Mijn vader is 28 juli jl. overleden

We weten ondertussen wel dat jij dat vindt, Tobbes.
Dat hoef je dus niet nog eens te melden...

maple-leaf, ik wens je sterkte toe met het verder verwerken van het verlies van je vader. Leven is hard en medogenloos maar heeft zeker ook z'n mooie kanten! Blijf daar aan denken. Vergeet hem vooral niet zoals tie was.. En uiteraard gefelictieerd met je zus!

Als ik het zo lees sta je heel sterk in je schoenen! Erg veel respect voor je .. zonde dat je 3jarig relatie over is. Maar kin omhoog he!

Sterkte.

sterkte

Kweet wat het is. Mijn pa is 6 jaar geleden overleden aan een hartinfarct.

Sterkte

Ik heb snel even alle berichten sinds mijn laatste bezoek/post gelezen,

Maple-leaf, nogmaals, heel veel sterkte. Ik vind het wel dapper dat je steeds je gevoelens deelt met ons en dan ook nog reacties op reacties geeft.

Nadat mijn vader in 1996 in Johannesburg werd vermoord heb ik mijn verdriet (min of meer maar nog altijd niet helemaal) verwerkt door met mensen erover te praten of om het te vertellen. (Achteraf gezien, was ik onbewust soms heel egoistisch bezig, soms in een gesprek flopte ik het zomaar uit, .... met het idee van 'Kom, nu wil ik jou reactie zien .....").

Praten helpt, al doet het soms zo veel pijn.

Take care!
x + Hug.

Nu het rouwrumoer rondom jou is verstomd
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten
nu voel ik dat er een diepe stilte komt
en in die stilte zal ik jou opnieuw ontmoeten
en steeds opnieuw zal ik je tegenkomen
we zeggen veel te gauw; het is voorbij
alleen je lichaam is weggenomen
niet wie je was en wat je zei
we zullen nog steeds grapjes maken
samen door het stille landschap gaan
nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
raak je mijn hart nog duidelijker aan.

(hij is oud, maar nog altijd prachtig)

sterkte en keep smiling

quote:

Op maandag 29 augustus 2005 08:24 schreef maple-leaf het volgende:
Het is nu een aantal weken geleden dat mijn vader gecremeerd is, nu zouden we nog bericht krijgen over wat de wens is van de familie wat ze met de as gaan doen ( wij gaan het uitstrooien) maar weet iemand hoe lang dat duurt?

Volgens mij moet de as wettelijk gezien een maand (na cremeren) in het crematorium blijven.

(late reactie..) heel, heel veel sterkte nog de komende tijd.
ik zou me geen raad weten als het mij zou overkomen.

mijn opa (totaal andere orde natuurlijk) is niet heel lang geleden overleden.
had een hele sterke band met hem. maar ookal is hij overleden, ik heb soms
nog steeds momenten waarop ik het gevoel heb dat ik contact met 'm heb...

heel veel sterkte toegewenst! ik kan me niet voorstellen wat er nu allemaal door je hoofd spookt, daarom heel veel sterkte!!

Mijn vader is afgelopen zaterdagavond om 22.40 overleden.
Ongeveer 4 weken geleden werd hijopgenomen in het ziekenhuis omdat hij veel te mager was. Hij zou sondevoeding krijgen om aan te sterken. In het ziekenhuis klaagde hij over buikpijn en toen zijn ze verder gaan kijken (echo enzo) Een paar dagen later werd ik gebeld door de verpleegkundige, de dokter wou graag een gesprek met de familie.....nou dan weet je al bijna genoeg.....
Tijdens het gesprek werd duidelijk dat ze bij mijn vader metastasen hebben gevonden in zijn lever....Schrikken natuurlijk....10 jaar geleden heeft ie ook al kanker gehad (maag) maar daar was ie ondertussen van genezen verklaard....Waar de metastasen vandaan kwamen was niet duidelijk en nutteloos om dat nog uit te gaan zoeken....De prognose was enkele maanden, hooguit een half jaar. Chemotherapie was onmogelijk gezien het zwakke gestel van mijn vader.
Een aantal dagen daarna mocht ie terug naar zijn huisje, hij kreeg veel hulp van thuiszorg en gespecialiseeerde hulp enzo en ook ik en mijn zus kwamen dagelijks bij hem. Ik hebook nog 3 broers maar die zag je nauwelijks.....Vanaf vorige week dinsdag kreeg ie morfine gespoten. In eerste instantie hielp die maar hij werd er onrustig van dus hebben ze hem ook kalmeringsmiddelen toegediend. Hij was sindsdien nauwelijks aanspreekbaar en niet in staat om te eten of te drinken...Heel af en toe kon je nog met hem praten maar dat werd uiteraard steeds minder...Er werd ons geadviseerd om hem niet alleen te laten, dus om bij hem te waken omdat zijn situatie wel heel erg was verslechterd. De eerste 2 nachten was mijn zus bij hem en daarna ik. Mijn broers kwamen wel overdag maar weigerden om snachts te waken omdat ze wel wat anders te doen hadden. (min zus en ik hebben allebei een eigen gezin, dus ook genoeg andere dingen te doen, maar voor je vader heb je dat wel over) Zijn morfine werd verhoogd naar 40 mg per 4 uur (plus durogesic pleisters 150) en om de 6 uur kreeg hij sedatie toegediend. Vrijdag voerde hij de zogenaamde doodstrijd. Hij was erg onrustig en zei vreemde dingen (zoals dat ie naar ma ging die al 3 jaar dood was en dat ie niet wist waar zijn broer was(die ook al was overleden) Erg beangstogend allemaal.
Zaterdags raakte hij in coma en rond half 7 kreeg hij allemaal blauwe vlekken op zijn benen (volgens zijn verzorgsters een teken van doodgaan) en om 10 over half 11 is hij ingeslapen.....In eerste instantie waren we opgelucht (we hadden 5 dagen en 4 nachten onafgebroken bij hem gezeten en hebben hem zien lijden) maar nu (4 dagen later) komen er andere problemen aan de orde.
Mijn vader had best wat geld op zijn rekening staan, maar omdat hij onderverzekerd was had hij geld achterovergeld om zijn uitvaart van te laten betalen. Nu wil mijn broer alles zo goedkoop mogelijk (goedkoopste kist, goedkoopste kaart, geenkoffie en cake enzo) Maar mijn zus is aangesteld als beheerder (al voor zijn dood) dus zij gaat ook de uitvaart enzo regelen. Ze doet het zoals mijn vader gewild zou hebben, sober maar wel met koffie en cake. Hij ou uitgestrooid worden bij onze moeder ( had ie ook egzegd voor zijn overlijden) maar mijn broer vind dat onzin en zegt dat ma dat niet wilde hebben. Hij wil ook geen herdenkingssteen voor mijn vader, vind ie allemaal onzin zegt ie.
DSiezelfde broer heeft destijds de crematie van mijn moeder geregeld en heeft het geld wat er over was zelf gehouden. Daar hebben wij nooit een probleem van gemaakt (terwijl dat al gauw 1000 euro was) omdat we geld niet belangrijk vinden. Maar als hij nu ook op het geld van mijn vader gaat azen ( terwijl hij al jaren niet meer kwam behalve met oud en nieuw) dan kan ik zo woest worden... Het gaat me totaal niet om het geld, als het aan mij ligt wordt het geschonken aan een goed doel, maar het gaat me om de instelling vanmijn broer. Nooit heeft ie naar zijn vader omgekeken en nu denkt hij te weten hoe mijn vader zijn uitvaart wilde.
Bedankt dat ik het hier ff kwijt kon, het frustreert me enorm ( ook door slaapgebrek hoor)

inmiddels is het al weer ruim een maand geleden.. toch wens ik jou en je familie nog heel veel sterkte toe!

quote:

Op dinsdag 6 september 2005 16:14 schreef sijkweiv het volgende:
Bedankt dat ik het hier ff kwijt kon, het frustreert me enorm ( ook door slaapgebrek hoor)

Damn...wat een verhaal...kan je frustratie helemaal voorstellen, helemaal als het zo'n moeilijke periode is en je daar nog mee moet omgaan...

Rouw heeft tijd nodig, neem je tijd, doe wat jij goed vindt om te doen...

Heel veel sterkte! Ik denk dat ik wel kan zeggen dat iedereen met je mee leeft!

Sterkte!

Gisteren een gesprek gehad met alle kinderen van mijn vader. Ik wil het gewoon uitpraten omdat ik niet met een lullig gevoel op de crematie wil zitten. Het ging dus in eerste instantie om één bepaald iets, wat mijn vader aan mijn jongste broer beloofd heeft toen ie nog leefde. Nu beweert mijn middelste breor (de eikel dus ..)dat mijn vader dat "ding" op zijn sterfbed aan mijn nichtje had gegeven. Wat me ten eerste al sterk lijkt want hij kon nauwelijks meer spreken en ten tweede heeft mijn vader bij leven wel 1000 keer gezegd dat het "ding" naar mijn middelste broet gaat. Tegen al zijn kinderen dus en nu beweert die gek ineens wat anders..Ik gooi dat dinghet liefstuit het raam dan kan niemand hem meer krijgen, maar goed dat wordt dus na de crematie nog een groot probleem..
Ook zei hij dat hij bij de crematie van mijn moeder geld heeft moeten bijleggen... MIjn moeder was voor 5000 euro verzekerd, ik heb de rekening gezien en die was iets van 4200 euro. Dat heb ik gezegd en hij zei dat ie na die tijd nog een rekening heeft gekregen van de koffietafel enzo...Die zou ik dan wel eens graag willen zien...De 4 andere kinderen hebben destijds zelf de as verstrooiing en de herdenkingssteen betaald omdat meneer weigerde eraan mee te betalen....
Vanavond is de condoleance en dankzij het praten van gisteren zal ik me normaal kunnen gedragen maar hoe het na de crematie moet.....ik heb geen idee..

quote:

Op woensdag 7 september 2005 07:27 schreef sijkweiv het volgende:
< triest gedoe>

Tja, dit soort dingen zie en hoor je vaker, helaas. Op tv heb ik ooit een verklaring van dit gedrag gehoord; soms is er (bewust of onbewust) enige 'concurrentie' tussen broers en zussen in een gezin en voelen sommigen zich (terecht of onterecht) achtergesteld. Ze denken dat hun ouders minder van hen hebben gehouden dan van de andere broers/zussen. Om dit achteraf 'recht te trekken', willen ze graag zoveel mogelijk en zo mooi mogelijke spullen hebben om zo het idee te krijgen dat hun ouders hen wel veel 'waard' vonden. Je broer kent zichzelf achteraf een speciale positie toe (zie ook het niet willen meebetalen aan de herdenkingssteen, hij vindt blijkbaar dat hij via andere manieren genoeg heeft gedaan). Is het nichtje waar je het over hebt toevallig zijn dochter? Dan past dat in het plaatje; je vader zou dat dan op het laatste moment toch aan de dochter van je broer hebben beloofd, je vader zou op het laatst toch de 'waarde' van hem als zoon hebben willen 'erkennen'. Wellicht is jouw broer ook overtuigd van zijn eigen gelijk, heeft hij wat woorden in zijn hoofd anders geïnterpreteerd/ anders willen interpreteren, het hoeft niet alleen maar gelieg en gedraai te zijn.

Weet niet of deze verklaring hout snijdt voor jou, maar zo ja, dan helpt het je wellicht om wat meer afstand te kunnen nemen van de houding van je broer. De verklaring (mits van toepassing) is niet bedoeld om zijn gedrag te vergoelijken, want dat kan niet. Dit soort onrecht maakt jou echter (terecht) woést, en dat kan nog heel lang doorzeuren. Dit doorzeuren is voornamelijk lastig voor jou, je broer stapt er misschien vrij makkelijk overheen. Misschien maakt een ander perspectief (kunnen zien waarom hij zo handelt) het voor jou op termijn makkelijker om ermee om te gaan.

Sterkte. Ook voor Maple_leaf.

sijkweiv: Ik kan niet meer zeggen als: sterkte! Wat een kut situatie lijkt me dat! Wij hadden ook wat wrijving in de familie maar dat is met name voor het overlijden van mijn oma aan de orde geweest. Begravenis en daarna geen last meer (mekaar simpel niet meer gesproken)

Het contact tussen mijn middelste broer en de rest van het gezin is nooit optimaal geweest...Hij kwam ook nooit of nauwelijks op bezoek bij onze ouders. Dat hij destijds de uitvaart van onze moeder heeft geregeld kwam waarschijnlijk omdat hij de enige was die nog enigszins zijn hoofd op orde had..Achteraf gezien was het beter geweest als iemand anders die taak op zich had genomen, maar ja da's achteraf gepraat.
En femmechantal: idd dat nichtje is de dochter van mijn middelste broer, niemand heeft mijn vader dat horen zeggen terwijl 4 van de 5 kinderen hem hebben horen zeggen dat het ding voor mijn jongste broer is, dus het is gewoon simpel. Dat ding gaat gewoon naar hem en mijn nichtje heeft dan gewoon pech gehad.....