Volgens mij worden sommige vragen en raadsels dan een stuk lastiger voor jou dan ze voor anderen zijn.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 14:56 schreef thabit het volgende:
Ah, okee. Omdat er geen "R" in de vraagstelling stond maar wel "always" dacht ik dat het om matrices over een willekeurig lichaam ging.
Zijn het ookquote:Op dinsdag 18 oktober 2005 14:51 schreef Nem0 het volgende:
[..]
Je hebt gelijk. Ergens heb ik echter het vermoeden dat de oorspronkelijke vraagsteller zich nog niet dusdanig met groepen, ringen, lichamen, algebra e.d. heeft beziggehouden dat dat een rol speelt. Het leken me gewoon matrices met elementen uit R te zijn, gezien de vraagstelling.
Gebruik dat 0.abababab... gelijk is aan ab/99.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 16:27 schreef spinor het volgende:
Iets zegt me dat de volgende vraag eigenlijk heel simpel zou moeten zijn, maar ik kom er niet uit. Kan iemand me helpen?![]()
Onder de staartperiode van een rationaal getal verstaan we de lengte van het blokje decimalen dat in zijn decimale ontwikkeling steeds herhaald wordt. Bewijs dat voor alle n uit N geldt: 1/n heeft staartperiode 2 => n is deelbaar door 11.
Ik kan je niet helpen, heb dus die vorige druk nog. Maar hebben ze in die nieuwe druk geen register? Daar moet wel soortelijke warmte bij staan.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 18:20 schreef EnGCatjuh het volgende:
Kan iemand mij vertellen waar de literatuurwaarden (soortelijke warmte?) voor kaliumchloride en ammoniumchloride in de Binas (nieuwste editie, vijfde druk) staan, want ik kan ze niet vinden..![]()
Die is er ook wel.. maar niet voor zouten.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 18:25 schreef Nuna het volgende:
[..]
Ik kan je niet helpen, heb dus die vorige druk nog. Maar hebben ze in die nieuwe druk geen register? Daar moet wel soortelijke warmte bij staan.
Misschien dat ze op Internet te vinden zijn, de Engelse term is specific heat capacity. Probeer anders the handbook of chemistry and physics ergens te vinden, of vraag het aan je docent. Oh, en kalium is sodium in het Engels. Dat is wellicht ook handig met zoeken.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 18:28 schreef EnGCatjuh het volgende:
[..]
Die is er ook wel.. maar niet voor zouten.
En voor een paar opdrachten heb ik toch echt die waardes nodig..
Nee! Natrium is in het Engels sodium, kalium wordt potassium.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 19:02 schreef Nem0 het volgende:
Oh, en kalium is sodium in het Engels. Dat is wellicht ook handig met zoeken.
Flikker die rekenmachine het raam uit en probeer het te begrijpen.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 19:52 schreef anuszwam het volgende:
Hoe kan ik dit zien?
Pas de simpele regel toe: aan beide kanten van het is-gelijkteken hetzelfde doen.quote:Ik neem als voorbeeld de volgende vergelijking:
16 - 1,5x < 12
Daar heb je een punt. Ik vind het alleen erg jammer dat die rekenmachine gebruikt moet worden, het is mijns inziens veel beter als je het echt zelf doet. Dan begrijp je het sneller.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 20:17 schreef anuszwam het volgende:
Ik begrijp de balansmethode (zoals wij die noemen) wel, ik vraag mij alleen af of ik niet aan de grafiek kan aflezen of mijn antwoord >, of < is, omdat ik op aankomend examens meer mijn rekenmachine zal moeten gebruiken dan dit soort methodes die teveel tijd kosten.
Als de uitgansvergelijking een '=' had gehad, dan was het antwoord x = 1.33 geweest.quote:Zoiezo begrijp ik de hele logica erachter niet. x is toch gewoon 1.33? Waarom moet er uberhaupt een 'groter dan' teken tussen komen?
Die had ik klakkeloos van jou overgenomen. Slecht idd... Maar het gaat uiteindelijk om de methode, niet om dat ene antwoord!quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 20:49 schreef anuszwam het volgende:
We hebben tot nu toe trouwens allebei het antwoord verkeerd genoteerd.
Het antwoord is x > 2,67
quote:Bedankt iniedergeval voor de laatste twee posts, het lukt mij nu volledig!
Ja, maar ergens snijden ze. Dit snijpunt kun je uitrekenen door de '>' te vervangen door een '='. Dat ga ik niet weer voordoen. Vervolgens kun je, als je een grafiek wilt gebruiken, kijken hoe de grafieken er uitzien rond dat snijpunt. Dan kun je toch duidelijk zien of links of rechts van het snijpunt de eerste functie groter is dan de andere?quote:*Edit
Ok, daar vergiste ik mij dus in.
Met veel schaamte val ik terug op je laatste post.
Ik noem nu de voorbeeld vergelijking 120 - 0,12x > 100 - 1,06x
De grafieken zijn twee dalende lijnen.
Toch is het antwoord x < 333
?
Yup, ik heb 'm eindelijk door. Soms staar ik mij blind op één makkelijk iets voordat ik de logica ervan snap net zoals ik wel eens iets zoek en ik er na 5 minuten achter kom dat het voor mijn neus ligt.quote:Ja, maar ergens snijden ze. Dit snijpunt kun je uitrekenen door de '>' te vervangen door een '='. Dat ga ik niet weer voordoen. Vervolgens kun je, als je een grafiek wilt gebruiken, kijken hoe de grafieken er uitzien rond dat snijpunt. Dan kun je toch duidelijk zien of links of rechts van het snijpunt de eerste functie groter is dan de andere?
ik geloof er niks vanquote:Op dinsdag 18 oktober 2005 14:56 schreef thabit het volgende:
Ah, okee. Omdat er geen "R" in de vraagstelling stond maar wel "always" dacht ik dat het om matrices over een willekeurig lichaam ging.
quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 19:46 schreef Maethor het volgende:
[..]
Nee! Natrium is in het Engels sodium, kalium wordt potassium.
Hmm, door dit al pimpen te noemen leg je je eigen niveau weer compleet bloot.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 22:31 schreef McCarthy het volgende:
[..]
ik geloof er niks van
je wilt gewoon pimpen
![]()
Thanks.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 17:33 schreef thabit het volgende:
[..]
Gebruik dat 0.abababab... gelijk is aan ab/99.
Tja, in het begin kan het wat langdradig overkomen, maar ik vind het bij niet-relativistische quantumfysica nog erg meevallen. Als je quantumveldentheorie gaat doen, kom je veel langere integralen tegen, en natuurlijk 4-dimensionaal. Daarbij is het nou eenmaal zaak om wat nauwkeurig te werken. Daarbij is het simpelweg vaak domweg zaken uitschrijven, dat kun je later ook dmv Mathematica oid doen. Ja, als je een foutje maakt moet je weer opnieuw beginnen, dat lijkt me triviaal. Dat je daardoor één van de meest unieke en frappante theorieen uit de wetenschap niet kunt waarderen, dat spijt me voor je.quote:Op donderdag 20 oktober 2005 18:57 schreef maniack28 het volgende:
Maar kwantum is echt niet leuk... het is zooo abstract, zo niks, je kan je er niks bij voorstellen, maar toch moet je weten hoe dingen werken en wat de fysische interpetatie is en dan komen er ook nog van die ellendig lange integralen waarbij emachten cosinussen worden, je variablesubstitutie moet toepassen en vervolgens opsplitst in -oneindig tot 0 en 0 tot oneindig en dan maak je van de eerste weer een integraal die van 0 tot oneindig loopt zodat je ze weer kan optellen en dan valt er precies weer iets weg volgens een bepaald regeltje, vervolgens moet je maar zien dat er dan toevallig een tanh ofzo inzit en dan.......Moet er een antwoord uitkomen, maar helaas zit er ergens in je 4 pagina's lange berekening een foutje waardoor je alles weer opnieuw kan gaan doen. Heerlijk he?
![]()
Nee hoor, als je in je achterhoofd houdt dat je perturbatief te werk gaat ( en dat doe je nou eenmaal 9 van de 10 keer ) dan is dat denk ik geen probleem.quote:Op donderdag 20 oktober 2005 17:14 schreef thabit het volgende:
Ik ben weleens voor de gein bij zo'n college gaan zitten. De docent schreef een formule op het bord, met in het midden een =-teken, links een uitdrukking en rechts een uitdrukking. De twee uitdrukkingen waren duidelijk niet aan elkaar gelijk, maar slechts een benadering van elkaar. Terwijl er = stond en ook door de docent werd uitgesproken als "is gelijk aan". Vreselijk verwarrend, als je zo te werk gaat is het toch onvermijdelijk dat je veel fouten maakt, of zie ik dat verkeerd?
Ik kan het best waarderen en vind de theorie zelf best interessant, ook het uitrekenen is soms best te doen en dan zie je ook vaak weer verbanden. Echter houdt het op een gegeven moment natuurlijk op, zoals jij al zegt, je kan het in mathematica uitwerken, maar wat heb ik eraan als ik dat op de toets niet mag gebruiken? En op de toets komen zeker van die integralen, reken maar van yes... en dat is dus het probleem...quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 13:36 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Tja, in het begin kan het wat langdradig overkomen, maar ik vind het bij niet-relativistische quantumfysica nog erg meevallen. Als je quantumveldentheorie gaat doen, kom je veel langere integralen tegen, en natuurlijk 4-dimensionaal. Daarbij is het nou eenmaal zaak om wat nauwkeurig te werken. Daarbij is het simpelweg vaak domweg zaken uitschrijven, dat kun je later ook dmv Mathematica oid doen. Ja, als je een foutje maakt moet je weer opnieuw beginnen, dat lijkt me triviaal. Dat je daardoor één van de meest unieke en frappante theorieen uit de wetenschap niet kunt waarderen, dat spijt me voor je.
Nou ja, lichtelijk offtopic, maar ala. Ik wil graag ff reagerenquote:Op vrijdag 21 oktober 2005 14:02 schreef maniack28 het volgende:
[..]
Ik kan het best waarderen en vind de theorie zelf best interessant, ook het uitrekenen is soms best te doen en dan zie je ook vaak weer verbanden. Echter houdt het op een gegeven moment natuurlijk op, zoals jij al zegt, je kan het in mathematica uitwerken, maar wat heb ik eraan als ik dat op de toets niet mag gebruiken? En op de toets komen zeker van die integralen, reken maar van yes... en dat is dus het probleem...
Ik ben voorstander van een gescheiden vak, een vak met kwantumtheorie waarin alleen de theorie en de simpele stationaire niet tijdsafhankelijke oplossingen worden bepaald en eentje waarin je lekker de hele dag kan gaan integreren (als je dat leuk vind). Het eerste vak verplicht stellen, zodat iedere natuurkundige weet waar hij het over heeft en het tweede vak is voor de diehardsVoor meteorologie heb ik deze dingen niet echt nodig ofzo
Hoewel ik het met je eens ben dat elke natuurkundige zeker iets van Quantummechanica gehad moet hebben, zijn de dingen die je hier noemt niet specifiek quantummechanisch, maar meer technieken om bepaalde mathematische problemen op te lossen.quote:Op zaterdag 22 oktober 2005 11:50 schreef Haushofer het volgende:
Het zou ergens diep tragisch zijn als jij je studie af hebt gemaakt en niet weet wat spherical harmonics zijn, of perturbatietheorie.
Ja, en je krijgt dergelijke technieken vaak voor het eerst (uitvoerig) bij quantumfysica.quote:Op zaterdag 22 oktober 2005 16:38 schreef ijsklont het volgende:
[..]
Hoewel ik het met je eens ben dat elke natuurkundige zeker iets van Quantummechanica gehad moet hebben, zijn de dingen die je hier noemt niet specifiek quantummechanisch, maar meer technieken om bepaalde mathematische problemen op te lossen.
Ik snap wat je bedoelt en ik ben opzich ook niet vies van rekenwerk, echter heb ik bij quantum alleen nog maar zitten rekenen, ik weet alleen maar dat ik de kans dat een deeltje ergens is kan berekenen en de impuls en de hemeltoniaan (deze week gehad). Verder heb ik geen idee waar het verder over gaat, wat we aan het doen zijn, waar het goed voor is, wat voor onderzoek er naar gedaan wordt... m.a.w. voor mij is het nu gewoon rekenen, rekenen en rekenen... een geen stukje theorie over wat het nu eigenlijk betekend en dat vind ik eigenlijk zeer vervelendquote:Op zaterdag 22 oktober 2005 11:50 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nou ja, lichtelijk offtopic, maar ala. Ik wil graag ff reageren![]()
Een quantumvak met alleen "niet tijdsafhankelijke, stationaire oplossingen"....dat klinkt voor mij als een vak calculus waar alleen integralen over polynomen worden behandelt. Ik vind een algemeen quantumvak niet iets voor "die-hards", ik vind eigenlijk dat elke zichzelfrespecterende natuurkundige, meteoroloog, technisch natuurkundige of wat dan ook, een behoorlijke kennis over quantumfysica moet hebben. Het zou ergens diep tragisch zijn als jij je studie af hebt gemaakt en niet weet wat spherical harmonics zijn, of perturbatietheorie. Dat zie ik als academische vorming. Voor studies waar je alleen maar vakgerelateerde zaken behandelt die je later moet toepassen, hebben ze het HBO voor. En zo moeilijk is het niet. Als jij een beetje normaal je vorige vakken hebt gehad, mag zo'n quantumfysicavak geen probleem zijn. Het vele rekenwerk is niet iets wat je alleen bij quantumfysica tegenkomt. In de meteorologie kom je ook vaak termen tegen die behoorlijk lang en ingewikkeld zijn; daar ga je ook niet stellen dat dat voor " die hards " is. Je hebt nou eenmaal een studie gekozen waar je veel mee moet rekenen, en als je dat niet ligt, dan kun je altijd nog een aardige alfa-studie kiezen. Kun je de hele dag teksten lezen.
Nou ja, ik ben theoreet, dat wist je al, maar quantumfysica is iets wat in je algemene kennis thuishoort als natuurkundige. Niet miepen, maar rekenenSucces ermee
![]()
Sterker nog, het is priem voor n van -40 tm 39.quote:Op dinsdag 18 oktober 2005 08:58 schreef Nem0 het volgende:
[..]
n^2 + n + 41 is een priemgetal voor alle getallen van 1 t/m 40. Het is geen priemgetal voor n = 40 en n = 41 echter. Dat is nogal wiedes, want (40^2 + 40 + 41 = 40 * 40 + 40 + 41 = 41 * 40 + 41 = 41 * 41), en de andere geeft (41^2 + 2*41 = 41*(41 + 2) = 41 * 43.
Dat dit polynoom op zo'n groot interval priemwaarden aanneemt is een gevolg van het feit dat het klassegetal van Q(sqrt(-163)) (= Q(sqrt(-(4*41-1))) ) gelijk is aan 1. Wat dit precies betekent ga ik nu niet uitleggen, maar een ander verrassend gevolg is dat exp(pi*sqrt(163)) heeeel dicht bij een geheel getal ligt.quote:Dat is, geloof ik, de eigenlijke 'truuk' achter die formule. Wat je met de rest van je vraag wilt? Bedoel je niet veeleer: Zijn er andere getallen waarvoor n^2 + n + X voor veel achtereenvolgende n priem is? (Geen idee) Wat je eigenlijke vraag betreft: "43 47 53 59 61 67 71 73 79 83 97 101 103" voldoen in ieder geval.
Ik moet zeggen dat ik dit met m'n boeren VWO-verstand doe, en dat zulk soort sommetjes nu al vele jaren geleden zijn, maar volgens mij was de truuk (alhoewel de termen als maasmethode, Thevenin en Norton me weinig zeggen) om telkens vervangingsweerstanden te berekenen. En dat is eigenlijk heel eenvoudig, mits je het schema even anders tekent. (Oh, als ik hier een fout heb gemaak, dan kun je de rest direct negeren.)quote:Op dinsdag 25 oktober 2005 11:36 schreef Sloper het volgende:
HELP!
Iemand die mij op weg kan helpen door deze Elektrotechnishe opgave te maken
http://www.mooload.com/fi(...)_elektrotechniek.doc
Ik hb morgen een tentamen daarover en ik snap er nog steeds geen hol van...
THANX!!
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 | | +--+--+ | | | | | [3] | | | (40) [6] +----+ | | | | | | | [3] | | [6] +-+-+ | | | [6] [4] | | | | [2] | +---+--+---+ | | | [5] +-------+ |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 | | +--+--+ | | | | | [3] | | | (40) [6] +----+ | | | | | | | [3] | | [6] +-+-+ | | | [6] [6] | | | | | | +---+--+---+ | | | [5] +-------+ |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 | | +--+--+ | | | | | [3] | | | (40) [6] +----+ | | | | | | | | | | [6] [6] | | | | | | | | | +---+----+ | | | [5] +-------+ |
holy fuckquote:Op dinsdag 25 oktober 2005 13:43 schreef Nem0 het volgende:
[..]
Ik moet zeggen dat ik dit met m'n boeren VWO-verstand doe, en dat zulk soort sommetjes nu al vele jaren geleden zijn, maar volgens mij was de truuk (alhoewel de termen als maasmethode, Thevenin en Norton me weinig zeggen) om telkens vervangingsweerstanden te berekenen. En dat is eigenlijk heel eenvoudig, mits je het schema even anders tekent. (Oh, als ik hier een fout heb gemaak, dan kun je de rest direct negeren.)
[ code verwijderd ]
Goed, nu is veel gemakkelijk te zien wat parallel loopt aan wat. Die weerstanden van 4 en 2 kilo-ohm zijn te vervangen door eentje van 6. (Ze staan in serie, dus gewoon de waarden optellen).
[ code verwijderd ]
Nu staan er twee van 6 naast elkaar, dus voor de vervangingsweerstand Rn geldt: 1/Rn = 1/6 + 1/6 => Rn = 3. Nu, als je dat vervangt, staan er twee van 3 in serie, en krijg je weer eentje van 6.
[ code verwijderd ]
Nu moet het idee wel duidelijk zijn. Dus vervang die twee van 6 (Parallel) door eentje van 3, immers 1/Rn = 1/6 + 1/6 => Rn = 3. Dus, staan er weer twee van 3 in serie, vervang door een van 6. Twee van 6 parallel, vervanging is weer 3. Staat er een van 3 en een van 5 in serie, vervangingsweerstand 8. Dus totale vervangingsweerstand 8KiloOhm.
Nou, 40 volt erover, en 8 kilo ohm, dat kan bijna niet beter. De stroom is dus 40/8*10^3 = 5 miliampere. Nu kun je weer het hele schema van onder naar boven aflopen om over alle takken de spanning en stroom te berekenen. (Bij parallele schakelingen 'splitst' de stroom in I[1] en I[2] zodat I = I[1] + I[2], en bedenk dat de spanning over twee parallelle takken altijd hetzelfde is, je hebt de weerstanden, dus je kunt I[1] en I[2] berekenen). B.v. door de onderste weerstand van 5 loopt de gehele stroom I, dus dat geeft een spanning van 25 volt. Dan staat over het bovenste gedeelte nog 15 volt (40 - 25 = 15, of vervangingsweerstand is 3 KOhm, dus vandaar 3*5=15). Beide takken zijn in feite gelijkwaardig, dus er loopt 2.5 milliampere door de linker, en 2.5 door de rechter.
Mijn excuses voor het wat minder netjes omgaan met significante cijfers en milli en kilo.
Ik geef het op... het lukt me echt niet.quote:Op zondag 23 oktober 2005 16:44 schreef McCarthy het volgende:
hint: bewering is waar.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |