5 jaar getrouwd, 2 kinderen en verliefd op een ander...

Je hebt een relatie al sinds 10 (!) jaar.
Je kan spreken van huisje, boompje, beestje. Je hebt met vlagen een goede relatie, er zit al verbetering in. Al kan ik dat niet zo beoordelen natuurlijk. Probeer er nog wat moois van te maken en laat je niet teveel leiden door de gevoelens voor de andere vrouw.

quote:

Op maandag 9 mei 2005 15:57 schreef Ripley het volgende:
Ik vind je nogal een lul. Een relatie is iets waar je aan moet werken als je van elkaar houdt en je merkt dat er iets niet lekker loopt.

Dan ga je dus niet lopen kutten met een ander en laat je ook niet van de reactie van die ander afhangen of je bij je vrouw blijft of niet.

Wees een vent en doe je best voor je huwelijk, zeker gezien je kids. En als jullie er samen echt niet uitkomen, neem dan zelf de beslissing om er mee te kappen. En ga niet zitten wachten tot er eventueel wat beters voor bij komt.

Nou, dan is hij inderdaad een laffe lul. Maar wel een heel menselijke lul, die het daarom nog niet minder moeilijk heeft met deze situatie.

quote:

Op maandag 9 mei 2005 15:58 schreef merdeka het volgende:

[..]

Nou, dan is hij inderdaad een laffe lul. Maar wel een heel menselijke lul, die het daarom nog niet minder moeilijk heeft met deze situatie.

Tuurlijk, maar aangezien hij zich er voor een groot deel zelf in heeft gedraaid, moet hij zich er toch ook zelf weer uitdraaien. Hoe kut dat soms ook kan voelen. En hey, ik maak ook grote fouten uiteraard

Je klinkt als mijn pa

wat ik zou moeten doen als ik een man was en in jouw situatie zat:
1. ik zou beginnen met het contact met die ander volledig te verbreken; scheiden vanwege een ander is eren slechte reden... de negatieve kanten van die ander beginnen ook pas na een verliefdheid door te schemeren
2. ik zou mijn vrouw eens heel duidelijk maken dat als we op deze manier verder zouden gaan, het huwelijk hoe dan ook gedoemd is om te mislukken
3. ik schakel misschien toch een onafhankelijk persoon, e.g. een relatietherapeut in, als de liefde geen 75 euri per week waard is, dan kun je beter meteen gaan scheiden
4. ik plan met mijn vrouw een weekendje relaxen... een situatie waarin we niet weg kunnen lopen voor elkaar en een situatie waarin we onze problemen op een rustige manier kunnen bespreken
5. wat ik nog heel belangrijk vind in een relatie.. is vrijheid. Ik weet niet of jullie alleen maar gezamelijke vrienden hebben. Maar het doet zeker deugd als je niet constant om elkaar heen hangt. Eigen vrienden, hobbies, avondjes uit enzovoorts (ook voor de vrouw!!!)
6. ik denk aan de vrouw met wie ik in den beginne ben getrouwd. Zijn die kenmerken van haar nog steeds, of is ze totaal veranderd en kun je niet meer van haar houden. Is ze totaal verandert, ja, dan zit er idd maar een ding op, scheiden.
7. Het feit dat er kinderen in het spel zijn zou niet mee moeten spelen in het willen scheiden of niet. Je kunt er wel rekening mee houden dat ze er zeker door geraakt worden, hoe dan ook!
8e en laatste punt. Als je nog steeds hoop hebt dat je je huwelijk nog kunt redden, dan moet je er NU werk van maken. Een relatie is een proces, een voortdurende ontwikkeling, je moet eraan blijven werken. Hoe langer je wacht met je problemen recht in de ogen te kijken, hoe moeilijker het wordt zonder al te veel kleerscheuren uit deze situatie te komen.

Veel succes

p.s. hou op met die passiviteit en kom in actie

zie je jezelf nog een paar jaar doorgaan met dit huwelijk?
Als de koek op is is de koek op.
Twee ruziende ouders daar hebben de kinderen niks aan.
Een man die met zijn gedachtes bij een andere vrouw zit daar heeft je echtgenote niks aan.
Ongelukkig zijn in je huwelijk daar heb jij weer niks aan.
Vechten voor je huwelijk is gemakkelijk gezegd, maar er moeten twee moeite daar voor doen.
Kinderen komen niet altijd slecht uit een scheiding. En ex-echtgenoten ook niet.
Verder vind ik het helemaal niet slecht/laag om te gaan scheiden vanwege een ander. Het loopt nou eenmaal zo als het loopt.
Kijk naar wat jij wilt. Diep in je hart. Wees wel eerlijk naar je vrouw toe ook al wil ze het niet weten/horen.

[ Bericht 3% gewijzigd door MyMilkshake op 09-05-2005 22:01:06 ]

quote:

Op maandag 9 mei 2005 21:52 schreef MyMilkshake het volgende:
zie je jezelf nog een paar jaar doorgaan met dit huwelijk?
Als de koek op is is de koek op.
Twee ruziende ouders daar hebben de kinderen niks aan.
Een man die met zijn gedachtes bij een andere vrouw zit daar heeft je echtgenote niks aan.
Ongelukkig zijn in je huwelijk daar heb jij weer niks aan.
Vechten voor je huwelijk is gemakkelijk gezegd, maar er moeten twee moeite daar voor doen.
Kinderen komen niet altijd slecht uit een scheiding. En ex-echtgenoten ook niet.
Verder vind ik het helemaal niet slecht/laag om te gaan scheiden vanwege een ander. Het loopt nou eenmaal zo als het loopt.
Kijk naar wat jij wilt. Diep in je hart.

Dat neemt nog niet weg dat je er eerst nog iets van moet proberen te maken...

daar moet je beiden moeite voor willen doen.

Ik heb niet alle posts gelezen, dus ik hoop dat ik niet in herhaling val. Mijn oog viel vooral op je idee om te proberen er iets van te maken met 'die andere vrouw' alvorens je je huwelijk definitief opgeeft. Dit slaat nergens op (buiten het feit dat het erg asociaal en egoistisch is), omdat het al dan niet slagen van je huwelijk niet afhankelijk is van het wel of niet slagen van de potentiele relatie met de vrouw waar je verliefd op bent. Doorgaans worden mensen in een vaste relatie pas verliefd op een ander, wanneer zij daar bewust of onbewust voor open staan; het is dus een signaal dat er iets niet goed is in je relatie, zoals die nu is.
Conclusie; beslis of je je huwelijk wil redden of niet, zonder de verliefdheid op een andere vrouw in die beslissing te laten meewegen. Als je denkt dat je huwelijk te redden valt (op wat voor manier dan ook) ga daar dan ook voor. Maak iig een KEUZE en handel daar vervolgens naar.

quote:

Op maandag 9 mei 2005 15:05 schreef Toon74 het volgende:
Yah... maar in dit geval is het niet zo maar een andere vrouw (maar dat zal je altijd zeggen)...

Ik neem aan dat die vrouw waarmee je getrouwd bent en twee kinderen mee hebt, ook niet zo maar een vrouw is, toch?

Ik heb alleen de openingspost gelezen, dus wie weet heb ik wat gemist...

Beslis nu eerst eens voor jezelf of je wel of niet bij je vrouw wil blijven. Zo ja: werk eraan. Zo nee, ga scheiden.

DAARNA: komt pas de vraag of die andere vrouw wat met jou zou willen.

Het leven biedt geen garanties. Dus volg je gevoel. Heb je het idee dat jouw relatie te redden is, zet daar dan eerst maar eens op in. Want 10 jaar, een huwelijk en 2 kids... je zet een hoop op het spel. Als de relatie niet werkt houdt het op. Maar anders... is het gras altijd wel groener bij de buren.

Volgens mij ziet die andere vrouw jouw meer als goede vriend dan als potentiele partner. Probeer gewoon je huwelijk te redden en denk aan je kinderen. Pas als die vriendin je echt ziet zitten, dan kun je de knoop doorhakken. Maar goed je weet nu wat je hebt (afgezien van de ruzies) probeer daar uit te komen.

Zelfs als het op de manier gaat, zoals jij het eigenlijk heimelijk wilt hebben (scheiden van je vrouw en een relatie beginnen met de vriendin van je (ex)vrouw), zul je nog diep in de problemen raken. Vooral als je je kinderen nog wilt blijven zien.
Om eerlijk te zijn, zonder alles te weten, schat ik de kans dat je kunt overstappen naar de vriendin van je vrouw, zeer gering. Zelfs al zou zij ook geinteresseerd zijn in jou, dan nog zal het voor haar ontzettend moeilijk zijn om het door te zetten, omdat ze weet welke schade ermee wordt aangericht.

Maar het belangrijkste is eigenlijk al gezegd : ik denk ook dat je gevoelens voor die vriendin de symptomen voor je scheefgaande huwelijk zijn. En dat kan gebeuren. Neem nou maar van mij aan dat je niet de eerste man bent die tijdens zijn huwelijk verliefd wordt op een andere vrouw en je zult zéker niet de laatste zijn. Het verschil zit 'm erin wat jij ermee gaat doen.

Die beslissing kan niemand hier voor je nemen, dat is echt iets tussen jou en je vrouw. Het lijkt mij wel evident dat je niet tot in het oneindige met een relatie blijft doorgaan, waar jullie beide niet gelukkiger van worden, maar die beslissing zou je eigenlijk pas moeten nemen op het moment dat je voor jouw gevoel alles geprobeerd hebt. Als er niet meer gecommuniceerd wordt, dan denk ik dat het een aflopende zaak is, maar ook dat kun je nog sturen. Als je het maar wilt. Succes.

Mijn mening: als je gaat trouwen, laat dat dan ook voor altijd zijn. Die belofte leg je nota bene af bij de ceremonie (al weet ik niet hoe je precies getrouwd bent). Als je niet zeker weet of je voor altijd bij elkaar blijft, ga dan ook niet zo schijnheilig lopen trouwen . Vergeet die andere vrouw, probeer je huwelijk weer in goede banen te leiden. Wees verantwoordelijk en ga niet lopen puberen. Daarnaast is het ook niet best om zomaar je kinderen te verscheuren tussen twee mensen (jezelf en je vrouw dus). Ik weet niet hoe oud ze zijn, maar naar mijn mening zouden kinderen gewoon 2 ouders moeten hebben.

Dat was dus mijn mening.

Het lijkt mij in ieder geval niet dat je haar rozen gaat sturen.. Op de één of andere manier moet ze niet meer in je leven voorkomen. Maarja, dat gaat lastig als ze van jou en je vrouw een vriendin is.
Sterkte!

quote:

Op dinsdag 10 mei 2005 00:23 schreef daReaper het volgende:
Mijn mening: als je gaat trouwen, laat dat dan ook voor altijd zijn. Die belofte leg je nota bene af bij de ceremonie (al weet ik niet hoe je precies getrouwd bent). Als je niet zeker weet of je voor altijd bij elkaar blijft, ga dan ook niet zo schijnheilig lopen trouwen . Vergeet die andere vrouw, probeer je huwelijk weer in goede banen te leiden. Wees verantwoordelijk en ga niet lopen puberen. Daarnaast is het ook niet best om zomaar je kinderen te verscheuren tussen twee mensen (jezelf en je vrouw dus). Ik weet niet hoe oud ze zijn, maar naar mijn mening zouden kinderen gewoon 2 ouders moeten hebben.

Dat was dus mijn mening.

Je kan er van uitgaan dat iedereen die trouwt er van uit gaat dat het voor altijd zal zijn hoor. Maar zelfs de meest vrome mensen houden het soms niet met elkaar uit en besluiten dat ze beter gelukkig kunnen zijn uitelkaar dan ongelukkig met elkaar.

Daarnaast verbaast het me dat sommige mensen hier zo gauw klaar staan om te veroordelen.
TS komt hier niet direkt nadat hij verliefd is geworden op die andere vrouw... dit speelt al een jaar.
Je mag aannemen dat dit niet zomaar een bevlieging is maar wel degelijk diep zit. Hij heeft het zijn vrouw verteld. Verder heeft hij er tot nu toe nog niet echt wat mee gedaan. Integendeel, hij en zijn vrouw hebben relatietherapie gedaan welke niet de gewenste vruchten heeft afgeworpen.

Ik denk dat TS in een hele moeilijke situatie zit, die niet te benijden is. Laat staan makkelijk op te lossen is. Er wordt wat mij betreft veel te makkelijk geroepen dat TS maar moet scheiden of anders voor zijn vrouw te kiezen. Voor het gezin en met name de kinderen zou het misschien fijn zijn als hij voor hen kiest, maar wat dan ? Dan nog is er geen oplossing. Wat TS ook gaat doen, er zal altijd iemand de dupe worden. En scheiden doe je ook niet 1, 2, 3 mag ik hopen. Daarnaast houdt hij ook nog eens van zijn vrouw en kinderen. Zoals iemand al eerder zei ; Het leven is geen zwart of wit alleen, maar ook vele tinten grijs.

Ik kan eigenlijk maar een ding aanraden en dat is zoveel mogelijk contact met zijn vrouw houden over zijn gevoelens.

quote:

Op dinsdag 10 mei 2005 00:23 schreef daReaper het volgende:
Mijn mening: als je gaat trouwen, laat dat dan ook voor altijd zijn. Die belofte leg je nota bene af bij de ceremonie (al weet ik niet hoe je precies getrouwd bent). Als je niet zeker weet of je voor altijd bij elkaar blijft, ga dan ook niet zo schijnheilig lopen trouwen . Vergeet die andere vrouw, probeer je huwelijk weer in goede banen te leiden.

griezelig gewoon...

quote:

Op maandag 9 mei 2005 15:05 schreef Toon74 het volgende:

[..]

Yah... kinderen krijgen er redelijk wat van mee... en dat doet me erg veel verdriet. Ook heb ik nogal de neiging om uit de situatie te vluchten als het mis gaat... dus of naar zolder of gewoon het huis uit. Maar mijn vrouw gaat dan de kinderen tegen me op lopen stoken... :S Pap houdt niet van jullie... pap is weer weg en ik weet niet of hij terug komt... en daar heeft ze dan wel spijt van als de ruzie over is... maar op het moment zelf heeft ze daar geen controle over. Dat doet ze overigens ook alleen omdat dat de enige manier is om mij te raken... alle dingen die ze vroeger zei om bij mij een reactie uit te lokken werken niet meer...
[..]

Yah... maar in dit geval is het niet zo maar een andere vrouw (maar dat zal je altijd zeggen)... en ik vermoed dat er bij mn vrouw een aantal dingen gewoon niet helemaal lekker zitten... en dat komt vermoed ik niet zo 1 2 3 goed.

Ik ben er persoonlijk niet voor om de strijd op te geven en "maar te gaan scheiden". Het is overduidelijk dat er tussen jou en je vrouw een binding is want jullie zijn immers al 10 jaar samen en ooit ook stapelgek op elkaar geworden. Het kan misschien ook een goed idee zijn om eens samen op vakantie te gaan (zonder kids!) zodat jullie zonder invloeden van buitenaf aan de relatie kunnen werken. Handig kan ook zijn om niet te gaan zeuren over wie wat gedaan heeft en waarom, maar om juist af te spreken wat jullie NIET meer gaan doen.

Zoiets van:
- Geen stemverheffingen in discussies
- Geen vluchtgedrag vertonen om er vanaf te komen, blijven praten dus hoe moeilijk het ook is
- Disccussies als de kids op bed liggen, krijgen ze er ook niets (of minder) van mee
- De kinderen niet gebruiken als wapen tegen je partner, dus niet opstoken
- Laat de ander meer in zijn/haar waarde, soms is het ook verstandig niets te zeggen en te accepteren dat je partner anders is of dingen anders doet.


En zet asjeblieft die andere vrouw uit je hoofd, het gras lijkt bij de buren altijd groener....

Veel sterkte aan TS toegewenst in deze voor hem moeilijke tijd!

quote:

Op dinsdag 10 mei 2005 07:17 schreef Toon74 het volgende:
Juist... en dat wil mijn vrouw dus niet horen. Heeft ze heel expliciet aangegeven, mocht er ooit weer wat spelen, dat ze het niet wil weten.

Ze wil niets horen wat een andere vrouw betreft Toon, dat is toch niet hetzelfde als dat ze niet wilt horen wat je meer voelt. Hoe verdrietig je wordt van de situatie thuis, dat je het gevoel hebt dat je op je tenen moet lopen, dat het je pijn doet als ze de kinderen betrekt in ruzies, dat je niet met de ruzies overweg kunt omdat ze uit haar stekker gaat en jij alleen maar kan weglopen (wat ik overigens niet afkeur). Als ze daar ook niet meer ontvankelijk voor is dan is er wezenlijk iets stuk.

Het is goed dat je nogmaals met haar naar een relatie-therapeut stapt. Je wilt je er nog voor inzetten. Zet die andere dame gedurende dat proces even uit je hoofd.
Concentreer je nu op je huwelijk.
Sterkte, het klinkt als een klote-situatie.

quote:

Op dinsdag 10 mei 2005 07:17 schreef Toon74 het volgende:
Juist... en dat wil mijn vrouw dus niet horen. Heeft ze heel expliciet aangegeven, mocht er ooit weer wat spelen, dat ze het niet wil weten.

Bij deze opmerking krijg ik een beetje het idee dat je vrouw ook koste wat het kost jullie huwelijk in stand wil houden. Voor de kids waarschijnlijk.....

Kerel... lastig. En dat lijkt me een behoorlijke understatement. Nou voor zover mijn ondeskundig amateuradvies:

Allereerst lijkt mij het probleem niet zozeer dat je verliefd bent op een ander. Maar wat er tussen jou en je vrouw mis loopt. Je zegt zelf dat je nog van haar houdt, maar dat het niet goed gaat. Stel jezelf de vraag of wilt proberen om met je vrouw verder te gaan om wie ze is, en om wat jullie samen (kunnen) hebben.

Wat al eerder is gezegd, communicatie is het belangrijkste. De vraag is of jullie in staat zijn om met elkaar te communiceren. Dat klinkt heel simpel, maar dat kan zó ontzettend moeilijk zijn. Probeer dat in de eerste plaats ook zelf. (Maar je gaf al aan dat je dat al geprobeerd hebt, aan jou om te beoordelen of daar nog meer initiatief van jou uit kan en moet liggen) Als het gewoon te moeilijk is om samen er goed over te praten kan therapie een uitkomst bieden. Maar therapie is een middel, een middel om beter met elkaar te communiceren, om zaken die er al zijn expliciet te maken. Het lijkt mij (persoonlijk dus) geen goede zaak als een relatie puur en alleen bestaat bij de gratie van de therapie.

Terug naar het punt van de communicatie. Als je daar zelf toe in staat bent moet je er gewoon samen een moment voor prikken, misschien de kinderen even naar elders. Geef elkaar de gelegenheid en de tijd (!) om er over te praten en te bekijken hoe je allebei tegenover de relatie staat. Die relatie staat centraal, de kinderen mogen daarin m.i. niet meewegen. Zij zij enkel gebaad bij ouders die oprecht met elkaar overweg kunnen. Niet meewegen dus, houd wel rekening met ze in het proces van communicatie.

Ik denk dat dat mijn advies is. Misschien is het, vooruitlopend op de uitkomst van die gesprekken, een idee om wat tijd voor jezelf te nemen? Kan zaken in perspectief plaatsen.

Tot slot wil ik even ingaan op de opmerking van je vrouw dat zij het egoistisch vind dat je haar belast met het feit dat je verliefd bent op een ander. Ik denk dat daar een kern in zit. Als je die informatie zo aanbied, geeft dat haar alleen een gevoel van onzekerheid en machteloosheid. Je moet jezelf weer die ene vraag stellen, ga ik voor mijn huidige relatie? Is die verliefdheid iets wat voortkomt uit de huidige situatie? Als je voor de relatie gaat, moet je die verliefdheid opzij (kunnen zetten.) Is het zo dat je verliefd bent op een ander en dat je met haar verder wilt? -dan is het een mededeling voor je vrouw, en rest niets anders dan uit elkaar te gaan.

Belangrijkste: wees oprecht en eerlijk tegeover jezelf! Neem beslissingen waar je verder mee kunt.

Succes in ieder geval.

quote:

Op dinsdag 10 mei 2005 00:23 schreef daReaper het volgende:
Mijn mening: als je gaat trouwen, laat dat dan ook voor altijd zijn. Die belofte leg je nota bene af bij de ceremonie (al weet ik niet hoe je precies getrouwd bent). Als je niet zeker weet of je voor altijd bij elkaar blijft, ga dan ook niet zo schijnheilig lopen trouwen . Vergeet die andere vrouw, probeer je huwelijk weer in goede banen te leiden. Wees verantwoordelijk en ga niet lopen puberen. Daarnaast is het ook niet best om zomaar je kinderen te verscheuren tussen twee mensen (jezelf en je vrouw dus). Ik weet niet hoe oud ze zijn, maar naar mijn mening zouden kinderen gewoon 2 ouders moeten hebben.

Dat was dus mijn mening.

Juist

Het gras is altijd groener bij de buren, maar je komt bijna altijd van een koude kermis thuis.

Verbreek het contact met die vriendin, leg dit ook uit aan je vrouw. En richt je dan op je gezin.
Vaak wordt men verliefd als de huidige relatie tijdelijk in een dip zit. Maar vaak gaat dat ook na verloop van tijd weer over. Zonde om dat weg te gooien (om over de gevolgen voor de kinderen nog maar niet te spreken), je hebt niet voor niets kinderen met je vrouw.

Contact verbreken dus.

quote:

Op dinsdag 10 mei 2005 20:01 schreef Wokkel1982 het volgende:

[..]

Juist

sluit ik me ook bij aan.