Zwangerschap en Geboorte 147

Snowwww, jammer! Maar het is wel zo eerlijk, als zo een langdurige bevalling voorkomen kan worden, en alsnog kans op een keizersnee is ook niet alles. Dan is het misschien maar beter dat ze wachten.

Snowww, heel herkenbaar... met 37 weken moesten wij ook naar het ziekenhuis en was ik er helemaal klaar voor, alles meegenomen, inclusief maxi cosi... komen wij daar aan, mogen we gelijk de zelfde middag weer naar huis...

Hopelijk gaat het nu wel lekker snel! Sterkte hoor.

Hoi allemaal!

Allereerst Basset, onwijs gefeliciteerd!

Girly, dat klinkt allemaal goed , ik duim nog steeds voor je!

En Snowwww, jammer dat vandaag niet de dag was, maar misschien maandag .

Onze trouwdag was helemaal super. Het was lekker weer, de hele dag droog. Alles verliep volgens planning. Mijn mannetje zag er heel mooi uit . Ik heb relatief weinig last van de pijn gehad, vandaag helaas des te meer, maar liever vandaag dan morgen .
De avond voor de bruiloft begon mijn rechterborst ontzettend pijn te doen (nadat die eerder al zeurderig pijn deed). Er kwam troep uit, dus kwas best even in paniek. We hebben de vader van m'n beste vriendin (die bij ons sliep) gebeld, hij's huisarts. Op zijn advies met compressen in de weer, afgewisseld met warm douchen enz enz. Veel gemasseerd, en na een nacht flink lekker was de pijn weg
De dag zelf was echt onwijs gaaf , zodra we de foto's een beetje uitgezocht hebben en online hebben zullen we er hier uiteraard 1tje posten . Thnx voor jullie felicitaties en alles!

Dat klinkt goed Fuente!

Snowww....das ff balen natuurlijk, magoe, alles gaat verder gelukkig wel goed!

Wat leuk Fuente! Ik ben benieuwd naar jullie foto's, vooral jullie bruidskleding! Ik vind het wel iets moois hebben, met zon bolle buik trouwen!

Fuente laat je ons nog een fotootje zien ? Lijkt mij ook bijzonder

Snoww mijn mond viel open, dit is echt balen misschien wel tijd voor de laatste puntjes op de i en nog even genieten van je mooie baby in je buik

Van de HCG uit de urine die naar MvM gaat maken ze Pregnyl, een hormoon dat er ervoor zorgt dat er een ovulatie plaatsvind.

Net trek ik de koelkast open en daar ligt nog precies 1 spuit Pregnyl (bestemd voor de laatste IUI, die we uiteindelijk af hebben gezegd), terwijl in het toilet de flessen voor MvM staan.

Ik kan het na 2 weken nog steeds niet bevatten. Net na een hele moeilijke periode waarin we beslist hebben dat we geen medische molen meer gingen doen en min of meer bezig waren met de acceptatie dat we kinderloos zouden blijven. We hadden al reisplannen allerlei andere ideeën voor opleidingen enzo.

En ineens ben ik spontaan zwanger, wat helemaal niet zou kunnen. De schok is bijna te groot om het te bevatten. Daarnaast heb ik een verschrikkelijke angst dat het niet goed gaat, deze enige kans. We kunnen er allebei nog steeds niet over uit. Hopelijk gaat dat gauw over.

Wat een geslinger tussen hoop en vrees he, nog amper het ene besluit geaccepteerd en het wonder dient zich aan waar je weer aan moet wennen, stijgende hormonen, wisselende emoties ... Tinkerbell zit in een achtbaan!

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 09:10 schreef Tinkerbell het volgende:
Van de HCG uit de urine die naar MvM gaat maken ze Pregnyl, een hormoon dat er ervoor zorgt dat er een ovulatie plaatsvind.

Net trek ik de koelkast open en daar ligt nog precies 1 spuit Pregnyl (bestemd voor de laatste IUI, die we uiteindelijk af hebben gezegd), terwijl in het toilet de flessen voor MvM staan.

Dat doet me herrinneren aan de consulente van MvM die hier op bezoek was toen ik zwanger was van Saskia. Haar kennis ging niet verder dan dat er 'geneesmiddelen van gemaakt werden voor mensen die onvruchtbaar waren' oid. Aangezien ik zelf dus het belang kende van MvM en het zelf nodig had gehad kon ik haar een lesje 'wat doen ze met de urine van zwangere vrouwen' geven. Had toch verwacht dat die consulentes wat beter op de hoogte waren

Kan me voorstellen dat je emoties een loopje met je nemen trouwens. 't is ook niet nogal een achtbaan waar je in zit, neem daarbij een flinke portie hormonen die van alles met lichaam en geest doen..

Oh de dame die bij mij kwam was heel goed op de hoogte, heel prettig

Kan jij het al bevatten allemaal?

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 09:56 schreef Tinkerbell het volgende:
Oh de dame die bij mij kwam was heel goed op de hoogte, heel prettig

Kan jij het al bevatten allemaal?

af en toe ..
Ik heb donderdagavond nog de gebruiksaanwijzing van de predictor nog maar een keer helemaal nageplozen.. Wie weet had ik het wel fout gezien..
(alsof ik na 100 testen nog niet zou weten hoe het eruit moet zien.. maar ja, moest toch nog ff bevestiging hebben).
Ik denk dat ik 't pas echt kan gaan geloven als ik die echo donderdag heb gehad.

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 10:24 schreef E.T. het volgende:

[..]

af en toe ..
Ik heb donderdagavond nog de gebruiksaanwijzing van de predictor nog maar een keer helemaal nageplozen.. Wie weet had ik het wel fout gezien..
(alsof ik na 100 testen nog niet zou weten hoe het eruit moet zien.. maar ja, moest toch nog ff bevestiging hebben).
Ik denk dat ik 't pas echt kan gaan geloven als ik die echo donderdag heb gehad.

Ik was weer nerveus voor het testje van de MvM Sloeg ook nergens op.

Ik heb de echo op 1 augustus, ze doen het gewoon niet eerder hier, alleen met mediche reden

Tink en ET, ook hier is het onwerkelijk hoor...
Nick zegt net nog: doe dan nog een test!
En hier geen moeilijkheden met zwanger worden. Maar het is gewoon niet te bevatten in het begin. Maar als ik uitga van mijn zere tieten en mijn emoties die alle kanten op gaan en de toch iets verhoogde vermoeidheid... dan zal het toch wel zo zijn. Ik ben wel bang dat het mis gaat. Maar dat had ik de vorige keer op. Er kan nou eenmaal zoveel mis gaan. Het is natuurlijk uberhaupt zo'n wonder! We zitten lekker in de rollercoaster he?

Ok, na in 1 dag een cupmaat te zijn gegroeid, m'n buik zich heeft verdubbeld en de hele dag de neiging om richting wc te rennen om te moeten overgeven (maar dat is steeds net niet nodig) ben ik er toch wel van overtuigd dat 't zo is
Nou donderdag nog een kloppend hartje

_{Tink, effe OT, ik had je een berichtje gestuurd op een hotmailadres wat ik nog van je vond. Maar aangezien ik geen reactie heb gekregen vermoed ik dat je dat niet gekregen hebt...}

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 20:02 schreef Rewimo het volgende:
_{Tink, effe OT, ik had je een berichtje gestuurd op een hotmailadres wat ik nog van je vond. Maar aangezien ik geen reactie heb gekregen vermoed ik dat je dat niet gekregen hebt...}

_{Ik ga even loeren}

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 09:10 schreef Tinkerbell het volgende:
Daarnaast heb ik een verschrikkelijke angst dat het niet goed gaat, deze enige kans. We kunnen er allebei nog steeds niet over uit. Hopelijk gaat dat gauw over.

Ik heb nu ook veel meer 'angst' bij de eerste 3 maanden, dan dat ik bij Saskia had (en daar hadden we nog wel een alarmerend akkefietje op een week of 5, 6).

Misschien juist omdat het spontaan is....

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 20:18 schreef Swetsenegger het volgende:


Misschien juist omdat het spontaan is....

Ik voel het, eerlijk gezegd, als de enige en laatste kans, dat maakt me nog zoveel angstiger.

_{Rewimo, gevonden. Ik mail je nog terug}

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 20:28 schreef Tinkerbell het volgende:
_{Rewimo, gevonden. Ik mail je nog terug}

_{Is goed}

Wat is er hier allemaal gebeurd???Een aantal dagen niet komen zien en dan mis ik zo maar even het zwanger zijn van Tinkerbell en ET??

Van harte proficiat voor jullie en natuurlijk ook voor de rest van de zwangeren hier.
Het is jullie van harte gegund!

hai, ik wals even overal tussendoor...

Vanochtend heeft Mike Onsje voelen schoppen . Gaf wel een speciaal gevoel alsof we met zijn drieën in een complot zitten ofzo. We zijn vandaag eindelijk begonnen met de rommelkamer uitruimen zodat het een babykamer kan worden.

Tink, mooi verhaal over die pregnylspuit en de flessen voor MvM!
Tink en ET, ik kan me heel goed voorstellen dat het op het moment erg spannend is allemaal, ik had zelf al de zenuwen die eerste drie maanden, dus met die wondertjes van jullie zal dat idd nog wel sterker zijn. dikke voor jullie beiden en voor de mannetjes, ik hoop met jullie mee dat alles goed gaat!

Idd Tink en ET, het is natuurlijk onwijs spannend die eerste 3 maanden, ik had zelf in ieder geval het gevoel op eieren te lopen. EN ik kan me voorstellen dat ik jullie beider gevallen nog extra spannend is.

Ik vind het ook zo grappig om te lezen over alle meiden die wel 10 testen hebben gedaan na de eerste positieve, omdat ze het niet kunnen geloven. Ik heb maar 1 test gedaan die positief was (daarvoor heb ik er wel tientallen negatieve gedaan) en toen durfde ik en echt geen een meer te doen. Ik was zo bang dat die dan negatief zou blijken.

Alsof mijn lichaam zou zeggen, haha nee hoor geintje!!

Net terug van een heerlijk weekend Ieper. De pijn is me het hele weekend meegevallen. Het hele weekend door heb ik ontzettend veel gelopen. De pijn kwam pas erg hard opzetten als we hadden gezeten en ik weer moest gaan lopen. Met lopen zelf dus niet of nauwelijks. De pijn werd althans gelukkig niet erger. Dat vond ik al heel positief. Mij lijkt nu dat op momenten dat ik na een grote inspanning een tijdje gelegen of gezeten heb, ik zo stijf ben van de inspanningen die ik daarvoor gedaan heb dat het dus gewoon pijn doet.

De pijn zit nu voornamelijk in mijn rechterlies. Verder valt het dus wel mee. Gelukkig.

quote:

Op zondag 10 juli 2005 16:44 schreef Randa_v het volgende:
Net terug van een heerlijk weekend Ieper.

Offtopic, maar ik kon het niet laten: Dan zat je niet ver van hier? Woon je hier in de streek of gewoon een weekendje erop uit en ben je afkomstig van Nederland?