quote:
Op zondag 4 september 2005 19:35 schreef Sersjee het volgende:Nou sta ik bekend als een liefhebber van punk, metal en meer gitaarmuziek, maar "The day before you came" staat in mijn favoriete top 10! Kolere, wat een plaat... Jammer dat menigeen dat heel raar vindt als ik dat zeg, maar dan hou ik het maar op onwetendheid.
Goh... bij jou ook? Ik heb "The Day Before You Came" ook in mijn persoonlijke Top 10 allertijden staan... Grappig
Ik begrijp nooit zo goed waarom kwaliteits-popmuziek als 'fout' wordt bestempeld, zoals ik hier ook bij een Pet Shop Boys topic tegenkwam. Kijk: (mainstream) popmuziek hoeft niet je smaak te zijn, maar dat neemt niet weg dat (bijvoorbeeld) de beide ABBA-heren uitstekende songwriters zijn. Ze hebben een hele reeks hits op hun naam; nummers die iedereen kent en kan meezingen.
Natuurlijk. Misschien luister je liever naar Metallica, de Stones of Coldplay, maar dat maakt muziek van ABBA nog niet 'fout'. Als je de songwriters-capaciteiten van The Beatles als vertrekpunt neemt en de technologische ontwikkelingen meeneemt, zie je verschillende bands een grote rol spelen. ABBA valt daar zeker onder, net als een U2 en natuurlijk Queen. Queen was bijvoorbeeld ook niet vies van elektronische snufjes. Neem de zware synths van Who Wants To Live Forever. U2 heeft ook wel met elektronica geëxperimenteerd. Toch hebben die bands een rock-imago, terwijl ABBA meer een pop-imago heeft gehouden. Maar dat kan toch? Wat maakt die muziek dan fout? De afwezigheid van een gitarist?