R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
ehm..sorry..had weinig zin om te schrijven.
nou, afgelopen weekend schreef ik dat m'n date niets van zich liet horen en dat ik niet wist hoe en wat. heb haar gebeld en gemaild, maar niets gehoord.
nu blijkt dat er tóch iets aan de hand was, namelijk een sterfgeval in haar naaste familie. waardoor ze het hele weekend in beslag was genomen door familieverplichtingen en haar gedachten niet echt bij andere dingen waren.
verder kon ik haar niet bereiken omdat ze juist het telefoonnummer gebruikte dat ik dus niet heb (omdat ze daarmee met familie belt, wat nu belangrijk was). ze is niet op het net geweest sinds vrijdag dus zag mn mail ook niet.
pas gisteravond heb ik haar weer gesproken. heb haar gesteund en gezegd dat ik er ben voor haar, mocht ze dat nodig hebben. verder niet over ons gesproken ofzo.
maar wat een grote vrees was, dat ze me niet zag zitten, blijkt dus toch niet te kloppen. binnenkort zullen we wel weer eens wat afspreken, althans een poging wagen tot. nu laat ik haar even met rust, is denk ik het beste.
wat verder speelt is dat ik nog steeds niet aan het werk ben. het is zelfs moeilijker geworden om terug te keren, aangezien mn plek al door iemand anders is ingenomen, heb ik gehoord. als ik niet terug aan het werk ga, kan ik haar ook minder zien....pfff, het zit allemaal niet mee.
maar goed, we zien wel, binnenkort bel ik wel weer eens, ze wil nog steeds eens langskomen dus we zien wel waar dit verhaaltje eindigt.
nou, afgelopen weekend schreef ik dat m'n date niets van zich liet horen en dat ik niet wist hoe en wat. heb haar gebeld en gemaild, maar niets gehoord.
nu blijkt dat er tóch iets aan de hand was, namelijk een sterfgeval in haar naaste familie. waardoor ze het hele weekend in beslag was genomen door familieverplichtingen en haar gedachten niet echt bij andere dingen waren.
waardoor ze het hele weekend in beslag was genomen door familieverplichtingen en haar gedachten niet echt bij andere dingen waren.verder kon ik haar niet bereiken omdat ze juist het telefoonnummer gebruikte dat ik dus niet heb (omdat ze daarmee met familie belt, wat nu belangrijk was). ze is niet op het net geweest sinds vrijdag dus zag mn mail ook niet.
pas gisteravond heb ik haar weer gesproken. heb haar gesteund en gezegd dat ik er ben voor haar, mocht ze dat nodig hebben. verder niet over ons gesproken ofzo.
maar wat een grote vrees was, dat ze me niet zag zitten, blijkt dus toch niet te kloppen. binnenkort zullen we wel weer eens wat afspreken, althans een poging wagen tot. nu laat ik haar even met rust, is denk ik het beste.
wat verder speelt is dat ik nog steeds niet aan het werk ben. het is zelfs moeilijker geworden om terug te keren, aangezien mn plek al door iemand anders is ingenomen, heb ik gehoord. als ik niet terug aan het werk ga, kan ik haar ook minder zien....pfff, het zit allemaal niet mee.
maar goed, we zien wel, binnenkort bel ik wel weer eens, ze wil nog steeds eens langskomen dus we zien wel waar dit verhaaltje eindigt.
lees ik 't nou goed?quote:op donderdag 15 september 2005 20:03 schreef sanvean het volgende:
maar wat een grote vrees was, dat ze me niet zag zitten, blijkt dus toch niet te kloppen.
da's lullig zeg... maar hoezo zou je haar minder kunnen zien? ze woont toch niet op je werk, dus niemand houdt je tegen haar thuis op te zoeken.quote:op donderdag 15 september 2005 20:03 schreef sanvean het volgende:
wat verder speelt is dat ik nog steeds niet aan het werk ben. het is zelfs moeilijker geworden om terug te keren, aangezien mn plek al door iemand anders is ingenomen, heb ik gehoord. als ik niet terug aan het werk ga, kan ik haar ook minder zien....pfff, het zit allemaal niet mee.
I hope you can see this because I'm doing it as hard as I can.
ik durf het bijna niet te zeggen, maar: zie je wel! gelukkig had het niets met jou te maken en gelukkig heb je je niet al te veel opgefokt over het feit dat ze niet terugbelde, right?quote:op donderdag 15 september 2005 20:03 schreef sanvean het volgende:
maar wat een grote vrees was, dat ze me niet zag zitten, blijkt dus toch niet te kloppen. binnenkort zullen we wel weer eens wat afspreken, althans een poging wagen tot. nu laat ik haar even met rust, is denk ik het beste.
wat verder speelt is dat ik nog steeds niet aan het werk ben. het is zelfs moeilijker geworden om terug te keren, aangezien mn plek al door iemand anders is ingenomen, heb ik gehoord. als ik niet terug aan het werk ga, kan ik haar ook minder zien....pfff, het zit allemaal niet mee.
maar goed, we zien wel, binnenkort bel ik wel weer eens, ze wil nog steeds eens langskomen dus we zien wel waar dit verhaaltje eindigt.
gelukkig had het niets met jou te maken en gelukkig heb je je niet al te veel opgefokt over het feit dat ze niet terugbelde, right? wat nu een goed idee is, is niet om maar af te wachten, maar om haar nog even een kaartje te sturen. dat is heel gebruikelijk als je met iemand meeleeft. probeer dan een wat opvrolijkend kaartje te gebruiken om haar te steunen en nog eens te bevestigen dat je er voor haar bent. misschien kun je daar ook al in aankondigen dat je over een week weer zal bellen om te kijken of je iets voor haar kunt doen.
enne dat werk? who cares, je vond het toch al niet leuk. lekker even in de ziektewet blijven om op te knappen. je hebt nu al je energie voor belangrijker dingen nodig
succes!
mee eens: kaartje of bellen of allebei, misschien heeft ze juist nu een beetje steun of afleiding nodig, afhankelijk van de relatie die ze had met de overledene.
je hebt al gezegd dat je er bent voor haar als ze dat nodig heeft, prima, maar mensen zullen niet snel bellen van "ik heb je nu nodig".
wellicht overbodig om te zeggen want dat voel je zelf ook wel aan denk ik, sms of email is in dit soort situaties wat minder geschikt.
sterkte met alles, het zit je /lullie niet echt mee hè
je hebt al gezegd dat je er bent voor haar als ze dat nodig heeft, prima, maar mensen zullen niet snel bellen van "ik heb je nu nodig".
wellicht overbodig om te zeggen want dat voel je zelf ook wel aan denk ik, sms of email is in dit soort situaties wat minder geschikt.
sterkte met alles, het zit je /lullie niet echt mee hè
Be kind whenever possible. It is always possible.
Dalai Lama
Dalai Lama
ik hoop dat je gelijk krijgt kerel...quote:op donderdag 15 september 2005 20:03 schreef sanvean het volgende:
pas gisteravond heb ik haar weer gesproken. heb haar gesteund en gezegd dat ik er ben voor haar, mocht ze dat nodig hebben. verder niet over ons gesproken ofzo.
maar wat een grote vrees was, dat ze me niet zag zitten, blijkt dus toch niet te kloppen. binnenkort zullen we wel weer eens wat afspreken, althans een poging wagen tot. nu laat ik haar even met rust, is denk ik het beste.
ik persoonlijk vind 't vreemd: zelfs als je een sterfgeval in je familie hebt (en het is niet een van je ouders of broertjes of zusjes) dan ben je echt nog wel bij zinnen hoor. ik hoop dat het sterfgeval ook echt de reden was waarom ze onbereikbaar was, en niet een excuus om onbereikbaar te zijn.
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
ik denk niet dat ik het veel anders zou hebben aangepakt, maar daar heb je echt geen reet aanquote:op donderdag 15 september 2005 20:03 schreef sanvean het volgende:
ehm..sorry..had weinig zin om te schrijven.
nou, afgelopen weekend schreef ik dat m'n date niets van zich liet horen en dat ik niet wist hoe en wat. heb haar gebeld en gemaild, maar niets gehoord.
nu blijkt dat er tóch iets aan de hand was, namelijk een sterfgeval in haar naaste familie. waardoor ze het hele weekend in beslag was genomen door familieverplichtingen en haar gedachten niet echt bij andere dingen waren.
verder kon ik haar niet bereiken omdat ze juist het telefoonnummer gebruikte dat ik dus niet heb (omdat ze daarmee met familie belt, wat nu belangrijk was). ze is niet op het net geweest sinds vrijdag dus zag mn mail ook niet.
pas gisteravond heb ik haar weer gesproken. heb haar gesteund en gezegd dat ik er ben voor haar, mocht ze dat nodig hebben. verder niet over ons gesproken ofzo.
maar wat een grote vrees was, dat ze me niet zag zitten, blijkt dus toch niet te kloppen. binnenkort zullen we wel weer eens wat afspreken, althans een poging wagen tot. nu laat ik haar even met rust, is denk ik het beste.
wat verder speelt is dat ik nog steeds niet aan het werk ben. het is zelfs moeilijker geworden om terug te keren, aangezien mn plek al door iemand anders is ingenomen, heb ik gehoord. als ik niet terug aan het werk ga, kan ik haar ook minder zien....pfff, het zit allemaal niet mee.
maar goed, we zien wel, binnenkort bel ik wel weer eens, ze wil nog steeds eens langskomen dus we zien wel waar dit verhaaltje eindigt.
wat betreft je werk: ik zou er eerst voor zorgen dat je weer helemaal de oude bent, voordat je daar überhaupt aan gaat denken. dat je tevreden/gelukkig bent met wat je doet is veel belangrijker dan een (goedbetaalde) baan waar je je ei niet in kwijt kan. om mijn ouders maar even te quoten: "al word je putjesschepper, zolang jij er blij mee bent, zijn wij dat ook." en zo is het. dat je haar dan minder overdag ziet is jammer, maar dan heb je des te meer om over te praten buiten de werktijden om.
ik denk dat jij te wantrouwig bent naar mensen. ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat wanneer er iemand plotseling overlijdt, dat je daar helemaal door in beslag wordt genomen. maar dat is per persoon heel verschillend natuurlijk. ik zou er niet te zwaar aan tillen als ik ts was, behalve zeggen (zoals hij gedaan heeft) dat je er voor diegene bent als hij/zij je nodig heeft.quote:op vrijdag 16 september 2005 00:08 schreef henryhill het volgende:
[..]
ik hoop dat je gelijk krijgt kerel...
ik persoonlijk vind 't vreemd: zelfs als je een sterfgeval in je familie hebt (en het is niet een van je ouders of broertjes of zusjes) dan ben je echt nog wel bij zinnen hoor. ik hoop dat het sterfgeval ook echt de reden was waarom ze onbereikbaar was, en niet een excuus om onbereikbaar te zijn.
bij mij overheerst nog steeds het gevoel dat dit goed gaat komen, sv!
brrr. als je zo wantrouwig naar elkaar zou zijn, is er sowieso geen basis voor een relatie. het begint met eerlijkheid en je moet er van uitgaan dat de ander dat ook is. als je begint te denken als hhill, kom je nooit aan de vrouwquote:op vrijdag 16 september 2005 00:08 schreef henryhill het volgende:
[..]
ik hoop dat je gelijk krijgt kerel...
ik persoonlijk vind 't vreemd: zelfs als je een sterfgeval in je familie hebt (en het is niet een van je ouders of broertjes of zusjes) dan ben je echt nog wel bij zinnen hoor. ik hoop dat het sterfgeval ook echt de reden was waarom ze onbereikbaar was, en niet een excuus om onbereikbaar te zijn.
brrr. als je zo wantrouwig naar elkaar zou zijn, is er sowieso geen basis voor een relatie. het begint met eerlijkheid en je moet er van uitgaan dat de ander dat ook is. als je begint te denken als hhill, kom je nooit aan de vrouw 
in sommige gevallen klopt het wel wat henryhill zei... als er een sterftegeval zou zijn binnen mijn familie of vriendengroep zou ik bijna als eerste naar mijn vriendin gaan voor steun... ik zou dan echt niet zomaar 3 dagen niks van me laten horen... zou haar juist willen knuffelen heel veel.quote:op vrijdag 16 september 2005 15:29 schreef kenz het volgende:
brrr. als je zo wantrouwig naar elkaar zou zijn, is er sowieso geen basis voor een relatie. het begint met eerlijkheid en je moet er van uitgaan dat de ander dat ook is. als je begint te denken als hhill, kom je nooit aan de vrouw
maar goed niet iedereen is zo als mij
ja, dat kan ik me voorstellen. maar als er nog geen relatie is en je nog helemaal nergens zeker van bent, is het heel logisch dat je op zo'n moment anders kiest. en dan hoef je niet gelijk zo slecht te denken van haar.quote:op vrijdag 16 september 2005 16:11 schreef #ANONIEM het volgende:
[..]
in sommige gevallen klopt het wel wat henryhill zei... als er een sterftegeval zou zijn binnen mijn familie of vriendengroep zou ik bijna als eerste naar mijn vriendin gaan voor steun... ik zou dan echt niet zomaar 3 dagen niks van me laten horen... zou haar juist willen knuffelen heel veel.
maar goed niet iedereen is zo als mij
dat is zo. heb ook niet het gehele topic gelezen dus weet niet precies hoe de ts erop gereageert heeft maar zo te merken is hij wel wat ongerust geweest. dan moet hij niet direct slecht van haar denken nee, maar zolang het bij 'ongerust' zijn is gebleven valt het nog wel mee.quote:op vrijdag 16 september 2005 16:25 schreef kenz het volgende:
ja, dat kan ik me voorstellen. maar als er nog geen relatie is en je nog helemaal nergens zeker van bent, is het heel logisch dat je op zo'n moment anders kiest. en dan hoef je niet gelijk zo slecht te denken van haar.
iedereen verwerkt z'n verdriet op z'n eigen manier. ik heb het meegemaakt en ik reageerde totaal anders dan ik altijd zei.. stuur inderdaad een kaartje en wacht verder tot ze weet toenadering zoekt. een sterfgeval buiten de familie kan je ook kapot maken, denk b.v maar aan goede vrienden..
Ben niet zo dom als ik eruit zie!
dat valt wel mee hoorquote:op vrijdag 16 september 2005 15:29 schreef kenz het volgende:
als je begint te denken als hhill, kom je nooit aan de vrouw
het punt is alleen: het is niet dat ik geen vertrouwen heb in vrouwen 'an sich', maar ik heb gewoon geen vertrouwen in de verhalen en verbale signalen en excuses die vrouwen je vertellen.
luister niet naar wat ze zegt, kijk hoe ze zich gedraagt.
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
kijk, jou vertouw ik dus al nietquote:
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
oogcontact is toch non-verbaal?quote:op zaterdag 17 september 2005 01:47 schreef logitik het volgende:
oogcontact kunnen 1000 woorden zeggen. oogcontact zoeken dus
was het m'n aureooltje?quote:op zaterdag 17 september 2005 01:41 schreef henryhill het volgende:
[..]
kijk, jou vertouw ik dus al niet
was het m'n aureooltje?
nou, de overledene was een stiefzus van het meisje, iemand waar ze veel aan heeft gehad in het leven. vandaar dat ze nogal van de kaart was.
een kaartje sturen zit er niet in, ik weet haar adres niet; maar ik bel haar wel weer op binnenkort, zondag ofzo. ik weet niet of ik snel weer aan het werk ga, dus daarom maar eens een afspraakje regelen binnenkort.
verder zie ik wel wat de komende tijd me brengt...dit topic eens teruglezend, denk ik dat ik wel enigszins positief mag zijn.
een kaartje sturen zit er niet in, ik weet haar adres niet; maar ik bel haar wel weer op binnenkort, zondag ofzo. ik weet niet of ik snel weer aan het werk ga, dus daarom maar eens een afspraakje regelen binnenkort.
verder zie ik wel wat de komende tijd me brengt...dit topic eens teruglezend, denk ik dat ik wel enigszins positief mag zijn.
deze vraag beantwoord ik wel even voor hem: ja en nee.quote:op zaterdag 17 september 2005 01:50 schreef la-nina het volgende:
was het m'n aureooltje?
check.quote:
mensen die zich zo nodig heilig willen voordoen hebben iets te verbergen. dus...
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
sanvean
klinkt misschien bruut, maar je kunt haar nu wel laten merken dat je er deze keer voor hààr bent
toch jammer dat het allemaal met zoveel 'clash' gepaard gaat, maar hee., that's life right?!
jullie komen er vast wel uit
sanvean 
relaxed planquote:op zaterdag 17 september 2005 01:51 schreef sanvean het volgende:
ik bel haar wel weer op binnenkort, zondag ofzo. ik weet niet of ik snel weer aan het werk ga, dus daarom maar eens een afspraakje regelen binnenkort.
verder zie ik wel wat de komende tijd me brengt...dit topic eens teruglezend, denk ik dat ik wel enigszins positief mag zijn.
klinkt misschien bruut, maar je kunt haar nu wel laten merken dat je er deze keer voor hààr bent
toch jammer dat het allemaal met zoveel 'clash' gepaard gaat, maar hee., that's life right?!
jullie komen er vast wel uit
nachtelijke onzin verwijderd.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
nieuwsgierig aagje .quote:op woensdag 21 september 2005 20:57 schreef rompompom het volgende:
voorzichtig trapje tegen dit topic
is er nog wat gebeurd afgelopen weekend, sanvean?
kon je niet langer wachten?
ik ben ook wel benieuwd, hoor!
nou, nog één keer dan...de laatste update.
afgelopen tijd was erg moeilijk. ik zit/zat overspannen thuis, ben toch maar sinds gisteren weer aan het werk gegaan na 3 weken, mss niet de beste keus maar thuiszitten verveelde me en ik probeer nu te werken in de wetenschap van: gewoon lol maken en stress vermijden. dat kan omdat er toch wel een aantal prettige mensen werken en omdat 2 van mijn afdelingscollega's weer terug zijn, die ik zolang heb moeten missen.
nu het meisje. zij heeft het wellicht nog zwaarder gehad afgelopen tijd, na de dood van haar stiefzus. afgelopen week kwam de echte klap pas aan; ze bleef vier dagen depressief thuis.
gisteravond heb ik haar éindelijk kunnen bereiken en een half uur fijn gesproken. heb haar getroost en gezegd dat ik er voor haar ben, en haar moed ingesproken. gelukkig was ze vandaag weer een paar uurtjes op haar werk, en het weerzien was zeer fijn. veel omhelst, ze liet zich graag omhelzen door mij (hiervoor was zij degene die mij altijd begon te omhelzen). bij een van de omhelzingen voelde ik zelfs een kus op mijn wang.
anyway, we hebben allebei een zeer moeilijke periode achter de rug, die nog niet voorbij is. ik weer aan het werk, wat nog niet wil zeggen dat ik niet meer overspannen cq depressief ben. zij heeft nog veel te verwerken, maar ook weer aan het werk.
komend weekend niets afgesproken, omdat zowel zij als ik dood- en dóód-op zijn.
en nu vind ik het wel welletjes eigenlijk. mijn topic-vraag (zijn het hints) is nu wel beantwoord en ik heb niet meer zo'n zin om de hele rompeslomp hier op fok uit de doeken te doen...sorry.
ik kan dus niet garanderen dat jullie nog meer krijgen te weten over onze voortgang, maar troost jullie in de wetenschap dat het zowel met de topicstarter als met het meisje in kwestie langzaamaan weer goed gaat komen....en wie weet wat ons dan nog te wachten staat.
afgelopen tijd was erg moeilijk. ik zit/zat overspannen thuis, ben toch maar sinds gisteren weer aan het werk gegaan na 3 weken, mss niet de beste keus maar thuiszitten verveelde me en ik probeer nu te werken in de wetenschap van: gewoon lol maken en stress vermijden. dat kan omdat er toch wel een aantal prettige mensen werken en omdat 2 van mijn afdelingscollega's weer terug zijn, die ik zolang heb moeten missen.
nu het meisje. zij heeft het wellicht nog zwaarder gehad afgelopen tijd, na de dood van haar stiefzus. afgelopen week kwam de echte klap pas aan; ze bleef vier dagen depressief thuis.
gisteravond heb ik haar éindelijk kunnen bereiken en een half uur fijn gesproken. heb haar getroost en gezegd dat ik er voor haar ben, en haar moed ingesproken. gelukkig was ze vandaag weer een paar uurtjes op haar werk, en het weerzien was zeer fijn. veel omhelst, ze liet zich graag omhelzen door mij (hiervoor was zij degene die mij altijd begon te omhelzen). bij een van de omhelzingen voelde ik zelfs een kus op mijn wang.
anyway, we hebben allebei een zeer moeilijke periode achter de rug, die nog niet voorbij is. ik weer aan het werk, wat nog niet wil zeggen dat ik niet meer overspannen cq depressief ben. zij heeft nog veel te verwerken, maar ook weer aan het werk.
komend weekend niets afgesproken, omdat zowel zij als ik dood- en dóód-op zijn.
en nu vind ik het wel welletjes eigenlijk. mijn topic-vraag (zijn het hints) is nu wel beantwoord en ik heb niet meer zo'n zin om de hele rompeslomp hier op fok uit de doeken te doen...sorry.
ik kan dus niet garanderen dat jullie nog meer krijgen te weten over onze voortgang, maar troost jullie in de wetenschap dat het zowel met de topicstarter als met het meisje in kwestie langzaamaan weer goed gaat komen....en wie weet wat ons dan nog te wachten staat.
laten we het hopen!
overigens nog bedankt iedereen voor alle nuttige bijdragen, inzichten, tips en troost etc. die jullie mij hebben verschaft! er zaten aardig wat nuttige reacties tussen. thanks all!
overigens nog bedankt iedereen voor alle nuttige bijdragen, inzichten, tips en troost etc. die jullie mij hebben verschaft! er zaten aardig wat nuttige reacties tussen. thanks all!
quote:op vrijdag 23 september 2005 18:05 schreef sanvean het volgende:
. . . ik kan dus niet garanderen dat jullie nog meer krijgen te weten over onze voortgang, maar troost jullie in de wetenschap dat het zowel met de topicstarter als met het meisje in kwestie langzaamaan weer goed gaat komen....en wie weet wat ons dan nog te wachten staat.
quote:jullie komen er vast wel uit
|
|
