Het grote kleine babietjestopic deel 48

Moeilijk he Lily, al die stappen? Wel mooi om het precies na een jaar te doen. Hopelijk heb je toch wel goed kunnen slapen?
Ik sliep ook veeel slechter dan ons Luuke toen zij de eerste nacht op haar eigen kamertje sliep. En zo zijn al die 'mijlpalen' voor de mama's soms moeilijker dan voor de babys. Ben ook veel emotioneler geworden dan ik al was sinds de geboorte van Luuke. Bij elke eerste en laatste keer van dingen vloeien er meestal wel tranen. Zo ben ik een hele poos terug al gestopt met borstvoeding, die liep erg terug. Maar ik kolf nog steeds om het een beetje op gang te houden, want ik kan er maar geen afscheid van nemen. Het troost zo lekker voor d'r!
Succes nog met de komende nachtjes, maar het gaat vast goed!

Ach Lily hoop dat het gauw went!
Jolie slaapt bij mij op de kamer en kan me niet voorstellen hoe het is als ze in een eigen kamertje zou slapen

quote:

Op zondag 24 april 2005 21:14 schreef E.T. het volgende:
Ik heb ooit (voor de gein) eens een thermometertje in de kinderwagen gezet..
Lb,.. het liefste kind heb ik al.. (ok, weet het goed gemaakt.. Jij het liefste kind van flevoland e.o. Ik de liefste van Rotterdam e.o. )

het liefste meisje van R'dam e.o. dan, het liefste mannetje heb ik

Dan eis ik bijdeze voor Jordy de titel "liefste mannetje van Brabant"op

quote:

Op maandag 25 april 2005 08:21 schreef lily het volgende:
David ligt sinds zaterdag op zijn eigen kamer. Ik vond het best emotioneel. Het wiegje opgeruimd... Zo kaal naast mijn bed
Ik lag toch eventjes met tranen in bed ´s avonds.
Ik heb hem toch een jaar lang (ben precies een jaar geleden zwanger geworden) ´s nachts bij me gehad.

Kan het me erg goed voorstellen Lily.... (dan zijn we op precies dezelfde dag zwanger geworden trouwens!). Als je hem te erg mist schuif je het ledikant toch nog ff naar jouw kamer?

Mag ik dan liefste meisje van Overijssel?

Mag? Dat moet je gewoon claimen!
Lewis is al Mister Limburg en omstreken

quote:

Op maandag 25 april 2005 08:21 schreef lily het volgende:
Ik heb hem toch een jaar lang (ben precies een jaar geleden zwanger geworden) ´s nachts bij me gehad.

Wat een ontzettend symbolisch 'iets' _{kan het juiste woord niet vinden}
Kan me voorstellen dat het kaal is

quote:

Op maandag 25 april 2005 10:27 schreef suikerzoet het volgende:
(dan zijn we op precies dezelfde dag zwanger geworden trouwens!). Als je hem te erg mist schuif je het ledikant toch nog ff naar jouw kamer?

(oh, de dag precies weet ik niet meer hoor maar in ieder geval 2de helft april)

Hij past nog wel in zijn wiegje maar we vonden het gewoon tijd worden. Als ik zou willen zet ik de wieg zo weer op (standaard + rieten wieg).... fluitje van een cent.

Ik vond die eerste nacht dat Saskia in d'r eigen kamertje lag ook zo stil.. Ik had de babyfoon nog net niet naast m'n kussen liggen. Heb zelf ook geen oog dichtgedaan die nacht..
Het is zoooooooooo stil dan...

ik wacht nog even met Anna's overplaatsing naar haar eigen kamer. we hebben 't de afgelopen tijd geprobeerd om haar overdag daar te laten slapen en 's nachts nog bij ons, maar ze slaapt daar op een of andere manier minder goed dan in onze kamer dus hebben we dat maar weer teruggedraaid. over een tijdje maar weer es proberen en dan misschien maar meteen helemaal. vind het nu ook nog wel gezellig en gemakkelijk. hoewel ik het 's avonds in bed lezen wel mis (ik doe 't nu maar niet omdat ze anders misschien wakker wordt van 't licht). bij Piet vond ik het destijds ook even kaal, maar vooral een hele verademing weet ik nog. dat was ook zo rond de 3 maanden.

Lily: kan me voorstellen dat het even moeilijk is hoor. Ookal ligt hij maar een kamertje verder, het lijkt me toch een beetje een 'leeg' gevoel geven.

Tomas slaapt vanaf dan 1 in z'n eigen kametje maar ik was er het liefste naast gaan liggen hoor We hebben het alleen zo gedaan omdat de kinderkamer 'verboden terrein' is voor de katten en onze slaapkamer niet, dus dat is minder veilig. En het leek ons niet goed om ineens de slaapkamer verboden terrein te maken voor de katten ivm. jaloezie. Ze zijn zo gewend om bij ons aan het voeteneind te slapen...

Hier gaat alles goed. Morgen voor het eerst naar het CB, vind het toch wel spannend Tomas drinkt goed en we zien hem bijna iedere dag groeien dus ik ben benieuwd hoe zwaar hij nu is. Moch ook wel overigens want hij was echt heel mager bij z'n geboorte en begint nu eindelijk wat babyvet te krijgen
Gisteren hadden we een beetje een vreemde dag want overdag wilde Tomas de hele tijd drinken. Hij heeft bijna niet geslapen, wilde niet in bed, en als hij dan even lag begon hij even later alweer te huilen en op z'n handjes te sabbelen. Het leek op een regeldag maar die heb je toch niet rond de 3/4 weken (weet niet in hoeverre die regeldagen echt vast staan of het ook rond andere tijden kan?)
Om half 10 sliep hij eindelijk vast, zo vast, dat we hem dus met geen mogelijkheid wakker kregen voor de laatste voeding. Hij sliep door het verschonen heen en werd dus echt niet wakker. Dus wij dachten: laat die laatste voeding dan maar zitten, hij wordt vanzelf wel midden in de nacht wakker als hij honger heeft. Heerlijk in slaap gevallen, half 8 gaat de wekker. En nog steeds sliep Tomas. Dus hebben we hem toen maar snel wakker gemaakt voor een voeding want er zat wel een hele lange tijd tussen de laatste voeding (9 uur) en die 's ochtends (half 8). Vandaag gaat het gelukkig weer regelmatiger

zou best een regeldag kunnen zijn hoor, zo vast ligt dat volgens mij niet dat dat alleen maar rond dag 10 en 6 weken etc. voorkomt. fijn dat 't zo goed gaat met Tomas! en succes morgen bij het CB.

Fijn dat 't zo goed gaat met Tomas
En regeldagen kan best hoor GEMIDDELD komen die voor rond dag 10 en 6 weken.. Maar dat kan best eerder of later zijn.

Tearsong, wat fijn dat Tomas het zo goed doet ...veel succes bij het CB morgen.
Heb je niet het idee of tomas er altijd geweest is ? ... ik stond zelf zo verbaasd te kijken dat we zo snel gewend aan hem waren en hoe moeilijk het werd om je in te beelden dat hij er niet was.

Nou, dat viel mij ook zo op! Dat het allemaal al heel snel zo 'eigen' was. En al snel kan je je al helemaal geen leven zonder meer voorstellen. Vooraf dacht ik dat het best even wennen zou zijn maar dat viel echt mee

TearSong: zal wel raar zijn geweest om ineens de wekker te horen ipv wakker te worden door gehuil!
Fijn dat Tomas lekker babyvet aan het krijgen is, echt mager is toch niet ideaal he...
Wij hadden trouwens met Noa ook op 'rare tijden' regeldagen. Niet de officiële dus...maar het kan allemaal. Slaapt hij normaal gesproken wel goed overdag? En wordt hij 's nachts vaak wakker?

Lily: ik kan me voorstellen dat je er even moeite mee had om David op z'n eigen kamertje te leggen. Dat had ik bij Noa ook....maar toen het eenmaal zover was, hadden we allemaal een stuk meer rust. Ik kon namelijk van kleine geluidjes 's nachts vaak al niet meer slapen...en dat is toch niet echt bevorderlijk voor wat dan ook.
Dus ook een grote opluchting!

Een tip om David toch lekker in de gaten te kunnen houden (als je dat zou willen hoor...misschien juist niet? als dat de reden is dat je hem op z'n eigen kamertje hebt gelegd): een baby-tv aanschaffen. Ik geniet er echt van om Noa op elk moment eventjes te kunnen zien slapen. Heel geruststellend maar ook gewoon erg leuk.

Sjeen komt even de titel leukste meisje van heeeeeeel Limburg claimen voor Isa

verkeerde username, m'n man was nog ingelogd

suzanna: nee hij slaapt 's nachts redelijk goed meestal. Om 12 uur de laatste voeding en dan komt hij tussen 6 en 7 weer. Overdag heeft hij 's middags meestal een wakkere periode tussen 3 en 5, verder slaapt hij goed. Vandaar dat het even aanpassen was gisteren. Maar vandaag gaat alles weer prima
Leuk idee overigens van die baby-tv. Ik zou er de hele tijd voor zitten gok ik Dan slaap ik niet meer

Ik ben aan het bieden op die Smoby op Ebay, dus svp niet tegen me opbieden daar Bix

nou vooruit dan maar ladybos _{wij zitten momenteel toch eigenlijk wat te krap bij kas voor dit soort extraatjes dus het is ook maar beter om m'n beurt voorbij te laten gaan...}

suzanna toevallig was onlangs op TV dat die baby-bewakings-TV-beelden heel gemakkelijk toegankelijk zijn voor derden, lijkt mij niet zo'n prettig idee eigenlijk.

Oh jee Ladybos, ik heb ook iemand gevraagd om voor mij te bieden op dat ding, aangezien ik zelf geen lid ben!!! Wat nu?!?!

suikerzoet, ik zag dat pluisje er ook een te koop heeft staan. zie hier.

over kleding... ik heb hier een jochie die het best wel snel warm heeft, en die is draag thuis over het algemeen een shirtje met lange mouwen of korte mouwen en dan een dun vest erover en soms alleen shirt.

Winterjas is hier al opgeborgen en heeft meneertje zomerjackje.
Hij draagt hier bijna het geen wat ik ook draag ( en ik loop al snel in shirt) gaan we wandelen en dan heb ik het over de 2 uur met de hond rond dan krijgt hij of alleen een trui erover (lekker groot laten breien door oma) of zomerjas aan is het 20 graden dan zonder jas/of de grote trui

Gister zaten we in de auto verwarming stond uit Thijs had broek en shirt aan en meneertje lag nog te zweten in de auto

Thanks Bixister, daar had ik gisteren ook al op geboden maar nog niks van gehoord.

Jordy heeft het ook zo snel warm
Gister lag hij in de box met alleen een shirtje, als hij zich dan druk maakt en huilt ofzo dan is heel zijn koppie gewoon nat van het zweet daar moet ik zo mee oppassen want daar word hij ook snel ziek van.....dus maar niet te warm aankleden.

maar ik vind het zowieso geen weer meer voor een winterjas hoor

Noah heeft het ook snel warm en gaat dan ook snel zweten. Maar tegelijkertijd houdt hij ook wel van lekker warm. Vooral met slapen merk ik dat. Met een extra dekentje slaapt ie dan veel beter en dieper, ookal issie klam van het zweet.

winterjas ligt hier al ff in de doos maxim krijgt laatste tijd een vestje aan over zijn kleren, en als het erg lekker is buiten gaat ie gewoon zo mee naar buiten.

Mijn kleine meisje is een beetje ziekjes, wat verhoging en een hoop gehuil. Maar deze moeder heeft haar toch maar naar de oppas gebracht met de boodschap dat zodra de verhoging koorts wordt ze mij moet bellen en ik haar gelijk op kom halen. Momenteel is er een tegelzetter bij ons thuis bezig en het schiet dus niet op als ik hem met een ziek kind voor zijn voeten ga lopen.

Djulian heeft een tshirt met lange nmouwtjes aan en soms zelfs korte mouwen en buiten heeft hij zijn spijkerjas aan

Morgaine beterschap

Dank je wel Anitra

Morgaine: veel beterschap, hoop dat je je snel weer helemaal lekker voelt. En veel sterkte voor je mama want een zieke beeb is niet leuk

Oh, even snel een CB update en dan moet ik weer weg (richting ouders). Alles was prima. Tomas heeft zich netjes gedragen en bleef lekker rustig, was helemaal onder de indruk van de TL-lampen die daar hingen Hij weegt nu 3770 gram, is 53 cm lang en heeft een hoofdomtrek van 37.7

Ik lees met verbazing over winterjasjes (bij hele kleine kindjes, die never-nooit-niet meewerken hun armpje in de mouw te krijgen). Hoe doen jullie dat toch? Ik gebruik de hele tijd al vestjes. Die mouwen rekken mee, zodat ik hun armpjes niet hoef te ontwrichten of een pinkje vergeet _{ik heb nog nooit vingertjes geteld, totdat ik jasjes probeerde aan te trekken} . Leve de wol, mits goed gebreid, anders rekt het nog voor geen centimeter.
Gisteren hoorde ik aan telefoon een heel vers babyhuiltje en ik dacht: OMG, de mijne worden al groot. Dat huiltje klonk echt nog zo afhankelijk, terwijl ik hier vooral drift hoor.

Dag moeders,
Vraagje; hier thuis een kleine Julius van twee weken oud, die vooral en alleen wil slapen als ie bij papa en mama is. Bij papa op z'n borst in bed, of overdag bij mama op de arm of in de kinderwagen. Nu snap ik best dat het bij ons veel fijner en behaaglijker is dan helemaal alleen in zo'n kil wiegje, zeker na net uit die gezellige baarmoeder gekropen te zijn. Maar voor onze nachtrust zou het toch erg handig zijn als ie leert dat slapen in z'n eigen bedje moet. Mijn vraag is eigenlijk of het nog te vroeg is om te beginnen met enorm consequent zijn als het om dit soort dingen gaat. Dan heb ik het met name over het laten huilen als we hem in z'n wiegje leggen. Soms schijnt het te werken en valt ie na tien minuten weer in slaap. Soms blijft ie echter hartverscheurend snikken en dat kan ik echt niet aanhoren. Conclusie; ik haal hem weer uit bed en het mannetje heeft z'n zin; papa en mama zijn de hele nacht wakker en Julius slaapt bij ons in het grote bed!
Wat denk jullie? Toch consequent zijn? Of maakt het bij zo'n kleintje echt nog niet uit allemaal?

Renzell, ik zou proberen _{ja proberen want makkelijk is dat niet} na te gaan waarom hij niet in zijn bedje wil slapen, misschien moet je het opwarmen met een kruik of misschien wil hij wel een lampje of de deur open....het kan vanalles zijn bij die hummeltjes.
Jordy heb ik nooit zomaar laten huilen maar ik haalde hem ook niet zomaar uit bed. Ik troosten hem dan in zijn bedje en streek dan met mijn vinger over zijn neusje tussen zijn oogjes, dan deed hij uit refelx zijn oogjes dicht en viel dan zo in slaap of ik legde enkel mijn hand op zijn hoofdje wat hem ook geruststelde .... misschien even kijken wat voor Julius werkt. Makkelijk is het niet hoor om je kleintje te horen huilen en je kunt hem niet pakken Bij Jordy heeft het iig goed geholpen en die slaapt nu zonder problemen elke nacht door in zijn eigen bedje, op zijn eigen kamer.

Bij het cb moedigen ze aan om hem gewoon bij je te nemen want kleintje tot 3 maanden kun je niet verwennen maar met die stelling ben ik het toch net helemaal eens hoor Verwennen oke maar je kan ze wel degelijk laten wennen en probeer dat dan maar eens af te leren na 3 maanden.

Ja precies, dat was ook mijn redenatie. Ik geloof niet dat ik hem echt kan verwennen, maar als ie er straks aan gewend is om elke nacht bij ons in het grote bed te slapen, dan ben ik bang dat het alleen maar moeilijker wordt om hem straks in z'n eigen mandje te krijgen.
Lastig dilemma hoor... Al die dingetjes die jij beschrijft heb ik namelijk al wel geprobeerd. Kruikjes, aaien, pinkie, knuffelen in de wieg, vingertje op z'n voorhoofd, lampje aan of juist uit.. maar volgens mij wil Julius gewoon lijfelijk contact (en geef hem eens ongelijk). Zodra hij tegen mijn borst ligt, is ie rustig, de schat.

Ps- wat lief isJordy met die cowboyhoed!!!

ik heb maxim gewoon zoveel mogelijk bij me gehad als hij dat wou.

maar dat is meer omdat rob en ik het met elkaar over eens zijn dat wij dat de natuur niet vinden om een kindje te laten liggen. dat is echt iets nederlands vinden wij, beetje kil gewoon.
nu zeg ik niet dat dat slecht is hoor _{wil niemand tegen de borst stuiten} maar wij willen dat gewoon niet.

maar ik heb wel het geluk denk ik dat maxim al vrij snel goed sliep in zn eigen bedje op zn kamertje.

renzell, Julius heeft 9 maanden lang lijfelijk contact met je gehad op de meest intense manier die mogelijk is. En dan wordt ie ineens die harde, koude buitenwereld in gegooid en moet alles zelf doen.
Het enige vertrouwde dat hij nog heeft is zijn moeder, geen wonder dat hij daar troost bij zoekt als hij 't even niet meer weet.

Ik heb Saskia nooit laten huilen (en zeker niet toen ze nog zo klein was) Ik heb haar dan altijd getroost en uren naast haar wiegje gezeten met m'n hand op haar hoofdje en zachtjes tegen haar pratend. Daar werd ze rustig van en uiteindelijk viel ze in slaap. (ik heb haar trouwens nooit bij ons in bed laten slapen)

Overdag liet ik haar wel gewoon in de kinderwagen slapen trouwens.

Ohjee Renzell, je gaat 'advies' vragen en dat roept heeeeel veeeeel verschillende adviezen op. En dat maakt het zeker niet duidelijker voor je, is mijn ervaring. Ik ben er toch erg voor om je eigen gevoel na te gaan _{al is die niet altijd even vertrouwd en betrouwbaar met al die hormonen, gelukkig is er een hub die hormoonloos is} .
Zal ik eens wat zeggen: Je kunt zulke kleine kindjes niet verwennen (en Julius is nog klein), je eigen nachtrust is erg belangrijk als je overdag ook wat waard wilt zijn en je moet wat proberen.
Mijn ervaring is dat je aan kindjes niet zoveel kunt sturen en het vooral moeilijk hebt je eigen plan te trekken. (Doe ik het wel goed?) Wij hebben van alles geprobeerd (badje, nachtlampje, radio aan, licht aan, cinababy _{omdat we krampjes vermoedden}, eruit halen, laten huilen, bij ons in bed, boven haar bedje haar proberen te troosten, flesje naar voren/naar achteren, overdag wakker proberen te maken _{ooit geprobeerd?} . Ik kon op het laatst niet meer op mijn benen staan van vermoeidheid. We startten altijd in haar eigen bedje, maar eindigden soms met haar in het kinderwagenbakje tussen ons in in het grote bed.Toch een eigen bedje, maar ook de nabijheid van papa of mama die zo een hand in haar bakje kon leggen.
Vooral voor mezelf besloot ik wat regel aan te gaan brengen en haar niet meer uit de slaapkamer te halen. Maar 10 minuten troosten en dan weer terugleggen. Een half uur wachten en weer opnieuw erheen gaan. Ik voelde wel de rust dat zij 'gewoon' de knop moest omzetten. Dat deed ze, na twee maanden, en nu kun je hier 's nachts in huis een kanon afschieten, zonder iemand te raken. _{behalve een verdwaalde moeder die een avondmens was en is gebleven.}
Moraal van mijn verhaal: Ik denk dat je kinderen van deze leeftijd niet echt kunt beinvloeden _{want waarom sliep Cas wel onverstoorbaar door alles heen}, jezelf echter wel.

quote:

Op dinsdag 26 april 2005 12:15 schreef renzell het volgende:
Mijn vraag is eigenlijk of het nog te vroeg is om te beginnen met enorm consequent zijn als het om dit soort dingen gaat.

Dat denk ik niet. Als jij consequent wil zijn en dat voelt goed, dan moet je dat gewoon doen.
Maar ik geloof niet dat je hem 'verwent' als je hem wel bij je neemt, echt niet.

haha, dank Smirre en anderen!
Advies geven over zo'n 'probleem' is inderdaad bijna niet te doen, dat begrijp ik heel goed. Ik ben er persoonlijk ook niet voor om het mannetje maar te laten huilen in z'n bedje en ik snap heel heel goed dat ie het liefst de hele dag op mijn borst ligt. Het lastige is echter dat als ie de hele nacht bij ons ligt, wij zelf geen oog dicht doen, omdat het gevaarlijk kan zijn, zo'n klein hummeltje in je bed. In ieder geval heb ik nu toch wel weer goede hoop dat Julius na verloop van tijd wel een ritme zal vinden. Ik moet me geloof ik maar even neerleggen bij het feit dat er op dit moment niet zo veel aan te doen is. Ik heb me voorgenomen om steeds naar hem toe te gaan als ie huilt, hem vervolgens te troosten en uiteindelijk weer terug te leggen in z'n bedje. ^{Da's alleen makkelijker gezegd dan gedaan, want in de praktijk ligt meneer gewoon gezellig de hele nacht tussen ons in te kneuteren.}

Het is vermoeiend als je kind niet wil slapen snachts Renzell, maar het merkt ook dat jij er moeite mee hebt. Dus je erbij neerleggen is idd het best wat je kan doen, dan kan het alleen nog maar meevallen toch?

Renzell, o.a. bij de Prenatal verkopen ze een 'snuggle nest', die kun je in je eigen bed liggen. Daarin ligt Julius toch veilig en toch in jullie bedje. Misschien is dat een optie ?

Suikerzoet, ik heb het opgegeven bij Ebay, hij is voor jou Misschien kan ik die van Pluisje wel overnemen dan (of wil jij er 2, nee toch ?)

Ik heb op BOL en Marktplaats ook wel eens willen zoeken naar het boek : Moederschap voor Dummies.
Ik voelde me soms zo onwetend en onzeker. En zelfs al vraag je niet om advies; je krijgt het wel. Al dan niet inclusief misplaatste trots over hoe goed hun kindje wel niet doorsliep. Pfff, alsof dat je eigen verdienste is. Een rare wereld, die moederwereld. Ik kan me er soms oprecht over verbazen. Ook over mezelf.

renzell, heel herkenbaar... wij hadden hier 'tzelfde met Anna. ze sliep echt alleen maar bij ons op de arm/buik of in bed. overdag sliep ze nauwelijks, tenzij we met haar gingen wandelen in de wagen. vaak ging ze de eerste helft van de nacht wel aardig slapen, maar na de nachtvoeding weigerde ze verder te slapen in haar eigen bedje. ik heb haar regelmatig bij me in bed genomen, als ze weer eens een uur(!) bleef huilen. een zo veilig mogelijke houding aangenomen en een tijdlang hebben G en ik onder afzonderlijke dekens/slaapzakken geslapen, zodat G in ieder geval niet per ongeluk het dekbed over Anna heen kon trekken. bij Piet hebben we ook zo'n tijd gehad, maar toen was 't hoogzomer dus sliepen we alleen onder een laken, dat vond ik veel minder eng. ik vond het -behalve een beetje griezelig- ook wel heel erg knus en fijn om nog zo lekker veel dicht bij elkaar te zijn. op den duur is 't echter toch ook erg vermoeiend, omdat je zelf toch wat verkrampt ligt en daardoor beduidend minder goed uitrust. we zijn Anna toen gaan inbakeren, en dat heeft hier echt heel veel geholpen. ze moet nog steeds wel een tijdje huilen voor ze in slaap valt, maar uiteindelijk gebeurt het wel, en 's nachts gaat ze zelfs zonder een kik te geven weer terug in haar eigen bed. (wel bij ons op de kamer trouwens). ik weet natuurlijk niet of het wat voor jullie en Julius is, maar je zou het kunnen proberen? hier hielp het in het begin al aardig om haar gewoon vrij stevig in een flanellen doek te rollen, beide armpjes naar beneden ingepakt. maar daar kon ze zich op een gegeven moment toch te gemakkelijk weer uitwurmen, dus zijn we overgestapt op zo'n "echte" Pacco doek (met klitteband). zie evt. www.pacco.nl en er is hier ook ergens een inbakertopic. nou ja, zie maar of je er wat mee doet, maar in ieder geval veel succes ermee!

quote:

Op dinsdag 26 april 2005 13:23 schreef Smirre het volgende:
Ik heb op BOL en Marktplaats ook wel eens willen zoeken naar het boek : Moederschap voor Dummies.

En hij bestaat nog ook

als variant op het snuggle nest heb ik ook wel eens gehoord van mensen die een aankleedkussen opmaken als bedje en dat dan in 't midden leggen tussen hen in.