Bloedgeven (2)

idd, in princiepe prikken ze in de elleboogsplooi, in het midden. Soms prikken ze aan de zijkant van je elleboogsplooi dit omdat de middelste niet opzet, daar er ook nog eentje ligt, alleen die heeft eerder kans op bewegingen (verrollen) waardoor die niet zomaar geprikt word.
bij sommige mensen prikken ze iets hogerr, bij de andere weer iets lager...

quote:

Op woensdag 7 september 2005 19:22 schreef fee-tje het volgende:

[..]
Anders krijg je zelf bloedarmoede .

quote:

Op donderdag 8 september 2005 06:58 schreef Goipie2 het volgende:
[..]
Want het bloed moeten binnen 15 minuten in de zak zitten, anders is het niet bruikbaar...

Belgische vrouwen mogen vier keer geven
En dat van die 15 min. wist ik niet. Denk dat ik er al langer heb gelegen... Maar dan wordt dat niet-bruikbare bloed toch gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek? Dat gebeurt ook met besmet/risicovol bloed.

Vanmiddag werd ik opgebeld of ik in plaats van plasma bloedplaatjes wou komen geven.
't is inderdaad voor de voldoening want je ligt dan een vol uur aan dat ding, zonder iets deftigs te kunnen doen... Bij plasma en bloedgeven kan je nog wat lezen of tv kijken.

Ben trouwens absurd happy om mijn donorstatus-ben ik nu een freak?

quote:

Op donderdag 8 september 2005 17:20 schreef Iksje het volgende:

[..]


[..]

Belgische vrouwen mogen vier keer geven
En dat van die 15 min. wist ik niet. Denk dat ik er al langer heb gelegen... Maar dan wordt dat niet-bruikbare bloed toch gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek? Dat gebeurt ook met besmet/risicovol bloed.

Wil je het echt weten?

quote:

Ben trouwens absurd happy om mijn donorstatus-ben ik nu een freak?

Wat mij betreft ben je dan best een freak, ja

Ben gewoon blij dat ik (als gezonde jonge mens) dit kan doen...
Ze maken het ook "leuk": de verpleegsters zijn supervriendelijk, je voelt nauwelijks dat ze prikken, ze brengen je drankjes, je kan er tv kijken en lezen, een koekje en soep/koffie achteraf en als je opportunistje bent kan je zelfs hele huishoudtoestellen bijeen sparen.
En ik heb heel makkelijke aders, in tegenstelling tot sommige verhalen hier...

quote:

Op donderdag 8 september 2005 17:33 schreef Iksje het volgende:
Ben gewoon blij dat ik (als gezonde jonge mens) dit kan doen...
Ze maken het ook "leuk": de verpleegsters zijn supervriendelijk, je voelt nauwelijks dat ze prikken, ze brengen je drankjes, je kan er tv kijken en lezen, een koekje en soep/koffie achteraf en als je opportunistje bent kan je zelfs hele huishoudtoestellen bijeen sparen.
En ik heb heel makkelijke aders, in tegenstelling tot sommige verhalen hier...

Spaarprogrammas dat hebben we hier in nederland niet. Maar ik ben er voor mezelf ook wel trots op dat ik het doe.

Hey,

idd, ik doe dit ook als voldoening. Ik zou als ik ooit bloed nodig heb, het graag kunnen krijgen, en met een veilig gevoel dat het gekeurd bloed is. Ik weet dat ik het kan doen omdat ik zonder problemen tegen naalden kan. Ik weet dat er mensen zijn die daar totaal niet tegen kunnen, ik neem ze niets kwalijk. Ik help graag waar ik kan, en zeker als het zo makkelijk is. Je heerlijk te drinken krijgt, je niet te lang mag staan omdat ze bang zijn dat je onderuit gaat, dus bedient wordt... nog wat lekker erbij...
te klagen heb je ckers niet.

Ik heb dat ook wel, als ik daar door dat ziekenhuis loop nadat ik bloed heb gegeven voel ik me erg bevoorrecht dat ik zo gezond ben....je ziet daar al die mensen, soms mensen van je eigen leeftijd, met infuus en al over de gang strompelen. Dan vind ik mezelf ineens een enorme mazzelaar dat ik geen bloed nodig heb, maar het af kan staan.

Dat bedoel ik dus... dat je blij bent dat je het kan missen.
Probeer ook mensen te overhalen om het te doen, mijn vriendenkring bestaat uit gezonde mensen met monogame relaties. (enfin ja, voor zover je zoiets zeker kan weten), maar niemand is tot nog toe kandidaat... zonde want wat scheelt zo'n halfuurtje nu?
Langs de andere kant sluit ik me aan bij Goipie2, dat niet iedereen even geschikt is voor de 'naaldenkwestie', hetzij fysiek, hetzij mentaal En da's ok, uiteraard.

quote:

Op donderdag 8 september 2005 22:20 schreef Iksje het volgende:

Langs de andere kant sluit ik me aan bij Goipie2, dat niet iedereen even geschikt is voor de 'naaldenkwestie', hetzij fysiek, hetzij mentaal En da's ok, uiteraard.

Ik kan het op zich redelijk hebben. Maar de laatste keer had er één niet goed geprikt. Toen gingen ze die naald heen- en weer bewegen en draaien... Toen trok ik het ook niet meer helemaal...

Nou ja, was ook de enige keer... Andere keren ging wel altijd goed gelukkig....

quote:

Op donderdag 8 september 2005 17:33 schreef Iksje het volgende:
Ben gewoon blij dat ik (als gezonde jonge mens) dit kan doen...
Ze maken het ook "leuk": de verpleegsters zijn supervriendelijk, je voelt nauwelijks dat ze prikken, ze brengen je drankjes, je kan er tv kijken en lezen, een koekje en soep/koffie achteraf en als je opportunistje bent kan je zelfs hele huishoudtoestellen bijeen sparen.
En ik heb heel makkelijke aders, in tegenstelling tot sommige verhalen hier...

Verpleegsters

Ik vind eigenlijk dat dit topic wel sticky mag, als extra boost.

Idd...

ik probeer ook vrienden over te halen. Mijn broer durft/wilt niet, vind het erg jammer. Mijn ouders mogen beiden niet geven wegens een al eerder gehad hebbende bloedtransfussie, anders had mijn moeder het wel gedaan. Een goede vriendin is als de doods voor naalden, alleen een prikje is al erg genoeg, laat staan bloedprikken, dan gaat ze echt door het lint.

tja,m in Leiden is het een appart gebouw, naast het ziekenhuis, patienten zie je verder niet liggen. Maar ben idd blij dat ik gezond ben...

Moet zeggen dat ik het goed vind van al die bloedgevers hier.
Geef jezelf maar even een flinke schouderklop!

quote:

Op donderdag 8 september 2005 23:11 schreef Vitalogy het volgende:
Ok ik vraag het wel

Hoe wenst jouw vrouw dat haar dagwerkzaamheden betiteld worden?

Ze is Donor-Assistent Volbloed, maar je mag haar ook prikmuts noemen, hoor

(én toevallig verpleegkundige, maar dat zijn de meesten niet, hoor)

quote:

Op donderdag 8 september 2005 22:20 schreef Iksje het volgende:
Dat bedoel ik dus... dat je blij bent dat je het kan missen.
Probeer ook mensen te overhalen om het te doen, mijn vriendenkring bestaat uit gezonde mensen met monogame relaties. (enfin ja, voor zover je zoiets zeker kan weten), maar niemand is tot nog toe kandidaat... zonde want wat scheelt zo'n halfuurtje nu?
Langs de andere kant sluit ik me aan bij Goipie2, dat niet iedereen even geschikt is voor de 'naaldenkwestie', hetzij fysiek, hetzij mentaal En da's ok, uiteraard.

Ik heb al twee vrienden meegekregen, en mijn vader wil het wsl. ook gaan doen. Zijn vader (mijn opa dus) was ook bloeddonor omdat hij een zeldzame bloedgroep had. Toen deden ze nog wel eens zo'n directe transfer, direct van de donor in de patient. Dan ging het vaak om kinderen of babies. Volgens mijn opa was dat één van de mooiste dingen om te zien, hoe een kindje zichtbaar beter werd van jouw bloed

Alleen mijn vriendin twijfelt, ze is namelijk een beetje bang voor naalden. Maar ze gaat wel altijd met ons mee, ze woont ook vlakbij het punt.

gewoon mee nemen...
en een beetje angst kan helemaal geen kwaad. Ik was de 1ste keer ook een beetje nerveus, mijn bloeddruk was daardoor waarschijnlijk ook iets hoger... maar daarna ben je weer blij dat je het hebt gedaan, en ga je de volgende keer met volle plezier!

Een vriendin van me heeft gisteren voor het eerst bloed gegeven.
Ikzelf ben er al een tijdje over aan het nadenken, maar ik denk toch dat ik het niet doe. Ik wil wel graag, maar zeker op dit moment heb ik er niet echt veel tijd voor en bovendien ga ik weer op een behoorlijk niveau sporten. Eerst maar even kijken hoe dat allemaal gaat, donor worden kan dan altijd nog

_{verkapte tvp}

Hier een verslagje van mij:

Eindelijk na lange tijd gewacht te hebben, mocht ik vandaag voor het eerst plasma geven.
Ik was toch wel een beetje zenuwachtig, ondanks dat ik zelf in de zorg werk en dit soort situaties wel gewend ben.
Bij de balie werd er om een donorpasje gevraagd. "sorry, die heb ik niet.. dit is de eerste keer".. Geeft ze me een map mee met gegevens enzo... "euh, moet ik eerst een vragenlijst invullen ".. "oh jah, sorry".. Heeft ze het even uitgelegd en kon ik verder.
Tijdens het invullen van de vragenlijst had ik echt zoiets van "waarom elke keer deze vragenlijst", ze kunnen toch ook bovenaan de vragenlijst neerzetten "is de situatie sinds het vorige bezoek gewijzigd?" iedereen weet wel wat wel en niet kan bij bloedgeven. En de donorarts vraagt het toch steeds weer.
Over 4 weken mag ik weer plasma geven en de kans is 1% dat de situatie wijzigd. Ik kan me wel voorstellen dat mensen afhaken omdat ze die vragenlijst vermoeiend/vervelend vinden.
Maar goed.. weer verder met mijn situatie.. keuring gehad -> gewicht, bloeddruk 120/80, HB 7.8, pols 84 (hoezo zenuwachtig?). Ze waren blij met de mededeling dat ik vorige week te horen heb gekregen dat mijn Hepatitis B titer goed is zij kunnen die antistoffen goed gebruiken om nieuwe vaccinaties te maken.
Daarna kon ik verder naar de afnamezaal. Er lagen nog 5 mensen die plasma gaven. Ik moest eventjes wachten en werd daarna vriendelijk geholpen. Ik mocht plaatsnemen en vond het allemaal best interessant wat er ging gebeuren. Ze heeft alles ook heel nauwkeurig uitgelegd. Eerst heel gefrutsel met slangetjes in de machine, toen aangeprikt en eerst via een zakje bloed afgenomen voor onderzoek. Daarna de machine in werking gezet. Het uitzuigen van het bloed voelde ik niks van, maar de teruggave van de bloedcellen was wel ietwat pijnlijk - zwaar drukkend gevoel. Ik heb nu het gevoel lichte spierpijn te hebben in mijn bovenarm.
Tijdens het aanprikken kwam er een vrouw naar mij toe die vroeg of ik iets wilde drinken. Moet ze dat nou net vragen als ik aangeprikt word vond dat wel storend.
Ze waren wel erg zorgzaam. Ik had mijn thee nog maar net op en kwam er een andere vrouw naar me toe of ik nog wat wilde drinken. Ik zei "nee, is wel genoeg zo".. zij: "nee, je moet wel goed eten en drinken" *zucht... Na 37 min was het klaar. Mooi zakje groen-geel plasma.. Ze wilden dat ik nog even bleef liggen omdat het voor mij de eerste keer was. Moest weer wat drinken + eten (alsof ik nog nie genoeg vet heb ). Het is wel vriendelijk allemaal, maar voelde me op dat moment net alsof ik in het ziekenhuis lag waar ik ook gedwongen werd om te eten + drinken.
Over het algemeen vond ik het allemaal meevallen! Ik ga over 4 weken weer op een avond.

Heb trouwens geen kaartje gekregen om het aantal x van geven te noteren - voor speldje. Of een klein presentje zoals Goipie2.
Maar ik heb het gedaan en daar ging ik voor

Fijn dat het zo goed is gegaan Anneke!
En sja, dat eten en drinken, da's voor je eigen bestwil

Heb het vrijdag eens nagevraagd waarom een bloedgift niet te lang mag duren (zie hierboven, 15min. ofzo)
Vrouw vertelde me dat ze twee types zakken hebben.
Het eerste type wordt gebruikt om een aantal zakken samen te voegen en er een 'pool' (poel?) van te maken voor plasma. Ze mogen dan wel niet het risico lopen dat er stolsels in zitten. Vandaar dat
ze de afnametijd in de gaten houden en het apparaat waar de zak opligt schommelt.
Het andere type wordt gebruikt voor de bloedcellen zelf.

quote:

Op vrijdag 9 september 2005 18:38 schreef AnnekeM het volgende:
Hier een verslagje van mij:

Tijdens het invullen van de vragenlijst had ik echt zoiets van "waarom elke keer deze vragenlijst", ze kunnen toch ook bovenaan de vragenlijst neerzetten "is de situatie sinds het vorige bezoek gewijzigd?" iedereen weet wel wat wel en niet kan bij bloedgeven. En de donorarts vraagt het toch steeds weer.

Waarom die vragenlijst elke keer? Weet jij of je in Westnijl/Leischmanias/malariagebied bent geweest? Weet jij dat het belangrijk is om aan te geven dat je een Trombocyten Agregatieremmer hebt gebruikt de laatse vier dagen, dit zit in veel pijnstillers(die je ook gebruikt voor een simpel) hoofdpijntje)? Weet jij dat je misschien niet mag geven als je de laatste 7 dagen bij de tandarts bent geweest? Weet jij dat je niet mag geven als je in de twee weken voor je donatie koorts hebt gehad? Dit zijn allemaal dingen die voor een gezond jong mens maar onbenullige dingen lijken en misschien vergeet te vernoemen, maar voor de ontvanger van je bloed levensbedreigend kunnen zijn!!!

Verder zijn de intieme vragen over met wie je allemaal wel of niet hebt gesekst niet leuk, maar zolang de HIV test nog niet sluitend is( we hebben nog altijd te maken met een incubatietijd van 6 maanden) zul je die vragen moeten blijven invullen.

Ik denk dat het wel handig geweest was dat je het informatieboekje eens doorgelezen had, dan had je van tevoren geweten dat je geweten van de lijst met vragen en het hoe en waarom hiervan

Ik verbaasde mij eigenlijk wel een beetje over de negatieve toon over die vragenlijst. Je bent toch zelf werkzaam in de gezondheidszorg(mag ik vragen in wat voor functie?) dan weet je toch als geen ander hoe belangrijk die vragen voor de patiënt zijn? Dat zijn toch de mensen waarvoor we het allemaal doen?

Goed hoor dat mensen bloed geven. Maar van het idee van een naald in mijn arm en mijn bloed wat via een slangetje loopt word ik gek...

Zojuist aangemeld!

Geniaal topic dus

quote:

Op dinsdag 13 september 2005 10:59 schreef Vitalogy het volgende:
Ik heb van dat gepruts wel een behoorlijke bloedplek overgehouden. Nu is dat op zich niet zo erg maar het drukte ook op mijn pees wat nogal een zeurend gevoel geeft. Inmiddels is het nu wel aan het afnemen, maar goed erg tevreden over hoe die tweede keer verliep ben ik iig niet.

Was het pas je tweede keer toen je dat naaldenincident had? Is wel rot dat het blijft zeuren... Kan je er niet mee terug naar het afnamecentrum? Normaal gezien zou dat moeten kunnen, toch?
Stel dat je ader nu niet goed geneest ofzo. Snap ook echt niet dat ze dan niet gewoon gestopt zijn als het niet lekker liep.

Zijn er gegevens bekend over het afgenomen bloed. Hoeveel er ook daadwerkelijk wordt gebruikt en of er ergens echt een tekort aan is.
Ik ben er over aan het denken om ook bloed te gaan geven, maar wil wel het idee hebben dat het ook enig nut heeft.

quote:

Op dinsdag 13 september 2005 19:03 schreef Rest het volgende:
Zijn er gegevens bekend over het afgenomen bloed. Hoeveel er ook daadwerkelijk wordt gebruikt en of er ergens echt een tekort aan is.
Ik ben er over aan het denken om ook bloed te gaan geven, maar wil wel het idee hebben dat het ook enig nut heeft.

http://www.sanquin.nl/Sanquin-nl/sqn_donor_nl.nsf/0/3CD62E0D24E07F06C1256C8B00545C70!OpenDocument&BaseTarget=Body

Nou ja, kon zijn dat je ader ging ontsteken ofzo... Maar als het alweer over is, op naar de volgende gift dan maar

Vandaag m'n eerste oproep binnen
Hebben ze snel gedaan 29 Augustus gekeurd.

a.s Maandag mag ik komen geven..

Even een berichtje van de andere kant, ik heb de afgelopen maanden veel bloed, plasma en trombocyten mogen ontvangen wegens Leukemie. 2 weken geleden heb ik zelfs nieuwe stamcellen van een voor mij onbekende Europese donor gekregen.

Jullie doen allemaal iets heel bijzonders, bedankt daarvoor!

quote:

Op woensdag 14 september 2005 11:27 schreef SterkStaaltje het volgende:
Even een berichtje van de andere kant, ik heb de afgelopen maanden veel bloed, plasma en trombocyten mogen ontvangen wegens Leukemie. 2 weken geleden heb ik zelfs nieuwe stamcellen van een voor mij onbekende Europese donor gekregen.

Jullie doen allemaal iets heel bijzonders, bedankt daarvoor!

Geen dank, hier doen we het voor, gaat het nu beter met je?

Inmiddels meer dan twee maand geleden aangemeld en brief gekregen dat ze me gaan oproepen. Nog niets gehoord daarna. Weet iemand hoe lang dat kan duren?

quote:

Op woensdag 14 september 2005 11:53 schreef nixxx het volgende:

[..]

Geen dank, hier doen we het voor, gaat het nu beter met je?

Vrijdag mag ik eindelijk na 4 weken opname (3e kuur) naar huis toe. Alle kuren zijn voorspoedig verlopen gelukkig! Nu ben ik klaar met de behandeling en is het afwachten hoe het verder verloopt!

De nieuwe stamcellen hebben het beenmerg inmiddels gevonden en doen goed hun werk. M'n bloedwaarden zitten bijna weer op het oude goede niveau!

Nogmaals


Voor mensen die meer willen weten over beenmerg (stamcel)donorschap

Stamceldonor

Hey Sterkstaaltje,
hoe is het nu met je? slaan de nieuwe stamcellen een beetje aan?
heel veel sterkte,


Hey Freecell,
wisselend van bloedgroep kan het soms langer duren... sterkte?

quote:

Op woensdag 14 september 2005 13:55 schreef Goipie2 het volgende:


Hey Freecell,
wisselend van bloedgroep kan het soms langer duren... sterkte?

Sterkte hoeft niet hoor
Ze weten mijn bloedgroep nog niet eens, dus dat kan het niet zijn
Ze hebben me gewoon nog steeds niet opgeroepen

quote:

Op woensdag 14 september 2005 14:32 schreef Vitalogy het volgende:
Je laat eenmalig een keer een buisje bloed afnemen voor een weefseltypering. Vervolgens kan het een hele tijd duren voordat je in aanmerking kan komen voor het daadwerkelijke donorschap. Het doneren zelf vindt alleen plaats als er ook echt een patient is die het op dat moment nodig heeft. Dus niet als met het bloeddonorschap dat er bijv geen direct doel hoeft te zijn en dat het bloed voor wetenschappelijk doeleinden wordt gebruikt of opgeslagen of wat dan ook.

Das waar idd. Bloedtransfusie is alleen afhankelijk van je bloedgroep, en er zijn er maar acht. (A, B, AB en O en dan positief en nagatief) Beenmerg/stamcel is afhankelijk van je HLA, en daarvan zijn er duizenden varianten. De kans dat er iemand is die jouw beenmerg/stamcellen nodig heeft, is zo klein. Bovendien is de beenmergafname ietwat ingrijpende dan bloedafname: je moet enkele dagen van tevoren met groeifactor spuiten en voor de afname ga je onder volledige narcose.

Ik kan trouwens nergens vinden hoe je je beschikbaar stelt voor beenmerg/stamcellen.

Wat goed om te horen dat de stamcellen aanslaan Sterkstaaltje!
En wat ben ik blij dat "we" door iets eenvoudigs als bloed doneren jou gewoon hebben kunnen helpen!

Voor stamceldonor kun je gewoon contact opnemen met Sanquin, zij sturen je dan een formulier toe en vervolgens bellen ze je voor een afspraak.

Om je aan te melden voor beenmergdonor, kun je ook dit bestand downloaden, en uitprinten. Daarin vind je een aanmeldingsformulier.

quote:

Op woensdag 14 september 2005 15:18 schreef Vitalogy het volgende:
Kijk eens aan. Ik ga dat denk ik wel doen. Als ik lees dat ze vooral jonge mensen zoeken zie ik het bijna als een morele verplichting. Doe ik tenminste eens een keer echt wat nuttigs.

Eensch. Ik zie bloedgeven ook als een soort van burgerplicht. Als je jong bent, heb je er sowieso geen merkbare gevolgen van, en je kunt er levens mee redden, waarom zou je niet?

quote:

Op woensdag 14 september 2005 14:48 schreef fee-tje het volgende:

[..]

Das waar idd. Bloedtransfusie is alleen afhankelijk van je bloedgroep, en er zijn er maar acht. (A, B, AB en O en dan positief en nagatief) Beenmerg/stamcel is afhankelijk van je HLA, en daarvan zijn er duizenden varianten. De kans dat er iemand is die jouw beenmerg/stamcellen nodig heeft, is zo klein. Bovendien is de beenmergafname ietwat ingrijpende dan bloedafname: je moet enkele dagen van tevoren met groeifactor spuiten en voor de afname ga je onder volledige narcose.

Ik kan trouwens nergens vinden hoe je je beschikbaar stelt voor beenmerg/stamcellen.

Die kans is kleiner dan 1 op 10.000, dat geeft wel het belang aan van veel donoren.


Vitalogy

Bij mij zijn inmiddels de 3 buisjes afgetapt, en het wordt nu allemaal gecontroleerd op enge ziektes.
Die ik allemaal niet heb, maar dat willen ze zelf uitzoeken.

Wanneer ik nu 'voor het eggie' mag laten aftappen dat weet ik nog niet, krijg ik nog bericht over.

De Bloedbank in Haarlem is wel redelijk ongezellig. maar de stoel-bedden zijn de limit!

Man, die wil ik ook in mijn huis

Een week of drie geleden voor het eerst bloed gegeven. Testbloed wel te verstaan. Nog geen oproep gehad. Hoe lang duurt het ongeveer?

Viel me echt tegen omdat het toch vrij pijnlijk was. Ik heb wel vaker een prik gehad (in m'n bil) en dat was niet vervelend of pijnlijk maar deze laatste ervaring wel!
De "prikster" gaf aan dat m'n aderen vrij dun zijn en dat ik het voelde als het einde van de naald tegen de rand van het bloedvat aantikte. Vooral bij het eruit halen van de naald werd ik naar en licht in mijn hoofd. Ze zei wel dat de naald bij het bloedgeven nog dikker is dus het heeft mij een beetje afgeschrikt. Tot mijn spijt. Ik heb nog geen oproep gehad maar twijfel nu of ik wel bloed wil gaan geven. Misschien was het gewoon domme pech en gaat het de volgende keer beter.
Met dat drinken en eten viel het trouwens tegen. Moest zelf om thee (met dubbele dosis suiker) vragen omdat ik licht in mijn hoofd was. Ze waren me vergeten .... nouja kan gebeuren
Ik wil nu in elk geval vrijwilligerswerk gaan doen... toch nog iets goeds doen voor de menselijkheid!

Eigenlijk nooit aan gedacht, maar het idee om andere mensen te kunnen helpen met zoiets spreekt me wel aan, ben alleen 17 jaar, zou het dan kunnen??? Kan het niet echt vinden op die site...
Zit gelukkig een vestiging hier lekker dichtbij in Enschede


Ik heb het al gevonden, het staat onder "vragen"

Euh nee het staat er tog niet, pech!

quote:

Op woensdag 14 september 2005 19:06 schreef Markoe het volgende:
Eigenlijk nooit aan gedacht, maar het idee om andere mensen te kunnen helpen met zoiets spreekt me wel aan, ben alleen 17 jaar, zou het dan kunnen??? Kan het niet echt vinden op die site...
Zit gelukkig een vestiging hier lekker dichtbij in Enschede


Ik heb het al gevonden, het staat onder "vragen"

Euh nee het staat er tog niet, pech!

Je mag nog geen bloedgeven, je moet nl 18 jaar zijn. Maar iig een goed voornemen!!!

Mijn bloed is een grote mengeling van factoren en zaken. Dus waarschijnlijk heeft geen mens wat aan mijn bloed. Sowieso is mijn bloedgroep niet van deze wereld en daarnaast een mix van medicatie die continu in het bloed aanwezig is.

Had ik een standaard bloedgroep dan zou ik het zeker doen.