FOK!forum / Voetbal / [7 juni 1989] SLM-ramp op vliegveld Zanderij
Bjorodinsdag 7 juni 2005 @ 12:23
Vandaag dus exact 16 jaar terug !

De SLM-ramp is een vliegtuigramp die plaatsvond op 7 juni 1989 . Nabij het vliegveld Zanderij in de buurt van Paramaribo (Suriname ) stort een vliegtuig van de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij neer. In totaal komen 168 inzittenden om, voornamelijk Surinaamse Nederlanders die een bezoek wilden brengen aan familie. Onder de slachtoffers bevindt zich een deel van de spelersgroep en begeleiding van het Kleurrijk Nederlands Elftal en de muzikanten "de Draver-boys".
Slechts 11 inzittenden overleven de ramp.

Omgekomen voetballers
Wendel Fräser (RBC)
Andro Knel (NAC)
Fred Patrick (PEC Zwolle)
Andy Scharmin (FC Twente)
Ortwin Linger (Haarlem) (Ortwin sterft drie dagen na de ramp aan zijn verwondingen)
Steve van Dorpel (FC Volendam)
Ruben Kogeldans (Willem II)
Lloyd Doesburg (Ajax)
Virgil Joemankhan (Cercle Brugge)
Elfried Veldman (De Graafschap)
Florian Vijent (Telstar)
Frits Goodings (FC Wageningen)
Ruud Degenaar (Heracles)
Jerry Haatrecht (FC Sloterplas)
Coach: Niek Stienstra (RCH)
Ook de moeder en zus van de latere profvoetballer Romeo Castelen komen om.

Overlevende voetballers
Sigi Lens (Fortuna Sittard) tegenwoordig spelersmakelaar
Edu Nandlal (Vitesse), houdt er een incomplete dwarslaesie aan over
Radjin de Haan (Telstar) heeft na de ramp nog betaald voetbal gespeeld voor oa Telstar en Eindhoven haalde echter nooit meer zijn oude niveau

Er is door Iwan Tol een boek geschreven genaamd "Eindbestemming Zanderij", hieronder een samenvatting:
quote:
Eindelijk erkenning van de ramp

Radjin de Haan werd op 7 juni 1989 wakker. Niet in een hotelbed, zoals gehoopt, maar tussen lijken bij vliegveld Zanderij. De voetballer was een van de elf overlevenden van de SLM-ramp, waar bijna het complete Kleurrijk Elftal om het leven kwam.- Journalist Iwan Tol bracht middels een prachtig boek een ode aan de jongens die op weg naar hun moederland stierven.

"We gaan landen."
"Waar dan?"
"Daar beneden op de landingsbaan."
"Maar ik zie geen landingsbaan."

Met vlucht PY764 van Amsterdam naar Paramaribo ging zo ongeveer alles mis wat maar mis kon gaan op 7 juni 1989. Het toestel, de Anthony Nesty, kwam uit de failliete boedel van de beruchte maatschappij Arrow Air en was zo krakkemikkig, dat stukken van het vliegtuig met de hand bijgeschilderd waren. Door technische problemen kwam de kist met uren vertraging vanuit Miami aan in Amsterdam. Daardoor moest de landing in eindbestemming Paramaribo niet bij daglicht, maar in het schemerdonker bij dichte mist uitgevoerd worden.

Er was dus nauwelijks een landingsbaan te zien. Dat de navigatie-apparatuur op vliegveld Zanderij niet goed werkte, hielp ook al niet mee. En gezagvoerder Will Rogers was door zijn maatschappij SLM formeel geschorst na een reeks van incidenten, waaronder een landing in Miami op de verkeerde baan. Geen wonder bij iemand die contactlenzen nodig had voor veraf kijken en een bril voor lezen van dichtbij.

Vlucht PY764 kwam dus nooit aan in Paramaribo. Ik ben er vorig jaar geweest. Het was echt bizar, verzucht Tol. Ze crashten echt een paar honderd meter van het vliegveld. Ze waren zó dichtbij
Het werd niet het veilige asfalt van de landingsbaan, maar de jungle. Een rode, stoffige bauxietweg waar de 176 overledenen naast elkaar gelegd werden. Onder hen veertien spelers van het Kleurrijk Elftal, jongens met Surinaamse roots die in dat land gingen voetballen. Jongens op weg naar hun moederland, vol met dromen en idealen, die op een tragische manier om het leven kwamen. Dat gegeven fascineerde me destijds al meteen, herinnert de auteur zich.

Maar het zou vijftien jaar duren voordat het idee voor een boek ontstond. Tol (31), tegenwoordig actief bij de regionale omroep RTV Noord-Holland, werkte in 2004 nog als redacteur voor het televisieprogramma Holland Sport. Hij had een interview met Edu Nandlal, een van de drie voetballers die de ramp overleefden. Hij verloor daarna zijn vijfjarig zoontje door een hersentumor en lag in scheiding met zijn vrouw. Ik dacht: als dit verhaal me al zo aangrijpt, wat doen de verhalen van al die voetballers dan met me ?

Hij ging aan de slag en was verbaasd over de medewerking die hij van overlevenden en nabestaanden kreeg. Aan de andere kant vonden ze het fijn hun verhaal eindelijk eens kwijt te kunnen. Ik was bij John Veldman thuis. Die heeft in de woonkamer een foto hangen van zijn overleden broer. Zijn zoontje vraagt steeds hoe hij was. Nu kan Veldman hem tenminste een boek geven over zijn broer. Ik zie het zo: het is hun verhaal, ik mocht het lenen en opschrijven.

Eindbestemming Zanderij is een aangrijpend relaas. De flinterdunne lijn tussen leven en dood is voelbaar. Fysiotherapeut Rayen Bindraban checkt op Schiphol alvast zijn verzorgingskoffer in, maar vliegt pas drie dagen later, omdat hij nog een examen moet doen. Spits Hennie Meijer reist al een dag eerder met KLM en komt wél levend aan in Paramaribo. Winnie Haatrecht moet met zijn club Heerenveen nacompetitie spelen en stuurt daarom zijn broer Jerry. Die ruilt in het vliegtuig van plaats met Nandlal. Nandlal overleeft de klap, Haatrecht niet.

Het meest aangrijpend vond Tol de verhalen van Romena Stienstra, de vrouw van coach Nick. De echtgenote vond op Zanderij een boek dat haar man in het rampvliegtuig had gelezen. ???Dat boek rook nog naar kerosine. Hij had passages onderstreept als ik moet meer tijd aan mijn gezin besteden om aan haar te laten lezen na thuiskomst?
Romena Stienstra had voor het vertrek van haar man drie angstaanjagende dromen.

De eerste keer werd ik wakker en sloeg ik Nick bijkans in elkaar. Ik schrok daar zelf van. In mijn tweede droom vielen mijn tanden uit en voelde ik een enorme kiespijn. In Suriname betekent dat dat je een dierbare gaat verliezen. In de laatste nacht voor zijn vertrek werd ik opnieuw wakker. Ik zag Nick kaarsrecht op zijn rug liggen, terwijl hij normaal gesproken altijd op zijn zij lag. Hij lag zo mooi, alsof hij was opgebaard. In die nacht heb ik achteraf afscheid van hem genomen. Ik mocht het kennelijk niet weten wat er ging gebeuren

Zulke verhalen van bijgeloof komen regelmatig voorbij in het boek. De auteur noemt ze typisch Surinaams. Maar ik geloof het wel. Je intuïtie laat je nooit in de steek. Dat je achteraf denkt: had ik maar naar mijn gevoel geluisterd
Het dochtertje van Stienstra had kennelijk ook al een slecht voorgevoel. Ze ging aan de broekspijpen hangen van papa, hem smekend niet te gaan. Maar de trainer ging, samen met Andro Knel, toch richting vliegtuig.

Knel was amper 21 jaar. Linksback van NAC, opgegroeid in Rotterdam. De halfbloed voelde zich cru genoeg niet enorm verbonden met Suriname. Hij plukte zelfs wat toeristische boeken uit de bibliotheek, om in elk geval nog iets over het land te weten te komen.
Iwan Tol zocht Knels moeder, Anja van Dijk, op. Ze kon het nog niet aan om een foto van haar zoon te zien. Ze was nog maar net over alle ellende heen, met hulp van een psycholoog, en had ook nog net een hartinfarct gehad

Een fragment uit het relaas van de moeder: Op Radio Rijnmond hoorde ik dat er vijftien doden waren. Ik ben vreselijk gaan gillen. Ik belde naar het hotel in Suriname, in de hoop te horen dat de jongens er al waren. Maar alle lijnen waren dood. Ook op de redactie van Radio Rijnmond wisten ze niets. Totdat ik om half zes het Journaal zag. Daar lagen de lijken op een rij. Ze waren net niet helemaal afgedekt. Onder de dekens herkende ik Andros trainingsbroek en zijn trimschoenen.

Bij NAC organiseerden supporters een indrukwekkend afscheid van de speler. Bij RBC vernoemden ze het supportershome in stadion De Luiten naar Wendel Fräser, die eveneens op Zanderij overleed. Zijn collega's van RBC droegen hem naar het graf. Zijn jongere broer Hille Fräser heeft ergens in huis nog een videoband van de afscheidsdienst, maar hoeft die niet meer te zien.
Ik vond het verschrikkelijk. Er speelden zich dramatische scènes af. Er wilden zelfs mensen in het graf springen. Ik had geen vader en nu was ik ook mijn broer kwijt. Dat kon ik op dat moment niet aan.

Andro Knel, Wendel Fräser, het zijn niet de meest aansprekende namen, geeft Tol toe. De ondertitel van het boek is ook De vergeten ramp
Iedereen weet nog dat de Bijlmerramp gebeurde op een zondagavond, tijdens Studio Sport. Maar de SLM-ramp zijn de meesten vergeten. In Suriname vinden ze het een Nederlandse aangelegenheid, hier is het andersom

Het zou cru genoeg anders geweest zijn als Surinaamse helden als Ruud Gullit en Frank Rijkaard in het vliegtuig hadden gezeten. Het tweetal had nog competitieverplichtingen met AC Milan. Anders zou er allang een boek over de ramp verschenen zijn. Maar minder aansprekende namen wil niet zeggen dat hun verhalen minder aansprekend zijn. Als je het verhaal van Andro Knel leest, krijg je er toch een bepaald gevoel bij.

Maar, zo benadrukt de auteur terecht, het gebrek aan aandacht voor de tragedie blijft vreemd. In Suriname moest hij zelfs constateren dat het herdenkingsmonument in eenzelfde staat van onderhoud verkeert als de Anthony Nesty destijds. Rond de gedenkplaats liggen zelfs nog stukjes van het vliegtuig. Misschien zorgt Eindbestemming Zanderij er wel voor dat het monument de verdiende opknapbeurt krijgt. En wordt de noodkreet van nabestaanden om de tragedie nooit te vergeten, zoals één van de moeders het zo mooi verwoordde in een gedicht, eindelijk beantwoord.

Streep hun namen niet door
Al zijn ze tot stof vergaan
Streep hun namen niet door
Alsof ze nooit hebben bestaan


[ Bericht 1% gewijzigd door Bjoro op 07-06-2005 12:32:47 ]
-Vaduz-dinsdag 7 juni 2005 @ 12:28
Goed om hier aandacht aan te besteden. Heel veel wist ik er niet vanaf, nu wel.
JaWidinsdag 7 juni 2005 @ 12:28
Hmmm, 16 jaar alweer.
VoreGdinsdag 7 juni 2005 @ 12:57
Kippenvel krijg ik ervan, vooral van de dromen van Romena Stienstra
yvonnedinsdag 7 juni 2005 @ 13:05
Mooi stuk, dank je!
CherrymoonTraxxdinsdag 7 juni 2005 @ 13:20
Het is nog steeds als de dag van gisteren. Onbegrijpelijk eigenlijk dat ze zijn gaan vliegen met zo'n stel brokkenpiloten. Vergeleken met deze maatschappij is er bij Onur Air echt geen vuiltje aan de lucht. Slecht materiaal, op het vliegveld zelf was er vanalles mis met noodzakelijk materiaal en de gezagvoerder was een brokkenpiloot...
DarkShinedinsdag 7 juni 2005 @ 13:22
Eerste keer dat ik die lijst met spelers zie...
Nocadinsdag 7 juni 2005 @ 13:27
Brrr rillingen lopen ervan over mn rug..
methodmichdinsdag 7 juni 2005 @ 17:32
En wat te denken van Menzo en Meijer die niet meevlogen. Lijkt me ook merkwaardig, hoe je je dan voelt.
Bjorowoensdag 8 juni 2005 @ 10:13
quote:
Op dinsdag 7 juni 2005 17:32 schreef methodmich het volgende:
En wat te denken van Menzo en Meijer die niet meevlogen. Lijkt me ook merkwaardig, hoe je je dan voelt.
had Menzo maar meegvlogen, had hij zelf het toestel kunnen besturen, was het ook niet misgegaan !

Maar Menzo zou toch later komen ofzo
methodmichwoensdag 8 juni 2005 @ 15:58
Ja, die zou een vliegtuig later nemen ofzo.
Janezaterdag 2 juni 2007 @ 23:39
Topic is 2 jaar oud, maar wat maakt het uit? Inmiddels dus al bijna 18 jaar geleden. Pffff....

Ik zat net toevallig op wikipedia te lezen over de ramp en in de Engelstalige versie zie ik iets raars staan. Er staat dat Ulrich van Gobbel ook in het toestel zat. Dat is toch niet zo? (voordat ik het ga zitten veranderen, zie je )

http://en.wikipedia.org/wiki/Surinam_Airways_Flight_PY764
http://en.wikipedia.org/wiki/Ulrich_van_Gobbel
Bjorozaterdag 2 juni 2007 @ 23:46
dan zou hij tot de overlevende voetballers hebben moeten horen, dus zat hij niet in dat vliegtuig !
Rewimozaterdag 2 juni 2007 @ 23:49
Ik weet nog hoe blij we bij Haarlem waren dat Ortwin nog leefde. Maar drie dagen later stierf hij toch

Ik ga dat boek eens opzoeken...
DatMeenJeNietzondag 3 juni 2007 @ 00:20
Tis een beetje off-topic maar ik vroeg het me laatst toevallig af.
Stel: De Ajax-selectie incl. technische staf is met het vliegtuig naar Kopenhagen.. halver wege stort het neer in de Noordzee. Niemand overleeft het. En dan? Geen competitie? Competitie zonder Ajax? Hoe moet Ajax verder?

Nee, ik heb geen plannen.
TerroRobbiezondag 3 juni 2007 @ 00:42
quote:
Op zondag 3 juni 2007 00:20 schreef DatMeenJeNiet het volgende:
Tis een beetje off-topic maar ik vroeg het me laatst toevallig af.
Stel: De Ajax-selectie incl. technische staf is met het vliegtuig naar Kopenhagen.. halver wege stort het neer in de Noordzee. Niemand overleeft het. En dan? Geen competitie? Competitie zonder Ajax? Hoe moet Ajax verder?

Nee, ik heb geen plannen.
Zijn speciale levensverzekeringachtige constructies. Als het inderdaad gebeurt krijgt Ajax vele miljoenen.
hello_moto1992zondag 3 juni 2007 @ 01:03
Ik had hier eigenlijk nog nooit van gehoord, bedankt
Rewimozondag 3 juni 2007 @ 10:15
quote:
Op zondag 3 juni 2007 00:42 schreef TerroRobbie het volgende:
Zijn speciale levensverzekeringachtige constructies. Als het inderdaad gebeurt krijgt Ajax vele miljoenen.
Volgens mij bedoelt hij meer op het sportieve dan op het financiële vlak
Gordon_Shumwayzondag 3 juni 2007 @ 10:44
Raar verhaal ook van Castelen, die dan later zelf profvoetballer wordt. Blijft 18 jaar later nog steeds afschuwelijk.
DatMeenJeNietzondag 3 juni 2007 @ 10:46
quote:
Op zondag 3 juni 2007 10:15 schreef Rewimo het volgende:

[..]

Volgens mij bedoelt hij meer op het sportieve dan op het financiële vlak
Allebei eigenlijk.
Gordon_Shumwayzondag 3 juni 2007 @ 10:57
Misschien spelen ze dan wel met de A1 ofzo, maar laten we hopen dat het nooit gebeurt.
Mutsaers__78zondag 3 juni 2007 @ 12:05
quote:
Iedereen weet nog dat de Bijlmerramp gebeurde op een zondagavond, tijdens Studio Sport. Maar de SLM-ramp zijn de meesten vergeten. In Suriname vinden ze het een Nederlandse aangelegenheid, hier is het andersom
Wat ik ook cru vind, is dat men het eigenlijk alleen maar over de voetballers heeft als men het over deze ramp heeft. Alle andere slachtoffers worden op de één of andere manier 'vergeten'.....
methodmichzondag 3 juni 2007 @ 16:35
Ulrich van Gobbel wordt in het boek van Iwan Tol ook nergens genoemd, dus denk inderdaad niet dat hij in het vliegtuig heeft gezeten.

Radjin de Haan traint tegenwoordig trouwens Young Boys in Haarlem.
Da_Sandmanzondag 3 juni 2007 @ 17:03
Ik vraag me af waarom ik dat boek nog niet heb gelezen... .
Rewimozondag 3 juni 2007 @ 17:10
Van http://www.nu.nl/news/551855/951/Eindbestemming_Zanderij.html
quote:
Eindbestemming Zanderij

Uitgegeven: 5 juli 2005 12:39
Laatst gewijzigd: 5 juli 2005 12:43

In 1989 stierven 168 mensen bij een crash van een SLM-vliegtuig bij Paramaribo, waaronder een groot aantal voetballers van het Kleurrijk Elftal. Wat er toen allemaal is gebeurd, is door Iwan Tol beschreven in het boek Eindbestemming Zanderij. Het is één van de beste en tegelijk meest schokkende boeken, die ik de laatste tijd heb gelezen.

‘Met jaloerse blikken kijken de nabestaanden naar het buitenland, waar verongelukte voetbalteams tot op de dag van vandaag worden geëerd. Il Grande Torino bijvoorbeeld, het grote AC Torino, dat in 1949 nabij Turijn in dichte mist tegen een berg vloog. Voor de spelers is een gedenksteen geplaatst bij de Basilica di Superga. Of Manchester United, de club die in 1958 acht spelers verloor toen het vliegtuig met daarin de complete selectie van de Busby Babes op de terugweg vanuit Belgrado in een sneeuwstorm raakte, vlak bij het vliegveld Riem in München. Op Old Trafford hangt nog steeds een klok die stilstaat op 15.04 uur, het moment van de ramp.’

Deze alinea aan het einde van het boek vat goed samen hoe de SLM-ramp en nasleep is verlopen: chaotisch, ongecoördineerd, en met weinig respect voor de nabestaanden. Tot op de dag van vandaag moeten deze mensen het vooral zelf maar zien te rooien. De SLM heeft geen interesse of geld en in Nederland wordt het beschouwd als een Surinaams probleem. Dat veel slachtoffers de Nederlandse nationaliteit hebben of hadden, speelt niet mee.

Het gebeurde allemaal op 7 juni 1989, toen een SLM-vliegtuig vlak bij de landingsplaats neerstortte. Een onwaarschijnlijk arsenaal aan fouten en blunders ging hier aan vooraf. Het personeel was ongekwalificeerd, de apparatuur verouderd en het toestel zelf aan elkaar geplakt met hulpmiddelen. En in Amsterdam begon de reis al met een enorme vertraging, waarop iedereen weer vertrok naar de stad of naar huis. Het bleek een slechte voorbode, zoals pijnlijk wordt beschreven.

‘Pas laat in de avond kwam een grote groep jongens terug uit de stad. Dolf Degenaar merkte meteen op dat er iets vreemds aan de hand was. Ze gedroegen zich ongewoon, net alsof ze waren veranderd in die paar uur. Sommigen waren naar de kapper geweest, hun haren waren gemillimeterd. Maar dat was het niet, het ging veel verder. Pas jaren later kon Degenaar zijn gevoel definiëren: “Op Schiphol heb ik die groep langzaam in een andere wereld zien geraken. Dat weet ik zeker. Ze leken gevangen in een net. Alsof de groep in een vacuümverpakking werd gezogen.”’

Niet veel later lag het vliegtuig in brokstukken tussen de Surinaamse bomen. Nog steeds, dus zestien jaar later, liggen er resten! Van de lijken werden kostbaarheden gestolen door militairen, zoals de nabestaanden vermoeden. ‘Frits Goodings senior vond alleen de portemonnee van zijn zoon nog terug. Die was leeg.’

Nauwgezet en met veel gevoel voor de omstandigheden heeft Tol een nauwgezette reconstructie gemaakt van een vergeten ramp, in ieder geval in Nederland. Bij de presentatie van dit boek vorige maand riep Freek de Jonge spontaan op om alsnog een gedenksteen in het Olympisch Stadion aan te brengen, om de voetballers van het Kleurrijk Elftal blijvend te herdenken.

Na het lezen van ‘Eindbestemming Zanderij’ kan ik me hier alleen maar bij aansluiten, nog meer dan vorige maand. Het geeft de levens niet terug die door extreem slecht leiderschap verloren zijn gegaan, maar misschien wel wat van de herinnering aan deze mensen. Tol heeft hiertoe de beste aanzet gegeven, die mogelijk is.
Janezondag 3 juni 2007 @ 19:29
Echt vreemd dat het nog maar zo zelden ter sprake komt, terwijl het toch betrekkelijk kort geleden gebeurd is. Als je toen te jong was om het te beseffen, is de kans groot dat je er nog nooit van gehoord hebt. Terwijl die mensen waarschijnlijk wel weten dat we in 1988 Europees kampioen waren en da's langer geleden. Bizar.
methodmichmaandag 4 juni 2007 @ 19:37
Dat is ook vreemd, nu je dat zo zegt. Denk toch dat het te maken had met het feit dat het minder bekende Surinaamse spelers waren, over het algemeen. Klinkt hard, maar ik denk echt dat dit meespeelt. In kleine kring is het nog wel bekend. Maar als er toppers in dat vliegtuig hadden gezeten, dan was het echt anders geweest.

Hoe dan ook, het boek is een aanrader.
FrankyMcGmaandag 4 juni 2007 @ 21:22
quote:
Op zondag 3 juni 2007 17:03 schreef Da_Sandman het volgende:
Ik vraag me af waarom ik dat boek nog niet heb gelezen... .
Same here....

Waren er trouwens nog niet een paar bekende Surinamers die eigenlijk ook op die vlucht moesten zitten, maar om wat voor reden dan ook niet mee gevlogen zijn?
DutchGoonermaandag 4 juni 2007 @ 21:29
Knel, Patrick en van Dorpel heb ik nog in mijn Panini-boek zitten, de Haan heb ik later nog zien zaalvoetballen, die was voor het leven getekend (wat logisch is)
DutchGoonermaandag 4 juni 2007 @ 21:31
quote:
Op maandag 4 juni 2007 21:22 schreef FrankyMcG het volgende:

[..]

Same here....

Waren er trouwens nog niet een paar bekende Surinamers die eigenlijk ook op die vlucht moesten zitten, maar om wat voor reden dan ook niet mee gevlogen zijn?
Menzo, reden weet ik niet.
Bjoromaandag 4 juni 2007 @ 21:36
quote:
Op maandag 4 juni 2007 21:22 schreef FrankyMcG het volgende:
Same here....
Zie hier mijn reactie van een tijd terug
quote:
Op maandag 27 juni 2005 13:57 schreef Bjoro het volgende:
donderdag bestelt via Bol.com, zaterdagochtend in huis, gisteravond had ik hem uit !

het is een aardig boek, ondanks het onderwerp toch een luchtig boek, leest makkelijk weg, maar inhoudelijk niet heel erg sterk ! (had iets meer diepgang verwacht !)
Allemaal korte stukjes door de nabestaanden/overlevenden verteld, gaat alleen maar over de voetballers en niet over de overige mensen.
Een hoog oh ja-gehalte en verder niets dan goeds over de doden.

Wel imo een boek dat je gelezen moet hebben ivm het onderwerp.
quote:
Waren er trouwens nog niet een paar bekende Surinamers die eigenlijk ook op die vlucht moesten zitten, maar om wat voor reden dan ook niet mee gevlogen zijn?
zie deze post:
quote:
Op dinsdag 7 juni 2005 17:32 schreef methodmich het volgende:
En wat te denken van Menzo en Meijer die niet meevlogen. Lijkt me ook merkwaardig, hoe je je dan voelt.
Janemaandag 4 juni 2007 @ 21:55
Over die bekende(re) Surinaamse spelers:
quote:
Sommige spelers van het Kleurrijk Elftal zaten niet in het vliegtuig; Hennie Meijer en Stanley Menzo waren al met een eerdere vlucht vertrokken; Winston Haatrecht (SC Heerenveen) moest nog in de nacompetitie spelen en liet zich vervangen door zijn broer Jerry; Ruud Gullit, Frank Rijkaard, Bryan Roy, Aron Winter, Henk Fräser en eigenlijk ook de wél afgereisde Menzo hadden van hun clubs geen toestemming gekregen om naar Suriname te gaan en de eigenlijke aanvoerder van het Kleurrijk elftal, Marcel Liesdek, was in contractonderhandeling met zijn club.
http://nl.wikipedia.org/wiki/SLM_ramp

En nu ik het weer lees, herinner ik me ook nog dat ik het zo sneu vond dat het toestel de 'Antony Nesty' heette. Voor degenen die ook dat niet meegemaakt hebben... Nesty was de zwemmer die voor Suriname goud won op de OS van 1988 op de 100 meter vlinderslag. De eerste (en enige?) Surinaamse Olympisch kampioen. Hij werd een volksheld, maar nu juist het vliegtuig dat naar hem vernoemd werd stortte nog geen jaar later neer.
Het is natuurlijk niks vergeleken met het leed van de nabestaanden en overlevenden. Maar wat ik al zeg, wel een beetje sneu.
methodmichdinsdag 5 juni 2007 @ 17:15
quote:
Op maandag 4 juni 2007 21:29 schreef DutchGooner het volgende:
Knel, Patrick en van Dorpel heb ik nog in mijn Panini-boek zitten, de Haan heb ik later nog zien zaalvoetballen, die was voor het leven getekend (wat logisch is)
Edu Nandlall is nog eens bij Jack Spijkerman op TV geweest. Speelde zaalvoetbal tegen o.a. Robbie de Wit. Mooie uitzending was dat.

In Panini 89 staan er trouwens nog wel meer. Ortwin Linger bij Haarlem bijvoorbeeld.
Bjorodonderdag 7 juni 2007 @ 22:51
vandaag dus 18 jaar geleden
Da_Sandmanvrijdag 8 juni 2007 @ 11:01
Boek besteld...
Bjorozaterdag 9 juni 2007 @ 20:25
ben benieuwd wat je er van vind !
Superheldzaterdag 9 juni 2007 @ 20:32




Moet het boek trouwens nog steeds een x halen.
Mr.Millszaterdag 9 juni 2007 @ 20:33
Heftig dit, nog nooit van gehoord. Straks even lezen.
Superheldzaterdag 9 juni 2007 @ 20:37
http://www.androknel.nl/

Site over Andro Knel

Net na zijn dood een bloemenzee bij NAC
Blawhvrijdag 6 juni 2008 @ 22:27
Zag dat er al toch een topic over bestaat. Morgen alweer 19 jaar geleden, verbazingwekkend leeg dit topic trouwens.

Blijft een verschrikkelijk verhaal.
MaxPowervrijdag 6 juni 2008 @ 23:13
Ja wat moet je er verder over zeggen.

Lees het boek!
methodmichzondag 8 juni 2008 @ 15:53
Een jaarlijkse herdenkingswedstrijd is er ook niet (meer). Daar hadden ze het in het boek nog wel over geloof ik, of ik heb het eens ergens in een interview met Davids of Bogarde gelezen. Wat dat betreft is de Andro Knel-bokaal tussen Sparta en NAC wel een heel mooi initiatief.
Bjorozondag 15 juni 2008 @ 23:22
quote:
Op zondag 8 juni 2008 15:53 schreef methodmich het volgende:
Een jaarlijkse herdenkingswedstrijd is er ook niet (meer). Daar hadden ze het in het boek nog wel over geloof ik, of ik heb het eens ergens in een interview met Davids of Bogarde gelezen. Wat dat betreft is de Andro Knel-bokaal tussen Sparta en NAC wel een heel mooi initiatief.
Ze zouden die wedstrijd van de suri-profs toch als een soort "testimonial" kunnen zien ?
Terreros85vrijdag 27 juni 2008 @ 18:09
FC Zwolle heeft een van de tribunes in het nieuwe stadion vernoemd naar Fred Patrick. De middenvelder speelde ten tijde van de ramp voor PEC Zwolle.

Mooi gebaar
sportfreakzondag 7 juni 2009 @ 16:40
Op 7 juni 1989, vandaag precies 20 jaar geleden, stortte een Douglas-DC8 van de Surinaamse luchtvaartmaatschappij SLM neer in Zanderij vlakbij Paramaribo. Er vallen 176 doden, waaronder een groot aantal spelers van het kleurrijk elftal, de voorloper van de huidige Suriprofs. Hieronder een terugblik op de meest zwarte dag uit de Surinaamse voetbalgeschiedenis.

klik hier voor de volledige special
Blawhzondag 7 juni 2009 @ 19:25
Zometeen ook een item op Studio Sport.
golferzondag 7 juni 2009 @ 19:52
mooi item net bij Studio Sport.
Blawhzondag 7 juni 2009 @ 19:57
Ik vond het eigenlijk maar een slap stukje.