Als ik geen geld heb en mijn vriend wel genoeg dan zou ik gewoon gaan. De leuke tijd die je met elkaar gaat hebben (tenminste laten we er van uitgaan dat het leuk word
![]()
) is niet te koop met geld...
Daarbij komt er heus wel weer iets nieuws duurs, in de toekomst, dat ik dan weer zou kunnen betalen. Zolang het van 2 kanten komt dan is alles toch ok? Waarom een leuke tijd mislopen om zo iets materialistisch?
Dit is natuurlijk niet iets wat je met iemand doet die je nog maar een paar weken kent, maar na een bepaalde tijd moet je elkaar toch goed genoeg kennen om te weten wat je aan elkaar hebt?
Waarom zien mensen het ook gelijk als op iemands zak teren??
Het is toch geven en nemen, van beide kanten?
Samen genieten is toch belangrijker als geld? (Moet natuurlijk niet alleen maar van 1 kant komen...)
Als ik mijn vriend iets moois en leuks kan geven dan maakt dat mij erg gelukkig, dat zelfde geld voor mijn vriend, alleen dat geluk gevoel is al belangrijker dan het geld. Als het iets is waar je beide wat aan kan hebben (zoals een vakantie) dan is dat toch geweldig?
Zolang je maar normaal kan leven zonder schulden, zolang dat kan, dan zie ik het probleem niet.
Ok het is even wennen om je trots opzij te zetten, maar als je daar overheen kan zetten en jezelf toestaat om er van te kunnen genieten, dan is het het geld meer dan waard. Als je (of je partner) er niet van kan genieten dan is het natuurlijk zonde en dan moet je het ook niet doen...