ik vind het een leuk programma, vaag, maar leuk-vaag.
Wat mij boeit is wat er gaat gebeuren, wat de regels zijn, en hoe ze ermee om gaan springen. Want telkens zit je op het punt van een openbaring of een verandering. Er word heel wat informatie gegeven over toekomstige opdrachten, zo is er natuurlijk het ontbreken van een vijftal pagina's die ergens ooit eens kunnen worden gewonnen, gevonden, of gegeven worden. De deelnemers moeten brownie-points scoren zodat ze waardig genoeg zijn om te mogen ruilen met de zeenomaden, want nu zijn ze nog niet ver genoeg in hun ontwikkeling.
Telkens gaan ze een stapje verder naar het leven van zeenomaden. Met iedere stap die ze nemen word de afstand tussen eiland en vasteland groter. Want wie op het vasteland zit loopt een achterstand op, en wie op het eiland zit krijgt de kans te leren.
Maar op een gegeven moment is er natuurlijk een situatie ontstaan die bijna gelijk is, de mensen op het vasteland zullen ook dingen leren van de afvallers.
De afvallers, of degene die gedegradeerd worden, zullen het steeds moeilijker krijgen om naar het tweede niveau te komen, tenzij ze een meerderheid kunnen vormen. Maar dat is vrijwel onmogelijk. Het word dus steeds lastiger, voor alle deelnemers om van het vasteland vrij te geraken.
En wat gebeurd er als alle informatie is uitgewisseld? Wat als land en eiland bijna gelijk zijn qua kennis?
Dat zijn dingen die ik wil zien gebeuren, en dat is waarom ik kijk.
There Is No Gravity.
The Earth Sucks.
--Brett Easton Ellis