Weight Loss Surgery (deel 5)

Nou, hier ook een zeer droge strot, dus het zal toch wel in verband staan met de operatie/narcose/watdanook Gelukkig kan ik inmiddels al een half glas water tegelijk achterover slaan, dat is erg prettig als je zo'n dorst hebt.

En...


Weer een kilo kwijt

Hier mijn verslag van ons ziekenhuisverblijf:

Maandag, 19 september 2005

Om 7.15 uur komen mijn schoonouders ons halen. Troel had bij qltel en mij geslapen. Na enig zoeken zijn we om 8.45 uur bij het ziekenhuis. De opnamepapieren worden ingevuld; het blijkt dat we allebei op een éénpersoonskamer zijn ingedeeld. Dat willen we nou juist niet! Na ons protest wordt het gelukkig zo geregeld dat ik vast op een tweepersoonskamer kom en dat Troel in de middag daar ook terecht kan, als mijn kamergenoot vertrokken is.



Er wordt een hartfilmpje gemaakt en we krijgen een longfunctietest (bij mij blijkt duidelijk dat ik geregeld bronchitis heb en ik krijg de vermaning mijn medicatie elke dag te gebruiken in plaats van alleen als ik last heb, oeps...). Om 16 uur komen ze ook nog bloedprikken. De Belgische TV is erg vermakelijk, vooral het ziekenhuiskanaal: "De bezoekuren hangen op de afdeling uit" en "De parking is betalend".



We weten nog niet wie van ons morgen het eerst geopereerd wordt. De een mag om 7.30 uur, de ander moet wachten tot de middag. Daarna moeten we naar de PAZA, een soort IC. We hebben ook elk een leuk speeltje gekregen voor de ademhaling: een soort apparaatje met 3 balletjes die je omhoog moet zuigen. Na de operatie moeten we daar elk uur aan lurken. Troel is erg blij met haar automatische bed. Erg leuk om te slopen.



Dokter Lemmens schijnt ook nog langs te komen. Hij bepaalt wie van ons er eerst 'mag'. Ook de anesthesist komt langs en ik vertel hem dat ik altijd erg misselijk word van de narcose en of hij daar rekening mee wil houden. Hij belooft het (zoals zal blijken helaas met niet al te best resultaat).

Dinsdag 20 september 2005

Dokter Lemmens is inderdaad langsgeweest. Troel gaat eerst, ze is inmiddels weg.



Nu maar wachten. Mijn moeder en Christan hebben nog even gebeld. Ik heb al zo'n schattig - te krap - 'kleedje' aan. Tikje overdreven vind ik, Troel is net een kwartier weg. Maar het moet per se van een ijverige verpleegster. Want stel je voor dat ze me plots komen halen. Nou, dat zal echt wel een uurtje of 4 duren lijkt me. Zo snel zal dokter Lemmens de boel niet afraffelen.

Donderdag 22 september 2005

Vervolg van dinsdag: Afijn, ik word uiteindelijk om 11.30 uur van het toilet geplukt in mijn kleedje. Natuurlijk mijn puffer vergeten. De anesthesist heeft moeite met het infuus maar uiteindelijk zit het er toch in. Twee mensen, waaronder dokter Lemmens komen me vertellen dat met Troel alles goed is gegaan - geweldig! Ik moet overstappen op een operatietafel en na enig gedoe krijg ik een prik en een kapje en weg ben ik...

Ik kom bij op wat kennelijk de PAZA is en waar Troel ook is. Ik kan haar af en toe horen maar niet zien (ik ben bepaald niet helder - leve de morfine - en later vertelt Troel dat er een gordijn tussen ons hing; ik herinner me een muur maar dat klopt dus niet). Het is erg onrustig op de PAZA maar alles verloopt goed.'s Morgens word ik gewassen en mijn bed wordt verschoond. Daarvoor moet ik op mijn zij en dat valt niet mee.

Ik word weggereden van de PAZA en iemand zegt dat ik naar onze kamer ga. Ik snap er dan ook niets van als ik ergens in een gang word geparkeerd en vervolgens maar lig en lig daar. Ik zie iemand lopen en vraag wanneer ik naar mijn kamer word gebracht. Dan blijkt dat er een slikfoto moet worden gemaakt. Dat had ik dus echt even gemist. Ik moet mijn bed uit en met alle slangen, toeters en bellen op een randje gaan zitten. Ik krijg een beker met een of ander naar anijs smakend goedje (met een rietje vanwege de maagsonde) en ik moet slikken als men dat zegt. Brrrrr wat smerig. Als ik weer in mijn bed lig en over de gang word gereden word ik prompt hartstikke misselijk. Gelukkig kan ik dat nog wel melden en iemand duwt me een bakje onder mijn neus. Heel die zooi er weer uit, bah!

Ik word geïnstalleerd op onze kamer en na een poosje komt Troel ook. We zijn behoorlijk duf en slapen veel. We wisselen elkaar gezellig af met spugen. 's Avonds als qltel en Bert komen zijn we allebei nog erg suf zoals je op de foto's die qltel maakt kunt zien.

Nadeel voor mij is het harde bed èn dat mijn infuus niet meer werkt 's avonds. Het infuus wordt eruit gehaald maar nu ben ik ook meteen mijn pijnstilling kwijt (morfinepomp die we zelf konden regelen). Waardoor ik nauwelijks meer kan slapen door de pijn in mijn rug. Van woensdag op donderdag krijg ik een injectie, van donderdag op vrijdag alleen een slaaptabletje. Dat helpt wel iets maar fijn is anders.

Donderdags mogen we douchen, wat een zaligheid. Ze rijden ons naar de badkamer, waar je in een rolstoel onder de douche kunt zitten. Ik blijf een hele poos lekker onder de warme straal. Daarna ben ik wel helemaal uitgeteld.

Vrijdag 23 september 2005

Vanmorgen krijgen we goed nieuws: we mogen morgen naar huis!

Er komt een diëtiste met papieren vol tips en voedingsvoorschriften. We mogen in principe van alles eten, mits met mate. De eerste acht weken nog veel zacht eten, gepureerd en gekookt fruit e.d. We krijgen vandaag ook normaal eten, zij het in kinderporties. We kijken vol verwachting uit naar 12.30 uur!

Het eten smaakt lekker, maar we moeten echt heel erg oppassen dat we niet te veel eten. Daarbij komt dat we een normaal toetje krijgen, een soort pudding, waar suiker inzit, die we niet mogen! We krijgen ook steeds suiker voor in de thee en zo, terwijl we dat niet mogen. Vreemd hoor, dat verwacht je toch niet in een ziekenhuis. Troel wordt misselijk en wijt dat aan de suiker, maar achteraf horen we van dokter Lemmens dat suiker niet het probleem kan zijn, en dus concludeert ze later dat ze waarschijnlijk te veel gegeten heeft. Onze ogen zijn nu echt groter dan onze maag...

Vandaag zelf naar de douche gelopen, wel zittend gedoucht. qltel heeft mijn oplegmatras meegenomen zodat ik ook wat lekkerder lig in bed.

Zaterdag 25 september

Onze laatste dag. We sneaken naar de weegschaal in de opslagruimte: niet te geloven, we zijn allebei al zo'n 10 kilo kwijt! We kijken elkaar ongelovig aan. Gaat het zo snel? Blij pakken we onze tassen in. Zometeen lekker naar huis!


_{Met de hygiëne is het prima gesteld...}

[ Bericht 0% gewijzigd door Rewimo op 09-10-2005 20:08:15 ]

Het gaat hier vrij aardig. Ben nu het hele weekend thuis en ik voel me vrij goed. Al is het wel zo dat qltel nu een hoop doet

quote:

Op zondag 9 oktober 2005 18:36 schreef Troel het volgende:
[afbeelding]
Wat een charmante voor-foto

Altijd nog een stuk beter dan die na-foto's. Hier lach je tenminste lief

Troel, heb jij het faxnummer van Lemmens? Ik moet het invullen op het bloedprikformulier maar ik kan het niet vinden. Heb al gemaild maar nog steeds geen antwoord.

Als ik het invul faxen zij het meteen door naar Lemmens, vandaar.

quote:

Op zondag 9 oktober 2005 18:36 schreef Troel het volgende:
[afbeelding]
Wat een charmante voor-foto

O eh... ik heb er ook nog eentje van een stuk dichterbij hoor

Echt niet?

Zo, ik ben ook even lekgeprikt (in mijn hand, au!), 4 buizen afgestaan. Vanmorgen net op tijd het faxnummer van dr. Lemmens binnengekregen. Volgende week maar eens informeren hoe ik ervoor sta

Zo, dat is duidelijk: ik doe vandaag helemaal niets wat ook maar enige inspanning behoeft. Ik heb kennelijk iets geforceerd door een verkeerde beweging en mijn buik geeft duidelijk aan dat ie dat niet goed vindt

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2005 10:59 schreef Wennie het volgende:
Troel en Rewimo, moest vanochtend ineens aan jullie denken toen ik op Discovery een verslag van een gastric-bypass zag.

Om 13 uur wordt het nog een keer uitgezonden zie ik net. Ik ga maar eens kijken

Tjee wat een verschil bij die jongen! Is wel lekker motiverend om te zien moet ik zeggen

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2005 14:47 schreef anneja het volgende:
Maar blijft je eten alweer een beetje beter zitten? (zit! braaf eten!)

Ja, dat gaat goed (in je mand, eten!)

Alleen was mijn rustige dagje gauw voorbij toen vanmiddag het ziekenhuis belde om te vertellen dat mijn vader er weer een poosje mag komen logeren

Hopelijk weten ze deze teen nog te redden, maar het lijkt erop dat hij Christans verjaardag deze keer gaat missen (hij is zijn grote teen al kwijt, nu is er iemand met een winkelkarretje over zijn voet gereden waarop teen nummer twee de geest lijkt te geven).

Toch wel, Troel? Valt tegen hè, je denkt dat je heel wat bent na drie weken...

Zit hier ook in te storten. Ben vanmiddag natuurlijk druk in de weer geweest om spullen voor mijn vader naar het ziekenhuis te brengen, moest het daarna meteen bekopen met een pijnlijke buik

Jessie

Ik heb echt een rotnacht achter de rug. Vier keer op de wc zitten leeglopen Veel pijn. Was gisteren ook een veel te drukke dag terwijl ik me toch al niet lekker voelde. Bah.

Ik hou wel vol hoor Kan moeilijk anders hè Het was alleen allemaal te druk gisteren doordat mijn vader opgenomen werd en er niets van mijn rustige dag kwam.

Da's niks voor mij hoor Al overweeg ik nog wel even plat te gaan zo, nu kindlief naar school is (oma brengt hem deze week nog).

Goed idee

Dat plan is ook weer over: kind blijkt vrij te hebben