Mijn moeder wist dat ik raar deed met eten een tijd, en ze wist dat ik laxeermiddelen gebruikte en ze maakte zich ook zorgen om me.quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:04 schreef CleeJee het volgende:
@ Wolkje: weten die personen die dat zeggen van het feit dat je eetstoornis had/hebt gehad?
de discussie is wel prima op gang gekomen, dan maakt op zich de OP niet echt uit, vind ik, ik stoor me er niet aan iig.quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:09 schreef Ami80 het volgende:
Het topic is nu gelinkt, dat is belangrijk. Maar ik denk dat we het beste hier door kunnen gaan.
Aan de andere kant is deze topicstart nogal k*t. Nieuw topic dan maar? [centraal] Eetstoornissen?
Haha, ik zou niet durven. Dan zou ik veel leuke dingen missen. (Die dingen vond ik vroeger overigens doodeng, mijn eetstoornis en moeheid was een prima "excuus" om niet aan dat soort dingen mee te doen.)quote:Op vrijdag 2 september 2005 11:54 schreef Silmarwen het volgende:
[..]
Meid je hebt een heel erg mooi figuur hoor(je foto's zijn echt prachtgig!) dus niet weer gek doen met eten!
Hoe andere naar mij keken, ik hield me er niet mee bezig. Ik was alleen met mijzelf bezig eigenlijkquote:Op vrijdag 2 september 2005 12:13 schreef Ami80 het volgende:
@Silmarwen: Had je ook moeite te beseffen hoe anderen naar je keken? Dat is wel een vraag die mij bezig houdt. Soms heb ik in opstandige buien zoiets van 'waarom is ze er nooit voor MIJ? Maar ondertussen weet ik ook wel dat dat onzin is.
Hoe kijk je nu tegen die periode aan, had je dingen anders willen doen?
Mijn moeder heeft ooit eens (toen ik 6 kilo minder woog dan nu) gezegd dat ik een dikke kont begon te krijgen.quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:09 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Mijn moeder wist dat ik raar deed met eten een tijd, en ze wist dat ik laxeermiddelen gebruikte en ze maakte zich ook zorgen om me.
Die vriendin heb ik weinig gezien in de periode dat ik eren eetprobleem had, maar heb ik het daarna wel verteld, maar zoals ik al zei: het koosnaampje worstenbroodje was al een paar jaar ervoor, en die opmerkingen over net zo dik worden als die en die enzo, waren ook voordat ik een eetprobleem kreeg.
dingen zoals?quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:12 schreef Toeps het volgende:
[..]
Haha, ik zou niet durven. Dan zou ik veel leuke dingen missen. (Die dingen vond ik vroeger overigens doodeng, mijn eetstoornis en moeheid was een prima "excuus" om niet aan dat soort dingen mee te doen.)
Heb je haar ooit iets over de ziekte laten lezen?quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:09 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Mijn moeder wist dat ik raar deed met eten een tijd, en ze wist dat ik laxeermiddelen gebruikte en ze maakte zich ook zorgen om me.
Dat herken ik ook bij onze vriendin.....ze sluit zich vaak af, wil niets voelen, wil ook niet dat mensen iets voor haar voelen, ze is het niet waard, is niet leuk etc. etc. etc.quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:10 schreef Silmarwen het volgende:
Ik ervaar er ook geen emoties bij omdat ik toen zo emotieloos was. Heel raar.
Dat is ook het allermoeilijkste van het helpen: je weet dat het nodig is, weet niet hoe, je probeert het zo goed mogelijk te doen, maar krijgt geen enkele feedback terug of je het goed doet: geen blijdschap, weinig blijk van vertrouwen, en daardoor is het lastig om door te blijven gaan met wat je doet.quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:30 schreef CleeJee het volgende:
Dat herken ik ook bij onze vriendin.....ze sluit zich vaak af, wil niets voelen, wil ook niet dat mensen iets voor haar voelen, ze is het niet waard, is niet leuk etc. etc. etc.
Mijn leven. Mijn vrienden. Mijn opleiding.quote:
Denk dat die opmerkingen wel hun plaats hebben hoor. Maar ze moeten wel spontaan komen, niet als 'goh, misschien zou ze zich beter voelen als ik zeg dat ze er goed uitziet'. Denk ook dat je opnieuw moet omgaan met dat soort positieve boodschappen, omdat je altijd in de rol van patient hebt gezeten.quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:33 schreef Toeps het volgende:
Euh... Ik had persoonlijk niet zo veel aan: "Het komt wel goed."
En opmerkingen als: "Je ziet er juist goed uit!" worden altijd verkeerd opgevat: 1) "Ik ben aangekomen. Ik ben dik." 2) "Ik ben nu 66 kilo en ik zie er goed uit, ik mag niks meer aankomen." 3) "Je liegt, dat zeg je alleen maar om me te laten eten."
Nu kan ik ze ook wel horen hoor, en nu kan ik ook gewoon een compliment in ontvangst nemen met "dankjewel", in plaats van "Wel nee, zie je die reet niet, bla bla..."quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:36 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Denk dat die opmerkingen wel hun plaats hebben hoor. Maar ze moeten wel spontaan komen, niet als 'goh, misschien zou ze zich beter voelen als ik zeg dat ze er goed uitziet'. Denk ook dat je opnieuw moet omgaan met dat soort positieve boodschappen, omdat je altijd in de rol van patient hebt gezeten.
Haha, gelukkig had ik dat al heel snel door!quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:34 schreef Wolkje het volgende:
Het slechtste was voor mij als mensen zich gingen bemoeien met hoeveel/wat ik at en opmerkingen als: je moet wel eten hoor! Dat bepaalde ik zelf welen dat vergrootte mijn afkeer weer eventjes van eten.
Dit laatste is heel herkenbaar...heeft onze vriendin ook een beetje...in gezelschap een 'masker' opzetten en wanneer deze af gaat je zwaar beroerd en helemaal op voelen.....quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:34 schreef Toeps het volgende:
[..]
Toevoeging: Ik heb de diagnose "sociale fobie" en "faalangst" gekregen. Ik denk niet dat het nu nog opgaat, maar ik was heel bang voor andere mensen. Ik dacht dat ze me stom zouden vinden. De faalangst aan de andere kant zorgde ervoor dat ik me over de sociale angst heen zette, en alle sociale verplichtingen met een grote smile deed. En daarna... Koppijn, eetbuien, emotionele schommelingen...
je vriendin eet altijd alleen?!quote:Op vrijdag 2 september 2005 12:39 schreef Ami80 het volgende:
[..]
Mijn vriendin blijft bij elk afspraakje dat ik met haar maak zeggen 'maar ik een wel alleen hoor'. Nou ja, dat moet dan maar. Ze hoeft het niet eens meer te zeggen, maar goed.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |