Verruim je visie over het christelijke geloof, lees Moerland

quote:

Op dinsdag 18 oktober 2005 23:28 schreef FuifDuif het volgende:

Je kunt een christen zijn zonder te behoren tot het christendom.

Alsof er iets bestaat als het christendom

beetje bekrompen, niet ?

quote:

Op dinsdag 18 oktober 2005 23:28 schreef FuifDuif het volgende:
Op dit moment lees ik een boek over de ondergang van de katharen van Bram Moerland. Die man geeft precies de visie weer waar ook ik zelf achter sta. Namelijk christelijk, maar dan toch anders. Zonder dogma's, hel en opgelegde moraal... maar juist vrijheid en tolerantie.

Eigenlijk zou ik willen zeggen: lees eerst het boek (sowieso een aanrader voor iedere bekrompen geest die denkt dat er slechts een soort christelijken bestaat) en kom dan hier terug, maar dat kan ik natuurlijk niet van jullie vragen . Dus bij deze de stelling voor een ieder die erop wil reageren:

Je kunt een christen zijn zonder te behoren tot het christendom.

niet akkoord. het christen zijn bestaat uit twee delen, de traditie en het geloof/de bijbel an sich.
interessant in dat opzict is het boek van lieven boeve, kan nu niet direct op de titel komen helaas...
Maar goed, heb het boek van Moerheid dus niet gelezen

Je kunt ook Nico ter Linden's 'Het verhaal gaat...' lezen, en een nogal abstracte moderne versie van het christendom ontdekken.

Ik zou zeggen, lees de Antichrist van F. Nietzsche.

Alias paulus van Thijs Voskuilen...

quote:

Op dinsdag 18 oktober 2005 23:28 schreef FuifDuif het volgende:
Op dit moment lees ik een boek over de ondergang van de katharen van Bram Moerland. Die man geeft precies de visie weer waar ook ik zelf achter sta. Namelijk christelijk, maar dan toch anders. Zonder dogma's, hel en opgelegde moraal... maar juist vrijheid en tolerantie.

Eigenlijk zou ik willen zeggen: lees eerst het boek (sowieso een aanrader voor iedere bekrompen geest die denkt dat er slechts een soort christelijken bestaat) en kom dan hier terug, maar dat kan ik natuurlijk niet van jullie vragen . Dus bij deze de stelling voor een ieder die erop wil reageren:

Je kunt een christen zijn zonder te behoren tot het christendom.

Visie ja...sleutelwoord
En tolerantie lijkt me een gevolg van een - al dan niet opgelegd - moraal.

Zou ik het boek dus kunnen beschouwen als de bijbel zonder alle sprookjes zodat je de wijze lessen wel hebt?

Ik lees nu van Bram Moerland "Schatgraven in Nag Hamadi".

't Gaat over de gnostiek, de christelijke stromingen rond begin jaartelling.
Maar ook wordt er ingegaan op hoe het Oude Testament en het Joodse volk beïnvloed is door de 'revoluties in het denken' in Babylon en later in Griekenland.

Daarná pas denk ik dat ik dat boekje over de Katharen ga lezen. Lijkt me een logischer volgorde. .

Ik deel met de auteur veel kritiek op het kerkelijke christendom, zoals verwoord in dat boekje. Voor veel zaken is denk ik de gnostische interpretatie véél logischer en waarschijnlijker.

Wel wordt het mij af en toe iets te vaag en 'new age' zweverig. Wat ik er nu van begrijp, is het vooral erg horizontaal, en kan ik het bijna zo samenvatten:

"Het komt erop neer dat je de goddelijke vonk in jezelf moet herontdekken, je eigen verhaal moet schrijven, je eigen morele autoriteit moet hervinden, en de cultureel opgedrongen rol van je af moet schudden. Dit is de 'opstanding uit de (geestelijke) dood. Je zal dan merken dat het allemaal draait om (naasten)liefde, en je zult de wereld om je heen, en alle gebeurtenissen ineens met totáál andere ogen gaan zien."

Ik heb nog geen concrete 'antwoorden' gelezen over hoe men bijvoorbeeld echt dacht dat de wereld ontstaan is, wat er gebeurt na de dood, etc. Echt het religieuze aspect, mis ik nu een beetje. Maargoed, ik heb het (te dunne) boekje nog niet uit he? .

Je kunt een christen zijn zonder te behoren tot het christendom??? Zijn de Katharen daarom niet uitgemoord door die zelfde christenen???

quote:

Op woensdag 19 oktober 2005 07:16 schreef DennisMoore het volgende:

Wel wordt het mij af en toe iets te vaag en 'new age' zweverig. Wat ik er nu van begrijp, is het vooral erg horizontaal, en kan ik het bijna zo samenvatten:

quote:

je eigen morele autoriteit moet hervinden,

11 For the grace of God that bringeth salvation hath appeared to all men12 Teaching us that, denying ungodliness and worldly lusts, we should live soberly, righteously, and godly, in this present world.


Mijn grote grote bezwaar op deze hele opvatting is dat je je identiteit in jezelf zoekt, iets wat na de zondeval een menselijk trekje is geworden (waarmee je waarde bepaalt wordt door wat je doet en niet wie je bent in Christus). Je zet jezelf centraal ipv Jezus.

quote:

Op woensdag 19 oktober 2005 06:52 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

... ik voel niet eens de geringste behoefte om te communiceren met mensen die niet begrijpen wat christelijkheid in essentie betekent.

Is dit niet een beetje tegenstrijdig met dit topic? Enerzijds het gesprek over de diversiteit in het "jezelf christen noemen", anderzijds wil je niet communiceren met mensen die een andere christelijke visie hebben...

dat zegt hij toch helemaal niet, invictus? Hij zegt alleen dat als mensen te stom zijn om te begrijpen wat het Christen zijn in essentie betekend een gesprek zinloos is. Hij zegt niet dat hij geen gesprek wil met mensen die een andere visie hebben.

quote:

Op woensdag 19 oktober 2005 06:52 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

Nou, het is niet een beschrijving van het leven van Jezus ofzo. Het is een verslag van de ondergang van de katharen (een bepaalde gnostische en tevens vroeg en puur christelijke stroming). Dat was het gevolg van het opgekomen absolutisme van de Roomse kerk, die uiteindelijk (zoals we allemaal weten) geen enkele andere visie tolereerde. Daaruit is voortgekomen het tegenwoordige bekrompen idee over christelijkheid. In een eerdere discussie bracht ik dit feit ook al aan de orde en toen werd ik er door Alicey op gewezen dat, als ik een andere definitie van christus, of christelijk, of christen-zijn hanteer, ik dan denk te kunnen communiceren met mensen daarover.

OK, duidelijk.

quote:

Nou met alle respect, maar ik voel niet eens de geringste behoefte om te communiceren met mensen die niet begrijpen wat christelijkheid in essentie betekent. Ik heb altijd al gezegd dat ik een christen ben, maar dan anders, en die precieze gedachtegang wordt perfect verwoord door Moerland. Vandaar mijn tip!

Mja, en dat komt -zoals je weet- natuurlijk omdat voor de meeste mensen het woord ''christen" natuurlijk altijd wordt betrokken op Jezus en God.
Het flauwe is eigenlijk dat bv het Van Dale ook geen ENKELE definitie van 'christen' of 'christelijk' heeft. Dat loopt allemaal in een rondje.

quote:

Op woensdag 19 oktober 2005 08:40 schreef pmb_rug het volgende:
Mijn grote grote bezwaar op deze hele opvatting is dat je je identiteit in jezelf zoekt, iets wat na de zondeval een menselijk trekje is geworden (waarmee je waarde bepaalt wordt door wat je doet en niet wie je bent in Christus). Je zet jezelf centraal ipv Jezus.

Dat je jezelf centraal zet, is in mijn ogen helemaal niet verkeerd. Maar de manier waarop dit tegenwoordig gebeurt, heeft dan ook weinig te maken met welke religie of welke beginselen dan ook. De moraal van goed doen en goed voor je medemens zijn ontbreken in die "centrale-ik-cultuur" en dat stoort mij..

Verder hoef ik niet per se dat boek te lezen, ik lees wat ik tegen kom.. En als ik Moerland tegen kom, misschien blader ik er wel even door heen!

Wellicht is het wijs om onszelf te ontdoen van ieder label anders dan "mens".

Zo los je de issue Israel - Palestina ook op, immers, er zijn dan geen Israeliers en geen Palestijnen meer, slechts mensen.

Wees waarachtig, wees een mens.

quote:

Op woensdag 19 oktober 2005 15:14 schreef pmb_rug het volgende:
Hij zegt alleen dat als mensen te stom zijn om te begrijpen wat het Christen zijn in essentie betekend een gesprek zinloos is.

met de aanname dat hijzelf niet zo stom is en wel begrijpt wat het in essentie betekent christen te zijn. in gesprek gaan met mensen die een dergelijke aanname doen is ook zinloos

quote:

Op woensdag 19 oktober 2005 23:28 schreef pmb_rug het volgende:

ja ?

Wel, in plaats van slechts een onbedachtzame godsdienstige robot te zijn, die onbedachtzaam en doelloos en blind gelooft. Besliste ik om eens rondom te kijken wat ik wel zou kunnen vereren. Iets waar ik echt op zou kunnen rekenen. En onmiddelijk dacht ik aan de zon. Plotseling werd ik een zon-aanbidder. Enkele redenen, ten eerste ik kan de zon zien, oke? Wat bij andere goden niet het geval is voor zover mij bekend is, ik kan de zon alle dagen zien. Als ik iets kan zien, ik weet niet, maar het helpt de geloofwaardigheid een beetje, weet je? Dus elke dag kan ik de zon zien, en geeft mij alles wat ik nodig heb; warmte, licht, voedsel, bloemen in het park, weerspiegelingen op het meer, een toevallige huidkanker, maar he. Er zijn Teminste geen kruisigingen, er worden geen vrouwen gestenigd, verteld mij niet om homo's van een building te gooien en er worden geen mensen op de brandstapel gegooid simpel omdat ze niet akkoord zijn...ect.

De zon eredienst is tamelijk eenvoudig. Er is geen raadsel, geen wonderen, geen praalvertoning, geen sprookjesboek, niemand vraagt om geld, er zijn geen liederen te leren en er is geen speciaal gebouw waar eens per week iedereen bijeenkomt om hun kledij te vergelijken. En het beste van de zon, het vertelt mij nooit dat ik onwaardig ben. Verteld mij niet dat ik een slecht persoon ben die gered moet worden. Heeft geen enkel onvriendelijk woord gezegd. Behandeld mij goed. Dus, ik vereer de zon. Maar, ik bid (bedel) niet naar de zon. Zoals de meeste gelovige mensen hun god liever grof behandelen, niet waar? Vragend van triljoenen en triljoenen van gebeden iedere dag. Vragen, pleiten en bedelen voor een gunst. Doe dit, geef me dat, ik heb een nieuwe auto nodig, ik wil een betere baan. En het meest van deze gebeden neemt plaats op zondag zijn vrije dag. Dat is niet leuk. En dat is geen manier om een vriend te behandelen, toch?