Boeken Neale Donald Walsch

quote:

Op zondag 17 april 2005 17:40 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Heb de boeken zelf niet gelezen. Ze maken op mij een New Age-achtige indruk en dat schrikt me af. En ik heb het idee dat ik alles wat erin staat ook wel zelf zou kunnen verzinnen... Vooroordelen, kweetet.

New age lijkt inderdaad erg jong en een soort alternatief slechts door hunker naar iets nieuws door 'progressief' Nederland ofzo. Maar new age kan je ook afschrikken omdat je vertrouwen hebt in het 'oude vertrouwde', toen de mensen nog 'vrijer van geest' waren, als je denkt aan Grieken of iets dergelijks.
Verandering is in mijn ogen per definitie nooit goed of slecht (vanzelfsprekend) en ik denk dat je het boek eerst even moet lezen zodat je een indruk hebt, als je zin hebt natuurlijk.

Er staan dingen in die niet nieuw zijn werd ook gezegd. Dat kun je op verschillende manieren belichten. Niet nieuw omdat het gevoelsmatig klopt? Of niet nieuw; het stond al beschreven in bv de bijbel? Niet nieuw, want ik heb zelf ook al eens zo gedacht?

Bij een positief antwoord op deze vragen lijkt het boek dan dus reeel te zijn. Dat is wat mij het meest intrigeerde, het is reeel en juist omdat het 'new-age' (eigenlijk een compleet verkeerd woord, maar om even in het jargon te blijven) is en zich verenigd met huidige wetenschappen is kun je de informatie goed toetsen aan je eigen realiteit. Waarom blijven hangen in de realiteit van eeuwen geleden, evolutie onderga je.

quote:

Op woensdag 20 april 2005 11:04 schreef JeetjeMina het volgende:

[..]

inderdaad, zeer intrigerend! Ik heb alle delen gelezen, (vaak in een zeer rap tempo omdat het heerlijk "voer" is) en ik kan zeggen dat ik niet een keer een gevoel heb gehad van ..
"hee wacht es even..hier klopt iets niet". (iets wat ik overigens bij bijvoorbeeld de Bijbel al meteen op pagina 1 wèl voel...) . Alles klinkt zeer bekend, gevoelsmatig dan. Helaas ben ik zelf nooit zo knap in letterlijk herhalen/vertalen wàt er dan in zo'n boek staat dat mij goed doet voelen, maar ooit heb ik een ervaring gehad (nog voordat ik ooit aan de boeken van Walsh was begonnen) die mij duidelijk maakte dat alles IS (noch goed, noch slecht) en dat alles uit dezelfde, scheppende energie bestaat. Alles is in beweging, en tis maar net welke energie jij/wij eraan geeft.

Bedankt voor dit topic overigens, het zet mij aan de boeken opnieuw ter hand te nemen.

Hier kaart je een intressant punt aan. Het gros van christenen, Joden en Moslims vinden dingen goed of slecht vanuit hun geloof (elk individu vindt iets goed of slecht, dat heeft hele belangrijke functies, maar ik benader het vanuit t geloof). Nouja je ziet dat het ook in het extreme gaat, maar dat wijd ik puur aan de mens zelf uiteraard en dat zal mijn beeld van het algemene geloof niet echt veranderen. Maargoed ik vind het dus nogal onlogisch dat een 'god' iets maakt, waarvan hij wil dat het in een hemel komt (wat overigens geen koninkrijk is, maar een gedachtegang, een kennisreeks, hel is slechts onwetendheid, satan is menselijk idee van angst, geen liefde, volgens het boek dan) en er vervolgens maar weinig zijn (smalle pad) die daar ook echt 'komen'. Het onlogische hieraan is dat een almachtig wezen met een duidelijke wil iets schept waarvan meer dan de helft volgens hem gaat falen. Als hij iemand die moord niet respecteert, dan respecteert hij zijn eigen schepping niet en dat is natuurlijk nonsens. Daarnaast is het verhaal van de ark en 40 dagen regen ook dikke onzin, want juist god moet zijn: degene die nooit 'kwaad' met 'kwaad' vergelt, beetje hypocriet en ongeloofwaardig (terwijl hij wil dat je gelooft) als die dan iedereen verzuipt, dikke nonsens. Die bijbel is een getuigenschrift waar veelsteveel waarde aan wordt gehecht. Zoals ik al zei, woorden zijn een grote bron van misvatting en de bijbel is echte te oud. We kennen allemaal het verhaal dat steeds sterker wordt naarmate het wordt doorverteld..
Maagoed even terugkomend op t boek, alles IS inderdaad, en het is pas slecht als je die titel er zelf aanplakt, wie denkt hier anders over en vertel mij waarom. Er bestaat in mijn ogen geen reden die dit kan weerleggen als je je bedenkt dat je kunt besluiten dat je erom kunt gaan lachen als je ziet dat je buurman je buurvrouw vermoord. Natuurlijk is er angst voor de dood, want de geest en het lichaam heeft zelf ook overlevingsdrang, net zoals een instituut als een politieke partij of een ziekenhuis dat heeft (hoewel je volgens het boek overigens nooit je drie'eenheid' verliest omdat dat een ultieme manier is om te ervaren).