Shichinin no samurai (Seven Samuria) (1954)Toch weer een paar jaar geleden dat ik hem gezien had en in mijn herinneringen was die hartstikke goed. Maar nu ik hem herbekijk blijkt die nog vele malen beter te zijn dan ik dacht. Waar ik de eerste keer vooral onder de indruk was door de verpletterende actie scené's, viel me dit keer ook op hoe fantastisch er naar dat eind wordt toegewerkt. Kurosawa werkt langzaam de karakters uit, die steeds meer diepgang en een eigen persoonlijkheid krijgen. Ondertussen krijgen we nog een sociaal-cultuur lesje over de klasse verhoudingen in 16e eeuws Japan. Met als hoogtepunt natuurlijk Kikuchiyo, die tussen de twee culturen gevangen lijkt te zitten en er wordt door verscheurd. Het fantastische regiewerk van Kurosawa is werkenlijk fenominaal. Er zitten echt een paar prachtige shots in. Neem bijvoorbeeld het eindshot, dat tot een van de mooiste en dramatische uit de filmgeschiedenis behoort, die ik ken. Om nog maar te zwijgen over de topacteerprestatie's die worden geleverd, waarbij voornamelijk natuurlijk Takashi Shimura en Toshirô Mifune op vallen boven de rest. Die ook allemaal heel sterk zijn en niet genoeg credits krijgen soms. Want ook Seiji Miyaguchi als Kyuzo, Isao Kimura als Katsushiro, Yoshio Tsuchiya als Rikichi en Bokuzen Hidari als Yohei leveren allemaal topprestaties.
Om dit een meesterwerk te noemen, zal bijna niet genoeg lof zijn voor deze subliem, fantastische, geweldige film.
cijfer: 10
Ying xiong (2002)Één van China's beste regisseurs en een absolute sterrencast, dat moet al voldoende zijn voor een goede film. Als daar nog wordt bijgevoegd de producer van Crouching Tiger, Hidden Dragon en de prachtige soundtrack van Tan Dun. Dan heb je natuurlijk helemaal een pracht film. Ook deze film verbaasde mij weer in goede zin. En bleek nog mooier te zijn dan ik me kon herinneren. Wat een kleuren, wat een pracht. Stylistish is dit werkelijk één van de mooiste films, die ik ooit heb gezien.
cijfer: 10
The Usual Suspects (1995)Voor deze film is het echt meer dan 5 jaar geleden, dat ik hem voor hem het laatst gezien heb. En toen was ik er helemaal onderste boven van. Heb hem toen natuurlijk, zoas velen, een aantal keer herbekeken op zoek naar clou's en hints.
Maar nu ik hem na zo'n lange tijd weer herzie, moet ik eigenlijk concluderen dat ik het wel met Hare eens ben. De film valt toch best tegen. De grote nadruk ligt te veel in het twist op het einde. Het blijft nog steeds een erg gave, goede film. Maar de indruk die die zolang geleden op me maakte, maakte die nu niet meer. Daarvoor leunt de film teveel op het trucje op het einde, i.p.v. karakterontwikkeling en spanning opbouw. En natuurlijk blijven Spacey, Del Toro en Pyrne goed genoeg om een kleine twee uur te kunnen blijven boeien.
cijfer: 8,.5
To Kill a Mockingbird (1962)Wat een fantastische film een twee kinderen, hun vader, die advocaat is, een geheimzinnige buurman Boo genaamd en een rechtzaak tegen een (onschuldige) zwarte jongen. Die ons een sociaal-cultureel lesje geeft over het VS uit de Grote Depressie in de jaren 30.
Gregory Peck is natuurlijk absoluut geweldig. Maar ook de kinderen zijn erg goed. Daarnaast worden we ook nog getrakteerd op een fantastisch debuut van Robert Duvall.
cijfer: 10
[ Bericht 47% gewijzigd door Lonewolf2003 op 20-08-2005 15:31:55 ]