Hugo Borst: Gullit móet niet weg. Maar hij mag wel
[ Algemeen Dagblad | Colum Hogo Borst ]
Feyenoord gaat Niels Kokmeijer halen, zei er eentje zwartgallig. Na afloop van Feyenoord-PSV overheerste sarcasme. Een ander zei: we staan nog eerder op het Sint Pietersplein dan op de Coolsingel. Eerder een nieuwe paus dan een landskampioenschap? Zou kunnen.
Supporters willen weten wiens schuld het is? Gullit. Ono. Gibbs. Wotte. Van den Herik.
Hoe ver moet je eigenlijk teruggaan om het door Ruud Gullit aangeduide 'verloren seizoen' te kunnen verklaren? Naar de wedstrijd tegen FC Den Bosch, tien dagen geleden? Naar de winterstop toen er overhaast vier nieuwe spelers kwamen?
Naar afgelopen zomer toen Gullit begon? Naar de dag dat Feyenoord Lazovic kocht voor zeven miljoen? Naar het moment dat werd besloten afscheid te nemen van Van Hooijdonk? Of zit het misschien nog dieper; moet je misschien wel terug naar het moment dat Wim Jansen opstapte, 12 jaar geleden?
Ik antwoord supporters altijd dat op zo'n schuldvraag geen absoluut antwoord bestaat. Het is de som van het collectief die negatief is.
Neem Jorien van den Herik, bijgenaamd de Grote Kale Leider (GKL). In de ogen van sommige supporters heeft hij het gedaan. Woensdagavond kwam ik er weer een tegen. Pas als Jorien vertrekt, komt er geld los, zei hij. Van wie dan? vroeg ik ongelovig.
Hij noemde een naam. Toen ik die later voorlegde aan mensen die het kunnen weten, schudden die het hoofd. Welnee. Als sterke man is de GKL wel even verantwoordelijk voor het succes van 1999 en 2002 als voor het rampseizoen 2004/2005.
Het aankoopbeleid. De spelers die kwamen, houden niet over. De directe versterkingen in cijfers. Goor: 7 . Saidi: 6 . Castelen 6 . Bosschaart: 5. Babos: 5. Basto: 3. Hofs: 6-. Gibbs: 6-. Ostlund: 4. De Graaf: 4.
Maar is het eerlijk om de technisch directeur te veroordelen, terwijl Feyenoord al drie jaar bloedt voor de mislukte Lazovic? Feyenoord heeft geen miljoenen, dat wreekt zich. Aan de andere kant: waarom ging pakweg Mario Been de overbodige Ostlund niet eerst bekijken? Om maar eens een voorbeeld te noemen.
Ze vragen mij: moet Gullit weg? Nee, hij móet niet weg. Maar hij mag wel weg. Uit zichzelf dan. Ik heb ook het gevoel dat de diep teleurgestelde Gullit nog maar weinig aanleiding nodig heeft om op te stappen.
Als straks belangrijke spelers opnieuw niet voor Feyenoord kiezen, verbaast het me niet als de trainer de handdoek gooit. Hij ziet in deze selectie geen perspectief. De clubleiding, die heel bewust heeft gekozen voor het charisma van Gullit en diens commerciële waarde, mag hem in elk geval niet ontslaan. Doen ze dat wel dan moeten de mensen die zo voor zijn komst waren zelf ook inrukken.
Wat kun je Gullit kwalijk nemen? Dat Ono wéér niet is opgestaan? Zijn aandringen op Gibbs die het ook net niet lijkt te zijn? Zijn overtuiging dat Bastos het was, na anderhalve training? Dan moet je Ruud ook de credits geven voor de ontwikkeling voor Kalou.
Feyenoord morste negen punten tegen ADO Den Haag, FC Den Bosch en FC Groningen. Tel die negen bij het puntentotaal en Feyenoord staat tweede. Dat is de coach (en spelers) wel aan te rekenen. Net als de recente nederlagen tegen Ajax en PSV, die verdiend maar onnodig waren. Had de in Italië geschoolde Gullit aan het eind van die twee cruciale thuiswedstrijden niet gewoon een verdediger moeten inbrengen?
Ik denk vaak als Feyenoord voetbalt: er zit totaal geen idee achter. Feyenoord sleept zich voort van wedstrijd tot wedstrijd, net als het Ajax onder Ronald Koeman deed. Een diepere gedachte, een visie ontbreekt.
AZ demonstreert automatismen, PSV is een toonbeeld van efficiency, volwassenheid en organisatie, het Nederlands elftal vaart wel bij teamgeest en verjonging. Wat is het Feyenoord van Gullit behalve opportunisme? Een doelpuntenmachine, meer niet.
Niet onwillekeurig denkt het Legioen weemoedig aan Wim Jansen terug, die Feyenoord na de HCS-affaire van achteruit opnieuw opbouwde. Het was stug en saai, maar het fundament leverde wel de KNVB-beker op. Toen Jansen terugtrad, bouwde Van Hanegem Feyenoord aanvallend verder uit.
Wim Jansen. Hij kan, mede op voorspraak van Johan Cruijff, naar de KNVB. Een dezer dagen geeft hij uitsluitsel. Niet of hij het doet, nee, of hij verder wil praten met de voetbalbond. Dat is al heel wat voor Jansen, die veel heeft afgehouden de voorbije jaren.
Er zaten bijzondere aanbiedingen tussen. Ik begrijp dat hij liever graag weer een club wil trainen. Een deel van het Legioen hoopt op zijn terugkeer. Ik vraag me af: is dat vertrouwen of wanhoop?
Dat hij een vakman is staat buiten kijf. Welk jeugdwedstrijdje ik ook bezoek, Jansen is altijd present. Maar ik zie hem graag eens de verantwoordelijkheid nemen, anders blijft hij, gelijk Cruijff lang bij Ajax deed, als een geest boven de club zweven. Inmiddels kan Jansen met Van den Herik door één deur, alleen met Jan D. Swart niet. Gullit ook niet trouwens.
In 2008 bestaat de club 100 jaar. Wil er dat seizoen weer eens wat gevierd gaan worden dan wens ik Feyenoord meer beleid en geld toe. Wim Jansen, Guus Hiddink, Co Adriaanse, Martin Jol en Henk ten Cate, het zijn de trainers (met visie, managementskwaliteiten of een fenomenaal tactische inzicht) die je Feyenoord toewenst. De meeste zijn echter onhaalbaar geworden.
Voorlopig zit Gullit er nog. De komende vier maanden kan Ruud zich niet rehabiliteren. Vanaf september kan dat pas, met de Belgische international Timmy Simons en nog twee kanjers erbij.
De druk op Feyenoord zal weer een beetje groter zijn, de verwachtingen van de fans onredelijk hoog. Als supporter van Feyenoord ben je niet te benijden. Maar eens, eens komt de verlossing.