Het topic heb ik in Lifestyle geplaatst. Ik denk dat hij hier nog het meest thuis hoort.
1.5 week geleden ben ik op mijn werk gebeld door de huisarts met de vraag of ik 's middags nog met haar een afspraak kon maken omdat de uitslag van mijn bloed binnen was en aanwees dat ik een te snelle schildklier had. Alles viel na de beta blockers gehaald te hebben en veel te hebben gelezen op de NVGP site voor mensen met Graves, op zijn plek. Ik heb het idee dat het met mij zelfs nog wel meevalt als ik het forum op NVGP eens doorlees.
Naar mijn idee ( want een internist vraagt of terug kunt halen wanneer het ongeveer begonnen zou kunnen zijn ) heb ik er iets meer dan een jaar last van. Ik heb voornamelijk problemen op mijn werk. Ik heb een bepaalde keuze gemaakt die me zwaar is gevallen .....
Een te snel werkende schildklier wordt veroorzaakt door een 'stoot' van homonen die in je lichaam wordt rondgepompt. De gevolgen zijn te raden : Emotie, Trillen, Hartkloppingen en Zweten. ( en nog veel meer ). Stress staat vaak als hoofdpunt bij de beschrijvingen hierover.
Ik zoek eigenlijk lotgenoten op het fok forum. Hoe is het jou vergaan? Heb je baat bij de propranolol en strumzol, of De Slok? Voel je je begrepen? (dit is vaak een probleem).
Alle goeds voor de Graves Patienten.
Groetjes Pearl
http://www.hypomaarniethappy.nl
Hele fijn site, voor en door lotgenoten.
Heel veel sterkte ermee, schildklierpatiënten hebben het vaak niet zo makkelijk.
Achteraf kon ik me wel
dat ik pas zo laat naar de huisarts ben gegaan. De symptomen waren er al heel lang: bibberende handen, erg zweten en altijd warm, veel te snel een rood hartje krijgen op de hometrainers in het sportcentrum, erg last van de zon (mijn ogen dan). [ Bericht 10% gewijzigd door TheVotary op 14-07-2005 16:03:56 ]
schildklierhormoon produceert. Dit is in het bloed vast te stellen. Bij
hyperthyreoïdie is de T4 spiegel verhoogd (zat bij mij toen aan de 99 en dat moest ergens in de buurt van de 20 zitten, maar pin me hier niet op vast), en de TSH-waarde verlaagd.
De schildklier produceert schildklierhormoon, een hormoon dat belangrijk is voor de regulatie van onze stofwisseling.
bron: http://www.schildklier.net/
Dus je wordt er mager van als je het te lang laat duren.
Mijn gewicht bleef vrijwel constant. Ik kwam in 2004 wel 8 kg aan omdat ik gestopt was met roken. Daar zijn er nu weer 3kg vanaf. (57 kg op dit moment) Mijn TSH was nog niet meetbaar. HOpelijk is mijn T4 over vier weken weet ietsje lager en krijg ik 11 augustus een hormoon erbij. Elke maand moet ik naar het ziekenhuis (4 dagen van te voren bloed prikken natuurlijk).
Mijn thermometertje doet het dus weer redelijk goed met het slikken van die strumazol. Hopelijk gaat ie over een jaar weer helemaal uit zichzelf zonder dat ik een jodiumslok nodig heb in de toekomst.
Voorlopig maar eens op mijn gemak een jaar medicijnen slikken.
Je hebt trouwens 2 methodes voor de jodiumslok. De ene is erg rigoreus maar slaagt altijd met het risico dat de schildklier daarna inderdaad te langzaam gaat werken en de andere heeft een slagingspercentage van 98 maar daar kijken ze veel meer hoeveel je aan jodium nodig hebt en dus veel minder kans dat de schildklier daarna te langzaam werkt. Dit verschilt van ziekenhuis tot ziekenhuis. Ik heb dus gekozen voor de laatste methode.
Nu werkt haar schildklier niet of te traag maar dat is voor je lichaam met medicijnen schijnbaar makkelijker op te vangen als te snel werken. Haar internist heeft toen ook tegen haar gezegd dat ze een klier van een schildklier heeft.
Ik slik nu 2 weken thyrax 0.050 mcg maar ik heb het idee dat ik weer ietsje of wat aan het hyperen ben. Voel me onzeker en niet zo stabiel meer als toen ik alleen die strumazol nog maar slikte.
Moet mijn lichaam misschien wennen? MOet ik nu even volhouden nog? Als ik volgende week nog steeds dat vervelende gevoel krijg mag ik van de endocrinoloog wel gewoon zelf 0.025 mcg thyrax gaan nemen.... Of het slim is ten tweede!
quote:Je kunt ook met een half pilletje of zelfs een kwart ophogen natuurlijk, als je er zo gevoelig voor bent.Op donderdag 25 augustus 2005 22:42 schreef Pearly het volgende:
Jeetje, wat een gedoe allemaal met die slok! Ik hoop dat ik niet zó ver kom eigenlijk.
Ik slik nu 2 weken thyrax 0.050 mcg maar ik heb het idee dat ik weer ietsje of wat aan het hyperen ben. Voel me onzeker en niet zo stabiel meer als toen ik alleen die strumazol nog maar slikte.
Moet mijn lichaam misschien wennen? MOet ik nu even volhouden nog? Als ik volgende week nog steeds dat vervelende gevoel krijg mag ik van de endocrinoloog wel gewoon zelf 0.025 mcg thyrax gaan nemen.... Of het slim is ten tweede!
Maar dan krijg ik meer hormonen binnen. Wat betekent ophogen en wat betekent dosis verlagen in 't geval van thyrax dan? Ik heb daar geen benul van!
quote:Als je hypert, moet je natuurlijk niet gaan ophogen.Op vrijdag 26 augustus 2005 11:57 schreef Pearly het volgende:
ophogen?
Maar dan krijg ik meer hormonen binnen. Wat betekent ophogen en wat betekent dosis verlagen in 't geval van thyrax dan? Ik heb daar geen benul van!
Sommige mensen zijn heel gevoelig voor al een klein beetje erbij. Misschien terug naar één blauwtje en dan langzaam verhogen (met een kwart of een halve).
Als je hypert (trillen, opgefokt gevoel, labiel etc. etc.) dan moet je niet ophogen natuurlijk.
Ophogen met Thyrax betekent meer hormonen, dosis verlagen betekent dat je minder Thyrax inneemt en dat je dus minder hormonen erbij gaat nemen dan je nu doet.
Soms gaat het ophogen naar een "normale" waarde iets te snel en moet je tussendoor een stapje terug, omdat je lichaam het anders niet bij kan benen, vanuit daar weer langzaam opbouwen en dan tot je "goede" bloedwaarden hebt.
Bloedwaarden zeggen overigens niet alles, je gevoel is in deze het belangrijkste.
Als ik niet naar mijn gevoel had geluisterd, zat ik nu nog ziek thuis....
Maar als je er niets van snapt, kijk eens op die site die ik bovenaan dit topic aangaf, je kunt er ook een informatiemap bestellen, zeer handig voor leken
Ik begrijp het nu...
Deze week wacht ik nog ff af. ( slik nu 2 blauwtjes ) ..... als het de komende werkweek nog niet naar mijn zin is en heb nog steeds een licht gevoel in mijn hoofd en een opgefokt, labiel gevoel, dan ga ik er echt 1 blauwe afhalen. Mijn gevoel zegt nu dat ik het nog even aan moet kijken want het gaat vandaag alweer beter dan gister.
quote:En het fijne is dat je je leven lang bezig blijft met instellenOp vrijdag 26 augustus 2005 15:29 schreef lisa het volgende:
Hou er wel rekening mee dat het weken c.q. maanden kan duren voordat die thyrax zijn werk goed doet hoor. Het kan wel een half jaar duren voordat je bloed goed binnen de waardes ligt en dan nog kan je klachten hebben terwijl je bloed al in orde is. Dit komt omdat je lichaam aan de nieuwe situatie moet wennen (is me verteld). Lekker opwekkend verhaal voor je.
Ik heb een andere dosis nodig in de winter (hoger) dan in de zomer (minder) en door de jaren heen gaat mijn schildklier steeds minder doen dus moet ik steeds meer schildklierhormonen hebben.
Daarnaast neemt de schildklierfunctie altijd af naarmate je ouder wordt...
Leuk vooruitzicht he
quote:Ik gebruik zelf geen Thyrax, heb een tijd Euthyrox (zelfde als Thyrax, alleen een ander merk) gebruikt en gebruik nu Thyreoïdum (dierlijk schildklierpoeder, heeft T1, T2, T3 en T4 in plaats van alleen T4, wat bij mij niet de "oplossing" was).Op vrijdag 26 augustus 2005 14:50 schreef Pearly het volgende:
ahh okay! Thanx !!
Ik begrijp het nu...
Deze week wacht ik nog ff af. ( slik nu 2 blauwtjes ) ..... als het de komende werkweek nog niet naar mijn zin is en heb nog steeds een licht gevoel in mijn hoofd en een opgefokt, labiel gevoel, dan ga ik er echt 1 blauwe afhalen. Mijn gevoel zegt nu dat ik het nog even aan moet kijken want het gaat vandaag alweer beter dan gister.
Maar hoeveel microgram is 1 blauwtje? Want ook een stapje terug doen moet je langzaam doen.
Met ophogen heb ik de ervaring dat ik de eerste 2, 3 dagen een beetje (klein beetje) opgefokt ben, daarna voel ik me weer lekkerder, het opgefokte kan dus wel eventjes in het begin na het ophogen, maar moet niet te lang aanhouden.
En Sterkte ermeemaar weer
Maar ach, ik heb inmiddels wel geaccepeerd dat ik het heb! Dat is al heel wat voor mij.
1 blauwtje is 0.025 mcg.
Ik blijf waarschijnlijk maar gewoon slikken zoals ik nu doe. Ik hoor het wel als ik weer terug moet naar de endo of het goed zit ja of nee. 1 x 0.025 mcg minder slikken kan altijd nog eens 1 x misschien en de volgende dag 2 en de dag erna weer 1.
Ik hoop inderdaad gewoon dat dat instellen min of meer van een leie dakje gaat want zoals ik me woensdag en donderdag voelde!! BRRrrrrrr
Ik wilde onderhand dood....... Dat opgefokte houdt bij mij in dat ik 'vet' verdrietig wordt en kwaad tegelijk !!! En dat is echt een misselijkmakend gevoel zo negatief ik dan tegen "ALLES" aan kan kijken. bah .......
Maar goed.... dank zij jullie verhalen ben ik weer een beetje wijzer geworden hé! Ik weet wat me ongeveer te wachten zou kunnen staan
Ik heb een flesje van een vriendin gekregen. Het is een bloesemremedie en 4 druppels in het water maakt me minder angstig enzo. Ik probeer maar. You never know.
Je gebruikt die Bach druppels een paar dagen en verder alleen nog wanneer je dan merkt dat het niet lekker gaat waardoor je rustiger wordt.
Het kan geen kwaad dus ik gebruik het maar!
Ik heb geen Graves maar Hashimoto, wat inhoudt dat mijn schildklier antistoffen aanmaakt tegen zichzelf, waardoor mijn schildklier een soort van ontsteekt (om het niet te ingewikkeld te maken) en zichzelf daarmee steeds stapje voor stapje meer kapot maakt. Ik maak dus in de loop der jaren steeds minder schildklierhormonen zelf aan, omdat mijn schildklier er langzaam aan steeds meer mee op houdt, is bezig sinds mijn pubertijd.
Na een tijd lang me heel depri, kouwelijk, sloom en rot te voelen ging ik naar de huisarts.
Schildklierwaarden (TSH en FT4) gechecked, waren wat aan de lage kant toen waardoor mijn huisarts het idee had om het gewoon aan te kijken, als het erger werd (leuk als je dat hoort als je 13 bent... ik voelde me echt klote) zou hij een behandeling met hormoonsuppletie starten, dat is dus het opvangen van een hormoontekort door deze met pillen aan te vullen. Met de marges die tegenwoordig aangehouden worden zou het FT4 waarop getest wordt veel te laag zijn geweest overigens...
Toen liep ik nog net niet met zelfmoordneigingen rond en ging mijn huisarts toen ik 15 was dan eindelijk de behandeling starten, met Euthyrox. Dit is FT4, een inactief schildklierhormoon wat in het lichaam omgezet wordt in FT3 , een actief schildklierhormoon, wat je lichaam direct kan gebruiken wanneer het het nodig heeft.
Om een of andere reden, ben er nog steeds niet achter waarom het nou zo is, mijn huidige arts heeft ook geen idee, kan ik het FT4 niet goed en genoeg omzetten in FT3, waardoor mijn lichaam er weinig mee kan doen, aan FT4 zelf heeft je lichaam immers niets.
Rond mijn 18e slikte ik rond de 300 microgram, ongelofelijk veel, maar ik merkte dus helemaal NIETS van die dosis... mijn apotheker was eigenlijk degene die alarm sloeg, omdat het absurd veel was...
Van arts gewisseld en toen ook maar eens het FT3 gemeten in het bloed, wat veel te laag was (FT4 was torenhoog, logisch
) en dat is dus mijn probleem met Euthyrox, ik zet het niet of niet voldoende om in FT3, dus is het waardeloos voor mij.Ik gebruik nu dierlijk schildklierpoeder, waar vroeger voor de komst van Euthyrox mee gewerkt werd en ik voel me er prima bij, heb me nog nooit zo goed gevoeld
Sinds mijn pubertijd niet, echt niet Maar goed, da's dus een andere situatie dan bij Graves, ik ken het hyperen namelijk niet echt, alleen van het te snel ophogen van mijn medicatie...
Maar het kan zijn dat jouw FT3 ook aan de lage kant is, gebeurt toch best vaak, al zeggen veel artsen van niet... Als ik me daarbij meer had gelegd zat ik nu nog thuis aan de anti-depressiva etc etc etc...
Je kunt het eens laten checken, bij het labformulier er gewoon FT3 bijzetten of vragen of je arts dit wil doen
is een kleine moeite als je toch geprikt moet worden voor de rest.Succes met de slok trouwens, hoop dat het goed gaat
Ik ga vol vertrouwen (hm, hm) de slok tegemoet, ik baal alleen ontzettend dat ik 3 dagen moet worden opgenomen terwijl de meeste in andere ziekenhuizen wel gewoon naar huis mogen. Maar ach de scans vielen ook ontzettend mee (3 jaar geleden duurden ze 4x zo lang) dus wie weet.
Een goeie begrijpende arts die kennis van zaken heeft is echt een must
Maak me niet druk om de toekomst, komt wel goed, weet nu wel hoe ik qua schildklier in elkaar zit en dat scheelt heel erg.
Ik denk dat je het niet wil horen maar ik vind het juist wel verstandig dat ze je 3 dagen opnemen, dan kun je zeker wten niet je fysieke en sociale omgeving "besmetten" met de radioactieve shit.
Bovendien kunnen dan je waardes vaker gechecked worden als dat nodig is gedurende die dagen
Maar goed, ik weet ook wel dat als je er in moet liggen je er wel anders over denkt...
Nou, succes er maar mee, hoop dat je minder lang over je "weg naar de verlossing" (lekker dramatisch
) hoeft te doen als ik Wat heb jij een hoop meegemaakt inderdaad! JEetje ... Als ik nu je verhalen lees ben je een sterke meid zeg! Je weet waar je het over hebt en bent in staat om mensen te ondersteunen. Goed van je....
Het opgefokte was gelukkig vrijdagmiddag al verdwenen. Ik zit nu eenmaal op dit moment in een spannende situatie van een interne sollicitatie waar ik eerdaags de uitslag van krijg. Zelf verwacht ik dat ik de baan niet krijg! Ze vertrouwen me 'nog' niet alleen op die locatie gezien mijn schildklier toestanden.
Lisa succes met je slok. Ik hoop voor je dat het allemaal goed gaat komen met je schildklier en dat ie geen gekke dinge meer gaat doen.
dus het lichte wantrouwen is niet terecht, maar dat hebben mensen nu eenmaal over het algemeen bij (aankomend) collega's die ziek zijn of zijn geweest, zo zitten mensen nu eenmaal in elkaar he Hoop dat het lukt allemaal met de sollicitatie, zou mooi zijn
Over 2 weken moet ik weer terug naar endrocrinoloog, dan zie ik wel weer verder hoe het met de T4 en de TSH waardes is. Verder voel ik me eigenlijk best wel weer redelijk goed de laatste 2 weken. Het was voornamelijk spanning voor een interne sollicitatie waarvoor ik onzeker was en je hebt altijd mensen die onzekerheid ruiken en er misbruik van maken of er mee gaan kloojen waardoor je nog onzekerder wordt.
Sollicitatie is mislukt.
Motivatie van de directie en het management was als volgt :
Je bent iemand die mensen in haar omgeving nodig heeft dus we willen je nu niet op dat eilandje laten werken nu het beter met je gaat ondanks je schildklier aandoening. !!!
mag ik jullie mening!?
Managers die voor jou denken in plaats van je zelf te laten nadenken zijn niet al te beste managers.
Maar ze bedoelen het waarschijnlijk niet kwaad toch?
Geen energie in steken, niet blijven hangen maar juist vol energie doorgaan naar de toekomst, naar de volgende kansen
Dat is een fijn bericht bbq-kip. Want ik weet natuurlijk dat het een bericht is die zo 'waar' en klaar is als een klontje. Dus ik ga inderdaad op naar de volgende kansen. Ze komen er nog wel aan, dat weet ik zeker. Het duurt wat lang voor mijn gevoel natuurlijk.
Heb me ziek gemeld vandaag. Had van het weekend een fikse keelontsteking. Zondag mijn manager gebeld van : Er is toch niets te doen maandag, vind je het goed dat ik vrij neem? Maar dat was niet goed. Mijn ontsteking ging over in een vervelende kriebelhoest inmiddels. Wat blijkt? Maandag geen bal te doen op het werk. Mijn collega's vonden het maar raar dat ik geen vrij kon nemen!! Nu, woensdag, ziek thuis ... ik was doodop van die kriebelhoest. Tja! En vandaag kon mevrouw me 'echt' niet missen op het werk.
Ikzelf heb ook veel gehad aan de NVGP-site maar je ziet daar inderdaad weinig positieve verhalen.
Vanmiddag gebeld dat het morgen wel weer gaat lukken en ze was ineens heel aardig. Tegenwoordig zijn managers niet meer diegene die er voor 'jou' zijn. Hopelijk gaat dit allemaal weer veranderen als het goed gaat met onze economie. Nu werken ze onder druk en zie je soms de wanhoop in hun houding.
Ik wist niet dat dat kon? Je voor 99% beter melden. Vandaar natuurlijk dat mijn leidinggevende tegen mij zei : als het niet zou gaan met werken dan hoort je volgende ziekmelding nog altijd bij de 1ste ziekmelding van toen er Graves geconstateerd werd.
Verder had ik ook een fijne bedrijfsarts maar ze wilde me absoluut niet laten werken toen ik vond dat het goed ging! Dat heb ik nog nooit meegmemaakt
Maar goed! Alles weer koek en ei hier. Vanavond een codeine tablet en hopelijk slaap ik nu eens lekker door
Pearly, hoe is het ermee?
Ben weer gaan werken vandaag hoor. Was wat onzeker vanmorgen en kom dan even niet uit dat zogenaamde rot-putje. Dan loop ik even naar mijn manager en vraag hoe de zaken er bij staan op het werk en of ze nog aan me denken dat ik meer vastigheid wil.... Na 15 min. weet ik weer wat meer en kan ik er gewoon weer tegenaan. Putje weg!! RAAR hoor.........
Verder heb ik geen last van mijn instellen van de thyrax volgens mij. Ben nu 4 weken aan het slikken maar ik zou niet weten wat ik moet merken aan het feit dat ik die rommel slik. Behalve dan dat ik af en toe eens onzeker ben ofzo.
Wat betreft het slapen : Dat ging HEERLIJK met die codeine tablet. Voor vannacht dus nog maar eentje!
Bijna weekend, nog maar 1 dagje. Daar leef ik wel erg naar toe hoor, de weekenden!
Maarrrr.... hoe is het met jou dan bbq kip ! Laat ik dat eens vragen
Maar merk je helemaal niets van de Thyrax of alleen geen bijwerkingen?
Met mij gaat het wel ok hoor
Don't worry.Ik geloof zelfs niet dat ik dat een bij werking mag noemen.
Welke bijwerkingen zou ik dan misschien moeten voelen vraag ik me af. Wat is de normale gang van zaken?
Ik lees wel vaak dat mensen 'moe' zijn enzo! Maar dat heb ik ook niet!
Alles okay!!
TSH 0.036 en T4 16 Precies Goed!
Als de T4 over 6 weken gezakt is moet ik van 00,50 thyrax naar 00,75. Blijft het gelijk of gaat die omhoog dan mag ik gewoon blijven slikken zoals nu. Ik voel me de laatste 2 weken ook goed .... Het kon niet missen dat het goed zat......
Wel heb ik best wat haarklissen in mijn kam hangen na het douche. Ik verlies meer haar als eerst.
Dat alles ..na een fitness test,ik schijn nogal een laag vet percentage te hebben voor een jongen van 1'93 en 65 kg (letterlijk een gespierde spijker)
Iemand een idee wat ik kan verwachten?
quote:AH, even een teeveepee, ik heb nl. verkering met eenzelfde spijker (zijn vetpercentage was maar 8%!), en de klachten die de anderen beschrijven komen me ook bekend voor.Op dinsdag 27 september 2005 17:48 schreef TimoBasso het volgende:
Hoogstwaarschijnlijk krijg ik donderdag ook te horen dat ik een te snelle schildklier heb.
Dat alles ..na een fitness test,ik schijn nogal een laag vet percentage te hebben voor een jongen van 1'93 en 65 kg (letterlijk een gespierde spijker)
Iemand een idee wat ik kan verwachten?
Succes allemaal!
quote:4,6 %..Op dinsdag 27 september 2005 17:56 schreef Syrena het volgende:
[..]
AH, even een teeveepee, ik heb nl. verkering met eenzelfde spijker (zijn vetpercentage was maar 8%!), en de klachten die de anderen beschrijven komen me ook bekend voor.
Succes allemaal!
,ik kan zoveel eten als ik wil.. tijd voor wat aktieCoole Beagle trouwens
quote:Bij een opgezette schildklier denk ik ook eerder aan een te langzaam werkende schildklier.Op dinsdag 27 september 2005 17:57 schreef Viking84 het volgende:
Wat zijn de uiterlijke symptomen van zo'n snel werkende schildklier? Ik heb namelijk vaak last van een opgezette schildklier. Ben er meerdere malen voor onderzocht, maar er is nooit iets gevonden, terwijl ik heb juist het idee dat ik een te lángzaam werkende schildklier heb; verklaart driftbuien, overgewicht etc. Heeft iemand een idee?
Struma is de term, die gebezigd wordt voor een 'vergrote schildklier'. Met de functie van de schildklier heeft dit niet direct iets te maken, die kan volstrekt normaal zijn.
Bij mensen met hyperthyreoidie is hij veelal opgezet.
BRON: http://www.schildklier.net/pagina20202.htm?
Verder buiten een eventuele struma kunnen uiterlijke vertoningen zijn : zweten en een gespannen gezicht in bepaalde situaties of juist totaal anders 'het voor zich uit staren'.
Driftbuien hoeven niet pertinent met een te langzaam werkende schildklier te maken te hebben maar ga eens naar de gegeven internet site in het stukje van BBQ kip www.hypomaarniethappy.nl
Daar vind je meer symptomen die herkenbaar zijn voor een te langzaam werkende schlidklier.
Wees gerust hoor Vinking84 !! Als je ooit bloed hebt laten onderzoeken voor je schildklier, kunnen ze onmiddellijk zéér duidelijk zien of je een te langzame of een te snel werkende schildklier hebt.
Ik moet er volgende week 1.
Nav moeheid bloed laten prikken en daar kwam uit dat mijn schildklier iets verhoogd is (en iets verhoogde bezinking)Mijn huisarts heeft me doorverwezen naar de internist omdat hij het wel raar vond. Ik heb namelijk best erg veel overgewicht. En dat komt niet echt vaak voor bij een te snel werkende schildklier. Na 6 weken weer laten prikken en hij is nog steeds iets verhoogd. Ze noemen dit een subklinische nog wat. Maar ze willen nu dus een schildklierscan laten maken om te kijken of deze ontstoken is ofzo. Om te zien dus waar die verhoogde werking vandaan komt. Gelukkig hoef ik (nog) geen medicijnen. Dan zou ik nog dikker worden en dat is nou weer niet de bedoeling.
Mijn verdere klachten zijn, extreem warm hebben, transpireren, soms hartkloppingen en soms beven. Dat afvallen had ik nu weer net wel als bijwerking willen hebben
quote:Wat is er precies verhoogd, je TSH? Een verhoogde TSH wijst namelijk op een te langzaam werkende schildklier. Je klachten zijn inderdaad wat tegenstrijdig: bij een te snel werkende schildklier denk je eerder aan afvallen dan aankomen.Op dinsdag 27 september 2005 22:39 schreef jessie het volgende:
Weet iemand of een schildklierscan eng is?
Ik moet er volgende week 1.
Nav moeheid bloed laten prikken en daar kwam uit dat mijn schildklier iets verhoogd is (en iets verhoogde bezinking)Mijn huisarts heeft me doorverwezen naar de internist omdat hij het wel raar vond. Ik heb namelijk best erg veel overgewicht. En dat komt niet echt vaak voor bij een te snel werkende schildklier. Na 6 weken weer laten prikken en hij is nog steeds iets verhoogd. Ze noemen dit een subklinische nog wat. Maar ze willen nu dus een schildklierscan laten maken om te kijken of deze ontstoken is ofzo. Om te zien dus waar die verhoogde werking vandaan komt. Gelukkig hoef ik (nog) geen medicijnen. Dan zou ik nog dikker worden en dat is nou weer niet de bedoeling.
Mijn verdere klachten zijn, extreem warm hebben, transpireren, soms hartkloppingen en soms beven. Dat afvallen had ik nu weer net wel als bijwerking willen hebben
Maar je vraag was of een schildklierscan erg is. Nee, dus. Je krijgt wat radioactief jodium (geen zorgen, heel lage dosis) dat door de schildklier wordt opgenomen. Je krijgt geen last van dit spul. En de scan is ook pijnloos, 't enige is dat je stil moet liggen.
Ken je deze site al? www.hypomaarniethappy.nl
Je lichamelijke klachten wijzen er ook op dat je een te snel werkende schildklier hebt. En ja, inderdaad, afvallen hoort daar ook bij maar het kan zijn, dat het maar om een paar kilo's gaat. Ik was 3 á 4 kg afgevallen in de tijd dat ik mijn piek had gezien mijn te snelle schildklier.
Je TSH is bij een te snelle schildklier niet meetbaar. Je T4 echter wel. En die kan hoog zijn!
Een scan is inderdaad niet pijnlijk of eng. Het enige nadeel wat daar bij komt kijken is dat je een verbod krijgt een bepaalde tijd bij kinderen in de buurt te zijn! Erg vervelend voor moeders!!!
Op het volgende forum schrijven lotgenoten ( dus mensen die lijden aan hyperthyreoidie ) hun problemen en ervaringen. Misschien vind je die interessant.
http://www.graves-patienten.nl/forum/index.php
Ik zal het wel van mijn moeder hebben,zij had er vroeger ook last van.
Een te snal werkende schidlklier kan genetisch bepaald zijn maar hoeft niet!
Met een schildklierscan hoef je toch niet door zo'n apparaat net als bij een gewone scan hoop ik?
Ik heb nu namelijk een brief thuisgekregen maar daar staat het soort apparaat niet duidelijk in. Er staat ook niet in dat ik niet bij mijn kinderen mag. Er staat juist dat het een lage dosis is en het geen gevaar voor mezelf of anderen oplevert. Maar ik ben dus echt niks afgevallen. Dit komt dus waarschijnlijk omdat hij bij mij maar een klein beetje te hoog is, subklinisch zoals ze dat noemde. Bedankt voor de link.
Ik heb zelf geen ervaring met schildklierscans, maar van horen zeggen stelt het weinig voor.
Slokkie spul drinken (merk je weinig van, hooguit beetje misselijk), even wachten en dan in de scanner, tenzij je claustrofobie hebt een fluitje van een cent lijkt me.
En nog even een reactie op je vorige berichtje:
Een TSH van 29 o.i.d. is flink (te) hoog hoor...
Succes woensdag!
probeer niet in slaap te vallen.Loop zelf al een jaar of 5 te kloten met mijn schildklier
, 3 keer radioactief jodium gehad. Maar nu lijkt het allemaal klaar te zijn. Ze hebben me net iets teveel jodium gegeven waardoor ik nu wel aan de tyrax zit, maar ja zolang alles normaal werkt heb ik nergens meer last van.... 
Was de jouwe ook ietsje te snel of heel erg snel?
Ik begrijp uit je stukjes dat er bij jou nog niet zo heel lang geleden Graves is geconstateerd. Maar hoe kom je er bij dat je aan een infuus moet dan? Voor zover ik weet heb je niks met een infuus te maken als je hyperthyreoidie hebt. Het enige naaldje wat je krijgt is die van het bloed prikken.
De scan bedoelen ze wellicht mee dat er een fotootje van je schildklier wordt gemaakt om te kijken hoe groot hij is en of ie glad is.
Denk ik hoor!
Als je toch een infuus krijgt, neem het me dan niet kwalijk
Succes
.... Had achteraf iets eerder naar de huisarts moeten gaan. Die scan wordt gemaakt onder een plaat van zo'n 50 cm breed(het is een ronde schijf). Dat ding komt heel dicht boven je gezicht te hangen maar daar heb je niet zo'n last van. je mag niet bewegen, en dat is eigenlijk het enige vervelende (jeuk enzo).
Het kan zijn dat je de jodium ingespoten krijgt of dat je een slokje krijgt, maar wees niet ongerust, het gaat om een heel klein beetje. De reden dat je jodium krijgt is omdat dat wordt opgenomen door de schildklier en de klier dus te zien is op de scan.
Las net ook iets over misselijk worden
, maar dat is volgens mij niet het geval. Heb zelf ook 3 keer een wat grotere hoeveelheid gekregen en je merkt er echt helemaal niks van. Het is trouwens wel erg vreemd om vloeistof uit zo'n loden potje met zo'n groot "radioactief teken" erop te moeten drinken... Samengevat, maak je geen zorgen!
[ Bericht 2% gewijzigd door Wolfskuil op 03-10-2005 16:01:23 ]
quote:Ja, inderdaad. Maar voor een scan krijg je dus een hele kleine hoeveelheid jodium, een slok is een grotere hoeveelheid. De scan is nl geen behandeling, maar een onderzoek.Op maandag 3 oktober 2005 15:59 schreef Pearly het volgende:
maar een scan en een slok zijn 2 verschillende dingen lijkt me?
Heb ook scan gehad en heb klein beetje radioactief jodium (minimaal gehad) , toen moest ik op een bed gaan liggen en werd er een plaat boven me geschoven (soort van rontgenplaat) en moest ik tijdje blijven liggen (aant. minuten) en daar konden ze dan vanaf zien dat mn schildklier 4x vergroot was.
naar aanleiding hiervan heb ik "de slok" gehad.
quote:Inderdaad! Iemand draait met een tang op afstand de bovenkant eraf, dan gaat er een rietje in: "Drink maar op!"Op maandag 3 oktober 2005 15:49 schreef Wolfskuil het volgende:
(...)
Het is trouwens wel erg vreemd om vloeistof uit zo'n loden potje met zo'n groot "radioactief teken" erop te moeten drinken...
Samengevat, maak je geen zorgen!
En kwam er bij jou ook na een dag of twee een mannetje met een geigerteller om te kijken of je alweer naar buiten mocht? Hij moest 't meten op een meter afstand, maar liet ook even zien dat de wijzer nog flink uitsloeg als hij 't dichterbij meette.
idd dat herinner ik me ook nog die loden deur etc.
ik voelde me heeeeeel raar.
ik mocht trouwens bijna direct naar huis
quote:Ik moest de eerste keer twee nachten blijven. Maar misschien was mijn dosering hoger omdat bij mij om een tumor ging.Op maandag 3 oktober 2005 18:04 schreef het-is-mij het volgende:
hehehe lol
idd dat herinner ik me ook nog die loden deur etc.
ik voelde me heeeeeel raar.
ik mocht trouwens bijna direct naar huis
Je zegt "ging"! Ben je nu genezen verklaart dan?
Ik heb niet van die klachten zoals wolfskuil (viel ik maar af
) Mijn klachten vooral moeheid en erg transpireren, soms trillen van mijn handen. En als het hier bij blijft zal ik ook geen medicatie hoeven. Maar ze en ik ook natuurlijk willen wel graag weten waar die verhoging vandaan komt. Ik heb de afgelopen 2 jaar zulke vage klachten en telkens denken ze dat heeft ze en dan blijkt het dat toch weer net niet te zijn.Maar ik ben al een beetje gerustgesteld voor die scan
Het verschil met de slok en het beetje in dat infuus zal er ook wel mee te maken hebben dat ik wel gewoon daarna bij mijn kindjes kan. Alhoewel ik daar nu toch een beetje huiverig voor ben.quote:die klacht had ik helaas ook nietOp maandag 3 oktober 2005 21:59 schreef jessie het volgende:
Ik heb niet van die klachten zoals wolfskuil (viel ik maar af
maar ik was eigenlijk ondertussen best heel ziek Enne die hoeveel heid r.a. jodium die ik toen voor de scan kreeg was niet ernstig voor mn omgeving.
de slok wel.
En ik kreeg gelijk de uitslag, maar ik was er dan ook een hele dag (in t ziekenhuis) en ze deden alles op 1 dag.
Succes ermee iig!!!
quote:We zijn inmiddels al 16 jaar verder en er is sinds de operatie en behandeling gelukkig nooit meer iets kwaadaardigs geconstateerd. Dus noem dat maar genezen. Al ben ik natuurlijk wel voor de rest van mijn leven schildklierpatiënt.Op maandag 3 oktober 2005 21:27 schreef Pearly het volgende:
Iek Lienekien, wat errug!! .......
Je zegt "ging"! Ben je nu genezen verklaart dan?
quote:Ik mocht ook meteen naar huis. Er is nl een maximale hoeveelheid die ze poliklinisch mogen geven. Als je meer krijgt moet je blijven. In mijn geval hebben ze 3 keer de max. polikinische dosis gegeven zodat ik dus wel elke keer naar huis mocht. Wel een aantal leefregels meegekregen.Op maandag 3 oktober 2005 23:27 schreef het-is-mij het volgende:
[..]
die klacht had ik helaas ook niet
Enne die hoeveel heid r.a. jodium die ik toen voor de scan kreeg was niet ernstig voor mn omgeving.
de slok wel.
En ik kreeg gelijk de uitslag, maar ik was er dan ook een hele dag (in t ziekenhuis) en ze deden alles op 1 dag.
quote:Dat afvallen was niet zo'n succes.... Weeg normaal 80kg, ik ben 1.90 dus was al niet dik. Maar was toen 20kg afgevallen, vel over been dus.... Inmiddels al weer over mijn oude gewicht heenOp maandag 3 oktober 2005 21:59 schreef jessie het volgende:
Ik heb niet van die klachten zoals wolfskuil (viel ik maar af
Wat een drama
Eerst die spuit gehad. Dat moest een half uur intrekken.
Toen kwam het. Ik moest op een smal bedje liggen. En werd dan toch in een soort halve tunnel geschoven. Met een hele grote vierkante plaat net boven mijn neus. Toen mijn bed omhoog ging richting die plaat raakte ik dus in paniek. Ik huilen (lekker genant) Hij werd stop gezet. De arts was een superaardige vent. Hij heeft dat bed weggehaald. Die plaat gekantelt en toen mocht ik er voor gaan zitten
Dit was niet eng. Na 5 minuten mocht ik weer weg. De uitslag krijg ik bij de internist.Ik vroeg voor de zekerheid of het geen kwaad kon met kleine kinderen (in mijn brief stond van niet) Toch adviseerde hij om 1 meter afstand tussen mij en de kids te houden en niet langer asl 3 kwartier in 1 ruimte achter elkaar. Toch maar goed dat ik het nog even vroeg. En eigenlijk superraar dat dat niet in die brief stond. Nu had ik het geluk dat mijn man thuis was. Maar hoe had ik dat anders moeten doen met een kindje van net 2 en bijna 4. Dat soort dingen hoor je toch wel van te voren te weten.
Ben blij als ik die meiden morgen weer plat kan knuffelen in ieder geval
Wat een leed !
Waarom ga je inet even kijken op : http://www.graves-patienten.nl/forum/index.php
Je kunt daar je ei daar goed kwijt en je krijgt daar "veel" meer respons van mensen die HEEL veel begrip voor jouw situatie hebben.
Probeer het maar eens....
succes met je meiden. Hopelijk gaat de tijd nu snel voorbij voor jou!
Ik heb ook last van mijn schildklier
. Alhoewel last... hij is opgezet, ik voel hem ook zitten (heel vervelend) maar alle bloeduitslagen zijn goed..Ik moet over twee weken naar de internist, en ik maak me hartstikke zorgen. Ik bedoel, waarom is dat ding opgezet als er in mijn bloed niets te zien is?
Iemand hier met ervaring?
Laat je niet afschepen met "je bloed is goed", want het duurt 7 (!!!) jaar voordat je iets in je bloed ziet als je schildklier minder goed werkt.
Let ook even op het klachtenlijstje, streep aan welke je hebt en laat dit zien aan je arts.
Lijstje te vinden op: http://www.hypomaarniethappy.nl/ (fijne site ook)
Enneh, BBQkip...Ik mail je spoedig (was er nog niet baan toe gekomen)
Wanneer moet je weer naar de internist?
Post je de waarden dan hier?
En dan ook nog eens Bo en Janneke bij je uit de buurt moeten houden! Gelukkig is het alweer bijna morgen!Leah, misschien dat je ook een scan krijgt dan. Een echo zou ook kunnen. Mocht je een scan krijgen en ben je net als ik een beetje claustrofobisch aangelegd. Je weet nu van mij dat het ook zittend kan (ze moeten er wel even moeite voor doen, maar het kan dus echt) Gewoon vragen dan hoor
O en Leah vaak na een bevalling kan je schildklier gek gaan doen. Bij mij is het ook gekomen na de bevalling van Janneke (toen ben ik volgens mij lichamelijk een wrak geworden maar ok
) Dat kwam per toeval er toen uit toen ik in het ziekenhuis lag voor iets anders. Is het bij jou ook na de bevalling op gaan spelen?).Ik heb behoorlijk zware zwangerschapssuiker gehad, dat schijnt het risico op schildklier problemen dus ook te verhogen. Maar ik maak mezelf een beetje gek met het feit dat mijn bloed in orde was (bezinking, leverfunctie, suiker, hb, het hele circus en twee schildklierfunctie's). Haal me dus allemaal enge ziektes in mijn hoofd
waarbij Graves nog de minst erge is, za'k maar zeggen .Ik ben totaal niet claustrofobisch aangelegd, dat scheelt, maar het uit de buurt blijven bij mijn kinderen zal nog wel een logistiek probleempje geven hier, ben ik bang.
quote:Reactie voor Leah:Op woensdag 5 oktober 2005 21:27 schreef Hanneke1983 het volgende:
Leah, dit kan duiden op hypothyreoïdie (te langzaam werkende schildklier) of hashimoto(schildklierontsteking).
Het kan ook een lichte soort struma zijn en zolang je er geen last van hebt (te weinig of teveel schildklierhormonen), kun je het lekker laten zitten, mits het geen schildklierkanker is natuurlijk en de struma niet teveel groeit, met gevaar op dichtdrukken van de luchtpijp en slokdarm, of laten opereren om cosmetische redenen.
Maar goed doorvragen bij je arts is geen overbodige luxe, zeker niet als jij ongerust bent erover. Schakel zonodig over naar een andere arts die meer verstand heeft van schildkliertjes, dat helpt vaak ook heel erg.
quote:Sorry maar waar heb je dit vandaan? Heb ik echt nog nooit gehoord hoor.Laat je niet afschepen met "je bloed is goed", want het duurt 7 (!!!) jaar voordat je iets in je bloed ziet als je schildklier minder goed werkt.
De schildklierhormonen in je schildklier en in je bloed schommelen constant een beetje, onder invloed van vele factoren (temperatuur, inspanningsniveau, stress, medicatie). Als ik 2 dagen mijn medicatie niet inneem is dit echt wel duidelijk merkbaar, niet alleen voor mijn eigen gevoel, maar het is ook duidelijk te zien bij bloedtests.
Misschien ben je in de war met ene subklinische hypo, wat lang aan kan "sudderen"?
quote:Alrighty, zie je mail wel verschijnenLet ook even op het klachtenlijstje, streep aan welke je hebt en laat dit zien aan je arts.
Lijstje te vinden op: http://www.hypomaarniethappy.nl/ (fijne site ook)
Enneh, BBQkip...Ik mail je spoedig (was er nog niet baan toe gekomen)
quote:7 jaar.... Dat klopt niet hoor. Als je schildklier niet goed werkt zal dit aan je bloed te zien zijn.Op woensdag 5 oktober 2005 21:27 schreef Hanneke1983 het volgende:
Laat je niet afschepen met "je bloed is goed", want het duurt 7 (!!!) jaar voordat je iets in je bloed ziet als je schildklier minder goed werkt.
. Heb jij al uitslag van je foto? Ik vind het allemaal maar een vaag gedoe hoor.
Hoe gaat ie met jou?
Fijn dat je gelijk de uitslag kreeg. Dat is wel een voordeel met echo's vind ik.
Ga je nu medicijnen krijgen?
. Officieel heb ik trouwens de uitslag nog niet, maar omdat de radioloog zelf ff kwam kijken, kon ie me het eea uitleggen.Ik weet nog niet wat ze eraan willen doen, ik moet iig ook naar de oogarts omdat ik dubbel zie en dat schijnt dan ook weer te maken te hebben met die schildklier (wist ik veel, ik heb gewoon nieuwe lenzen gekocht, maar zie nog steeds soms dubbel).
Dat dubbel zien is ook niet echt prettig lijkt me.
dus dat valt me dan niet zo op. Ik ben wel behoorlijk angstig en heb hartkloppingen, dat is eigenlijk het meest vervelend.Ik dacht eigenlijk dat ik misschien wel een (verlate) postnatale depressie had ofzo. In die zin is het best een opluchting dat het "gewoon" maar mijn schildklier is.
Speeltuinbankje maar weer, nu?quote:Ik heb de hele site afgespeurdOp woensdag 5 oktober 2005 21:27 schreef Hanneke1983 het volgende:
Let ook even op het klachtenlijstje, streep aan welke je hebt en laat dit zien aan je arts.
Lijstje te vinden op: http://www.hypomaarniethappy.nl/ (fijne site ook)
(herkenning alom trouwens!) maar ik kan nergens een specifiek klachtenlijstje vinden... Kun jij, of iemand anders me vertellen waar ik precies moet zoeken? Ik moet maandag naar de internist, en dat geeft me misschien een houvast zodat ik niets vergeet . Overigens vond de radioloog bij de echo een flink ontstoken schildklier, dus dat zal het vermoedelijk zijn. Maar ik heb nog een aantal "gekke" klachten (oa een soort uitslag, en rugpijn) waarvan ik graag even wil weten of ze uberhaupt het vernoemen waard zijn maandag.http://www.hypomaarniethappy.nl/watishypothyreoidie.htm#3
FAQ m.b.t. de schildklier:
http://www.hypomaarniethappy.nl/faq.htm
Maar dank je wel voor de link!
Wanneer je ze niet weet, opvragen bij je arts of de volgende keer vragen, da's wel zo handig.
Als je je waardes weet kun je op de hypomaarniethappy-site (of andere sites) ook zien of je écht binnen de marges valt, dit omdat veel laboratoria en artsen nog de oude marges hanteren.
Ik zou echt eens meer lezen op die site, want daar kun je ook lezen dat je bloed niet alles zegt, jouw gevoel zou bepalender moeten zijn voor de behandeling.
(ik weet trouwens niet goed wat je bedoelt met een "postpartum dinges")
Vaak is het het handigste om te hopen dat de schildklier vanzelf weer normaal gaat functioneren en zo lang mogelijk te wachten met medicatie ertegenaan te gooien, omdat je zo de balans helemaal verstoord.
Maar goed, minder vervelend is het er niet om.
Hoe lang duurt het al bij jou? (sorry, ken niet je voorgeschiedenis en heb de laatste pagina's van dit topic ook niet zo oplettend meer gevolgd, dus sorry als je het daar al hebt geschreven).
Maar 3 maanden is kort (als je het hebt is het altijd te lang, dat snap ik
) dus het kan nog alle kanten op gaan (positief bedoeld) Ik ga nog even aan mijn scriptie, maar wens je alle succes en sterkte de komende tijd!
. Dank je wel voor je moeite, en succes met je scriptie! . Hoe is het met je?Met mij gaat het wel hoor. Ik vind het superspannend wat er de 7e uit gaat komen bij de internist. (nav die schildklierscan) Heb van de week uitgebreid bloed moeten prikken. Nu ook op antistoffen ofzo.
Wordt vervolgd dus . Op zich ben ik wel behoorlijk gerustgesteld, het was echt een "klassiek gevalletje" van een schildklierontsteking na een bevalling. Dat is vervelend, maar verder niet ernstig.
Moet wel die hartkloppingen in de gaten houden, als dat erger wordt willen ze voor de zekerheid even een hartfilmpje maken, omdat hartproblemen in de familie zitten. Maar vooralsnog lijkt dat ook de goede kant op te gaan.
(duurt 2 weken) Bij mij is het ook geprikt, moest 2 weken voor de volgende afpsraak van de internist, anders is het niet binnen.
Kan je gewoon bellen voor de uitslag of moet je dan weer langs?
Wat was dat nou? Had niet gezien dat het topic weer omhoog was .Hoe was het vandaag Jessie?
Ben benieuwd of mijn Thyroxine meting straks gelijk is gebleven met 6 weken geleden. Als dat zo is mag ik doorgaan zoals ik ging. Mijn schildklier is ook niet meer zo opgezet!
bleek dus dat dat eigenlijk geen goed nieuws was Hij werkt dus inderdaad te snel. Ze noemde vorige keer mijn afwijking subklinisch, maar eigenlijk was het een te snel werkende, alleen werkte hij minimaal te snel. Dit keer was de meting dus wel subklinisch. Verlaagd, maar dat andere wat bij een te snelle hoog is was nu normaal. Dus in principe zag het er wel beter uit. Wel waren er antistoffen in mijn bloed. Waar dat op wees weet ik even niet meer. Maar ik dacht dat dat op auto imuum wees:? Een ervaringsdeskundige die er hier meer van weet? Het zou heel goed graves kunnen worden/zijn. Maar ik moet nu over 2 maanden terug. Bij subklinisch is het beleid nog steeds afwachtend. Mocht ik hele erge klachten krijgen dan zou behandeling wel worden gedaan (medicatie) maar nu dus nog niet. Aan de ene kant ben ik blij dat er eindelijk eens iets "gevonden" is. Ik begin namelijk zo onzeker te worden over mijn lijf. Aan de andere kant blijft het allemaal een vaag gebied. (heb ook nog bijkomende klachten van aanvallen in de rug wat galsteenaanvallen zouden kunnen zijn, maar wat ze ook niet zeker weten) En zou ik het liefst weten waar ik aan toe ben. Een subklinische hypertheoride kan in principe nog alle kanten uit.
Het heeft hier overgens niks met de zwangerschap van 2 jaar geleden te maken, dan had het allang over moeten zijn zei deze man. Het was ook geen schildklierontsteking. Echt een te snelle dus (die ineens niet meer zo te snel is)
?Beetje verwarrend dus Jessie, dat gesprek van vandaag.. vervelend joh!
Ik ga me nog ff verder verdiepen met google
. Bij mij nemen de klachten overigens met de dag af, dus ik denk dat het allemaal wel los gaat lopen, 21 nov weer naar de internist, ben benieuwd!Maar dat hypo maar niet happy gaat toch over hypotheoride, oftwerijl langzaam werkende schildklier?
Die hypomaarniethappy site gaat eigenlijk over alles wat er maar met je schildklier mis kan gaan, dus zeker niet alleen over ontstekingen.
Graves wordt ook wel Basedow genoemd, een aandoening van de schildklier waarbij er teveel schildklierhormoon wordt aangemaakt met als gevolg een (sterk) verhoogd metabolisme. Valt onder de auto-immuunziekten (aangetoond doordat je antistoffen in je bloed hebt).
Dat subklinische snap ik dus ook niet helemaal, want als het een auto-immuunziekte is... lijkt het me niet dat het zo maar weg gaat, wat bij een subklinische hyperthyreoïdie wel eens het geval kan zijn (subklinisch = te weinig verhoogde schildklierwerking om te behandelen).
Bij Hashimoto is dit precies hetzelfde, ook antistoffen, auto-immuunziekte, alleen dan met een (sterk) vertraagd metabolisme.
En nu naar mijn werk toe, hop hop
Ik wens dit wat ik van december 2004 tot/met juni 2005 heb meegemaakt niemand toe en ik wil dit zelf NOOIT meer voelen!! Wat ik wel ontdekt heb is dat positief blijven toch min of meer de boel wat soepeler heeft laten verlopen.
sterkte en hopelijk een volledige genezing toegewenst voor jullie allemaal!!
Ik ben helemaal goed ingesteld met medicatie op dit moment (Hashimoto) en ben er ook erg blij mee
En weet je, dit zit er voor iedereen uiteindelijk in, mits de goede behandeling,goede arts en een dosis eigenwijsheid
Hoe gaat het met jullie!?
Bij mij gaat alles prima. Goed ingesteld, een verre slinking van de schildklier, af en toe nog wat last van jeuk aan de ogen. Vooral als ik uitgeslapen heb. Dan traant het en jeukt het wat. Ben "zeker" van mezelf en heb mijn "zekere" houding weer terug ( zeggen collega's) en slik keurig mijn strumazol en thyrax waar ik absoluut niet mee wil stoppen!! Daar heb ik schrik voor.
Ik weet niet of er voor iedereen uiteindelijk een goed ingestelde hormoon-huishouding bestaat door medicatie, BBQ-kip!! Als ik op deze site regelmatig lees http://www.graves-patienten.nl/forum/index.php blijft er toch nog een handje mensen over die maar niet goed ingesteld raken.
Fijne Sinterklaas vandaag voor diegene die het vieren!
Ik blijf lastig in te stellen, maar het gaat prima met me hoor
En ik heb ook nog allemaal leuke cadeautjes gekregen van de beste Sint, dus mijn dag kan niet meer stuk
Ik ben vandaag bij de huisarts langsgeweest omdat ik al vanaf gisteren hardkloppingen had.
uitslag hardslagen 160/min, hoge bloeddruk een hartscan gekregen.
volgens mijn doctor kan er iets mis zijn met mijn schildklier.
morgen bloed prikken in het ziekenhuis, volgende week komt de uitslag
komt bij mannen maar zeldzaam voor, dus ik hoop op het beste
Het komt weliswaar veel vaker voor bij vrouwen, maar absoluut gezien komt het ook best veel bij mannen voor.
Veel sterkte ermee, hoop dat je traject voorspoedig gaat verlopen
ik heb mijn bloed prikken al gehad nu,
Maar merk wel langzaam de bijwerkingen van die propranolol hcl retard 80 pch die mijn hardslag en bloeddruk moeten minderen, het klopt ook wat rustiger nu gelukkig. (iemand hier ervaringen mee?)
Ik had me al ziek gemeld vanaf maandag omdat ik klachten had, in het begin koorts, daarna meer een onprettig gevoel(misselijk/duizelig) opgejaagd maar ook weer niet?
Ik voel me nu moe maar kan niet slapen (gisteren hetzelfde), koude handen en voeten tindelende ogen alsof ik al dagen wakker ben, wisselende emoties waar ik niks mee kan.
Vannacht voelde ik mijn hardslag niet daarbij voelde ik alsof mijn gezicht en daarna de rest van het lichaam gevoelloos werd(dat is eng) maar mijn vriendin die ook langzaam overstuur was heeft me gerust gesteld.
Ik moet nog tot volgende week wachten op de uitslag van mijn bloed, dat duurt lang
Daarbij wilt mijn baas al dat ik volgende week weer ga werken met een 2e persoon erbij als ontlasing, maar dat kan hij vergeten, ik heb nu zeker 1 jaar onder grote stress gewerkt en ga niet gokken met mijn leven.
maarja ik weet nog niet wat de uitslag word, moet nog de hele week geduld hebben....
Dit heeft mijn vader ook gehad. Enkele jaren geleden (ik denk dat ie toen 40 was) viel hij plots erg af, ook hartkloppingen en algemene malaise.
Oma (zijn moeder) heeft er ook last van gehad, dus hij dacht er direct aan toen hij naar de huisarts ging. Deze insinueerde zo'n beetje in de richting van maligniteit (de huisarts vroeg mn vader wat hij ervan dacht. Pa zei 1) hyperthyreoidie 2) Diabetes mellitus en 3) lintworm, de huisarts vroeg dat gesprek wel 3x wat mn pa dacht dat het was!!)
Het schijnt bij mannen dus wel een stuk minder voor te komen. Eerst kreeg hij medicijnen (thyrax) en later een jodiumtablet in dijkzigt (hij werd 1 nachtje opgenomen, anderen moesten ongeveer een week).
Na dat tabletje moest hij geisoleerd leven van de rest van het gezin voor een maand (of twee, weet ik niet zo meer), maar sindsdien gaat het helemaal goed.
Je bent er dus blijkbaar toch vrij makkelijk van af te helpen, al schijnen sommige mensen er ernstige psychische klachten van te kunnen krijgen.
Zo overdreven was het ook niet hoor.
Familie en dergelijke echter wel, die vroegen zich allemaal af wanneer tie nou groen ging zien (jahahahahaha het is radioachtief he
)quote:Ikzelf heb een te traag werkende schildklier, als ik echter teveel medicatie slik (door te enthousiaste ophoging) merk ik dat als eerste aan hartkloppingen, heel vervelend en voor mij het teken om mijn medicatie naar beneden te schroeven.Op donderdag 15 december 2005 14:54 schreef Blixar het volgende:
Dank je
ik heb mijn bloed prikken al gehad nu,
Maar merk wel langzaam de bijwerkingen van die propranolol hcl retard 80 pch die mijn hardslag en bloeddruk moeten minderen, het klopt ook wat rustiger nu gelukkig. (iemand hier ervaringen mee?)
En het is een naar symptoom van de hyperthyreoïdie (te snel werkende schildklier) bij jou...
quote:Hoort er helaas allemaal bij, alleen de "gevoelloosheid" kan ik niet plaatsen.Ik had me al ziek gemeld vanaf maandag omdat ik klachten had, in het begin koorts, daarna meer een onprettig gevoel(misselijk/duizelig) opgejaagd maar ook weer niet?
Ik voel me nu moe maar kan niet slapen (gisteren hetzelfde), koude handen en voeten tindelende ogen alsof ik al dagen wakker ben, wisselende emoties waar ik niks mee kan.
Vannacht voelde ik mijn hardslag niet daarbij voelde ik alsof mijn gezicht en daarna de rest van het lichaam gevoelloos werd(dat is eng) maar mijn vriendin die ook langzaam overstuur was heeft me gerust gesteld.
Wel goed om het daar met je huisarts over te hebben, zeker als het je zo beangstigt.
quote:Gokken met je leven zal wel meevallen, maar als je je zo beroerd voelt is het op zijn minst terecht dat je wil thuis blijven en niet wil gaan werken, omdat je dat gewoon niet trekt nu.Ik moet nog tot volgende week wachten op de uitslag van mijn bloed, dat duurt lang
Daarbij wilt mijn baas al dat ik volgende week weer ga werken met een 2e persoon erbij als ontlasing, maar dat kan hij vergeten, ik heb nu zeker 1 jaar onder grote stress gewerkt en ga niet gokken met mijn leven.
maarja ik weet nog niet wat de uitslag word, moet nog de hele week geduld hebben....
Daarover kan alleen de bedrijfsarts oordelen, niet je werkgever zelf.
Nogmaals, heel veel sterkte!
quote:Lieve Veiligheidsspeldje, huisartsen zijn ten eerste ook maar mensen, het is niet zo dat ze alles weten.Op donderdag 15 december 2005 15:57 schreef veiligheidsspeldje het volgende:
Hallo allemaal,
Dit heeft mijn vader ook gehad. Enkele jaren geleden (ik denk dat ie toen 40 was) viel hij plots erg af, ook hartkloppingen en algemene malaise.
Oma (zijn moeder) heeft er ook last van gehad, dus hij dacht er direct aan toen hij naar de huisarts ging. Deze insinueerde zo'n beetje in de richting van maligniteit (de huisarts vroeg mn vader wat hij ervan dacht. Pa zei 1) hyperthyreoidie 2) Diabetes mellitus en 3) lintworm, de huisarts vroeg dat gesprek wel 3x wat mn pa dacht dat het was!!)
Daarnaast zijn de klachten vaak wel heel goed toe te schrijven aan hyperthyreoïdie, maar ook aan andere aandoeningen, het is goed om de ogen open te houden voor deze andere mogelijkheden, zeker als het ernstige zaken als maligniteiten omvat.
quote:Het lijkt me erg onwaarschijnlijk eerlijk gezegd, dat je vader zo lang geïsoleerd heeft moeten leven. Misschien herinner je het je als veel alnger, omdat het veel indruk op je gemaakt heeft, terwijl het in werkelijkheid een stuk korter heeft geduurd.Het schijnt bij mannen dus wel een stuk minder voor te komen. Eerst kreeg hij medicijnen (thyrax) en later een jodiumtablet in dijkzigt (hij werd 1 nachtje opgenomen, anderen moesten ongeveer een week).
Na dat tabletje moest hij geisoleerd leven van de rest van het gezin voor een maand (of twee, weet ik niet zo meer), maar sindsdien gaat het helemaal goed.
quote:Het is zeker niet zo dat je er vrij makkelijk vanaf bent, als je alle ervaringen op internet leest en van mensen hoort hoe het traject is verlopen, zul je dat al snel merken.Je bent er dus blijkbaar toch vrij makkelijk van af te helpen, al schijnen sommige mensen er ernstige psychische klachten van te kunnen krijgen.
Hyperthyreoïdie is net als hypothyreoïdie toch best moeilijk te behandelen, niet omdat de behandeling moeilijk is, maar omdat het afstellen van de jodiumslok zo lastig is en omdat de instelling met de schildklierhormoonsuppletie zo moeilijk is.
Het blijft altijd bijstellen met die dingen, om de balans steeds weer aan te passen en zo je lekkerder te voelen.
@Blixar!!
Ik ken best wat mannen in mijn omgeving die hypertherioidie hebben en thyrax en strumazol gebruiken.
De propranolol doet goed werk voor de komende 6 weken. Het brengt de boel daar binnen echt even helemaal tot rust inderdaad. Bij mij duurde het langer eer het allemaal wat rustiger werd met de propranolol. Bij mij kwam de hyperthyrioidie definitief door stress van het werk!!! .....
Alles symptomen die jij omschrijft duiden op een te snel werkende schildklier maar wacht nog even de uitslag van je bloed af. Vreemd genoeg vertelde ze mij ook dat het een week zou duren. 2 dagen later werd ik gebeld dat ik met spoed naar de huisarts moest komen omdat ze de uitslag al binnen had. Overigens, hetgeen waar schildklierpatienten bloed voor moeten prikken worden bij ons in het ziekenhuis elke dag bekeken. De volgende dag kunnen ze de uitslag al hebben. Ze willen er het liefst snel bij zijn als het goed mis is.
Ik krijg nog een doosje propranolol en in januari een nieuwe afspraak maken.
Hopelijk verdwijnen mijn klachten dus.
Ben inmiddels al weer 5kg bij gekomen en weer op zo'n 90/95% van m'n oude krachtniveau, dus vind het tot nu toe nog allemaal erg voorspoedig en redelijk snel gaan. Kan ook gewoon weer 4keer in de week zonder problemen flink trainen gelukkig, wat daar baalde ik nog het meeste van gezien ik er 5 weken uit heb gelegen (wachten met bloedonderzoek en diagnose).
Nu sinds een week gestopt met de beta blokkers en een week bezig met 2 pilletjes thyrax (die kleine blauwe) dus een kijken hoe het nu verder gaat, als ik me zo blijf voelen vind ik het prima, voel me nu al zoals van te voren. Midden januarie en eind februarie wer bloed laten checken en kijken of ik dan meer of minder thyrax moet.
En dan afwachten of het over een jaar weg is, zo niet dan denk ik dat ik gewoon bij deze medicijnen blijf en niet voor radioactief jodium ga. Vind het slagings percentage veel te laag en als je daarna een te langszame schildklier hebt, dan moet je nog medicijnen slikken. Als ik me zo goed voel dan vind het prima zo.
Je hele leven thyrax en strumazol blijven slikken?? Dat kan natuurlijk niet!!! Je moet er voor gaan, hopen dat je bij die 50% hoort die wél geneest. Daarbij heb jij juist veel kans om bij die 50% te horen te meer omdat het bij jou zo snel goed gaat allemaal.
Pearly, wat bedoel je met 50% die geneest en dus 50% die niet geneest?
Alleen als ik er dan niet vanaf ben dan moet ik er toch wel heel erg van overtuigd worden dat er geen betere behandeling is met een groter slagings percentage en dat ik gewoon echt geen ander keus heb om voor de behandeling met radio-actief jodium te gaan.
Kijk als je daarna een te langzame schildklier hebt moet je ook medicijnen blijven slikken waaronder thyrax. Maar zal sowieso een na vragen wat de mogelijkheden dan zijnen of je de schildklier blokkers mag blijven nemen.
Ben voor nu al blij dat me me weer helemaal goed voel en het net is als van te voren.
Hoe gaat ie met jullie nu trouwens?
Met mij gaat het even iets minder qua familiedingen, mijn vader is 3 maanden geleden overleden en ik heb een beetje dubbel gevoel bij de kerst nu...
En ik heb even een terugslag qua schildklier, dus weer erg moe en warrig enzo, maar goed, dat gata ook wel weer over
quote:ja hoor ! Ik voel me sinds juli 2005 ook prima! ( april 2005 graves geconstateerd).Op vrijdag 23 december 2005 08:58 schreef Blaze_20 het volgende:
Ben voor nu al blij dat me me weer helemaal goed voel en het net is als van te voren.
Hoe gaat ie met jullie nu trouwens?
Ben nooit moe geweest. Had alleen dat gejaagde gevoel en was wat warrig in de omgang met mensen. Maar nu weer helemaal de oude en bezige bij.
BBQ kip ... heb je nooit te horen gekregen van je internist dat 50% van de graves patienten voorgoed van hun te snel werkende schildklier af zijn? Mijn endocrinoloog kwam daar mee! Ik hoop dat die aardige man niet tegen me heeft staan liegen!! Heb jij andere cijfers dan?
quote:Welke internistOp vrijdag 23 december 2005 19:44 schreef Pearly het volgende:
BBQ kip ... heb je nooit te horen gekregen van je internist dat 50% van de graves patienten voorgoed van hun te snel werkende schildklier af zijn? Mijn endocrinoloog kwam daar mee! Ik hoop dat die aardige man niet tegen me heeft staan liegen!! Heb jij andere cijfers dan?
ben nooit bij een internist onder behandeling geweest
Maar ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe de beste man aan zijn cijfers is gekomen, niet omdat ik het niet geloof ofzo (ik heb immers helemaal geen cijfers, zelfs geen vaag idee hoeveel Graves-patiënten er "vanaf" komen), maar omdat ik graag wil weten wat hij er precies mee bedoelt, ik vind het een beetje een vage opmerking.
quote:Nu slik je zowel strumazol als thyrax. Als je een te langzame schildklier overhoud na een behandeling slik je alleen nog maar thyrax. Dat zou dus al een vooruitgang zijn.Op donderdag 22 december 2005 17:19 schreef Blaze_20 het volgende:
En dan afwachten of het over een jaar weg is, zo niet dan denk ik dat ik gewoon bij deze medicijnen blijf en niet voor radioactief jodium ga. Vind het slagings percentage veel te laag en als je daarna een te langszame schildklier hebt, dan moet je nog medicijnen slikken. Als ik me zo goed voel dan vind het prima zo.
Ik weet ook niet of je je hele leven strumazol kan blijven slikken, thyrax in ieder geval wel (zijn nl. gewoon hormonen).
Bij een behandeling met jodium heb je dus een kans dat je helemaal geen medicijnen meer hoeft te slikken, en in het ergste geval (een te langzame schildklier) hoef je alleen maar minder pillen te slikken wat dus ook een vooruitgang is op je huidige situatie.
quote:Een Endocrinoloog dan?Op maandag 26 december 2005 21:17 schreef BBQ-kip het volgende:
[..]
Welke internist
ben nooit bij een internist onder behandeling geweest
Maar ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe de beste man aan zijn cijfers is gekomen, niet omdat ik het niet geloof ofzo (ik heb immers helemaal geen cijfers, zelfs geen vaag idee hoeveel Graves-patiënten er "vanaf" komen), maar omdat ik graag wil weten wat hij er precies mee bedoelt, ik vind het een beetje een vage opmerking.
De beste man komt niet aan deze cijfers. Dit zijn landelijke metingen en staan overal vernoemd. Op internet, in folders en noem maar op.
Het schijnt zelfs dat; Hoe eerder een schildklier patient zijn te snel werkende schildklier wordt ondekt, des te makkelijker die bij de 50% kan horen waar het zogezegd niet meer bij terug komt. (dat zal dan aan de hand van dossiers gaan hé).
Mijn endocrinoloog vertelde; Stel dat ik de hele stad Den Bosch zou prikken op T4 en TSH, dan weet ik zeker dat ik er 'nog' meer te snel werkende schildklierpatienten uit haal dan er nu bij mij terecht komen.
Ik zelf kom zelden bij mijn huisarts en kwam er nu ineens 4 x in de 3 maanden! TJa, je moet er maar achter komen.
Oorzaken zijn niet echt bekend, geloof ik. Of wel?
Bij mij zit het wel een beetje in de fam. De zus van mijn moeder heeft het en haar dochter ook. Ik had stress op het werk en HOPSA! Het ging helemaal mis!
Maar ik moet zeggen dat de medicijnen heel snel hun werk doen. Heb goeie hoop er over een jaar definitief vanaf te zijn.
Voor mij geldt hetzelfde! Bij mij is april 2005 Graves uit het bloed geconstateerd. Er is in november al besproken met de internist dat ik makkelijk in april kan gaan stoppen met de pillen. Ik ga er ook voor
[ Bericht 64% gewijzigd door Mylene op 17-02-2006 08:29:45 ]
Verder mag ik er al over na gaan denken wanneer ik na 20 april wil gaan stoppen met de medicatie. Schijnt dat het tijdstip erg belangrijk is. Je mag geen negatieve of positieve gebeurtenissen in het verschiet hebben waneer je gaat stoppen. Je leven moet zo neutraal en gewoon mogelijk geleefd worden om te stoppen.
ENG hoor!
Ik heb een lichte verdikking nog zitten aan de linkerkant. Helaas kan dat de volledige genezingskans ook ontzettend verkleinen.
Het is echt verschrikkelijk als je niet weet hoe en waaraan en waaraf. Kan alleen maar afwachten ..... brrr
spannend!
Voel me nu na 2 maanden stoppen nóg steeds uitstekend. Hopelijk blijft het nu zo. Ik blijf wel onder controle omdat ik een zéér lichte vergrootte struma heb waardoor de boel weer terug kan komen waar en wanneer dan ook. Afgelopen dinsdag was mijn T4 17 en mijn TSH 1.5 Prima dus!
Dat die Graves blijft zitten merk ik soms aan mijn linkeroog. Die kan zo 1 x 2 weken flink gaan prikken en tranen. Verder niet érg storend maar lekker is anders natuurlijk.
Houden zó Blaze82, zoals je nu gaat!
Alle goeds!
Alweer bijna 4 maanden medicijn vrij. Maandag weer eens een keertje bloed prikken om te kijken hoe het met de waardes zijn.
Voor mijn gevoel : "goed"
hoe gaat het met Blaze?
quote:Met mij gaat ook alles prima, gister weer voor controlle langsgeweest, moest van 0.075 naar 0.125 thyrax. Terwijl ik me verder eigenlijk prima voel. Dus ff kijken of dat nu gaat veranderen anders ga ik meteen weer langs. Verder nog steeds op schema om in december te stoppen wat volgens mij wel goed zal komen, heb eigenlijk sinds ik medicatie heb niets meer gemerkt en me altijd prima gevoeld.Op woensdag 2 augustus 2006 21:53 schreef Pearly het volgende:
Ennnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
Alweer bijna 4 maanden medicijn vrij. Maandag weer eens een keertje bloed prikken om te kijken hoe het met de waardes zijn.
Voor mijn gevoel : "goed"
hoe gaat het met Blaze?
ik had precies het zelfde als jij! Even de laatste maanden voor het stoppen nog even een thyrax verhoging omdat de strumazol zo ontzettend goed zij werk doet. Als je je verder hartstikke prima voelt dan komt het met het stoppen ook wel goed jho.
Mijn waarde was 3 weken geleden ook weer gewoon goed
Dat zijn stukjes spanningen voor 't stoppen. Don't worry!! .... Er heerst ook van alles op dit moment dus voel je ook vanalles. Dat zal je altijd zien.
Ik heb het de eerste 6 dagen ook ontzettend moeilijk gehad en moest de eerste dag ook huilen omdat ik er wat angstig voor was. Ook ik voelde van alles en dacht dan : zie je nou??? het komt omdat ik die medicijnen niet meer gebruik.
Als je je tijdens je medicatie prima hebt gevoeld en je bent altijd goed ingesteld geweest dan ziet het er naar uit dat je schildklier het indd. best allemaal alleen af kan.
Doe rustig aan de eerste week en zoek ook weer even wat afleiding.
Komt goed!!
Maar ik had me sowieso al voorgenomen om het eerst een paar weken aan te kijken omdat je anders ook nog geen conclusie kan trekken.
En verder ben ik er wel rustig onder omdat ik wel zoiets heb van: ik zie het wel, kan er toch weinig aan veranderen. Maar het is toch altijd wel ff fijn om weer de ervaringen van anderen ff te lezen. dus ben blij dat je ff reageerde
Fijn dat je de instelling hebt : ik zie wel. Dat is toch het makkelijkst voor jezelf denk ik.
Ging het een jaar goed !! Krijgen we dit.
Toen ik in september op vakantie naar Egypte ging had ik nergens last van. Terwijl dat ook een soort van spanning is ....
Nu ga ik eind dit jaar verhuizen en zijn we met het een en het ander bezig en nu zakt de tsh weer!
brrrr .. .. ik hoop dat het over 3 maanden weer normaal is. (dat kan natuurlijk ook nog).
mijn schildklier werkt te snel
Ik weet natuurlijk niet hoe je je nu voelt ... maar als je je klote voelt dan gaat het binnen nu en 6 weken allemaal weer ietsje normaler worden voor je. Ik hoop alleen dat je er niet té moe onder bent of blijft eventueel.
Altijd ontzettend veel ondergewicht gehad en bijna iedere 2 maanden ziek. Ik kreeg namelijk de normale portie eten en drinken, maar mn lichaam brak dit een keer zo snel af, dus ook alle stoffen die je lichaam normaal gesproken op slaat werd ook afgebroken.
De dokter gaf een tip om ipv 3 keer veel te eten, 6 keer wat minder te eten. Zodat de schildklier de hele tijd bezig moest zijn het eten af te breken en misschien wel wat langzamer ging. Dit werkte dus helemaal niet, viel alleen maar meer af.
Toen ik naar de middelbare school ging moest ik dagelijks 20 km fietsen en ging de verbranding nog sneller. Op een gegeven moment at ik overdag 20 boterhammen en kwam niet aan en was alleen maar vaker ziek.
Toen heb ik zelf wat geprobeerd. Bij het opstaan 2 boterhammen met een stuk fruit. Na het klaarmaken weer 2 boterhammen en een flesje water. Tussen de lessen door een liga oid, iedere pauze 2 boterhammen en extra veel fruit en calciumproducten. Bij thuiskomst weer 2 boterhammen en een flesje water. Extra veel warm eten en in de avond weer een liga oid (zodat ik een overvloed aan vitamines en vezels binnen kreeg). Vanaf dat moment was mijn gewicht stabiel. Gelukkig
Nu ik wat ouder ben, is de schildklier wel wat langzamer gaan werken. Tijdens mijn jeugd heb ik ook allemaal medicijnen gebruikt (vraag me niet welke, dat wordt me toch een lijst), maar de meeste werkten een paar maanden en sloegen dan ineens niet meer aan of ik kreeg meteen erg last van de bijwerkingen.
Na van alles geprobeerd te hebben kan ik er nu mee leven.. Het enige nadeel is dat mijn weerstand er laag is door de snelle afbraak van de stoffen die mijn lichaam nodig heeft.
Zijn er meer mensen hier die er al hun hele leven last van hebben? Misschien kunnen we elkaar tips geven (ik zou daar erg veel baat bij hebben).
Gho .. jij bent al zover dat je inmiddels zelfs de RA slok al achter de rug hebt. Maar vreemd. Ik lees dat jij iets ingespoten hebt gekregen. Ik dacht dat het ''alleen" maar letterlijk een slok was?
Ik lees nu dat ik een fout heb gemaakt bij het stukje van 7 mei. Ik zei daar dat de boel weer aan het "zakken" is maar ik bedoelde daar natuurlijk 'stijgen".
De internist vond dat ik nog wel even 3 maanden vooruit kon. Ik merk aan de kleine dingetjes aan mijn lijf dat mijn schildklier langzaam aan steeds sneller aan het werken is. Dat merk ik aan: meer haaruitval, jeukende huid, af en toe een bonkend hart, vroeger naar bed 's avonds en aften in mijn mond.
Volgende week moet ik weer bloed laten prikken en 1.5 week later mag ik bellen voor die uitslag. Sinds de stijging van mei blijf ik toch weer strikter onder controle. Normaal moet ik 1 x per half jaar terug komen maar nu dus 1 x per 3 maanden.
Ik ben benieuwd waar ik eind van dit jaar ben met die schildklier! We zien wel .... positief blijven
Hoi hoi Nienkew!!!
Jeetje .... je hele leven al! da's al een hele tijd. Ik heb het pas vanaf begin 2005 en ben in dat jaar op 1 april met strumazol begonnen en 6 weken later met thyrax. Het ziet er nu naar uit, na 1.5 jaar gestopt te zijn, dat ik eind dit jaar toch weer strumazol en thyrax moet gaan slikken maar ik hoop van niet!!!
Ongeveer 7 jaar terug werd de ziekte van Graves bij mijn tot dan toe kerngezonde 56-jarige moeder geconstateerd, nadat ze een half jaar lang grote gewichtsschommelingen onderging (op en neer van 51 naar 69 kg ). Hierna kreeg zij verschillende medicijnen en zoals bekend duurde het lang voordat de juiste combinatiedosis was vastgesteld. Ze kreeg ook van die dikke ogen en had er erg veel last van. Operatie was mogelijk, mits de schildklier zich eerst mbv medicijnen gestabiliseerd zou hebben. Dus slikte ze op aanraden van de specialist ondermeer 5 jaar jang medicijnen die doorgaans maar 3 jaar gebruikt mogen worden ivm mogelijke bijwerkingen voor het hart (weten we achteraf) Zoals veel mensen van die generatie vertrouwde mijn moeder blindelings op de arts.
Toen het eenmaal beter ging met haar schildklier, zou ze er dan vorig jaar eindelijk aan geopereerd worden of een radioactieve 'slok' nemen. In voorbereiding hierop kreeg ze een uitgebreid onderzoek en wat bleek, haar hart functioneerde nog maar op 20% van de normale capaciteit. Daardoor was operatie of slok onmogelijk dus ipv een schildklierziekte had ze nu vooral een hartprobleem. Opnieuw allerlei medicijnen en haar hartcapaciteit verbeterde, iets. Helaas niet voldoende want afgelopen mei kreeg ze een hartstilstand waaraan ze overleed. Zoiets kan natuurlijk meerdere oorzaken hebben. Uiteindelijk zullen we nooit weten of het inderdaad met die medicijnen te maken had, alhoewel het laatste woord tav de arts natuurlijk nog niet gezegd is. Ze was dan wel wat ouder maar leefde ook altijd erg gezond en energiek. Toch zou ik iedereen aanraden om zoveel mogelijk te lezen over wat je inneemt en altijd voor een second opinion te gaan als iets niet goed voelt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Manono op 14-07-2007 16:57:19 ]
Ik vind het gewoon heel erg vervelend dat je het niet allemaal zelf in de hand hebt.
Maar 1 ding blijft natuurlijk altijd het belangrijkste en dat is luisteren naar je lichaam, want niemand anders kan voelen wat jijzelf voelt.
Maar Pearly, ik heb de RA slok dus niet gehad. Maandag hebben ze een klein beetje RA jodium bij me in gespoten wat ze dan disdag hebben gemeten om te bepalen hoeveel mijn schildklier opneemt. Nou bleek dus dat mijn schildklier bijna niets had opgenomen en de RA slok dus niet door ging omdat het dan toch geen zin heeft. Volgens de arts daar komt het waarschijnlijk doordat ik al teveel jodium binnen krijg en dus de schildklier verder niets meer opneemt.
Nu moet ik 4 weken opletten op producten waar jodium inzit en dan weer opnieuw gaan laten meten of de schildklier wel genoeg jodium opneemt. De arts waardoor ik eigenlijk behandeld word is ook nog eens op vakantie tot begin augustus dus die weet nog van niets en ik kan hem ook niet vragen hoe verder. Ben op advies van de huisarts maar weer begonnen met strumazol om de schilklier te vertragen.
Ik kan dus nu alleen maar wachten tot begin augustus voordat ik weet wat het verder plan nu precies is. Ik hoop in ieder geval dat die strumazol weer een beetje snel aanslaat.
Voor mij een veilig gevoel. Een huisarts weet van alles een beetje dus daar heb ik niet veel aan.
Waar zó ie zo jodium in zit is brood. Dat is iets van voor de oorlog. Omdat mensen te weinig binnen kregen hebben ze belsoten dat bakkers een bepaald gewicht aan jodium in zijn broden moet verwerken. Melk en vis bevat ook jodium.
Succes .. ik hoop dat het er in augustus goed voor staat bij je!!
Vreemd hoor, dat het zó kan veranderen en schommelen.
T4 18 (rond de 20 is normaal)
TSH 1,03 (moet te meten zijn)
Ik ben weer met de strumazol begonnen en nog steeds aan het wachten tot dat weer eens begint te werken. Eind deze maand moet ik dan weer terug om te kijken of er thyrax weer bij moet. De dokter wilde nu eerst nog maar eens een halfjaar met medicijnen proberen om te kijken of het toch nog zo verholpen kan worden. Anders moet ik toch weer voor de RA slok gaan. Nou ja ik heb zoiets dat als ik er zonder de slok vanaf kom vind ik dat toch beter gezien je na de slok altijd wel een te langzame schildklier hebt of uiteindelijk gaat krijgen.
Eerlijk gezegd hoop ik ook dat als ik ooit eens terug moet aan de medicijnen, het dan niet zó erg is dat ik de slok blijk nodig te hebben. Het blijft een actief orgaan als je eenmaal een snelle schildklier hebt zal ie nooit zomaar weer normaal worden.
Ooit kom je er inderdaad vanaf maar vaak is dat doordat de schildklier dan totaal uitblust, niets meer doet en dan alsnog elke dag, de rest van je leven een thyraxje moet slikken.
Aan een schildklieraandoening zit je de rest van je leven vast!
Hoor steeds meer mensen in mijn omgeving waar graves bij ontdekt wordt.
Bijna 2 jaar medicijnvrij alweer ! ....
dat lijkt dan wel de goede kant op te gaan.
Bij mij ging het met afbouwen/stoppen direct na 3 mnd vaak weer mis.
Helaas moest ik aan de strumazol omdat ik op een gegeven moment wel hartkloppingen kreeg en erg moe bleef en dat heb ik helaas geweten. Na 3 weken slikken van strumazol 10 (dus eigenlijk heel weinig) kreeg ik een gigantische allergische reactie ook wel netelroos genoemd, kreeg het niet onder controle met allergie-medicijnen dus moest aan een stootkuur prednison (5 x 30 mg) waar ik natuurlijk ook weer ziek van werd dus na 4 keer ingenomen te hebben ook gestopt. Toen de jeuk eindelijk onder controle was begonnen de gewrichtspijnen en daar boven op de artritis. Nu na 10 dagen gestopt te zijn met de strumazol nog steeds erg veel gewrichtspijn
Allemaal ellende dus, weet iemand toevallig hoelang die strumazol in je lichaam blijft?
Loop nu bij de endicrinoloog omdat de internist het ook niet meer weet. Deze had het erover dat het broertje van strumazol waarschijnlijk dan ook niet bij mij ging werken, en dat we dan misschien aan de slok moeten of dat hele ding eruit halen. Maar daar had ik de nek weer niet voor omdat ik geen plooien heb om het litteken in te verbergen.
Iemand heel toevallig ook zoiets gehad??
Geen idee.
Ik heb de slok gehad een jaar of 8 geleden.
Ik mag nu ff niks doen, door mijn zwaar allergische reactie moeten eerst alle symptomen weg zijn, dus dat is totaal 4 weken.
Ik werk zelf in het ziekenhuis en ben niet zo dol om onder het mes te gaan, zie te vaak complicaties. En eerlijk is eerlijk dat litteken lijkt me ook niet wat, net of ik mijn keel heb doorgesneden
Je keuze voor de slok kan ik begrijpen. De operatie zou ook niet mijn eerste keuze zijn.
Sterkte.
De OK is ruim 7 jaar geleden en je ziet nauwelijks iets van het litteken, als ze omhoog kijkt zie je een heel vaag wit streepje. Lijkt echt niet op een doorgesneden keel. Mijn vader heeft vlak na de operatie een gouden kettinkje voor haar gekocht wat het litteken precies bedekt
maar dat heeft ze eigenlijk helemaal niet nodig en ze draagt het dan ook alleen met speciale gelegenheden omdat het gewoon een mooi kettinkje is. Het was een redelijk zware operatie inclusief een nachtje IC ivm risico op nabloedingen, maar mijn moeder is nog steeds blij dat ze het heeft laten doen.
De slok is natuurlijk een minder ingrijpend alternatief, maar als die niet mogelijk is of niet helpt zou ik een operatie zeker overwegen. Succes met je keuze!
Dat was een ingecalculeerd risico: het overblijvende stuk schildklier kón sneller gaan werken en zo de totale functie overnemen, maar in haar geval is dat niet gebeurd. Dus zij moet aanvullende medicatie slikken. Instellen op medicatie ging snel en voor zover ik weet heeft ze daar totaal geen klachten van. Maar de reden voor haar OK is anders dan de jouwe natuurlijk.
quote:Waarschijnlijk 1 van deze:Thyrax, Levothyroxine, Euthyrox en Eltroxin. Saillant detail is dat synthetisch T4 hormoonsuppletie tegenwoordig ook nog wel eens wordt gebruikt om droog te trainen (vetpercentage omlaag brengen) door sommige mensen.Op maandag 1 juni 2009 11:53 schreef Cat22 het volgende:
Mijn moeder moet de rest van haar leven medicijnen slikken, de naam weet ik zo snel niet.
quote:Ik was ong. 21 en zit ook sinds die tijd voor de rest van mijn leven vast aan medicijnen en slik nogal veel zeg maar.Op maandag 1 juni 2009 11:28 schreef amayo het volgende:
Als het ook echt niet anders kan, ga ik natuurlijk wel voor de operatie. En littekens vervagen dat weet ik ook wel. Maar voor degene die de operatie van dichtbij hebben meegemaakt: Moeten zij dan voor altijd aan de medicijnen blijven? Vind mezelf nog veel te jong om vanaf nu tot weet ik veel hoelang al aan de medicijnen te zitten
Er is dus een kans, weet niet of je het weet, dat je iets teveel "slok" krijgt en dat is dus bij mij gebeurd en nu doet mijn sk vrijwel niets meer.
quote:Ja dat is ook het beroerde van de slok. Eigenlijk moet je kiezen tussen allemaal slechte opties.Op maandag 1 juni 2009 12:49 schreef het-is-mij het volgende:
[..]
Ik was ong. 21 en zit ook sinds die tijd voor de rest van mijn leven vast aan medicijnen en slik nogal veel zeg maar.
Er is dus een kans, weet niet of je het weet, dat je iets teveel "slok" krijgt en dat is dus bij mij gebeurd en nu doet mijn sk vrijwel niets meer.
Ik weet nog dat ik vroeger dacht, ik wou dat mijn schildklier te snel werkte voor een tijdje en dan lekker afvallen. Nou dat neem ik nu echt wel weer terug
Ik ben wat huiverig om ze te gaan slikken. Sowieso, het hele idee om je schildklier stil te gaan leggen, spreekt me niet erg aan.
Ik voel me nu gedreven, heb voldoende energie en voel me op een paar punten na niet heel slecht of zo.
Wat nou als die Strumazol dermate goed werkt dat mijn schildklier te langzaam gaat draaien? Okee, je vult het eventuele tekort dan weer aan, maar toch. Verander je door dat herafstellen van je schildkler eigenlijk niet gewoon je hele persoonlijkheid?
Wat zijn jullie ervaringen?
Ik heb wel de ervaringen dat mijn "persoonlijkheid" of hoe je het ook noemt, erg beïnvloed wordt door mijn hormoonlevels, heel naar vind ik dat. Maar goed, als ik goed ingesteld ben, heb ik nergens last van, jammer alleen dat het afstellen zo'n gedoe is.
[ Bericht 8% gewijzigd door Manono op 14-08-2009 14:18:22 ]
Even traantje weg pinken of je verdrietig voelen raakt je natuurlijk wel precies op een gevoelige plek.
quote:Dank voor je reactie, al word ik niet blij van de strekking van je antwoord. Hoe weet je op een gegeven moment nog wie je bent dan? Gedreven en impulsief of sloom en saai?Op donderdag 13 augustus 2009 21:11 schreef BBQ-kip het volgende:
Mijn schildklier werkt weer te traag, zucht... Dus mag weer aan de hormoonsuppletie.....
Ik heb wel de ervaringen dat mijn "persoonlijkheid" of hoe je het ook noemt, erg beïnvloed wordt door mijn hormoonlevels, heel naar vind ik dat. Maar goed, als ik goed ingesteld ben, heb ik nergens last van, jammer alleen dat het afstellen zo'n gedoe is.
Ik heb het ook erg moeilijk gehad met mijn "persoonlijkheid" huilbuien, agressie, het hele circus. Maar na een tijdje leer je er mee om te gaan. Graves hoort nu gewoon bij me, en zelfs nu ik geen pilletjes meer hoef merk ik nog steeds dat het een groot deel van mijn persoonlijkheid heeft bepaald.
Daar kun je blij om zijn, daar kun je boos om zijn, maar het is nou eenmaal zo.
Ondertussen geleerd het onder controle te houden (vooral tot 10 tellen voor ik ontplof haha) maar als ik dronken ben krijg ik nog wel een een aanval der hysterie..
tja that's just me
Ik heb vandaag de uitslag van mijn bloedonderzoek gehad,
TSH = 0,75
FT4 = 17,4
Kan iemand mij vertellen of het eerder aan de actieve of lage kant is, ik weet dat het gezonde waarden zijn, maar had graag een indicatie.
alvast bedankt,
Tonnie
quote:Meestal staan de referentiewaarden erbij, omdat die per lab kunnen verschillen. De arts die het onderzoek aanvraagt kan je daar meer over vertellen.Op donderdag 21 oktober 2010 00:17 schreef TB1990 het volgende:
Heey,
Ik heb vandaag de uitslag van mijn bloedonderzoek gehad,
TSH = 0,75
FT4 = 17,4
Kan iemand mij vertellen of het eerder aan de actieve of lage kant is, ik weet dat het gezonde waarden zijn, maar had graag een indicatie.
alvast bedankt,
Tonnie
Jouw waardes liggen vrij goed in het midden, gebruikelijke referentiewaarden voor TSH zijn 0,4 tot 4,0 mE/l, voor FT4 9 tot 24 pmol/L. Nogmaals, je kunt dit het beste met je arts bespreken, interpretatie van schildklierhormonen kan lastig zijn en de klachten van de patiënt moet je samen met de bloeduitslagen bekijken.
[ Bericht 4% gewijzigd door dotKoen op 21-10-2010 00:53:08 ]
quote:Tsja das lastig, vlgs de referentiewaarden lijkt het goed.Op donderdag 21 oktober 2010 00:17 schreef TB1990 het volgende:
Heey,
Ik heb vandaag de uitslag van mijn bloedonderzoek gehad,
TSH = 0,75
FT4 = 17,4
Kan iemand mij vertellen of het eerder aan de actieve of lage kant is, ik weet dat het gezonde waarden zijn, maar had graag een indicatie.
alvast bedankt,
Tonnie
Voor mij persoonlijk, zou het matig/gemiddeld zijn.
Maar daar moet je achter zien te komen of leren te herkennen, wanneer voel jij je goed?
Dat hield ik in de gaten met bloed prikken en dan wist ik van ow met die waarden zit ik goed.
en als ik me slechter voelde en bloed liet prikken was bijv. de t4 weer heel erg gezakt dus ik leerde mijn lichaam kennen.
De een voelt zich prettig bij een t4 van 16 en de ander bij 20.
Ik voel me het beste bij een t4 van rond de 20 en een tsh van 0,00 nog wat......
Hoe voel je je erbij?
Ik citeer hier de woorden van mijn huisarts,
Beste Tonnie, Je schildklier heeft een normale en krachtige werking; vanuit de hersenen hoeft geen extra stimulans gegeven te worden (TSH) om tot deze stevige waarden te komen. schildkleirhormoon en schildklierstimulerend hormoon zijn normaal. Ze mogen schommelen tussen 10-18 resp 0,35-5,5; dit zijn de gemiddelde waarden van gezonde mensen.Deze waarden schommelen naar het tijdstip van de dag.
Hij zal 't toch wel weten.
quote:Vanwaar dan je vraag in dit topic?Op donderdag 21 oktober 2010 13:57 schreef TB1990 het volgende:
En ik voel me er trouwens goed bij. Ik ben best hyper, altijd vol energie en mijn gewicht is 68 met een lengte van 1.86.