R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
'Walgelijke slapheid'... oeps, dat klinkt wel heel heftig.
Vond je dat echt toen je een eetstoornis had? Maar jij had toch BN en at toch wel?
Vond je dat echt toen je een eetstoornis had? Maar jij had toch BN en at toch wel?
Hoe raar het ook weer klinkt...vriendin van ons weet ook niet hoe het is om te leven zonder ANO...ze is bang voor het leven zonder ANO....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik had eerst een tijd mia maar naar enkele maanden is het an geworden en dat heeft zich anderhald jaar gehouden. Nou... reken maar dat ik in de pauzes vol walging naar andere kon kijken die aten. Of nog erger, die snoepte.quote:Op vrijdag 2 september 2005 08:54 schreef Ami80 het volgende:
'Walgelijke slapheid'... oeps, dat klinkt wel heel heftig.
Vond je dat echt toen je een eetstoornis had? Maar jij had toch BN en at toch wel?
Maar goed, ik ben uit behandeling (ik moest wel, met de opleiding die ik wil gaan doen mag je niet in behandeling wezen) zij dat het misschien iets te vroeg was.
Van januari tot eind juni ben ik in behandeling geweest en ik heb me zeker tot de laatste snik er tegen verzet. Aan mij mankeerde er niks, andere deden raar. Andere waren walgelijk slap, ik niet...
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Het gaat nu wel redelijk goed al zeg ik het zelf. Ik zit nog steeds onder de 1000kcal, maar werk wel veel vitaminepillen enzo naar binnen. Dus de huisarts en m'n moeder zijn tevreden. Ik ben ook bezig met het weer op normaal gewicht komen (slik) en dus is de weegschaal uit ons huis verbannen. Het komt allemaal wel weer goed, het moet wel, anders faal ik in mijn opleiding, en ik mag nooit falen.quote:Op vrijdag 2 september 2005 09:38 schreef CleeJee het volgende:
En hoe gaat het nu met je?
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Denk je achteraf dat de therapie wel zin heeft gehad of ben je er nog van overtuigd dat je het alleen ook wel had gered? In elk geval knap hoor... wat voor speciale opleiding is dat eigenlijk, dat je niet eens in therapie mag zitten?
Ik denk dat ik het zelf ook wel had gered. Geen enkel moment heb ik een gedachte of een idee van geuit. En ik heb zo goed als geen woord gesproken.
Ik ga een opleiding doen om in het onderwijs te kunnen werken. Alleen ik doe het op een vrij strenge school met hoge eisen.
Ik ga een opleiding doen om in het onderwijs te kunnen werken. Alleen ik doe het op een vrij strenge school met hoge eisen.
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Dit mag je jezelf nooit meer laten zeggenquote:
Waarom zou je niet mogen falen? Please wees niet zo perfectionistisch....
Want, je hebt het waarschijnlijk van jongs af aan gehoord, maar het is wel zo:
Vallend en opstaand wordt je wijzer in dit leven!
(of...nog beter: het beste leer je van je fouten!)
Sta jezelf toe om eens iets 'fouts' te doen....wees niet te hard voor jezelf.....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Perfectionisme is een van de meest moeilijke dingen om op te geven. Heb er zelf ook last van. Het is makkelijker iets aan te leren, bijvoorbeeld een stukje zekerheid of onbevangenheid, dan iets af te leren.
Ik ben er nu helemaal vanaf!quote:Op donderdag 1 september 2005 19:27 schreef CleeJee het volgende:
@ Toeps: in hoeverre ben je er nu vanaf?
(wow, wel knap dat je dan nu veel foto's van jezelf laat maken...)
Soms ben ik nog wel onzeker, maar niet erger dan de gemiddelde jonge vrouw denk ik.
Foto's maken doe ik nu voor de lol, vroeger wilde ik topmodel worden, en daar wilde ik heel dun voor worden. Maar ik weet nu wat de prijs daarvoor is, en die wil ik niet betalen.
@ toeps: oké, nu snap ik de aanleiding voor jouw ziekte toendertijd....
was dat topmodel worden de enige reden van enorm afvallen? of waren er ook nog andere oorzaken?
Oké, onzekerheid op zich is niet zo erg....iedereen heeft wel mindere dagen en dingen waar die zich minder goed over voelt.....
Ik moet zeggen dat ik je erg fotogeniek vind en met veel plezier naar je foto's kijkt, JUIST omdat je niet zo lelijk model-dun bent!
was dat topmodel worden de enige reden van enorm afvallen? of waren er ook nog andere oorzaken?
Oké, onzekerheid op zich is niet zo erg....iedereen heeft wel mindere dagen en dingen waar die zich minder goed over voelt.....
Ik moet zeggen dat ik je erg fotogeniek vind en met veel plezier naar je foto's kijkt, JUIST omdat je niet zo lelijk model-dun bent!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Model worden was niet echt de diepe oorzaak denk ik, dat was mijn onzekerheid. Maar vervolgens probeerde ik in de sporen van mijn moeder te treden. Net zo veel wegen als zij, haar droom waarmaken, etcetera.
Maar goed, mijn moeder heeft nu fibromyalgie en andere kwalen, maar dat komt naar eigen zeggen níet omdat ze zo dun is hoor... Ik ben blij dat ik me nu zo goed en energiek voel.
Maar goed, mijn moeder heeft nu fibromyalgie en andere kwalen, maar dat komt naar eigen zeggen níet omdat ze zo dun is hoor... Ik ben blij dat ik me nu zo goed en energiek voel.
Ik ben blij dat ik me nu zo goed en energiek voel.
Oké, de onzekerheid is herkenbaar in het ziekte-ontstaan natuurlijk......
Hmmm, je had dus een 'verkeerd' voorbeeld.....
Nee, vast niet (gelukkig weet jij beter....)
Ja, ben ook blij voor je! Je komt in ieder geval over als vrolijk en levenslustig, en die foto's zijn (nogmaals) juist met je huidige uiterlijk super, dus toppie!
Hmmm, je had dus een 'verkeerd' voorbeeld.....
Nee, vast niet (gelukkig weet jij beter....)
Ja, ben ook blij voor je! Je komt in ieder geval over als vrolijk en levenslustig, en die foto's zijn (nogmaals) juist met je huidige uiterlijk super, dus toppie!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik kan me zinnen herinneren als: straks word je net zo dik als je tante/oma, of dat ik dikke billen had (broek maatje 34/36 ), van mijn familie, en de 'liefkozende' benaming worstenbroodje van een vriendin, dat heeft ook geen goed gedaan bij het ontwikkelen van mijn eetstoornis.
), van mijn familie, en de 'liefkozende' benaming worstenbroodje van een vriendin, dat heeft ook geen goed gedaan bij het ontwikkelen van mijn eetstoornis.
Dat mééén je niet..... hoe reageerden die personen toen je echt zichtbaar de stoornis ontwikkelde?
Ooit een 'sorry' gehad?
...hoe hard en dom kunnen de mensen om je heen soms zijn...
Ooit een 'sorry' gehad?
...hoe hard en dom kunnen de mensen om je heen soms zijn...
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Waaat, dat is echt lullig! Tenminste, als dat de hele tijd gezegd werd. Soms kan het ook wel liefkozend zijn hoor, maar dat het hard kan aankomen dat weet ik...
Toen mijn vriendin en ik nog niet zo lang samen waren en ze het over haar maatje extra-small hadden heb ik een keer gekscherend opgemerkt dat ik 'haar wel eens even vet zou mesten'. Goed bedoeld, in de lijn van het humoristische gesprek, maar later vertelde ze me ze dat toch bepaald niet leuk had gevonden. Ze had toen haar stoornis al, maar die was nog veel minder gevorderd, en niemand (zelfs zij niet) wist er nog van.
Toen mijn vriendin en ik nog niet zo lang samen waren en ze het over haar maatje extra-small hadden heb ik een keer gekscherend opgemerkt dat ik 'haar wel eens even vet zou mesten'. Goed bedoeld, in de lijn van het humoristische gesprek, maar later vertelde ze me ze dat toch bepaald niet leuk had gevonden. Ze had toen haar stoornis al, maar die was nog veel minder gevorderd, en niemand (zelfs zij niet) wist er nog van.
Ik denk niet dat ze beseften dat ze zoiets zouden kunnen versterken ermee, en dat van die vriendin van een paar jaar voordat ik die eetstoornis kreeg, maar is nog wel eens in mijn hoofd opgekomen toen. Ik neem het ze niet kwalijk. Wat ik wel raar vond is dat mijn moeder toen ik weer wat aangekomen was zei: je bent wel dikker geworden (ja, duh, ik at eerst niks, sportte overmatig en gebruikte laxeermiddelen, tuurlijk kom je dan aan als dat verandert ) en mijn tante zei laatst ook dat ik dik was geworden (ik heb nog steeds maatje xs en 34), terwijl zij zelf overduidelijk te dik was.quote:Op vrijdag 2 september 2005 11:46 schreef CleeJee het volgende:
Dat mééén je niet..... hoe reageerden die personen toen je echt zichtbaar de stoornis ontwikkelde?
Ooit een 'sorry' gehad?
...hoe hard en dom kunnen de mensen om je heen soms zijn...
) en mijn tante zei laatst ook dat ik dik was geworden (ik heb nog steeds maatje xs en 34), terwijl zij zelf overduidelijk te dik was.
Meid je hebt een heel erg mooi figuur hoor (je foto's zijn echt prachtgig!) dus niet weer gek doen met eten!quote:Op vrijdag 2 september 2005 11:09 schreef Toeps het volgende:
[..]
Ik ben er nu helemaal vanaf!
Soms ben ik nog wel onzeker, maar niet erger dan de gemiddelde jonge vrouw denk ik.
Foto's maken doe ik nu voor de lol, vroeger wilde ik topmodel worden, en daar wilde ik heel dun voor worden. Maar ik weet nu wat de prijs daarvoor is, en die wil ik niet betalen.
(je foto's zijn echt prachtgig!) dus niet weer gek doen met eten!
het was liefkozend bedoeld, maar het viel niet echt goed, zeg maar.quote:Op vrijdag 2 september 2005 11:50 schreef Ami80 het volgende:
Waaat, dat is echt lullig! Tenminste, als dat de hele tijd gezegd werd. Soms kan het ook wel liefkozend zijn hoor, maar dat het hard kan aankomen dat weet ik...
Je mag het je tante wel eens vertellen dat ze je pijn doet door dat soort dingen te zeggen... hou zou zij het vinden als er steeds dat soort opmerkingen naar haar gemaakt zouden worden?
@ Wolkje: weten die personen die dat zeggen van het feit dat je eetstoornis had/hebt gehad?
Moeder van vriendin met Ano kneep haar ook laatst in haar benen en zei tegen haar "ja, ik kan wel voelen dat er weer wat vet bij is!" dat is nou net wat ze nooooooit had moeten zeggen....ze bedoeld het wel lief ("meid, ik vind dat je er al weer veel gezonder uitziet!") maar zegt het op de meest slechtst mogelijke manier.....
Moeder van vriendin met Ano kneep haar ook laatst in haar benen en zei tegen haar "ja, ik kan wel voelen dat er weer wat vet bij is!" dat is nou net wat ze nooooooit had moeten zeggen....ze bedoeld het wel lief ("meid, ik vind dat je er al weer veel gezonder uitziet!") maar zegt het op de meest slechtst mogelijke manier.....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
dat heeft ze maar een keer gezegd, op een moment dat zij ook in een moeilijke periode zat
(zij had haar alcoholistische vriend na jaren problemen het huis uit gezet), dus ik heb er ook niks van gezegd toen, toen ging het ook al een stuk beter met me.
Wat bij mij in de tijd dat ik aankwam heel veel heeft geholpen waren de complimentjes van mensen om me heen, dat ik er heel goed uit zag, en vooral die van mijn vriend. Dat heeft bij ontzettend geholpen in die periode.
(zij had haar alcoholistische vriend na jaren problemen het huis uit gezet), dus ik heb er ook niks van gezegd toen, toen ging het ook al een stuk beter met me.
Wat bij mij in de tijd dat ik aankwam heel veel heeft geholpen waren de complimentjes van mensen om me heen, dat ik er heel goed uit zag, en vooral die van mijn vriend. Dat heeft bij ontzettend geholpen in die periode.
Gaan we in dit topic verder of in die van Silmarwen?
(ik merk dat er veel mensen iets aan hebben, zowel 'patienten' als 'helpers', gaaf!)
(ik merk dat er veel mensen iets aan hebben, zowel 'patienten' als 'helpers', gaaf!)
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
pffff, wat een verandering tussen je posts daar en de posts die je nu maakt zeg! Ik ga maar even niet doorlezen, anders ben ik ook weer zo terug bij af... Maar absoluut heel knap van je...
Maar absoluut heel knap van je...
