Geert Mak: held of zak?

quote:

Op maandag 24 oktober 2005 09:36 schreef Sickie het volgende:

[..]

Nee want "war on crime", een in bijvoorbeeld New York ruim gehanteerd begrip, gaat niet over mensen......

Dat is inderdaad heel abstract geformuleerd.

quote:

Op maandag 24 oktober 2005 09:52 schreef Finder_elf_towns het volgende:
Het was een letterlijke vertaling van "war on terrorism". Die zinsnede letterlijk vertalen is net zoiets als "fuck off" letterlijk vertalen. Ze betekenen respectievelijk "strijd tegen het terrorisme" en "donder op".

Het is jammer dat Zalm het woord "oorlog" gebruikte, maar in de dagen na de moord op Theo was het gevoelsmatig een goede woordkeus.

Dat is maar net de vraag. Ik vind het formeel fout, zowel in parlementaire zin als taaltechnisch.

Maar de discussie gaat vooral over die "gevoelsmatigheid". Waar jij het een goede woordkeus vindt in die dagen, vind ik het dat juist niet. Ik vind dat het niet aangaat om 'oorlogsdreiging' erbij te halen.

Ik vind (en vond) het ook erg afleiden van de kern van het probleem dat Theo van Gogh behandelde, en waar naar mijn smaak de discussie over had moeten gaan.

De principiële lafheid van de overheid om duidelijk grenzen te stellen aan de geclaimde gevoeligheden, door welke groepering dan ook. Dat het honoreren van kwetsclaimen leidt tot extra lange tenen. Dat het scheppen van uitzonderingsposities leidt tot het innemen van uitzonderingsposities. Dat je elkaar verbaal *moet* mogen afmaken, en dat je *juist* met iemand wiens bloed je wel kan drinken, een biertje gaat drinken, en daarna weer per pen verder vecht.

quote:

Op maandag 24 oktober 2005 09:55 schreef SCH het volgende:

[..]

Dat is inderdaad heel abstract geformuleerd.

Jah en als je de oorlog verklaart aan moslimterrorisme is dat zeker niet het geval......

Van de FP

quote:

Uit een onderzoek van de Universiteit van Amsterdam blijkt dat de binnenlandse krantenpers in de weken na de moord op Theo van Gogh vooral begrip heeft willen kweken voor de positie van allochtonen in Nederland. Ze waren zeker niet bezig olie op het vuur te gooien van de spanning die er toen in de samenleving heerste.

De UvA-onderzoekers bekeken zes landelijke dagbladen. Ze vergeleken de edities van een aantal weken vóór en na de moord. De onderzoekers verwachtten nogal wat opruiende berichtgeving tegen te komen, maar dat was vrijwel niet het geval. Er was in de kranten veel aandacht voor discriminatie en voor de problemen in de scholing van allochtone jongeren.

De kranten gingen in die tijd ook in op hun eigen rol in de spanningen, en vroegen zich af of ze mee hadden gedaan aan een 'wij/zij-discussie'.

De politicologen Maarten Hajer en Justus Uitermark zullen woensdagmiddag 2 november in de Oudemanhuispoort te Amsterdam deze en andere resultaten presenteren over het publieke debat na de moord op Van Gogh. In hun presentatie komen ook de verschillende strategieën aan bod die Amsterdamse politici hebben gebruikt om zich staande te houden in het debat, en het zeer wisselende succes daarvan.

Uit een onderzoek van Maurice de Hond, gehouden in opdracht van het NOS Journaal, blijkt dat een meerderheid (63%) van de Nederlandse bevolking vindt dat de politiek na de moord op Theo van Gogh bereid is harder op te treden tegen potentiële terroristen. 'We' voelen ons ook weer veiliger dan net na de moord op de film- en opiniemaker; ruim 75% zegt zich nu veilig te voelen tegen 61% net na de moord.

Held is een groot woord: Mak is wel een goede man, met het hart op de juiste plaats.

Het is ook niet voor het eerst dat hij vanuit idealen optreedt - toen in Amsterdam de zogenoemde vrijplaatsen voor kunstenaars, veelal panden die in een ver verleden gekraakt waren en inmiddels bloeiende gemeenschappen vormden van moderne kunstuitingen werden afgebroken, maakte hij zich hard voor het bestaan en behoud van plekken binnen steden waar kunstenaars ruimte zouden hebben om te creeeren.

Hij is een idealist die er heel lang in slaagde om een succesvol publicist en schrijver te zijn zonder zijn idealen te verliezen. Zijn hart is bij de underdog.

Iemand op pagina 1 heeft al veel van de kritiekpunten op het pamflet met feiten en argumenten onderuit gehaald. Dat hij als 'bekende nederlander' een pamflet schreef dat fel én politiek is en bovendien tegen de stroom ingaat, leidt onherroepelijk tot kritiek. Felle kritiek.
Dat deze kritiek leidt tot een totale afschrijving van de maker daarvan omdat hij iets geheel anders beweerd dan momenteel 'in' is, is een teken dat veel van zijn kritiekpunten hout snijden.
Aan de 'andere' zijde wordt de discussie minstens zo hard gevoerd, alleen is dat nu normaal.

quote:

Typisch voorbeeld van een persoon die niet om kan gaan met een (in negatieve zin) veranderende maatschappij en onderkent, maar niet toegeeft, dat zijn ideologie de Nederlandse maatschappij tot de rand vd afgrond heeft gebracht. Uiteraard geeft hij iemand anders of een andere groep de schuld van dit alles.

Deze uitspraak is een typisch voorbeeld van hetgeen ik hierboven schreef:
het is op geen enkele manier hard te maken dat de ideologie van Mak de maatschappij tot op de rand van de afgrond heeft gebracht.
Om hem, Mak met idealen die afwijken van wat momenteel in is, verantwoordelijk te stellen voor zaken die nóoit door éen schrijver gecreeerd kunnen zijn maar het product zijn van politieke beslissingen door de jaren en kabinetten heen, van ontwikkelingen in de hele wereld en binnen Nederland, dat is ronduit krankzinnig.
Een van de typische argumenten van mensen die feitelijk geen inhoudelijke argumenten hebben.
Die klakkeloos de slogans volgen van rechtse politici van dit moment en columnisten met boute en vaak onhebbelijke statements over andere mensen (zij het moslims in het algemeen of mensen als Cohen of Mak in het bijzonder).

Geen zinvolle bijdrage aan welke discussie dan ook. Maar dat is misschien ook wel precies de bedoeling:

Verketter uw tegenstanders?