De kunst van het loslaten van een ex. (#28)

Gister mijn ex voor het eerst zien kussen met een andere jongen.
Ik liep langs en zag haar staan. Zij zag mij toen ook nadat ik voorbij was en ik keek daarna nog 2x om en ze stond nog steeds naar mij te kijken.

Ik vond het k*t, maar het was het eind van de avond dus mijn avond is er niet door verpest.
Ik heb er vanochtend nog ff aan gedacht en het doet me eigenlijk (bijna) helemaal niks meer.
Nu vind ik het alleen maar jammer dat ze niet ff naar mij is toegekomen om een praatje te maken.

Maar nu weet ik het wel, vriendschap zit er ook niet in! Dag ex

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:15 schreef Slaapje het volgende:
Tsja daar sta je dan.

Na 19 maanden komt er een abrupt eind aan mijn relatie.

Gister avond flink lopen janken, pijn in mijn buik, niet wetende hoe verder te gaan.
Het is niet mijn eerste relatie, maar ik merk wel dat het steeds meer pijn doet.
100% is het nog niet uit, maar na de afgelopen 2 weken elkaar eigenlijk maar 1 keer te hebben gezien en na een smsje van gisteravond waarin stond dat ze me vandaga toch maar niet wilde zien omdat ze teveel twijfels heeft denk ik wel dat het definitief is.

Ik weet niet goed waarom ik dit hier post, misschien omdat ik nog niet toe ben om het er met bekenden over te hebben...

ik voel me ziek...

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:26 schreef KiwiTjuHh het volgende:

[..]

Dank je voor je lieve reactie

Voel me vandaag al iets rustiger als gister.. gister kwam het gewoon ff zo hard aan weer. Geloofde gewoon niet dat het zo moest lopen, dat er zo omgegaan moest worden met mij. En dat terwijl hij als de beste weet hoe moeilijk ik het heb allemaal.. en dan doel ik niet alleen op deze situatie. Kijk, ik heb er vrede mee dat het over is (eigenlijk ook wel weer niet.. ik blijf echt een zwak voor hem houden) maar gister had ik gewoon echt het gevoel dat ik een trap na kreeg.

Uiteindelijk hebben we gister nog eventjes gebeld.. en daardoor ben ik iets rustiger geworden. Maar als ik hem dan weer hoor blijf ik eraan denken. Heb dan ook een korte nacht gehad.

Ach, je hebt ook wel gelijk. Maar ik heb er altijd al wat moeite mee gehad om lief voor mezelf te zijn

Dát is het dus.. aan de ene kant ben je rustiger omdat je de controle had over je gevoelens, en over die van hem ( omdat je hem hebt gehoord) Maar aan de andere kant laat het je niet los omdát je hem hebt gesproken. Lief zijn tegen jezelf betekend dat je het moet loslaten. Denk aan je eigen gevoelens. Probeer gewoon begrip voor jezelf te hebben, dat is lief zijn voor jezelf.. en probeer dan niet te blijven 'steken' bij hem. Bij jezelf blijven hoor!

Slaapje, het is moeilijk om te begrijpen, maar je moet er eens, eerlijk naar jezelf en haar toe, over nadenken of het toch niet beter is om zonder haar verder te gaan.

Sterkte slaapje

Ik vind het verhaal van Slaapje helemaal nog niet definitief... eigenlijk. Maar het kan aan mij liggen.
Ik zou in dat geval niet me laten lijden door wat ik zelf denk. Dat ze je niet wil zien omdat ze twijfelt is gebasseerd op angst... niet dat ze het uit wil maken. Anders stond er iets heel anders in dat smsje. Ik zou d'r even met rust laten, desnoods een lief smsje terugsturen dat je het begrijpt. Probeer geen 'waarheden' van je eigen gedachtes te maken, hoor!

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:36 schreef partyyboyy het volgende:
Slaapje, het is moeilijk om te begrijpen, maar je moet er eens, eerlijk naar jezelf en haar toe, over nadenken of het toch niet beter is om zonder haar verder te gaan.

Ja dat is waar, gelukkig hoeft dat dus niet meer... heb haar net gesproken en het is definitief voorbij.

Nu komt de periode van janken, pijn hebben en door proberen te gaan..

JEZUS waarom moet het toch zo'n pijn doen?

Some vraag je je wel eens af waarom je ooit nog verliefd zou willen worden. (naja ik weet wel waarom maargoed)

Bedankt alvast, ben bang dat ik hier de aankomende tijd veel van mij af moet schrijven.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:28 schreef partyyboyy het volgende:
Gister mijn ex voor het eerst zien kussen met een andere jongen.
Ik liep langs en zag haar staan. Zij zag mij toen ook nadat ik voorbij was en ik keek daarna nog 2x om en ze stond nog steeds naar mij te kijken.

Ik vond het k*t, maar het was het eind van de avond dus mijn avond is er niet door verpest.
Ik heb er vanochtend nog ff aan gedacht en het doet me eigenlijk (bijna) helemaal niks meer.
Nu vind ik het alleen maar jammer dat ze niet ff naar mij is toegekomen om een praatje te maken.

Maar nu weet ik het wel, vriendschap zit er ook niet in! Dag ex

Jammer he? Dat het zo moet gaan..

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:42 schreef Slaapje het volgende:

[..]

Ja dat is waar, gelukkig hoeft dat dus niet meer... heb haar net gesproken en het is definitief voorbij.

Nu komt de periode van janken, pijn hebben en door proberen te gaan..

JEZUS waarom moet het toch zo'n pijn doen?

Some vraag je je wel eens af waarom je ooit nog verliefd zou willen worden. (naja ik weet wel waarom maargoed)

Bedankt alvast, ben bang dat ik hier de aankomende tijd veel van mij af moet schrijven.

How, sorry dan voor mijn mening.. maar dan vraag ik me meteen af waarom je haar gesproken hebt, heb je haar zelf gebeld?

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:43 schreef Woessssj het volgende:

[..]



Jammer he? Dat het zo moet gaan..

Inderdaad, terwijl zij nog wel degene die was die zei: "we blijven wel goede vrienden".
Ik heb toen gezegd dat we wel zien hoe het loopt.

Het is gewoon raar ja, iemand waar je zoveel om hebt gegeven en zoveel mee hebt gedeeld. En nu lijkt het of het helemaal niets betekend heeft. Jammer

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:48 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Inderdaad, terwijl zij nog wel degene die was die zei: "we blijven wel goede vrienden".
Ik heb toen gezegd dat we wel zien hoe het loopt.

Het is gewoon raar ja, iemand waar je zoveel om hebt gegeven en zoveel mee hebt gedeeld. En nu lijkt het of het helemaal niets betekend heeft. Jammer

Het is al een poosje over tussen jullie he? Dan moet je proberen tóch te denken dat het toen wél wat betekende. Mensen doen uitspraken op basis van gevoelens van dát moment, en toen meende ze dat ze vrienden wilde blijven en misschien wil ze dat nogsteeds, maar zit het er toch niet in..

Had je nog hoop?

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:45 schreef Woessssj het volgende:

[..]

How, sorry dan voor mijn mening.. maar dan vraag ik me meteen af waarom je haar gesproken hebt, heb je haar zelf gebeld?

Ze heeft mij gebeld, met de vraag of ik haar wilde zien, ik heb gezegd dat ik liever heb dat ze het me zo zegt en dat we verder wel zien.

Nou ja toen kwam er met veel gejank het hoge woord uit...

Dus op die manier.

En voor die opmerking hoef je geen excuses te maken, ik snap het wel...

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:53 schreef Woessssj het volgende:

[..]

Het is al een poosje over tussen jullie he? Dan moet je proberen tóch te denken dat het toen wél wat betekende. Mensen doen uitspraken op basis van gevoelens van dát moment, en toen meende ze dat ze vrienden wilde blijven en misschien wil ze dat nogsteeds, maar zit het er toch niet in..

Had je nog hoop?

Ja het is nu 8 weken over, na een relatie van 3 jaar.

Ik had wel stiekem nog een heel klein beetje hoop. En nog eigenlijk wel een beetje dat het ooit weer goed komt, hoewel ze toch niet echt bij me past ben ik achter gekomen. Ik krijg dat maar niet uit m'n hoofd.

Ik weet ook niet wat ze op het moment dacht dat ze maar naar mij bleef kijken en of ze wel naar me toe had willen komen. Graag zou ik het willen vragen, maar ik denk dat de eerste stap naar vriendschap toch van haar kant moet komen.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:57 schreef Slaapje het volgende:

[..]

Ze heeft mij gebeld, met de vraag of ik haar wilde zien, ik heb gezegd dat ik liever heb dat ze het me zo zegt en dat we verder wel zien.

Nou ja toen kwam er met veel gejank het hoge woord uit...

Dus op die manier.

En voor die opmerking hoef je geen excuses te maken, ik snap het wel...

Okay, ik wilde je behoeden om eventueel het er zelf op aan te sturen.. vandaar dat ik je ook vroeg of je zelf had gebeld. Schijnbaar heb je het toch goed aangevoeld

Waarom wilde ze niet verder? Echt klote voor je joh!

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:57 schreef Slaapje het volgende:

[..]

Ze heeft mij gebeld, met de vraag of ik haar wilde zien, ik heb gezegd dat ik liever heb dat ze het me zo zegt en dat we verder wel zien.

Nou ja toen kwam er met veel gejank het hoge woord uit...

Dus op die manier.

En voor die opmerking hoef je geen excuses te maken, ik snap het wel...

Sterkte de komende tijd ermee.

Is ook wel een beetje jammer dat het over de telefoon is gegaan toch? Of vind je dat niet?

Ex heeft zowaar 'lief' gereageerd op mijn "liever-geen-contact-meer" smsbericht. .

Zucht. Misschien proberen we het nog eens in een ander leven. . .

En sterkte iedereen. Ik ga naar mijn afleiding toe. .

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:00 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Ja het is nu 8 weken over, na een relatie van 3 jaar.

Ik had wel stiekem nog een heel klein beetje hoop. En nog eigenlijk wel een beetje dat het ooit weer goed komt, hoewel ze toch niet echt bij me past ben ik achter gekomen. Ik krijg dat maar niet uit m'n hoofd.

Ik weet ook niet wat ze op het moment dacht dat ze maar naar mij bleef kijken en of ze wel naar me toe had willen komen. Graag zou ik het willen vragen, maar ik denk dat de eerste stap naar vriendschap toch van haar kant moet komen.

Grappig dat dan jij komt met het advies aan Slaapje om zich misschien te bedenken dat het misschien beter is zo, zonder haar.. terwijl je dat advies zelf ook niet helemaal in acht neemt.

Verscheurd ben je eigenlijk, aan de éne kant dit en aan de andere kant dát.. en ik denk ook dat dat voor je ex gold op het moment dat ze je zag. Ookal gaat haar leven verder, zelfs met andere heren, ze had wrs hetzelfde verscheurde gevoel. Dat moet jij niet willen weten/horen van haar... dat ís zo. Laat haar maar knoeien met haar gevoelens.. meer kun je niet.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:02 schreef Viperdesign het volgende:
Ex heeft zowaar 'lief' gereageerd op mijn "liever-geen-contact-meer" smsbericht. .

Zucht. Misschien proberen we het nog eens in een ander leven. . .

Nee, gewoon nooit meer proberen. Zelfs niet als jullie in je volgende leven allebei als strontvlieg terug komen.
Gebed zonder einde zo, helemaal als jij blijkbaar nog steeds hoop blijft houden en de problemen blijft nuanceren (daar istie weer).

Ik snap de valkuil wel hoor, maar probeer er nou es omheen te lopen.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:03 schreef Viperdesign het volgende:
En sterkte iedereen. Ik ga naar mijn afleiding toe. .

Jij ook, en bedenk je goed, dat nu jij je grens aangeeft, dit vreemd voor haar is. Dáár reageert ze lief op, want.. stel je voor dat je het meent..

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:08 schreef VaLkyRie het volgende:

[..]

Nee, gewoon nooit meer proberen. Zelfs niet als jullie in je volgende leven allebei als strontvlieg terug komen.
Gebed zonder einde zo, helemaal als jij blijkbaar nog steeds hoop blijft houden en de problemen blijft nuanceren (daar istie weer).

Ik snap de valkuil wel hoor, maar probeer er nou es omheen te lopen.

Juist! Valkuilen.......

Hoe is het met jou ValkyRie?

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:07 schreef Woessssj het volgende:

[..]

Grappig dat dan jij komt met het advies aan Slaapje om zich misschien te bedenken dat het misschien beter is zo, zonder haar.. terwijl je dat advies zelf ook niet helemaal in acht neemt.

Verscheurd ben je eigenlijk, aan de éne kant dit en aan de andere kant dát.. en ik denk ook dat dat voor je ex gold op het moment dat ze je zag. Ookal gaat haar leven verder, zelfs met andere heren, ze had wrs hetzelfde verscheurde gevoel. Dat moet jij niet willen weten/horen van haar... dat ís zo. Laat haar maar knoeien met haar gevoelens.. meer kun je niet.

Ja inderdaad beetje raar dat ik met het advies kom. Maar ik luister zelf ook niet altijd naar de dingen die het beste voor me zijn.

Ik zag ook aan haar dat ze een k*t gevoel kreeg. Ook een vriend van me die toen bij me liep zei het tegen me. En dat ze met andere mannen verder gaat vind ik ook helemaal niet erg. Ik doe precies hetzelfde.

Maar ik vind het echt heel jammer voor onze (mogelijke) vriendschap en ik weet niet hoe ik hier nu mee om moet gaan.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:08 schreef VaLkyRie het volgende:

[..]

Nee, gewoon nooit meer proberen. Zelfs niet als jullie in je volgende leven allebei als strontvlieg terug komen.
Gebed zonder einde zo, helemaal als jij blijkbaar nog steeds hoop blijft houden en de problemen blijft nuanceren (daar istie weer).

Ik snap de valkuil wel hoor, maar probeer er nou es omheen te lopen.

Ik denk dat het wel kan om het nog een keer te proberen. Het ligt er gewoon aan waardoor de relatie is verbroken en hoe oud beide waren toen ze de relatie hadden.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:12 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Ja inderdaad beetje raar dat ik met het advies kom. Maar ik luister zelf ook niet altijd naar de dingen die het beste voor me zijn.

Ik zag ook aan haar dat ze een k*t gevoel kreeg. Ook een vriend van me die toen bij me liep zei het tegen me. En dat ze met andere mannen verder gaat vind ik ook helemaal niet erg. Ik doe precies hetzelfde.

Maar ik vind het echt heel jammer voor onze (mogelijke) vriendschap en ik weet niet hoe ik hier nu mee om moet gaan.

Nee is niet raar dat je met dat advies komt.. veel mensen weten allang wat voor hun zelf het beste is en gaan dat dan op een ander projecteren zeg maar.. ik vind het heel erg logisch.

Dus je zag het aan haar? waarom wil je het dan bevestigd hebben van haarzelf? Dat is waar je op teert hé? op hoe zij zich voelt.. dat is de controle die je wilt handhaven om er maar iets mee te kunnen. Terwijl het zo ontzettend belangrijk is hoe jij jezelf voelt. Daar kun je veel meer mee..

Als je het accepteren kunt, is de stap naar vriendschap voor jezelf al een stuk dichterbij denk ik.
Ook jij moet eerst aan jezelf gaan denken..

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:19 schreef Woessssj het volgende:

[..]

Nee is niet raar dat je met dat advies komt.. veel mensen weten allang wat voor hun zelf het beste is en gaan dat dan op een ander projecteren zeg maar.. ik vind het heel erg logisch.

Dus je zag het aan haar? waarom wil je het dan bevestigd hebben van haarzelf? Dat is waar je op teert hé? op hoe zij zich voelt.. dat is de controle die je wilt handhaven om er maar iets mee te kunnen. Terwijl het zo ontzettend belangrijk is hoe jij jezelf voelt. Daar kun je veel meer mee..

Als je het accepteren kunt, is de stap naar vriendschap voor jezelf al een stuk dichterbij denk ik.
Ook jij moet eerst aan jezelf gaan denken..

Nee ik bedoelde niet dat ik wilde weten hoe ze zich voelde op dat moment, maar of ze mij had willen spreken. Ik wil gewoon weten of ze denkt dat we vrienden kunnen blijven. Maar als ze dat wil dan moet die stap toch van haar kant komen.

Het enige dat ik kan doen is verder gaan en zien hoe het loopt. Het lijkt makkelijk, maar het is moeilijk genoeg.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:22 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Nee ik bedoelde niet dat ik wilde weten hoe ze zich voelde op dat moment, maar of ze mij had willen spreken. Ik wil gewoon weten of ze denkt dat we vrienden kunnen blijven. Maar als ze dat wil dan moet die stap toch van haar kant komen.

Het enige dat ik kan doen is verder gaan en zien hoe het loopt. Het lijkt makkelijk, maar het is moeilijk genoeg.

Zo bedoel ik het ook, hoor.. hoe-dan-ook wil je iets van haar bevestigd hebben, terwijl jij eigenlijk alleen maar voelt dat het door je vingers schiet..
Kortom: JIJ wilt weten of je hierdoor alles, dus de kans op vriendschap met een eventuele hereniging in de toekomst, kwijt raakt. punt. klaar. En je wilt die informatie bij haar halen.

Je moet inderdaad gewoon EERST bij jezelf te rade gaan. Maar wél door het bij jezelf te onderzoeken.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:26 schreef Woessssj het volgende:

[..]

Zo bedoel ik het ook, hoor.. hoe-dan-ook wil je iets van haar bevestigd hebben, terwijl jij eigenlijk alleen maar voelt dat het door je vingers schiet..
Kortom: JIJ wilt weten of je hierdoor alles, dus de kans op vriendschap met een eventuele hereniging in de toekomst, kwijt raakt. punt. klaar. En je wilt die informatie bij haar halen.

Je moet inderdaad gewoon EERST bij jezelf te rade gaan. Maar wél door het bij jezelf te onderzoeken.

Ja daar heb je gelijk in . Denk niet dat ik daar zelf zo achter was gekomen.

Maar ik weet wel dat ik een vriend zou kunnen zijn voor haar ook al krijg ik een andere vriendin en zij een andere vent. Of wat bedoel jij met onderzoeken?

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:11 schreef Woessssj het volgende:

[..]

Juist! Valkuilen.......

Hoe is het met jou ValkyRie?

Hai Woessssj!

Nou het gaat zoals het gaat eigenlijk. Nog steeds wel dubbele gevoelens enzo maar stukje bij beetje verdwijnt het ideaalbeeld uit m'n hoofd. Mis haar niet als geliefde, maar ik mis de warmte en blijheid die een relatie kan brengen. Maar vrijgezel zijn is ook niet zo erg.

Het vervelende tegenwoordig is dat ze nog wel redelijk deel uit maakt van mijn vriendengroep. En naar het schijnt vind ze een goede vriend van me wel leuk (slechte grap). Ik weet er ook het fijne niet van. Heb het haar wel gevraagd en ze gaf wel toe dat ze het niet erg zou vinden als er wat zou gebeuren tussen hem en haar, maar ik bleef wel de meest speciale persoon en vriend die ze heeft o.i.d. Maarja, wat heb ik daaraan he?

Maargoed, het zorgt er dus wel voor dat ik niet meega stappen met de groep als zij er ook bij is. Heb gewoon niet zo de behoefte om haar te zien flirten met een goede vriend ofzo.
Vind het moeilijk te verkroppen dat ze bij me weg wilde om een eigen leven en een eigen vriendenkring op te bouwen en nu dus toch blijft plakken bij 'mijn' vrienden die in die 6 jaar toch ook 'onze' vrienden zijn geworden. Kan het haar niet kwalijk nemen aangezien het haar enige vrienden/kenissen zijn. Maar ze dwingt me een beetje om zelf een andere kring op te zoeken op deze manier.
Had liever gehad dat ze echt dr eigen weg was gegaan. Maargoed, nu heb ik wel een gegronde reden om definitief te zeggen tegen de relatie.

Hehe nou toch weer een heel verhaal geworden terwijl dat niet de bedoeling was. Ik voel me verder wel goed hoor, maar ben wel een beetje boos op haar danwel de situatie waar ze me in gooit.

Maarre, hoest met jou ?

[ Bericht 1% gewijzigd door VaLkyRie op 22-10-2005 13:42:20 (nuancerinkje :)) ]

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:29 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Ja daar heb je gelijk in . Denk niet dat ik daar zelf zo achter was gekomen.

Maar ik weet wel dat ik een vriend zou kunnen zijn voor haar ook al krijg ik een andere vriendin en zij een andere vent. Of wat bedoel jij met onderzoeken?

Volgens mij kraam je onzin uit. Jij wilt haar nu gewoon eigenlijk nog terug. Is het niet?

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:29 schreef VaLkyRie het volgende:

[..]

Nou het gaat zoals het gaat eigenlijk. Nog steeds wel dubbele gevoelens enzo maar stukje bij beetje verdwijnt het ideaalbeeld uit m'n hoofd. Mis haar niet als geliefde, maar ik mis de warmte en blijheid die een relatie kan brengen. Maar vrijgezel zijn is ook niet zo erg.

Het gaat de goede kant op met jou .
Denk dat je net een stap verder bent dan ik.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:31 schreef Woessssj het volgende:

[..]

Volgens mij kraam je onzin uit. Jij wilt haar nu gewoon eigenlijk nog terug. Is het niet?

Om eerlijk te zijn weet ik het niet. Ik zou er echt goed over na moeten denken.
Ik mis denk ik meer een relatie dan haar.

Nu begrijp ik wat je bedoeld met onderzoeken, want eigenlijk weet ik nog helemaal niet wat ik wil.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:29 schreef VaLkyRie het volgende:

[..]

Hai Woessssj!

Nou het gaat zoals het gaat eigenlijk. Nog steeds wel dubbele gevoelens enzo maar stukje bij beetje verdwijnt het ideaalbeeld uit m'n hoofd. Mis haar niet als geliefde, maar ik mis de warmte en blijheid die een relatie kan brengen. Maar vrijgezel zijn is ook niet zo erg.

Het vervelende tegenwoordig is dat ze nog wel redelijk deel uit maakt van mijn vriendengroep. En naar het schijnt vind ze een goede vriend van me wel leuk (slechte grap). Ik weet er ook het fijne niet van. Heb het haar wel gevraagd en ze gaf wel toe dat ze het niet erg zou vinden als er wat zou gebeuren tussen hem en haar, maar ik bleef wel de meest speciale persoon en vriend die ze heeft o.i.d. Maarja, wat heb ik daaraan he?

Maargoed, het zorgt er dus wel voor dat ik niet meega stappen met de groep als zij er ook bij is. Heb gewoon niet zo de behoefte om haar te zien flirten met een goede vriend ofzo.
Vind het moeilijk te verkroppen dat ze bij me weg wilde om een eigen leven en een eigen vriendenkring op te bouwen en nu dus toch blijft plakken bij 'mijn' vrienden die in die 6 jaar toch ook 'onze' vrienden zijn geworden. Kan het haar niet kwalijk nemen aangezien het haar enige vrienden/kenissen zijn. Maar ze dwingt me een beetje om zelf een andere kring op te zoeken op deze manier.
Had liever gehad dat ze echt dr eigen weg was gegaan. Maargoed, nu heb ik wel een gegronde reden om definitief te zeggen.

Hehe nou toch weer een heel verhaal geworden terwijl dat niet de bedoeling was. Ik voel me verder wel goed hoor, maar ben wel een beetje boos op haar danwel de situatie waar ze me in gooit.

Maarre, hoest met jou ?

Woow, dat verhaal klinkt mij erg bekend in de oren. Niet zozeer van mijzelf maar van een hele goede bekende... ik raad je 1 ding aan: Ga niet je eigen vrienden uit de weg. Daar krijg je heel veel spijt van.
Je bent aan het conditioneren door jezelf in gedachten weg te cijferen terwijl eigenlijk zij degene is die afstand behoort te houden ( althans op een gezonde manier, dus niet om aan te pappen met een gezamelijke vriend)

Je kunt maar slecht boos op haar zijn he? Zij zet jou wel in deze situatie, jij laat het -ergens- nog toe ook.

Met mij gaat het redelijk okay.. ik wijd er niet zo'n lang verhaal aan hoor.. ik merk dat het voor mij heel erg goed werkt ( wat ik hier iedereen aan wil raden) om te 'voelen' en niet meer na te denken.
Wat doet het met mij... wat doet het met mij..... wat doet het aan mij.......

Mijn situatie hangt aan een paar zijden draadjes.


[ Bericht 0% gewijzigd door Woessssj op 22-10-2005 13:45:43 (typo) ]

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:35 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Om eerlijk te zijn weet ik het niet. Ik zou er echt goed over na moeten denken.
Ik mis denk ik meer een relatie dan haar.

Nu begrijp ik wat je bedoeld met onderzoeken, want eigenlijk weet ik nog helemaal niet wat ik wil.

Prrrrrrrrecies! ( en dáár wilde ik je even hebben)

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:44 schreef Woessssj het volgende:

[..]

Prrrrrrrrecies! ( en dáár wilde ik je even hebben)

Bedankt, het is voor mij even duidelijk

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 12:48 schreef partyyboyy het volgende:
Inderdaad, terwijl zij nog wel degene die was die zei: "we blijven wel goede vrienden".
Ik heb toen gezegd dat we wel zien hoe het loopt.

Het is gewoon raar ja, iemand waar je zoveel om hebt gegeven en zoveel mee hebt gedeeld. En nu lijkt het of het helemaal niets betekend heeft. Jammer

Dat vind ik nog altijd het vreemdste. Eerst beteken je alles voor elkaar en nu het uit is kan je niet eens meer normaal met elkaar omgaan.

Probeer eens te kijken hoeveel ze je nog over voor je zou hebben in geval van nood. Als dat minder blijkt te wezen dan wat een goede vriend of vriendin zou doen. Dan lijkt het me wel duidelijk. Daarna moet je het alleen nog doen.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:45 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Bedankt, het is voor mij even duidelijk

Fijn!
'bij jezelf blijven' is zo'n loze opmerking nog niet.... Het klinkt erg blabla vind ik zelf, maar het maakt soms zo'n stuk duidelijker hoe het werkelijk in elkaar zit voor jezelf, omdat je je niet laat afleiden 'hoe het voor de ander is'...

Ik ben f doesen.. zo terug!

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:35 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Om eerlijk te zijn weet ik het niet. Ik zou er echt goed over na moeten denken.
Ik mis denk ik meer een relatie dan haar.

Nu begrijp ik wat je bedoeld met onderzoeken, want eigenlijk weet ik nog helemaal niet wat ik wil.

Ik heb eerlijk gezegd ook niet echt een idee van wat ik wil, maar ik weet wel wat ik niet wil.

Met stip op 1: Onzekerheid over een relatie

Ik kan nog van mn ex houden en misschien zelfs wel ergens een relatie willen maar een groter deel in me wil geen gezeik meer en is er van overtuigd dat er iemand rondloopt die me meer zekerheid kan geven over een gezamelijke toekomst. En iemand die me met meer begrip en respect behandelt als het even moeilijk gaat in de relatie.
Dus al met al weet ik dat het beter is zo, maar soms kan ik erg boos zijn op de situatie zoals ie er nu is. Maargoed, ik leef mn eigen leventje en ik scherm me zoveel mogelijk af van potentiele valkuilen en nare gebeurtenissen en ik hoop dat ik over een maand of twee zover ben dat ik weer es echt verliefd wordt op iemand en me ook open kan stellen voor iemand zonder exlief nog in mn hoofd te hebben.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:48 schreef Breetai het volgende:

Probeer eens te kijken hoeveel ze je nog over voor je zou hebben in geval van nood. Als dat minder blijkt te wezen dan wat een goede vriend of vriendin zou doen. Dan lijkt het me wel duidelijk. Daarna moet je het alleen nog doen.

Hoe wil jij dat bekijken of ze iets voor je over heeft in geval van nood?

Ik denk/weet dat het beter is om me niet meer zo bezig met haar te houden.
Maar ik kan het verlopig denk ik niet.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:52 schreef partyyboyy het volgende:
Hoe wil jij dat bekijken of ze iets voor je over heeft in geval van nood?

Het antowoord bij mij was dat ik gewoon niet op haar kan bouwen en alleen wat kan slap ouwehoeren. In dat geval hoeft het van ook niet meer.
slap ouwehoeren met dames die ik wel leuk vind en waar ik nog geen emotionele band mee heb kan ik ook op andere plekken.

Af en toe kan het ook meevallen.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:50 schreef VaLkyRie het volgende:

[..]

Ik heb eerlijk gezegd ook niet echt een idee van wat ik wil, maar ik weet wel wat ik niet wil.

Met stip op 1: Onzekerheid over een relatie

Ik kan nog van mn ex houden en misschien zelfs wel ergens een relatie willen maar een groter deel in me wil geen gezeik meer en is er van overtuigd dat er iemand rondloopt die me meer zekerheid kan geven over een gezamelijke toekomst. En iemand die me met meer begrip en respect behandelt als het even moeilijk gaat in de relatie.
Dus al met al weet ik dat het beter is zo, maar soms kan ik erg boos zijn op de situatie zoals ie er nu is. Maargoed, ik leef mn eigen leventje en ik scherm me zoveel mogelijk af van potentiele valkuilen en nare gebeurtenissen en ik hoop dat ik over een maand of twee zover ben dat ik weer es echt verliefd wordt op iemand en me ook open kan stellen voor iemand zonder exlief nog in mn hoofd te hebben.

Je moet open staan voor andere vrouwen, want er loopt zeker heel veel leuks rond.
Maar ik kan ook nu zeker nog niet verliefd worden op iemand.
Daarvoor zit mijn ex nog teveel in mijn hoofd. Nu is het meer een meid voor een avondje, hoewel dat eigenlijk ook niks is.

Zou zo graag weer iemand hebben waar ik van kan houden.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:56 schreef Breetai het volgende:

[..]

Het antowoord bij mij was dat ik gewoon niet op haar kan bouwen en alleen wat kan slap ouwehoeren. In dat geval hoeft het van ook niet meer.
slap ouwehoeren met dames die ik wel leuk vind en waar ik nog geen emotionele band mee heb kan ik ook op andere plekken.

Af en toe kan het ook meevallen.

Inderdaad slap ouwe hoeren doe ik ook wel met iemand anders.
Met haar verwacht ik toch een ander niveau van gesprek.

Alleen ik heb haar al 3 weken niet gesproken en het ziet er niet naar uit dat het binnekort gaat gebeuren, tenzij ze contact op neemt.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 14:01 schreef partyyboyy het volgende:

[..]

Inderdaad slap ouwe hoeren doe ik ook wel met iemand anders.
Met haar verwacht ik toch een ander niveau van gesprek.

Alleen ik heb haar al 3 weken niet gesproken en het ziet er niet naar uit dat het binnekort gaat gebeuren, tenzij ze contact op neemt.

Zitten we met zijn allen lekker in het verzet he? Als er niks meer was aan gevoelens, zou je best zelf ook contact kunnen opnemen, maarja....

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 13:42 schreef Woessssj het volgende:

[..]

Woow, dat verhaal klinkt mij erg bekend in de oren. Niet zozeer van mijzelf maar van een hele goede bekende... ik raad je 1 ding aan: Ga niet je eigen vrienden uit de weg. Daar krijg je heel veel spijt van.
Je bent aan het conditioneren door jezelf in gedachten weg te cijferen terwijl eigenlijk zij degene is die afstand behoort te houden ( althans op een gezonde manier, dus niet om aan te pappen met een gezamelijke vriend)

Je kunt maar slecht boos op haar zijn he? Zij zet jou wel in deze situatie, jij laat het -ergens- nog toe ook.

Met mij gaat het redelijk okay.. ik wijd er niet zo'n lang verhaal aan hoor.. ik merk dat het voor mij heel erg goed werkt ( wat ik hier iedereen aan wil raden) om te 'voelen' en niet meer na te denken.
Wat doet het met mij... wat doet het met mij..... wat doet het aan mij.......

Mijn situatie hangt aan een paar zijden draadjes.

Tja, ik heb aangegeven dat ik het niet trek om 'maatjes' te blijven terwijl ze zich focust op andere jongens, helemaal als het vrienden van me zijn.
Iemand zei het al eerder ergens: Ik ben geen steunpilaar waarbij je kan lachen en huilen en jezelf zijn, ondertussen zoekend naar de spanning van iets nieuws. Want als ze dat vindt dan is onze 'vriendschap' natuurlijk meteen achterhaalt en is kees/piet/klaasje het nieuwe maatje.
Maar ik kan ook niet eisen dat ze geen contact zoekt met de mensen binnen onze groep. Dus kies ik op bepaalde momenten ervoor om mezelf maar weg te cijferen. Ik kan niet anders als zij niet (wil) inziet hoe verrot en onwerkelijk de situatie is voor mij als we met zn allen 'gezellig' gaan stappen.

Binnen deze groep heb ik een handvol mensen die echt mn beste vrienden zijn en haar gedrag eveneens afkeuren. Ze staan achter mij en laten me niet zomaar vallen. Thank god for them!!
Dit zijn dan ook degenen waarvoor ik me blijf inspannen om de vriendschap te behouden. De rest zijn oppervlakkige 'vrienden' voor een avondje zuipen o.i.d.
De vriend in kwestie hangt er tussenin. Ik ging steeds meer met hem om en we hebben gemeenschappelijke hobbies en interesses. Toen hoorde ik dus dat ze pogingen deed om dichter bij hem te komen. Wat doe je dan he?

Hij bleef ook contact zoeken met mij en ik vind het een hele goede jongen, maar ik keek toch ineens anders naar hem. Wetende ook dat hij vast wel doorhad dat mijn ex iets meer interesse in hem toonde dan in anderen van de groep.
Ik heb er voor gekozen om met hem erover te praten, aangevend dat ik de situatie op zn zachts gezegd nogal krom vond en dat ik moeite had om hem objectief te zien. En dat ik hen best elkaar gunde als ze beide wilden gaan voor elkaar, maar dat daarmee de eerste tijd onze vriendschap wel op een zeer laag pitje zou staan.
Hij gaf aan idd door te hebben dat ze hem wel leuk vond maar dat hij dat niet op die manier beantwoordde en onze vriendschap belangrijker vond en ook geen zin had in scheve gezichten en gekwetste vrienden. En tot dusverre schenkt ie ook totaal geen aandacht aan haar en hebben we geregeld vriendschappelijk contact. Dat doet me wel goed, het is fijn als je iemand kan vertrouwen. M'n ex vertrouw ik niet echt en dat weet ze. Deze vriend vertrouw ik wel en het is fijn dat er nog integere mensen op deze aardkloot rondlopen.

Verder probeer ik inderdaad niet na te denken maar te voelen. En mijn gevoel geeft me vaak meer zekerheid/houvast dan de 'rationele' gedachtes. Maarja, zoals je zegt, het is nog allemaal flinterdun en het is daarom zaak om ervoor te zorgen dat niets de zijden draadjes kapot trekt voordat ze ontwikkelt zijn tot scheepskabels

ow ja toevoeging:

Het zuurste is dat ze hem heeft leren kennen via mij. Doordat ik hem vaker zag (en zij vaak bij mij was) zag zij hem dus ook vaker. Terugkijkend heb ik haar zelfs uitgenodigd om ook gezellig langs te komen toen vriend in kwestie en ik gezellig een biertje aan t drinken waren. Puur omdat ze zich verdrietig zat te vervelen thuis en ik dr enige echte vriend was. Naar nu blijkt kwam ze dus eerder langs voor hem dan voor mij. Dat doet pijn...
Maar ach, het doet me nu niet zoveel meer (ook al tiep ik met gemak weer een a4 vol)

oops

[ Bericht 99% gewijzigd door VaLkyRie op 22-10-2005 14:26:56 (vautje) ]

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 14:18 schreef VaLkyRie het volgende:

[..]

Tja, ik heb aangegeven dat ik het niet trek om 'maatjes' te blijven terwijl ze zich focust op andere jongens, helemaal als het vrienden van me zijn.
Iemand zei het al eerder ergens: Ik ben geen steunpilaar waarbij je kan lachen en huilen en jezelf zijn, ondertussen zoekend naar de spanning van iets nieuws. Want als ze dat vindt dan is onze 'vriendschap' natuurlijk meteen achterhaalt en is kees/piet/klaasje het nieuwe maatje.
Maar ik kan ook niet eisen dat ze geen contact zoekt met de mensen binnen onze groep. Dus kies ik op bepaalde momenten ervoor om mezelf maar weg te cijferen. Ik kan niet anders als zij niet (wil) inziet hoe verrot en onwerkelijk de situatie is voor mij als we met zn allen 'gezellig' gaan stappen.

Binnen deze groep heb ik een handvol mensen die echt mn beste vrienden zijn en haar gedrag eveneens afkeuren. Ze staan achter mij en laten me niet zomaar vallen. Thank god for them!!
Dit zijn dan ook degenen waarvoor ik me blijf inspannen om de vriendschap te behouden. De rest zijn oppervlakkige 'vrienden' voor een avondje zuipen o.i.d.
De vriend in kwestie hangt er tussenin. Ik ging steeds meer met hem om en we hebben gemeenschappelijke hobbies en interesses. Toen hoorde ik dus dat ze pogingen deed om dichter bij hem te komen. Wat doe je dan he?

Hij bleef ook contact zoeken met mij en ik vind het een hele goede jongen, maar ik keek toch ineens anders naar hem. Wetende ook dat hij vast wel doorhad dat mijn ex iets meer interesse in hem toonde dan in anderen van de groep.
Ik heb er voor gekozen om met hem erover te praten, aangevend dat ik de situatie op zn zachts gezegd nogal krom vond en dat ik moeite had om hem objectief te zien. En dat ik hen best elkaar gunde als ze beide wilden gaan voor elkaar, maar dat daarmee de eerste tijd onze vriendschap wel op een zeer laag pitje zou staan.
Hij gaf aan idd door te hebben dat ze hem wel leuk vond maar dat hij dat niet op die manier beantwoordde en onze vriendschap belangrijker vond en ook geen zin had in scheve gezichten en gekwetste vrienden. En tot dusverre schenkt ie ook totaal geen aandacht aan haar en hebben we geregeld vriendschappelijk contact. Dat doet me wel goed, het is fijn als je iemand kan vertrouwen. M'n ex vertrouw ik niet echt en dat weet ze. Deze vriend vertrouw ik wel en het is fijn dat er nog integere mensen op deze aardkloot rondlopen.

Verder probeer ik inderdaad niet na te denken maar te voelen. En mijn gevoel geeft me vaak meer zekerheid/houvast dan de 'rationele' gedachtes. Maarja, zoals je zegt, het is nog allemaal flinterdun en het is daarom zaak om ervoor te zorgen dat niets de zijden draadjes kapot trekt voordat ze ontwikkelt zijn tot scheepskabels

Aha, fijn om te horen. Zoals je vriend er mee dealt, dát is waar het om gaat. Zolang zij snappen waarom jij het zo doet, zal dit ook niet op dilemma's uitdraaien. Gelukkig maar..
Ik denk aan de hand van je eerdere verhalen dat je ex dit niet om gezonde redenen bekokstooft.
En het scheelt enorm dat jij en je vrienden daarin een stap voor zijn..

Je kunt het haar ook niet verbieden, zeker niet, maar je kunt in redelijke mate verwachten dat zij er op een iets andere manier mee omgaat. Doet ze dit niet, kun jij het maar weer doen met dat inzicht.

Klote he, het is dan wel over, maar het moet nog over gaan... *zucht

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2005 14:24 schreef VaLkyRie het volgende:
ow ja toevoeging:

Het zuurste is dat ze hem heeft leren kennen via mij. Doordat ik hem vaker zag (en zij vaak bij mij was) zag zij hem dus ook vaker. Terugkijkend heb ik haar zelfs uitgenodigd om ook gezellig langs te komen toen vriend in kwestie en ik gezellig een biertje aan t drinken waren. Puur omdat ze zich verdrietig zat te vervelen thuis en ik dr enige echte vriend was. Naar nu blijkt kwam ze dus eerder langs voor hem dan voor mij. Dat doet pijn...
Maar ach, het doet me nu niet zoveel meer (ook al tiep ik met gemak weer een a4 vol)

ai.... dat zíjn van die dingen.. Kijk uit dat je het dus niet gaat invullen.. je doet jezelf meer pijn met de gedachte dan de werkelijkheid waar is..