Zullen ouders vriend accepteren?

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 15:03 schreef petitlapin het volgende:
omdat het niet gemakkelijk, kwetsend en pijnlijk is als je naaste omgeving je relatie niet accepteert het kan een enorme druk op een relatie leggen.

Nooit last van gehad . . .

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 15:48 schreef ThunderChild het volgende:

Nooit last van gehad . . .

de relatie van mijn broer ligt moeilijk bij mijn moeder ... en dat is héél héél zwaar en lastig ...

Uiteindelijk gaat het wel om het leven van TS en om hoe zij dat wil vormgeven.
Ouders vinden het wellicht moeilijk hun kinderen los te laten en hun eigenfouten te laten maken. Logisch, maar je kunt je kind niet van wieg tot graf beschermen tegen de boze buitenwereld.
Leren doe je toch vooral van fouten die jezelf maakt.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 15:51 schreef petitlapin het volgende:
de relatie van mijn broer ligt moeilijk bij mijn moeder ... en dat is héél héél zwaar en lastig ...

Het is maar hoe moeilijk en lastig het je wilt maken. Die van mij kon totaal niet overweg met m'n vrouw, maar ik heb destijds gewoon voor m'n vrouw gekozen en m'n moeder kon (en nog steeds) de schijt krijgen. Zij bepaalt niet met wie ik omga cq. een relatie aanga . . .

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 15:54 schreef Copycat het volgende:
Uiteindelijk gaat het wel om het leven van TS en om hoe zij dat wil vormgeven.
Ouders vinden het wellicht moeilijk hun kinderen los te laten en hun eigenfouten te laten maken. Logisch, maar je kunt je kind niet van wieg tot graf beschermen tegen de boze buitenwereld.
Leren doe je toch vooral van fouten die jezelf maakt.

het gaat niet over loslaten, en hoe bemoeialachtig/beschermend je ouders zijn ...

in extreme gevallen sta je voor een keuze van kappen met je ouders en kappen met je vriend ...

en ik denk persoonlijk dat ik met mijn ouders niet zomaar zou kunnen kappen...

Ik denk dat het juist wel te maken heeft met loslaten.
Je kind loslaten betekent immers ook dat je hem/haar de vrijheid geeft om zijn/haar eigen beslissingen te nemen. Of je daar nu wel of niet achterstaat als ouder.

Daarbij, als je ouders je voor de keuze stellen hem/haar of wij, vind ik de ouder/kind relatie danig ontwricht.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 15:59 schreef Copycat het volgende:

Daarbij, als je ouders je voor de keuze stellen hem/haar of wij, vind ik de ouder/kind relatie danig ontwricht.

Ik vraag me ook af in hoeverre die ouders psychisch gezond zijn in dat geval. Een gezonde ouder zal het beste voor zijn of haar kind wensen, en nooit iemand voor die keuze stellen.. Inderdaad is de relatie dan aardig ontwricht. Als die vorm van manipulatie echter werkt....

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 15:59 schreef Copycat het volgende:
Ik denk dat het juist wel te maken heeft met loslaten.
Je kind loslaten betekent immers ook dat je hem/haar de vrijheid geeft om zijn/haar eigen beslissingen te nemen. Of je daar nu wel of niet achterstaat als ouder.

Daarbij, als je ouders je voor de keuze stellen hem/haar of wij, vind ik de ouder/kind relatie danig ontwricht.

het gaat niet over een opgelegde keuze

stel je voor dat mijn ouders iedere keer als ik met mijn verloofde binnenkom, hem echt buitenkijken, dat het echt niet klikt, dat ze hem te min vinden voor mij, of te dit of te dat ...

zelfs al zouden ze er nooit over spreken, ik zou het voelen, en ik weet niet of ik daar mee zou kunnen omgaan ... Ik kan mijn ouders niet dwingen hem graag te hebben ... ik zou er aan kapot gaan, denk ik.

In mijn vriendengroep zijn er ook al mensen verdwenen omdat hun partner niet goed in de groep lag, en blijkbaar niet met ons overeenkwam ... die vrienden kozen dus voor hun partner ... maar dat is nog iets anders dan kappen met je ouders ...

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:02 schreef Alicey het volgende:
Ik vraag me ook af in hoeverre die ouders psychisch gezond zijn in dat geval. Een gezonde ouder zal het beste voor zijn of haar kind wensen, en nooit iemand voor die keuze stellen.. Inderdaad is de relatie dan aardig ontwricht. Als die vorm van manipulatie echter werkt....

Er zijn genoeg gezonde ouders die hun grut voor die (en zelfs meerdere) keuzes zetten . . .

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 15:59 schreef Copycat het volgende:

Ik denk dat het juist wel te maken heeft met loslaten.
Je kind loslaten betekent immers ook dat je hem/haar de vrijheid geeft om zijn/haar eigen beslissingen te nemen. Of je daar nu wel of niet achterstaat als ouder.

Ik denk dat dat nogal simplistisch gesteld is, vanuit de theorie gedacht, waarbij de echte ouder-kind gevoelens zeer abstract gesteld worden ...
vanaf een afstandje is het makkelijk ouder te zijn dan ...

natuurlijk moeten ouders hun kinderen op een gegeven moment loslaten, hun eigen fouten laten maken ....
maar de 'kinderen' moeten dan zelf eveneens het vertrouwen winnen dat zij in staat zijn die verantwoordelijkheid te dragen ...

Oftewel, de 16-jarige dochter die thuiskomt met een in leer gehulde ZZ-Top-baardmans met een knetterende Harley Davidson en een doodskop zijn helm, moet niet janken dat haar vader die gozer linea recta weer de deur uittrapt. "... dat ze toch vooral oud genoeg is om haar eigen keuzes te maken, met welke personen ze omgaat, want ze is al 16 jaar oud ...."

Ouders zullen inderdaad hun kinderen moeten laten gaan, maar het is een hele zware taak om vooraf te zien als je dochter fouten gaat maken, waarvoor je haar het liefste zou willen beschermen, en die misschien ook kunnen gebeuren doordat het kind nog lang niet zoveel levenservaring heeft, als ze van zichzelf lijkt te willen denken.

In het geval van de Topicstarter is dat waarschijnlijk niet zo clichématig, maar juist dan is het voor haar belangrijk dat ze dat zelf ook als een volwassen en zelfverzekerde vrouw haar ouders verteld ... niet direkt op voorhand al de underdog-positie innemen 'dat ze met haar 19 jaar toch oud genoeg is'... maar gewoon realistisch blijven en misschien ook de ouders de kans geven eraan te wennen ....

Je kunt je ouders niet dwingen om het met je eens te zijn, maar je kunt wel een gesprek met ze aangaan waarin je ze aangeeft dat hij jouw vriend is, dat jij gelukkig met hem bent en dat dat (hopelijk) zo blijft.

Ik zou in ieder geval nooit mijn liefdesgeluk laten afhangen van de al dan niet goedkeuring van mijn ouders of vrienden.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:07 schreef RM-rf het volgende:

Oftewel, de 16-jarige dochter die thuiskomt met een in leer gehulde baardmans met een knetterende Harley Davidsoon en een doodskop zijn helm, moet niet janken dat haar vader die gozer linea recta weer de deur uittrapt. "... dat ze toch vooral oud genoeg is om haar eigen keuzes te maken, met welke personen ze omgaat, want ze is al 16 jaar oud ...."

16 Jaar is dan ook niet bepaald een volwassen leeftijd te noemen...
TS is 19, vind ik een ander verhaal dan deze hypothese .

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:07 schreef ThunderChild het volgende:

[..]

Er zijn genoeg gezonde ouders die hun grut voor die (en zelfs meerdere) keuzes zetten . . .

Ik heb daar zo mijn twijfels bij. Er is toch wel iets mis met jezelf als je je kinderen op die manier manipuleert.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:12 schreef Alicey het volgende:

Ik heb daar zo mijn twijfels bij. Er is toch wel iets mis met jezelf als je je kinderen op die manier manipuleert.

alsof een kind nooit zijn ouders manipuleert

vooral nu ik zelf moeder word, hoop ik écht dat mijn kind gelukkig wordt op alle gebieden, en niet te veel gekwest wordt in het leven.

als ze dus op haar 18de binnenkomt met een albanees met een strafblad, ga ik echt niet staan juichen, en ik zal dan zeker mijn mening zeggen, als jij dat manipuleren noemt, fine with me

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:12 schreef Alicey het volgende:
Ik heb daar zo mijn twijfels bij. Er is toch wel iets mis met jezelf als je je kinderen op die manier manipuleert.

Denk je ?? Zij hebben toch altijd gelijk en ze zijn niet gek (of wat dan ook) . . .

Je mening geven is iets anders dan je mening koste wat het kost doordrukken .

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:14 schreef petitlapin het volgende:

[..]

alsof een kind nooit zijn ouders manipuleert

Wat heeft dat met het onderwerp te maken?

quote:

vooral nu ik zelf moeder word, hoop ik écht dat mijn kind gelukkig wordt op alle gebieden, en niet te veel gekwest wordt in het leven.

als ze dus op haar 18de binnenkomt met een albanees met een strafblad, ga ik echt niet staan juichen, en ik zal dan zeker mijn mening zeggen, als jij dat manipuleren noemt, fine with me

Je laat haar kiezen tussen jou en die Albanees?

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:11 schreef Copycat het volgende:

[..]

16 Jaar is dan ook niet bepaald een volwassen leeftijd te noemen...
TS is 19, vind ik een ander verhaal dan deze hypothese .

19 is maar 3 jaar ouder dan 16

Ik vind dat TS ervoor moet gaan
Door schade en schande wordt men wijs

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:15 schreef Copycat het volgende:
Je mening geven is iets anders dan je mening koste wat het kost doordrukken .

maar je moet een karakter en een hart van staal hebben als de mening van anderen niets met je doet ... dat is dus ook heel het punt: kan je het emotioneel aan als je ouders en je vrienden niet echt akkoord gaan met je relatie ... ?

ik ben dolblij dat iedereen mijn verloofde een schatje vindt ... en ik weet niet of ik het zou aankunnen moest iedereen zich negatief uitlaten over mijn relatie en me niet meer zo graag uitnodigen voor feestjes omdat mijn kutvriend erbij is ...

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:11 schreef Copycat het volgende:

[..]

16 Jaar is dan ook niet bepaald een volwassen leeftijd te noemen...
TS is 19, vind ik een ander verhaal dan deze hypothese .

daarom gaf ik ook al aan dat mn voorbeeld een beetje een cliché-exaggeratie is (de ZZToppers zijn nu ook wel wat ouder dan 29 jaar , een hele generatie wordt nu volwassen zonder enige angst voor deze mannen met baarden op motoren, in plaats daarvan springt men op de kast voor noord-afrikaanse jongetjes op scooters die de eerste de beste ZZTopper tussen zijn tanden zou vermalen ) ....

maar tussen 16 en 19 jaar liggen ook slechts 3 jaar en er bestaat niet een keiharde grens, die juist de kinders zelf graag willen voordoen, dat je 'opeens' geheel volwassen bent en al helemaal niet dat dat volwasen worden komt met een gratis 'Schutz' tegen gekwetst worden in de liefde of het leven ... hooguit krijgen mensen een sterkere eeltlaag daartegen of voorzien ze de problemen wat sneller .... juist die jong-volwassenen die hard roepen 'dat alles nu hemels is, en ze zoooo verliefd zijn' geven sneller de indruk dat ze dat nog niet doorhebben ...

Daarom wekken deze meer 'beschermingsgevoelens' op bij ouders... omdat ze zichzelf ook zo 'bleu' of 'onschuldig' en 'ongerept' voordoen ...

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:16 schreef Alicey het volgende:
Je laat haar kiezen tussen jou en die Albanees?

heb ik dat ooit gezegd ??????????? , schuif me geen dingen in mijn schoenen die ik nooit gezegd heb.

maar toch, een albanees met een strafblad komt niet in mijn huis , dan moet ze zich met hem maar ergens elders gaan amuseren, of alleen gaan wonen

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:18 schreef petitlapin het volgende:

[..]

maar je moet een karakter en een hart van staal hebben als de mening van anderen niets met je doet ... dat is dus ook heel het punt: kan je het emotioneel aan als je ouders en je vrienden niet echt akkoord gaan met je relatie ... ?

Mijn ouders en vrienden zullen altijd mijn relatie respecteren. Het zegt niet dat ze niet bezorgd kunnen zijn of zelf een andere mening er op nahouden, maar ze zullen altijd respecteren dat ik mijn geluk op die manier vindt. Dit geldt voor mijn ouders, en voor hen die ik de kwalificatie vriend geef.

quote:

ik ben dolblij dat iedereen mijn verloofde een schatje vindt ... en ik weet niet of ik het zou aankunnen moest iedereen zich negatief uitlaten over mijn relatie en me niet meer zo graag uitnodigen voor feestjes omdat mijn kutvriend erbij is ...

Die mensen zou ik niet tot mijn vrienden rekenen eigenlijk.

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:21 schreef petitlapin het volgende:

[..]

heb ik dat ooit gezegd ??????????? , schuif me geen dingen in mijn schoenen die ik nooit gezegd heb.

Het was wel waar het over ging. Kennelijk is het dus goed dat ik het nog even vraag.

quote:

maar toch, een albanees met een strafblad komt niet in mijn huis , dan moet ze zich met hem maar ergens elders gaan amuseren, of alleen gaan wonen

Je zou haar wel die gelegenheid gunnen?

quote:

Op donderdag 21 juli 2005 16:22 schreef Alicey het volgende:

Je zou haar wel die gelegenheid gunnen?

heb ik daar dan iets over te zeggen ? ik kan ze toch niet manu militari uit elkaar houden