Hallo.
Sorry voor de lange tekst, ik kon het niet inkorten. Gelieve enkel serieuze reacties te geven..
Even uitleggen:
Ik ben 19, zij word 18
Ik was de jongen van haar dromen. Ze heeft genoeg jongens gehad, maar enkel tegen mij zei ze dat ze écht van me hield. Beweerde ze althans. Als het zou uit geraken ging ze zelfmoord plegen, en ze wou niemand anders dan mij.
Ik had altijd de controle leek me, ik probeerde degene te zijn die de relatie ietwat stuurde.
Het ging niet meer geweldig tussen ons, ik dacht dat het nog altijd goed genoeg ging om een relatie te hebben, zij blijkbaar niet. Ze deed raar vond ik. Ze gaf me niet genoeg aandacht. Ik heb gezegd dat ik het niet meer leuk vond met haar omdat ze zo raar deed tegen me. Het leek alsof ze niet meer van me hield.
Ik heb dan gezegd dat het misschien beter uit was, in de hoop dat ze, gelijk ze normaal altijd doet, zou wenen en zeggen dat ze me niet kwijt wou, nooit van d'r leven.
Een dag hiervoor zei ze me dat nog. Ze stuurde een bericht, gewoon met de tekst "Ik hou van u", en dan zei ze aan de foon dat ze me nooit kwijt wou.
Maar toen het "uit" was boeide het haar niet meer. Ze zei dat ze tijd nodig had, maar ik kon dat haar niet geven, ik probeerde maar uiteindelijk probeerde ik toch haar aan het praten te krijgen, om te weten waarom ze me niet meer wou enz.
Achteraf zei ze (het leek me op een excuus) dat het uit is omdat ik teveel aan seks dacht, ze had het gevoel dat ik het voor de seks deed,terwijl we daar genoeg gesprekken over hebben gehad dat dat niet zo was.
Maar ik moet toegeven dat ik soms heb overdreven, en boos ben geweest om niets, maar zo was zij ook wel eens. Alleen kwam zij normaal altijd terug wenen. Ik heb d'r ook gezegd dat ik er allemaal spijt van had, en dat als we terug samen zouden komen, het allemaal anders zou zijn, dat ik meer met haar gevoelens rekening ging houden , enzovoort.
Maar ik had nog hoop dat het terug in orde ging komen.
Een dag nadat het écht uit was deed ik een beetje lief tegen d'r op msn. Wat praten over de goeie momenten van onze relatie enzo, de romantische dingen. Ze begon heel hard te wenen en belde me, ik had ze nooit eerder zo horen wenen. Ze vroeg me of ik haar nog terug wou als zij dat wou, ik zei dat ik nu zelf er eerst over moest nadenken, in de zin van niet te makkelijk toe te geven. Had ik daar ff spijt van, want de volgende dag deed ze terug normaal, alsof ik haar niet meer interesseerde. Ze zei dat ze niet meer aan me dacht enzo.
Ze deed hoe langer hoe vervelender. Ik had gevraagd om in het echt te praten, ze zei dat ze niet kon omdat ze een week weg moest , en ze dacht dat ze het misschien ook liever niet wou.
Ik vroeg of ze nog om me gaf,om dat het leek dat ze me gewoon ineens vergeten was. Ze antwoorde dat ik wel beter wist dat ze niet zo was,en dat ze zich gewoon sterk probeerde te houden.
Ze moest idd een week weg... bij haar tante, die een huis verder woont dan zijzelf logeren.
In die week is ze genoeg naar andere mensen geweest, dus het kwam erop neer dat ze gewoon niet wou.
Op MSN wilde ze bijna niet praten. Ze zei alleen dat ze het niet meer wist. En dan zei ik vanalles, antwoorde ze niet en ging gewoon offline.
Ik weet dat je dan als jongen niet hoort zielig te gaan doen en bij haar te gaan janken, maar ik kon mezelf niet tegenhouden. Berichten gestuurd, dingen ingesproken op haar voicemail, zeggen dat ik haar mis en van haar hou, ...
Via haar broer ben ik eergisteren te weten gekomen dat ze een andere jongen heeft (msn gesprekken doorgestuurd). Ik heb altijd het gevoel gehad dat die kerel achter haar aanzat, maar haar argument was altijd dat hij zelf een vriendin had en dat dat niet kon.
Tijdens die week bij haar tante is ze dus naar die jongen gedaan en hebben ze gestoeid, ook dingen op seks gebied, gewoon niet "het". Die jongen heeft nog altijd datzelfde meisje. Ik denk dat hij mijn ex gewoon gebruikt voor seks. Ik heb mn ex gebeld erover, maar ze blijft het ontkennen en
zegt dat ze niets met die kerel heeft (gelijk ik zei, ik heb het bewijs zwart op wit. Die jongen is nu waar "sjattie", waar ze "voor altijd van zal houden", gelijk ze even geleden tegen mij zei.) Ik heb haar ook gesmeekt te wachten met seks tot die jongen het heeft uitgemaakt met zn vriendin, omdat ze eerder al gebruikt is voor seks, en ik niet wil dat dat haar nog eens overkomt.
Ik voel me nu echt kut. Ik weet niet wat ik moet doen of denken. Ik ben pissig op haar dat ze zomaar 11 maanden weggooid en met een andere jongen
gaat, die haar waarschijnlijk toch maar kloot. Maar toch mis ik haar en wil ik d'r terug, maar het is volgens haar gewoon definitief gedaan , denkt ze niet meer aan me en heeft ze alles van me weggegooid.
Ik voel me op momenten misselijk, kan niet eten of slapen, als ik niets om handen heb denk ik er de hele tijd over, terwijl ik nuchter gezien weet dat het niet waard is om me slecht over te voelen, omdat als ze zo iets doet ze me eigenlijk niet eens waard is.
Ik stel mezelf zoveel vragen, ook aan haar, maar ik krijg er geen antwoord op, ze blijft volhouden dat er niets van waar is.
Hoe kan ze me dat in godsnaam aandoen? Betekenden 11 maanden dan niets voor haar, terwijl ze zei dat ik de enige was waar ze ooit echt van hield. En is het uitgeraakt omdat ze verliefd was op die kerel? Zo kan ik nog even doorgaan.
Wat moet ik nu toch maar doen ... Ik weet dat ik haar hoor te vergeten, maar dat gaat niet zomaar. Ik wil haar terug, al zou het waarschijnlijk niet meer lukken, en ze is me toch totaal vergeten en over me, zomaar ineens.
...