Het dreumes- en peutertopic deel 12

Oooh Jessie wat zielig voor Janneke.

Wat een raar gedoe trouwens met die plastic zakjes. Ze plakken rottig en geven ook nog eens een vertekend beeld van de bacterieën waardoor een kind misschien voor niks medicijnen krijgt

Ja belachelijk he!!! Soms is er geen andere keus natuurlijk, want een baby van 5 maanden krijg je gewoon niet op een potje Maar bij Jans gaan we dat maar proberen dus.
Ik heb echt pijn in me hart als ik haar zo zie. Ze is gewoon zo vaak ziekjes. Nier ernstig ofzo maar wel vaak.

och arme janneke!

he jakkes jessie, wat naar nou weer. lieve janneke hopelijk ben je snel van die blaasontsteking en van de bijverschijnselen van die kuur af af en weer helemaal beter!

sugar, faalangst hoeft inderdaad op zich niet alleen maar erg te zijn, maar ik vond 't wel rot. het incident met het potje (was inderdaad erg vindingrijk van piet) zette me iig aan 't denken, ik vrees dat we bij piet onbewust toch best veel nadruk op 'presteren' leggen, al is dat meestal gewoon spelenderwijs met dingen die hij zelf ook erg leuk vindt. bijvoorbeeld liedjes 'goed' zingen, of kleuren 'goed' zeggen. zo is het expres een fout woord in een liedje zingen een goede grap volgens Piet, zoals 'meel met konijnen' in elsje fiederelsje, en daar liggen we dan ook allemaal om in een deuk en dan zeggen we heel verontwaardigd 'neeeeh!' waarop piet de goede versie alsnog zingt en wij 'opgelucht' 'JAAAH!" roepen. het is maar een geintje maar er zit wel dat goed/fout aspect in.
maar ja hij vindt 't zelf erg leuk dus ik heb 't gevoel dat het ook gewoon hoort bij de ontwikkelingsfase waar hij nu in zit, gaat vast wel weer over (hoop ik ). maar daarnaast kunnen we natuurlijk wel wat bewuster zorgen voor andere voorbeelden van wat leuk is, dingen die los staan van goed/fout.

Arme Janneke Ze moeten je wel hebben meis! Beterschap

Jeetje dat lijkt me ook moeilijk hoor een kindje met faalangst.
Bram antwoordt vaak op een moeilijke open vraag "poesie mauw". Wat voor speelgoed wil je mee naar bed Bram? "poesie mauw" Wat wil je op brood? "poesie mauw" Volgens mij komt dat omdat wij altijd als hij naar bed gaat nog wat liedjes gaan zingen en dan is de vraag altijd: Wat wil je zingen? en het antwoord "poesie mauw". Meestal krijg ik als ik de vraag dan wat makkelijker zeg wel een normaal antwoord. "Wil je vlokken op brood Bram? "Nee pindakaas"

Bram was vandaag bij mijn ouders en ik kom hem ophalen, zegt mijn moeder tegen Bram: wat moet je kopen Bram? "nieuwe oren" Mijn moeder weer: oren die wel.......? "luisteren"
Bram luistert echt heel slecht op het moment en ik begin het ook goed zat te worden. Ik wil geen strijd van 20 minuten om hem aan te kleden bijvoorbeeld. Of 300 x aan moeten dringen dat hij zijn broodje op eet. Dus wij zijn een tikkie strenger aan het worden (ik blijf een watje hoor) en van de week stond ik echt met mijn mond open te kijken. We aten spaghetti en Bram eet al ruim een jaar geen spaghetti meer, alleen de kaas die er overheen zit, wat ik dus om de 5 minuten moet aanvullen en ondertussen alleen maar zitten klooien met zijn eten. Peet was het spuugzat en pakt voor mij en hemzelf toetjes. Bram zat helemaal met open mond te kijken en begon helemaal te sputteren dat hij ook een toetje wou. Toen heeft Peet zijn bord beetgepakt, er wat eten afgehaald zodat er ongeveer 5 hapjes op bleven zitten en gezeg dat hij dat eerst op moet eten en dan zou hij een toetje krijgen. En jawel hoor! Met 1 minuut was zijn bord leeg! _{nu heb ik wel eens gelezen dat het toetje gewoon bij de maaltijd hoort en dat je daar eigenlijk niet mee moet chanteren zeg maar.}
Helaas werkte dit truukje de volgende dag natuurlijk niet meer

Ik krijg nu ook de hele dag te horen "Wat is dat?" en dan moet ik maar raden waarnaar hij kijkt. Maar dan probeert hij het ook meteen na te zeggen, zo leuk. En ik bespreek elke avond altijd wat hij die dag gedaan heeft (zo gezellig!) en soms komt ie overdag lekker bij me zitten en begint dan ook te kletsen "bij EvaIris geweest, boodschappen gedaan, broodje eten" enz. Soms vergeet ik dat praatje wel eens bij het bedritueel maar dan word ik wel weer geroepen en gaat hij zelf al kletsen. Dat moet dan ook perse met mama.
En wat ik de hele dag hoor is "Mamaaaaaaa kom maar even meehee".
Bram is helemaal gefascineerd door "pizzamotor". Elke brommer die langskomt wordt geanalyseerd of dat wel of niet een pizzamotor is. En als er dan een langskomt is hij zo vreselijk enthousiast. We hebben 3 x een pizza gebeld waar hij bij was in de laatste maanden. De eerste keer stond hij echt helemaal verbaasd dat er een "motor" kwam die pizza kwam brengen. De 2e keer stond hij bij de deur te wachten toen ik het hem vertelde dat er weer een pizza kwam op een motor. En de 3e keer vertelde ik het al toen ik de pizza ging bellen en toen moesten we meteen buiten gaan staan en wachten op de motor. Ik mocht ook niet op de stoep voor de deur bljven staan want daar moest de motor staan, ik moest in het gras van het speelveldje blijven wachten Dan duurt een half uur lang hoor!
Hij gaat nu ook zelf met zijn fiets pizza brengen Laatst waren we naar EvaIris (=1 woord bij Bram) gefietst om een pizza te brengen maar meestal is de buurvrouw aan de beurt. We staan nogal regelmatig over de schutting te kletsen met elkaar en dan gaat Bram dus op zijn fietsie naar haar toe, stapt af en doet zogenaamd het bakkie achterop open en haalt met een bloedserieus gezicht zijn onzichtbare pizza eruit en brengt dat met uiterste concentratie naar haar toe. Ook het konijn van de buren krijgt regelmatig pizza, dat gooit hij dan zogenaamd over de schutting (hij kan op zijn glijbaan net over de schutting kijken). En daarna heeft het konijn dorst, dan gaat Bram op zijn fietsje zogenaamd naar de Komart achter in de tuin en gaat cola halen wat dan ook over de schutting gegooid wordt.

[ Bericht 95% gewijzigd door Karin op 09-09-2005 21:48:25 ]

quote:

Op vrijdag 9 september 2005 21:32 schreef easy-going het volgende:

[..]

Ja zeg, zit ik net middenin een spaghettiverhaal .......

Hahahahaha wat was je dan snel met lezen.

ik heb er nog es over nagedacht (over dat faalangst gebeuren) en ik denk dat het vooral belangrijk is om je kind op zijn/haar niveau aan te spreken, wat de inhoud verder dan ook is. dus niet overvragen, want dat zorgt ervoor dat 'n kind op z'n tenen moet lopen en voortdurend het gevoel krijgt net niet of alleen met veel moeite aan de verwachtingen te kunnen voldoen. bij een eerste kind is het risico op overvragen volgens mij 't grootst, omdat je nog geen vergelijkingsmateriaal hebt en het ook zo leuk is om al van alles te doen/proberen, je zo graag wil dat hij/zij al 'groot' is. ik had 't zelf nooit zo in de gaten maar merk nu met anna dat ik er zo anders in sta en terugkijkend heb ik piet toch wel vaak wat gepushed volgens mij. ik probeer dat al wel een tijdje wat minder te doen hoor, maar het blijft een valkuil.

maarre... [trotse moedermodus]piet heeft vanavond trouwens voor 't eerst op 't potje gepoept! [/tmm]

waah karin ik zie je zo op dat grasveldje staan. ff wachten.... ff wachten.... pizza! die bram.
en dat voorwaarden stellen met eten lukt hier nog niet zo, soms zou ik ook wel graag zulke afspraken kunnen maken als 'eerst een hapje van dit, dan mag je weer een stukje vlees' oid. maar helaas, als we dat doen eindigt 't eten in een drama en eet hij helemaal niks dus voorlopig eet meneer vooral vlees.

Oi Karin, ik doe helemaal niet aan toetjes, zou het nu verkeerd gaan hier ik vind dat pizzamotor wel echt lief

Poemojn, ik heb bij Jolie nog nooit zoiets gezien maar die is daar misschien nog veel meer baby in

Werd vanmorgen op het laatste moment afgebeld voor m'n werk (kind zat al op de fiets ) toen zijn we maar naar Zandvoort gegaan. Ze kan zich zo vermaken op het strand alleen toen wilde ik naar huis. Schreeuwen, slaan, schoppen, krijsen, neergooien oi ik heb d'r geprobeerd te troosten (hoewel ik het volgens omstanders absoluut moest negeren blabla) en heel rustig met haar op m'n arm richting boven gelopen. Godzijdank veranderde het gekrijs in snikkend 'mama?' 'kijk' 'daar' dat vingertje naar de zee wijzend gelukkig heeft ze in de trein weer zitten sjansen met een veel te knappe man weet niet hoe ze dat doet

Vanavond zouden we bij mensen gaan eten maar die waren ons vergeten onderweg naar huis heeft ze uiteraard twee bloemen van de bos opgegeten

[ Bericht 13% gewijzigd door Luchtbel op 09-09-2005 22:26:04 ]

quote:

Op vrijdag 9 september 2005 22:16 schreef Luchtbel het volgende:
gelukkig heeft ze in de trein weer zitten sjansen met een veel te knappe man weet niet hoe ze dat doet

en haar fascinatie voor peter dan?

quote:

Op vrijdag 9 september 2005 22:26 schreef LadyS het volgende:

[..]

en haar fascinatie voor peter dan?

Ze heeft een paar weken geleden een half uur op hem zitten wachten......het is over
De vader van Maria vond ze trouwens ook erg leuk

quote:

Op vrijdag 9 september 2005 22:27 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ze heeft een paar weken geleden een half uur op hem zitten wachten......het is over
De vader van Maria vond ze trouwens ook erg leuk

een mannenverslindster dus

Karin, wat een vreselijk leuk, lief Bram verhaal

ff wachten....


PIZZA!!!!

Heerlijk zulke verhalen

Jolie, driftkikkertje

Bix, bedoel je niet gewoon dat Piet perfectionistisch is? Faalangstig klinkt mij zo 'zwaar' in de oren. Kan trouwens wel heel goed faalangst tot gevolg hebben, maar misschien scheelt het dat je je daarvan bewust bent. Hoewel ik niet goed weet wat je daar tegen kunt doen. Daan is ook perfectionistisch, altijd al geweest, heeft niets te maken met overvragen van onze kant. Hij wilde pas met z'n hand naar de babygym, toen hij wist dat hij de speeltjes vast kon pakken (hij sloeg dus niet naar de speeltjes, terwijl ik dat wel stimuleerde). Met praten net zo. Hij wilde de woorden graag goed zeggen (ik vind een brabbeltaaltje ook erg schattig, maar mijn kinderen niet) en anders hield hij z'n mond. En zo zou ik nog wel wat dingen op kunnen noemen.

Jessie, hoe gaat het nu met Janneke?

ja, da's wel een betere benaming grijs. en ik denk zeker dat dat voor een deel al vastligt in 't karakter. maar als ik om me heen kijk zijn 't vaak oudste kinderen die zo zijn, en ook gevoeliger zijn voor/behoefte hebben aan bevestiging. misschien omdat zij die in 't begin ook volop krijgen?

gisteravond heeft piet weer op het potje gepoept, en begon hij echt door te krijgen wat er gebeurde. steeds opstaan, kijken, en weer zitten. in totaal 3 drolletjes, . maar ja, vanavond zat 't al in de luier voor hij er erg in had, niks erg natuurlijk, maar meneer moest en zou op 't potje. zonder resultaat dus, maar hij was er nauwelijks van af te krijgen. steeds weer ff kijken en zodra hij zag dat er nog niks in zat ging hij snel weer zitten. G-lief was er vandaag niet dus met een huilende Anna op de achtergrond was mijn geduld/tijd niet eindeloos. maar het was wel sneu hoor, hij wilde zooo graag. ach ja, het begin is er (dat vind ik al heel wat). bovendien -zoals een collega van me ooit zei: "opvoeden is leren omgaan met teleurstellingen."

* poemojn zit er ook nog wat over te denken
Kan best dat oudste kinderen sneller perfectionistisch zijn ingesteld dan jongere kinderen. Zou dat evt kunnen komen doordat zij (relatief) meer volwassenen tot voorbeeld hebben? En die kunnen alles al zo goed Jongere kinderen zien de oudere kinderen en zien dat die ook nog eea moeten leren. Zij zullen eerder hun oudere broertjes/zusjes als concurrenten/voorbeelden nemen dan hun ouders denk ik.

Wat geweldig van Piet en, wat je zelf al zegt, het begin is er.

Hoe is het met Janneke? En hoe gaat het met Bo, daar horen we nog zo weinig van tegenwoordig.

Iris was gister helemaal van het padje af. Na al die aandacht zaterdag en al die cadeautjes wilde ze gisteren alleen nog maar aan me vast geplakt zitten of huilen. Sneu hoor, ze moest duidelijk even bijkomen.
Vandaag had ze echter weer praatjes voor 10 en liep de boel alweer behoorlijk uit te dagen. Toen ik vroeg of ze even kwam om haar pyamaatje aan te trekken kreeg ik als antwoord " neeeeheeee *diepe verontwaardige zucht* Iesie eest ff...eh....ehm...... (wat kan ik eens verzinnen) .achteruit lopuh" en daar ging ze moonwalkend de kamer uit.
Dat heeft ze meerdere keren volgehouden, steeds iets anders verzinnend.

Haar nieuwe pop heet baby en baby moet alles wat Iris ook moet. Je hoort jezelf ook behoorlijk terug soms "nee beeebie, stil zitten!" "neeeheee beebie omhoog met billen! sjone luier!"

Bix, wat goed heej met Piet en de pot Ik vraag me helemaal af hoe je dat moet aanpakken eigenlijk. Niet dat het haast heeft, maar met die luiers van tegenwoordig is het moeilijk zindelijk worden als je het mij vraagt.

Ik zet Saskia gewoon zo af en toe op pot en wc. Op de wc gaat ze als ik zit en zij is erg geintresseerd in wat ik aan 't doen ben, dan mag zij ook ff .. En op de pot zet ik 'r nog wel eens als ze teletubbies kijkt, of als ze aangeeft dat ze moet poepen. (plassen voelt ze nog niet aankomen). Maar ja, zodra ze dan op de pot zit gaat ze d'r poep ophouden, dus ik doe 't niet altijd. Ben een beetje bang dat ze anders verstopt raakt door 't ophouden. (en luierbroekjes zijn hierbij errug handig)

* Belana gaat maar eens een potje kopen dan

quote:

Op maandag 12 september 2005 21:22 schreef Belana het volgende:
* Belana gaat maar eens een potje kopen dan

voor mij is het nu nog gewoon wennen aan 't potje en de wc.
Het is hier gewoon nog een spelletje: "als jij 't zo leuk vindt, doen we dat toch even"
Volgend voorjaar maar 'ns kijken of ze er ook echt wat mee wil.. Ze is nog zo klein..

Bram is nu 2,5 eigenlijk de leeftijd om er echt mee aan de gang te gaan. Nou meneer voelt helemaal niets aankomen. Soms staat ie aan tafel heel geconcentreerd. Bram moet je poepen? Ja! Oke, ga je dan mee naar de WC? NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!! Op het potje dan? NNEEEEEEEEE!!!! Tja daar sta je dan met je goeie gedrag, en tegen de tijd dat ik zijn broek los heb en hem meegenomen heb is het vaak al te laat. Ik wil het ook niet compleet tegen zijn zin doen, het moet geen drama worden.
En als ik het dus niet opmerk hoor ik opeens "He, komt poep uit!" als ie dus al staat te poepen. Plassen net zo. Staat ie in zijn blootje te wachten totdat de douche warm is "heee plas uit!". Maargoed ik probeer hem dus wel regelmatig op de WC of het potje te zetten.

Ik zit een beetje in dillema wat ik nu eerst moet doen, of toch eerst eens proberen die speen eraf te krijgen of me eerst op het zindelijk worden storten. Elke keer had ik wel een smoes voor de speen (het was wel erg lekker op vakantie dat hij hem nog had in de auto, en in een vreemd bed slapen). Maar hij moet er nu toch echt wel een keer vanaf. Ik heb het laatst ook uitgelegd dat een speen voor kleine babies is, dat maakte wel indruk. Dus als ik er vanaf wil gaan we hem maar naar een baby brengen denk ik. Ik zie alleen echt vreselijk tegen de eerste paar nachten op, dat gaat vast een compleet drama worden.