Beste mensen,
ik ben nog een jonge knul en vond deze Topic. Ik dacht laat ik ook maar eens mijn ervaringen wat betreft mijn slaapproblemen verwoorden. Misschien kunnen jullie mij helpen of kan ik jullie helpen. Dat laatste, omdat mijn verhaal misschien heel herkenbaar is, zodat dit voor jullie misschien een geruststelling is, of niet.
Sinds 4 jaar heb ik al een slaapprobleem. De aanleiding weet ik wel. Het is allemaal begonnen nadat er een vervelende gebeurtenis bij mij in de familiesfeer had plaatsgevonden. Het begon met enkele dagen slecht slapen en dit verandere gedurende het jaar, naar bijna iedere dag slecht slapen. Zoals de meeste van jullie weten is dit niet te doen. Onrust, chagrijnig, suf en noem het maar op, iedere dag weer. Op een gegeven moment had ik hier genoeg van en ben hiermee naar de huisarts geweest. Deze verwees mij door naar een psycholoog. Nadat ik een aantal afspraken met de beste man heb gehad, vond ik het wel weer genoeg. Dit was na 7 afspraken. De reden: het hielp niet.
Ik ging maar door met het niet kunnen slapen. En daarmee bedoel ik dan ook echt, niet kunnen slapen! Ik werd gek en kreeg hallucinaties overdag. Ik sloot mij op in mijn kamer en kwam er niet meer uit, puur omdat ik geen energy meer had om maar iets te doen. Ik heb gedurende dat jaar alles lopen uitzoeken wat betreft trucs om beter te kunnen slapen. Enkele van de vele tientallen voorbeelden daarvan zijn: geen koffie in de avond, voldoende sporten om maar uitgeput te raken, het gebruiken van homeopatische middelen, enz enz. Dit hielp allemaal niet. De enige uurtjes slaap die ik af en toe kon pakken waren vanaf 6 uur in de ochtend. En..probeer dan maar eens je bed uit te komen, als je dan uiteindelijk WEL slaapt. Als je vervolgens wakker word ben je alweer aan het nadenken over de nacht erop.: heb ik er wel verstandig aan gedaan pas zo laat uit mn bed te rollen? Verstoord dit niet nog meer mijn biologische klok. Piekeren, piekeren en nog eens piekeren. Wat onschuldig begon is uitgelopen tot een ware ramp. Het overheerst je leven en ik had daarnaast het idee dat niemand mij begreep. De jaren daarna bleef ik maar slecht slapen. Er waren wel periodes dat het beter ging en dan was ik ook erg gelukkig. Ik hoopte in die periodes dat het eindelijk voorbij zou zijn. Maar helaas. Ik lag iedere avond in mijn bed en allerlei gedachten vlogen door mijn hersenen. Dit varieerde van stressdingetjes, maar ook gewoon over hele normale dingen. Het aldoor malen kan ik niet uitschakelen. Hoe kan dit toch? En...zeker als ik mij bedenk dat ik jaren daarvoor een uitstekende slaper was. Ik kon 's middags een klein dutje doen en vervolgens 's avonds slapen, heel de nacht door.
ik ben nu 4 jaar verder en zit hier op mn stoel, achter de PC. Voel me suf, voel me ellendig en heb een staium bereikt dat ik uiteindelijk met de zwaardere slaapmedicatie bezig ben. Het begon een jaar geleden met temazepam. Een kleine capsule. Ik kon inslapen en doorslapen. Geweldig vond ik het. Maarja, ik weet net als de meeste hier dat er na een tijdje gewenning optreed. Daarnaast is het ook nog eens erg verslavend. Maar goed, ik deed het maar omdat het wel hielp. Dit ging een tijdje goed en op een gegeven moment begon ik twee van die capsules te slikken. Het werd steeds gekker en gekker. Op een gegeven moment kon ik nog steeds wel aardig inslapen, maar het volgende kwam. Ik kon niet doorslapen. Ik werd om het half uur wakker en sliep weer in. Ik kwam dus nooit in de volledige slaap terecht, want dat duurt 1,5 uur (zo uit mn hoofd). Uitgerust wakker word je dan ook niet.
Nadat dit zo een tijdje doorsudderde ben ik maar weer eens naar de huisarts geweest. Deze schreef mij doorslapers voor. Lormetazepam 1mg. Ik liet mij vertellen dat dit middel nog wat verder gaat dan de temazepam. Het is sterker en het effect duurt langer. Daardoor zou ik in-en door kunnen slapen. Natuurlijk ging dit weer een tijdje goed, waarna de gewenning weer de overmacht had.
Ik ben vervolgens overgestapt naar een andere huisarts. Deze beste man was zwaar tegen het gebruik van deze middelen. Ik snapte zijn argumenten, omdat ik zelf donders goed op de hoogte was van alle nadelen (verslaving, concentratieverlies & noem het maar op. Hij schreef mij een siroop voor die gebruikt word om wat suffer te raken, maar niet verslavend is. Dit hielp voor geen meter. Daarnaast....en dat is echt mijn laatste hoop. Mijn huisarts heeft een brief geschreven naar een slaapkliniek. ik was hiervan op de hoogte maar mijn vorige arts is hiermee nooit gekomen. Ik wist niet hoe ik daar terecht moest komen. Gelukkig kwam mijn huidige arts hier wel mee. Ik ben nu een paar maanden verder en heb al enkele boekjes moeten invullen. Dit was een flinke lijst, inclusief een lijst met de vermelding van een slaap-waak kalender. Aan de hand hiervan gaan ze voor mij een gespecialiseerde arts toewijzen en krijg ik een aantal intake gesprekken, waarna ik waarschijnlijk een nacht moet blijven slapen aan de elektroden. Hierbij kunnen ze precies zien hoe mijn slaap eruit ziet.
Goed...op dit moment ben ik nog steeds wachtende op een antwoord en ben ik ondertussen al eens teruggeweest naar de huisarts, omdat het slapen echt heel slecht ging. Hij vertelde mij gewoon even rustig af te wachten opdat het moment er was dat ik opgenomen zou gaan worden. Tot die tijd moest ik maar gewoon leven met het feit dat ik niet kon slapen met of zonder pillen. Ondertussen slik ik al twee tabletten en zo hier en daar kan ik wat slaap pakken. Mijn huisarts is hier niet blij mee. Ik snap dit ook wel, maar aan de andere kant weet hij waarschijnlijk niet hoe het is om te leven met een slaapprobleem. Zeker niet op zo'n jonge leeftijd.
Ik sukkel maar gewoon door met die ellendige pillen, voel mij vaak overdag suf, omdat die dingen zolang nawerken. En dan nog iets; ik heb het idee dat wanneer ik uitga, en dus wat alcohol drink, het effect van die pillen nog steeds daar is. Ik word erg snel dronken en ga rare dingen doen. Ik kan het mis hebben dat die pillen de volgende avond al lang uitgewerkt zijn, maar het vermoeden bestaat wel. Heeft iemand hier ook last van?
Ik heb mijn verhaaltje gedaan en ik hoop dat jullie hier iets van opsteken, door misschien ook eens verder te denken dan die verslavende rotmedicijnen. Ik ben het in ieder geval beu, deze dingen te gebruiken. Het valt helaas niet mee dit snel af te bouwen.
Ik hou jullie op de hoogte wat betreft de slaapkliniek en ik hoop enkele reacties te ontvangen, zodat we er samen vanaf komen!
groetjes