Maandenlang werd er al druk over gespeculeerd, maar vanavond gaat het daadwerkelijk gebeuren. Dan kunnen we ons voor de allerlaatste maal vergapen aan Bas Muijs, in de rol van de mooie Stefano in Goede Tijden, Slechte Tijden…
Vanavond nog één keer StefanoBAS MUIJS VERTREKT UIT GTST
„Laat het ZWARTE GAT maar komen”
„Ik ga niet dood, dus wie weet…”
Hij vertrekt. Na zes jaar lang met veel enthousiasme gestalte te hebben gegeven aan zijn aantrekkelijke alter ego Stefano, gooit Bas Muijs (28) vanavond de handdoek in de ring. GTST zal hem missen. Hij was geen ééndagsvlieg. En wie weet is dat de reden dat de zoon van de in en inslechte Ludo Sanders vanavond geen lugubere dood sterft, maar voor onbepaalde tijd naar New York vertrekt. Hoezo een open einde…
Alles, maar dan ook alles heeft Bas Muijs er voor over om een allround acteur te worden. Hij beseft als geen ander dat zijn huidige populariteit voornamelijk te danken is aan het feit dat avond aan avond bijna twee miljoen mensen naar de po pulairste soap van Nederland, en dus ook naar hem, zitten te kijken. Het zou zo gemakkelijk zijn om te blijven. Zo eenvoudig om ’nee’ te zeggen tegen het aanbod om mee te doen aan een Haags toneelstuk met nul zekerheden. En toch nam Bas de stap weloverwogen en ziet hij de toekomst vol vertrouwen tegemoet.
„Natuurlijk wordt er in mijn omgeving soms schamper naar me gelachen. Ben je niet bang in het bekende zwart gat te vallen? Ex-collega’s, die met grootse plannen naar Amerika vertrokken, worden aangehaald. En de ’wedden dat je binnen een jaar weer op hangende pootjes terugkeert naar je oude werkgever’, zijn niet van de lucht. Ik ga er allemaal niet op in”, zegt Bas gelaten. „Het enige wat ik doe, is mijn schouders ophalen en doorgaan met ademen. Weet je”, glimlacht de acteur, terwijl we op een terras bijna obsessief de waarschijnlijk laatste zonnestralen van deze onverwacht aardige nazomer proberen op te vangen: „Laat het zwarte gat eigenlijk maar komen. Het lijkt me eerlijk gezegd na zes jaar buffelen wel lekker. Voor een paar maanden dan, hè. Langer moet het niet duren.”
Toneelstuk En dat zal het ook niet. Begin volgend jaar gaat Bas namelijk de planken op met een door Sjaak Bral geschreven toneelstuk over het straatleven van Den Haag. Voor de geboren en getogen Hagenees moet het terugvallen op plat Haags geen probleem zijn. „Ik hoef alleen maar een knopje om te zetten, en er zit een heel andere jongen tegenover je.” Grijnzend voegt hij de daad bij het woord en bestelt met onvervalst Haags accent nog iets te drinken. „Nou, goed of niet?”
Bas zit duidelijk goed in zijn vel. „Ik geniet van het feit dat mijn vertrek uit GTST toch nog een verassing is. Er is veel over gespeculeerd, maar, en dat mag een uitzondering heten in televisieland, echt uitgelekt is het niet. Daarnaast ben ik al een paar weken heerlijk aan het relaxen. Het geeft zo’n fantastisch gevoel om even niet iedere dag vroeg op te hoeven staan om naar de studio te racen. Tijd te over hebben om flink te sporten, eindelijk m’n administratie op orde te kunnen brengen, al die al veel te lang liggende klusjes eindelijk eens te doen en, last but not least, m’n sociale leven weer een beetje op te pakken. Eindelijk zie ik mijn ouders en mijn broer weer regelmatig. Kan ik met vrienden afspreken, zonder eerst een kwartier opgefokt in m’n agenda te hoeven bladeren. Nee, mij hoor je absoluut niet klagen. Natuurlijk”, erkent hij, „is het vooruitzicht op een grote uitdaging aan het eind van het jaar, enorm belangrijk. Anders had ik hier heus niet zo relaxt gezeten, ha ha! De schoorsteen moet immers wel blijven roken. De kans om”, legt Bas uit, „het theater weer in te kunnen, is de reden dat ik ben gegaan. Ik liep al een tijdje rond met het gevoel dat ik verder wilde dan in de soap mogelijk is. Met alle respect, GTST heeft, net als iedere soap, voor acteurs zijn beperkingen.”
Op dreef rakend: „Ik wil een allround acteur worden. Mijn streven is op een dag alle facetten van het vak te beheersen. En ik besef terdege dat dat heel moeilijk, zij het misschien wel onmogelijk. Maar ik wil er wel voor gaan. En dus was het mijns inziens de hoogste tijd mijn horizon te verbreden. Eigenlijk is zes jaar GTST al vrij lang geweest.”
Sfeer Bas wijt dat aan het feit dat de sfeer op de set altijd meer dan goed was. „Ik heb altijd met heel veel plezier in Aalsmeer gewerkt. Met de acteurs onderling heb ik ontzettend veel lol gehad. Dat Winston (Post, PB) vorig jaar vertrok, betekende voor mij wel een groot verlies. Als ik toen een leuk aanbod had gekregen, was ik misschien al wel weg geweest. Maar ik moet eerlijk bekennen dat het ook met de nieuwkomers reuze gezellig is.”
Dus het onderlinge contact zul je wel missen?
„Zeker. Maar dat niet alleen. Ook het euforische gevoel wanneer we in een moordend tijdschema een moeilijke scène perfect op beeld hadden weten te krijgen. Dan hingen we om elkaars nek, en was het ’wij-gevoel’ enorm. Ik denk dat dat ook de kracht is van de serie. Want er kan een Talpa bijkomen. Ze kunnen alle grote namen bij de verschillende zenders wegkopen, het heeft tot nu toe nul komma nul invloed op de kijkcijfers van GTST. De serie wordt met veel liefde en plezier gemaakt en dat ziet de kijker.”
Bas veert op: „En dat ga ik vast nog vaker meemaken. Ik mag helaas nog geen andere, zeker aansprekende namen prijsgeven van degenen die straks mee gaan doen in het toneelstuk. Je kent het wel, eerst moeten de contracten zijn ondertekend. Maar ik weet zeker dat het dolle pret gaat worden. Daarnaast hoop ik natuurlijk dat het een succes zal gaan worden.”
En ach, anders kun je altijd tussendoor nog een nieuwe plaat maken met vriend Winston.
Bas grinnikt: „Ja, dat zou kunnen. Maar ondanks het feit dat we samen toch een heel bescheiden succesje hebben geboekt, denk ik, dat ik me voorlopig bij een andere discipline moet houden.” Zijn duim lachend omhoog stekend: „Maar anyway toch bedankt voor deze gouden tip…”
Bron:Telegraaf.
Jammer dat Bas weggaat bij GTST