quote:
Een veto heeft niks met 'soevereiniteit' te maken, dat is een denkfout: een veto is een bepaalde macht om besluitvorming te blokkeren, niet een recht om eigen beslutien te vormen (Zelfbeschikkingsrecht) ..
Zeker in een situatie als de EU, waar dan opeens 25 (binnenkort 27 landen dat veto hebben, krijg je een zooitje) ...
Een belangrijk allereerste begin voor een hernieuwing van de besluitvorming en het soeveriniteitsbegrip in de EU is dat men afstapt van het idee dat een 'veto' de soevereiniteit zou bepalen en/of beschermen ....
Sowieso, het is niet zinnig om de soevereiniteit volledig bij een verzameling van lokale regeringsleiders van bondsstaten te leggen ... Bijna ieder regeringssysteem dat federale invloeden kent, kent veelal wel een sterke invloed van parlementen die een basis hebben binnen de lidstaten (In duitsland de Bundeskammer, in amerika het Congress, alswel de Senaat, en zelfs de president wordt dankzij een kiesmannen stelsel dat gebaseerd is op de staatsindeling gekozen), maar daaruitw wordt dan altijd een soevereinde overkoepelende macht gevormd, die ook besluiten kan opleggen, juist om de 'beslissings-blokkade' door enkele lidstaten te kunnen doorbreken.
De enige uitzondering hierop is het Kanton-stelsel in Zwitserland, waarbij de Kanton een in de grondwet vastgelegde Residuaire macht hebben (In de grondwet zijn een aantal terreinen vastgelegd waar de landsregering zich mee mag en kan bemoeien, bij alles wat niet in de grondwet is vastgelegd, vervalt alle macht aan de Kantons)..
Een 'Residuaire clausule' is in de EU Grondwet uitgevoerd als het
Subsidiariteitsbeginsel:
quote:
Het is veeleer een afwegingsprincipe aan de hand waarvan wordt bepaald in welke gevallen een adequate vervulling van publieke taken door de overheid - en wanneer dat het geval is, door welke bestuurslaag - moet geschieden, en in welke gevallen deze taken evengoed of beter geheel of gedeeltelijk aan de samenleving kunnen worden overgelaten.
Wikipidia:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Subsidiariteitquote:
Ingevolge artikel 5 EG-verdrag treedt de Gemeenschap, op gebieden die niet onder haar exclusieve bevoegdheid vallen, slechts op indien en voorzover de doelstellingen van het overwogen optreden niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve vanwege de omvang of de gevolgen van het overwogen optreden beter door de Gemeenschap kunnen worden verwezenlijkt.
Wetgeving en uitvoering daarvan dient in beginsel derhalve zo dicht mogelijk bij de burger plaats te vinden. Deze regel lijdt uitzondering in gevallen waar de EG een exclusieve (wetgevende) bevoegdheid heeft (bijv. Gemeenschappelijke handelspolitiek), of gevallen waarin maatregelen op het niveau van de EG doeltreffender zijn dan maatregelen op nationaal, regionaal of lokaal niveau.
Ik zou me kunnen voorstellen dat het mogelijk wél zin heeft in de EU Grondwet een residuaire Clausule vast te leggen, welke alle macht toekent aan de Lidstaten ténzij men de bevoegdheid op een bepaald terrein via verdragen overgedragen heeft aan de EU ...
Mocht de EU op een bepaald terrein in willen grijpen, moeten ze hun bevoegdheid onderbouwen door aan te tonen dat een 'Overkoepelende Maatregel' ook een direkte noodzaak heeft... Het Europees Gerechtshof zou dan de maatregelen moeten controleren op het Subsidiariteitsprincipe en moeten bepalen of de bevoegdheid tot de lidstaten toebehoort of de EU een recht heeft in te grijpen ..
nadeel daarvan is wel dat je een continue 'machtsstrijd' krijgt tussen lidstaten en de Centrale Overheid ... die evenzeer als de veto's mogelijk besluitvorming lang kan blokkeren (enkel in dit geval kunnen de veto's als dit nodig is, door het Europees gerechtshof opgeheven worden)
[ Bericht 7% gewijzigd door RM-rf op 10-05-2006 10:15:13 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25