Weet het even niet meer.........

Jominro..dit vind ik echt zwaar om te horen..wat ik iig hoop is dat je elke dag van je leven geniet zoveel het kan..als ik iets voor je kan betekenen wat tarot betreft ofzo roep dan even.

Ik kan eigenlijk weinig zeggen behalve dat ik hoop dat je vandaag een lichtpuntje ziet..ik hoop ook dat andere users een waardevolle bijdrage hebben.

Wat erg om te horen, veel sterkte in ieder geval. Ik hoop voor je dat het je dinsdag beter nieuws te horen krijgt.

Wat is de oorzaak: erfelijk of ben je een roker

Hoe oud ben je dan? Rook je?

Vertel dit ook aan de artsen die je behandelen. Die kunnen je doorverwijzen naar iemand waar je je ei kwijt kunt, bijvoorbeeld een psycholoog of maatschappelijk werker. Is heel normaal in dit soort gevallen.

Wat een rotnieuws voor je.
Ik wens je veel kracht toe. Hoop dat je in iedere dag wat kracht in jezelf mag voelen om niet bij de pakken neer te gaan zitten.

Ongeloofelijk iemand zegt longkanker te hebben en dan komen er paupers die vragen of ze rookt

Dat komt dan wel straks, eerst ga ik even verder met het huis..ok? Heb in de tussentijd een plaats voor me waar je woont en je geboortedatum?

quote:

Op zondag 23 oktober 2005 11:35 schreef Jominro het volgende:
Ben een vrouw van net 43 en ex-roker. Het toeval wil dat mijn moeder het ook op mijn leeftijd gehad heeft. Misschien ook een erfelijksheids factor, ze kon geopereerd worden en leeft nog steeds. Bij haar hebben ze het onderzocht en de oorzaak was een verwaarloosde verkoudheid.

En displission, zou je een tarot legging voor mij willen doen?

Je schrijft dat je het niet aan je kinderen durft te vertellen. Zijn ze al groot of nog klein?

Niet dat het zoveel uitmaakt...... Ik kan me voorstellen dat je ze niet wil belasten met die info. Maar ze zullen toch wel wat aan je merken.

quote:

Op zondag 23 oktober 2005 11:51 schreef Jominro het volgende:
Mijn zoon is 20 jaar en dochter van 14 jaar.

Lijkt me nogal lastig om te verzwijgen. Zij zijn degene waarvan je zou denken dat ze het dichtst bij je staan. Ze zullen schrikken maar zullen je ook de kracht en liefde willen geven die je nodig hebt.

Wat een naar bericht. Ik wens je heel veel sterkte.

heftig, ik zal nu ff een kaarsje voor je branden. en sterkte met het vertellen en nog meer sterkte met je genezing.

Heel veel sterkte ...

Sterkte ermee!!!!!

heel veel sterkte gewenst!!!

* kaarsje brandt.

Ik hoop dat je de kracht vindt de komende tijd! Je kunt het voor je kinderen niet blijven verzwijgen, zij kunnen je juist steunen en liefde geven, zoals nokwanda ook al zegt. Misschien is het slim om eerst met je ouders te gaan praten. Je moeder heeft het zelfs meegemaakt, zij kan je uit ervaring helpen hoe ermee om te gaan. Ik neem aan dat ze het jou ook ooit heeft moeten vertellen.

Je hoeft niet te verbergen dat je bang bent. Het is een enge situatie. Láát je helpen door degenen die van je houden, en zorg zo dat je sterk staat de komende tijd.

Sterkte!

quote:

Op zondag 23 oktober 2005 11:22 schreef Jominro het volgende:
Sorry dat ik jullie hiermee lastig val maar moet het even kwijt.

Ben bang, boos en verdrietig.
Ik weet sinds 3 weken ongeveer dat ik longkanker heb en kreeg afgelopen woensdag de uitslag van de PET-scan van de longarts.
Er zijn behalve de longtumor ook activiteiten (er werd niet gezegd of het ook uitgezaaid is of niet, onbekend nog dus) in een lymfeklier gevonden die tegen de luchtpijp aanzit.

Dit maakt nogal een verschil omdat ik eerst voor operatie in aanmerking zou komen maar nu gaan ze met een aantal specialisten om de tafel hoe verder te behandelen. Waarschijnlijk krijg ik eerst een mediastinoscopie maar kan zijn dat ze ook met chemokuren beginnen en dat ik niet meer voor een operatie in aanmerking kom. A.s dinsdag hoor ik van hoe of wat maar heb vandaag huilbuien en voel me rot. Ik wil het niet aan mijn kinderen en mijn ouders laten merken dat ik bang ben.

Iemand die mij een beetje positieve engergie kan geven?

Jominro,
wat ontzettend moeilijk, vooral omdat je al wel "halve" info hebt gekregen, maar moet wachten op de definitieve diagnose (wat precies en hoe nu verder).

Ik heb geen idee hoe oud je kinderen zijn, maar als ze geen kleuters meer zijn is het misschien wél verstandig om er met ze over te praten.
Laat ze maar merken dat je je niet helemaal gerust voelt/ bang bent. Kinderen ouder dan kleuterleeftijd ( om maar een richtlijn te geven) weten zelf meestal ook wel een beetje wat kanker is. Het kan heel goed zijn, ik verwacht dat iig, dat zij óók bang/ onzeker zijn. En ik denk dat het belangrijk is als zij hun angst ook uit kunnen spreken. Als de ander/ouder zich groot houdt en niet bang lijkt kan het moeilijk zijn voor het kind ( het voelt zich niet vrij of uitgenodigd) om zijn/haar angsten/gedachten te uiten op een open manier. Persoonlijk denk ik dat dat juist belangrijke dingen zijn.

Maar dit zijn puur míjn gedachten erover, jij kan zelf natuurlijk het beste inschatten wat voor jou/jullie het beste werkt.

Heel veel sterkte !
Ik denk in ieder geval aan jullie en voel je vrij alles te posten of van je af te schrijven dat je kwijt wil.

knuffel !

[ Bericht 0% gewijzigd door Mirage op 23-10-2005 13:25:53 ]

Ah, ik zie dat je terwijl mijn reageer window openstond de leeftijd van je kinderen al gepost hebt.

quote:

Op zondag 23 oktober 2005 11:22 schreef Jominro het volgende:
A.s dinsdag hoor ik van hoe of wat maar heb vandaag huilbuien en voel me rot. Ik wil het niet aan mijn kinderen en mijn ouders laten merken dat ik bang ben.

Jominro, wat erg voor je. En je familie. Zijn je ouders en kinderen al wel op de hoogte van je ziekte?

Zoja, dan zijn zij natuurlijk ook bang. Ik denk niet dat je je 'groot' hoeft te houden voor ze, en zeker als je moeder ook longkanker heeft gehad -en is genezen!- kan zij je misschien juist wel tot steun zijn en begrijpen hoe jij je nu voelt.

Ik wens je alle sterkte en kracht en steun toe de komende tijd!

quote:

Op zondag 23 oktober 2005 11:51 schreef Jominro het volgende:
Mijn zoon is 20 jaar en dochter van 14 jaar.

Wees eerlijk tegen ze...dan kunnen ze jou en zichzelf het beste steunen. Het is niet het minste waar het hier over gaat. Verder wens ik je heel veel kracht toe.

Wat ontzettend moeilijk voor je! Je kinderen merken waarschijnlijk hoe dan ook wel dat er "iets" is, misschien kunnen ze dan maar beter weten wat het precies is.