quote:
Op zondag 11 september 2005 20:24 schreef nokwanda het volgende:[..]
Wat is het waard als je je werk niet met bezieling kunt doen?
je moet nog jaaaaaren werken. Als je jong bent zijn je kansen om te studeren en je opnemend vermogen veel groter. Doe dan iets dat je echt graag wilt en leer daarin verder als je de kans krijgt. Daarna weet je niet of je die kans nog krijgt. Ieder mens zou eigenlijk die kans moeten krijgen. Daarvoor is dan ook de studiebeurs uitgevonden. Zodat ieder de kans krijgt om te studeren.En als je dan echt heel goed ben t in wat je echt wilt doen dan komt het met dat werk ook.
De kans kan dan klein zijn om van je interesse je beroep te maken. maar ik denk dat een werkgever beter iemand in dienst kan nemen die echt toegewijd is an het werk dan iemand die het alleen om de poen doet of om maar wat te doen te hebben.
Klopt
![]()
Als je werk je passie is, dan is de werkgever sowieso al tevreden. Dan gaat het werken ook vanzelf. Werk je zonder passie dan ga je fouten maken volgens mij. Als je zonder passie werkt dan ga je tijdens het werk denken aan andere dingen, werk je met passie dan blijf je 100 procent bezig met waar je mee bezig bent.
Maar vindt maar eens werk dat je passie is. Ik zou graag iets wetenschappelijks willen, ik weet niet eens of het kan. Ik wil zoveel kanten op. Ik ben ondertussen al oud aan het worden en de tijd begint te dringen.
Ik weet niet wat ik wil.
En als je hulp wilt met zoeken dan zoek je die hulp bij jezelf. Ik heb ervaring met instanties die helpen met zoeken van het juiste werk. Maar ook die laten je zelf zoeken. Logisch ook. De enige die weet waar je roeping ligt ben jezelf. En daar kom je denk ik alleen achter door te proberen.
Ik wil geen saaie baan. Ik heb dat bij het UWV al gezegd. En ze zeggen dan van, alles voor jou gezondheid. Toch wel okey van ze. Maar ondertussen zit ik in een arbeidsongeschiktheidsuitkering Over 2 jaar mag ik weer proberen. Niet dat ik er dood aan ga, in de tussentijd vermaak ik me ook wel. De maatschappij is te verrot zeggen ze.....en ik ben een raket die altijd kan crashen. Ga ik werken nu, dan crash ik in de verrote maatschappij.
Maar ik wil dus gelukkig worden en blijven. En werk is dan ook een belangrijke factor in het hele gebeuren.
Studeren is leuk en interessant. Maar waar?????????????????????????
En wat is de kans op werk, vast werk. En blijft het leuk. Zijn de verwachtingen niet te hoog ook, de verwachtingen die gesteld worden aan de opleiding. Blijft het afwisselend of gaat het saai worden en gaat het 1 hoek op qua materie. 1 hoek als in, blijf je je weer de rest van je leven bezig houden met 1 ding.
Misschien is al het werk wel gericht op 1 ding.
Astronomie. De ruimte verkennen en resultaat zien
![]()
Jaja....dat is weer een droombaan. Voor Nasa werken. En ga zo door. Of Astronaut worden. Ik lijk wel een kind zo, maar dat ben ik ook nog.
Pfff wat een gelul zeg......ik ben niet levensmoe gelukkig. Maar ik zal toch weer moeten gaan studeren, dat werken niet kan is okey. Maar studeren kan altijd. Dan zal ik toch eens moeten gaan zoeken ergens.
Ben te laks en ik zoek te weinig. Ik wacht teveel af, ik wacht vaak af. Ik wacht totdat het naar mij komt. Maar komt het naar mij?
Ik wil niet in deze situatie blijven hangen voor altijd.
[ Bericht 3% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 11-09-2005 21:23:14 ]