R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
een ingevallen gezicht, en 'spelen' met het eten zijn ook wel symptomen.quote:Op maandag 5 september 2005 12:35 schreef Koningin het volgende:
[..]
Dat maakt het voor mij ook zo moeilijk om te constateren of er iets is met mijn vriendin.
Je moet weten dat ik zelf een maat 42-44 ben en hier dus geen ervaring mee heb...
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik vin dhet moeilijk om echt een bepaald iets als het juiste steuntje in de rug te noemen... Ik vind het vooral wel fijn als mensen wel snappen dat eten soms moeilijk voor mij is, en er rekening mee houden.... Maar het moet weer niet te overduidelijk zijn zeg maar, dat ze vanwege mij niets op tafel zetten bij wijze van spreken..quote:Op maandag 5 september 2005 10:56 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Knap van je dat je er zo goed mee bezig bent! Wat voor steuntje in je rug vind je fijn dan? Waarschijnlijk kun je het beste aan mensen vertellen dat ze je het beste op een bepaalde manier kunnen steunen/motiveren, want dat is soms best wel moeilijk om af te tasten.
En gewoon duidelijk zijn, er niet omheen praten. Soms is het goed om eens de kale waarheid te horen...
Verder weet ik het niet zo goed... Juist de laatste paar weken zit ik weer iets in een dipje, ben niet tevreden met mijzelf, met mijn lichaam, en ben bang dat het weer veel zwaarder is dan dat het was... Dus ik ben weer in gevecht..
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Nee, als ze hun eigen eetpatronen gaan aanpassen om jou te willen steunen dan schiet je daar niks mee op inderdaad. Dan ga je ja alleen maar schuldig voelen of zo.
Er niet omheen praten kan best moeilijk zijn: er zijn altijd wel situaties waarvan je als omstander denkt 'hmmm, hier zal ik maar even niet op reageren', bang om de ander te kwetsen. Dus als je denkt dat je het aan kunt, dan moet je je omgeving ook laten zien dat ze alles tegen je kunnen zeggen. Dan wordt het voor hen ook een stuk makkelijker.
Waarom gaat het nu wat minder? Teveel prikkels?
Er niet omheen praten kan best moeilijk zijn: er zijn altijd wel situaties waarvan je als omstander denkt 'hmmm, hier zal ik maar even niet op reageren', bang om de ander te kwetsen. Dus als je denkt dat je het aan kunt, dan moet je je omgeving ook laten zien dat ze alles tegen je kunnen zeggen. Dan wordt het voor hen ook een stuk makkelijker.
Waarom gaat het nu wat minder? Teveel prikkels?
Ja, inderdaad! Het is goed om erover te praten met lotgenoten, maar die chat daar is echt zooo ongereguleerd! Anders dan dat prikbord bijvoorbeeld, daar wordt echt wat gezegd van verkeerde opmerkingen door andere forumleden.quote:Op maandag 5 september 2005 11:59 schreef Ripley het volgende:
op de site van de sabn zie je bijvoorbeeld in de chat vaak dat meiden zich gaan vergelijken met elkaar en zich dan nog kutter voelen omdat ze minder kotsen of sporten dan een ander of zo. Een soort competitie in ziek zijn. Odf dat z ejuist zeggen: ow, ik kots niet (maar sport wel elke dag 3 uur en eet dan op de hele dag een appel een een beetje rijst) dus ik ben niet echt een probleemgeval.
Het is net zoals in sommige klinieken: als er te weinig wordt gedaan aan de onderlinge negatieve concurrentie, dan werkt de therapie alleen maar averechts.
Het gaat nu minder omdat ik het drukker heb.... En ik ben omlaag gegaan met mijn AD... Als ik me dan wat rotter voel, val ik schijnbaar snel terug in dat idee van dat ik wil snoepen...
En als ik ga snoepen, dan word ik er ziek van(ik kan absoluut niet meer tegen die grote hoeveelheid suikers), en dan voel ik me daar weer rot over, en dan word ik bang dat ik aankom, en ga ik mijn lichaam weer haten...
Ik ben nu dus bezig mijzelf weer te overtuigen dat het wel een beetje meevalt met mijn lichaam, proberen niet meer te snoepen en gewoon brood te eten mocht ik echt iets willen eten, en zo weer verder zien te komen...
Gelukkig ga ik vanaf deze week weer sporten ter ontspanning, en dan komt het vast wel goed
En als ik ga snoepen, dan word ik er ziek van(ik kan absoluut niet meer tegen die grote hoeveelheid suikers), en dan voel ik me daar weer rot over, en dan word ik bang dat ik aankom, en ga ik mijn lichaam weer haten...
Ik ben nu dus bezig mijzelf weer te overtuigen dat het wel een beetje meevalt met mijn lichaam, proberen niet meer te snoepen en gewoon brood te eten mocht ik echt iets willen eten, en zo weer verder zien te komen...
Gelukkig ga ik vanaf deze week weer sporten ter ontspanning, en dan komt het vast wel goed
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Effe een tvp'tje
Portfolio. |
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Misschien is de oplossing wel simpel: Meer eten? Ik ben een tijdje geleden ineens full-time gaan werken (werd even ineens 100% beter verklaard ). Toen viel ik ineens heel snel af, en voelde ik me ook wat onstabiel. Alsof ik veel te hard ging.quote:Op maandag 5 september 2005 15:03 schreef teigan het volgende:
Het gaat nu minder omdat ik het drukker heb.... En ik ben omlaag gegaan met mijn AD... Als ik me dan wat rotter voel, val ik schijnbaar snel terug in dat idee van dat ik wil snoepen...
En als ik ga snoepen, dan word ik er ziek van(ik kan absoluut niet meer tegen die grote hoeveelheid suikers), en dan voel ik me daar weer rot over, en dan word ik bang dat ik aankom, en ga ik mijn lichaam weer haten...
Ik ben nu dus bezig mijzelf weer te overtuigen dat het wel een beetje meevalt met mijn lichaam, proberen niet meer te snoepen en gewoon brood te eten mocht ik echt iets willen eten, en zo weer verder zien te komen...
Gelukkig ga ik vanaf deze week weer sporten ter ontspanning, en dan komt het vast wel goed
). Toen viel ik ineens heel snel af, en voelde ik me ook wat onstabiel. Alsof ik veel te hard ging.Maar ik moest gewoon wat meer eten. Ik bleef namelijk eerst automatisch mijn standaardlijst aanhouden, in plaats van naar mijn extra behoefte te luisteren. Nu ik meer eet (een extra koek op de middag of zo) voel ik me ook een stuk beter.
Ik heb nu bijna 3 jaar een eetstoornis.
Het begon allemaal met extreem weinig eten en daarbij veel sporten en aan beweging doen (anorexia), is toen overgegaan naar eetbuien en braken (boulimia). Daar heb ik toen hulp voor gezocht en na een jaar is het overgegeven gestopt omdat ik het lichamelijk niet meer aankon. Langzamer hand begon ik beetje bij beetje wat meer te eten, in stapjes. Ik was toen erg bang om aan te komen. Na een tijd begon ik ook wat aan te komen, maar ondanks dat hield ik het eten vol, met nu als resultaat; niet meer boven de wc hangen met m'n vinger in m'n keel. Daar ben ik erg blij mee en met m'n lichaam gaat het nu ook een stuk beter. Ik eet nog steeds niet super veel, en sommigen vinden het nog steeds weinig, maar voor mij is het voorruitgang. .
Het begon allemaal met extreem weinig eten en daarbij veel sporten en aan beweging doen (anorexia), is toen overgegaan naar eetbuien en braken (boulimia). Daar heb ik toen hulp voor gezocht en na een jaar is het overgegeven gestopt omdat ik het lichamelijk niet meer aankon. Langzamer hand begon ik beetje bij beetje wat meer te eten, in stapjes. Ik was toen erg bang om aan te komen. Na een tijd begon ik ook wat aan te komen, maar ondanks dat hield ik het eten vol, met nu als resultaat; niet meer boven de wc hangen met m'n vinger in m'n keel. Daar ben ik erg blij mee en met m'n lichaam gaat het nu ook een stuk beter. Ik eet nog steeds niet super veel, en sommigen vinden het nog steeds weinig, maar voor mij is het voorruitgang. .
.
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Hahaha, het is een schande!quote:Op maandag 5 september 2005 15:59 schreef Esto het volgende:
Effe een tvp'tje
Stelling: eetstoornissen zijn een verslaving.
Dat is toch ook één van de onderdelen die bij therapie komen kijken: opnieuw leren luisteren naar je lichaam? Lijkt me bestwel lastig, want je hebt dat al zo lang niet gedaan, hebt je er zo lang tegen verzet! En om dan weer toe te geven aan je lichaamsbehoeftes dat lijkt me wel lastig.quote:Op maandag 5 september 2005 16:13 schreef Toeps het volgende:
[..]
Misschien is de oplossing wel simpel: Meer eten? Ik ben een tijdje geleden ineens full-time gaan werken (werd even ineens 100% beter verklaard ). Toen viel ik ineens heel snel af, en voelde ik me ook wat onstabiel. Alsof ik veel te hard ging.
Maar ik moest gewoon wat meer eten. Ik bleef namelijk eerst automatisch mijn standaardlijst aanhouden, in plaats van naar mijn extra behoefte te luisteren. Nu ik meer eet (een extra koek op de middag of zo) voel ik me ook een stuk beter.
Gelijk heb je: je moet wel naar jezelf blijven luisteren. Als jij het redt door steeds een klein stapje te doen, dan moet je dat lekker doen. Het gevaar ligt natuurlijk op de loer dat je stapjes steeds een beetje kleiner worden, dus daar zul je wel op moeten letten. Red je de basis-eetlijst al? Wel gaaf hoor, dat je het zo zelfstandig aankunt allemaal, dan ben je echt sterk! Hoe voelt het om steeds meer te kunnen?quote:Op maandag 5 september 2005 16:14 schreef Little_Angel het volgende:
Ik heb nu bijna 3 jaar een eetstoornis.
Het begon allemaal met extreem weinig eten en daarbij veel sporten en aan beweging doen (anorexia), is toen overgegaan naar eetbuien en braken (boulimia). Daar heb ik toen hulp voor gezocht en na een jaar is het overgegeven gestopt omdat ik het lichamelijk niet meer aankon. Langzamer hand begon ik beetje bij beetje wat meer te eten, in stapjes. Ik was toen erg bang om aan te komen. Na een tijd begon ik ook wat aan te komen, maar ondanks dat hield ik het eten vol, met nu als resultaat; niet meer boven de wc hangen met m'n vinger in m'n keel. Daar ben ik erg blij mee en met m'n lichaam gaat het nu ook een stuk beter. Ik eet nog steeds niet super veel, en sommigen vinden het nog steeds weinig, maar voor mij is het voorruitgang. .
Ja, ik heb dat ook wel geleerd in therapie. Maar dan ging het meer om één dagje, niet om mijn standaard eetpatroon. Ik eet nu ook iets meer dan de "lijst". Maar goed, ik realiseer me nu ook wel dat ik het nodig heb. (En ik ben ook heel groot, natuurlijk, ik heb veel nodig.)quote:Op maandag 5 september 2005 16:18 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Dat is toch ook één van de onderdelen die bij therapie komen kijken: opnieuw leren luisteren naar je lichaam? Lijkt me bestwel lastig, want je hebt dat al zo lang niet gedaan, hebt je er zo lang tegen verzet! En om dan weer toe te geven aan je lichaamsbehoeftes dat lijkt me wel lastig.
Ik let daar natuurlijk wel op, maar het gaat, vergeleken met hoe het in het begin ging, uitstekend met me.quote:Op maandag 5 september 2005 16:18 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Gelijk heb je: je moet wel naar jezelf blijven luisteren. Als jij het redt door steeds een klein stapje te doen, dan moet je dat lekker doen. Het gevaar ligt natuurlijk op de loer dat je stapjes steeds een beetje kleiner worden, dus daar zul je wel op moeten letten. Red je de basis-eetlijst al? Wel gaaf hoor, dat je het zo zelfstandig aankunt allemaal, dan ben je echt sterk! Hoe voelt het om steeds meer te kunnen?
Wel heb ik nog lichamelijke klachten als hoofdpijn, duizelingen als ik opsta, en ik ben sneller moe en nog steeds niet echt fit. Wat versta je eigk onder de babsis/eetlijst? Als je een lijstje hebt; hij is welkom! Want ik heb het tot nu toe meer gedaan door te kijken naar wat ik nodig had.
Het voelt iig goed! Heb niet alles geheel zelf gedaan . Heb ook hulp gehad van m'n en nog mensen eromheen. Is fijn om te weten dat mensen willen helpen.
en nog mensen eromheen. Is fijn om te weten dat mensen willen helpen.
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Ik heb een lijst hier in een boek van me staan, als je wil dan typ ik die wel even voor je over.
Hoe hebben de mensen om je heen je geholpen? Waar had je veel aan?
Hoe hebben de mensen om je heen je geholpen? Waar had je veel aan?
Zou fijn zijn, maar als het te veel moeite is hoeft het niet hoor .quote:Op maandag 5 september 2005 16:48 schreef Ami80 het volgende:
Ik heb een lijst hier in een boek van me staan, als je wil dan typ ik die wel even voor je over.
Hoe hebben de mensen om je heen je geholpen? Waar had je veel aan?
Ze hebben me een beetje in de gaten gehouden, en als ik mezelf te dik vond, altijd gezegd dat het niet zo is. En me ook in stapjes geholpen, eerst een klein beetje eten.. Zolang het maar iets was, het hoefde niet eens veel te zijn. En dat vond ik wel fijn, zo had ik niet het gevoel dat ik mezelf moest volproppen. Dat gevoel had ik wel bij m'n diëtiste, dus zag ik elke keer tegen het eten op. Ook hebben ze me geleerd regelmatig te eten, 3 maaltijden per dag. In het begin had ik nog een rotgevoel als ik at, maar op de een of andere manier verdween dat gevoel na een tijdje. Ik was schijnbaar niet meer gewend aan het normaal en gezond eten, drie keer per dag aangezien ik vaak 1 sneetje brood nam wanneer ik daar zin in had en daar deed ik het dan mee over de gehele dag. Die periode was het zwaarst voor mij, en moeilijk. Ms klinkt het een beetje raar, mijn verhaal... Maar goed . Ook ben ik naar een psych geweest, deze heeft me ook enorm geholpen. Ik kwam er binnen met een verkeerde instelling: het kan me allemaal niets meer schelen, al ga ik dood aan dit. Uiteindelijk ging ik weg met de vertrouwen in alles dat het allemaal wel goed zou komen. .
Nu weet ik inmiddels wat de oorzaak voor een deel was, en dat was het niet kunnen omgaan met verdriet en andere negatieve gevoelens. Ik heb geleerd om nu te praten over dingen die me dwars zitten, ipv meteen naar de wc te rennen. Ik gebruikte het overgeven vaak dan ook als een soort verdoving, zodat ik geen verdriet meer voelde. Dan ging het me ook niet meer om wat ik at, waar het in het begin wél om ging.
Nu lukt het praten dus wel, alleen soms vind ik het nog wel moeilijk.
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Wat goed van je dat je de hulp bij het reguleren van je eetpatroon accepteerde zeg! M'n vriendin zou dat echt niet kunnen, die wordt daar helemaal sjaggie van onder het motto 'zelf doen!'. En volgens mij ben je wat dat betreft ook een uitzondering hoor, want ook in de boeken die ik heb gelezen word gewaarschuwd dat je heel goed moet letten op de signalen die de eetgestoorde persoon uitzendt wanneer je je met zijn/haar eetpatroon bemoeit.
Misschien komt het wel door de reden achter het ontstaan van jouw ES: het niet kunnen omgaan met verdriet. Dat het niet was vanwege een schoonheidsideaal, of door controledrang helpt misschien wel. In elk geval superfijn dat je het nu wel beter kan. Ik had het vroeger ook altijd: dan werd ik alleen maar heel stil als me iets dwars zat, maar het kan zo geweldig opluchten als je jezelf over het dode punt kunt heentrekken en naar buiten komt met je emotie. Dan valt de stress gewoon van me af!
Misschien komt het wel door de reden achter het ontstaan van jouw ES: het niet kunnen omgaan met verdriet. Dat het niet was vanwege een schoonheidsideaal, of door controledrang helpt misschien wel. In elk geval superfijn dat je het nu wel beter kan. Ik had het vroeger ook altijd: dan werd ik alleen maar heel stil als me iets dwars zat, maar het kan zo geweldig opluchten als je jezelf over het dode punt kunt heentrekken en naar buiten komt met je emotie. Dan valt de stress gewoon van me af!
Fase één:
Ontbijt om 8 uur
één grote boterham met boter (of een alternatief zoals margarine) en beleg (kaas, confituur, chocopasta en dergelijke)
één glas fruitsap of één glas melk
Tussendoortje om 10:30 uur
koffie of thee of andere drank
een snack zoals een banaan, een avocado, eiwitrijke drank (bijvoorbeeld fortimel), een sandwich met beleg, een gebakje, een yoghurt (volle melk)...
Middagmaal om 12:30 uur
een bord soep
twee grote aardappelen (of zelfde hoeveelheid rijst of pasta)
een stuk vlees of vis (ongeveer 200gr, laat de portie afwegen in de winkel) + saus, gekookte groenten of rauwkost (salade)
nagerecht (taart, ijs, gebak, fruit...)
Tussendoortje om 15:30 uur
koffie of thee of andere drank
een snack zoals een banaan, een avocado, eiwitrijke drank (bijvoorbeeld fortimel), een sandwich met beleg, een gebakje, een yoghurt (volle melk)...
Avondmaal
twee grote boterhammen met boter (of alternatief) en beleg (kaas, confituur, chocopasta en dergelijke)
Tussendoortje om 22:00 uur
koffie of thee of andere drank
een snack zoals een banaan, een avocado, eiwitrijke drank (bijvoorbeeld fortimel), een sandwich met beleg, een gebakje, een yoghurt (volle melk)...
Fase twee
Hetzelfde eetplan als in fase één met enkele aanpassingen
ontbijt: twee grote boterhammen
middagmaal: drie aardappelen (of zelfde hoeveelheid rijst of pasta)
avondmaal: drie grote boterhammen
Fase drie:
Hetzelfde eetplan als in fase twee met enkele aanpassingen
ontbijt: drie grote boterhammen
middagmaal: vier grote aardappelen (of zelfde hoeveelheid rijst of pasta)
avondmaal: vier grote boterhammen
De meeste patiënten schrikken zich kapot wanneer ze dit eetplan voor het eerst zien. Toch slagen de meeste ervan na verloop van enkele weken het eetplan te volgen.
Men begint bij fase één, waarbij het ergste ondergewicht moet worden gecompenseert totdat het zich stabiliseert.
Vervolgens moet men overschakelen naar fase twee, en vervolgens naar fase drie van het eetplan. Het is niet de bedoeling dat er meteen wordt gestopt met het eetplan zodra het streefgewicht is berijkt: men moet de grotere porties blijven eten zodat het gewicht zich kan stabiliseren.
Ontbijt om 8 uur
Tussendoortje om 10:30 uur
Middagmaal om 12:30 uur
Tussendoortje om 15:30 uur
Avondmaal
Tussendoortje om 22:00 uur
Fase twee
Hetzelfde eetplan als in fase één met enkele aanpassingen
Fase drie:
Hetzelfde eetplan als in fase twee met enkele aanpassingen
De meeste patiënten schrikken zich kapot wanneer ze dit eetplan voor het eerst zien. Toch slagen de meeste ervan na verloop van enkele weken het eetplan te volgen.
Men begint bij fase één, waarbij het ergste ondergewicht moet worden gecompenseert totdat het zich stabiliseert.
Vervolgens moet men overschakelen naar fase twee, en vervolgens naar fase drie van het eetplan. Het is niet de bedoeling dat er meteen wordt gestopt met het eetplan zodra het streefgewicht is berijkt: men moet de grotere porties blijven eten zodat het gewicht zich kan stabiliseren.
Mijn eetlijst was globaal:
Ontbijt:
3 boterhammen met boter en beleg (zoet en hartig)
Melk
Tussendoor 10:30:
Liga (eentje van de twee)
Middag:
4 boterhammen met boter en beleg (zoet en hartig)
Melk
Tussendoor 15:00
Fruit
De andere liga
Avondeten:
3 a 4 opscheplepels aardappels
3 a 4 opscheplepels groente
vlees of vleesvervanger
jus of saus
toetje
's Avonds:
Fruit en koek
Ontbijt:
3 boterhammen met boter en beleg (zoet en hartig)
Melk
Tussendoor 10:30:
Liga (eentje van de twee)
Middag:
4 boterhammen met boter en beleg (zoet en hartig)
Melk
Tussendoor 15:00
Fruit
De andere liga
Avondeten:
3 a 4 opscheplepels aardappels
3 a 4 opscheplepels groente
vlees of vleesvervanger
jus of saus
toetje
's Avonds:
Fruit en koek
Dat zeggen veel mensen, maar uiteindelijk was ik gewoon zo enorm uitgeput, dat ik hulp WOU. Ik kwam er op een gegeven moment mee naar buiten zelfs.. Echt in het begin, toen het niet zo lang gaande was weigerde ik de hulp wel. Want het liep toen nog niet echt uit de hand. Ben ook zelf naar de huisarts gegaan en de hulp die daarna volgde heb ik met open armen zitten ontvangen. Ik was er blij mee! Maar dat is vaak lastig, ja. Bij mensen met eetstoornissen.. Ze ontkennen en willen er zélf uit komen. Soms lukt dat, maar vaak genoeg ook niet.quote:Op maandag 5 september 2005 17:23 schreef Ami80 het volgende:
Wat goed van je dat je de hulp bij het reguleren van je eetpatroon accepteerde zeg! M'n vriendin zou dat echt niet kunnen, die wordt daar helemaal sjaggie van onder het motto 'zelf doen!'. En volgens mij ben je wat dat betreft ook een uitzondering hoor, want ook in de boeken die ik heb gelezen word gewaarschuwd dat je heel goed moet letten op de signalen die de eetgestoorde persoon uitzendt wanneer je je met zijn/haar eetpatroon bemoeit.
Misschien komt het wel door de reden achter het ontstaan van jouw ES: het niet kunnen omgaan met verdriet. Dat het niet was vanwege een schoonheidsideaal, of door controledrang helpt misschien wel. In elk geval superfijn dat je het nu wel beter kan. Ik had het vroeger ook altijd: dan werd ik alleen maar heel stil als me iets dwars zat, maar het kan zo geweldig opluchten als je jezelf over het dode punt kunt heentrekken en naar buiten komt met je emotie. Dan valt de stress gewoon van me af!
Fijn overigens dat je het nu ook makkelijker eruit gooit! Is ook een veel fijner gevoel dan ermee blijven rondlopen. .
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Damn, net te laat.quote:Op maandag 5 september 2005 17:37 schreef Ami80 het volgende:
De meeste patiënten schrikken zich kapot wanneer ze dit eetplan voor het eerst zien. Toch slagen de meeste ervan na verloop van enkele weken het eetplan te volgen.
Men begint bij fase één, waarbij het ergste ondergewicht moet worden gecompenseert totdat het zich stabiliseert.
Vervolgens moet men overschakelen naar fase twee, en vervolgens naar fase drie van het eetplan. Het is niet de bedoeling dat er meteen wordt gestopt met het eetplan zodra het streefgewicht is berijkt: men moet de grotere porties blijven eten zodat het gewicht zich kan stabiliseren.
En dat schrikken klopt inderdaad. Ik dacht echt dat ze collectief gestoord waren daar.
Nee, zo ver ben ik nog niet. Ik hang nu een beetje tussen fase 1 en 2 denk ik. Middageten lukt me overigens niet, ivm school. Dan kan ik moeilijk gaan koken .quote:Op maandag 5 september 2005 17:37 schreef Ami80 het volgende:
Fase één:
Ontbijt om 8 uuréén grote boterham met boter (of een alternatief zoals margarine) en beleg (kaas, confituur, chocopasta en dergelijke) één glas fruitsap of één glas melk
Tussendoortje om 10:30 uurkoffie of thee of andere drank een snack zoals een banaan, een avocado, eiwitrijke drank (bijvoorbeeld fortimel), een sandwich met beleg, een gebakje, een yoghurt (volle melk)...
Middagmaal om 12:30 uureen bord soep twee grote aardappelen (of zelfde hoeveelheid rijst of pasta) een stuk vlees of vis (ongeveer 200gr, laat de portie afwegen in de winkel) + saus, gekookte groenten of rauwkost (salade) nagerecht (taart, ijs, gebak, fruit...)
Tussendoortje om 15:30 uurkoffie of thee of andere drank een snack zoals een banaan, een avocado, eiwitrijke drank (bijvoorbeeld fortimel), een sandwich met beleg, een gebakje, een yoghurt (volle melk)...
Avondmaaltwee grote boterhammen met boter (of alternatief) en beleg (kaas, confituur, chocopasta en dergelijke)
Tussendoortje om 22:00 uurkoffie of thee of andere drank een snack zoals een banaan, een avocado, eiwitrijke drank (bijvoorbeeld fortimel), een sandwich met beleg, een gebakje, een yoghurt (volle melk)...
Fase twee
Hetzelfde eetplan als in fase één met enkele aanpassingenontbijt: twee grote boterhammen middagmaal: drie aardappelen (of zelfde hoeveelheid rijst of pasta) avondmaal: drie grote boterhammen
Fase drie:
Hetzelfde eetplan als in fase twee met enkele aanpassingenontbijt: drie grote boterhammen middagmaal: vier grote aardappelen (of zelfde hoeveelheid rijst of pasta) avondmaal: vier grote boterhammen
De meeste patiënten schrikken zich kapot wanneer ze dit eetplan voor het eerst zien. Toch slagen de meeste ervan na verloop van enkele weken het eetplan te volgen.
Men begint bij fase één, waarbij het ergste ondergewicht moet worden gecompenseert totdat het zich stabiliseert.
Vervolgens moet men overschakelen naar fase twee, en vervolgens naar fase drie van het eetplan. Het is niet de bedoeling dat er meteen wordt gestopt met het eetplan zodra het streefgewicht is berijkt: men moet de grotere porties blijven eten zodat het gewicht zich kan stabiliseren.
Erg bedankt voor het lijstje trouwens! Ik ga er nu denk ik wat meer mee werken.
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Haha, tja, zelfs ik had toen ik het las zoiets van 'poe hee, dat is veel!' Maar als je dan nagaat wat je normaal gesproken op een dag naar binnen werkt, dan kom ik wel op een stukje meer dan deze eetlijst uit!quote:Op maandag 5 september 2005 17:40 schreef Toeps het volgende:
En dat schrikken klopt inderdaad. Ik dacht echt dat ze collectief gestoord waren daar.
Dan draai je middag en avond om natuurlijk.quote:Op maandag 5 september 2005 17:43 schreef Little_Angel het volgende:
[..]
Nee, zo ver ben ik nog niet. Ik hang nu een beetje op fase 2 denk ik. Middageten lukt me overigens niet, ivm school. Dan kan ik moeilijk gaan koken .
Erg bedankt voor het lijstje trouwens! Ik ga er nu denk ik wat meer mee werken.
Toen mijn diëtiste aan kwam zetten met een lijst van wat ik allemaal moest gaan eten, schrok ik ook.quote:Op maandag 5 september 2005 17:40 schreef Toeps het volgende:
[..]
Damn, net te laat.
En dat schrikken klopt inderdaad. Ik dacht echt dat ze collectief gestoord waren daar.
Eerste wat ik dacht was is, ''hell, dit lukt me nooit man!''.
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Het verschil is ook vaak dat "normale" mensen misschien niet altijd die zeven boterhammen eten, maar wel vaak een gebakje bij de koffie hebben, een extra Mars hier of daar, of 's avonds een zak chips. Dát doen de mensen met de eetlijst niet natuurlijk.quote:Op maandag 5 september 2005 17:44 schreef Ami80 het volgende:
Haha, tja, zelfs ik had toen ik het las zoiets van 'poe hee, dat is veel!' Maar als je dan nagaat wat je normaal gesproken op een dag naar binnen werkt, dan kom ik wel op een stukje meer dan deze eetlijst uit!
Ik heb nu in het weekend ook vaak dat ik geen ochtendtussendoortje eet. Want dan ontbijt ik pas om 11 uur. Maar ik eet bijvoorbeeld 's avonds in de bioscoop wel een bak popcorn.
Maar ik eet bijvoorbeeld 's avonds in de bioscoop wel een bak popcorn.
Dat kan natuurlijk ook!quote:Op maandag 5 september 2005 17:44 schreef Toeps het volgende:
[..]
Dan draai je middag en avond om natuurlijk.
Waarom is het warm eten 's middags eigenlijk? .
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Ik dacht gewoon: "Die bitches en hoeren willen me vetmesten!"quote:Op maandag 5 september 2005 17:44 schreef Little_Angel het volgende:
[..]
Toen mijn diëtiste aan kwam zetten met een lijst van wat ik allemaal moest gaan eten, schrok ik ook.
Eerste wat ik dacht was is, ''hell, dit lukt me nooit man!''.
Omdat je in therapie eten krijgt van een ziekenhuiskeuken, en die koken altijd warm in de middag. En zo kun je op de deeltijd ook oefenen met de moeilijkste maaltijd. Verder is het best lekker om 's middags warm te eten, zo is je energie veel beter over de dag verdeeld.quote:Op maandag 5 september 2005 17:46 schreef Little_Angel het volgende:
[..]
Dat kan natuurlijk ook!
Waarom is het warm eten 's middags eigenlijk? .
Schijnt beter te zijn voor je metabolisme: als je actief bent dan gaat de vertering beter/sneller dan wanneer je slaapt.quote:Op maandag 5 september 2005 17:46 schreef Little_Angel het volgende:
[..]
Dat kan natuurlijk ook!
Waarom is het warm eten 's middags eigenlijk? .
Maar hier in Holland worden we allemaal zo lang dat het wel niet zoveel zal uitmaken
's Middags warm... Dat lijkt me juist helemaal niks, maar ja, zal wel een kwestie zijn van wat je gewend bent.
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Is dat normaal? Ik bedoel, dan zit je toch ruim over de 1500kcal?quote:Op maandag 5 september 2005 17:37 schreef Ami80 het volgende:
knip
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Ze herkenbaar . .quote:Op maandag 5 september 2005 17:46 schreef Toeps het volgende:
[..]
Ik dacht gewoon: "Die bitches en hoeren willen me vetmesten!"
Ach, vandaar . Ik eet soms wel warm in de middag, vind het ook lekker. Alleen zit dan altijd met het avondeten nog vol. Als ik tijd had, had ik het denk ik wel gedaan (en dan 's avonds idd brood, en niet nóg eens warm eten).quote:Op maandag 5 september 2005 17:47 schreef Toeps het volgende:
[..]
Omdat je in therapie eten krijgt van een ziekenhuiskeuken, en die koken altijd warm in de middag. En zo kun je op de deeltijd ook oefenen met de moeilijkste maaltijd. Verder is het best lekker om 's middags warm te eten, zo is je energie veel beter over de dag verdeeld.
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Het heeft helemaal geen zin om calorieën te tellen, daar win je niks mee. In dat boek waaruit ik het eetplan heb staat letterlijk "In dit eetplan hoeven geen calorieën geteld of voedingswaren afgewogen te worden, wat een belangrijk voordeel is voor anorexiapatiënten". Het gaat erom dat dit een plan is dat gezond voor je is, waar je mee op gewicht kunt komen, en wat voor een normaal mens absoluut niet teveel is. Iedereen is anders, dat begrijp ik, en als je gewicht blijft steigen als je al een tijdje op/boven je streefgewicht zit, dan zul je minder nodig hebben. Maar je lichaam heeft ook tijd nodig aan het schema te wennen, dus daar zit het gevaar van minder gaan eten.quote:Op maandag 5 september 2005 18:04 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Is dat normaal? Ik bedoel, dan zit je toch ruim over de 1500kcal?
Je weet vast nog wel hoeveel je at een tijdje voordat de eetstoornis je in zijn greep kreeg toch? Misschien een goede indicator...
Het is mij met de "paplepel ingegoten" dat als je meer dan 1500kcal eet, dat je dan dik word. Teminste, een man tussen de 1000 en de 1750 kcal en een vrouw tussen de 900 en de 1500ckal moet eten.quote:Op maandag 5 september 2005 18:17 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Het heeft helemaal geen zin om calorieën te tellen, daar win je niks mee. In dat boek waaruit ik het eetplan heb staat letterlijk "In dit eetplan hoeven geen calorieën geteld of voedingswaren afgewogen te worden, wat een belangrijk voordeel is voor anorexiapatiënten". Het gaat erom dat dit een plan is dat gezond voor je is, waar je mee op gewicht kunt komen, en wat voor een normaal mens absoluut niet teveel is. Iedereen is anders, dat begrijp ik, en als je gewicht blijft steigen als je al een tijdje op/boven je streefgewicht zit, dan zul je minder nodig hebben. Maar je lichaam heeft ook tijd nodig aan het schema te wennen, dus daar zit het gevaar van minder gaan eten.
Je weet vast nog wel hoeveel je at een tijdje voordat de eetstoornis je in zijn greep kreeg toch? Misschien een goede indicator...
En natuurlijk is het belangrijk dat je iemand afleerd elk calorietje te tellen, zodat de obsessie eruit gaat. Maar ja... niet alles wat je thuis leerd hoeft correct te zijn...
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Zit wat in...
Ik weet trouwens niet waar die 1500kcal-grens op slaat hoor, dat hangt zo van de persoon af!
Toeps, kom jij aan deze eetlijst met jouw lengte?
Ik weet trouwens niet waar die 1500kcal-grens op slaat hoor, dat hangt zo van de persoon af!
Toeps, kom jij aan deze eetlijst met jouw lengte?
Die reclame van het voedingscentrum zegt al: vrouwen 2000 kcal. En dat is gebaseerd op de niet-actieve vrouw van 30. De actieve jonge vrouw is beter gebaat met 2000 a 2500, vooral als je Nederlands en groot bent.
Toevoeging:
Minder dan 1200 caloriën is gevaarlijk! Je lichaam heeft die energie nodig om in ruststand te kunnen functioneren!
[ Bericht 26% gewijzigd door #ANONIEM op 05-09-2005 18:30:48 ]
Toevoeging:
Minder dan 1200 caloriën is gevaarlijk! Je lichaam heeft die energie nodig om in ruststand te kunnen functioneren!
[ Bericht 26% gewijzigd door #ANONIEM op 05-09-2005 18:30:48 ]
Wat bedoel je?quote:Op maandag 5 september 2005 18:25 schreef Ami80 het volgende:
Toeps, kom jij aan deze eetlijst met jouw lengte?
Ik eet die lijst die ik gaf, soms wat meer, ook soms wat minder. Caloriën tel ik niet. Ik heb ooit wel eens een paar dagen ingevoerd in de becel-voedingscalculator, die zei dat het precies goed was, en dat ook mijn vetgehaltes en vitamine inname goed waren.
Je had natuurlijk al je lijstje gepost...quote:Op maandag 5 september 2005 18:27 schreef Toeps het volgende:
[..]
Wat bedoel je?
Ik eet die lijst die ik gaf, soms wat meer, ook soms wat minder. Caloriën tel ik niet. Ik heb ooit wel eens een paar dagen ingevoerd in de becel-voedingscalculator, die zei dat het precies goed was, en dat ook mijn vetgehaltes en vitamine inname goed waren.
Je had natuurlijk al je lijstje gepost... Maar het komt aardig overeen, dus als het plan 1500kcal zou zijn, dan zal dat met jouw lijstje ook wel lukken...
Die eetlijsten Das veel brood
Das veel brood
Portfolio. |
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Ik eet 's ochtends brinta, en je mag ook cornflakes of zo, als je zo veel brood niet lekker vindt.quote:Op maandag 5 september 2005 18:29 schreef Esto het volgende:
Die eetlijsten Das veel brood
1500 kcal is te weinig hoor! Dat klopt niet, dat zijn foute aannames.quote:Op maandag 5 september 2005 18:29 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Je had natuurlijk al je lijstje gepost...
Maar het komt aardig overeen, dus als het plan 1500kcal zou zijn, dan zal dat met jouw lijstje ook wel lukken...
Mja, ik eet 's morgens alleen muesli en 's middags soms 1 boterham
Portfolio. |
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
In cornflakes zitten wel minder voedingsstoffen hoor! Krijg je toch weer dat gekloot met calorieën...quote:Op maandag 5 september 2005 18:31 schreef Toeps het volgende:
[..]
Ik eet 's ochtends brinta, en je mag ook cornflakes of zo, als je zo veel brood niet lekker vindt.
Bron: Voedingscentrumquote:Energiebehoefte verschilt per persoon
Hoeveel calorieën iemand verbruikt, is afhankelijk van geslacht, leeftijd, gewicht, hoeveel hij of zij beweegt en de duur en zwaarte van de inspanning. Met deze gegevens kan de individuele energiebehoefte worden berekend. In het algemeen geldt dat mannen bij dezelfde hoeveelheid inspanning meer energie verbruiken dan vrouwen. Dat komt doordat ze verhoudingsgewijs meer spierweefsel hebben. Zo ligt de energiebehoefte van mannen tussen de 30 en 50 jaar met een zittend beroep en weinig beweging in de vrije tijd rond de 2500 kilocalorieën per dag. Vrouwen van die leeftijd met dezelfde inactieve leefstijl kunnen met gemiddeld 2000 kilocalorieën toe. Met het ouder worden, neemt de energiebehoefte af.
En let op, dit is dus voor mensen van 30 met een zittend beroep!
Dat ligt er aan hoe veel je neemt en of je er suiker bij gooit natuurlijk.quote:Op maandag 5 september 2005 18:32 schreef Ami80 het volgende:
[..]
In cornflakes zitten wel minder voedingsstoffen hoor! Krijg je toch weer dat gekloot met calorieën...
Da's dus veel te weinig.quote:Op maandag 5 september 2005 18:32 schreef Esto het volgende:
Mja, ik eet 's morgens alleen muesli en 's middags soms 1 boterham
Aan voedselplannen doe ik dus absoluut niet meer. Om een of andere reden presteer ik het altijd dat ik dan binnen twee weken net de 200kcal haal. Maar goed, nu heb ik met de huisarts een vaste voedingspatroon inelkaar gezet. (En als ik zo lees dat onder de 1200 slecht is moet ik iets veranderen).
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Vrouwen met een actievere leefstijl
Leeftijd
kcal
14-18 jaar
2500
19-30 jaar
2400
31-50 jaar
2300
51-70 jaar
2100
>70 jaar
1900
Bron
Ik mag dus zomaar 2400 kcal eten. Niet dat ik het tel of zo, maar 1500 is dus echt hongerlijden.
Leeftijd
kcal
14-18 jaar
2500
19-30 jaar
2400
31-50 jaar
2300
51-70 jaar
2100
>70 jaar
1900
Bron
Ik mag dus zomaar 2400 kcal eten. Niet dat ik het tel of zo, maar 1500 is dus echt hongerlijden.
Dat valt wel mee, dan ziet het schema er ongeveer zo uit:quote:Op maandag 5 september 2005 18:39 schreef Toeps het volgende:
Vrouwen met een actievere leefstijl
Knip
Bron
Ik mag dus zomaar 2400 kcal eten. Niet dat ik het tel of zo, maar 1500 is dus echt hongerlijden.
Ontbijd:
2 droge bruine boterhammen.
Lunch:
2 twee droge boterhammen.
1 appel.
3-uurtje:
1 appel.
Diner:
100gr groente
100gr aardappeltjes.
1 eitje
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
