Zomaar op straat worden aangesproken

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 11:17 schreef Alicey het volgende:
Ik denk echter dat ik ook met dat in het achterhoofd me er nog steeds ongemakkelijk bij voel..

Dat kan natuurlijk.
Maar toch niet gelijk bedreigd, hoop ik?!
_{Even voor alle duidelijkheid: ik heb het natuurlijk niet over griezels die je achtervolgen/hun geslachtsdelen tevoorschijnhalen/je voor hoer uitmaken/aan je zitten... Fout in álle culturen!}

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 17:09 schreef Ole het volgende:
Gebeurt hier in de stad wel vaker. Loop/ fiets ik alleen door de stad, word ik door een wildvreemde man aangesproken. En vrijwel altijd zijn het mannen die geen Nederlands spreken.
Deze keer was het een Afrikaan. Hij zei dat het in zijn land normaal was dat mensen elkaar op straat aanspreken, dat ie vrienden wilde worden, wilde praten bla bla bla...

Ik weet nooit zo goed wat ik hiermee aanmoet. Zeker als er ook meteen gevraagd wordt waar en hoe je woont. Beginnen bij mij toch allerlei alarmbellen te rinkelen.

Hij wilde ook mijn nummer hebben. Hij stond er op. Ik heb mijn oude mobiele nr gegeven.. die ik al jaren niet meer gebruik . Mijn adres geef ik nooit in dit soort situaties.
Hij stond erop dat ik hem nog deze week bel (ja zeg.. dat bepaal ik wel )

Ik lieg dus dan maar.. Ondanks dat die man niet onaardig was. Maar op één of andere manier lukt het me niet altijd om gewoon eerlijk te zeggen dat ik geen interesse heb (mede door de dwingende manier van optreden van betreffende man) Bovendien vertrouw ik dit soort situaties niet.

Wat doen jullie in zo'n geval???

Ken het probleem
Heb het inderdaad vooral met donkere mannen (ben een stevige meid, vinden ze mooi )... Heb ook wel eens een vals telefoonnummer gegeven. Ik ben ook altijd een beetje hulpeloos in zo'n situatie

Heb het een paar jaar geleden ook met een Nederlandse man gehad in Den Haag (waar ik studeerde) hij knoopte een heel gesprek met me aan om uiteindelijk to-the-point te komen of ik interesse had in "geld in ruil voor wat liefde".
Naieve ik stond met een mond vol tanden, heb toen maar heel hard gelachen en ben weggelopen. Helaas kwam ik vervolgens die man nog wel eens in de trein tegen. Negeerde hem dan maar gewoon.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 11:21 schreef Hik het volgende:

[..]

Dat kan natuurlijk.
Maar toch niet gelijk bedreigd, hoop ik?!

Nee hoor, ik voel me niet snel bedreigd. Dat figuur wat me vanuit de metro volgde, en een eerder incident waarbij iemand handtastelijk werd ervaarde ik wel als bedreigend..

quote:

_{Even voor alle duidelijkheid: ik heb het natuurlijk niet over griezels die je achtervolgen/hun geslachtsdelen tevoorschijnhalen/je voor hoer uitmaken/aan je zitten... Fout in álle culturen!}

Dat begreep ik al uit je verhaal.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 11:24 schreef Levitation het volgende:

[..]

Heb het een paar jaar geleden ook met een Nederlandse man gehad in Den Haag (waar ik studeerde) hij knoopte een heel gesprek met me aan om uiteindelijk to-the-point te komen of ik interesse had in "geld in ruil voor wat liefde".

Die figuren ken ik ook, al vroegen ze het mij wel veel directer. Maargoed, toen liep ik 's nachts door een rode zone, dus zo gek is het dan niet.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 11:37 schreef Ole het volgende:

[..]

Jij begrijpt het!
Ben ook behoorlijk gevuld..

Ik ben niet bepaald gevuld, dus wat het bij mij is weet ik niet. Het is wel afhankelijk van hoe ik mijn haar heb, dus dat zal het dan wel zijn.

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 17:09 schreef Ole het volgende:
Wat doen jullie in zo'n geval???

Duidelijk ''NEE SORRY'' zeggen en doorlopen/fietsen

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 11:59 schreef Ole het volgende:

[..]

Andere dingen zullen ze ook leuk vinden
Maar het valt mij op dat niet-Nederlandse mannen eerder gecharmeerd zijn (of laten merken) van wat rondere dames.

Zou best kunnen, dat is voor hen weer een schoonheidsideaal.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 11:59 schreef Ole het volgende:

[..]

Andere dingen zullen ze ook leuk vinden
Maar het valt mij op dat niet-Nederlandse mannen eerder gecharmeerd zijn (of laten merken) van wat rondere dames.

Nou, Ole, ik heb altijd 'sjans' met oude Marokaanse mannetjes
Nu op deze leeftijd ben ik ms wat ronder, maar ik heb dat al mijn hele volwassen leven
Sta ik in een bak met sokken te zoeken, komt zo'n mannetje aan de andere kant staan, handjes graaien door de bak, maar de ogen non stop op mij, en maar wachten tot ie je blik vangt en dan natuurlijk het te verwachten "alles goed?"

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 12:06 schreef Ole het volgende:
Ik zeg toch niet "alleen maar"
Volgens mij spreken ze iedereen wel aan. Het gaat me er meer om dat Nederlandse mannen minder snel/ niet toegeven dat ze vollere dames ook leuk vinden.

rustig maar, hoor

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 17:09 schreef Ole het volgende:

Wat doen jullie in zo'n geval???

Als een mooie vrouw mijn tel. nr. wil hebben krijgt ze die. Voor de restcat. bestaat de afwimpellijn.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 12:12 schreef Ole het volgende:

[..]

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 12:04 schreef milagro het volgende:
Nou, Ole, ik heb altijd 'sjans' met oude Marokaanse mannetjes

Dat heb ik ook jaren gehad. Nu al lang niet meer trouwens... zou ik te oud voor ze worden?

ik word ook altijd aangesproken als men de weg kwijt is. Soms loop ik op straat en dan zeggen mensen die ik niet ken "hoi" of iets dergelijks. mensen die ik totaal niet ken. Of ik zie ik gevaarlijk uit, of ik straal authoriteit uit of iets dergelijks

Mannen die mijn hand willen schudden en een heel lulverhaal af gaan steken laat ik heel duidelijk weten dat ik er niks van moet hebben.

Mijn uiterlijk kan ook wel eens handig zijn. ik liep tussen 2 vrienden van me in, 's avonds door Leiden, op weg naar de Hap Yam. Wij grapjes maken en lachen, was er een dronken man en zijn vriendin. Hij dacht dat wij hem uit stonden te lachen, hij kwam op ons af wilde mij slaan, bedacht zich ff en haalde uit naar een van mijn vrienden (die em makkelijk ontweek). Het volgende ogenblik stond er een politieauto stil die de man beetgreep. De agent meteen vragen of die maat van me een klacht wilde indienen.
Sometimes it pays to look like me

De enige mensen die mij durven aan te spreken zijn bedelaars, maar daar zeg ik kort "nee" tegen, die zijn meteen weg. Ook die kinderen die geld komen bietsen als er weer zo'n oost europese lawaaimaker bij het terras staat.

En ik vind vollere dames aardig, maar niet leuk.

Daar. Ik heb het gezegd.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 12:22 schreef Shark.Bait het volgende:
ik word ook altijd aangesproken als men de weg kwijt is.

Ik heb dat niet vaak, maar als ik het heb is het 9 van de 10 keer in een vreemde stad.

Ik liep een keer door Rotterdam met m'n vriendin. Ik liep toevallig te bellen net. Worden we aangehouden door zo'n WNF-chick. Ik had dat eerst nog niet eens door. Dus m'n vriendin praat even met haar. We zijn beiden al lid. Maar die chick wou dat gewoon niet geloven van mij Dat ik smoesjes verzon en blabla.. Ik had het al niet zo op straatverkopers..

Dit heb ik afgelopen maand dus ook al twee keer gehad, telkens met donkere mannen. De eerste sprak me aan toen ik naar de trein liep. hij had echt een heel verhaal, over dat ie nooit mensen aansprak op straat, maar dat ie voor mij een uitzondering maakte. Hij stelde zich ook heel uitgebreid voor - inclusief telefoonnummer. Ik weigerde mijn telefoonnummer te geven, maar om van hem af te komen liet ik hem zien dat ik zijn nummer opsloeg in mijn mobiel. Ik vertelde nog dat ik met de trein naar mijn vriend ging - maar die vriend van mij zag ie maar als bijkomstigheid. Uiteindelijk lukte het me om te 'ontsnappen' omdat ik toch écht de trein moest halen. Toen ik de trein instapte, zat daar weer een knipogende neger.

Gisteren weer iets soortgelijks bij het station in nijmegen, maar dan minder eng. Ik werd aangesproken door twee donkere mannen die weer eens een heel verhaal hadden waar ik geen bal van kon verstaan. Ze vroegen me hoe laat het was - terwijl er op dat moment ongeveer vier klokken in zicht waren! Ik bedoel, het was weer bij het station.

Eerder ben ik trouwens nog nooit op straat aangesproken, dus ik voelde me hier telkens heel ongemakkelijk bij.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 12:48 schreef _Arual_ het volgende:
Gisteren weer iets soortgelijks bij het station in nijmegen, maar dan minder eng. Ik werd aangesproken door twee donkere mannen die weer eens een heel verhaal hadden waar ik geen bal van kon verstaan. Ze vroegen me hoe laat het was - terwijl er op dat moment ongeveer vier klokken in zicht waren! Ik bedoel, het was weer bij het station.

Haha, dat is echt zo'n Donald Duck stripverhaal- verhaal

Had je je horloge nog wel toen je thuiskwam?

Overigens denk ik dat mensen die lukraak mensen aanspreken echt niet zo lukraak te werk gaan als het lijkt. Ze weten precies wie ze moeten hebben; onzekere vrouwen die geen nee kunnen of durven zeggen..

Misschien is het een idee om eens een assertieviteitstraining te volgen op het moment dat je voor een volslagen onbekende die je ook nog es niet mag telefoonnummers gaat verzinnen om maar van em af te komen. NEE is NEE, zo moeilijk is dat toch niet?

Ik heb dat ook vaak, en vind dat vanwege m'n realistische zelfbeeld erg verdacht Ik ben nou niet echt een mooi meisje ofzo, denken ze dan dat ze gelijk beet hebben of wat ?

Dan beginnen ze eerst onschuldig een praatje over wat ik aan het doen ben, meestal boodschappen ofzo, en na een tijdje beginnen ze ineens over m'n lange haar, en dan weet ik genoeg, kap ik het af en maak ik me uit de voeten. M'n haar los in public doe ik al helemaal niet meer, vooral bij het uitgaan bleek dat een prima excuus om aan me te zitten. (Ik werd van de week zelfs bij de Albert Heijn ineens aan m'n vlecht gegrepen door twee oh en ah roepende vrouwen van middelbare leeftijd.)

Het is toch godverdomme erg hoe die gasten het verpesten voor de rest

Als ik nu een onbekend iemand aanspreek op straat dan ben ik meteen al een engerd
ook al wil ik bijvoorbeeld alleen even de weg weten.
En dan zijn er blijkbaar ook al mensen die vinden dat de weg vragen tegenwoordig vreemd is, omdat er kaarten en routplanners bestaan, dan vraag ik je

moet niet gekker worden hier

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2005 13:17 schreef Muertez het volgende:
Het is toch godverdomme erg hoe die gasten het verpesten voor de rest

Als ik nu een onbekend iemand aanspreek op straat dan ben ik meteen al een engerd
ook al wil ik bijvoorbeeld alleen even de weg weten.

Valt wel mee hoor. Ik neem aan dat je niet binnen valt met vragen waar ik woon, of ik getrouwd ben, etc.

quote:

En dan zijn er blijkbaar ook al mensen die vinden dat de weg vragen tegenwoordig vreemd is, omdat er kaarten en routplanners bestaan, dan vraag ik je

Dat vind ik ook dubieus inderdaad, alsof ik kaarten kan lezen.