Je moet allebei aanpakken.quote:Op zaterdag 10 september 2005 07:37 schreef Toeps het volgende:
[..]
Het klinkt niet echt als gezonde ideeën hoor. Zou je niet veel beter de achterliggende oorzaak van de eetbuien op kunnen zoeken, inplaats van te compenseren met hele pakken sap? Klnikt nogal eetgestoord, dat laatste.
Omdat er teveel gezelschap vaak in de beurt is. En daarom kijk ik er niet meer op. Ik blijf die plaatjes mooi vinden. Ookal weet ik dat het ziek is, ik vind dat mooi en zo wil ik zijn. Aan de andere kant wil ik ook gezond zijn en een normaal leven lijden. Als ik in de spiegel kijk vind ik het beeld simpelweg walgelijk, maar helaas heb ik een slecht figuur waarmee ik moet leren leven. En omdat te leren moet ik van mezelf bij die sites wegblijven. En omdat te leren moet ik van mezelf eten, moet ik gewoon doen in het algemeen. Maar ja, balen met de beer is het op het moment dus.quote:Op zondag 11 september 2005 11:30 schreef Ami80 het volgende:
Waarom ben je gestopt met ze te bezoeken dan? Had je opeens door hoe ziek het is?
Goed van je dat je eindelijk ingrijpt! Ik wens je echt heel veel succes. En natuurlijk gaat het je lukkenquote:Op maandag 12 september 2005 13:00 schreef purplerose het volgende:
Dat doen we beide
We hebben ook net de reintegratie telefoon gebeld (naja, zij dan) om voorzichtig te gaan kijken wat de mogelijkheden zijn dat ik weer wat kan gaan doen of leren (wil graag iets met dierenverzorging gaan doen)
Maar ik hoop dus dat we iets kunnen vinden waar ik doordeweeks intern ben en dan in het weekend naar huis kan
Goed van je hee! Kan me voorstellen dat het fijn voelt er weereens wat aan te doen. Knap vooral dat je de hulp accepteert nu, je staat er niet alleen voor!quote:Op maandag 12 september 2005 13:00 schreef purplerose het volgende:
Dat doen we beide
(...)
Maar ik hoop dus dat we iets kunnen vinden waar ik doordeweeks intern ben en dan in het weekend naar huis kan
Dat klinkt niet bestquote:Op maandag 12 september 2005 14:26 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Omdat er teveel gezelschap vaak in de beurt is. En daarom kijk ik er niet meer op. Ik blijf die plaatjes mooi vinden. Ookal weet ik dat het ziek is, ik vind dat mooi en zo wil ik zijn. Aan de andere kant wil ik ook gezond zijn en een normaal leven lijden. Als ik in de spiegel kijk vind ik het beeld simpelweg walgelijk, maar helaas heb ik een slecht figuur waarmee ik moet leren leven. En omdat te leren moet ik van mezelf bij die sites wegblijven. En omdat te leren moet ik van mezelf eten, moet ik gewoon doen in het algemeen. Maar ja, balen met de beer is het op het moment dus.
Het is een feit, mijn moeder zegt het ook ("misschien heeft je broer het gedrag van je vader geërft, gelukkig heeft hij niet zijn slechte figuur." Om dan in een adem te zeggen dat ik helemaal zijn bouw heb, hoera). Maar goed, ik zet gewoon eventjes door. Werk eraan, doe leuke dingen, leer op het moment veel nieuwe mensen kennen. En misschien word ik posetiever over mezelf. Maar terug vallen wil en doe ik dus ook nietquote:Op maandag 12 september 2005 14:44 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Dat klinkt niet best
Alleen al het feit dat je zegt dat je een slecht figuur hebt is een an/bn-gedachte. Wees trots op jezelf, er zijn duizenden mensen die zo met je zouden willen ruilen! Neem jezelf zoals je bent! Maar ik begrijp wel dat dat moeilijk is: het is een enorme strijd tegen je eigen gevoel. Maar het winnen van die strijd is een overwinning op jezelf, en dan ben je echt goed bezig! Wil niet meteen 'normaal' zijn, stapje voor stapje nemen, en wees trots op elk stapje dat je genomen hebt. Dat zijn wij ook...
Waar het in zit. Nou overal; brede schouders, brede heupen, dikke benen, dikke kont, dikke buik. En niemand zet een mes in mij. Onderhand ben ik wel tevaak in ziekenhuizen geweest. Absoluut not, ik ben tegen plastische chirugie. Daar ga ik mijn geld niet aan verspillen. Met lijnen moet het zowieso ook kunnen. Plus dat ik mezelf wel van top tot teen kan laten verbouwen.quote:Op maandag 12 september 2005 18:00 schreef Sessy het volgende:
Boekenworm, waar zit dat slechte figuur hem dan in? Sommige mensen hebben nu eenmaal geen dunne taille of juist hele dikke billen of zo, dat is nog geen reden om je helemaal uit te hongeren. Misschien is een liposuctie of zo een betere oplossing als je daar echt heel erg mee zit. Anderzijds is jezelf laten opereren als je zo weinig eet ook een gevaarlijke zaak.
Dat je het eng vind snap ik, maakt niks uit, dat had ik al toen ik naar een psych moestquote:Op dinsdag 13 september 2005 13:18 schreef purplerose het volgende:
@Esto Dankje!!! vind het nu al doodeng terwijl we nog niet eens klinieken hebben benaderdIk moet dan weg uit me vertrouwde omgeving, andere stad, ander bed, zonder me katten
en natuurlijk dat je wel heel erg geconfronteerd werd met jezelf en je denken ookal is dat juist de bedoeling, ik moet net dat stapje dieper gaan als wat ik tot nu toe gedaan heb doormiddel van de algemene gedragstherapie en de linehan.
Een vriend van me vond het ook erg drastisch, maargoed tis mijn beslissing uiteraard, maar als maar 1 iemand het zegt ga ik al twijfelen of mijn klachten toch niet extreem genoeg zijn om voor een klinische behandeling te kiezen :S
@CleeJee Wow, damn das klote om te horen, wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd
Ja, en dat ga je dus leren. Bij mij was een valkuil dat ik in de groep als hulpverlener bezig ging. Dat wil zeggen dat ik de problemen van anderen ging oplossen zodat de mijne niet aan bod kwamen.quote:Op dinsdag 13 september 2005 15:01 schreef purplerose het volgende:
@Mea het groeps gebeuren baart me het meeste zorgen ja, ik heb dat namelijk ook, kan heel goed over mezelf praten alsof het niet mij betreft. Iets wat woensdag een crisis situatie was kan ik bv vrijdags zonder emotie bespreken![]()
Is dat laatste niet het weg stoppen van emoties? Dat heb ik ook... Dan ben ik ergens heel verdrietig over en de dag erna is het weg, maar niet opgelost zeg maar.....quote:Op dinsdag 13 september 2005 15:01 schreef purplerose het volgende:
-knip-
@Mea het groeps gebeuren baart me het meeste zorgen ja, ik heb dat namelijk ook, kan heel goed over mezelf praten alsof het niet mij betreft. Iets wat woensdag een crisis situatie was kan ik bv vrijdags zonder emotie bespreken![]()
Ik heb een brede lichaamsbouw. Ik ben eenmaal klein, en dan heb je snel heupen en schouders (en het stomme is dat ik van mezelf bijna geen oestrogenen aanmaak. Dus eigelijk theoretisch wel de bouw zou moeten kunnen hebben dus als ik je theorie zo aanhoor (maar goed, moet ze toch wel slikken van de dokter). Het is niet anders helaas. (en mijn god wat baal ik op het moment. Ik kan mezelf niet luchten of zien zonder enorm kwaad, verdrietig en bang te worden. Ik weet niet wat ik heb, maar goed gaat het in geen geval).quote:Op dinsdag 13 september 2005 00:14 schreef Sessy het volgende:
Hmm met andere woorden je bent gewoon breed gebouwd. Of je denkt dat je breed bent gebouwd... Ik vond toen ik 39 kilo woog bij 1 m 67 nog dat ik breed gebouwd was... Ja ik ben ook breed, ik heb o.a. een ontzettend brede borstkast (met de bijbehorende longinhoud, zwemleraren vervloekten m'n watervrees altijd omdat ze zeiden dat je met zo'n borstkas niet anders dan zwemkampioene moet zijn), maar dat wil nog niet zeggen dat mannen daar niet op vallen. Mannen zijn ueberhaupt geen honden, ze lusten geen botten, de meeste mannen vinden vrouwen 10 kilo dikker mooi dan wat zo'n vrouw zelf mooi vindt. Als je 't voor hen denkt te doen moet je het vooral laten.
Weet je wat designers zeggen? Een model is een stok waar het makkelijk draperen op is! En weet je hoe ze in Rusland modellen noemen? Klerenhangers! Dat staat fantastisch mooi op de catwalk en in de film maar het is in feite een kunstvorm, met vrouw zijn heeft het niks te maken. Voor de meeste vrouwen is het ook niet mogelijk om zo dun te zijn zonder zichzelf gezondheidsschade toe te brengen, omdat het vaak of heel lange en van nature erg dunne vrouwen metreft, of meisjes die nog in de groei zijn en wiens oestrogenen nog niet echt aanwezig zijn zeg maar.
De pil is wel iets compleet anders dan oestrogeen. Oestrogeen is iets dat je lichaam zelf hoort aan te maken (of te kunnen binden, weet niet zeker hoe het met oestrogeen-tekort zit), die zorgt voor een 'normale' vrouwelijke ontwikkeling. De pil daarentegen neem je als alles al prima werkt en je wil niet zwanger worden. Lijkt me een fundamenteel verschil. Bovendien denk ik dat die arts heus wel weet waar hij/zij mee bezig is.quote:Op dinsdag 13 september 2005 20:48 schreef Sessy het volgende:
Het lijkt me gewoon dat de arts niet slim bezig is als je zich zo voelt en hij je dan nog oestrogeen geeft
Mea Culpa, ik ken het wel..... Ik kan het allemaal heel goed zeggen, maar ik doe het allemaal in de "je" vorm, om het afstandelijker te maken.. Ik moest het op een gegeven moment in de "ik" vorm gaan vertellen van de therapeuten, om het met mezelf te verbinden... Maar het blijft een moeilijk iets voor mij, om echt vanuit mijzelf te praten...quote:Op dinsdag 13 september 2005 14:48 schreef Mea.Culpa het volgende:
Ik kan ontzettend goed over mijn gevoelens en gedachtes praten, maar ik treed als het ware uit mijn lichaam (figuurlijk) zodat het mij zelf niet raakt. Dat is 1 van mijn grootste valkuilen waardoor hulpverlening mij niet kan "bereiken". Nog iemand daar last van?
Sorry voor mijn berichtje tussendoor en nogal eogistisch. maar dan weten jullie gelijk wat ik heb enzo. (en zo is 't gelijk een tvp)
Nee, ik heb nogsteeds te weinig vrouwelijke hormonen. Toen ik die hormonen kreeg viel ik in het begin veel af, en toen ik hoorde dat ik onvruchtbaar was en dus aan de hormonen moest kreeg ik de eetziektes. Als ik het niet krijg maakt mijn lichaam mannelijke hormonen aan, omdat mijn eierstokken niet (goed) funcioneren, evenals mijn bijnieren het niet goed doen. En als ik stop word de kans op baarmoederkanker een te groot risico.quote:Op dinsdag 13 september 2005 20:48 schreef Sessy het volgende:
Krijg je niet teveel hormonen? Mijn moeder en ik zijn allebei met de pil gestopt omdat we er depressief en suicidaal van werden. En we hebben echt verschillende soorten pil geprobeerd. Daarnaast komen sommige vrouwen ook erg aan als ze aan de pil zijn. Van een bevriende gynecologe uit Rusland hoorden we dat dat best vaak voorkomt hoor, dat vrouwen depri worden van de pil. Depressieve stemmingen zijn ook niet bevorderlijk voor je zelfbeeld.
Het lijkt me gewoon dat de arts niet slim bezig is als je zich zo voelt en hij je dan nog oestrogeen geeft
Als ik eerlijk ben niet, maar ik heb geen keuze helaas. En ach, ik heb voor hetere vuren gestaan dan deze.quote:Op woensdag 14 september 2005 08:19 schreef Ami80 het volgende:
Boekenworm, red je het wel alleen op dit moment? Het klinkt erg zwaar voor je allemaal en ik kan me zo voorstellen dat het af en toe te veel, te snel en te moeilijk voor je wordt...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |