Na een vrij weekendje mochten wij van Seolto 5 gisteren weer een wedstrijd spelen. Er stond een uitwedstrijd tegen het 4e van DVO'60 uit Roosendaal op het programma, om 13.00 zouden we beginnen. Dat betekent om 12.00 vertrekken. Om die tijd stonden we met 10 man klaar. Toen onze leider andere spelers aan het bellen was om te vragen of die nog kwamen, kwam er al 1 iemand aan lopen. Een andere kwam ook; hij dacht dat we om 13.30 begonnen en dat we dus een half uur later aanwezig moesten zijn. Tijdens de warming up verscheen er ineens nog iemand aan de zijlijn, dit was onze topscorer, die ik wel eens onze Turk heb genoemd, gisteren kwam ik erachter dat ie Marokkaans is. Hij mocht als reserve beginnen.
We begonnen goed! Waar we aan het begin van de competitie nauwelijks leken te begrijpen wat het spelletje inhield, gaat het de laatste tijd steeds beter. Deze wedstrijd domineerden wij zelfs, en we creëerden zowaar een paar kansen!
Zo werd een van onze spelers vrij voor de keeper gespeeld en kon hij de bal zo met rechts inschieten. Deze speler is echter puur links en liep met een mooie boog om de bal heen om hem met zn linker been tegen de keeper aan te schieten. Ook ik, als opkomende linksback, gaf 2 keer een vrij aardige voorzet, die beide keren niet benut werd. Onze topscorer van vorig seizoen (of was het dat seizoen daarvoor?), die ooit met een kater 4 keer scoorde in een wedstrijd, stond ook ineens alleen voor de keeper, en schoot vervolgens op de paal.
Een minuut na deze levensgrote kans kwam een tegenstander goed door, en de bal kwam in de 16 voor mijn voeten. Ik schoot de bal maar ver weg, helaas te veel door het midden en recht in de voeten van een tegenstander, die een vrije man in de 16 vond die de onterechte 1-0 aantekende.
Vlak voor rust kregen wij op de rand van de 16 een onterechte vrije trap tegen. Het schijnbaar makkelijke schot werd niet gekeerd door onze keeper, waardoor we met een 2-0 achterstand gingen rusten.
In de rust waren we het er allemaal over eens: zelfs ondanks deze achterstand zouden we alsnog moeten kunnen winnen, of minimaal gelijk spelen. Mentaal gesteund door het idee dat onze doelpuntenmaker in het veld kwam, begonnen we vol goede moed aan de tweede helft.
Het spelbeeld bleef hetzelfde, wij bleven de betere partij. Dit werd beloond toen een van onze aanvallers, die tot nu toe nog droog stond dit seizoen, met een schitterend goal de aansluitingstreffer aantekende! Bij RTL 5 zou deze zeker tot doelpunt van de week vernoemd worden, zo mooi was ie!
Een minuut later werd onze topscorer keihard tegen zijn enkels geschopt, binnen de 16. De scheidsrechter leek even te twijfelen, maar legde de bal uiteindelijk toch op de stip, dit tegen de zin in van de tegenstander, die flink commentaar leverde op de scheidsrechter, waarop deze een van hun een tijdstraf oplegde.
De pingel werd binnengeschoten door degene die het vorige doelpunt maakte, en nu dus al op 2 staat!
Hierna begon de tegenstander, zelfs met een man minder, feller te spelen, en werden wij slordiger. Toch waren wij het die scoorden. Die topscorer van vorig seizoen maakte zijn gemiste kans uit de eerste helft goed, door een bal over zichzelf heen te wippen, om te draaien, en de bal met het uiterste puntje van zijn grote teen net dat ene zetje te geven dat nodig was om hem de lijn te doen passeren. Het is maar goed dat ie zn teennagels niet geknipt had, anders had ie de bal gemist.
Hierna bleven wij onder druk staan, wat uiteindelijk in een penalty voor DVO opleverde. Onze verdediger hield zijn man vast, dat klopt, dit gebeurde echter buiten de 16, dus had het een vrije trap moeten zijn. Zelfs de tegenstander zei dit. Helaas, de bal werd op de stip gelegd en onberispelijk binnen geschoten. Keeper kansloos, 2 punten verloren.
Al met al waren we toch tevreden met het spel, en met ons eerste puntje van dit seizoen, waardoor we met een postief gevoel van het veld liepen.
Nog enkele dingen die ik niet onvermeld wil laten: Ondanks de 2 fatale fouten, was de scheidsrechter van zeer hoog niveau, zo'n goede hebben we het hele seizoen nog niet gehad. Geen thuisfluiter, niet bang voor de thuisspelende club, en ook geen vreemde beslissingen waar niemand iets van snapt.
Ditzelfde geldt voor de grensrechter van de tegenstander. Een keertje stak hij zijn vlag in de lucht voor buitenspel, en dat was terecht. Ook zo'n grensrechter hebben we nog niet gehad.
Tot slot heb ik wel eens een opmerking gemaakt over een man van rond de 40 die dit seizoen voor het eerst op voetbal is gegaan. Hij speelt nog steeds geen foutloze wedstrijden, maar hij gaat het zeker steeds beter doen!
Dit was het voor vandaag, volgende week moeten we thuis tegen een andere club uit Roosendaal, te weten Alliance!