Mijn moeder is nogal opruimverslaafd ofzo. Ze heeft in het verleden een aantal keer mijn kamer opgeruimd. Ik vond dit irritant, omdat ik zelf wist hoe mij laden en kasten ingedeeld waren en na een opruimbui van haar niks meer terug kon vinden. Ik heb toen dus gezegd dat ik mijn eigen kamer wel op ruim, lijkt me ook vrij normaal voor iemand van 19
![]()
.
Alleen het probleem is, dat de grens wanneer er opgeruimd moet worden hoger ligt dan die van mijn moeder. Ze komt dan op mij kamer en ziet de 'troep' (ik noem het zelf liever geordende chaos
![]()
) en ergert zich eraan. Vervolgens gaat ze dus opruimen, omdat het zo'n troep is op mijn kamer, terwijl ik dus zeg dat ik alles wel gewoon zelf opruim.
Nu wil ik dus net naar de V&D gaan met m'n iPod en was op zoek naar de doos waar die in zat. Ik had die onder mijn bed neergelegd. Maar ik kon deze doos nergens vinden. Dus ik vraag aan mijn moeder of ze toevallig weer een keer op heeft geruimd. Zegt ze: "Ja, er lag zo'n lege doos onder je bed, dus die heb ik weggegooid, want ik dacht dat je die niet meer gebruikte." Godverdomme zeg. Hoe moeilijk is het om een keer niet op te ruimen en dingen waarvan ik heb gezegd dat ik ze wil bewaren ook echt te bewaren, ipv zomaar weg te gooien
![]()
.