Mijn hypothese omtrent waarneming van 'verschijningen' of 'indrukken' en het 'spirituele'. Dit was een antwoord op iemand die bang is in het donker.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Op dat soort ervaringen van heel veel mensen baseer ik mijn idee dat een onbewust onderontwikkeld deel van ons 'aansluit' op een 'ander' soort wereld.
Waarbij dat 'aansluiten' zowel als dat 'ander soort wereld' natuurlijk wel even wat raadsels oproept.
Stel nou es dat er inderdaad een ander soort wereld, of een andere soort van bekijken van de wereld, bestaat. Een niet tijdgebonden manier, maar veel meer holistisch. Waar alle tijd samengebald zit in één enkele waarneming. Zo'n beetje zoals je terug kunt denken aan iets uit het verleden, een bepaalde gebeurtenis zien als één geheel, waairn je dan zoor denken en aandacht richten weer specifieke onderdelen uit kunt isoleren.
Alleen, dat holistische beperkt zich niet tot beelden uit het verleden die je zelf hebt meegemaakt, maar behelst alles: verleden én toekomst; en niet alleen jouw plek daarin, maar veel completer, gewoon alles.
Dat dus wat betreft 'de andere wereld(beschouwing)'
En dat aansluiten? Ja, je bewuste waarneming is gebaseerd op een voorgrond-achtergrond differentiatie, maw, je aandacht richten op één ding, en de rest ff vergeten. Een hele nuttige benadering om specifieke problemen op te lossen of specifieke taken uit te voeren.
Onze cultuur legt hier zeer eenzijdig de nadruk op.
Zó erg zelfs, dat het 'je aandacht richten op één ding en de rest ff vergeten' omgevormd is tot een algemener 'je aandacht richten op één specifieke soort waarneming en de rest bestaat niet'.
Maar goed, die andere wereldbeschouwing is er al met al wél. Onze waarneming, onze bewustwording daarvan én onze acceptatie daarvan is echter een ondergeschoven kindje. We leren patronen te zien, we leren lezen, we leren van alles, maar níet dat.
Als we in deze al iets leren is het dat het niet bestaat.
Maar
Die wereld laat zich door die ontkenning niet verwijderen. Want je neemt het wel degelijk waar, alleen, volkomen ongetraind om daar iets mee te doen. Overdag overstemt door de dingen van de dag - de blauwe heldere lucht, die vrijeid en transparantie suggereert, maar die in wezen een blokkade is. Want kun jij bv sterren zien overdag?
Snachts zie je die sterren wel. Snachts in je donkere bedje zie je verder niet zoveel. Wel die andere waarneming van die holistische wereldbeschouwing. Alleen zíe je die niet, je kunt er ook weinig mee door die ongeoefendheid en die ontkenning.
Maar je angst is er, die is reeel, een gevoel, op dat moment bijna een zekerheid, hoe erg je het ook wegrationaliseert.
Sporen dus van een holistische waarneming, oninterpreteerbaar. Ooit vermoedelijk gebruikt om naderend onheil, dat je met je normale zintuigen niet kon zien, tóch te kunnen gebruiken. En misschien daarom gekoppeld aan ontwijkingsreacties, aan angst en vluchtgedrag.
Dieren hebben het nog: voor de tsunami er daadwerkelijk was vluchten ze naar hogere oorden...
Je bent echter een modern mens. Alles wat je gewaar wordt wil je duiden. Gaat automatisch. Zo erg dat je bijna niet meer in staat bent vormen te zien zonder dat ze al direct als een bepaald iets geduid worden.
(Daarom proberen veel kunstuitingen juist wél iets weer te geven wat niet direct wordt ingevuld en geduid, en komen ze met nonfiguratieve vormen.)
Snachts zie je ook allerlei vage vormen.
Te weinig licht, te weinig info om al die vage vlekken, deels ook veroorzaakt door 'ruis' in je eigen waarnemingssysteem (netvlies etc) te duiden.
En dan komt die onbewuste holistische waarneming wat meer aan de beurt: daardoor krijg je allerlei indrukken, die je niet kunt vertalen in plaats en tijdgebonden vormen binnen.
En zo kán het gebeuren dat die indrukken die je binnenkrijgt, zichzelf gaan uitdrukken in de vage vormen die je snachts ziet. Zo werken (naar eigen zeggen ook) veel van die piskijkers, kristallenbollenstaarders en botjes-in-as leggers: toevalsvormen krijgen een betekenis en vorm, zoals je een boom in de wolken kan zien, maar dan gestuurd door niet rechstreeks waarneembare informatie uit die holistische wereld.
Als je dat teveel tegenhoudt, kan het zijn dat het enige wat overblijft is de vage angst en onbestemde gevoel van 'wegwezen, er zit iets'. De oude vluchtreactie is al wat er dan nog over is van het contact met het holistische.
---------------------------------------------------------------------------------------------
so far