VBL Voetbal
Van strafschop tot schwalbe. Hier vind je Voetbal en alles wat daarmee te maken heeft. VBL - United in Voetbal.
Vanaf 7 mei is de strijd om de algehele zaterdagtitel losgebarsten. Dit is extra leuk, omdat in ieder geval 2 van de 3 deelnemende teams FOKkers als supporter hebben. In dit topic kan deze ongetwijfeld spannende strijd, waarin de vorm van de dag en de zogenaamde "flow" soms belangrijker zijn dan de kwaliteiten, gevolgd worden.
deel 1:
Algeheel zaterdagamateurkampioenschap
De huidige stand:
ASWH 2 - 4 (+3)
IJsselmeervogels 2 - 3 (-1)
Excelsior'31 (-2)
Het resterende programma:
zaterdag 21 mei ASWH - Excelsior '31
dinsdag 24 mei IJsselmeervogels - ASWH
zaterdag 28 mei Excelsior '31 - IJsselmeervogels
ASWH
De kampioen van de hoofdklasse A. ASWH werd in 1929 opgericht als ASW, wat staat voor Altijd Sterker Worden. Omdat in Dordrecht ook een ASW bleek te bestaan, werd later de H van plaatsnaam Hendrik-Ido-Ambacht aan de naam toegevoegd. De club speelde jarenlang vrij anoniem mee, maar is sinds de jaren '80 regelmatig op het hoogste niveau te bewonderen geweest. De jaren '80 en '90 werden voor de Ambachters grotendeels gekenmerkt door promoties en degradaties en dus een beetje pendelen tussen het hoogste en éénnahoogste zaterdagniveau. Toen de ploeg in het seizoen 97/98 degradeerde, werd er direct een plan gemaakt om snel terug te keren. Onder coach Hans Maus won men in 98/99 met overmacht de titel in de eerste klasse en sindsdien is ASWH al 6 jaar lang hoofdklasser. Met behoorlijk wat succes, zelfs. In 99/00 stond alles in eerste instantie in het teken van handhaving, maar mede door het aantrekken van de in het zaterdagvoetbal zeer bekende doelpuntenmaker John Verbaan, werd ASWH in dat seizoen verrassend 3e. In 2000/01 werd de ploeg eerst getraind door Arie van der Zouwen, die echter al snel bondscoach van Hong Kong werd. Zijn vervanger, André Wetzel, loodste ASWH zelfs verrassend naar de titel in de hoofdklasse B, waar Spakenburg dat seizoen de grootste concurrent was. Wetzel vertrok naar de KNVB en Jack van den Berg nam het over. Hij leidde ASWH in een fantastisch seizoen naar de tweede titel op rij, ditmaal in de hoofdklasse A. 51 punten waren toen voldoende voor de titel, na een spannende strijd met Capelle en Excelsior Maassluis. ASWH speelde spectaculair voetbal, met memorabele duels tegen Lisse (5-3), Ter Leede (5-2), Marken (7-1), Capelle (0-2), Kozakken Boys (0-7) als toonbeeld van de scoringsdrang bij de Ambachters. In het seizoen 02/03 werd ASWH weer ingedeeld in B, waar de ploeg uiteindelijk net niet goed genoeg was om kampioen te worden. Verrassend puntverlies tegen laagvliegers Heerjansdam en Barendrecht kostte ASWH uiteindelijk de titel. Men kwam 3 punten tekort op Spakenburg en Huizen, die later een beslissingsduel speelden. In 03/04 begon ASWH niet sterk aan de competitie, met slechts 5 punten uit 5 duels. Het bleek een voorbode voor een niet al te succesvol seizoen, hoewel een goede serie, ingezet bij het toen nog zonder puntverlies zijnde Ter Leede in speelronde 6, de ploeg wel naar de wintertitel bracht. Na de winterstop werden echter nog slechts 8 punten gepakt, met een vrije val tot de 8e plaats als gevolg.
Dit seizoen:
ASWH begon dit seizoen dan ook niet als directe titelfavoriet in de hoofdklasse A. DOVO, FC Lisse, Ter Leede en Bennekom leken topfavoriet. ASWH, dat flink had vernieuwd, was samen met Kozakken Boys en Hoek vooral outsider. De ploeg bleek echter snel ingespeeld en een hecht collectief te vormen, waardoor ASWH na een prima start pas in de 6e wedstrijd thuis tegen Kozakken Boys (0-0) de eerste punten verloor. Na de nederlagen tegen Noordwijk en Ter Leede in ronde 7 en 9, stond ASWH niet meer bovenaan. Een prima serie van 6 zeges zorgde echter voor de wintertitel, met 37 punten uit 15 wedstrijden. Met de gebeurtenissen van vorig seizoen in het achterhoofd wilde echter geen Ambachter hardop van de titel spreken. Zeker niet toen op de eerste ronde na de winterstop direct weer van Lisse werd verloren (4-2). Omdat ASWH zich herstelde en concurrent Kozakken Boys ineenstortte, kon men met 7 punten voorsprong de topper in Werkendam gaan spelen. In slecht weer verloor ASWH ongelukkig en de kloof werd 4 punten, met nog 7 duels te gaan. Waar iedereen dacht dat de spanning zou terugkeren, bleef ASWH gewoon winnen en verloor Kozakken Boys weer de nodige punten, zodat ASWH al op 2 april in ronde 23 de titel kon vieren na een eclatante 1-4 zege in Hoek. Zo werd ASWH met 58 punten uit 26 duels afgetekend kampioen, aangezien nummer 2 Hoek pas op 12 punten volgde. ASWH scoorde 53 keer en kreeg slechts 23 treffers tegen. Dit is tekenend voor de ploeg die vooral als een goed collectief opereert en niet echt uitgesproken sterren of topscorers heeft.
De ploeg:
Trainer Jack van den Berg kan in het doel vertrouwen op routinier Willem-Jan Barendregt, die al 9 jaar bij de club is en met zijn 34 jaar alles al eens heeft gezien. Achterin ontpopt ex-ADO Den Haagspeler Boudy Hoogendoorn zich als een gedegen concurrent voor de man die al jaren een abonnement had op de rechtsbackplaats, Roël Gorré. Xander van de Veeke en Richard Lodder (ex-ADO) vormen het degelijke en ervaren centrale duo, terwijl linksback en aanvoerder Johan Sturrus ondanks zijn 33 jaar nog altijd langs de lijn opstoomt en zelden gepasseerd wordt. Niet voor niets was hij enige tijd vaste basisklant in het nationale amateurelftal. Op het middenveld speelt Jordi Boogers, die een kortstondig avontuur had bij Dordrecht '90, vanaf de rechterkant, maar het middenveld wisselt veel van positie tijdens de wedstrijd. Izaäk Verhoeven, 34 reeds, is de vrije trappen en afstandsschotenspecialist, terwijl Alexander, kortweg Alex, de Jong de spelbepaler is. Ferry van Lare is de giftige linkshalf, die altijd strijd levert. Loopwonder Robert Visser en de slimme Marphe Redjoseitiko zijn prima invallers. Voorin kiest Van den Berg doorgaans voor ex-prof Arjan Human, deze zomer overgekomen van Hoek, en Louis van Kleef. Van Kleef is de man van de provocaties, de opstootjes, het praten en intimideren, maar ook de soms geniale acties en goals. Een soort Zlatan Ibrahimovic op amateurniveau, zonder die exceptionele techniek. Met de ervaren Walter van Ommeren en het jonge talent Sjoerd van der Waal heeft Van den Berg scorende alternatieven achter de hand.
(tekst: methodmich)
De kampioen uit de hoofdklasse B. De Vogels zijn een grote naam in het zaterdagvoetbal. De club uit Spakenburg voert niet voor niets de eeuwige ranglijst van het zaterdagvoetbal aan. Sinds de oprichting in 1932 pakte de ploeg alleen al 12 algehele zaterdagamateurtitels en wist het 4 maal kampioen van Nederland te worden. Ook in de KNVB-beker wist de in op het Ajax-tenue gelijkende gestoken team al eens te stunten. Een speler als Jaan de Graaf werd landelijk bekend. De laatste algehele zaterdagtitel dateert uit 1999, de laatste algehele landelijke titel uit 1995.
Dit seizoen:
Dit seizoen begon IJsselmeervogels al sterk in de hoofdklasse B. Men gold wel als een favoriet, samen met Quick Boys en Spakenburg. In de beginfase van de competitie hadden de "roden" al snel een fikse voorsprong opgebouwd, maar gaandeweg begon men wat punten te verspelen. Quick Boys en outsider Capelle konden dientengevolge nog gevaarlijk in de buurt komen, zodat de beslissing pas op de slotdag zou vallen. IJsselmeervogels moest thuis winnen van Quick Boys om kampioen te worden en deed dat ook (3-2). Met 52 punten uit 26 duels en een doelsaldo van 46-31 wisten de Vogels dit jaar de titel te pakken.
Het team:
De ploeg wordt getraind door Philip de Haan. Hij heeft voor de positie van doelman de geroutineerde Sander Duindam ter beschikking. Achterin heeft hij Jan Pieter Hartog, Tim van Breukelen, Erwin van der Lugt en Remco Pieterse ter beschikking, evenals César Mendoza. Dennis van der Steen, die ook met Huizen titels pakte, Dennis Knüppe, Jeroen Rijsdijk, Paulo Meijndershagen en Rob Baas zijn opties voor het middenveld. Voorin zijn Richard Corts, André Kemper en Christian Opschoor oud-profs met de nodige scorende kwaliteiten. Locaal talent Jan de Graaf en Mark Koelewijn zijn de andere opties in het team van Den Haan.
(tekst: methodmich)
De kampioen uit de hoofdklasse C. De club is zoals '31 al aangeeft in 1931 opgericht als SV Excelsior. De club speelde in de beginjaren op een betrekkelijk laag niveau. Vanaf ongeveer 1950 werd de lijn omhoog ingezet. Met enkele behaalde promoties voetbalde de club zelfs op het hoogste niveau van 1960 tot 1970. In 1965 werd het harde werken beloond met een eerste plek in de hoofdklasse van toen. Dat jaar werd tevens de algehele landstitel binnengehaald in een competitie met IJsselmeervogels en het inmiddels ter ziele gegane Zwart-Wit '28. In de jaren zeventig en tachtig kon deze lijn niet vast worden gehouden. Excelsior acteerde deze decennia merendeels in de tweede klasse. De ommekeer kwam in het seizoen 1995/1996. Onder leiding van trainer Peter Schulte (en op de achtergrond de ambitieuze voorzitter Van Losser) dwong Excelsior'31 promotie af naar de eerste klasse. Na een behaalde achtste plek in het seizoen erna stopte Schulte als hoofdcoach. De jonge en ambitieuze Michel Jansen tekende een fulltime verbintenis van 5 jaar. Hij zette een proces van professionalisering in en zette de inmiddels geroemde jeugdopleiding op, met als doel een vaste stek in de hoofdklasse te bemachtigen. In het seizoen 2000/2001 was het dan zover: Excelsior was 30 jaar weer terug op het hoogste niveau. Het seizoen dat een feest had moeten verliep dramatisch. De belangrijkste oorzaak hiervan was dat er een heleboel spelers van buitenaf waren gehaald en de 'eigen' jongens aan de kant waren geschoven. Ze zouden niet genoeg kwaliteit hebben voor de hoofdklasse. Dit leidde tot veel onrust binnen de spelersgroep en bij de supporters. Een supporter van het eerste uur: 'ik ken die buitenlanders niet en hoef ze ook niet te kennen.' Dat de ploeg troosteloos onderaan eindigde in de competitie was het logische gevolg. De jaren erna werd er lering getrokken uit alles wat er in het jaar in de hoofdklasse was misgegaan. Er werd in alle rust gebouwd aan een nieuwe ploeg en er werd een beleidsplan gemaakt waar onder andere in stond dat het basiselftal in ieder geval 5/6 spelers staan die uit Rijssen komen. Uiteindelijk was het Hennie in't Hof die Excelsior'31 terugbracht op het hoogste plan na een bloedstollende beslissingswedstrijd tegen HHC. In't Hof nam na het jaar om persoonlijke redenen afscheid en gaf het stokje over aan Henry Golstein.
Dit seizoen:
Hoewel Excelsior'31 net gepromoveerd was werd de ploeg door de kenners voorafgaand aan het voetbalseizoen niet als een absolute degradatiekandidaat gezien. Dit kwam mede doordat de ploeg sterk had ingekocht en het erg goed voetbalde in de eerste klasse. Maar niemand kon zeggen waar de ploeg zou staan aan het einde van het seizoen.Een titelkandidaat was de ploeg in ieder geval niet. Het kampioenschap zou een prooi worden voor WHC, Be Quick'28 of de regerend kampioen Genemuiden. De doelstelling van de kant van Excelsior was in ieder geval erg duidelijk: koste wat kost niet degraderen. Excelsior begon fantastisch aan de competitie, na 8 duels stond het zelfs op de tweede plaats. Dit was mooi maar zegde helemaal niets, was de algemene opinie. Niets bleek minder waar. Met frivool, fris en aanvallend voetbal werden week in week uit de gerenommeerde hoofdklasse elftallen te kijk gezet. Zo werd Genemuiden met 3-0 thuis verslagen en wonnen de Rijssenaren met 1-3 bij VVOG. En het sprookje bleef maar voortduren. Na 16 wedstrijden leek het erop dat WHC en Excelsior gingen uitmaken wie er kampioen zou worden. De marge met de concurrentie was zes punten en de twee ploegen boven aan de ranglijst bleven maar winnen. Toch kwamen, naarmate het einde naderde, ook de Harkemase Boys, Be Quick'28 en Urk erg dichtbij omdat de koplopers punten verspeelden. In de onderlinge confrontatie op de 22ste speelronde tussen Be Quick en Excelsior'31 heeft Excelsior de titel gewonnen. In de resterende wedstrijden moest er tegen laagvliegers en Putten en Dronten nog vier punten worden gehaald. Dan zou de wedstrijd uit bij WHC er niet meer toe doen. En zo geschiede. Excelsior is in het eerste jaar dat de ploeg in de hoofdklasse speelt dus kampioen. Een topprestatie. Slechts drie maal eerder in de historie van het zaterdagamateurvoetbal kwam het voor dat de promovendus kampioen werd. Hoogvliet in 1955, Spijkenisse in 1975 en als laatste Kozakken Boys in 1992 gingen de Rijssenaren voor.
Het team:
Coach Henry Golstein heeft de beschikking over een jonge en talentvolle selectie. De gemiddelde leeftijd van de selectie is 24 jaar. 14 van de 21 selectieleden zijn Rijssense jongens, waarvan de meeste jongens uit de geroemde jeugdopleiding komen. De eerste doelman van Excelsior is de kleine, excentrieke en vliegensvlugge Vicente Fernandez Hesselink. Hij is gehaald als tweede keeper achter routinier en tevens assistent-trainer Van der Kwaak, maar kwam eerder onder de lat te staan vanwege een langdurige blessure van de Ex-Go Ahead Eagles Goalie. Omdat Hesselink het zo goed deed is hij de eerste man gebleven, ook toen Van der Kwaak weer helemaal fit was. De achterhoede wordt gevormd door Amanuel Isa, Jarno Beltman, Peter Scheppink en Arno Luby. De breedgeschouderde Scheppink (ex-Go Ahead Eagles) speelt een ijzersterk seizoen. Hij speelt normaalgesproken in de achterhoede, maar is ook erg waardevol gebleken in de punt van de aanval. De middenlinie bestaat doorgaans uit Nick Hoekstra, Martijn Beltman en Sjors Brugge. Brugge is de creatieve speler op het middenveld en heeft een enorm loopvermogen en een goed tactisch inzicht en is een belangrijke pion in het elftal van Golstein. Als je het over de aanval van Excelsior hebt dan heb je het over Erwin Looms. De van HSC'21 overgenomen spits maakte ook in Rijssen zijn doelpuntenreputatie waar, met nog 1 wedstrijd te gaan staat de teller alweer op 21. Zijn aandeel in het succes is dan ook erg groot. Maar de Excelsior aanval is meer dan alleen Looms. Erwins kompanen in spits zijn Hubert Dijk en de Rijssense Arjen Robben: Bert Montizaan. Ze zijn beiden snel, behendig en hebben een fijn ontwikkeld gevoel voor de combinatie. De kracht van Excelsior dit seizoen was dat het naast een prima basiselftal ook kwalitatief goede vervangers op de bank heeft zitten. Goede voorbeelden hiervan zijn de multifunctionele Maarten Dangremond en de talentvolle verdediger Arjan Schooten. De selectie blijft volgend jaar op Sjors Brugge na (GAE) in tact. Het zal het enorm moeilijk worden om dit magistrale seizoen te evenaren.
(tekst: Vaduz)
Online samenvattingen:
IJsselmeervogels - Excelsior'31 en Excelsior'31- ASWH:
http://www.sportze.nl/index.php?midden=270
[ Bericht 0% gewijzigd door -Vaduz- op 21-05-2005 21:39:42 ]
deel 1:
Algeheel zaterdagamateurkampioenschap
De huidige stand:
ASWH 2 - 4 (+3)
IJsselmeervogels 2 - 3 (-1)
Excelsior'31 (-2)
Het resterende programma:
zaterdag 21 mei ASWH - Excelsior '31
dinsdag 24 mei IJsselmeervogels - ASWH
zaterdag 28 mei Excelsior '31 - IJsselmeervogels
ASWH
De kampioen van de hoofdklasse A. ASWH werd in 1929 opgericht als ASW, wat staat voor Altijd Sterker Worden. Omdat in Dordrecht ook een ASW bleek te bestaan, werd later de H van plaatsnaam Hendrik-Ido-Ambacht aan de naam toegevoegd. De club speelde jarenlang vrij anoniem mee, maar is sinds de jaren '80 regelmatig op het hoogste niveau te bewonderen geweest. De jaren '80 en '90 werden voor de Ambachters grotendeels gekenmerkt door promoties en degradaties en dus een beetje pendelen tussen het hoogste en éénnahoogste zaterdagniveau. Toen de ploeg in het seizoen 97/98 degradeerde, werd er direct een plan gemaakt om snel terug te keren. Onder coach Hans Maus won men in 98/99 met overmacht de titel in de eerste klasse en sindsdien is ASWH al 6 jaar lang hoofdklasser. Met behoorlijk wat succes, zelfs. In 99/00 stond alles in eerste instantie in het teken van handhaving, maar mede door het aantrekken van de in het zaterdagvoetbal zeer bekende doelpuntenmaker John Verbaan, werd ASWH in dat seizoen verrassend 3e. In 2000/01 werd de ploeg eerst getraind door Arie van der Zouwen, die echter al snel bondscoach van Hong Kong werd. Zijn vervanger, André Wetzel, loodste ASWH zelfs verrassend naar de titel in de hoofdklasse B, waar Spakenburg dat seizoen de grootste concurrent was. Wetzel vertrok naar de KNVB en Jack van den Berg nam het over. Hij leidde ASWH in een fantastisch seizoen naar de tweede titel op rij, ditmaal in de hoofdklasse A. 51 punten waren toen voldoende voor de titel, na een spannende strijd met Capelle en Excelsior Maassluis. ASWH speelde spectaculair voetbal, met memorabele duels tegen Lisse (5-3), Ter Leede (5-2), Marken (7-1), Capelle (0-2), Kozakken Boys (0-7) als toonbeeld van de scoringsdrang bij de Ambachters. In het seizoen 02/03 werd ASWH weer ingedeeld in B, waar de ploeg uiteindelijk net niet goed genoeg was om kampioen te worden. Verrassend puntverlies tegen laagvliegers Heerjansdam en Barendrecht kostte ASWH uiteindelijk de titel. Men kwam 3 punten tekort op Spakenburg en Huizen, die later een beslissingsduel speelden. In 03/04 begon ASWH niet sterk aan de competitie, met slechts 5 punten uit 5 duels. Het bleek een voorbode voor een niet al te succesvol seizoen, hoewel een goede serie, ingezet bij het toen nog zonder puntverlies zijnde Ter Leede in speelronde 6, de ploeg wel naar de wintertitel bracht. Na de winterstop werden echter nog slechts 8 punten gepakt, met een vrije val tot de 8e plaats als gevolg.
Dit seizoen:
ASWH begon dit seizoen dan ook niet als directe titelfavoriet in de hoofdklasse A. DOVO, FC Lisse, Ter Leede en Bennekom leken topfavoriet. ASWH, dat flink had vernieuwd, was samen met Kozakken Boys en Hoek vooral outsider. De ploeg bleek echter snel ingespeeld en een hecht collectief te vormen, waardoor ASWH na een prima start pas in de 6e wedstrijd thuis tegen Kozakken Boys (0-0) de eerste punten verloor. Na de nederlagen tegen Noordwijk en Ter Leede in ronde 7 en 9, stond ASWH niet meer bovenaan. Een prima serie van 6 zeges zorgde echter voor de wintertitel, met 37 punten uit 15 wedstrijden. Met de gebeurtenissen van vorig seizoen in het achterhoofd wilde echter geen Ambachter hardop van de titel spreken. Zeker niet toen op de eerste ronde na de winterstop direct weer van Lisse werd verloren (4-2). Omdat ASWH zich herstelde en concurrent Kozakken Boys ineenstortte, kon men met 7 punten voorsprong de topper in Werkendam gaan spelen. In slecht weer verloor ASWH ongelukkig en de kloof werd 4 punten, met nog 7 duels te gaan. Waar iedereen dacht dat de spanning zou terugkeren, bleef ASWH gewoon winnen en verloor Kozakken Boys weer de nodige punten, zodat ASWH al op 2 april in ronde 23 de titel kon vieren na een eclatante 1-4 zege in Hoek. Zo werd ASWH met 58 punten uit 26 duels afgetekend kampioen, aangezien nummer 2 Hoek pas op 12 punten volgde. ASWH scoorde 53 keer en kreeg slechts 23 treffers tegen. Dit is tekenend voor de ploeg die vooral als een goed collectief opereert en niet echt uitgesproken sterren of topscorers heeft.
De ploeg:
Trainer Jack van den Berg kan in het doel vertrouwen op routinier Willem-Jan Barendregt, die al 9 jaar bij de club is en met zijn 34 jaar alles al eens heeft gezien. Achterin ontpopt ex-ADO Den Haagspeler Boudy Hoogendoorn zich als een gedegen concurrent voor de man die al jaren een abonnement had op de rechtsbackplaats, Roël Gorré. Xander van de Veeke en Richard Lodder (ex-ADO) vormen het degelijke en ervaren centrale duo, terwijl linksback en aanvoerder Johan Sturrus ondanks zijn 33 jaar nog altijd langs de lijn opstoomt en zelden gepasseerd wordt. Niet voor niets was hij enige tijd vaste basisklant in het nationale amateurelftal. Op het middenveld speelt Jordi Boogers, die een kortstondig avontuur had bij Dordrecht '90, vanaf de rechterkant, maar het middenveld wisselt veel van positie tijdens de wedstrijd. Izaäk Verhoeven, 34 reeds, is de vrije trappen en afstandsschotenspecialist, terwijl Alexander, kortweg Alex, de Jong de spelbepaler is. Ferry van Lare is de giftige linkshalf, die altijd strijd levert. Loopwonder Robert Visser en de slimme Marphe Redjoseitiko zijn prima invallers. Voorin kiest Van den Berg doorgaans voor ex-prof Arjan Human, deze zomer overgekomen van Hoek, en Louis van Kleef. Van Kleef is de man van de provocaties, de opstootjes, het praten en intimideren, maar ook de soms geniale acties en goals. Een soort Zlatan Ibrahimovic op amateurniveau, zonder die exceptionele techniek. Met de ervaren Walter van Ommeren en het jonge talent Sjoerd van der Waal heeft Van den Berg scorende alternatieven achter de hand.
(tekst: methodmich)
De kampioen uit de hoofdklasse B. De Vogels zijn een grote naam in het zaterdagvoetbal. De club uit Spakenburg voert niet voor niets de eeuwige ranglijst van het zaterdagvoetbal aan. Sinds de oprichting in 1932 pakte de ploeg alleen al 12 algehele zaterdagamateurtitels en wist het 4 maal kampioen van Nederland te worden. Ook in de KNVB-beker wist de in op het Ajax-tenue gelijkende gestoken team al eens te stunten. Een speler als Jaan de Graaf werd landelijk bekend. De laatste algehele zaterdagtitel dateert uit 1999, de laatste algehele landelijke titel uit 1995.
Dit seizoen:
Dit seizoen begon IJsselmeervogels al sterk in de hoofdklasse B. Men gold wel als een favoriet, samen met Quick Boys en Spakenburg. In de beginfase van de competitie hadden de "roden" al snel een fikse voorsprong opgebouwd, maar gaandeweg begon men wat punten te verspelen. Quick Boys en outsider Capelle konden dientengevolge nog gevaarlijk in de buurt komen, zodat de beslissing pas op de slotdag zou vallen. IJsselmeervogels moest thuis winnen van Quick Boys om kampioen te worden en deed dat ook (3-2). Met 52 punten uit 26 duels en een doelsaldo van 46-31 wisten de Vogels dit jaar de titel te pakken.
Het team:
De ploeg wordt getraind door Philip de Haan. Hij heeft voor de positie van doelman de geroutineerde Sander Duindam ter beschikking. Achterin heeft hij Jan Pieter Hartog, Tim van Breukelen, Erwin van der Lugt en Remco Pieterse ter beschikking, evenals César Mendoza. Dennis van der Steen, die ook met Huizen titels pakte, Dennis Knüppe, Jeroen Rijsdijk, Paulo Meijndershagen en Rob Baas zijn opties voor het middenveld. Voorin zijn Richard Corts, André Kemper en Christian Opschoor oud-profs met de nodige scorende kwaliteiten. Locaal talent Jan de Graaf en Mark Koelewijn zijn de andere opties in het team van Den Haan.
(tekst: methodmich)
De kampioen uit de hoofdklasse C. De club is zoals '31 al aangeeft in 1931 opgericht als SV Excelsior. De club speelde in de beginjaren op een betrekkelijk laag niveau. Vanaf ongeveer 1950 werd de lijn omhoog ingezet. Met enkele behaalde promoties voetbalde de club zelfs op het hoogste niveau van 1960 tot 1970. In 1965 werd het harde werken beloond met een eerste plek in de hoofdklasse van toen. Dat jaar werd tevens de algehele landstitel binnengehaald in een competitie met IJsselmeervogels en het inmiddels ter ziele gegane Zwart-Wit '28. In de jaren zeventig en tachtig kon deze lijn niet vast worden gehouden. Excelsior acteerde deze decennia merendeels in de tweede klasse. De ommekeer kwam in het seizoen 1995/1996. Onder leiding van trainer Peter Schulte (en op de achtergrond de ambitieuze voorzitter Van Losser) dwong Excelsior'31 promotie af naar de eerste klasse. Na een behaalde achtste plek in het seizoen erna stopte Schulte als hoofdcoach. De jonge en ambitieuze Michel Jansen tekende een fulltime verbintenis van 5 jaar. Hij zette een proces van professionalisering in en zette de inmiddels geroemde jeugdopleiding op, met als doel een vaste stek in de hoofdklasse te bemachtigen. In het seizoen 2000/2001 was het dan zover: Excelsior was 30 jaar weer terug op het hoogste niveau. Het seizoen dat een feest had moeten verliep dramatisch. De belangrijkste oorzaak hiervan was dat er een heleboel spelers van buitenaf waren gehaald en de 'eigen' jongens aan de kant waren geschoven. Ze zouden niet genoeg kwaliteit hebben voor de hoofdklasse. Dit leidde tot veel onrust binnen de spelersgroep en bij de supporters. Een supporter van het eerste uur: 'ik ken die buitenlanders niet en hoef ze ook niet te kennen.' Dat de ploeg troosteloos onderaan eindigde in de competitie was het logische gevolg. De jaren erna werd er lering getrokken uit alles wat er in het jaar in de hoofdklasse was misgegaan. Er werd in alle rust gebouwd aan een nieuwe ploeg en er werd een beleidsplan gemaakt waar onder andere in stond dat het basiselftal in ieder geval 5/6 spelers staan die uit Rijssen komen. Uiteindelijk was het Hennie in't Hof die Excelsior'31 terugbracht op het hoogste plan na een bloedstollende beslissingswedstrijd tegen HHC. In't Hof nam na het jaar om persoonlijke redenen afscheid en gaf het stokje over aan Henry Golstein.
Dit seizoen:
Hoewel Excelsior'31 net gepromoveerd was werd de ploeg door de kenners voorafgaand aan het voetbalseizoen niet als een absolute degradatiekandidaat gezien. Dit kwam mede doordat de ploeg sterk had ingekocht en het erg goed voetbalde in de eerste klasse. Maar niemand kon zeggen waar de ploeg zou staan aan het einde van het seizoen.Een titelkandidaat was de ploeg in ieder geval niet. Het kampioenschap zou een prooi worden voor WHC, Be Quick'28 of de regerend kampioen Genemuiden. De doelstelling van de kant van Excelsior was in ieder geval erg duidelijk: koste wat kost niet degraderen. Excelsior begon fantastisch aan de competitie, na 8 duels stond het zelfs op de tweede plaats. Dit was mooi maar zegde helemaal niets, was de algemene opinie. Niets bleek minder waar. Met frivool, fris en aanvallend voetbal werden week in week uit de gerenommeerde hoofdklasse elftallen te kijk gezet. Zo werd Genemuiden met 3-0 thuis verslagen en wonnen de Rijssenaren met 1-3 bij VVOG. En het sprookje bleef maar voortduren. Na 16 wedstrijden leek het erop dat WHC en Excelsior gingen uitmaken wie er kampioen zou worden. De marge met de concurrentie was zes punten en de twee ploegen boven aan de ranglijst bleven maar winnen. Toch kwamen, naarmate het einde naderde, ook de Harkemase Boys, Be Quick'28 en Urk erg dichtbij omdat de koplopers punten verspeelden. In de onderlinge confrontatie op de 22ste speelronde tussen Be Quick en Excelsior'31 heeft Excelsior de titel gewonnen. In de resterende wedstrijden moest er tegen laagvliegers en Putten en Dronten nog vier punten worden gehaald. Dan zou de wedstrijd uit bij WHC er niet meer toe doen. En zo geschiede. Excelsior is in het eerste jaar dat de ploeg in de hoofdklasse speelt dus kampioen. Een topprestatie. Slechts drie maal eerder in de historie van het zaterdagamateurvoetbal kwam het voor dat de promovendus kampioen werd. Hoogvliet in 1955, Spijkenisse in 1975 en als laatste Kozakken Boys in 1992 gingen de Rijssenaren voor.
Het team:
Coach Henry Golstein heeft de beschikking over een jonge en talentvolle selectie. De gemiddelde leeftijd van de selectie is 24 jaar. 14 van de 21 selectieleden zijn Rijssense jongens, waarvan de meeste jongens uit de geroemde jeugdopleiding komen. De eerste doelman van Excelsior is de kleine, excentrieke en vliegensvlugge Vicente Fernandez Hesselink. Hij is gehaald als tweede keeper achter routinier en tevens assistent-trainer Van der Kwaak, maar kwam eerder onder de lat te staan vanwege een langdurige blessure van de Ex-Go Ahead Eagles Goalie. Omdat Hesselink het zo goed deed is hij de eerste man gebleven, ook toen Van der Kwaak weer helemaal fit was. De achterhoede wordt gevormd door Amanuel Isa, Jarno Beltman, Peter Scheppink en Arno Luby. De breedgeschouderde Scheppink (ex-Go Ahead Eagles) speelt een ijzersterk seizoen. Hij speelt normaalgesproken in de achterhoede, maar is ook erg waardevol gebleken in de punt van de aanval. De middenlinie bestaat doorgaans uit Nick Hoekstra, Martijn Beltman en Sjors Brugge. Brugge is de creatieve speler op het middenveld en heeft een enorm loopvermogen en een goed tactisch inzicht en is een belangrijke pion in het elftal van Golstein. Als je het over de aanval van Excelsior hebt dan heb je het over Erwin Looms. De van HSC'21 overgenomen spits maakte ook in Rijssen zijn doelpuntenreputatie waar, met nog 1 wedstrijd te gaan staat de teller alweer op 21. Zijn aandeel in het succes is dan ook erg groot. Maar de Excelsior aanval is meer dan alleen Looms. Erwins kompanen in spits zijn Hubert Dijk en de Rijssense Arjen Robben: Bert Montizaan. Ze zijn beiden snel, behendig en hebben een fijn ontwikkeld gevoel voor de combinatie. De kracht van Excelsior dit seizoen was dat het naast een prima basiselftal ook kwalitatief goede vervangers op de bank heeft zitten. Goede voorbeelden hiervan zijn de multifunctionele Maarten Dangremond en de talentvolle verdediger Arjan Schooten. De selectie blijft volgend jaar op Sjors Brugge na (GAE) in tact. Het zal het enorm moeilijk worden om dit magistrale seizoen te evenaren.
(tekst: Vaduz)
Online samenvattingen:
IJsselmeervogels - Excelsior'31 en Excelsior'31- ASWH:
http://www.sportze.nl/index.php?midden=270
[ Bericht 0% gewijzigd door -Vaduz- op 21-05-2005 21:39:42 ]
That's all folks!
Vaduz, kun je in het laatste bericht uit deel 1 van dit topic ( Algeheel zaterdagamateurkampioenschap ) even een link naar deel 2 neerzetten, dat scheelt zoeken.
Dankje en een prettige wedstrijd vanmiddag.
Dankje en een prettige wedstrijd vanmiddag.
Prettige wedstrijd. Heb geen favoriet, maar heb altijd een lichte voorkeur voor de underdog, dus hup excelsior! Maak het weer spannend!
A player does not hope to get lucky; he just hopes others don't get lucky.
Klik dan als je durft
Klik dan als je durft
Het is juist alleen nog maar spannend als ASWH wint, Suijk. Anders zijn de Vogels kampioen.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Welnee, jullie moeten toch nog tegen de vogels?
A player does not hope to get lucky; he just hopes others don't get lucky.
Klik dan als je durft
Klik dan als je durft
Ja, maar dan is het 4-4-3 en dan komen we hoogstens op 7 daar, maar wij winnen daar vermoedelijk niet. Wij hebben 4 punten nodig, 3 vandaag en 1 dinsdag.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Goed nieuws voor Vaduz en co, minder goed nieuws voor MM en co:
Tussenstand ASWH - Excelsior '31: 0-2
Tussenstand ASWH - Excelsior '31: 0-2
Ah, leuk.
A player does not hope to get lucky; he just hopes others don't get lucky.
Klik dan als je durft
Klik dan als je durft
Van 0-2 naar 3-2, wat een wedstrijd moet dat zijn.
FC Den Bosch | Standard Liege | Atletico Madrid | Lazio Roma | Alianza Lima | Chelsea | Dinamo Kiev
Corazón Alianza Lima Corazón para ganar a La Victoria volveremos para verte campeonar.
Corazón Alianza Lima Corazón para ganar a La Victoria volveremos para verte campeonar.
Bedankt. Jammer Vaduz.
A player does not hope to get lucky; he just hopes others don't get lucky.
Klik dan als je durft
Klik dan als je durft
Ruimer, ben je niet geweest?
Knotsgek duel zeg!
Excelsior '31 speelde zelfs met een A-junior en Vaduz zei me voor de match er een hard hoofd in te hebben. Nou, binnen een kwartier was het 0-2 dus. ASWH had al gewaarschuwd moeten zijn, toen Peter Scheppink al snel een goede kans kreeg, maar knullig miste. Daarna een slecht moment van Roël Gorré. Hij verdedigde eerst goed tegen Looms, maar ging daarna op de bal staan. Willem-Jan Barendregt wist 2 Rijssense inzetten nog te keren, maar toen de bal voor de voeten van Sjors Brugge viel, had hij op de derde inzet geen verweer. 0-1 dus. In de 13e minuut een goede aanval die door Maarten Dangremond erg knap in de hoek werd gepeerd, 0-2.
Naast Vaduz en mij stonden twee Spakenburgers, die speciaal waren komen kijken. Zij zagen toen de titel voor de Vogels al helemaal zitten. Logisch ook, want ASWH kwam er niet aan. Excelsior '31 zette steeds goed druk op het middenveld en ASWH kwam niet veel verder dan lange ballen. Ondertussen bleef Looms gevaarlijk met doorkoppen.
Toen kwam de gekke fase. Eerder was Johan Sturrus, niet helemaal fit, al ingevallen om de verdediging weer op orde te brengen. Van Kleef knalde een bal vanaf links van de achterlijn voor en Human kopte in. Een dubieuze goal, want vermoedelijk was de bal niet over de lijn geweest. Direct na de 1-2 weer een aanval, een combinatie door het centrum van Excelsior '31, waarna Redjoseitiko de 2-2 kon binnenschieten. En het kon nog gekker, want direct daarna was het weer Human die scoorde en was 3-2 de ruststand.
Na rust hinkte ASWH op twee gedachten, was niet rustig genoeg om het uit te spelen, maar het echte geloof leek er bij Excelsior '31 niet meer. Scheppink ging er wel bij in de spits, om met lange ballen en koppend gevaarlijk te worden. Via een counter van Sjoerd van der Waal had ASWH de match kunnen beslissen, ware het niet dat hij werd neergelegd. In de slotfase kreeg Excelsior '31 nog 2 vrije trappen op een gevaarlijke plek en een corner waarbij zelfs de goalie mee kwam, maar echt gevaarlijk werd het niet. 3-2 dus, waardoor ASWH dinsdag aan een punt genoeg heeft voor de titel.
Wel leuk in ieder geval om Vaduz te ontmoeten. Hij is echt wel 2 meter ja. Nu zit hij in de bus, hopelijk voor hem zijn ze vertrokken en is ie nog voor zevenen thuis. Troost zal hij vinden in het biertje dat in de bus stond en mijn kleine sight-seeing trip richting bus. Gelijkspel was verdiender geweest, eigenlijk, maar daar maal ik uiteraard niet om!
Knotsgek duel zeg!
Excelsior '31 speelde zelfs met een A-junior en Vaduz zei me voor de match er een hard hoofd in te hebben. Nou, binnen een kwartier was het 0-2 dus. ASWH had al gewaarschuwd moeten zijn, toen Peter Scheppink al snel een goede kans kreeg, maar knullig miste. Daarna een slecht moment van Roël Gorré. Hij verdedigde eerst goed tegen Looms, maar ging daarna op de bal staan. Willem-Jan Barendregt wist 2 Rijssense inzetten nog te keren, maar toen de bal voor de voeten van Sjors Brugge viel, had hij op de derde inzet geen verweer. 0-1 dus. In de 13e minuut een goede aanval die door Maarten Dangremond erg knap in de hoek werd gepeerd, 0-2.
Naast Vaduz en mij stonden twee Spakenburgers, die speciaal waren komen kijken. Zij zagen toen de titel voor de Vogels al helemaal zitten. Logisch ook, want ASWH kwam er niet aan. Excelsior '31 zette steeds goed druk op het middenveld en ASWH kwam niet veel verder dan lange ballen. Ondertussen bleef Looms gevaarlijk met doorkoppen.
Toen kwam de gekke fase. Eerder was Johan Sturrus, niet helemaal fit, al ingevallen om de verdediging weer op orde te brengen. Van Kleef knalde een bal vanaf links van de achterlijn voor en Human kopte in. Een dubieuze goal, want vermoedelijk was de bal niet over de lijn geweest. Direct na de 1-2 weer een aanval, een combinatie door het centrum van Excelsior '31, waarna Redjoseitiko de 2-2 kon binnenschieten. En het kon nog gekker, want direct daarna was het weer Human die scoorde en was 3-2 de ruststand.
Na rust hinkte ASWH op twee gedachten, was niet rustig genoeg om het uit te spelen, maar het echte geloof leek er bij Excelsior '31 niet meer. Scheppink ging er wel bij in de spits, om met lange ballen en koppend gevaarlijk te worden. Via een counter van Sjoerd van der Waal had ASWH de match kunnen beslissen, ware het niet dat hij werd neergelegd. In de slotfase kreeg Excelsior '31 nog 2 vrije trappen op een gevaarlijke plek en een corner waarbij zelfs de goalie mee kwam, maar echt gevaarlijk werd het niet. 3-2 dus, waardoor ASWH dinsdag aan een punt genoeg heeft voor de titel.
Wel leuk in ieder geval om Vaduz te ontmoeten. Hij is echt wel 2 meter ja. Nu zit hij in de bus, hopelijk voor hem zijn ze vertrokken en is ie nog voor zevenen thuis. Troost zal hij vinden in het biertje dat in de bus stond en mijn kleine sight-seeing trip richting bus. Gelijkspel was verdiender geweest, eigenlijk, maar daar maal ik uiteraard niet om!
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Leuk verslag, mm.
En gefeliciteerd natuurlijk, dit mag je niet meer weggeven lijkt me!
En gefeliciteerd natuurlijk, dit mag je niet meer weggeven lijkt me!
A player does not hope to get lucky; he just hopes others don't get lucky.
Klik dan als je durft
Klik dan als je durft
Ja, dat dachten we 3 jaar geleden ook in Huizen. Ik ben pas zeker als er dinsdag gelijk gespeeld of gewonnen is!
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Leuk verslag inderdaad,
Ik hoop voor je mee dat jullie winnen of gelijkspelen dinsdag
Ik hoop voor je mee dat jullie winnen of gelijkspelen dinsdag
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Wat een blunder van die grensrechter zeg, de bal werd ruim voor de lijn gekeerd door de keeper. Maar goed, mij hoor je niet klagen
