MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Nee, maar wel een goede slijmgitaristquote:Op donderdag 14 juli 2005 12:46 schreef Neleos het volgende:
Mark Knopfler?
Alhoewel die volgens mij nog nooit een rauw album heeft uitgebracht...
Neleos is géén Bowie kenner volgens mij....quote:Op donderdag 14 juli 2005 12:37 schreef Neleos het volgende:
David Bowie - Ziggy Stardust?
Nee, dat klopt. Ik riep zomaar wat.quote:Op donderdag 14 juli 2005 13:15 schreef cafca het volgende:
[..]
Neleos is géén Bowie kenner volgens mij....
En dat klopt wel. Ik ken hem alleen van naam.quote:...
This is like you've never heard him before..
And you may find yourself behind the wheel of a large automobile.
Ik heb het opgezocht, het is inderdaad Pat Metheny. Nu alleen nog de titel.quote:Op donderdag 14 juli 2005 13:25 schreef Scrutinizer het volgende:
Het zou Pat Metheny ook nog kunnen zijn maar dan nog heb ik geen idee wat betreft de titel
De enige Pat Metheny titel die ik kan bedenken is the Falcon & the Snowman, maar ik weet wel zeker dat die het niet is
quote:Op donderdag 14 juli 2005 13:25 schreef Scrutinizer het volgende:
Het zou Pat Metheny ook nog kunnen zijn maar dan nog heb ik geen idee wat betreft de titel
quote:is a single 39-minute composition in five parts. Part 1 is 18 minutes worth of pure distortion overdubbed multiple times. The track is also littered with disjointed jabbing guitar phrases which pop up between the heavy-layered sonic assaults. Part 2 is a bit more melodic and moves into a blues-based round. Parts of this track reminded me of John McLaughlin and early King Crimson. Part 3 is more disjointed guitar riffs and overall has a very dark feel to it. Part 4 is a standout consisting of a blues-rock riff with multiple parts added to it as the piece progresses. Think of Steve Reich meeting Robert Fripp meeting Lynyrd Skynyrd and you've pretty much got the idea. The final part is the only section of this album which includes acoustic guitar. The contrast and interplay between the electric and acoustic guitar is quite startling. It's almost as if two different pieces of music are being played at the same time together.
is a single 39-minute composition in five parts. Part 1 is 18 minutes worth of pure distortion overdubbed multiple times. The track is also littered with disjointed jabbing guitar phrases which pop up between the heavy-layered sonic assaults. Part 2 is a bit more melodic and moves into a blues-based round. Parts of this track reminded me of John McLaughlin and early King Crimson. Part 3 is more disjointed guitar riffs and overall has a very dark feel to it. Part 4 is a standout consisting of a blues-rock riff with multiple parts added to it as the piece progresses. Think of Steve Reich meeting Robert Fripp meeting Lynyrd Skynyrd and you've pretty much got the idea. The final part is the only section of this album which includes acoustic guitar. The contrast and interplay between the electric and acoustic guitar is quite startling. It's almost as if two different pieces of music are being played at the same time together.
quote:Op donderdag 14 juli 2005 13:41 schreef cafca het volgende:
De enige Pat Metheny titel die ik kan bedenken is the Falcon & the Snowman, maar ik weet wel zeker dat die het niet is
quote:Op donderdag 14 juli 2005 13:43 schreef iggy_in_the_house het volgende:
zero tolerance for silence?
Iggy +1
Met een mooie sticker voorop waarop Thurston Moore vertelt dat dit het beste Metheny album ooit is... dat had een hoop verraste luisteraars moeten waarschuwen Uit 1994 alweer trouwens.
Uit 1994 alweer trouwens.ps waarom gokte niemand Metal machine music?
quote:Op donderdag 14 juli 2005 13:49 schreef iggy_in_the_house het volgende:
geen al te best album
Welke cd is dit en van wie?
[afbeelding]
ali farka toure (met TOUMANI DIABATE) | in the heart of the moon
