Borderline

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 11:05 schreef Marty26 het volgende:

[..]

Nou dat is dus het heele verhaal op fok iedereen lult elkaar die symptonen aan

Nee, maar ik vind dat mensen zichzelf of andere veel te snel borderline aanpraten. Als het ff niet goed met je gaat heb je meteen borderline.

Borderline ligt imho iets verder dan niet lekker in je vel zitten. En dat vergeten sommige mensen: "Ow schat, ben je niet zo lekker vandaag? Dan heb je borderline. Kom de komende 5 weken maar niet op kantoor"

Wmb kunnen die twee zaken hier prima naast elkaar worden bediscussieerd .

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 11:09 schreef Geqxon het volgende:

[..]

Nee, maar ik vind dat mensen zichzelf of andere veel te snel borderline aanpraten. Als het ff niet goed met je gaat heb je meteen borderline.

Borderline ligt imho iets verder dan niet lekker in je vel zitten. En dat vergeten sommige mensen: "Ow schat, ben je niet zo lekker vandaag? Dan heb je borderline. Kom de komende 5 weken maar niet op kantoor"

Inderdaad zo gaat dat met Borderline Burnout enz enz...
Kijk de doctoren werken ook wel lekker mee hoor, Oooh je voelt je kut nou dan moet je aan de prozac niet zo van ga eens sporten of een hobby zoeken. Nee hopla stempel borderliner er op of depri en dan Pillen slikken jij!

Precies. Op de eerste pagina zegt een fokker dat in zijn omgeving meerdere mensen borderline hebben. Dat is toch te gek voor woorden!

Duidelijk avotar .

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 11:14 schreef Geqxon het volgende:
Precies. Op de eerste pagina zegt een fokker dat in zijn omgeving meerdere mensen borderline hebben. Dat is toch te gek voor woorden!

Inderdaad dat is er zo fout aan het zoeken en praten over dat soort dingen met mensen die er alleen maar last van hebben... Probeer het eens met iemand die positief in het leven staan. Die gewoon zeggen maak je niet druk zoek een hobby een uitlaat klep...

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 11:14 schreef avotar het volgende:

[..]

Dit topic was oorspronkelijk bedoeld als een statement tegen alle loze borderline diagnoses die users in topic aan het posten waren. Elke chagerijnige sneer van een partner werd als Borderline bestempeld en met dit topic probeerde ik dus daar tegen in te gaan door wat meer background te geven van Borderline.

De hijack opmerking was meer richting de users die klaagden over dat dit het zoveelste BL-topic was. Persoonlijk ben ik eigenlijk wel blij dat dit een toevluchtsoord is voor mensen die er daadwerkelijk mee te maken hebben.

Zo dacht ik dus ook over dit topic... Vandaar dat ik dus serieus die vragen stelde... Mijn vriendinnetje heeft borderline en dat is vastgesteld door de psychiater...
Heb je zelf ook borderline avotar?

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 11:25 schreef avotar het volgende:

[..]

Nee.. ik kan wel zeggen godszijdank niet. Maar een van m'n beste vriendinnen heeft een relatie met een Borderliner. En die is een paar weken geleden totaal doorgedraaid... gefrustreerd daardoor en de trend in de topics hier hebben voor dit topic gezorgd..

Maar mensen in zijn omgeving weten het allemaal (dat hij borderline heeft) ?
Slechts een paar mensen weten t van mijn vriendin en dat lijkt me wel zo slim. Ik vind het alleen wel ongelovelijk moeilijk om er mee om te gaan. Ik word er afentoe echt gek van en heb dan zin om dr gewoon ff door mekaar te schudden. Het is echt een kutziekte... Hoe gaat die vriendin van je ermee om? Doet ze lief tegen hm, of juist wat harder? hoe pakt ze t aan?

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 11:54 schreef avotar het volgende:

[..]

Nee juist niet. Ik ben buiten haar ook een van de weinigen die het weet. Tenminste... aan haar kant van de relatie dan he.

Ik vind het persoonlijk overigens geen ziekte, want een ziekte is behandelbaar en dat is Borderline niet imho.
Maar ze gaat er heel moeilijk mee om. Ze probeert hem gewoon als "normaal" te benaderen, maar zeker voor haar is het heel lastig. Ze krijgt nameljk heel weinig feedback van hem. Gevoelens toont hij niet richting haar en kan inderdaad heel koud zijn.
Maar zij is nu wel op het punt gekomen dat ze het niet meer trekt en dan komen dus de problemen he. Want je kan hem niets verwijten want hij heeft borderline

Ik begrijp haar precies... Het is telkens de vraag of je de ander wat kan verwijten... Echt ik vind t soms zo'n domme doos, maja dan houd ik me maar in omdat ze er toch niets mee kan doen. Totdat de maat vol is en dan krijgt ze t te horen... Ik krijg dus ook alleen feedback als ik zelf ongevoelig doe of als we een serieus gesprek hebben... Het is wel zo dat ze erg dr best voor me doet en ik weet dat ze heel veel om me geeft, maar t maakt t zo lastig om van de kleine dingetjes te genieten. Overigens heeft ze nu al een week een redelijk fijne stemming, maar dat komt dus ook door mn eigen instelling. Zolang ik het van me af kan zetten hebben we t fijn, maar ik kan dat gewoon niet altijd. Ik ben juist iemand die er van houdt als ze vriendinnetje heel gevoelig is...
Ik moet gewoon leren niet alles op mezelf te betrekken... Echt een ego is iets wat je eigenlijk niet moet hebben in zo'n relatie...

Nog even wat vraagjes over sypmtomen van borderline:
-Kun je ook borderline hebben als je jezelf NIET snijdt? (en die neiging ook niet hebt)
-Is het zo met borderline dat je heel erg labiel/ depressief bent? Dus dat je heel veel gevoelens hebt en je continu kut voelt (dat je van het kleinste dingetje je al heel erg kut kunt voelen) etc?
Of voel je juist minder misschien?
-wat is er mis in je hersenen bij borderline en is het erfelijk?
-is het iets aangeboren? of kun je het ook later krijgen?

(ikzelf bijv. -geen borderline I pressume ;-p- voel sinds een aantal jaar heel weinig. Ik kan heel moeilijk bij mn eigen gevoel en vanwege onvrede en omdat patronen er zo ingerold zijn reageer ik me erg af op mn naasten -mn vriend/ex en mn ouders (nouja deze laatsten deed ik altijd al wel)-. Ik ben ontzettend kinderachtig, onredelijk, manipulatief, agressief -verbaal dan- etc.
Ik weet dat dat fout is en hoe het anders zou moeten, maar dat gedrag opgeven lukt me gewoon moeilijk. Omdat ik toch me van binnen kut 'voel' (naja ik voel dus niet zoveel, ben meer een onverschillige ijskoningin, maar happy voel ik me niet) en als ik dat gedrag opgeef raak ik mezelf voor een deel kwijt ofzo omdat ik zo ben geworden.
Ik denk en voel ook niet teveel aan hoe het voor anderen voelt, hoeveel pijn ik ze aandoe. Misschien voor een deel uit zelfbescherming (ga me denk ik kutter voelen als ik dat wel besef), maar ook omdat ik gewoon sowieso niet meer bij mn gevoel kan -dus ook niet helemaal daarbij- en ik daar te onverschillig voor ben enzo (kant niet helemaal uitleggen). Voor een deel besef ik het ook gewoon niet, besef het wel misschien, maar t patroon is heviger/ overheersender dan dat besef.

Beetje offtopic maar ok.

Oja ik herken dat verhaal van Joey of zoiets wel, van dat hard to get spelen. Ik heb geen borderline en bij mij werkt het ook zo dat ik juist aanhankelijker enzo wordt als mn ex/vriend hard to get 'speelt' of is een beetje. (of ik word erg zeurderig en boos hehe).
Maar das ook omdat hij normaal altijd doet wat ik wil en hij degene is die altijd affectie toont (ik doe dat nooit alleen als hij het niet doet krijg ik de neiging het wel te doen terwijl ik niet eens meer iets voor m voel maar dan wel een beetje) ik dus niet gewend ben dat hij niet wil of weigert ofzo.

Dus t hoeft niet aan de borderline te liggen denk ik.

Ik vind het een beetje onzin dat er mensen zegge dat iedereen zichzelf of andere mensen Borderline aan zitten te praten. Borderline kan vooralsnog alleen door een psychiater worden vastgesteld.
Als je jezelf dus Borderline aan probeert te praten, veel succes, maar zoek dan maar een psychiater die je kan helpen.

Verder kan ik iedereen anders wel Borderline aanpraten, maar zo werkt het niet. Zeggen dat andere mensen misschien Borderline hebben, zijn dus alleens vermoedens, en je kunt zelf niets vast stellen.
Bolderline is een vervelende stoornis, en dient serieus genomen te worden. Ga dus niet zomaar zeggen dat iemand misschien Borderline heeft, maar lees bijvoorbeeld eerst ff wat het inhoudt.

Iemand die Boderline heeft, is geen pretje, en het heeft ook zeker geen zin om mensen te gaan vertellen dat ze Borderline hebben, want dat helpt toch niet.

Tja borderline. Het is een lastig fenomeen. Zelfs psychologen/aters geven weleens te snel een diagnose (ik ken iemand die wel de diagnose borderline heeft, maar het niet is). Hetzelfde geldt volgens mij voor adhd...

[ Bericht 0% gewijzigd door waterbeest op 30-06-2005 01:21:15 ]

Als borderliner, ben je dan tegen IEDEREEN en VOORTDUREND onuitstaanbaar en wispelturig en blabla (weet nog steeds niet precies wat borderline nu inhoudt) of kun je jezelf soms een beetje inhouden en/of kun je het ook alleen of vooral uiten bij je naasten (familie, vriend of vriendin)?

(ter vergelijking, (ben niet borderliner) ik ben bijv. voor mn vriend ronduit onuitstaanbaar, en als ik anderen dan vertel dat ik tegen mn vriend zo gemeen ben kunnen ze dat bijna niet geloven 'je bent zo'n aardig meisje'. Maar ik heb gewoon die kant in me die zich alleen uit als ik in een bepaald patroon zit.
Ik heb van nature de erge drang om aardig gevonden te worden dus ik zal niet snel uit mn vel springen of mensen uit gaan lopen schelden en blabla en doen zoals ik bij mn vriend doe. Dat durf ik niet.
Hooguit kan ik mezelf expres lopen buitensluiten (me afzonderen, niet bij de groep gaan zitten, leuk om jezelf expres dwars te zitten hehe (dan gaan denken 'zie je wel ze moeten me niet' en eigenlijk gewoon aandacht zitten trekken), kan het vaak niet laten).
Of zoals toen bijv toen ik naar een cursus ging: dan lijkt het bij iedereen allemaal aan te slaan maar ik heb het idee dat het bij mij niet aanslaat en dan denk ik 'zie je wel het lukt bij iedereen maar bij mij lukt het weer niet, ik kan ook niks' een beetje en dan word ik boos op hen en boos op mezelf en om dan aandacht te trekken en mezelf (en anderen maar eigenlijk heb ik er vooral mezelf mee) dwars te zitten en te 'straffen', loop ik dan weg. En dan maar wachten tot iemand je achterna komt en probeert over te halen en dan er een beetje mee ingaan en dan in een opwelling dat ik zin heb mezelf of anderen dwars te zitten (weet niet precies) toch weer weglopen (kijken hoever je kunt gaan, of ze je weer achterna komen en proberen over te halen) en dan pissed op mezelf worden als ze me (gelijk hebben ze) aan mn lot overlaten.
Dat soort kutgeintjes heb ik dan wel bij mensen die ik niet ken enzo. Of dat ik mezelf expres naar beneden ga zitten halen of nogal stil enz overkom.)

Maargoed, weer vraagje dus.

Umm nee, het is meer dat je heel wisselvallig bent en stemmingen goed om kunnen slaan.
Heel wisselvallig en gewoon niet veel stress kunnen hebben want dan komen juist de klachten extra op. Op de vraag of iemand ook borderline kan hebben als die niet krast , dat kan.
Ik moet wel heel uitdrukkelijk zeggen als je vermoed dat je het kan hebben , dan zou ik toch zeker er wel professionele hulp bij roepen en laten testen, we kunnen hier niet op basis van je post zeggen of je borderline hebt of niet .
Het is zo dat een boel kenmerken wel herkenbaar zijn bij velen mensen , maar het is meer bij borderline dat het die kenmerken uitvergroot zijn , en dus problemen veroorzaken in dagelijks leven.

Weet je, een hele tijd geleden heb ik ook al deze topics over borderline gevolgd. Ook toen vond ik het heel interessant maar idd naarmate er meer en meer topics over kwamen kwam het gehalte, ow damn, ik herken dit, heb ik dit... gil kras aargh...
Ik loop nu stage in de psychiatrie. Ik werk nu met mensen met een borderline persoonlijkheids stoornis..
Het blijkt heel anders te zijn dan ik dacht. De omgang met iemand met bps. gaat prima totdat iemand weer omslaat.
Waar ik heel benieuwd naar ben is hoe iemand tot therapie is gekomen en het ook zelf wil. Dit is bij ons vaak het probleem. Mensen weten dat ze bps hebben, ontkennen het in slechte tijden en in goede tijden willen ze er van alles aan doen. Zo gauw er dan weer druk komt en er van alles verwacht wordt gaat het weer mis.
Hoe komt iemand zo ver om toch in therapie te gaan. Wat ik heel knap vind trouwens!

En nog een vraag voor de echte ervaringsdeskundigen hier; In hoeverre waren jullie verslavingsgevoelig en in hoeverre is dit doorgegaan.

Een meisje bij mij op stage heeft dus bps maar is tegelijkertijd alcoholverslaafd. Wat staat er dan op de voorgrond en wat zal eerst behandeld moeten worden volgens jullie?

Ze mag naar de alcoholkliniek maar daar mag ze dus niet drinken (wat logisch is) maar ook niet krassen of smijten met dingen om spanning af te bouwen.

In de borderline kliniek mag ze niet drinken. (wat natuurlijk ook heel logisch is). Weten mensen hier misschien dubbeldiagnose behandel therapiën?
Moet ik erbij zeggen dat het heel moeilijk blijft omdat zij geen andere manier ziet/wil om haar spanning af te bouwen.

[ Bericht 15% gewijzigd door koala2002 op 02-07-2005 00:14:52 ((even wat info toegevoegd)) ]

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 18:41 schreef tulpje6 het volgende:

Maargoed, weer vraagje dus.

Vraag deze vragen eens aan een professionele hulpverlener voor je overhaaste conclusies trekt.

ik ben zwart wit, keb dikke schijt aan alles en iedereen en relaties/vriendschappen zijn voor mij meer tijdverdrijf dan noodzaak, heb ik dan ook borderline?

Ik wil ff Koala antwoorden.
Bij mij ben ik tot inzicht gekomen heel langzaam eigenlijk . Ik kon heel moeilijk een baan houden en thuis was ik ook heel moeilijk . Op een gegeven moment was ik zo depressief en apatisch dat ik echt niets meer deed en we hadden thuis al spanningen met moeder. Mijn moeder kende iemand die heel erg bezig was met adhd en die herkende een boel van mij erin en zo is het toen begonnen. Ik ging de test doen, die heel zwaar was , in die tijd ook naar Ik ook van jou gegaan en daar was ik heel erg van geschrokken want ik herkende mijzelf heel erg in Reza, die hele erge woede uitbarstingen etc . Ik kraste nog niet maar op een gegeven moment werd de stress steeds meer en toen ben ik begonnen met krassen, ik was wel slim om in die tijd dat ik getest ook meteen te melden dat ik begonnen was met krassen omdat ik het zelf toen ook echt eng ging vinden.
Na een poosje kreeg ik de uitslag en ik bleek mengeling add en Borderline te hebben. Juist omdat ze krassen toch echt serieus namen kreeg ik intensieve dagtherapie en die heb ik toen de hele week gevolgd. Ik ben juist gaan verdiepen in Borderline er veel over gelezen en gekeken hoe het bij mij zat. Uiteindelijk na jaar therapie afgerond en dat gaat nu heel goed ben ook ongeveer 3 jaar nu therapievrij. Ikzelf had geen verslavingsproblematiek en denk ook dat ik daardoor ook veel makkelijker behandelbaar was. Juist omdat er vaak bij Borderline inderdaad veel verslavingsproblemen/ of eetstoornissen kunnen gaan voorkomen is het soms ook heel moeilijk . Ik zou zelf dus eerlijk gezegd niet weten hoe dat precies behandelbaar is .

Bedankt voor je reactie , Ik weet ook niet hoor hoe dat behandelaar is, vandaar ook mijn vraag.

Symptonen bij bps zijn vaak hetzelfde(logisch) maar toch is het bij iedereen heel anders he, jij zocht van alles op, keek hoe het bij jou zat.
Zij wil er niks van weten, alles is te confronterend...
Moeilijk

quote:

Op maandag 4 juli 2005 11:08 schreef HeaRt_woRm het volgende:
tsjah wat heb je er aan als je het weet,je kan het beter niet weten dat ze borderline heeft

Eeuhm is dit een reactie op mijn reactie, want dan snap ik het niet helemaal geloof ik.

quote:

Op zondag 3 juli 2005 23:36 schreef koala2002 het volgende:
Bedankt voor je reactie , Ik weet ook niet hoor hoe dat behandelaar is, vandaar ook mijn vraag.

Symptonen bij bps zijn vaak hetzelfde(logisch) maar toch is het bij iedereen heel anders he, jij zocht van alles op, keek hoe het bij jou zat.
Zij wil er niks van weten, alles is te confronterend...
Moeilijk

Is de diagnose al lang geleden bij haar gesteld dan? *nieuwsgierig is* ..Ik heb al heeel lang problemen, al vanaf dat ik heel erg jong ben.. toen mn mams ziek werd toen ik 13 was en overleed, ging het bij mij helemaal mis en begonnen de symptomen zich meer en meer te uiten. Toen ik 17 was, werd het onofficieel al vastgesteld, een jaar later kwam het in mn dossier. .. Maar ik wilde er eerst ook niks van weten, ik flipte helemaal. Want alles wat ik erover las en hoorde was allemaal afschuwelijk en verschrikkelijk en betekende alleen maar dat het blijkbaar nooit over zou gaan. Ik had het gevoel dat ik niks meer was dan een stuk tekst op een papier, want zo sprekend was alles wat er stond. Zo was ik precies, ik had het gevoel dat ik mezelf kwijt was en wilde het gewoon ook niet meer weten, niet meer horen. . Tis ook best moeilijk te accepteren hoor.. nog steeds. Dat kost tijd. Voor de een meer dan voor de ander..

Maar nu gaat het een stuk beter hier, ben er uiteindelijk juist heeeel veel over gaan lezen, veel met mezelf bezig gegaan, alles na lopen, hoe denk ik, hoe werkt het bij mij? En ben er best een eind mee gekomen.. veel therapie gehad en nu therapie vrij. En heb al anderhalf jaar niet meer gesneden. *heel trots is*
Ik heb wel problemen met verslavingen gehad.. alcohol.. geen drugs gelukkig. en ook nog steeds problemen met mn eetgewoonten. dat zal denk ik nooit helemaal weggaan, net als de alcohol.

As for dat meisje.. Koala, denk op zich dat ze beter eerst aan de bps kan gaan werken? Als ze zichzelf beter leert kennen, zal ze ook beter leren begrijpen waarom ze drinkt. En hopelijk kan ze er dan beter zichzelf van weerhouden het te doen... ofzo.

denk idd dat erg snel de diagnose gesteld word, ja. Iedereen voldoet in principe wel aan een aantal kenmerken van Borderline, dus dan word dat al snel gezegd. Dit is heel vervelend voor de mensen die eraan lijden.

Na alle reacties gelezen te hebben, maakt het mij toch boos, over het feit, hoe sommige mensen kunnen reageren.
Als je geen borderline hebt, wees blij, ga jezelf geen dingen aanpraten.
Daarnaast, borderline is geen ziekte, maar een psychische aandoening.
Er zijn idd 9 hoofdsymptomen, waar je er minimaal 5 van moet hebben. Maar er zijn genoeg subsymtomen, die je weer in de hoofdsymptomen kan plaatsen.
Een psychiater, kan alleen vaststellen, als je borderline hebt, of niet. Een psychiater, laat je vragenlijsten maken en je hebt gesprekken, waar dan een diagnose uitkomt.

Ik zelf weet nu dat ik ruim 3 jaar borderline hebt, en voor de duidelijkheid, ik ben geen borderline, maar ik heb het....Om het duidelijk uit te leggen: je hebt een gebroken been en je bent geen gebroken been.

Er gaat vaak een hele voorgeschiedenis af, voor de diagnose borderline gesteld kan worden. Daarnaast, lijken symptomen van borderline vaak op aan psychische aandoeningen. En is het soms moeilijk om de juiste diagnose te stellen.

Her en der had ik ook gelezen, dat men denkt, dat leven met iemand met borderline niet haalbaar is, 1 en al ellende, maar hier ben ik het niet mee eens.
Ik zeg niet dat het makkelijk zal zijn en het vergt vaak veel geduld...maar er valt dus zeker te leven met iemand die borderline heeft. Ik heb zelf een vriend. We zijn nu ruim 9 maanden samen en het gaat goed. Natuurlijk zijn er ook moeilijke momenten, maar verder hebben we een hoop lol

Wat men vergeet, is dat iemand met borderline ook een hoop positieve eigenschappen heeft. Ze zijn vaak erg zorgzaam, humoristisch, creatief, liefdevol en noem maar op.

Dus aan diegene, die er niets vanaf weten, oordeel niet meteen 123, dus lees/verdiep je er eerst eens in, wanneer je toch wilt reageren.

sinds wanneer is een psychische aandoening geen ziekte?

Een borderlinepersoonlijksstoornis mag je gewoon een afwijking noemen hoor. Wat doet een psychiater? Die behandelt de ziektes van de geest.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 20:33 schreef KonnieKipke het volgende:
sinds wanneer is een psychische aandoening geen ziekte?

Een borderlinepersoonlijksstoornis mag je gewoon een afwijking noemen hoor. Wat doet een psychiater? Die behandelt de ziektes van de geest.

We halen een aantal dingen door elkaar: Borderline is idd geen psychische aandoening, maar een psychologische. Een psychiater is arts, die behandeld ziektes. Een psycholoog is geen arts en behandeld persoonlijkheidproblematiek als Borderline.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 22:05 schreef An24 het volgende:

[..]

We halen een aantal dingen door elkaar: Borderline is idd geen psychische aandoening, maar een psychologische. Een psychiater is arts, die behandeld ziektes. Een psycholoog is geen arts en behandeld persoonlijkheidproblematiek als Borderline.

Wat is het verschil tussen een psychische, een psychologische en een psychiatrische aandoening?
En waarom zou een psychiater volgens jou geen BL behandelen?

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 22:05 schreef An24 het volgende:

[..]

We halen een aantal dingen door elkaar: Borderline is idd geen psychische aandoening, maar een psychologische. Een psychiater is arts, die behandeld ziektes. Een psycholoog is geen arts en behandeld persoonlijkheidproblematiek als Borderline.

Ohja, ik was even vergeten dat er borderliners in dit borderline topic zaten...

Pff ff kijken of ik het duidelijk uitgelegd krijg:

Een psychiater kan enkele symptomen van borderline behandelen, bijvoorbeeld depressie en psychoses. Dat zijn namelijk ziektes die met medicatie behandelt kunnen worden. Het zit dan niet in de structuur van de persoonlijkheid, maar in een tijdelijk foutje van hersenen (gebrek aan dopamine, serotonine, etc). Een "psychische aandoening" is eigenlijk meer een verzamel woord voor alle vormen van psychiatrie, maar zegt niets over de aandoening an sich

Je hebt dus
-persoonlijkheidsproblematiek: stoornis in de persoonlijkheid. Die is te behandelen met (cognitieve) therapie (aanleren en afleren van gedrag)

- psychiatrische problematiek: ziekte van de hersenen die met medicatie behandeld moet worden. Een psycholoog mag geen medicatie uitschrijven, een psychiater wel. Een psychiater is arts en geeft geen therapie.

pff hoop dat het zo duidelijk is.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 22:21 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

Ohja, ik was even vergeten dat er borderliners in dit borderline topic zaten...

je hebt het over mij? Pff gelukkig niet...heb er wel mee te maken, maar das op professioneel vlak, thank god!!!

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 22:27 schreef An24 het volgende:
Pff ff kijken of ik het duidelijk uitgelegd krijg:

Ja, wat je vertelt is duidelijk.
Maar een psychiater kan toch ook therapie geven?

't schijnt trouwens dat Angelina Jolie ook een borderliner is.

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 22:33 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ja, wat je vertelt is duidelijk.
Maar een psychiater kan toch ook therapie geven?

zou je aan konniekipke moeten vragen...volgens profiel is hij hier de echte expert

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 22:34 schreef KonnieKipke het volgende:
't schijnt trouwens dat Angelina Jolie ook een borderliner is borderline heeft.

Boeiuh!

quote:

Op dinsdag 19 juli 2005 22:33 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ja, wat je vertelt is duidelijk.
Maar een psychiater kan toch ook therapie geven?

Volgens mij schrijft de psych alleen medicatie voor en is er een therapeut om je te behandelen. Zo gign dat bij mij iig. Ik noemde mijn psychiater dan ook liefkozend 'de huisdealer'

Psychiaters kunnen ook psychotherapie geven, schrijven niet uitsluitend medicatie voor.
Degene die ik tegen ben gekomen tot nu toe wel, maar dat ligt meer aan de instantie waarvoor ze werken

Borderline is echt een stoornis die alle geitenwollensokkendragers denken te hebben, volgens mij. Echt hilarisch

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 11:45 schreef American_Nightmare het volgende:
geitenwollensokkendragers

Ik ben nog nooit een geitenwollensokkendrager tegengekomen, die dacht dat ie/ze borderline had hoor

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 11:50 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Ik ben nog nooit een geitenwollensokkendrager tegengekomen, die dacht dat ie/ze borderline had hoor

Ben ook benieuwd wat A-N onder geitenwollensokkendrager verstaat. Want naar mijn idee zouden dioe juist als laatste in aanmerking komen voor zo'n stoornis..... Dus feel free to explain A-N

Met mijn borderliner gaat t eigenlijk wel lekker... T valt op zich allemaal best mee...

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 19:27 schreef JoeyT het volgende:
Met mijn borderliner gaat t eigenlijk wel lekker... T valt op zich allemaal best mee...

Ja? Ben je trots op je kleine meid? Fijn!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 19:27 schreef JoeyT het volgende:
Met mijn borderliner gaat t eigenlijk wel lekker... T valt op zich allemaal best mee...

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 19:25 schreef An24 het volgende:

[..]

Ben ook benieuwd wat A-N onder geitenwollensokkendrager verstaat. Want naar mijn idee zouden dioe juist als laatste in aanmerking komen voor zo'n stoornis..... Dus feel free to explain A-N

Zonder aandacht te willen geven aan de zeer boeiende opmerking van A_N, ben ik toch benieuwd wat jij hiermee bedoelt An.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 23:01 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ja? Ben je trots op je kleine meid? Fijn!

Ze is al bijna een grote meid

Ach ktrek me eig weinig aan van die ziekte... Ze heeft het sowieso niet in sterke mate en heb dr eigenlijk weinig last van de laatste tijd... Ik lees er eigenlijk niets meer over en dat werkt misschien nog wel beter. Kgeef haar de ruimte die ze nodig heeft en t gaat goed zo...

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 23:02 schreef Moonah het volgende:

[..]

Zonder aandacht te willen geven aan de zeer boeiende opmerking van A_N, ben ik toch benieuwd wat jij hiermee bedoelt An.

ik denk dat ze (/hij) bedoelt dat degene die zichzelf het borderlinestempeltje willen geven, over het algemeen doosjes zijn die aanstellerig doen en aandacht willen, en dat zijn duidelijk geen geitenwollensokkers.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 23:02 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Echt nooit gehoord van ironie???