Zo, net terug, na een supervlucht met China Airlines. Beenruimte, LCD schermpje
![]()
. Dat waren 16 mooie dagen. Kort:
Direct na aankomst doorgereist naar Ayutthaya. De volgende dag naar de drijvende markten van Damnoen Saduak, althans, 's avonds daar in Nok Noi uiteraard geslapen en na 6 uur 's ochtends een bootje, voor de touristenbussen. Daarna met bus door naar Phetchaburi, na wat rondlopen en aapjes kijken, geslapen in een geweldig chinees hotel.
![]()
De volgende dag gruwelijke vertraging met de trein, waardoor we pas 's avonds in Chumphon aankwamen, gewledig luxe hotel gepakt ter goedmakertje van die kutreis. De volgende ochtende de catamaran naar Ko Tao, om een Open Water te doen bij Scuba Shack, geslapen in Sunset 2 daarnaast. Puike duikschool met 2 Nederlanders, al kregen wij les van een Deen. Na vier dagen door naar Ko Pha-Ngan, waar we een "taxi" (pick up dus) pakte naar Baan Panburi op Ao Thong Nai Pan Noi. Wat een rust. Na twee dagen door naar Haad Rin, wilde we toch even zien natuurlijk. Mijn god zeg, ik weet nu dat er nog iets ergers is dan Nederlandse tieners aan de Costa Brava, namelijk Israëlische tieners in Haad Rin.
![]()
De volgende dag door via Surat Thani met de nachttrein naar BKK. Daar vlakbij Khao San Road geslapen, op 4 hoog. Natuurlijkde grand Palace en Wat Po en nog wat watjes, Busit Zoo, 's ochtends heel vroeg Lumphini park (Aanrader! Vol met Tai Chi, poweryogadingetjes en zelfs ballroom dansers!), stukje Chinatown, wezen shoppen op Khao San natuurlijk, maar ook Siam Discovery en MBK en daar een filmpje gepakt bij Grand EGV. Uiteraard VIP, geweldig. En toen na 2 nachten en drie dagen smoghappen een kaminikazi-taxi naar het vliegveld.
En om in te haken wat hier staat overd e taxi's, gewoon vragen omn de meter. Soms proberen ze eerst een prijs te noemen, maar zodra je dan een bedrag gaat noemen die redelijekr is, zetten ze de meter meestal wel aan, behalve in echte spits misschien. Natuurlijk vroegen wij de eerste keer ook hoeveel het was en dan kwamen we op 100 baht uit, maar de tweede keer kregenw e direct een taxi met meter en dan leer je dat prijs afspreken snel af. Lumphini park-Khao San was om 1800 uur 55 baht met meter, Chinatown-Khao San 49 Baht om 1730. Khao-San-Airport, 166 plus 15 toll.
TukTuks zijn en blijven oplichters. Toen we langs de oostkant van Grand Palace ed naar Wat Po liepen, allemaal TukTuks die zeiden dat Wat Po dus in de tegenovergestelde richting was. Meerdere. Zelfs op 50 meter van de ingang vandaan. Na bezoek aan Wat Po, een mannetje die een officiaal leek te zijn. Dat we gewoon een TukTuk voor 20 baht konden hebben, als we wat Thais spraken en dan via Wat dit, naar een kledingzaak en dan naar Khao San... 20 Baht, kledingzaak, niet dus. Op Khao San honderden die riepen Where You Go! Pingpong! OPZOUTEN! Eentje pakte me bij mijn elleboog. Pardom? Je mag best vragen, maar je blijft van me af.
![]()
We liepen zelf naar een stilstaande TukTuk langs het Democracy Monument, en vroegen hoeveel het was naar PatPong 2. Afdingen tot 50 baht, klinkt vrij normaal als je ziet dat een taxi net zoveel kost. En toch gewoon voor de pingpong afgezet. Duidelijk gezegd en bevestigd Pat Pong 2 en niet Pat Pong 1, een normale prijs, en dan nog. Wij niet naar binnen, komt ie ons ook nog eens achterna. En zegtd at hijd aar coupons krijgt, alsof wij daar wat mee te maken hadden. Je leest dat soort verhalen, je hoort ze, maar het is dus écht zo erg. Ik moet wel zeggen, dat er een andere TukTuk kwam, die ons vertelde dat dit dus niet PatPong was. Maar die was dus wel bloedeerlijk. Wij vroegen hoeveel het terug was naar Khao San als we met hem gingen. Hij zei, 150-200 baht, maar dat we gewoon even 100 meter terug moesten lopen, terug achter de stoplichten. Hij was zo duur omdat het eenrichtingw as en hijd an heel ver moest omrijden en een taxi voor het stoplicht was veel goedkoper. Ze zijn er dus wel, eerlijke TukTuks. Denk ik. Maar inderdaad, de taxi was dus maar 47 Baht...