stomme smoesjes om contact te zoeken..

Nou, er komt iig wel een heel zwaar gesprek aan na vanavond. Bedankt voor alle replys btw.

Ik kan nog niets vertellen over het zware gesprek want het heeft nog niet plaatsgevonden

Ik ben gisteren nml. behoorlijk pissed opgestapt bij hem. Kijk, ik word er ook een beetje neurotisch van...want ik zit echt in een soort kliekje, waarin iedereen zich met elkaar bemoeit, vrnml. op liefdesgebied dan. En iedereen kent elkaar en komt elkaar bijna dagelijks tegen bij het uitgaan dus er is geen ontsnappen aan. Zo krijg is dus ongevraagd voortdurend meningen te horen, varierend van : "Hij is helemaal gek van je maar hij is in de war, laat hem maar dan komt hij vanzelf wel.." Tot: "Het wordt nooit iets tussen jullie". Ik probeer het wel enigzins langs me af te laten glijden maar ik blijf er maar over malen als ik zoiets hoor, want dan vraag ik me af hoe het komt dat er mensen zijn die blijkbaar zo overtuigd kunnen zijn van 2 totaal verschillende meningen Of ze dan met hem hebben gesproken etc.

Naja goed, gisteren ging ik met een bekende even een broodje halen en toen zag een andere vriend van mij ons langslopen, en die belde mij op dat hij daar met Henkie zat en of wij ook nog ff kwamen. Zo gezegd zo gedaan, wij ff naar die kroeg (ik zit echt niet de hele dag in de kroeg btw
, ook al lijkt het wel zo als ik het zo es terug lees).

Henkie zag er in een woord verschrikkelijk uit, hele blauwe kringen en wasbleek smoeltje, en 1 bonk zenuwen (het is sowieso een vreselijke zenuwpees maar hij kon geen sec. normaal stilzitten op zijn kruk zeg maar).

Nu, Ik weet dat hij problemen heeft op zijn werk, hij voelt zich daar echt niet op zijn plaats en kan zich niet lekker ontplooien enzo, en nog wat shit op wat andere vlakken dus ik vroeg ff hoe het nu allemaal ging, en kreeg vervolgens weer het hele macho verhaal te horen dat het allemaal goed was dat het zo slecht ging ( Ja dat is nu eenmaal zijn redeneerwijze...heb nooit beweert dat het een makkelijk persoontje is) want dan werd hij tenminste getriggerd om wat te ondernemen en er zijn mensen die het allemaal nog veel erger hebben etc etc.

Heel waar natuurlijk allemaal, maar het is echt niet zo erg om es toe te geven dat je je een keer niet on top of the world voelt, probeerde ik hem duidelijk te maken, dat maakt je echt niet tot een loser toch? Altijd maar de grote Oenga-Boenga-Alpha man moeten zijn houdt tenslotte niemand vol, en het maakt je ook heus niet tot een waardevoller persoon imo. Ik denk JUIST dat het een teken van kracht en volwassenheid is als je je zwaktes eens toelaat...maar dat is een filosofie die tot nu toe niet aan Henkie besteedt is.

Ik zei dattie maar es een keertje vroeg moest gaan slapen want dat dat soms ook nog wel es wil schelen in de mate van labiliteit, zeg maar...en hij was doodmoe dus hij volgde mijn advies maar op en ging naar huis.

Kijk, ik ben ook een grote muts hoor want ik ga dan na een half uur weer bellen om te vragen of ie lekker ligt tv te kijken en zich al wat rustiger voelt enzo...en dan klinkt ie zo zielig en ook al was ik nog zo trots dat ik de avond daarvoor niet op zijn vraagje was ingegaan ("waar slaap jij dan?") Voor ik het wist had ik er al weer uitgeblaat of ik hem dan maar even moest komen knuffelen omdat ie zo zielig was, Nou of ik dat wel aankon dan, want ik wist toch hoe hij was etc...en ik zei dat hij toch veel te moe was en dat ik alleen maar gezellig tv kwam kijken en over zijn rug zou kriebelen en dat hij verder niets mocht doen.

Zo gezegd zo gedaan, toen ik de straat in kwam lopen stond meneer al op de uitkijk in de deuropening en we gingen lekker Scarface kijken en kriebelen en ik hoorde een paar hele diepe zuchten en toen draaide ik me om om te gaan slapen.

En na een paar minuten hoorde ik vreemde geluiden en ik zei dat dat niet mocht Maar of ik dan niet heeeel even kleine Henkie wilde vasthouden en de rest bedenken jullie zelf maar.

Nou, dat was ook weer achter de rug en toen hebben we nog ff heel lief geknuffeld en elkander goedmoedig uitgescholden voor schurk en boefje en toen wilden we gaan slapen maar hij kon niet, lag maar te woelen en te draaien en hoorde rare geluiden etc. Zat om de haverklap rechtop in bed en totale rusteloosheid dus. En uiteindelijk zei hij: "Als je niet kan slapen door mij en ik je wakker houd dan mag je ook wel thuis gaan slapen hoor."

Ik:

"Wil je dat ik wegga?"

"Neenee zo bedoel ik het helemaal niet maar ik houd je wakker..."

Ik heb mijn spullen gepakt en ben gegaan, hij komt me achterna lopen, nogmaals hij bedoelde het niet zo...hij zei het voor mij etc..wat ik toen zei zal ik maar niet herhalen

Ben weggegaan en kreeg na 5 minuten een sms: "Ik bedoelde het echt alleen maar aardig : sorry!!!!!"

Ben naar een vriend van mij (die kent Henk ook al 10 jaar) gegaan en heb ff mijn gal gespuwd...werd natuurlijk weer janken en "wat is er dan mis met mij" zeurverhaal...volgens hem was Henk behoorlijk in de war en was het enige euvel dat ik niet genoeg spanning bij hem wist op te wekken omdat ik te lief voor hem was. What's new...

Dus....dat is het zo'n beetje...hij zal vanaaf wel bellen en dan maar eens kijken hoe ik ga aanpakken. Heb al wel gezegd dat we ms maar helemaal geen contact meer moeten hebben..dus.

Ik weet het ook niet hoor

[ Bericht 1% gewijzigd door Vivi op 23-08-2005 19:04:16 ]

quote:

Op dinsdag 23 augustus 2005 10:20 schreef Tobbes het volgende:

[..]

Ik vind dr wel schattig en mooi

quote:

Op dinsdag 23 augustus 2005 14:28 schreef Prince_of_Darkness het volgende:
Haar uiterlijk zou ik omschrijven als normaal, niet lelijk, niet echt mooi. En de schattigheid valt mee, tenzij je natuurlijk die onzin die ze uitkraamt schattig vind. In dat geval is ze wel erg schattig, ja.

Het gaat hier toch niet om mijn uiterlijk of dat ik wel of niet schattig ben zeg..

Sorry als het zo overkomt, dat is niet mijn bedoeling.

Ik denk dat ik mezelf heb getriggerd om kwaad te worden..en ms onbewust zat te wachten op een gelegenheid/opmerking die ik hem kwalijk kon nemen...idd ook door het commentaar hier en schuldgevoelens dat ik TOCH weer die telefoon heb gepakt en mezelf in de aanbieding heb gegooid

Nu ja...ik zal wel zien of hij belt en hoeveel moeite hij doet. Misschien wel helemaal niet, misschien meer dan ik verwacht. En als dat laatste het geval is dan moet ik ms maar eens hard zijn, kijken of hij eens wakker gaat worden. Met de "lieve" aanpak boek ik dus blijkbaar niet het gewenste resultaat (als in:"Ik ben niet spannend want beschikbaar").

Milagro, Ik NEEM toch verantwoordelijkheid voor mijn eigen aandeel erin?

En ik WEET ook wel dat hij eerdaags een ander zal krijgen, want Henkie is verliefd op het verliefd zijn. En dan wil hij wrs weer trouwen na 1,5 maand en na 3 maanden is het dan weer uit want de passie, de passie..die voelde hij ineens toch niet meer elke dag, elke minuut, elke seconde.. Of hij kreeg niet genoeg aandacht/Liefde. Of wat voor reden dan ook. Of ze was niet dom genoeg of niet slim genoeg. (ja breek me de bek niet open) Of ze vond HEM te leuk waardoor de rillingen over zijn rug liepen

Maar is het nu zo ontzettend raar en irreeel gedacht dat hij ms op een bepaald moment gaat beseffen dat een relatie niet elke minuut uit passie kan bestaan maar dat het veel belangrijker is dat je het fijn hebt samen, jezelf kunt zijn, niet altijd die grote bek hoeft op te zetten..? En zoals ik al zei, sexueel heben we het ook goed, dus dat is ook niet echt het euvel...Ik bedoel, hij wordt toch ook ouder en
het is soms toch zo dat mensen niet zien wat er recht voor hun neus staat?


[ Bericht 78% gewijzigd door Vivi op 23-08-2005 19:57:44 ]

Ik geniet er NIET van, ja, wel om bij hem te zijn, maar niet op de manier zoals jij denkt. Niet van de onzekerheid.

Het is meer een soort verslaving..ik weet wel dat je gelijk hebt en dat ik voor mezelf moet kiezen maar ik denk steeds "nog 1 x tegen hem aan liggen, dat maakt nu toch niet meer uit".

Maar het maakt WEL uit, dat weet ik en je hebt ook gelijk daarin, maar het is toch een soort manier om hem vast te houden, ook al is het een grote schijnvertoning. Aan de ene kant wil ik heel graag eerlijk zijn tegen hem en zeggen wat ik voel, want ik zeg nu steeds dat ik er niet meer op die manier mee bezig ben, dat ik alleen maar bij hem slaap omdat ik nog niemand anders heb ontmoet, en meer van dat stoer geblaat. Maar ik DURF niet eerlijk te zijn want ik denk steeds dat die 0,01 % kans dat het ooit nog echt wat wordt dan helemaal verkeken is, omdat hij typisch iemand is die wil jagen. Zolang ik het spelletje mee blijf spelen blijf ik op die manier tenminste nog interessant ofzo...gezien zijn contact-zoeken op het moment dat ik me onafhankelijk opstel. Wrs alleen maar uit verveling en kijken of het nog eens lukt, maar toch.

Ik heb nog steeds zoiets van "Hoe langer een relatie (vriendschap, whatever..) groeit, hoe sterker hij wordt, en hoe minder je diegene kan missen en eraan gehecht raakt.

Maar wat vind je dan van die opmerking van vannacht? Ben ik terecht kwaad geworden of was ik gewoon paranoia

quote:

Op dinsdag 23 augustus 2005 20:09 schreef thaleia het volgende:
Ik vind dit het mooiste topic dat momenteel loopt! Omdat het een heerlijke soap is natuurlijk, omdat het herkenbaar is -ik heb ook wel een hang naar over-dramatiseren- en bovendien herkenbaar omdat een vriendin van me inmiddels al vijf jaar op een soortgelijke manier met een man bezig is. Ze lacht er zelf om als ze het een 'neverending story' noemt, en houdt het idd zelf in stand. Dit vertel ik even om je erop te wijzen dat dit inderdaad eeuwig zo kan blijven doorgaan als beide partijen in hetzelfde patroon blijven vervallen, vraag je af of je dat wilt Vivi, of je wilt dat het over vijf jaar nog exact zo is als nu. Dat zou die vriendin van me vijf jaar geleden nl ook nooit gedacht hebben namelijk, dat het anno 2005 nog altijd hetzelfde liedje zou zijn.

*ril* 5 jaar? OMFG

En hij kiest ook niet voor haar? hebben ze andere relaties tussendoor??