De Kunst van het loslaten van een ex - deel 21

quote:

Op woensdag 6 juli 2005 23:39 schreef akkien het volgende:
Christine, ik vind het zo leuk om te zien dat jij overal op precies dezelfde manier mee omgaat als ik . we gaan zeg maar zo gelijk op. Rond dezelfde tijd ging t uit. En iedere keer als je nu iets post herken ik er zoveel in. Jouw hele verhaaltje hierboven. Na een paar weken weer zin hebben in verder leven, af en toe eventjes terugvallen en verder best ok zijn.

Inderdaad, dat vind ik ook grappig om te zien.... alhoewel de situatie natuurlijk niet grappig is
Heb jij nu weer contact met je ex??

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 18:01 schreef TheFrankey het volgende:

[..]

kut man, hoe lang is het uit en hoelang heeft het stand gehouden

We zijn bijna 4 jaar bij elkaar geweest en het is nu zo'n 3 maandjes uit. Toch al weer een tijdje en het gaat ook alweer een beter met mij maar heb toch nog wel van die kutmomenten. En die vriend heeft ze gekregen kort na onze beeindiging van onze relatie, daarom voelt het ook zo kut. Ze zit nu in het buitenland en ze komt 30 juli terug en ik zie haar dan ook wel weer een keer, ben echt benieuwd hoe dat zal zijn. Ik ken haar echt enorm goed en weet hoe ze is, ik weet nu al dat het voor haar een groot huilfestijn wordt als we elkaar weer zien en dat ze waarschijnlijk met het idee komt dat het allemaal fout is geweest. Althans dat denk ik, maar ik ga er wel van uit, ik ken haar echt goed en weet hoe ze is.

Mijn probleem is ook dat ik me nog steeds ontzettend zorgen om haar maak omdat ze denkt dat alles maar goed en ok is bij mensen en in de wereld. Toen ik haar leerde kennen zat ze echt in een hele slechte periode (slechte mensen om haar heen, drugs, slecht op school, etc...) Ik wil niet egoistich overkomen maar mede dankzij mij is alles goed gekomen en ik heb echt heel veel voor haar betekent en ben er altijd voor haar geweest. Haar ouders waarmee ik nu nog steeds ontzettend goed contact hebt zijn me daarvoor ook nog steeds erg "dankbaar". Maar het probleem is dat ze zelf erg snel in problemen kan raken, iedereen kan haar eigenlijk onzin vertellen of leuke dingen vertellen en zij vind dat dan gelijk helemaal te gek. Ze ziet vaak de kwade bedoelingen niet in van mensen. Daarvoor maak ik me nu nog de meeste zorgen, ik hoop dat alles ok gaat met haar daar in het buitenland maar ik heb al vernomen dat die nieuwe vriend ook weer niet echt pluis is, maar wat doe ik eraan. Als zij dit leven wil leiden dan moet ze dat doen, alleen moet ik proberen om me er los van te maken en dat is en blijft moeilijk..

We zullen zien.....ze blijft stiekem mijn supergirl!

Hey Denka... niet mijn verhaal afpakken he. Hehe geintje....

Mensen die mijn andere topic kennen weten er al wat van... maar het verhaal over jouw verhouding tot je ex komt erg overheen met het mijne.....

Ik weet ook dat ik verder moet gaan... (het is bij mij nu bijna 4 weken over...) en dat lukt me stukje bij beetje ook al wel weer, mede dank zij mensen van het forum hier... het erover kunnen praten met veel mensen incl. mijn ouders, en tsja... dus ook de vader en stiefmoeder van m'n ex....die zijn me ook erg dankbaar voor de afgelopen 3 jaar die ik haar gegeven heb.....

Mijn ex heeft ook erg veel bagage... slechte jeugd gehad bij haar moeder... pas tot bloei gekomen toen ze rond haar 15e bij haar vader in Almere kwam wonen.... een achterstand in leren en ontwikkeling... en de laatste maanden voordat ze mij leerde kennen ook erg losbollig bezig omdat ze gewoon met zichzelf in de knoop zat.....

Mijn komst in haar leven betekende ook het begin van een periode van stabiliteit... ze had naar eigen zeggen eindelijk iemand die haar gelukkig maakte.... die haar probeerde te begrijpen... die kon omgaan met haar woede buien... die haar aan het lachen kon maken maar ook raad geven....

Het was gewoon fijn... het maakte mij verder ook niet uit wat er allemaal gebeurd was in d'r verleden... ik wist dat ze voor mij gekozen had... en dat vond ik heel bijzonder... had niet een al te hoge pet op van mezelf qua uiterlijk en zo..... en ik wist dat ze zich goed voelde bij me.

Helaas... heeft ze onlangs dus gekozen voor een nieuwe vlam, een nieuw leven, ookal overziet ze op dit moment misschien nog niet helemaal wat het emotioneel en financieel gaat inhouden en zo... maar goed..... ze heeft dit denk ik wel nodig voor haar ontwikkeling van wie ze nu echt is.....

Enige jammere is de manier waarop afgelopen weken de dingen zijn gegaan... tot ze afgelopen zondag weer wat bij zinnen kwam. Maar goed, daar ga ik niet meer over uitwijden....

Maar ik denk uiteindelijk wel... een meid met de nodige bagage.... hoeft geen probleem te zijn. Maar je kunt daardoor (zo blijkt ook in jouw geval maar weer) vaak wel de nodige geslotenheid verwachten... en dat kan dus een relatie opbreken.....

hoi allemaal.. even een update..

Het gaat slecht momenteel maar ook als een opluchting. Pe heeft tegen mij gezegd dat hij het niet meer trekt. Het is dus helemaal over. Klaar uit. De kaars is uitgeblazen.

Ik voel veel verdriet, boosheid en verwarring. Nu begint het echte verwerken zeg maar... Ik wil het niet, ik wil bij hem zijn. Dat kan helaas niet meer. Maybe over 2 jaar ofzo. Maar daar ga ik niet meer vanuit. Het is klaar.

Ik moet aanmezelf werken. Ik ben wispelturig en verander vaak van gedachten. Ik moet mij focussen op een paar dingen en niet op alles. Dat is wat hij mij als laatste door het telefoongesprek meegaf. Wel lief van hem. Ik voel nog steeds ontzettend veel liefde jegens hem. Hij is voor mij de ware maar het is jammer genoeg niet wederzijds.
En daar kan ik moeilijk mee omgaan. Het komt mede door mijn gedrag. Niet dat ik mijzelf naar beneden haal maar hij heeft groot gelijk.

Ik heb vanacht neit geslapen. Ik kwam thuis van een avondje uit en ontdekte zijn mail. Waarna ik een smsje en een mailtje heb gestuurd. Na zijn reactie per sms, heb ik hem opgebeld. De liefde of het idee dat de ander de ware zou kunnen zijn is over voor hem.

Ik voel me zo

[ Bericht 99% gewijzigd door espina op 08-07-2005 07:01:22 ]

Ai, rot voor je espina...
Ik weet precies hoe je je voelt

Maar aan de andere kant, wees blij dat je duidelijkheid hebt. Nu weet je wel waar je aan toe bent...

Hetzelfde hier, na kussen verbannen te hebben op disdag is er gisteren echt ene einde gekomen aan wat wij hadden. Het voelt deze keer ook meer als een einde als andere keren. Nu gaat zij binnen 3 weken weer met haar ex zoenen en sexen. Zoiets is moeilijk te verkroppen. Het hele probleem is ook dat ik haar als mijn beste vriend ben gaan beschouwen, maar die raak ik nu ook kwijt. Ik weet van mezelf dat ik er niet tegen kan om in haar buurt te zijn. De verliefde gevoelens komen dan veel te makkelijk weer terug. Ik ga dus proberen haar een tijd niet meer te zien (iig 2 weken,. daarna vakantie 3 weken dan hoop ik dat het enigszins over is). Tis wel lastig aangezien ze bij me in huis woont (studentenwoning).

Stiekem blijf je altijd hopen dat het nog goed komt. Ze heeft vaak genoeg gezegd dat ik haar soulmate bent en ze heeft haar keuze ook nog niet fatsoenlijk uit kunnen leggen. Ik ga proberen neer te schrijven wat zij ongeveer zegt.

Sinds het begin van onze relatie is ze van haar exblijven houden (ik had haar "afgepakt"). En aangezien ze die elke week nog net zo veel zag als voorheen, is dat niet over gegaan (big fat DUH). Nou heeft die ex een antal voordelen boven mij: Hij heeft een vriendengroep waarmee ze elk weekend uitgaat, mijn vrienden kent ze niet. Hij net zo gelovig als zij, ik niet. Haar ouders mogen hem heel erg (geloof heh), mij hebben ze nooit ontmoet. Ik ben vorgens haar haar Soulmate, en hoewel ik het in het begin niet geloofde ben ik het langzaamaan toch zo gaan ervaren. Blijkbaar is dat niet genoeg.

Eigenlijk is ze gewoon een takkewijf dat mij nooit een kans heeft gegeven (ze is NOOIT bij me geweest in de weekenden, heeft mijn ouders noch mijn vrienden ooit ontmoet in 6 maanden terwijl ik haar herhaalderlijk uitnodigde), tis jammer dat ik van dr houd anders had ik dr fatsoenlijk uit kunnne scheldene

quote:

Op vrijdag 8 juli 2005 06:51 schreef espina het volgende:
hoi allemaal.. even een update..

Het gaat slecht momenteel maar ook als een opluchting. Pe heeft tegen mij gezegd dat hij het niet meer trekt. Het is dus helemaal over. Klaar uit. De kaars is uitgeblazen.

Ik voel veel verdriet, boosheid en verwarring. Nu begint het echte verwerken zeg maar... Ik wil het niet, ik wil bij hem zijn. Dat kan helaas niet meer. Maybe over 2 jaar ofzo. Maar daar ga ik niet meer vanuit. Het is klaar.

Ik moet aanmezelf werken. Ik ben wispelturig en verander vaak van gedachten. Ik moet mij focussen op een paar dingen en niet op alles. Dat is wat hij mij als laatste door het telefoongesprek meegaf. Wel lief van hem. Ik voel nog steeds ontzettend veel liefde jegens hem. Hij is voor mij de ware maar het is jammer genoeg niet wederzijds.
En daar kan ik moeilijk mee omgaan. Het komt mede door mijn gedrag. Niet dat ik mijzelf naar beneden haal maar hij heeft groot gelijk.

Ik heb vanacht neit geslapen. Ik kwam thuis van een avondje uit en ontdekte zijn mail. Waarna ik een smsje en een mailtje heb gestuurd. Na zijn reactie per sms, heb ik hem opgebeld. De liefde of het idee dat de ander de ware zou kunnen zijn is over voor hem.

Ik voel me zo

We hebben er ook al op MSN over gepraat en zo, maar ook maar ff hier...

Erg rottig dat het nu definitief is . Maar je hebt nu in ieder geval de duidelijkheid die je nodig had, ookal is het niet de duidelijkheid die je liever had gehad. Ik hoop echt dat het voor jullie werkt om goede vrienden te blijven, zonder bij-gevoelens en dat jullie toch met respect naar en over elkaar kunnen praten.

Sterkte meid

quote:

Op vrijdag 8 juli 2005 08:44 schreef Xtinction het volgende:
Hetzelfde hier, na kussen verbannen te hebben op disdag is er gisteren echt ene einde gekomen aan wat wij hadden. Het voelt deze keer ook meer als een einde als andere keren. Nu gaat zij binnen 3 weken weer met haar ex zoenen en sexen. Zoiets is moeilijk te verkroppen. Het hele probleem is ook dat ik haar als mijn beste vriend ben gaan beschouwen, maar die raak ik nu ook kwijt. Ik weet van mezelf dat ik er niet tegen kan om in haar buurt te zijn. De verliefde gevoelens komen dan veel te makkelijk weer terug. Ik ga dus proberen haar een tijd niet meer te zien (iig 2 weken,. daarna vakantie 3 weken dan hoop ik dat het enigszins over is). Tis wel lastig aangezien ze bij me in huis woont (studentenwoning).

Stiekem blijf je altijd hopen dat het nog goed komt. Ze heeft vaak genoeg gezegd dat ik haar soulmate bent en ze heeft haar keuze ook nog niet fatsoenlijk uit kunnen leggen. Ik ga proberen neer te schrijven wat zij ongeveer zegt.

Sinds het begin van onze relatie is ze van haar exblijven houden (ik had haar "afgepakt"). En aangezien ze die elke week nog net zo veel zag als voorheen, is dat niet over gegaan (big fat DUH). Nou heeft die ex een antal voordelen boven mij: Hij heeft een vriendengroep waarmee ze elk weekend uitgaat, mijn vrienden kent ze niet. Hij net zo gelovig als zij, ik niet. Haar ouders mogen hem heel erg (geloof heh), mij hebben ze nooit ontmoet. Ik ben vorgens haar haar Soulmate, en hoewel ik het in het begin niet geloofde ben ik het langzaamaan toch zo gaan ervaren. Blijkbaar is dat niet genoeg.

Eigenlijk is ze gewoon een takkewijf dat mij nooit een kans heeft gegeven (ze is NOOIT bij me geweest in de weekenden, heeft mijn ouders noch mijn vrienden ooit ontmoet in 6 maanden terwijl ik haar herhaalderlijk uitnodigde), tis jammer dat ik van dr houd anders had ik dr fatsoenlijk uit kunnne scheldene

Een duidelijker uitleg ga je denk ik ook niet krijgen van haar (puur vanuit mijn eigen ervaring gesproken). Zij heeft een keuze gemaakt om naar haar ex terug te gaan, het voelde bij hem blijkbaar utieindelijk toch beter. De situatie rond gezamelijke vrienden en familie zal hier ook best in mee gespeeld hebben, maar ook qua persoon denk ik.

Espina! Wat klote voor je!

In ieder geval heb je het nog 1 keer geprobeerd, je bent er voor gegaan. Helaas is het niet zo geworden wat je wilde.
Heel veel sterkte de komende tijd.

Ik wil nog wel even zeggen dat je niet al te hard voor jezelf moet zijn hè! Het zal best zo zijn dat jij wat wispelturig bent, maar het komt ook deels door hem dat het niet werkt tussen jullie, dat ligt echt niet alleen aan jou hoor!

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 10:15 schreef Tarot het volgende:

[..]

Niks om je voor te schamen. Het gaat op den duur vanzelf over...

Nou, heb ik mijn tijd zitten verdoen met haar of was het echt.
Niks is meer als het lijkt.

Gewoonlijk ben ik de hart doktor maar nu ben ik de pinuet en als patient is het kut en geldt niks meer.
thanx Tarot

Ik ben ook zooo boos. woest op haar en alles. En verdrietig.
Waarom met al mijn liefde en kracht kanik het niet goed maken. Desperate!!

zucht.
hopelijk gaat het iemand hier wat beter af!

Ik voel me nu best wel aardig. Ik ben vannacht uit geweest en dat is me erg goed bevallen. Ik heb lekker gedanst en er waren zowaar andere mannen die interesse in me hadden .

Best wel wrang dat ik me juist vandaag wel goed voel, het is vandaag nu precies 1 maand uit. Opzich vind ik dat wel een raar idee maar ik merk wel dat doordat ik mijn ex niet zie en doordat we eigenlijk helemaal geen contact meer hebben ik hem toch al wel minder mis dan bijvoorbeeld een paar weken terug.

Ik voel me kapot en heel erg moe.

Ik heb met een kennis over pe en mij gepraat. Hij zei neem rust en bekijk het over een half jaar. Als het nog steeds hetzelfde gevoel is, ga dan naar hem toe en praat erover.

Ik ga in mijn leven structuur aanbrengen. Studie, sport en vrienden. Regelmaat. Bewust zijn van hoe ik over kom op andere mensen en bewust zijn in mijn doen of laten. Achter mijn meningen staan.

Als ik dat allemaal bereikt heb over een half jaar en ik houd nog steeds van Pe, dan ga ik naar hem toe. Dan wil ik dat face to face bespreken. Tussen die tijd doe ik gewoon leuk tegen Pe. Ik praat niet meer over ons. We blijven vrienden. We zien wel hoe alles loopt.

Ik zet zonder hem mijn leven op de rails, als ik dat bereikt heb en het is nog steeds leuk tussen ons.. 'het gaat goed met jo, ik ben trots op d'r wat ze heeft weten te bereiken in haar eentje. Misschien nu ze veranderd is, is er wel een toekomst mogelijk'. We zullen zien...

Ik ga maar eens beginnetje maken, hoe ik mijn leven op de rails kan zetten. Ik doe het voor mezelf omdat ik het graag wil. Het zal alleen maar beter gaan met alles. Mensen krijgen vertrouwen in mij, ze weten waar ze op aan kunnen.

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 20:17 schreef Christine het volgende:

[..]

Inderdaad, dat vind ik ook grappig om te zien.... alhoewel de situatie natuurlijk niet grappig is
Heb jij nu weer contact met je ex??

ja, erg goed contact zelfs, we zijn nu gewoon goeie vrienden en dat gaat echt hardstikke goed. Vandaar dat ik de laatste tijd echt heel erg weinig behoefte heb om hier te posten enzo...

Espina, sterkte! Rot dat het zo gelopen is.
En ik denk dat structuur aanbrengen inderdaad een goed idee is. Probeer hem los te laten.

Goh mensen, wat is het topic hier dood gebloed zeg... . Nou ja, ik heb het ook druk gehad de afgelopen dagen maar had nu wel ff behoefte om een kleine status update te geven:

Ik was de laatste dagen weer erg depri, nadat m'n ex vorige week langs geweest was om te praten over bepaalde spullen.

Gelukkig heb ik gisteren een erg leuke dag gehad: Eerst samen met een goede vriend van me wat door het centrum gelopen... ff bij Mediamarkt uitgebreid gesnuffeld tussen alle mooie dingen die ze daar verkopen en ook nog wat dingen voor m'n woning gekocht. Daarna kwamen familieleden van hem ook naar Almere toe, want we zouden 's avonds met een groep van 6 naar de bioscoop gaan. Nou dit was erg gezellig!. Toen we om half 10 uit de eerste film kwamen hadden we zelfs nog zoiets van hmmmmm "nog eentje!!!". Die dag heeft me dus wel goed gedaan.

Hoewel m'n ex wel weer contact met mij opnam, over een jurk.... Maar goed, moest haar toevallig ook nog voor iets zakelijks spreken en zo, en ze deed gelukkig redelijk 'normaal'....

Vandaag ben ik bezig geweest met de voorbereidingen voor m'n verhuizing van komende week: Mijn spullen in dozen pakken, opruimen, en... tsja hoort erbij... al haar spullen een beetje tussen mijn spullen vandaan halen en aan de kant leggen. Alles wat van haar is ligt nu in een aparte hoek van de kamer.. mag ze over uiterlijk een paar weken zelf komen uitzoeken, dat wordt dan ook iets tussen onze huisgenoot en haar....

Maar wel erg vreemd... Al haar spulletjes die eigenlijk met ons mee zouden gaan aan de kant moeten leggen om straks mijn spullen weg te kunnen halen.... het voelt ergens gewoon nog steeds fout......

Het gaat moeilijk deze dagen. Ik heb veel afleiding, sport, familie en vrienden. Maar toch ben ik niet blij. Ik weet ook nu dat mijn ex ook niet blij is. We verlangen vurig naar elkaar maar het gaat gewoon op dit moment niet. Eerst aan mezelf denken.

Dan zien we na verloop van de tijd wel hoe het gaat. Als we nog dezelfde gevoelens hebben is het goed. Er kan altijd wat in die tussentijd gebeuren.. We zien wel.. Ik voel me totaal niet happy.

quote:

Op zondag 10 juli 2005 22:14 schreef espina het volgende:
Het gaat moeilijk deze dagen. Ik heb veel afleiding, sport, familie en vrienden. Maar toch ben ik niet blij. Ik weet ook nu dat mijn ex ook niet blij is. We verlangen vurig naar elkaar maar het gaat gewoon op dit moment niet. Eerst aan mezelf denken.

Dan zien we na verloop van de tijd wel hoe het gaat. Als we nog dezelfde gevoelens hebben is het goed. Er kan altijd wat in die tussentijd gebeuren.. We zien wel.. Ik voel me totaal niet happy.

Inderdaad... Denk eerst aan jezelf.. en hij moet dat ook doen.

Probeer alles op de rails te krijgen... probeer lekker alles voor jezelf te doen. En als de liefde tussen jullie nog steeds groot genoeg is.. dan overleeft ze die tijd ook nog wel

Ik heb gesolliciteerd naar een baan en ben nu voor de komende zes weken jr. manager afd. facilities in een groot bedrijf.
Sporten gaat goed, baan is leuk en heb een goed salaris. Ik wil dit zo graag met mijn ex delen.. Ik voel me nog steeds niet happy. De rust die ik nu heb is wel erg fijn maar ik mis gewoon nog wat. Samen het geluk delen zeg maar. Hij weet nu wel dat ik ben aangenomen ben.

Voel me eenzaam.. Ik zou blij moeten zijn. Alles verloopt naar wens.

Vanavond maar weer sporten..

_{Het liedje "wereld zonder jou.." is voor mij nu heel erg vanzelf sprekend. Ook het liedje "voorbij"}

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 23:25 schreef denka het volgende:

We zullen zien.....ze blijft stiekem mijn supergirl!

Dit herken ik tot op zekere hoogte wel.
Een paar jaar geleden ook iets met een meisje gehad, die niet helemaal lekker in haar vel zat. Ik heb haar een eind op weg kunnen helpen (voor zover ik dat voor haar kan beoordelen natuurlijk, dit is dus mijn perceptie).

Zij zal ook altijd specialer voor mij zijn dan andere ex-vriendinnen. Omdat het zo intens was. Ik ben ook nog steeds oprecht geinteresseerd in hoe het met haar gaat (heel goed gelukkig nu, spreek haar af en toe nog weleens).

Gisteren had ik weer zo'n "ik wil je terug" moment... én gesprek met m'n ex...
Waarom komen dat soort gevoelens altijd de kop op steken als je je toch al niet zo heel erg lekker voelt? Ik was doodmoe, chagerijnig en had teveel gedronken, en toen miste ik hem heel erg.
Vandaag ben ik er wel weer overheen (wat een goede nachtrust al niet kan doen) en kan ik weer vooruit kijken, maar gisteren zat ik echt bijna huilend achter m'n pctje.
Stom zeg, dat zulke gevoelens toch terug blijven komen.

quote:

Op maandag 11 juli 2005 17:59 schreef Christine het volgende:
Gisteren had ik weer zo'n "ik wil je terug" moment... én gesprek met m'n ex...
Waarom komen dat soort gevoelens altijd de kop op steken als je je toch al niet zo heel erg lekker voelt? Ik was doodmoe, chagerijnig en had teveel gedronken, en toen miste ik hem heel erg.
Vandaag ben ik er wel weer overheen (wat een goede nachtrust al niet kan doen) en kan ik weer vooruit kijken, maar gisteren zat ik echt bijna huilend achter m'n pctje.
Stom zeg, dat zulke gevoelens toch terug blijven komen.

same here...