Dankjewel, renzje.
Het was zo super. Ik geloof dat er heel veel mensen hebben gehuild tijdens de ceremonie, ooms, tantes, vrienden met grote bek, zussen, moeders en mijn lieve vriendinnen allemaal. Zo schattig.
Ikzelf huilde pas toen mijn zussen (van wie er 1 gewoon echt echt echt niet houdt van "iets moeten voordragen ofzo") een lied voor me zongen.... Zo lief, zo schattig, mijn grote zussen...
Mijn man (
![]()
) heeft van het begin tot het eind gehuild en vandaag nog! Ik ook wel soms, hoor. Het was gewoon allemaal zo leuk en lief en mooi.
Hij belde me gisterochtend vlak voordat hij me zou komen ophalen en dus voor het eerst zou zien. Aan de telefoon huilde hij al
![]()
Toen hij me zag huilde hij nog harder en de opkomst met mijn vader en het zingen van mijn lied braken hem helemaal. Iedereen vond het geweldig en zeer ontroerend.
De fotosessie (daarvan hebben we natuurlijk nog helemaal geen foto's, die volgen!) was superleuk. We hebben bloemen gesnoeid, gerend, champagne over mijn kleren geknoeid en gepicknickt midden in de drukste winkelstraat! Mensen dachten natuurlijk dat we een act deden en kwamen in een mooie kring om ons heen staan. Heel veel (te vroege) felicitaties al en een onwijs lekker lachen sfeertje. De zenuwen waren toen al voor een deel weg en dat maakte alles nog fijner!
Ik ga vast nog veeeeeeeeeeeeeeeel meer vertellen de komende tijd! Misschien vandaag, maar we vertrekken vannacht voor een lekkere vakantie in de Provence, dus waarschijnlijk over 2 weken echt meer. En de foto's dus!