stel dat het echt foute boel is..... Dan heb je daar de kinderen die nog even geconfronteerd worden met een misschien voor hen wel onbekende activiteit op het internet waar TS toch ook anoniem was. Is dat dan geen schending van de anonimiteit.
er is vanochtend al een mailtje uitgegaan.
Er is al eerder emailwisseling tussen ons geweest, maar bombaderen met emails doe ik om bovenstaande redenen niet.
Ze heeft het ongetwijfeld druk genoeg met de weinige energie die ze waarschijnlijk heeft, dus net als dat ik de vorige keer aangaf. Ze hoeft niet op de mail te reageren, ze hoeft zich niet gepusht te voelen hier te komen posten als ze geen zin/energie/tijd heeft... de mailtjes zijn puur om te laten weten dat ze niet alleen is en er mensen zijn die aan haar denken.
Wie weet komt ze nog even langs....
quote:Ik hoop het.Op dinsdag 11 april 2006 10:51 schreef Mirage het volgende:
............
Wie weet komt ze nog even langs....
[ Bericht 28% gewijzigd door Mirage op 11-04-2006 15:46:58 ]
quote:Ik wens je veel sterkte! Niemand kan je vertellen hoe je hiermee om moet gaan, niemand die kan zeggen dat je je rotter moet voelen of dat jij je juist aanstelt.Op zondag 23 oktober 2005 11:22 schreef Jominro het volgende:
Sorry dat ik jullie hiermee lastig val maar moet het even kwijt.
Ben bang, boos en verdrietig.
Ik weet sinds 3 weken ongeveer dat ik longkanker heb en kreeg afgelopen woensdag de uitslag van de PET-scan van de longarts.
Er zijn behalve de longtumor ook activiteiten (er werd niet gezegd of het ook uitgezaaid is of niet, onbekend nog dus) in een lymfeklier gevonden die tegen de luchtpijp aanzit.
Dit maakt nogal een verschil omdat ik eerst voor operatie in aanmerking zou komen maar nu gaan ze met een aantal specialisten om de tafel hoe verder te behandelen. Waarschijnlijk krijg ik eerst een mediastinoscopie maar kan zijn dat ze ook met chemokuren beginnen en dat ik niet meer voor een operatie in aanmerking kom. A.s dinsdag hoor ik van hoe of wat maar heb vandaag huilbuien en voel me rot. Ik wil het niet aan mijn kinderen en mijn ouders laten merken dat ik bang ben.
Iemand die mij een beetje positieve engergie kan geven?
Dit zal jou en je familie raken, inplaats van je angst te verhullen zou ik erover praten.
Ik hoop dat je er bovenop komt! Het betekend lang niet altijd het einde!
quote:Ik hoop dat met jou, en zo te lezen nog veel meer mensenOp dinsdag 11 april 2006 14:39 schreef senesta het volgende:
Ik hoop dat het goed gaat met ts, dat ze het gewoon te druk heeft met leuke dingen doen met haar familie, vrienden en vooral kinderen.
Als je 't even niet ziet zitten
je verdriet oneindig lijkt
is het fijn te mogen weten
dat iemand je de hand toereikt.
Als je bang bent voor de toekomst
en voor elke nieuwe dag
weet dan dat je met je zorgen
altijd bij ons komen mag.
Als je geen antwoord hebt op vragen
de onzekerheid je overmant
je tranen niet meer kunt bedwingen
pak dan onze hand.
Als je alleen bent
als je bang bent
je geen raad weet met de pijn
laat dan onze woorden van troost de jouwe zijn.
Heel veel sterkte
dat is logisch, maar probeer hen op een of andere manier te laten merken dat je er zelf vrede mee hebt. dat kost waarschijnlijk iedereen die gaat haar of zijn laatste kracht. maar ik denk dat het heel erg de moeite waard is.
............Het minste wat ik kan doen is je weer alle sterkte van de wereld wensen en dat doe ik graag. Bij deze.
quote:Laatste bezoek: 3 dagen, 7 uur, 27 minuten geledenOp zondag 30 april 2006 17:10 schreef Beaver het volgende:
Alweer 2,5 maand geleden sinds TS's laatste post.......
quote:Dat klopt niet, is ook al eerder gezegd geloof ik, bug of zo.Op zondag 30 april 2006 19:01 schreef nein het volgende:
[..]
Laatste bezoek: 3 dagen, 7 uur, 27 minuten geleden
Inderdaad coolguy, je mag het niet zeggen maar je gaat toch vermoeden dat het zo is...
quote:Ik denk dat jij gelijk hebt, en in gedachten heb ik een tijd terug inderdaad al afscheid genomen.Op woensdag 2 augustus 2006 10:22 schreef CoolGuy het volgende:
Je mag het natuurlijk eigenlijk niet zeggen, maar ik ben bang dat Jominro inmiddels overleden is. Als je ziet naar de datum waarop dit topic is geopend, en wat voor klachten ze allemaal kreeg toen ze nog reageerde, en hoe lang dit al geleden is, dan ben ik bang dat ze is overleden....
Hopenlijk zijn haar kinderen sterk en is zij inmiddels op de plek waar ze graag naartoe wilde.
quote:Nee, op een gegeven moment kwam er geen reactie meer.Op woensdag 2 augustus 2006 10:25 schreef kruimel_20 het volgende:
Mirage heeft een tijd geleden met haar gemait.... Misschien weet zij meer?
Inderdaad coolguy, je mag het niet zeggen maar je gaat toch vermoeden dat het zo is...
Dat kon verschillende dingen betekenen, omdat ik haar in mijn eerste mail al verteld heb dat ze zich absoluut niet verplicht moet voelen mails te beantwoorden.
Moe, geen zin, te ellendig voelen in die gevallen echt gewoon rust nemen.
quote:Mja, dat is echt kut dan...damned, ik voel me nu niet zo geweldig, vooral omdat ik weet dat mijn vader dit ook staat te wachtenOp woensdag 2 augustus 2006 10:30 schreef Mirage het volgende:
[..]
Nee, op een gegeven moment kwam er geen reactie meer.
Dat kon verschillende dingen betekenen, omdat ik haar in mijn eerste mail al verteld heb dat ze zich absoluut niet verplicht moet voelen mails te beantwoorden.
Moe, geen zin, te ellendig voelen in die gevallen echt gewoon rust nemen.
quote:Ik weet dat het niet voor te stellen is, maar blijf onthouden dat het proces bij andere mensen anders kan verlopen... er zijn mensen die zich nog een paar jaar goed voelen.. er zijn mensen waarbij het heel snel gaat....Op woensdag 2 augustus 2006 10:31 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Mja, dat is echt kut dan...damned, ik voel me nu niet zo geweldig, vooral omdat ik weet dat mijn vader dit ook staat te wachten
Ik wens jullie in ieder geval heel veel sterkte !!
Ik hoop niet dat deze sterke vrouw de strijd al verloren heeft.
Er is al zo'n tijd overheen gegaan en ze had al flinke klachten toen ze voor het laatst reageerde.
kbedoel, kan dat niet nagegaan worden ofsow ? Kwil eerlijk gezegd wel weten of onze angst terecht is... Hopelijk leeft ze toch nog, en is de reden dat ze niets terugschrijft dat ze aan het herstellen is ofsow, en daarom niks kan/wil terugschrijven... [ Bericht 12% gewijzigd door ne0c0rt3xx op 22-08-2006 17:58:09 ]
heel ingrijpend allemaal
sterkte voor iedereen
Er word niet op gereageerd.
Daarom vraag ik me af of de admins de juiste datum niet kunnen achterhalen.quote:Maar goed, met welk doel dan?Op zondag 3 september 2006 11:47 schreef heaven7 het volgende:
Ook dat weet ik
Als ze is overleden dan zal ze inderdaad een hele tijd terug voor het laatst gereageerd hebben, als ze nog wel later online is geweest en niet wil reageren is dat immers ook haar goed recht, lijkt mij.
Ik snap wel de intresse maar ik denk niet dat het veel zin heeft.
omdat dit topic bijna vol is even een nieuwe.
[ Bericht 100% gewijzigd door Marietje_34 op 23-09-2006 15:48:51 ]
quote:dat is een bug, klopt niet.Op zaterdag 23 september 2006 19:29 schreef latexpiepbeestje het volgende:
Toch vreemd , ze is inmiddels overleden.. Hoe kan het dan dat er nog bezoeken zijn onder haar naam (zie ne0c0rt3xx hierboven).
quote:Dan lijkt het me beter deze te sluitenOp dinsdag 12 september 2006 16:57 schreef Mirage het volgende:
Jominro
omdat dit topic bijna vol is even een nieuwe.