Weet het even niet meer.........

Jominro,

ik heb maar één goede raad voor je....... lachen........heel veel lachen.......iedere dag proberen tranen met tuiten te huilen van het lachen. Niet teveel nadenken over hetgeen je nu meemaakt. Ja ik weet het .... ik heb makkelijk praten....... maar ik weet één ding : dat lachen helend werkt !

Mijn moeder haar leven hing een 9 tal jaren geleden letterlijk aan een zijden draadje door de diagnose van een heel agressieve vorm van kanker. Na amputatie van één van haar borsten en de nodige chemo therapie, bleef ze gewoon lachend door het leven gaan. Ze bekeek alles vanuit een positieve roze bril als het ware. Zelfs toen de dokters terug de zo gevreesde verhoging van de tumormarkers in haar bloed vonden, liet ze zich niet van de wijs brengen. Intussen zijn er geen enge dingen meer met haar... en is ze volledig genezen verklaard. Ze moet wel nog iedere 6 maanden voor de veiligheid op onderzoek... maar ze hebben tot nu toe geen anomalieen meer gevonden.

Dus.......... lachen meid...........iedere dag..........lachen

Intussen wens ik je veel sterkte en stuur ik een hele hoop goede vibraties jouw kant uit. En denk erom...... je staat er niet alleen voor.

Heel veel succes, met alles. In ieder geval mooi dat het niet in het ruggemerg zit!

Sterkte!

quote:

Op donderdag 27 oktober 2005 11:55 schreef Jominro het volgende:
Hallo allemaal, sorry dat het even duurde dat ik weer reageer, was nogal druk de afgelopen dagen.

Het is gelukkig niet uitgezaaid in mijn ruggemerg maar van de lymfklier moet nog onderzocht worden.

Morgenochtend om 9:00 uur moet ik mij melden bij het AMCG voor een dagopname en krijg dan de hele dag onderzoeken en overleg met de chirurg tot 17:00 uur. Daarna naar huis voor weekendverlof en dan zondag om 17:00 weer melden voor opname.

A.s maandag wordt dan de Mediastinoscopie- operatie (lymfeklier) gedaan.
Pfff........bibber,bibber.

De enige ongemakken doen zich voor na de operatie en tijdens de herstelperiode. De pijn is een beetje te vergelijken met het hebben van een gekneusde of gebrokne rib. Je zal moeite hebben om bijvoorbeeld vanuit een zetel of een bed rechtop te zitten.

Mediastinoscopie
Wat is mediastinoscopie?
Dit is een onderzoek dat gericht is op de lymfklieren die zich tussen de longen bevinden. Het gebied tussen de longen wordt normaliter opgevuld door het hart, grote bloedvaten, slokdarm, luchtwegen en lymfklieren. Dit gebied wordt het mediastinum genoemd.

Waarom krijg ik dit onderzoek?
Het onderzoek kan worden uitgevoerd als er sprake is van longkanker en men wil vaststellen of er eventueel uitzaaiingen in de lymfklieren zitten. Daarnaast kan het onderzoek ook uit worden gevoerd als er een afwijking gezien is in dat gebied, en men wil weten wat die afwijking precies is.

Hoe gaat dit onderzoek?
Mediastinoscopie wordt uitgevoerd onder algehele narcose. Nadat de patient onder narcose is zal de chirurg een kleine snee (circa 4-5 cm) maken ter hoogte van de bovenkant van het borstbeen. Vervolgens wordt een buis tussen de daar aanwezige organen geschoven naar de lymfklieren toe. Daarna zal de chirurg via de ingebrachte buis met behulp van tangetjes stukjes weefsel verwijderen van de lymfklieren of van afwijkingen. De weefselstukjes worden onder de microscoop onderzocht, of op kweek gezet. Nadat de weefselstukjes zijn weggenomen wordt de buis verwijderd en de snee in de huid gehecht. De operatie is dan beëindigd en de patient wordt wakker op de uitslaapkamer.

Is het vervelend?
De mediastinoscopie wordt onder algehele narcose verricht en zal daarom gedurende de ingreep zelf geen ongemak veroorzaken. Na de operatie kunt u pijn bij het litteken hebben, maar soms ook achter het borstbeen. Er kunnen ook complicaties optreden, zoals heesheid, beschadiging van de zenuw die de stemband voorziet, een klaplong, lucht in het mediastinum, bloedingen, perforatie van de slokdarm of infectie van het mediastinum. Daarnaast kunt u bijwerkingen hebben van de algehele narcose, zoals misselijkheid en braken.

Moet ik me voorbereiden?
U wordt meestal een aantal uren of een dag van tevoren opgenomen. Voor de ingreep moet u een aantal uren nuchter zijn. Mocht u bloedverdunnende medicijnen gebruiken zal men vragen deze enige dagen voor de ingreep te staken.

Wat gebeurt er na het onderzoek?
Na het onderzoek wordt u wakker op de uitslaapruimte. Daarna wordt u naar uw eigen afdeling gebracht. U zal dan meestal nog één dag in het ziekenhuis blijven voordat u weer naar huis kunt.

Wanneer en hoe krijg ik de uitslag?
Het weefsel van de lymfklieren wordt onderzocht onder een microscoop of op kweek gezet. De arts zal de uitslag in het volgende gesprek met u bespreken. Meestal duurt het ongeveer een week voordat u de uitslag krijgt.

Jominro, wat een vreselijke ervaring. Heel veel sterkte toegewenst! Ik heb je inmiddels wat positieve energie en bijstand gestuurd .

Positief blijven is inderdaad belangrijk, ga je negatief doen dan gaat de ziekte denk ik harder toeslaan omdat je lichaam dan sowieso minder weerstand blijft bieden. Alsof je kramp hebt, dan ga je ook vanzelf tegenwerken bij een kramp en gaat de kramp niet helemaal doorzetten. Ga je nu slap hangen als het ware dan kan denk ik de ziekte zich helemaal doornestelen.

Ik ga nu niet zeggen dat je 100 procent zeker je ziekte kunt overwinnen door positief te blijven in het leven want dan geef ik misschien valse hoop en ik heb zoveel verstand niet ervan. Ik kan alleen maar zeggen dat het belangrijk is om je te blijven uitdrukken en proberen om te blijven vechten tot het bittere eind.

Vroeger een paar maanden geleden zou ik zeggen, met een positieve instelling is alles mogelijk maar ik kom er zelf ook vaak achter dat een positief gevoel vaak kan worden afgezwakt, schreef dat net nog hier in the thruth. Na het verstrijken van een dag gaat veel verloren dat is opgebouwd.

Zit je met een ernstige ziekte opgescheept dan is het des te moeilijker om iedere dag weer opnieuw te beginnen met het positieve gevoel van de dag van te voren. Toch lijkt het me de moeite waard om niet op te geven en iedere dag te nemen hoe die is.

In het achterhoofd houdend dat de dood eventueel helemaal niet zo slecht hoeft te zijn kun je misschien nog beter vechten ertegen. Dat je een eventuele dood niet als straf ziet en als last maar als nieuwe uitdaging. Maar dan nog kun je proberen om alles te boven te komen.

Positieve energie sturen zou ik wel willen, probeer ik nu ook als ik op invoeren druk van dit bericht.

Hou moed!!!!!!!

En heel veel sterkte

quote:

Op donderdag 27 oktober 2005 11:55 schreef Jominro het volgende:
Hallo allemaal, sorry dat het even duurde dat ik weer reageer, was nogal druk de afgelopen dagen.

Het is gelukkig niet uitgezaaid in mijn ruggemerg maar van de lymfklier moet nog onderzocht worden.

Morgenochtend om 9:00 uur moet ik mij melden bij het AMCG voor een dagopname en krijg dan de hele dag onderzoeken en overleg met de chirurg tot 17:00 uur. Daarna naar huis voor weekendverlof en dan zondag om 17:00 weer melden voor opname.

A.s maandag wordt dan de Mediastinoscopie- operatie (lymfeklier) gedaan.
Pfff........bibber,bibber.

Jominro, wat fijn dat het niet in je ruggenmerg zit Ik hoop met jou dat je lymfeklieren ook schoon zijn.
Veel succes en sterkte morgen. Ik heb sinds ik je bericht heb gelezen iedere avond voor het slapen gaan ff aan je gedacht en je het beste toegestuurd, en zoals uit dit topic wel blijkt nog veel meer mensen

Hou je taai!

quote:

Op donderdag 27 oktober 2005 15:30 schreef Dromenvanger het volgende:


Positieve energie sturen zou ik wel willen, probeer ik nu ook als ik op invoeren druk van dit bericht.

Hou moed!!!!!!!

En heel veel sterkte

dat doe je toch ook Dromenvanger!

quote:

Op donderdag 27 oktober 2005 16:09 schreef Marietje_34 het volgende:

[..]

dat doe je toch ook Dromenvanger!

Misschien wel Dat de positieve gestuurde energie via dingen gaat verlopen. Ik probeer me dus helemaal in te beelden in de situatie als je ermee zit en hoe je het beste kunt reageren als er iets mis is. Kan het natuurlijk helemaal mis hebben met hoe sterk je eigenwil kan werken in het hele gebeuren. Toch geloof ik dat je overeind kan blijven staan. Als ik kon zou ik de ziekte ff overnemen en uitschakelen uit alles, waarom is dat zo moeilijk? Op kanker voor eens en altijd uit de wereld te helpen dus. Dat 1 miljoen spirituele mensen samen zich gaan bezig houden met de ziekte-kiemen en dat de mensen die de ziekte-kiem in zich hebben verlost worden ervan. Dat teams via internet zich gaan vormen. Waarom gebeurt dat niet? Er zijn genoeg mensen die via Reiki wat kunnen, waarom wordt door niet massaal aan meegewerkt, net zoals bij een donor-actie. Dat is ook gegroepeerd.

Het lichaam moet denk ik overeind blijven als je het mij vraagt. Ik weet niet hoe het in elkaar steekt maar als het lichaam gaat inzakken met alle functies dan verspreidt het zich als een ziekte. Als een ziekte inderdaad want het is ook een ziekte.

Ik heb ooit een keer een toeval gehad, ik heb dat al eens gezegd. Ik stond een keer op 's morgens en kreeg ineens een gevoel dat ik dood ging, ik voelde me helemaal verkankerd. Eerste keer dat ik dit woord gebruik in deze context. Ik trok aan mijn haren omdat ik wilde voelen of ze stevig eraan vast zaten en ik trok gewoon volle plukken haar eruit.

Angstig helemaal want ik wilde niet dood. Ik probeerde dus het gevoel te boven te komen want ik dacht echt dat ik ging inzakken. Het voelde dus als een dodelijke ziekte aan. Mezelf helemaal opgepakt en ineens was het weg.

Heb iemand gekend die was binnen 2 dagen dood. Kreeg ook vanuit het niets een toeval en 2 dagen later in het ziekenhuis dood. Die man kon zichzelf niet oppakken, ondanks zijn sportieve leven. Het oppakken heeft te maken wat tussen je oren zit. Net zoals je 's morgens je bed uitstapt omdat je geest dat wilt. Je hebt wilskracht nodig om te bewegen. Die man was dus al ingezakt helemaal en moest gedragen worden door mijn Pa in de auto om zo naar het ziekenhuis te gaan. Hij kon zelf niet meer lopen bijna.

Het is denk ik net hoe je lichaam reageert en hoe je zelf je lichaam aanstuurt op bepaalde processen die optreden. Maar ik weet het niet, weet ook niet of het offtopic is. Zelf-genezing, en dan niet zoals in het Lourdes. Dat je dus zelf je boeltje oppakt en een moment uitzoekt dat ideaal is, waar je zegt. Okey, lichaam, tot hier ga je en niet verder. ( zo had ik het dus ongeveer gedaan toen)

Maar dat klinkt nu alsof ik een leukemie aanval kreeg, kan ook wat heel anders zijn geweest. Toch kwam ik het zieke gevoel te boven. Omdat ik niet dood wilde. Wil je heel graag blijven leven en ga je ook daarnaar leven dan is de dood misschien wat zwakker te noemen.

Ik weet het ook niet Ik wil het topic niet overnemen maar dat gevoel van toen. ( is nu 3 jaar geleden) voelde alsof ik dood ging neervallen en had dus niets te maken met een kater van het bier of iets dergelijks. Die haaruitval kan ik ook niet begrijpen. En die flauwtes ook niet.

Ik vraag me dus af of je niet jezelf kunt genezen van zieke cellen. Dat je door je instelling en daadkracht en focus op je lichaam komt tot een genezing waar de gezonde cellen de slechte cellen verslaan. Dat je dan het principe krijgt van. "Good beats evil". Gezonde cellen zijn altijd in enige mate aanwezig in het lichaam.

En dat is geen Jomanda praat want Jomanda heb ik een hekel aan Ik geloof gewoon dat je geen tussenpersoon nodig hebt als Jomanda. Je hebt alleen iemand nodig die je aanstuurt in je denken. Heb daar ook over gelezen in een tijdschrift. Er was iemand die hielp mensen met kanker om positief in het leven te staan.

Dus voor Jominro is het misschien heel goed om aanwezig te blijven op internet en zoveel mogelijk positieve woorden tot haar te nemen, ook daarbuiten. Misschien iemand opzoeken die via mind-tuning wat kan betekenen.

Mind-tuning Het tunen van je mind. Afstemmen. Zoals je met een auto ook doet.

Met je denken naar de kern gaan van de ziekte, en zodoende uitschakelen wat mis is.

Chemo-therapie. Natuurlijk ook erbij. Omdat het ook de ziekte doet afvlakken maar ondertussen toch zelf onderzoeken, in ieder geval proberen kostte wat het kost door te gaan en zoveel mogelijk technieken achterhalen. Misschien op de kanker.pagina.nl van de startpagina. Of houden die zich alleen bezig met de reguliere genezing zonder wat tussen je oren zit?

[ Bericht 11% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 27-10-2005 16:59:56 (laatste edit nu, gecorrigeerd enzo.) ]

ik heb weer een kaarsje branden, voor vandaag.

Ik zal aan je denken Ik denk nu aan je nu ik het lees

Het is ook makkelijk gezegd van mijn kant. Maar je zult denk ik in het licht moeten blijven, licht daar bestaan we hoofdzakelijk uit. Licht en water zijn de basis-bestandsdelen als je het mij vraagt. Dus wie weet is een kaarsje branden niet eens zo'n slecht idee. Laat het licht je genezer zijn heeft ook te maken dat je moed moet houden, laat je de moed zakken dan zul je niet meer in het licht zijn. Maar dat weet je zelf wel, je bent ondanks alles nog sterk.

Ik hoop dat het licht je zal genezen

Blijf maar lekker in het licht bivakkeren!!!!! Zuig het licht op!!!! Ervaar het licht. Laat het licht je genezer zijn!!!!!

Sorry als ik raar overkom. Maar ik laat mezelf ff gaan over het licht. Licht is dus echt belangrijk volgens mij. Logisch ook.....zonder licht geen leven



[ Bericht 7% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 29-10-2005 12:35:39 ]

quote:

Op zondag 23 oktober 2005 12:35 schreef Nature het volgende:
Mijn bijdrage, misschien heb je er wat aan:

Iedereen ontwikkelt elke dag kanker, in normale omstandigheden pakt het lichaam dit zonder problemen aan. Probeer kanker niet te zien als iets "engs" of "gevaarlijks" wat zich in je lichaam bevindt, maar als een normaal proces wat uit de hand is gelopen, dit is bij jou gebeurd en moet dus worden aangepakt.

Dr. Simonton behaalde in de jaren 70 al successen met het gebruik van verbeeldingskracht bij het bestrijden van kanker. Patienten werd gevraagd hun ziekte te visualiseren, hun behandeling te visualiseren en het afweermechanisme (hoe de kanker werd opgevreten door witte bloedlichaampjes) van hun lichaam te visualiseren.

Elke keer dat je je zorgen maakt en elke negatieve gedachte over je ziekte maken de ziekte sterker, onthoudt dat. Je kunt je energie beter stoppen in het positief denken over de behandeling en je afweermechanisme. Als je een negatieve gedachte hebt, laat hem dan toe en zet hem daarna van je af, gevolgd door positieve gedachten (dit de hele dag door).

Uiteraard als aanvulling op de reguliere behandeling (bijv. chemotherapie) en niet als vervanging.

Hier wat meer informatie:
http://www.leelabutterfly.com/nl/verslagen/txt/cs.htm
http://www.simonton.nl/

Sterkte.

Dit hoor ik veel, vele docu's van gezien erg boeiend om naar te kijken. De geest is sterker dan mensen vaak denken. De kracht van onze hersenen is vaak duizenden malen groter dan welk medicijn dan ook.

Zie bijvoorbeeld pillen. De werking van neppe of echte pillen is vaak het zelfde omdat wij denken dat wij beter zullen worden.

Verder wens ik de TS veel sterkte!

Met jus d'orange moet je inderdaad een beetje uitkijken Jominro. Mijn vader was een keer flink ziek, en wilde alleen dat nog drinken. Dat heeft als gevolg gehad dat ie bijna naar het ziekenhuis moest vanwege uitdrogingsverschijnselen! Het onttrekt op een of andere manier vocht aan je lichaam.

Ik wens je nogmaals heel veel sterkte!

quote:

Op donderdag 3 november 2005 10:12 schreef Jominro het volgende:
Ik ben sinds dinsdagmiddag weer thuis. De behandeling op zich is mij meegevallen, weinig last van de narcose en wond in het borstbeen. Heb alleen giga last van diarree sinds dinsdag en mag niets eten. Vruchtensap en drinkbouillon is alles wat ik mag hebben.

Blijf echt goed drinken ! Ook als dat betekend dat je 10 minuten later weer op de wc zit.

quote:

Afgelopen nacht ook weer......7 keer verschonen en twee keer gedoucht pffff en verder overdag om de 10 minuten ongeveer. Bah, het is alleen nog slijm en nog eens slijm.

Wat vervelend allemaal. Op deze manier voel je je natuurlijk helemaal een vaatdoek.

quote:

Is jus 'd orange misschien ook laxerend?

Min ervaring is dat sinaasappelsap idd laxerend is ( of dat ook de officiele stelling is weet ik niet), ik prefereer in dit soort gevallen appelsap.
Wat is trouwens de reden dat je alleen vruchtensap mag drinken ?
Zou het toegestaan zijn om een stel bananen in de blender te gooien en daar een sapje van te maken ? ( bananen werken stoppend, maar ik weet niet of dat wel de insteek is. )

quote:

Vrijdag 11 november krijg ik de uitslag van de mediastinoscopie, weer spannend dus.

knuffel !

quote:

Op donderdag 27 oktober 2005 11:48 schreef Dannytjeuh het volgende:ik heb maar één goede raad voor je....... lachen........heel veel lachen.......iedere dag proberen tranen met tuiten te huilen van het lachen. Niet teveel nadenken over hetgeen je nu meemaakt. Ja ik weet het .... ik heb makkelijk praten....... maar ik weet één ding : dat lachen helend werkt !

Ja, dit klinkt ongeloofwaardig, maar is geen geintje: ik las ooit over een man die opgegeven was door tumoren die zich in z'n lijf bevonden. Hij ging naar huis en besloot alleen nog maar lachfilms te gaan kijken, wekenlang alleen maar lachen, uiteindelijk was er niks meer over van zijn ziekte.

ik wens je alle beterschap van de wereld toe.

He wat vervelend... Jus d'0range lijkt me 00k niet z0 handig in c0mbi met diarree...Tip van Mirage (bananen in de blender) lijkt me wel een g0ede...

Beterschap/Sterkte!

Jeezzz, Jominro.......... Woorden zijn zo´n beetje op nu. Wat een kolerezooi.

Hoe voel je je er zelf nu bij?

Ik heb het hele topic gelezen en woorden schieten even tekort zeker na je laatste bericht... Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe!

quote:

Op zaterdag 12 november 2005 09:39 schreef Jominro het volgende:

[..]

Tja, voel me best wel rot en ben bang, hoop dat ik de kracht krijg om door te gaan en weer positief te denken.

Kom eerst maar es wat kilo´s aan. Voel je je iets steviger. Kan ook werken op je gemoed. Andersom ook. Als je je mentaal wat sterker voelt kom je misschien ook weer wat aan.
Go woman!!!!

Ik zou zo willen dat er iets was dat iemand kon zeggen waardoor je onmiddelijk kracht kreeg. Maar daar zijn gewoon geen woorden voor. Die klinken allemaal even hol en nietszeggend, lijkt het wel.

.....sprakeloos.

ik heb geen flauw idee van wat ik hier tegen je zou kunnen vertellen om je een hart onder de riem te steken, maar een heleboele andere users gelukkig wel.

Weet dat ik aan je denk, en dat WE in gedachten bij je zijn als je de rotste momenten doormoet...

Zie het als een beschermende cirkel die we om je heen hebben getrokken, en waar niets of niemand je pijn of kwaad kan doen.

Bij moeilijke vragen kijk je gewoon even om je heen, kijk je ons even aan met een blik van verstandhouding, en we zullen je een passend antwoord influisteren......

JA, je moet nog een hele moeilijke periode door, maar jij hebt ONS allemaal bij je!

en WIJ laten ONS niet uit het veld slaan!

Hele dikke KUS !

quote:

Op zaterdag 12 november 2005 08:36 schreef Jominro het volgende:

[..]

Okay, ik ben dus diezelfde donderdag weer opgenomen in het ziekenhuis zo erg was het en heb er 9 dagen gelegen aan het infuus met anti-biotica. Ben gister weer thuisgekomen en even voordat ik naar huis mocht is de longarts bij mij geweest met de uitslag;
het zit ook in de lymfklier.....dus een operatie is helemaal niet meer aan de orde nu. Weinig kans op herstel werd erbij gezegt.

Verder ben ik door de diarree dusdanig afgezwakt en afgevallen (weeg nu nog 48 kg) dat ik vanaf a.s. maandag sonde-voeding erbij krijg 's nachts. Chemokuren is nu niet mogelijk met mijn gewicht dus en moet "vetgemest" worden voordat ze er aan kunnen beginnen

ach lieve Jominro..
wat ongelofelijk beroerd allemaal voor je. Kan nu ook ff niets 'opbeurends' bedenken voor zover dat uberhaupt kan in zo'n situatie.
Alleen maar, nogmaals, dat ik je alle kracht, sterkte en beterschap toewens.

Met pijn lees ik je verhaal. Moeder Natuur kan gewoon soms keihard zijn, geen mededogen. Daar kan ik behoorlijk woest van worden, waarom, waarom nou toch? Maar ja, aan dit gemekker heb je natuurlijk ook weinig... In ieder geval veel sterkte gewenst!!!

Jominro, ik hoop echt dat je er weer bovenop komt. Probeer in ieder geval positief te denken, al realiseer ik me wel dat dit veel makkelijker is gezegd dan gedaan. Ik hoop dat je familie en naasten je voldoende steunen zodat je positief kúnt blijven denken. Dat wil trouwens niet zeggen dat je alle 'negatieve' gevoelens moet verdringen, want dan krop je de boel op. En dat vergt veel energie. Dus als je het allemaal niet meer ziet zitten mag je best weleens je verdriet en angst uitstorten bij je naasten. Voel je niets verschuldigd, want als ze je op wat voor manier kunnen helpen doen ze dat graag voor je. Immers zou jij dat ook voor hun doen, toch?

Maar als er ondanks de nare situatie dingen zijn waar je om kunt lachen moet je die koesteren. Misschien kan een leuke comediefilm je zorgen even doen vergeten? Of praat je met je vrienden liever over koetjes en kalfjes zodat het leven weer wat minder ernstig en zwaar wordt? Of lees je de pietepeuterige akkefietjes waar de FOK!ers mee kampen in Klaagbaak? Iedereen heeft zijn eigen dingen waar hij/zij vrolijk van wordt, maar je weet vast wel wat bij jou werkt.

Laat ons weten hoe het met je gaat. Schroom niet om hier je hart uit te storten als je daar behoefte aan hebt. Hoe de dingen ook gaan verlopen en hoe je je ook voelt, wij kunnen er echt wel begrip voor opbrengen. Heel veel sterkte.

Pfffff.. heel veel sterkte en kracht!



_{kon er niet één vinden met sterkte enzo}

Jominro, wat kan ik er nog op zeggen... Als je opgeeft is het voorbij, dat geldt voor iedereen, zelfs voor mensen die nog helemaal geen kanker (denken) te hebben.
Maar als je doorgaat is er hoop, er is enorm veel mogelijk. Bedenk wel dat als de medische wetenschap zegt 'het is hopeloos', dat slechts betekent dat zij niets meer weten te doen. Maar je eigen lichaam, of je geest, of de natuur weten dat wellicht nog wel.
Ik heb een jonge vrouw zien vervallen tot wrak omdat ze lymfklier-kanker had, en het medische haar ook had gegeven. Maar ze heeft het gehaald, en is er weer geheel bovenop gekomen.

Wat een ontzettend sterke beslissing!
JIJ bent degene waar het nu om gaat en als je je niet prettig voelt in zijn manier van doen, wegwezen met die hap. Makkelijk om te zeggen voor een buitenstaander, maar het feit dat je je nu sterker voelt en "klaar" voor je strijd zegt genoeg. Weet niet waarom ik dit allemaal opschrijf, want zoals je berichtje op mij overkomt is dat allemaal al heel duidelijk voor je....

geef je kids een dikke knuffel, geniet van alles wat je lekker vindt en voel de kracht terugkomen!

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 10:34 schreef Jominro het volgende:
Update;

Ben net gebeld door de longarts en moet morgenochtend om 11:00 uur bij het AMCG zijn
bij een hoogleraar longziekten. Verder vertelde hij me dat een operatie technisch mogelijk is (was eerst helemaal uitgesloten door de uitzaaiïng in de lymfklier ) maar dat ik dan eerst radiotherapie en iets chemo moet.
Ze gaan morgen dus mijn conditie beoordelen en overleggen over hoe te behandelen.
Pfff........ik krijg de bibbers.

wauw! Spannend!! heel veel succes!!!

Heel veel sterkte, Jominro. Hou je ons op de hoogte hoe het afgelopen is bij de hoogleraar morgenochtend?

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 10:34 schreef Jominro het volgende:
Update;

Ben net gebeld door de longarts en moet morgenochtend om 11:00 uur bij het AMCG zijn
bij een hoogleraar longziekten. Verder vertelde hij me dat een operatie technisch mogelijk is (was eerst helemaal uitgesloten door de uitzaaiïng in de lymfklier ) maar dat ik dan eerst radiotherapie en iets chemo moet.
Ze gaan morgen dus mijn conditie beoordelen en overleggen over hoe te behandelen.
Pfff........ik krijg de bibbers.

Ow meid wat hoop ik voor je dat je genoeg aangesterkt bent of er een manier is om dat snel te realiseren !! Ik heb ontzettend veel bewondering voor je.


knuffel !

Je mag best af en toe huilen hoor. Je hebt zoveel aan je hoofd dus het is niet meer dan normaal dat je er emotioneel van wordt. Het nieuws wat jij vertelde klinkt goed. Als de arts je wilt behandelen betekent het dat er voldoende hoop is. Hoewel ik zelf nooit ernstig ziek ben geweest (toch wel, 1× toen ik 1½ jaar oud was, maar daar kan ik me niks meer van herinneren uiteraard) kan ik me voorstellen dat je opziet tegen de operatie, therapie en chemokuur. Het is natuurlijk niet niks wat je allemaal te wachten staat, maar denk wat het je allemaal voor goeds gaat opleveren. Wees niet bang, want de artsen weten absoluut wat ze doen.

Ik hoop dat je je naar omstandigheden toch redelijk goed voelt.

ik denk al de hele dag aan je......

quote:

Op woensdag 23 november 2005 13:38 schreef vamperotica het volgende:
ik denk al de hele dag aan je......

Hier ook iedere dag toch wel.
Maar volgens mij ben je ijzersterk. Ook als je even denkt dat je het niet bent.

Hoe is het gegaan bij de hoogleraar vandaag?

dus je hebt keuzes met wat je wil? bevelen ze ook aan welke je het beste kan nemen? of welke de beste resultaten heeft?

heel veel succes alvast de 5e.

Wat een geweldig nieuws!!!
verder weet ik even niets te zeggen... Ben er stil van!
maar zo blij dat "men" nog opties ziet!!
En laten we er maar vanuit gaan dat t een heel speciaal sinterklaaskado is ja!

ik hou dit topic al wel vanaf het begin in de gaten en zoals vele weet ik gewoon niet wat te zeggen. Hoe oneerlijk de dingen gebeuren is gewoon niet uit te drukken!

Nu dan toch reageren want ik wil je zeggen: Zet hem op!
uit je verhalen klink je als een zeer sterk persoon!

Ik kan alleen maar zeggen heel veel sterkte en vecht er voor.